장음표시 사용
481쪽
, manumisit; quia ab his defensus: quamquam Ii bertas, quod sortiter dixit Cato, non est praemium his servis satis magnum . Porro ζ non metuit Milo, ne hi servi in quaestionem, darentur, quia tormentis, & quaestione non est opus, ubi facti confessio est. n. 18. Cur igiti tur eos. Ad tertiam, quς stiones habitae abit Appio de servis Clodii nihil urget Milonem: i, quia non licet contra dominum quaeri de se r. Vo in quo verum inveniri non potest) muIJ to minus licet quaeri de servo contra dominii inimicum : deinde quaestiones has faceta ir a nia , complexione, prosopopoeja Cicero redi fellit a persona Appii, & ejus modo quaereno, di non legitimo, n.6o. Sej quaesiones. 1 Redit ex digressione: postquam scita arte opposuit insidiatorem Μiloni Clodium ab adjunctis temporis , & loci; nunc amplius a consequentibus, &signis exterioribus quas sunt quaedam facti vestigia ) purgat Milonem . In primis ejus fiduciam praedicat, qua; se in urbem reddidit,& conscientis vim cal- de orator auctoritate Senatus munit. n. 62. Iuod si nondum. Deinde effert Μilonis fortitudinem, qua sparsos de se rumores inimicorum, & impe-; ritorum sustinuit, contempsitque. n.66. Auvero Obliti . Atque eκ his rumoribus ψpportu
s. ne iterum digreditur in suspicione Cn. P0m; peti hunc virum operose emollit, & conci-. liare studet , Μiloni in quas suspiciones ele-
Vat. I. a persona Licinii, & furiosorum ser-ν . VOrum. n. 66.Laudabam equi e n. a. Λ falsitas te plurium ejusmodi rumorum de Milone .l - V n.67.
482쪽
n.67. oppugnota domus 3. Λ consilio, ac monio ipsius Pompeii, qui arma non contra Milonis insidias, sed contra adversariorum Vim paravit, ad conservandam Remp.n. 68. sui orare, en. . A probata toties,& postea etiam profutura fortasse in civili metu, fortis Milonis fide. atque animo erga Pompeium n. 6 . quodsi Μiloni. s. A praejudicio Pompej qui quandoquidem potuit ante judictum, aut etiam sine judicio in Milonem animadve
tere,sane non censendus est nunc contra eum
tollocasse praesidium in foro sed contra concionem Clodianorum,ut 3udices libere judicare possint in hac causa,quid sentiant. n. 7I. suamquam quis boc. Propositionis secundum argumentum , Miloni e s gloriosxm occidisse sceleratum virum spernicitum civem Reip. hoc syllogismo exponitur: Gloriosum est virum sceleratum ocidere : sed Clodius fuit vir sceleratus reperniciosus civis Reip. igitur Μiloni est gloriosum ; occidisse sceleratum virum,& perniciosum civem Reip.
Syllogismi Major amplificatur insigni prosopopoeja Μilonis,qui gloriatur se exem
plo clarorum virorum occidisse perniciosiori rem civem, quam fuerit Sp. Melius, aut T.
GHcchus. n. 73. Nec Sero me. .
Min 'musta scelera Clodii, supra, ac vioIMiohos legum , injuriasque civium Romanorum , coacervatim, di frequenti repetitione recenset. Ibid. Sed cum auderet . Praesertim amplificatione per incrementum, &
bypolyposm ostendit patientiam. populi
483쪽
Romani, ex iis, qui nefarie facturus fuerit Clodius, si praetor fuisset. n. 77. suamquam baec quidem . Complexio constat iterata prosopopoeja Milonis, qui praesesert mortem
Clodii non modo sibi gloriosam , sed etiam
toti Reip. salutarem & jucundam . num. 78. suamobrem f. Auget, & accumulat Orator Μilonis laudem comparatione futuri Consulatus Μilonis, quem jam omneS Optant; & Praeturae Clodii, quam metuebat civitas, & boni oderant. n. 79ruandate baec.
