장음표시 사용
491쪽
492쪽
493쪽
ERrorem fatetur Cicero cum Posthum excusat tamen ab eventu , seu incerta Regis perfidia , cui ille pecunias commissit rar. i. si quis es o Excusat etiam communi filiorum studio , ut patres suos imitentur in qua arte illi praestiterunt, adjuncta deprecatione ad judices, ne gravius affligant errore lapsum hominem , N. a. sed etiamsi .
ra prooemio operam dat Cicer' ut Posebumσ , furem in credeAda Regis pecunia temeritate confitenti, Judices accusatoris acerba crimin tione alienos reconcilio. Mus quoque temerita tis excusationem aliquam elicit ex imitatione communi: patrum enim, certis praesertim in Rudiis, omnes filii fere vestia sequuntur. Itaque in hoc exordio lenes sunt etiam motμs , seu pr mum inflectuntur 1udices ad commiserationemrPotbumi .
EX poniti . quopacta natura duce, Pinhvmus non solum in re mercaturis auge da, sed in amicis quoque locupletandis, cum magnitudine animi, tum liberalitate, vitam patris , & consuetudinem expressierit, fuit en i pueris:Exponsit a. quibus causis pecunias suas Regi expulso crediderit:nempense
494쪽
hil bandius Rege,Posthumo nihil benignius suit; &jam hic longius processerat dare, quam ut desisteret. TM. pulsus interea regno.
Narratio confirmat hi uationem EYordii tuam ut supra orator excusavit Posbumum a fortuna , cum fixit nos plerumque facere , ut consilia eventis ponderemusso hoc loco eumdem excusat ab imitatione patrum, inquam nos ducit ipsa natura. Addit quaedam etiam afuncta, propter quae Posybumus non potuit non pecunias cr edere.
propositio , & Distributio. Contentionis propositio est: C. Rabirius
non tenetur eo capite legis Iuliae, quo ea pecunia pervenerit. Distributio , 1.Quia Rabirii causa est seiuncta a Senatu; qui corruptus ea pecunia dicitur . a. quia est sejuncta a Gabinio qui
Argumentatio , Amplificatio , Assectus. P Ropostionis primum argumentum, Ra- birii eausa es se iuncta a Senatu qui corruptus eapecunia disitur, hoc brevi Enthyme
495쪽
j male vibrat Orator : Fuerit ea pecunia cor
I ruptus senatus, quid ad Posthumum ρ Nec enim hic senatoribus dedit pecuniam , sed Rex ipse , qui hos corrupit: ergo Rabirii
causa est seiuncta a senatu qur corruptus ea pecunia dicitur oAntecedens Cicero ita probat primum , i Ut lenatum vacare culpa significet , in quoi 'benevolantiam Captat a senatoribus iudici, bus deinde,ut si commissum id sit,expertem atque inscium eius criminis Rabirium osten- . dat similitudine. quia cum hic pecuniam Regi dabat,qua ii se eam in re consumeret, nec st ire potuit,nec de bui ζ quaerere .6. MIC pr
mum exoritur o Consequens subjicitur reprehenso C. Μemmio. n. I. quamobrem neque . Ρropositionis secundum argumentum,Rabirii causa es seiunctxa Gabinio,qui condemn tus es; pari Entymemate torquet orator Est hoc novum , Apraeter judiciorum morem , acclitari Equitem Romanum eo capite legis Iuliae quo ea pecunia pervenerit quando in aestimandis litibus appellatus non
est, neque a teste,neque ab accusatore,neque
ullo denique modo r ergo Rabirii causa est se juncta a Gabinio qui condemnatus est .
