장음표시 사용
31쪽
De signis quibusdam remotis, Iudicium univeriale approximam ant
Varia circa Antichristum praecede tem Judicium Univetiale resolvuntur. pag. .
De signis proximis Univetiale Iudicium praecessuris. pag. 488.
De Iudice magni Judicis. pM. so. Quinam sint judicandi pag. 49a.
De causis subjiciendis Iudicio Unive sali& ejus siententia. pag. 93.
De Innovatione Mundi post peractum Judicium Universale. pag. 49 .
De Regno Christi, & Sanctorum ia
32쪽
uotquot ex SS. PP. & ΤΤ. de ineffabili mDilerio Incarnationis Uerbi Divini lucubrationes moliti sunt, ingenue fatentur illud esse investigatu dissicile, abdituni, mirabile, atq; Asconditisn seculis. et generationibus, ut ait Ainpostolus I. ad Colossi: unde idipsum vocat S. Cyrillus Alexandraenigma sacratissimum, quod ima potius venerationesi ciendum est, quum humani jussicii trutinauis iciendum. Et S. Gregorius cardinem c ' verticem omnium miraculorum. Et D. Dionysius, ιuessabilem IESU m carne apparitionem. Quare recte monet citatus Cyrillus, non sublimibus ιnquisitιombus, aut ejusmoda curiosa indagatione, quae ingenij humani captum superet. opus esse illι Chryli Us ris: sed me potius, quae I plici, nec ullo fuco adulterata traditione. eonstet: cui salutari doctrinae ego inhaerendo, Tractatus hujus quaestiones, juxta Fidei orthodoxae regulas, & SS. Patrum reis solutiones humili, planoque stylo pertract abo; nihil tameto omittendo, quod ad utilitatem Lectoris, & institutum meum Scholasticum spectare judicaro. unde sit
De Possibilitate Incarnationis Uerbi Divini.
Uaestionem hane rea etat Scotus in in dist. ἔ. t. Et licet supponat cum Fide Catholica hoc mylterium jam transiisse, fructuose t men, dc cum ratione eius possibilitatem examinat,ut Gentibus, qui id factum, & possibile esse negant, persuadeati Pro cuius intellectu. NOTA primor Per hanc vocem 3 . Incarnatio importari actionem, qua Di- ἀῶ- vina natura substantialiter unitur sa- θ tarae humanae in unitate eiusdem Per
33쪽
a Dist I. De Inearn. secundum se. Quaest. I. De Possib. Incam. Verbi Div.
2. NOTA secundo e Nomine Verbimia istin intelligi secundam SS. Trinitatis Pe sonam, quae ideo Verbum appella tu , -- nisi. ad similitudinem verbi nostrimentalis est terminus productus a di- Cente, seu notitia genita de scientia Dicentis, id est generantis, ut domi in
- ι-- manam assumptam a Verbo intelligi, compositum quoddam physicum, n- assi προ--di corpore, quod alias dicitur humanitas 3 & quandoque homo; & quandoque tertia entitas distincta a partibus. 4. DICO primor Ex parte Personae Non νσου- Divinae, seu Verbi, nulla est impossibi-νν--ρ-- litas ad Incarnari. Est Scoti supra cit. te Perseo isti . . Et omnium Scholasticorum, contra Gente Prob. ratione Motitit. si esset impossibilitas, aut repugnantia ex parte Personae Divinae aci Incarnari, seu quod idem est, terminare dependentiam Naturae humanae, hoc esset vel in
quantum est Persona Divina s vel in quantum est hac paFracularis Persona Verri r sed ex nullo horum est repugnantia: Ergo Sc. Prob. Min. quoad primum ; terminare naturam, nonia
insert aliquod repugnans Perstinae Divinae puta compositionem, limitati nem, auc potentialitatem; Ergo inquantum Persona Divina est, potest terminare hujusmodi dependentiam. Prob. Ant. non compositionem rig rosam S physicam; quia ad terminare talem dependentiam sussicit, quod tediminans habeat entitate independente in eo genere, in quo natura assumpta ab illo clependet: Sed Persona Divina
Verbi ha habet; quia alias si ha rei dependentiam, haberet impers ctionem , & limitationem et Ereo dic. Neque etiam insere in Verbo limitati nem, dc potentialitatem ; quia natura assumptibilis non mectat ad compi mentum Uerbi substantiale, vel ace, dentale actuans Verbum ; sicut licet
Verbum terminet cognitionem creaturae 3 non tamen inde completur, vel
actuatur tanquam quid potentiale,&limitatum ; Ergo terminare depem dentiam in Verbo nullum assignatum nans insertiyrobatur etiam Min. Principalis quoad secundam partem, quod neque repugnet Personae, in quantum est haesi Puta quod haec particularis Verbi Perusona assumat, & non alia; quia licet
relatio consequens naturam Divinam, v. g. relatiis creationis; vel ipsum terminare talem relationem, quae inlatio sequitur naturam ut est natura
Divina, di Essentiale Praedicatum Omnium trium, sit comune tribus Perissonis, iuxta illud, spera Trinitia sunιν iuvisa; non tamen est necesse, ut terminare relationem, suae sequiturentitatem Personalem, sit commune omnibus tribus Persionis , sicut est in proposito ly terminare dependentiam naturae humanae; quia etiam haec Persona non est communis omnibus trihus: Ergo Verbum quatenus est bax Personis Divina, adhuc poterit terminare & consequenter non est ulla repugnantia etiam ex parte talis partic laris Divinae Personae. DICO seeundor Neque est ulla NAD. --