Istum vero metum atque odium civitatis exin
Primit prosopopoeia: nam si ab inferis revocari posset Clia ius, ut esset praetor , nullus omnino, nec ipse Pompejus id faceret. n.8o. suin boo attendite. Hinc ad judices se convertit Cicero, ac bene sperare Μilonem jubet ab iis, quos conservavit, vel qui Cloi dium sublatum gaudent, praemia etiam, exemplo Graecorum , expectare jubet in grataci vitate. n. 8 I. Eius ergo mortis. Sin ista merces accidet, ipsum iubet numquam poenitere facti: quia fortis viri est , proposita invidia , morte, poena, nihil segnius Remp. defendere. n. 8a. suamquam boc animo. Verum
altius effert orator gloriam Μilonis,& magno artificio divinum evicit hujus facinus , perinde quasi non singuIari Μilonis virtute, ac manu, sed Deorum numine, ac vi interfectus sit Clodius ad summam populi Rom. felicitatem. n.8 . Sed bustus beneficii. Caele- . sem enim esse vim demonstrat Cicero, quae Romano imperio provideat, ac in scelerat animadvertat . n. 83. Haec es profecto.
484쪽
Testes appellat hujus rei tumulos, dc sa- cras aras Deorum, quia Clodius in conspectu montis Albani, ubi lucos exciderat, ante oculos Iovis Latialis, aut facrarium bonae Deae, quam violarat, occisus est . num. 85. Non es humano. Confirmat illam vim divinam a consequentibus: quod negatus sit Clodio post mortem honor sepulturae. n. 78. Nec Nero non . Confirmat etiam ex misera populi Rom. fortuna isto anno futura , quam e X aggerat enumeratione seu anacephalarosi scelerum
Clodii nisi hoc consilium Deorum suis et, ut Milo Clodium necaret. n. 88. Dura mibi. Augetur ista divina providentia , seu populi Rom. selicitas, quod nullus, praeter Milonem , satis sortis Consul fuisset, qui Praetorem istum coerceret. n. 9o. An Consules. Sed maxime augetur hac comparatione Minorum : si mortuus Clodius incendit curiam de qua est definitio , & affectus doloris , di omnia permiscet; quanto magis si vivus esset Praetor. N.9 I. An ilia praetor .
Contentio vult non tantum jure occisum esse Clodium a Milone , sed magna etiam huius gloria . Iuod ut persuadeat orator, argumentas brilius excogitat, eaque miro artificio disponit: solicite primum emoliens praeiudicia , rem marrans, callide, tum quae sunt adversa Milani, vel caute supprimens, vel emolliens sapieni r praesertim suspiciones Cn. Pompelli vel e
485쪽
iam dente prosua causa interpretans, ais iuvia iam adve qariorum. Sic Uerosua confirmat, tit's tentiarum pondere, s amplificationum et)rsensim se insinuet in benevolentiam Judicum Consulis Pompe i , vel opportuna digressione prole es elevet,vel a persona Milonis abfrabens
orationem, excurrat in Gesim, quae faveat: δε--nique ingeniosa es bufius contentionis macbina, quam uvatfortasse enucleatius evrndere.