Antecedens aiDplificaturr .per exclan alionem, & subjectionem ex diutum usu Ciceronis in judiciis . N. 8. suod item .. Amplificatur a per dia gismum eκ ipso iudicum officio, qui non judicare debend. Post humum ea lege, qua non modo ipse, sed i totus etiam. Equester ordo solutus, ac libeς est. N. I I. Hic iuuises. Amplificatur 3
496쪽
apoitropha , seu cohortatione ad senatores , magna fide , & constantia jus Equitum ser- lvent: ipsi enim senatores, Pomprio iterum Consule, cum e ssent in senatu, qui Equestrem ordinem lege Iulia , de repetundis teneri vellent, aequitate adducti, quo minus quidquam novaretur , obstiterunt. N. IS. Hic ego nunc. i lΛmplificatur . similia postropha,seuco Ihortatione ad equites Romanos ut tueri Velint jus suum, id est,ne quis illos lege de repetundis accusare possit:hoc enim jam jus tentatur, uno Equite Romano , in judicium vocato; qui,si damnatur,erit cur eamdem sibi quisque calamitatem pertimescat. Addit pro sua in hunc ordinem charitate. Cicero testimonium Glauciae,& Majorum Equitum exemplum, qui Μ. Druso, Equestrem ordinem nova lege,de acceptis ob rem judicatam pecuniis,alligare conanti, summa constantia
restitere . N. I . vos Equites . . Digreditur orator ad confutandum extra causam accusatorem Μemmium . I. Hic
objicit pecuniam ad Posthumum a Gabinio pervenisse, quia Gabinium,ut Regem reduceret, Posthumus impulit. Refellit Cicero :quid opus fuit impulsore, aut suasore ullo, cum avaro homini Gabinio ut dixit,& judicibus persuasit Μemmius decem millia talentorum, ut regem reduceret, promi stasint λ Adde Gabinii consessionem , qui se reduxisse Ptolomaeum dicebat utilitate Reipub. & legis permissione dc cupiditate glo
497쪽
Memmius Diaecelem fuisse Posthumum , id est, procuratorem, & dispensatorem regium et quo in munere , cum ex decumis pecuniam Gabinio colligeret, sibi quoque ipse collegit. Contra stendit Cicero dc pluribus infra) Post humum in hac procuratione,carcerem,molestias, egestatem pertulisseitantum a st ut sibi lucrum collegerit. Nunc fatetur, atque arguit Cicero stultitiam Post humi, qui cum Eques esset Romanus, se, ac libertatem tradidit Regi AEgyptio; verum-tanaen hanc stultitiam,tum exemplo doctorum virorum, Platonis, Callisthenis,Demetrii,tum alia majore imprudentia, qua pecunias Ptolomaeo credidit, eluendam putat. N. 2 2. At Discetes . Μemmius pallium objicit Post humo non alia ratione quam lucri, & pecuniae. Est eadem semper, inquit Cicero , temeritas Posthumi; imo jam necessitas mutandi vestitus, tum ut isto munere suscepto Dicocetis langeretur Alexandrise,tum ut imperanti Regi pareret. Caeterum quotidiano exemplo multorum , quod etiam in statuis videtur & P. Rutilii potuit Rabirius
pallium sumere pro tempore,& spe aliquando ad sortunas suas perveniendi . Num. 26. Itaque ob iciat. . Objicit Memmius,dum Gabinio pec niam Posthumus cogeret, ex decumis imperatorum pecuniam sibi coegisse. Refellit Cicero hoc dilemmate : Si, ut vult Μemmius, pecuniam sibi collegit Post humus ; utrum eam sumpsit eκ decem millibus talentis G
binis promissis,an praeter illa decem multa ,
498쪽
novam sibi pecuniam collegit λ Si eκ Gabinii pecunia, id est ex decumis eam sumpsit;
at homo ut ipse ait Μemmius, avarissimus non tulisset. Sin praeter decumas, centensima exegit; ut, quae decem millia Hine debebant, fierent, addita centensirna , undecim millia talentorum: quis credat, tam gravi onore tri butorum, tantum praeterea oneris imponistis, Regem eme passum λ n. 3o. At ex boo i o. 3 . Pecuniam ad Post humum pervenisse, testibus Alexandrinis legatis probavit Mem mi us. At hi non diκerunt in Gabinium, Cuius ea nomine redacta pecunia est; cur iis dicere liceat in Post humum, qui redegit Non patitur id judiciorum consuetudo . T eis ilium autem istorum fidem dialogismo rejicit Cicero; tum quia Graeci sunt, tu quia semel jam mentiti sunt . Ubi parva digrestione causam interfecit,cur in gratiam redierit