repugnantia ex parte naturae Assum-ν--pamptae ad Incarnationem. Est ejusdem υ ---- Doctoris subci num. c. oc commu-- si
nisa T. H. Prob. Perina Divina potest esse
terminus dependentiae naturae humanae, Per nae communicabilis per m
dum Brmae totius; Ergo natura humana potest a Verbo dependere; &sic ex parte naturae nulla erit repugnantia. Conseq. tenet ἔ quia ideo ex parte naturae nulla est repugnantia ut perionetur persona litate propria, quia propria personalitas potest esse terminus dependentiae naturiae: Ergo, pari idem dicendum, quando Pcrὶ-na Verbi supplet vices personalitatis
propriae. Prob. ergo Ant. Perina Verbi distinguitur realiter a natura humana; item potest esse terminus aliarum dependentiarum creat urae,pu ta, in ratione creantis, conservantis&c. Ergo poterit etiam esse terminus
in ratione dependentis, S Pesonantis, paritate Cons non potest esse postibilitas . terminandi dependentiam, nisi etiam ηin aliquo alio sit possibilitas dependendi in genere perlonationis ; sed pro- - si batum est supra ex parteririnae Verbi πώ re paraea esse possibilitatem terminandi depen--ώ- dentiam naturae ; Ergo in natura si- militer debet esse postibilitas dependendi. Praeterea quaelibet natura substantialis potest carere illa entitati, quae non pertinet ad eius persectionem realem necessario; sed personalitas propria natura humanae sic non pertinet: Ergo
34쪽
Quaestio II. De Personalitat3 creatra.
Ergo natura humana potest illa care- finiti persectionem Neg. Anet Itaquere,& ad personalitatem Uerbi assumi: natura humana non est de intrinseca&sic ex parte naturae non est ulla re- Verbi infiniti persectione; ac proinde pugnantia ad assumi hypostatice. potest ei uniri. . Obiicies primo contra primam obiicies tertio: Si Verbum Im r r. PTI CO'Clus nem . ex scoto eius purus, carnaretur, pateretur: sed non potest Θιώ-,iatii, infinitus, qualis est Verbum, non est pati: Ergo nec incarnari. Prob. Min. riatim duis. - ἡ.--uni bilis cum ullo alios alias fietat fini- Incarnare est agere 1 Ergo incarnari est dis spari ραι-- tus oc impersectuSet Ergo ex parte . pati; nam omni actioni correspondeis lic Verbi est repugnantia. Respondeo correlatio sua quae est passio: Ergo &c. cum Scoto Dist. Ant. non est uni bilis Respondeo Neg. Mai. & probationisci componi bilis cum alio, ita ut ha- eius Conseq. quia licet apud Gramma- tis. beat rationem partis potentialis ἰ aut licos gentiles Incarnare sit gnificet actio incompletionem aliquam si uniretur; nem; non tamen Incarnari passionem, aut certe ut ex illo &alio resultet per propter incapacitatem Verbi, in quo Delior entitas Com. Anci ita ut non relatio realis passionis nequit subject habeat rationem Partis, Vel incomple- ri. LyIMaraiari ergo apud T T. signitionis, aut ut nullum tertium perse- ficat terminare dependentiam naturae ctius ex unione resultet Neg. 'Ant. humanae,quae terminatio ex parteVer Itaque Verbum unitum nazurae hu- bi fit sine passione. Aut si Grammatici manae non est pars potentialis Christi, contendant debere adesse aliquam FaGalgorose loquendo; neque completur sionem , dico ipsis, eam non subjectari per unionem illam cum natura; nequo in Verbo; sed in natura assumpta. ex conjunctione ejus cum humani- per quam sussicienter denominat late exsurgit Ens perfectius Verbo. Verbum Incarnatum, id est unitum. s. DICES primo i Verbum includi-r bum im tur i nChristo: Ergo debet esse pars ejus. Respondeo Neg. Conseq. quia non quaecunque inclusio unius in alio a italis I guit rationem propriam partis i sed quando res ita. includitur, uidicat dependentiam imperfectam ab alia comparte, ita ut siue comparte non possit esse secundum se tam perfecto modo ens in omni casu possibili, quam est quando unitur comparti; quod de Verbo non verificatur, eum sine in- nem Verbi Divini, seu Secundae Pe xesulione in Christo sit omni modo per- sonae, tam ex parte Personae; quam
lectissimum. naturae ; examinat mi Dis. l. q. I. Me-ο. DICES secundo:Christus dicit taphysicam illam celebrem controve GH t mnem entitatem Verbi, & ulterius fiam, de essentia, & ratione serinali in m fra etiam humanitatemr Ergo ex Unione constitutiva Personalitatis creatae,quMerbi ad naturam resultat certium dicitur ultimum complemendum nam, iis is perscctius. Re . Neg. Conseq. quia turae singularis:d qua quaestione tam Verbum extra Christum virtualiter, etsi fuse in Seboia mea Philosephua di eminentialiter continet omnes o- sam; hic tamen eam etiam ex Prese Innino res, cic cons uenter ipsam so tangela placebat; quia ration Christi humanitatem dc sic ipse Chri- Scoti sunt potiori ex parte Theologis stus non erit persectius ens quamvis cae, quibus Thomistas impugnata includat Verbum , & humanitatem; NOTA autem primo: Scotum in T. quam sit ipsum Verbum. hac quaestione multis videri proble- Seon. im objicies secundo: Infinito forma- maticum; quia num. q. loco M. Rit, non