us igitur causae flatus cum fit coniecturalis , an Miloni insidiatus fit Clodius, recte orator veriatatem indagat ex proposito De Clodii , seu concepta utilitatis spe ex Milonis caede: contra,
sendit nullum fuisse Miseni propositum finem
occidendi Clodii , ut ex negatione causae natis , negatio essectus colligatur. Deinde ad causam Dalem addit odium Clodii in Milonem, violationem , impunitatis spem , condictum ipso tempore-loco te stimonium: quae longe a Miseneremovet Cicero: nam Milo Clodium non odit materiam , ac segetem suae gloriae, a vi semper abhorruit : praetermissis tot occasionibus occidendi Cladii: impunitatem numquam speravit iam reus iudicii: tempore, s loco iniquiore pugna- Sit . His accedit Μilonis securitas, ac imperterrita revertendi in urbem ducia, ex fortitudine, magna vi confrientiae suae concepta: quibus
maxime coniectura caedis tollitur . Itaque tota
haec da in diis quaestio squae propria es bulus cause) ex triplici capite ducta, tractata es ; . ex causis finalibus utriusque personae , Chii,
Milonis. a. Ex facultate insidiarum, atque ad unctis , praesertim loci, temporis . 3. Ex cou- sequentibus, seu certa Μilonis conscientia . Ve-
486쪽
rum ma Jor artifex Orator non es contentus probasse ius Milonis in occidendo insidiatore Clodio, sed forti Miloni insuper vertit gloriae, quo Celeratum virum perniciqum Reip.ciυemsus tulerit. Cujus gloriae, ac fortitudinis prima semina iecit palym in priore argumentatione,uun ample , Ch aperte Isionem inducit prosopopaelia gloriantem boc facinus, conjectis in cumurum sceleribus Clodii , banc caedem osendit ap- probari communi sensu elotum , s senatus Cn. Pompdi , , ipsorum Deorum , qui Roma- imperio, ac felicitati Reip. provident.
PEroratio est insigniter ad commiserationem Milonis composita, I. Apostrophaad judices, seu deprecasione, ut forti viro lmisericordiam tribuant: subjecta comparatione gladiatorum, quorum timidos, & supplices odiisse solemus, fortes, & generosos 1ervare cupimus. n. 93.sed iam satis. a. Pro- lsopopoeja Μilonis, qui commemorat non ingratae Reipub.& Ciceroni, sua merita, &susceptos labores,nulla spe, aut mercede alia sibi proposita, praeter hanc laudis atque gloriae , sublato Clodio. n. 94. Me quidem Jud ces . 3. Altera prosopopoeja Ciceronis, qui testatur Μiloni amorem suum, in primis dolore, si per eos iudices, quos temper habuit amicissimos, & quibus non pol it irasci,sortis vir Milo a se divelletur . n. Ioo. Hac tu mecum. Quamquam se solabitur Cicero recordatione nullius ossicii, vel periculi, vel
487쪽
mortis Milonis causa praetermissae; aut jam praetermittendae, quando sibi mori satius est
quam Milonem perire. n. Io I. nunc meu Ia.
Iterum commendata Milonis fortitudine , qui nec lacrymis Ciceronis movetur, judices obtestatur, atq; adstantes in foro milites appellat , ut tam sortem virum servent in patria. n. Ioa. His lacomis. Deinde exclamat, dolet,queritur dubitat quid responsurus sit liberis , & Q. Fratri, si Milonem, a quo per judices revocatus est in pa riam, retinere in patria per eosdem judices sibi amicissimos non possit. n. Io3.O me miserum . Exaggerat dolorem suum orator a suo reditu, extincta coniuratione Catilinae; instans apud judices ne suus ille in patriam reditus acerbior sit ipso disce gu, aut etiam voto, ut vivat P. Clodius, Praetor, Consul, Dictator. n. I . Redit ad Μilonis fortitudinem, quam ite strum, iterumque admiratur, ac feliciter ingrata patria conservandam e X clamat. n. IOI.
O Dii immortales. Denique dolorem lacry misabrumpit, & postremo iudices orat a stersona Cn. Pompeji . N. 1ω. Sed mis sit.
