Ars Ciceroniana sive Analysis rhetorica omnium orationum M. T. Ciceronis. Constat argumentis, tabulis, commentario et annotationibus. Adjectus est index locorum, argumentariorum, affectuum, amplificationum, figurarum, confutationum, narrationum rheto

발행: 1739년

분량: 685페이지

출처: archive.org

분류: 연설

501쪽

hanc C. Caesaris liberalitatem prae caeteris virtutibus: ut Caesaris laus, & salus Posthu, mi Iudicibus carior sit,'quod hic a tanto viro foveatur . n. qa. Μulta equidem. Prosequitur Orator contra adversarios majori affectu inopiam Posthumi,quae tanta est,ut nemo ejus hona nummo Sestertio sibi addici velit. n. s. Satis multa. Deinde a persona,seu probitate, ac fide Posthumi vehementer Iudices obse-Crat,ne adventitia pecunia petatur ab eo,cui sua non redditur, u. 46. o miserum me. Tertio a persona sua Cicero Iudices admisericordiam adducit, exhibendo non solum lacrymas suas , ac dolorem ex calami-.tate , & miseria optimi viri, sed commemorando etiam merita Posthumi erga se . nu. 47. Sed jam quoniam .

suod a principio evellit Orator, mriore Te hementia evincit, O Obtinet in hoc artificioso orationis exitu , nam suspicionem magna pec nia , quam a Gabinio pervenisse ad Posbumum dicebat iniquus accusator Memmius, maxime removet , proposita ege sate Posbumi, quae etiam egesas magis ofenditur opposita , ac descripta C. Caesaris liberalitate. Affectum Oero misericordiae in Posbumum apte conficit a perfona

Caesaris , s Posbumi, i , sua ; gratiam Caesaris sprobitatem Posthumi, dolorem suumJudicibus probando.

502쪽

. rus , civili bello Pompeium secuturest: victusque Pharsalica pugna , neque cum

iis, qui bellum in Africa renovandum putarunt sua consilia conjunxit , neque ad Caesarem victorem impetrandae veniae causa , supplexire voluit. Mitylenas , urbem a bello , a be

li suspicione remotam , se contulit: ibi satis

diu, nullo revertendi in patriam studio , com--ratira , cum in publica calamitate conscientia se mentis optimae consolaretur , oe in litteris viveret, reditum ei Senatus a Caesare impetravit , bac ratione: cum in Senatu a L.

Pisone mentis facta esset de Marenis, , cum

C. Marcellus ejus frater se ad Caesaris pedes ab-Jecisset , cunctus senatus consurrexit , On ad C arem supplex accessit. Tum Caesar repente praeter spem dixit, se senatui roganti de Μarcetis non esse negaturum, tametsi dolores , θ' acerbitates tulisset ab iso viro, , Jam parta

pace , aliquorum insidias timeret . Caeterum

ad eost se Abi ori gloriae satis vixisse. Cicero,

qui saluerat in perpetuum tacere , non potuit, non gratias agere Caesari pro tanta magnitudine animi, clementia: , quamquam propter Marcellum babita oratio fit, ad conciliamdam tamen, m colligendam Caesaris benevolentiam digreditur in eam partem ur de qVerela Casa-

503쪽

αesaris, suspicione insidiarum dictisque

acurate disputet. Μanut. Frig. I9uaestio bullus orationis es in genere demon-srativo, an maxime Caesaris clementia laudanda sit ob restitutum Μarcellum. Si 'tus elegans , concinnus, temperatus aureo , quod mire delectet Caesarem , orationis

505쪽

CONF. QUERELAE, AC DICΤ. CAESARIS.

- -- ci

re ea ... savia

μ- α

ci a

peroratio.

506쪽

CIcero reddit causam Senatui , cur ad

hunc diem saluerit ; nunc restituto Marcello, non possit non dicere. N. I. 'uturni Mentit . a Ac perceptum dolorem suum auget ex absentia Marcelli,ut majorem ex proximo ejus reditu laetitiam eYprimat , apostropha ad Caesarem . nu.a. Μ. enim Marcello. Deinde auctoritatem Reip. redditam, & speciem pri- , sini Senatus, ac maxime gloriam Μ. Mar- celli optimi viri, . praedicat ex tam insigni Caesaris beneficio. intellectum est enim.

me exordium es ingeniosi paratum ai Βη volentiam Caesaris, cujus clementis Oratori το-cem, Senatui spem, oe M. Mareelis salsem cum summa gloria, omnium laetitia coniunctam restituit . .

CONTENTIONIS

Propositio, & Distributio. Contentionis propositio est: Laudanda

est maxime Caesaris clementia, ob re' stitutum hodie Marcellum,simulqi Senatu Distributio,seu argumentum:quia maximo gloriosum est Caesari restituisse eum homi nem,simulq: Senatum,a quibus offensus fuit

507쪽

ORATIO XL. q83 CONTENTIONIS

. di

Argumentatio , Amplificatio , Affectus. P Ropositionis argumentum: maxime gloriosum est Caesari, restituisse eum hominem , simulque Senatum, a quibus offensus fuit, patet fuse hoc Enthymemate: Caesar maiorem ex restituto Marcello, simulqsenatu , quam ex Omnibus victoriis laudem est consecutus: ergo maxime 'gloriosum est Caesari, restituisse eum hominem , simuIque senatum, a quibus offensus fuit. nu. . nuruli us es tantum . Antecedens quatuor habet partes, ac dissimilem comparationem victoriarum,& clementiae; hac synopsi : 1. victoriae non sunt propriae Caesari; at est propria clementia . a. non fuit difficile Caesari gentes Vincere ;at iracundiam . Caesar hactenus victores

vicit, at hodie seipsum, seu ipsam victoriam. 4. sapientissime Cςsar hodie seipsum, seu vi-inoriam vicit, pacis studio , & moderatione

victoriae .