T ostendat Scotus ulte rius contra Philosophos Gentiles, esse omnino p
sibilem,& non repugna tem rationi Incarnati
' liter tali, nil potest addi ex bona Philo- Usὸν ωdo potes mediaγι λι- istas dua
mai-. Respondeo cum scoto Diit. Ant. nihil se determinas ad propriam unam sen potest addi , quod spectaret ad intrin- tentiam, priast ostendam insta. Ream Infiniti persectionem Conc. Ant. NOTA secundo: Ly Persona si uin I -- . quod non spectaret ad intrinsecamin- positum, de subsisteas; in hoc discri- ριν-ν Λ a minari. . Berordi Sanne, Schola Theologica Ton- α sophia: Ergo Verbo ut Infinito non min; sed revera in progressit ejustiem potest addi, dc uniti natura humana. numeri, & aliis locis colligitur illum iis
35쪽
Distinctio I. De Incarnatione secundum se.
Per in , minari ; quod Persona Graece idem mmm quod hypostasis, reperiatur in ista na- σω iura substantiali intellectualit πο-
situm vero in quacunque natura ludinstantiali, etiam non intellectuali: ratio tandem sub entia, tam in natura imtellectuali, & non intellectuali substantiali; imo etiam in natura accidenis tali ; unde li Uerbum accidens assumpsisset, deberet dici Tubsistens; nonia vero Persiona, vel suppostum. g. Ex his collige Per nam esse termi- Presema est num antecede em ad suppasitum, &term -- subsistens; quia ex ejus veritate hene
sequitur,uppositi,&Subsistentis veris Luer taS V. g. I eriona est; ergo supposim, &st.... subsistens est;non autem e contra idem is die de supposito respectu subsistentis. D. 2. Ex dictis quoque elicies sin lo-
non sena, rum definitiones dicendo:quod Pers, usui I nasit incommunicabiti εMura intellecti luexistentia. Suppositum vero natu subsflantialis ineo timeabilis bu sistentia tandem natura cujuscunq; etiam
Moidentalis tuto ianicabitu existentia.
G DICO primo: Datur Personalitas
In erat, in Creatis realiter distincta a singula-δει- νυν- ritate: hoc tamen ratione pure natu- δε ιμ- rati evidenter non potest ostendi. Est realiter ὐ- Doctoris subt. s. dist. r. q. r. dc commu
u. Prob prima pars ex. bcoto: Ie- cundum D. Damascenum lis: p. cur M. Verbum assumpsit natinam humanam anatomo, id est omnem ejus individualem, Sc singularem persectionem; octamen non assumpsit personalitatem eius; alias essent in Christo duae Personae ; quod est haereticum: Ergo datur Personalitas realiter distincta a singularitate: Conseq. tenet; quia ex mutua separatione unius periectionis ahalia colligitur defacto fi Dillinctionistis distinctio realis. Prob. secunda pars: Nullus po-mj--- test fieri uiscursus, nec a priori, nec l
.m di- posteriori, independens a revelatione, sectio m ex quo colligi posset evidenter hujus-q u ἀ-φ' modi distinctio realis ,' vertens inter viis ' Personalitatem creatam, & singularitatem 2 Ergo dcc. Prob. Anti ni nil colligimus de Petro V. g. actu existente, quam quod sit ens per se existen non indigens complemento aliquo substa tialii Ied Ieclusa revelatione quae de iacto est de mylterio micarnatiociis, non possumus colligere, Petrum non. habere hoc complementum, & existentiam ab illis causis, a quibus hahet esse ens singulare, constans materia & sormi r aut assignent Adversa- 'rii aliquod speciale principium colligendi , quod hujusmodi compleme
tum ei advenire aliunde posue; quod dissiculter facient: Ergo &c. DICES: Petrus astu existens debet concipi cum negatiocie existendi in alio, & negatione indigentiae alterius, si complete concipiatur; sed tunc colligitur ejus Personalitas naturaliten Ergo occ. Contra; licet possimus naturali discursu concipere hujusmodi negationes; tamen non possumus colligere, utrum sint separabiles a natura singulari Petri , & consequenterutrum sint distinciae realiter ab ea .s quod tamen esset necessarium in prinposito: Ergo SC. Itaque solum dependenter ex Fia T. de, di revelatis mysteriis potest colli- μμ μιξi, quod Personalitas aliquod realiter eon ιμ separabile addat supra naturam singu- ' larem. Nec hoc mirum Videri debςt 4. . ,- cum plura alia naturalia non cogno Il. Halienseantur nisi dependentera revelacione: μ' marmexempli gratii, certum est , quod ac-mm -ἔκ-cidens absolutum sit realiter dillinis
cium a substantia; de quod non dicat
necessariam connexionem cum substantia a parte rei; di tamen hoc non sciebant antiqui Philosophi; nec nos sciremus certo, nisi dependenter a Divino mysterio Eucharistiae, ubi manent accidentia sine substantia panis. DICO secundo: Personalitas idem s. dic de suppositalitate creata in creaia se alimiis, non consistit sormaliter in aliquo politivo. Est Scoti in s. dis. t. q. t. num. . 'oc dist. ε. q. t. Et rurius aeuo b. 1A. an. s. Et politiorum Scotistarum, nec Emiso. non plurium RR. contra Thomistas,oc ex RR. Arriagam,&z. Quorum sententiam Scotus etsi judicet prohabilem ; eam fortiter impugnat. Unde.