cum Gabinio. n. 3I. Aderun t testes legati. . Confutato Memmio redit Cicero ad antecedens propositi Enthymematis, scilicet non posse accusari aut damnari Posthumum, eo capite legis Iuliae, quo pecunia pervenerit. Atque amplificatur 3. idem antecedens e X perverso hoc judicior nec enim Pol humus aliorum more , rei Gabinii t qui pecuniam
a Rege accepit, & juste damnatus est ) judicio accusatur; sed proprio judicio accusatur, quod crediderit pecuniam Regi, nec eam
Quo dicit Μemmius, recepisse Posthumum pecunia,sed abscondisse deinde ex peo cunia dominatum esse Alexandriae; tum per-
499쪽
mutasse illam pecuniam cum aliis mercibus. Cicero re tu primu a causa,quae Posthumo fuit nulla dissimulandi pecuniam,secundum refellit ex carcere, molestiis,egestate, quam pertulit Alexandriae; tertium refellit ex Ie-Vitate rumorum, sermonibusq; malevolorum, cum revera poli humus egens sit, ut mox dicetur in peroratione . babet celato
Memmius uti tradit Manutius duo crimina Rabirio obiiciebat: unum, quod senatum corrupisset', alterum, quod ellus pecuuiae pars quam Gabinius ob resistitionem Ptolomaei regis acceperat ad ipsum pei venisset, quo nomine in iudicium ex lege Iuua de repetundis vocabatur ,su: d ad senatum attinet , objectionem illam Cia cero refellit,causam Rabirii a Senatu se unctam osendens. Et boc maxime utitur argumento , quod quamquam Solatus corrupἰus esset id quod noν concedit) tamen eo nomine in crimen Vocari Rabirius non debuit: quia pecuniam illam Regi dederit, non Senatoribus, ut eo s corrumperet .Jam contra alterum crimωfio Cicero disputat. sic baeo lex Julia, ut quandoquidem damnatus Gabinius nec praedes dederis,nec ex e ius bonis quantasumma litium fuerit,pophius receperit, inquirere oporteat in eum ad . quem ea pecunia perveneris I non tamen illicσpotest Memmius accusare Posbumum, quasi ad neminem magis eas picio pecuniue pervenerit: nemo enim unquam propter ea legis verba, quo
pecunia pervenisset, OUlam dixiς, qui in aes
500쪽
mandis litibus appellatus non esset; POsbamus autem appellatus non es , neque atese , nequσab accusatore,neque usis denique modo . An igitur novo iudicandi more primus accusabitur Eques Romanus . suando equitum Romanorum i rudes 1 u t, ne quis eos, tege de repetundis, accusare possit. I uare gemina vostropba O ator, tumJudices , ac Senarores , tum Equites Romanos accendit contra accusatorem Memmium, atque bac occasione alia illius argumenta levissima diluit. Denique Cicero queritur accusari Posbumum nore communibus factis ,=Judicii; cum reo Gabinis ut sit quasi qetaedam appendicula causae Iudicatae atque damnatae sed proprio udicio accusari levissime ori ex conjecturis. Ex bis patet bano conrentionem magis niti confutatione adversarii, quam confirmatione argumentorum:cum enim accusator levissmis probaret argumentis, magnam a Gabinio pecuniam
pervenisse ad Pos bumum ; Cicero totus es in iis refellendis. Pergit interim iacere semina duorum assectuum s quos in prooemio inoboavit, absolvet in peroratione) invidiae in Μemmium ac cusatorem iniquum s misericordiae in calomitosum Pomumum Equitem Rom.
mam Iudicibus commendat a persona Caesaris , qui maxima liberalitate Equestrem Posthumo dignitatem conservat . Nu.6 I. Verum autem , Judices. Amplificat Orator, ac eximie praedica thanc