Ars Ciceroniana sive Analysis rhetorica omnium orationum M. T. Ciceronis. Constat argumentis, tabulis, commentario et annotationibus. Adjectus est index locorum, argumentariorum, affectuum, amplificationum, figurarum, confutationum, narrationum rheto

발행: 1739년

분량: 685페이지

출처: archive.org

분류: 연설

31쪽

brosum sit, aut criminosum, sed quia honestum . Ibid. patres familias Hic captat Cicero Erutium, quem pugnare contra se arguit contrariarum & pugnantium rerum conflictatione mordetque 1 parente. n. q. Vides quantum. Confirmatur Fabula Caeciliani senis. n. 6.ecquid tandem. Confirmatur 4. exempIo multorum, qui ista aetate agroS colebat. num.47. quasi vero. Hic rursus

parva est digressio in praedia diligenter a Sex. Roscio exculta, quς nunc inique Chrysogonus possidet. n.49. quid censes. Confirmatur s.exemplo Majorum qui ab aratro arcessebantur, ut Consules fierent. n. so. n tu inati . Clauditur argumentum parva anacephaleosi . n. 3I. neque ego baec.

Alterum odii argumentum quod affert rirutius de exhaeredatione filii probari non potest: quare cicero dialogismo, & concessione nugatorium argumentum irridet, n. 72.

odium igitur. Digreditur in accusatores ineptos, qui suspicione & emolumento uti Erutius ) impelluntur ad causas, adducta per

ironiam comparatione canum, & anserum in Capitolio . n. s.f. nemo nosyrum es. Redit ad Erutium, cuius negligentiam atque fiduciam

in acusando Sex. Roscio ostendit prosopopeia, & ethethopeja n. 38. quid mihi. Complexionem syllogismi amplificat Cicero I. conglobatione causarum parricidii, quae nisi sint magnae, & probatae ab accusatore, tantum crimen non est credibile . n. 61. de parricidio causa. Amplificat. a. a testim nio naturae. n. 63. 1nsigna est 3. praejudicio judicum

32쪽

dicum Terracinensii non ita multos . Ab exemplo Poetico Orestis , caeterisque fabulis, nec non malae conscientiae stimulis , cum anacephaleost causarum parricidii. u. 66.videtisne quos. s. A decretis majorum presertim Λtheniensium. n.69. quare boc. 6. Asapientia Romanorum , qui gravissima in parricidas supplicia constituerunt . Λtque

hunc locum exornat orator exclamatione , ct eleganti distributione. n. 7 . quanto mam

Amplificata complexione Cicero redarguit impudentiam.Erutii, qui hominem tanti sceleris apud prudentissimos Iudices, nulIa

Prolata causa accuset. n. a . tanti male,ri. Prioris partis a. argumentum, Sex. R scius non occidit Patrem suum quia non babuit facultatem illam occidendi,concessione Cicero ingreditur, π. 73. esto causam.

Mox hoc dilemmate distribuit: si Sex. Roscius habuit facultatem occidendi Patre suum ', vel per se occidit, vel per alios, sive

liberos, sive servos; neutrum , ergo. Non per se occidit, quia Romae non erat, quando Pater fuit occisus. n. 74. quo

modo occidit.

Non per libertos ex Ameria, qui non no minantur; nec per sicarios, quos non novit vir ruri assiduus. Dic sper alios. Hunc lo- eum pulchre interrogando concludit ab adsjunctis, praesertim per praeteritionem ab Integritate & innocentia vitae rusticae quam commendat similitudine & graduitione που; 7i, qua in re .

33쪽

Nec vero occidit per servos,quos quotiate postulat in quaestionem ; atque hoc Sex. Roscio non licere per adversarios, qui servos in honore ac pretio habent, expostulat Cicero exclamatione & apostropha ad Iudices. τ7. reliquumes . Ex his caedem Sex. Roscii obiter in adversarios conjicit. n. 78. dubitate Deinde parva an acephaleos vana Erutii argumenta diluit. n. 79.nunc Eruti. MOX iterum

eum jugulat, cum probabilius sit istos noctu

sicarios, qui Romae Sex. Roscium occid arant, esse adversarios, π.8o. usmodi tempus Demum reliquam Erutii criminationem in-snuatione, ac ironia di silvit, n. 8a. vereor me. Posterioris partis primum argumentum , adversarii occiderunt Patrem Sex. Roscii, quia habuerunt causam illum occidendi, proponit Cicero quodam prooemio, se non tam accusare adversarios velle, quam Sex. Roscium defendere; fit etiam parva excursio in Eru-tium, & in T. Roscium, & in Capitonem

m.83. venio nunc Deinde argumentum hoc

syllogismo conficit; cui caedes majori bona fuit, is ma)orem occidendi causam habuit; sed caedes Patris Sex. Roscii majori bono fuit T. Roscio, quam Sex Roscio; igitur ille Potius, quam hic, habuit causam occidendi Μajor nititur dicto. L. Cassii, & comparatione iudicis Μ. Fanni, cum ipso L.

Cassio. n.84 L. Cassus Μinor insertur per distributionem ex divitiis Sex. Roscii, ex mendicitate , avaritia , audacia, inimicitiis T. Roscii. n. 86. in bae enim.

34쪽

Conclusio syllogismi fit utriusque per antitheses comparatione . n.88. resat, Iudices :Subjungitur digressio in Erutium, cujus di- celadi facultatem Cicero irridet comparatione sui, & accusatorum ad Cannas, & ad Iacum Servilium occisorum . n. 89. Haec tu Eruti. :Posterioris partis secundum Rrgumentum, Adversarii occiderunt Patrem Sex. Roscii quia habuerunt facultatem illum occidendi,elegaranti dialogismo,& comparatione dissimilium ata junctorum, & personarum proponitur, π.ςz.

videmus nunc ecqua . Explicatur vero inductione per numerationem eorum, quae mortem Sex. Roscii sunt consecuta: quinq;em msunt indicia, quibus .haec facultas, & ca des Sex. Roscii in adversarios conjicitur .

Cusatore sedeat. n.' s.videamur nuBosrictim a. Est nuntius caedis magna celeritate factus per Glauciam Roscio Capitoni, quam celeritatem orator excusso leviter Glaucia pulchre urget ab adjunctis, loci, temporis,& personarum . num96 occiso Sex. Roscio qui primus. Mox hypotyposi percussorem Roscii ostendit T. Roscium, qui illico cursoreris Glauciam subornat Capitoni. n.98. non ne vobis. Capitonem quoque hujus caedis con scium designat, praeter alia eius flagitia. mquid erat qucis. Deinde huius testimonium, in propria causa, & crimine rejicit exclamatione ironica, & comparatione Λ-fricani. n. Io I .veniat modo . Tum apostropha

redit ad T. Roscii audaciam, de qua supra

35쪽

& hanc communicatione reprimit n. IOA- quid tu optime. Chrysogonum,qui'pe ad quem celeriter etiam nuntius pervenerit , si non ipsius caedis, at avaritiae , &communis praedae insimulat. n. Ioriirge nunc.

3. Est Capitonis perfidia in fallendis ad Syllam legatis: hanc perfidiam Cicero sui

jicit concessione, & ethopeia . n. IO9. Venit fas decem. Deinde amplificat duplici compa ratione majorum; quarum T .est haec ; in privata re nobis credita amicum fallere turpe

est, quia fides & amicitia violantur ; quanto agitur turpius Capitoni in Republica seu i gatione ipsi credita, ex qua Sex. Roscii somtuna, & fama, & vita pendebat perfidum fuisse; i I. in privatis rebus socium. Altera,ed haec; turpe est eum , qui nobis rem suam re consit ia communicat, socrum fallere,quia hic nobis fidit; quanto igitur est turpius C pitoni , non unum in re pecuniaria socium , Ied novem in ira blico munere tegatos sesetiime λ II 6 videte iam porro. Quare Cicero ex hac perfidia probabiliter dem Sex. R scii adscribie Capitoni, quia homo summe perfidus, non est alienus ab alio , maximoq; Icelere . in e usmodi vita. Confirmat 'hic Capito sub gladiatore ex Ia- :niit a magistro, brevi insignis discipuluS eva- ierit. Diae. quid tandem. 4. Est servorum, quos adVersarii, prssem itim Chrysogonus, tanta opera di honore s Vent , quaestio recusata saepius a T. Roscio

antea. Tamen non tarn

brysogonum accusat caedis haec enim to-- ad

36쪽

ta ad Roscios pertinet; tametsit hos etiam leviter & ex necessitate accusetin quam amicitiae , & iniquae venditionis bonorum Sex. Roscii, π. Iaa. quid igitur. Porro avaritiam Chrysogoni notatione & dubitatione arguit,n. I 24. venis nunc ad illud. Iniquam autem fuisse venditionem bonorum Sex. Roscii Ostendit ab adjunctis legis sive Valeriae si veCorneliae, quae proscriptorum tantum , aut eorum qui in adversariorum praesidiis occisi essent, aut malorum civium praestituta die bona vendi jubebat. Sex. autem Roscius ne proscriptus fuit, nec in adversariorum praesidiis occisus, nec malus civis, nec ejus bona ad praefixam in lege diem venierunt. n. I I s. bonorum Sex. Roscii. Verum hic interjecta est duplex apostropha si ve digressio; una ad Erutium, qua Chrysogonum, non Syllam se dicit attingere. n. ID. in quem bor dictum . Altera.ad judices, qua dolorem suum & animi sensum exprimit. n. Ia9. Terum quaeso . Et qua etiam paulo post Syllae imprude tiam elevat facta comparatione hujus h minis cum Iove . n. I 3I. placet igitur. s. Est Chrysogoni potentia, qua Erutius.& adversarii nituntur ad maleficium, π.I3a. verum ut Leo . Istam Chrysogoni potentiam

insectatur Cicero 1 praediis, domo, supellectile, familia, servis, luxuria, sumptibus ,

&per et pejum ab habitu & superbia. n. I 33. aptam oe ratione. Deinde longa prolepsi nobiles viros conciliat: unum C hrysogonum in invidiam vocat, qui potentia sua ac nobilitate abutitur, ut in sortunas alienas involet i

37쪽

. n. 33. quae vero ossiciat. Hanc invidiam ita Chysogonum adauget exclamatione, & i dignatione . n. I I. bis nec etiam.

sectus contentioηis fgnt tres. L. mis ricordiae, in Sex. Roscium, qui affectus tamen fere

rotus reservatur in perorationem a. Ironia in mrutium,quem CDero argumentatione prima con

tradiceresibi Uendit, is nugatorias causas afferre, ineptum accusatorem redarguens, comparatione canum Cranserum in Capitolio , meHope a , deniq; impudentem qui sine causa aliquem parricidii accuset. Secunda argumentarione, rursws illum fga ipsius argumentatione gulat , atq; omnes hujus criminationes vel levia ter ioco dissolvit vel praeterit. Feriis argumentatione hujus facultatem dicendi irridet comparatisne i ,-accusatorum ad Cannas, ad Deum Servilium occisorum. Itaq: Cicero 'ssim excurrens insultat Erutis, mordetq,modo, aparente,modo is doctrina, modo ab impudentia Tertius affectus es inmidiae in adversarios priamum ina Rosciam, propter audaciam.: Deinde in Capitonem propter perfidiam retis in Grysogonum propter avaritiam. T. Roscii audacia triplici ex capite invidiosa redditur I. ex eo, quod ipse cum arcusatoresedeat a. quod par rus sit proprio crimine testari. 3. quod percusso a se noctu Sex. Roscio cursorem Glauciam miserit, qui celerarime, caedem Capitoni conscio, nunciaret r Capitonis vero perfidia ipso turpi crimine allendi novem legatos flagitio1a vita:

38쪽

sis odiosa . Cbrysogoni autem avaritia, iniqua emptione bonorum Sex Roscii, praepostera perentia; luxuria, superbia, nobilitate ad turpem rapinam comersa vituperatur.Atque bunc assectum invidiae in avarum Cbrysogonum inoboavit orator in exordio, , narratione, hic in contertione adauxit disributione, is, uua prolepsi , cum exclamatione is, indignatione; Μα is μν- oratione ad sinamam perducet.

PEroratio commiserationem movet, T. pathetica per repetitionem & antitheses & subiectiones,prosopopeja qua Sex. Roscius fortunas suas omnes concedit Chrysogono, modo vitam non auferat. n. I --rum bisee. Apostropha Ciceronis ad Chryso- 'gomam, cujus, crudelitatem exclamando, &comparando accusat. I. facis iniuriam. . Exponitur magis ista crudelitas ex opposita Caeciliae, & Ciceronis misericordia. n. I 7. nisi bor indignum. 3. deprecatione ad judices, ne istam Chrysogoni immanitatem ferant; quod exclamatione,& consequentibus Reip.

periculis, es similitudine d bello petita Cicero detestatur. n. Is . utrum si a Cbrysogono . Demumjudices hortatur 3d munus suum forinliter mitra hujuscemodi crudelitatem, &adversarios exequendum . Ty . bomine sapientes. ' . '

39쪽

D baec peroratione enumeratio a gument

rum nutares, veI permixta amplicationi essibus. fectus vero insignis in Sex. Rostium ma-vetur magis proposita crudelitate adversari rium, quam e Republica tollere oe fortis sapientis est Iudicis.

A gum communem eum Roscio ea leges ait, ut is a Roscio arte bifrionica institueretur, iquae siue inter eos eommunis esset. Insilutum artificio comico Pan ram . Flavius Tarquiariensis quidam interserit. In hanc rem Fannius Visor aRoscio datus fuit Di Hatismiud eis damni i uria dati Roscii nomine perseque-xetur, .nonsecus atque Fres sua esset. Lite com situla Roscius Me Fannio cum Flavio deeiditu Sta centummillibus, boc est a soo. coronatis. Deinde C. Pisone temon arbitro Roscius Fannion opere, pro labore, quod cognitor fuisset, quia vadimonia obh1set ycertam pecaniam δε--

40쪽

parte servi interempti a Flavis exegisset, pamerem eius dimidiam Roscio dissolverer . Pstriennium Fannius, qui diceret se a Flamio n bit abfusisse, Roscium cum eo de totin re pro societate decidisse. Roscium in 1us vocavit , Θ HS. quinquaginta millia , boc es Iaso. coronatos, dimidiam scilicet partem ius per niae, quam Roscius a Flavio abstulerat, petit ,

is, sponsione Roscium laces it, nisi bi ille mo

inquagintat mullia deberet. Datus igitur Judex a Praetore fuit C. Piso cum iso formula, patet Roscium Fannio m. quin aginta debere o suod Cisero enumeratione Pausarum d bitionis fassium esse docet; nequr societatis nomine quicquam a Roscio petiposse probat. Iuaestio es in genere 1udiciali, an Roscius certam pecuriam Fomo debeat ex societate .. Mutat acutul

. . ' ..

SEARCH

MENU NAVIGATION