Prob. ratione Scoti eis. primo: ex
hae sententia Thon istica sequeretur, esse aliquam entitatem positivam inis natura humana, quae esset inamumptibilis a Uerbo di sed hoc dici nequit; Ergo &c. Prob. Mai. isti ultimae entitati positivae, quam addit Persona ultra singulare, repugnaret contradictorie communicari ; quia periscia est incom- . municabilis rei existentia; Ergo haecentitas positiva esset inassumptibilis Verho. Prob. etiam Min. quia secundum Damascenum lilias. quod est in-
assumptibile; est incurabile; sed tota
36쪽
Quaestio Π. De Personalitate creati . s
natura humana est secundum sua poli- litate positiva: Ergo posset produci ativa curabilis: Ergo & assumptibilis. parte rei natura sine ea: Prob. etiam Cons. eadem Min. aliae entitates posi- Min. quam quidem supponit Scotus; tivae naturae sunt in potentia obedien- sed non probat; talis natura non pertiali resipecta Ilarsonae Divinae assumen- sonata vel posset habere operationestis: Ergo a pari de Persionalitas si con- aliquas, vel nullast si aliquas; ergo sisteret in positivo: hoc autem est con- istut ira defacto ponitur perlonalitas intra Omnem Theologorum lententiam, natura, di multiplicatur sine ration quod Personalitas sit assumptibilis ad ideo ut actiones sint suppositorum: si Unionem Verbi; de est proximum Er- nullas; ergo lignum eit, quod Perλ- rori Nestorii docentis, in Christo esse nalitas deuuat semper esse connexactiam propriam Personalitatem praeter cum natura, qua debet posse operari. Personalitatem Verbi: Ergo dic. Prob. quarto; hoc positivum Per- D. o. Respondent Adversarii unanimi- sonalitatis nequit esse Subitantia, ne- risitis GFνω AE L ter Neg. Min. & ad ejus probationem que accidens, Ergo non eli quid positi- Perse βω-
interpretantur Damascenum dicendo; vum. Prob. lint. non accidens ; quia . . . quod loquatur de entitatibus perti- sic non faceret unum per secum na- insesia A .tidia nentibus ad naturam ut natura est; tura singulari: neque Subitantia; quia a. i. ιών. non Uzria ad personam naturaet oc ita vel composita, vel simplex; non com-
dicunt etiam loqui Concilia sacra. Si- polita, alias constaret materia, dc so militer dicunt entitates absolutas na- ma, dc sic in quolibet composito starenturae esse quidem in potentia obedien- turduo composita physica intrinsece; li ad Verbum, non vem naturae qua sin- oc consequenter duae maeteriae , ex duae gularis S personatae. Contra tamen est; formae, quod eii inconvenie0s: si lim- quia non est potior ratio de una entita- plex; ergo vel materia, vel formai octe abibluta,quam de alia: Deinde ii solae lic similiter dabuntyr vel duae mate-entitates absolutae naturae ut naturae riae, vel duae tormae, quod est multi- essent capaces medicinae , sequeretur plicare entia sine necessitate: Ergo ec . quod homines non salvarentur inte- NOTA tertio: quod ΛΑ. qui tenent II. gre secundum absoluta; quod est ab- Personalitatem esse entitatem positi- absurdum. Tandem juxta Adversa- vam, mirabiliter varient in ejus expli rios actiones sunt suppositorum, non catione. Capreolus dicit esse ipsiam Σ' vero naturae; Ergo oc peccata: Ergo exiitentiam rei. Contras Essentia non P . -- etiam supposita sunt capacia medici- distinguitur realiter ab Exiitentia, sicut tu creata. nae; unde extorquetur sane D. Dama. distingui debet natura a Persensit scenus ab eis. ter Ergo&ς. Hervaeus dicit esct ch i5. Prob.secundo iterum ratione Sco- racterillicas quasdam proprietates,hoc alia rivis ti cit. sequeretur rursus ex Sententia est aggregatum ex Omaibus accidenti-Moti m - Λdversia iorum; quod natura quae cit bus partialibus naturae singularis. Concitur cρ- assumpta a Verbo, careret illa endi- tra; sequeretur ex hac doctrina suptate positiva; quae tamen est ultima positum quodvis non esse ens unum
Sca tualissima in natura assumpta: sed per se. Deinde Verhum assumpsit