Μaxime artificiosus es bu us orationis exitus. Videbat Orator contumaciam Milonis qui fluio de se iudicio non reorum more assuit muta a Ue- se , coma, sed infracto vultu, unde 'udices erant sensi, igitur calliri Cicero bano Milonis contumaciam virtute fortitudinis praetexit, aperta insinuatione commendavit apud Jurices,
488쪽
milites , qui praesidebant. Atque Misi saanimi magnitudine misericordiam non implorat, ut multo magis dignus illa videri possit: sed res suas pro patria fortiter gesas, meritaque recenset, pro quibus nullam desiderat praemium , nigi gloriam toto iam orbe sibi partam ex caede Clodii: quae quidem merces virorum es fortium, quidquid adversi contigerit. Cicero isum animum Μilonis satis laudare non potest, quo es ora magis divina virtus, eo maiore dolore ab ipso dimellitur: gaudet nullum a se amoris , au3sudii officium forti viro defuisse; paratus suo
capite quamcumque fortunam Milonis levare Jam vero judices quos babet amicissimos. milites etiam atque etiam obsecrat , ne magnanimum virum, patriae natum expellant e patria . Sed boc etiam fortasse artis fuit, ut Or tor teneriores doloris sensus exprimat lacrymis , exclamationibus, projopopoeiis, deprecationibus, ut magis ex on to conset Milonis fortitudo , qui bis mollibus amicitiae assectibus non m eatur. Et quia praecipue Mergloriae Miloaeis passi tota oratione , etiam exordio, proposita es Ciceroni ; Ita illam in peroratisne prosequi maxime voluit , ut demum fortissimus vir , qui toties Ciceronem , qui patriam , qui se contra insidiatorem, ac sceleratum virum defendisset , O pem' nici 1s- eive Re liberasset, iudicio a
489쪽
Argumentum , Quaestio , Stylus. iPTolomaeus Auleres Alexandriae Rex ob crudelitatem, On avaritiam regno pulsus a civibus Romam venit , oe auxilium petit a Senatu . Ictum cum eo faedus, reductisque Lentuis Ciliciae Proconsuli Senatus auictoritate mandata es. Verum consultis S asellae oraculis indenerunst Decenmisi Regem Arapti dolosis artibus alia quando Romam esse venturum : si auxilium pereret , faedus cum eo facerent, ne tam n eum reducerent cum exercitu. suare Lentulas Regis reducendi provinciam , quam auctoritata
senatus , sorte babebat , interposita religione fine ulla dubitatione deposuit. Nibilominus Remissabat , multique senatores , incertum an fuspecunia corrupti, eo propendebant, ut sine a mis per legatos reduceretur ; sed obsisentibur partim Alexandriae legatis , partim principibus civitatis Pompe o, Crasso, Lentulo eam legationem per amicos magna ambitione captantibus , cum nihil impetraret, a C. Rafirio Pos- humo equite Romano pecunias mutuas accepit,
fide ut quod iactabatur corrumperet Senatum , sive ut subornaret Marios qui legatos Alexandrianorum , Dionem princip)m legationis occiderent , sive ut , quod posea docuit eventus , Gapisigoa irride Proconsulem magnis praemiis
490쪽
od opem sibi ferendam alliceret iniur tribuit se mercenarium comitem 4 egi , signa con- Tulit eum Alexandrinis , cepat Alexandriam , Ptolomaeum resiluit in regnum 'pti, rejecto arebelao ; quem mi Regem accis ant L Revocatus e proetincia Gabinius, accusante C. Memmio , defendente Cicerone , qui sequoire Pompeio paucis ante diebus in gratiam redierat lege Iulia repetundarum damnatus es L Eaquelis decem talentum millibus quam summam a Rege accepisse dicebauur ) es aestimata. Sed cum is nec praedes dedisset , nec tantum ex ejus bonis , quanta summa litis fuerat , redigi potusset, diem dixit Μemmius accusator C Rabirio Posthumo eo nomine , quod quodam legis Iutis capite, causum esset ut si nec praedes .dedisset is , cui sisfuissetissimata, nec J umma litis ex ejus bonis publicatis colligi potuisset, tum demum
inquireretur in eum , ad quem ea pecunia pervenerat . C. Rabirius autem promi α pecunis qua Gabinius Regem Ptolomaeum in regnum resiluit , particeps credebatur ,, eaque causa non
erat separata a priore , sed quasi quaedam oppe
diruti causa iudicata atque damnata. Abran. su is es ingen e iudiciali an C. Rabirius Posbumus teneatur eo capite legis Iuliae, quo ea pecunia perveneris . Sisus tenuis , subinde amplior α