Prima pars Antecedentis: Victoriae non sunt propriae Casari , nc es propria Hementia jubtili

insinuatione effertur, & ampliscatione per incrementum : nam primum Cicero beIlicas laudes Caesaris , victoriasq; esse magnas ostendit, quibus ille omnes imperatores su- Perat. N.6. soleo saepe . Sed tamen paulo post, prudente quadam extenuatione, minores esse , audet fateri ;

508쪽

quod pluribus aIiis coadiutoribus causis, etiam fortunae, communicari soleant. N. IS. quae quidem ego. Pollea laudem clementiae longe orator maximam attollit , quae cum aliis non est communis, sed propria uni Caesari. N. 7. at vero butius. Secunda pars Antecedentis, Non fuit di cile Cori gentes vincere at iracundiam, effertur altera amplificatione per incrementum pnam artifex Orator pergit magnas Caesaris victorias contra tot gentes elevare, ut augeatur haec maxima victoria, qua Μarcel- Io hosti pepercit. N. 8. domuisti gentes . Rursus extenuatione comparat bellicas Iaudes cuni virtute clementiae: atq; ob hanc virtutem bIandius gratulatur Caesari; singulari benevolentia,ac laude praesentem virum complectitur. N. 9. itaque C. Caesar. Auget a personis Μarcellorum, & nobilissima famialia , Caesaris laudem, quam tertia imminutione quasi quadam anacephalaeosi rerum

gestarum, numquam esse interituram pronuntiat . N. II. equidem cum C. Marcelli.

Tertia pars antecedentis , Caesar bactenus Oictores vicit, at bodie seipsum, seu ipsam et Boriam, praemunitione ad insinuationem, &ex conjuratis breviter expressa est. n. Ia. caeteros quidem.

Quarta pars antecedentis, pientissime

far seipsum , seu victoriam vicit pacis iurio, A

moderatione victoriae, apostropha ad senatum quem callide orator excusat, ipsoque Caesaris judicio absolvit confirmatur ex effectis :

509쪽

ctis: quia Caesar duos maxime pacis auctores, Ciceronem, & Μarcellum , conser-Vavit. N. I 3. atque hoc C. Caesaris . Μoderatio autem Caesaris in victoria , &post victoriam, pariter ex effectis cernitur :' quia conservavic, & conservat ex acie quos Potest. DI. I 8. quo gratior . Amplificat Cicero ipsam victorii Caesaris moderationem, ac

divinae prudentiae adscribit opposita Pom-Peianorum iracundia, & ferocitate , si hi

victores fuissent. N. I 8 a terius vero. Concludit iterum gratulando Cςsari tantam lati- l. dem, ac virtutem, quae ipsi est propria, non felicitatis, ac fortunae. N. I9. quare gauis Hortando etiam, ut conservare bonos viros non desistat, quorum orator culpam si curupa est ossicium, aut humanus error, aut fatum uti ante, excusat. n. ΣΟ. noli igitur. - Λnimadverte consequens Enthymeniat Ispassime Te implexum cum antecedente. Sequitur digressio, seu confutatio quereIae, ac dictorum Caesaris; habetque duas partes: I. est, Caesar metuere non debet Insidias. 2. Caesar naturae non vixit vel gloriae satis diu . I. Pars Confutationis , Caesar metuere non debet insidias,miro insinuationis artificio constat; nam contendit orator, non esse timendum Caesari, cum nemo tam ingratus,tamq;

injustus esse possit, qui,cujus in anima Resp. consistit, & a cujus vita omnium vita pendet, eum extinctum velit. Quibus id industriis conficit: primum extenuare non Videtur suspicionem Caesaris, sed hanc ait esse cautionem, non minus prudentem Caesari ,

X 3 quam

510쪽

86 PRO Μ. MARCELLO

quam timendam omnibus, qui ab ipso confer vati sunt. n.a I. Nunc vero venis . Deinderem disceptat hoc dilemmate: vel Caesari mi, vel Pompejani insidiantur Caesari; non hi, qui accepta praeter spem salute omnes sunt amicissimi: at nec illi, quo duce summa sunt adepti: ergo nulli. N. aa. Sed quisnam es. Tum revertitur, & iterum non imminuit suspicionem insidiarum , propositis hominum sensibus occultis; ut tanto diligentius Caesar caveat vitae suae, qua nititur salus Ο-mnium , & vita Reip. n. a 3. Sect tamen cum LMox idem artifex latentes elevat, & alio abducit suspiciones Caesaris, ex communi non jam insidiarum metu, sed valetudinis, aut casus humani: quasi certus esset neminem Caesaris vitae insidiari, quem omnes dolent non esse immortalem. n. ag. Equidem de teia Simulque amplificat Cicero vulnera profligatae Re . ex civ ili bello, ut tanto accuratius ipse, & omnes studeant vitae Caesaris , ad medelam tam utilis, tamque necessariae Ibid. Omnia sunt excitanda La. Pars confutationis, Caesar vel naturae non

vixit , vel gloriae satis diu, pari, atque primae

pars, insinuationis arte certat .. Primum laudat Cicero sapientissimam vocem Caesaris , ct concedit pro rebus a se gestis satis vixisse;

Verum cum vulneribus Reip. de quibus superius mederi solus possit, negat Caesarem satis vixisse patriae . n.a6. Itaque illam tuam. Deinde liberius confutat, & evertit vocem Caesaris, quasi Cariar, qui fibi soli nec

ivit, nec est natus, nondum vivere coepe

SEARCH

MENU NAVIGATION