sequela eit inconveniens : Ergo Per- omnia accidentia absoluta naturae ; nalitas non consistit in positivo. Prob. non tamen hos characteres.Cajetanus Min. quia alias non esset per omnia si- Suareet, cic Aversa dicunt esse quem-milis nobis contra Apostolum Hebr. a. clam modum substantialem. Contra sapprehendit semen Abrata; unde Abint nullus effectus, vel munus positivum
per omnia fratribis is milari. Ergo est hujus modi positivi substantialis pο- inconveniens, quod careret aliqua en- teli assignari, qui insi deberet corretitate positiva. spondere; prout correspondet Omniii. Prob. tertio alia ratione desumpta enti positivo. Itaque cum Scotistis. I 4 R. - - quoque cx textu Scoti: sicqueretur ite- DICO tertio: Ratio sormalis Per Persen limm au.- rum ; quod natura intellectualis possit sonalitatis creatae consistit praecise in prodiaci a parte rei ut singularis, de duplici negatione, actualis scilicet, dc actu existens , sine Personalitate; sed aptitudinadis dependentiae, id est uniin me vi Ma hoc est falsum: Ergo die. Prob. Mai. nis cum persona extrinseca. Haec est ad ratuum ista realitas positiva nec realiter, nec sensum Scoli 3.dis. 1.q. I .n.9 Et recipi
formaliter est eadem cum natura ut turdefacto comuniter a tota eiusSch
naturas imo natura est prior ista rea- las imo dc a multis Neutrillis; unde
37쪽
o Distinctio I. De Incarnatione secundum se
dicit maddingus Jesulta, selegisse ;8. mne superius suis inferioribus;& quae a d, e
DD. ex diversis Scholis , qui eam te- hoc modo communicantur, sempe . Dent. ' essentialiter praedicantur de illo, IN. NOTA autem quartis re intelle- Communicantur. Communicari istarim δε- ctu conclusionis ex Scoto cit. triplicem mo, est communicari, vel per modum νη- o considerari posse dependentiam, seu imo antis, vel inhaerentis, vel de-- ώ.I. z unionem, quMnatura potest habere a pendentis: exemplum primi, anima ad personam extrinsecam; Actualem communicatur corpori ut Quo, quia Σιω-- stilicet, Aptitudinalem, S Potentia- in Brmat. Exemplum secundi, acciei itii lis lem. Am sic dependenm est, qua actu dens, albedo V. g. communicatur pa--πρ . quaecunque natura dependet a Pe rieti, quia et inhaeret. Exemplum sona, scut defacto humanitas depen- tertii, natura humana Communicatur det a Verbo. Aptita Mia, secun- Verbo, quia ab eo sustentatur, Squae- dum quam eXigit natura connatura- libet singularis natura suae personaliter dependere, licet actu non sit de- litati. pendens; sic anima rationalis fie- NOTA nono rursus ex Scoto: Sin- am. Parata a suo corpore dependet aptitin gulare ratione haecceitatis habere hoc, si clinat iter. Polemiatu, qua possit de- quod nec actu, nec aptitudine Compendere sive per potentiam naturalem, municari possit ut Mod. Ratio est, v - - sive per extraordinariam; licet non quia non habet aliquod inserius de exigat hoc hic & nunc; taliter depen- quo possit estentialiter praedicari r po- det natura Platonis, & quaecunque na- testi tamen communicari utu , non tura creata ad Verbum, vel Patrem quidem ut forma partis, seu ut forma Divinum; quia possunt sibi illam unire totius, proprio supposito, vel alieno, hypollatice. His clependentiis cor- potenti ipsum sustentare. respondent tres nesatio ς dependem Prob. iam conclusio ex relata- amitae, actualis, api tudinalis ,& poten- tione superioris sententiae et quia si ost--tialis; de quibus paulo infra in Obje- Personalitas creata pro formali non μν --α Πς; . . importet entitatem positivam; rem x5. NOTA quinto et ad hoc ut natu- ciet, quod negativam , hoc est negara C ata sit per nata non est necesse, tionem actualis, dcaptitudinalis de h W- AEd ut habeat tertiam negationem poten- pendentiae. Deinde non sunt multi tialem; imo eam absolute habere ne- plicanda entia line necessitate; sed -- quis , qui qu libez natura creata est nulla est necessitas multiplicandi en-.ά,-υ, - in pol tia, ut pollis uniri tribus Per- titates absiolutas pro ratione Persona-
ι . sonis. & dependere ab eis, saltem in litatis creatae: Ergo&c. Min. patebit sensu divi , linc est si personalitas, ex solutione Ohjectionum. Unde. quam natura quaelibet actu possidet. Obiicies primo: bi Personalitas xx.
