장음표시 사용
51쪽
ao Distinctio I. de Incarnatione secundum se.
titiam, & venerationem veri DEI: in carne humana propter reparatio. