Ars Ciceroniana sive Analysis rhetorica omnium orationum M. T. Ciceronis. Constat argumentis, tabulis, commentario et annotationibus. Adjectus est index locorum, argumentariorum, affectuum, amplificationum, figurarum, confutationum, narrationum rheto

발행: 1739년

분량: 685페이지

출처: archive.org

분류: 연설

471쪽

ci ci ci

AMPLIFICATIO, ET

472쪽

- AFFECTUS.

473쪽

m EXORDIUM.

DIcere incipit Cicero ab adjunctis huius iudicii, quae sibi, & Μiloni plus af

ferunt fiduciae, quam timoris. Timoris quidem causae sunt duae: r.est ille timo , quem ipsi natura attribuit initio dicendi, quique objecta Μilonis sortitudine videri possit turpior . Σ.est nova judicii forma, ac praesidium militum : utramque timoris causam prolepsis elevat. n.3. Etsi v eor. Λd fiduciae quinque. sunt cau- , quas distributione subjicita .est, Cn. Pompeji sapientia ,' ac justitia. n. ac Sed

me recreat. a. Est multitudo, &accursus civium adlic judicium. n. 3. Meliqua vero . 3. Adversariorum clamor furor, . Mincendium curiae . Ib. Unum geuus es. q. Est

quae apostropha , & cohortatione effertur)studium judicum erga sortes , & bonos ci- i, Ves. n. l. suismobrem. s. Est quam alle- lgoria ornat in Milonis fortitudo contra improbos. n. 1 2ιid enim nobis .

ANNOTATIO.

Hoc exordio nibit callidius, nou elaboratius. Arripit undique fiduciam Orator in ea causa, in qua ipse timorem smm tegere nonpois, ac modo se insinuans in benevolentiam Cn. . Pompeii quem iso fortasse praesidio Miloni adversum videbat modo frequen em populum conciliam, ΘΩ iudices, vel a sua,vel Μilonis es ad Variorum

474쪽

CONTENTIONIS

Propositio & Distributio . , ontentionis propositio est haec: Iure Milo occidit Clodium . st Distributio, seu argumenta sunt haec duo: primum, quia C dius fuit insidiator Μilra nis . Secundum, quia Clodius scelerat iis vir, i & perniciosus Reipub.civis fuit .li quam in bac caxfa .

P Ropositionis primum argumentum,Clodius fuit insidiator Milonis , deducitui . hoc enthymemate : Clodius multas habuit. causas insidiandi Miloni ; nullam habuiti, causam Milo: igitur Clodius fuit insidiator Milonis . Verum otator ante argumentationem praemittit, confutatque tria haec praejudicia: primum, nefas esse eum vivere , qui hominem a se occisum esse fateatur. Secundum , Milonem iam esse damnatum judicio senatus. Tertium , eumdem Μilonem esse d i mnatum etiam sententia Cn. Pompeii. . Primam praejudicium refellitur inducti . ne, seu exemplis plurium, qui jure hominesi Dcciderunt: nam populus Rom.absolvit H .satium, qui intersectam a se sororem fatebatur

475쪽

tur . num. I. sed antenruam; P. Africanus non condemnavit interfectorem T. Gracchy, neque senatus Ahalam, Nasicam , Opimium, lMarium ..n. 8. nisi vero exisimatis. Poetarum lfabulae orestem , qui patris ulciscendi cati sa lmatrem necavit, a Dea absolutum ferunt. 'It rigue bor . Leges etiam seu Ia. tabulae furem,eum Ve,

qui nobis vim affert noctu vel diu , occidi non vetant: ut patet exemplo Clusii, qui ab adolescente milite, cui vim afferebat, ju- ire interfectus est. n. s. suod fi duodecim. Imo lex est ista naturae vim vi repellere :& lex est Cornelia, sicarium, seu insidia-

. torem jure interfici posse . Antitheton compar , repetitio hunc locum eXOrnant. n. Ib. Dis fiatori vel o . - Secundum praejudicium convellitur con- i tradictione, quia sensius testimonio etiam , Μunatii, qui invidiose auctoritatem Cice- 'ronis criminatur non sententiis suis solum ,

sed etiam studiis comprobavit causam Μilonis ; id est , Senatus iudicavit quidem hanc caedem quia vis facta est, esse contra Remp. sed vim a Milone factam , aut Clodio quem e Repub. esse sublatum approbatin contra fas necem esse illatam non judicavit . n. a. Sequitur illud. Quod si senatus quaestionem no- vam haberi voluit de hac caede , id propter vim factam necessario uti alias in causa opimii, Nasicae, Marii in contigit, & propter intercessionem tribuni Μunatii. n. I 3. Hanc voro quoesIonem .

Tertium praejudicium ruit contra ad ve . sarios

476쪽

o R ATIO XXXVII.

arios ipso Pompeii consilio, qui quaestionem

hanc novam tulit non propter controversam

facti , sed propter disceptationem juris, ii est , quaestionem instituit non de eaede quam latetur Milo sed de iure, quo Milo defendi possit recte occidisse Clodium . nu. II. At enim Cn. Pomprius. Neq; porro quaestione in hanc instituit Pompeius sua sponte propter dignitatem occisi Clodii: quia comparatio est majorum nulla fuit nova quaestio instituta de taede clarissimorum virorum, P. Λ-fricani, & Μ. Drusi . n. r6. Nam illud dicit. Neque quaestionem instituit propter locum , ubi caesus est Clodius: quia hic in eadem ista Appia via ornatissimum equitem Rom. M. Papirium interfecit. n. r . Nisi forte magis .

Quin idem Clodius squi Ciceroni, tam saepe

4 ubique locorum insidiatus est) in vestibu- Io ipso senatus servum collocavit ad interfi--ciendum Pompeium et nulla interim nova quaestione de eis factis decreta . Sed quid ego. Concludit parva anacephalaeo si &- ironica inductione Pompeium hanc quaestionem non tulisse propter necem Clodii, quam -nemo luget.. n. ao. Sedsultistimus . Sed sa--pienter tulisse nota insinuationem temporis ratione,& pluribus ex causis: maxime pro--specta fortitudine, & aequitate selectorum judidum in hac causa, in primis L. Domitii, quem praeesse voluit huic quaestioni contra

populares furores. I. Non fuit ea caἷsa.

Confutatis prς judiciis transit orator ana cephalaeosi & praeponit argumentationi et iam narrationem , quae sit sedes, ac funda

477쪽

His praemissis , quae miro artificio serviunt argumentationi. Antecedens enthymematis, Clodius multas babuit causas insidiandi Miloni, nullam b buit causa' mis, amplificatur aperta enumeratione ipsarum causarum, & dissimili collatione utriusque personae. Prima causa, quam habuit Clodius , insidiandi Μiloni fuit utilitas ; quia Clodius Milone interfecto praetor fuisset ,& legibus,

quas tota jam urbe sparserat, nihil non audacter , scelerate , impune, convenientibus aut adjuvantibus Consulibus,contra Rem p. n. 32. huonam igitur hacto. Interseritur falsa ex cur1io in Sext. Clodium , qui liberarium istarum legum domo Clodii extulit, & incendii curiae auctor fuit, & cruentum cadaver P. Clodii noctu crudeliter expositum reliquit . n. 33. Exbibe quaeso. Contra ; ab insi- , diis nulla utilitas Milonis fuit quia vivoClodio Consul fuisset, & istius Praetoris furores summa cum gloria fregisset: quς quidem gloria,quoniam Jam istius morte sublata est,non modo nihil prodest , sed obest etiam P. Clodii mors Miloni , n. 3s. P. Clodii Praeturam . Secunda causa,quam habuit Clodius, insidiandi Miloni, fuit maximum odium P. Clodii in Milonem; nullum Mi Ionis in P. Clodium umquam odium fuit, nisi commune :quid enim odisset Clodium Μilo, segeteni ut jam dictum est, ) ac materiam suae gloriae ὸ Milonem oderat Clodius, defensorem

Ciceronis, repre rem scelerum, accusatorem suum . Ac si valuit odium . Ter

478쪽

Tertia causa , quam habuit Clodius , in-sdiandi Miloni, fuit consueta violentiae nam Clodius saepe vim secit, numquam Milo . Clodius vim fecit, quando Ciceronem vi, non iusta causa,e3ecit ,quando pene Homtensium, ipsum vero Vibienum, qui Ciceroni aderant, interfecit: quando socius Cati in te fuit: quando insidiatus Pompeio, &Ciceroni est ; quando Papirium necavit, &nuper rursus pene Ciceronem . Atque incisim haec orator congerit, ut majorem argu Mento vim addat. 7. Reliquum es. JΜilo adeo vim numquam fecit; ut multas occasiones quas repetitio enumerat occidendi Clodii pratermiserit. Nam Milo potuit impune occidere Clodium , quando revocanti Ciceronem toti Italiae, & clarissimis viris, Lentulo, Pompeio, de reditu Ci- lceronis legem ferentibus restitit Clodius, crudelis lima in foro caede facta. nu. 3 6. Iuid 'simile Μilonis.

Potuit occidere opportuno rempore &loco, & omnium bonorum volo; quando lodius impetum fecit in Pompejum, & a M. Antonio pene confectus est, aut in comitiis ab ipso Milone fugatus ad Tiberim : nu. ΑΙ quid ' privato Milone. Concludit Cicero pulcherrime a maiori

ad minus, Milonem non attulisse vim aut necem Clodio or. a. quem igitur . Confirmatur

Concluso ab imminente comitiorum die , quo quidem tempore Milo, & omnes qui sapienter Consulatum petunt, offendere fra-Eilem populum metuunt , aliqua vi aut

caede

479쪽

- ORATIO XXXVII f. . Ass

caede relata , Ibi em . praesertim iudis es. . Causa,quam habuit Clodius, insidiandi Miloni, fuit impunitas, quam Clodius sperabat, quippe qui saepe iudicia poenasque

contempserat: Μilo hanc non sperabat, qui etiam nunc reus est facti, aut praecIari, . perniciosum civem sustulit, aut certe ne-Y cessarii, si vitam suam defendit, num. Α . quid λ quod caput. Haec impunitatis spes confirmatur verbis, ac consessione ipsius Clodii, per praeteritionem , & apostropham ad iudices , n. que .sed quid ego. Ipsa vero confessio convicta est duo- bus djunctis, temporis,& loci. Ac tempo-ixis quidem : quia tertio ipso die, quo dixerat Clodius perhurum Milonem , ipse ex urbe

profectus est, sine causa , cum causa etiam remanendi, nempe ut concitatam ct ncionem suam sedaret. At Miloni proficiscendi isto die Lanuvium non solum causa, sed etiam necessitas fuit, ob statuta sacrificia. Ιb. quemadmodum igitur. Deinde scivit Clodius facillime ex Patina, aliisque permultis,Milonem fore eo die in via: cum de reditu Clodii nihil suspicari potuit Milo; quantumvis quaesierit, n. 47. quidsi ut ille . Nam quod Arrius, & Cassinius dicunt corruptos a Μilone , ut id sciret, servos Clodii; id quidem licentia concedit Cicero: verum istorum hominum testimonio qui comites sunt Clodii, & antea etiam falsum diκerant , elevat. Diae Milo de Colii. Quin horum testimonia pro se Cicero, ac, pro Milone interpretatur: quia si Clodius in Alba-

480쪽

Albano fuit isto die mansurus propter i Cyri mortem; igitur Miloni ,& Ciceroni quem auctorem caedis faciunt adversarii, ' estque parva digressio ) reditus Clodii fuit

Ignotus. n. 8. Videte udices. Igitur Clodius, quando quidem non mansit in Albanosse vera rediit Romam non propter mortem Cyri, quem pridie morientem reliquerat; sed ad 'insidiandum Μiloni , quem appropinqua, re audiebat, n. q9. nunc persequar . Confirmatur, & patet ipsa res etiam concessione ex festinatione Clodii, n. so. sit ita factum. Contra absolvitur Milo omni suspicione insidiarum a loco, & tempore, quia hic es de insidiis cogitasset, noct u substitisset ad moxnimentum Basilii Dnvidioso scilicet loco,&tempore suspicioso ad caedem Clodii) neq ue

illi ante fundum occurrisset, π.s r. noctu in- lmidioso. Itaque perspicua repetitione argumentorum superius allatorum concludit O- stor probabiles esse insidias CIodii, non Milonis . n. a. Video adbuc con sare. . Jam vero

superior confessio Clodii convicta est altero adjuncto loci, seu pugnae, qui aptior fuit. Clodio quamMiloni,mirifice exprimit hunc locum Cicero per hypotypo sim, & comparationem ab adjunctis , comitatu, facultate,

di tempore. n.34. Videamus nunc.

Digreditur Cicero, di respondet ad tres prolepses: ad primam victus est Clodius; quia effeminatus, & inscitus dux : vicit Milo, quia Vir providus, nec imparatus ab insidiis. Adde incertos exitu spugnarum. n. 3 7. Cum igitur et ictus es. Ad secundum , Milo servos

SEARCH

MENU NAVIGATION