cessaret in ea. . ' creata diceret negationem dependen- - xy. NOTA sextor solam negationem tiae aptitudinalis, deberet Uerbum itu e- Mia iseMi. acrualem non issicere ad esse Persionae. Iam supplere in assumptione humani- a Ratio est, inquit Scotus, quia anima tatis: sed non poteli eam supplere. M y s
et separata dicit huiusmodi negationem Ergo So. Prob. Min. si suppleret, se o
actualis clependentiae ; & tamen non queretur quod natura esset violent
est Persiona , est enim communicabilis sub Verbo; quod dici non debeti Er- ut Quo, id est, tanquam serma partis. go &c. Respondeo Neg. Min. & eiuε NOTA septimo i inod depem prob. Ant: quia sit bene docet Scotus, is sis dontia, & communicabilitas in propo- nulla est violentia, ubi est pereecta po--p.nvim sito idem significent. atque adeo ne- tentia Obedientialis; cum ergo tota
Prio dependentiae, & incommunica- humanitatis entitas sit in persectabUitalisia uiuie quod nos per triplicem potentia obedientiali respectu Verbi.
negationem dependentiae explicamus, assumpta est ad Verbum cum omni alij explicaut per incommunicabilita- moino inclinatione naturali, qua pertem . uno S Scotus his utitur termi- sonaretur a sua propriλ persionalitatenis quandoque. creata, si adesset. Ant. exemplo cle-
To. NorA octavor communicari seu clarari potest; si Voluntas Dia se sola β- μ dependere .s Emia, est communicari lapidem sursum moveret. motus ille
om-'μ alteri per identitatem realem, seu essen. non esset lapidj violentus resipe tu vo-- cialiter; hoc modo communicatur in luntatia DEI; eo quod lapis sit in per se
38쪽
Quaestioli I. Utrum aliquis intellectus creatus naturali cognitione Sce. r
secta potentia obedientiali respectu DEI. 27. Obiicies seeundor Negatio deis
Ma nex pendentiae seu comunicabilitatis prae-rio Perr- supponit aliquod positivum , ratione maius faciat rem, quana afficit, incom-
, , - municabilem ὁ sicut patet de nega---. tione illa Ingeniti in Divinis, quae praesupponit aliquid positivum in P
tre Divino, ratione cujus illi eonu niat: Ergo idem 1 pari de istis negationibus dicendum. Resipondeo Dist. Ant. negatio quae dicit repugnantiam in communicari, praeipponit positi-
.vum Con. Anti quae non dicit repugnantiam Neg. Αnt.
a . Pro intellectu huius distinctionis,
ni Nota decimo: triplicem esse negati nem, unam quae negat actum solum: --. secunda quae aptitudinem, vel actum& aptitudinem simul, non tamen potentiam ; terita quae negat actum,apti Exudinem, & potentiam: negatio primi
neris est4n lapide posito sursum per
im, ubi est negatio ubi cationis deorsum quod ante habuit actur negatio secundi generis est in superficie, quae habet potentiam; neutram ad subirectandam vel albedinem, vel nigredinem, ad quas nec dicit inclinationem, vel exigentiam naturalem, nec etiam actum alterius v. g. nigredinis, dunta, habet albedinemr negatio tertij generis est in irrationalitate bruti, quia brutum non est actu rationale, neque aptitudine, neque per ullam potentiam potest esse rationale ; cum ei repugnet, & ideo vocatur haec nefatio per repugnantiam. Ad propositum itaque aistinctionis prima, & secunda negatio, quae conveniunt milibet personae creatae, non praesupponunt aliquid positivum , hene tamen tertia,2 s. quae etiam convenit Persionae Divinae. ν Dia Oh icies tertior Ex Scoto eis. Pe sina Pre sonalitas Divina pro formali ratione
importat quid positivum Ergo & Per-
senalitas creata. Respondeo cum e
dem Neg. Consim. quia Persona Dueina, dc Creata, non conveniunt uniis
voce in ratione Persenae, si ratio peris nae ut sic dicat pro formali negati nem actualis, aptitudinalis,& per repugnantiam communicationisi haec enim tertia negatio per Repugnantiam seli Divinae Perssinae convenit; α ob hanc causam debet esse quid positivum, ratione cujus haec tertia n gatio ei conveniat. NOTA undecimo: Quod negatio aff.
per repugnantiam a Scoto frequenter Auid mappelletur, negatio simpliciter aliae terminis vero duae, negationes secundum quid; hoc addo propter terminorum Scotisti eorum in testigentiam. 27.
Objicies quarto: Fides, SPP. passim docent, quod Personalitas μVerbi in Christo suppleat personalitatem creatam; Ergo Perisnalitas creata non est negatio ι alias suppleret Nihil ι- Respondeo Neg. Conseq. quia Veris tam. hum in hoc sensu supplet uecundum Fidem S PP. vices Peris litatis creatae, quod in illo instanti, in quo natura humana sibi relicta habuisset duplicem
illam negationem, Verbum naturaliis ter negationem duplicem praevenit, ut sic natura a Uerho dependeret. Et
in hoc sensu supplere nihil, id est negationem realem, non est majus in-cOmeniens, quam adit ruere entitatem positivam cum Λdversarus, quam Ver bum nunquam in natura lingulari assumpsisset. 28. DICES i Non videtur, quomodo Du - haec negatio duplex possit convenire sano MMAE naturae et Ergo &.c. Respondeo Neg. t. quia convenit ei extrinsere, id
est per dese tum causae extrinsecae ac ,r -- sumentis, a qua non assumitur; & aiis iaqui non assumitur, ideo resultant illae uatina negationes, S perisnatur natura.
utrum aliquis intellectus cre ius naturali cognitione possibilitatem&existentiam incarn
hie esse de cognitione a Sta sua naturali certa es eviden- nis v
ti , ita ut aperte positivὸ ν - , innotesceret possibilitas, & existentia
DiCO primo: Nullus intellectus
creatus potest cognostere possibilita- visis in tem Incarnationis cognitione eviden- ωω- ti, & certa. Est Scoti quaest. I. Prologi, p. D. Thomae, ac utriusque Scholae DD. - ---
Prob. primo authoritate S. Scri-
pturae r nam Apostolus ad Ephei δ . F. .m appellae hoc mysterium, investigasses inuatia,
divisivi Christi; Ο S enumentum abscon- Dcarnati
dirum UMulia is DEO. Item Isaias 3 p. V. de
39쪽
Distinctio I. De Incarnatione secundum se.
de eo dicit, generationem eva quis ena
rubis ' id est, ut exponit S. Leo Papa, disinam re humamam: Ergo nullus intellectus creatus potest cognoscere possibilitatem Incarnationis cogniti ne evidenti, & certi. I. Prob. secundo authoritate SS. auebor in PP. maximet D. Augustini Epist. I. ad 2PR Volusianum dicentis, hic sinutio Haritur, is a non erat mimbiis , si exemplum poscitur, non erit singulare. Et S. Dionysii ita: de Divis: Nomini eap. a. JESD in earne avaritis, re instabilia e remonere omni ignota intelligentiar Ergo &α Prob. tertio ratione: ut possibili- νω νω- tas Incarnationis evidenter cognosce- retur, hoc deberet patere; vel ex ipsis terminis, vel deberent clari aliqua alia principia, ex quibus hoc certo colligi possset: sed non eatet ex terminis con fuse conceptis uti nos cognoscimus DEUM ex creaturis , alias non dubitaremus de ejus possibilitate; neque ex terminis intuitive cognitis; quia Verbum non potest naturaliter intueri, oc viderit Ergo ex terminis nullo modo cognoscitur possibilitas Incarn tionis. Sed nec aliqua principia certa possunt adierrit Ergo αα Prob. Α .
- ii aliqua, maxime omnipotentia DEI, ut volunt aliqui; sed ex hac non colligitur bene possibilitas ista; quia omnipotentia non potest se extendere ad impossibile, quale seclusa fide ex principijs naturalibus putaretur esse Incarnatio Uerbit Ergo ut cognoscatur, quod omnipotentia possit se extendere ad hoc mylterium, debet prius aliunde stiri quod sit ens possibilet Ergo ex Omnipotentia non colligitur possibilitas eius. s. Prob. quartor Non possumus eis
Alia ram. videnter colligere,quod capacitas obe. raraones ρον clientialis creaturae respectu DEIste tendae ad hoc mysterium: Ergo &z. - Tandem non cognoscimus naturaliter
Trinitatem, in qua involviturVerbum Incarnandum i Ergo neque possibilitatem Incarnationis. Unde licet per rationes Scoti, supra quast. t. positas, alicui infideli valde possit suaderi polusibilitas Incarnationis I non tamen potest illis convinci, ut eam cognoscat videnter solis naturae viribus: sunt ergo tantum disicursus probabiles, Saliquae ejus propositiones fundantutis in Fide, vel supponuntur defacto ut certae apud Fideles ; possuntque solvi.
Objicies primo: Intellectus Λngelicus cognoscit intuit ivd naturam singularem distingui realiter a per - Avel nalitate sua, di quod possit conbervari- Ο sine ea: sed hinc potest certo dedu- cere, esse possibile ut talis natura uniatur personae Verbi: Ergo M. Respondeo Neg: Mai. quia cum persio- δε μνώ nalitas sit formaliter duplex negatio, si M. non potest Angelus cognoscere, naturam posse separari ab hujusmodi negatione; quod inde patet, quia necivit cognoscere, num negatio possit tolli , suo subjecto, nisi quatenus cognosicit, quod possit poni forma opposita, LOllens negationem, vel alia personalitas supplens vices hujus et Angelus autem non cognoscit, quod postit poni Personalitas Divina, praeveniens hujusmodi negationes in subjector ENgo &α Deinde Neg. etiam Min. quia cum sint magnae difficultates in unione Persionae Divinae ad naturam creatam, non potest eam Angelus vioribus naturae evidenter attingere
quamvis co noscat naturam creatam
esse siti perionalitate, posset enim mintionabiliter Angelus dubitare, utrum ex tali unio e Verbum non mut
poterant naturaliter cognoscere cois AEUAE -
gnitione evidenti etiam existentiam c. - Incarnationis jam factae, neque ullus intellectus humanus sensibus alliga sty Miamtus. Est communis TT. . ---- Prob. Angeli nullam poterant u. habere cognitionem certam de Inca
natione iam facta, nisi experimentalem, vel intuitivam qua directe viderent ipsam Unionem hypostaticam; vel certe aliam ex aliis principiis ha-hitam di sed nullam harunt habere poterant: Ergo S C. Prob. Min. non ex perimentalem aut intuitivam; quia nulla Unio qua Unio potest caulare immediate cognitionem sui; cum sit respectus , nisi etiam cognoscant is
extrema ejus: cum ergo extremum unum Unionis hypostaticae, quod est
Verbum Incarnatum, non postit nat raliter intuitive seu experimentaliter attingi cognitione, neque etiam poterit attingi ipsa unio. Hoc argumem
tum probat etiam alteram partem comclusionis de intellectu humano sensi hus alligato a sortiori. Nec etiam ex aliis principiis p terant Angeli habere hujusmodi cognitionem certam, puta ab operationibus
40쪽
Quaesti IU. Num Incarnatio Verbi jam sit peracta; δc venerit verus Messias s. s
nibus Christi; quia operationes vel ea descendit in AEgyptum Palaestinae
erant Divinae pure, vel humanae; si vicinam. Divinae, Angeli ignorabant, an hae non DICES tertio: Daemones cogno- Ο.procederent sine omni unione Uerbi veruntIncarnationem Dia in Christo; Dahmnes ad naturam humanamsnam adeas su D unde clamarunt in illis duobus obsessis e Mine ficeret intima prae sientia Verbi, eo mo- Matth: 8. quid nobis, re tibi IESU Filiuo, quo desacto aliae duae Personae Di- DEIP vemsti hae ante te vis torquero vinae adsunt omni creaturaet si huma- nos Z Ergo dic. Resipondeo quod si Dae- .' ' nae, Angeli non erant certi, an non pro- mones agnoverint unionem Filii DElcederent absq; unione naturae ad Uer- cum humanitate in Christo de quobum, quod fiers posset: Ergo ex nullis est dubium, quia Scriptura citata in- similibus principiis poterim Angeli terrogative eos tantum inducto dico existentiam Incarnationis c4gnoscere hoc ipsis esse revelatum adhuc invia, certo, & evidenter. ex cujus etia invidia probabiliter pec-8. Haec ratio similiter probat intel- carunt, ut docui in Tom: i. Tracte dem e navis lectum humanum utpote imperisti Angeia, Diso 8. ρ: r. intestes in rem Angelico ue editentia Incarnatio- DICO tertio: Suppositii Fide, in- ianis nullam evidentem habere potuisse tellectus creatus potest exemplis , Scognitionum . . probabilibus rationibus mysterii huius re/Mussi pas. DICES: Operationes Christi expe- possibilitatem ostendere. Eit commu- -υ fi rimentaliter ab Angelis, di hominibus nis DD. potest attingebantur ut intraculosae ite gratiae Prob. quia SS. PP. olim sic prU-- , . . eiuS, oc periucliones particulares inge- b1runt hoe mysterium esse possibile;
. misi. ,σ rebant eis motivum sufficienSad elici- nam aliqui compararunt illud conjun- vii. Ursecti i- endam cognitionem certam, quod ipsi ctioni animae cum corpore, quae cum ' per Incarnationem esset conjunctum . possibilis sit, intulerunt etiam esse pos- -
. δε-ι- Omnes Opera iones miraculo. pGtz- mine. Alii conjunctioni unius arboris M. Mi. rant procedere a Christo, ut puro h in alteram, per insitionem ramosum risis. mine, per extrinsecam scilicet DEI CO- alij aliter. Accomodissimum tamen
operationem; uti colligitur ex Jo R: meo iudicio erit exemplum de Naturas . capr ubi ipse Christus dicit, quiad seu EssentiaDivina,quae cum possit esset aliqui homines Sancti mavom horum fa- in tribus Personis realiter uistinctis eciem. Similiter gratiae, eic perieci iones poterit quoque una Persona sustentarzparticulares Christi poterant a DEO duas naturas: unam increatam, alte poni cum gradu, si non aequali, saltem tam creatam realiter distinctam I az- proximo, in puro homine; unde ex bis que ita mysterium hoc Incarnationis Angelus non poterat habere motivum erit possibile , di qua tale concepti bile infallibile de existentia Incarnationis. est ab intellectu creato,Fide informato. io. DICES secundo: Sybillae certam
malime, habuerunt cognitionem de generatio- γπι-- ne Verbi, uti videre est in Bibliotheca aegerae SS. PP.exhibente eam vaticinia de hoc
ι. -- ' mysterio.SimiliterPlatonici,qui in suiss,bi , N Scriptis multa de Messia scripserunti
Pl-oniti- seci haec eorum cognitio erat naturalis:
Ergo&c.Respondeo ad Sybillas; quod hae habuerint Spiritum Pr
am, & significare Graece -- idem quod Christus, Latinae autem Unctin. Intel-: Spiritum propheticum. qui est gratia gratis data, dc ponibilis etiam in infideli, ut patet de Balaamariolo gentili Nume as. hae ergo Sy- billae Spiritu afflatae praedixerunt nonnulla degeneratione Verbi, atque ita ligunt autem Hebraei per Messiam ho- earum cognitio de Incarnatione Verbi minem quem clam ex Judaeis descen- non erat naturalis. Platonici autem dentem , a D EO & Prophetis praedi- doctrinam de adventu Messiae hau lu- ctum, ac Nationi Judaicae promissum rum a Platone,qui libris,& conversa- in Regem & Salvatorem; qui tamentione Judaeorum frequenter uti sue - erit purus homo, di non conjunctus rat, maxime ciuando Studiorum Era- DEO. .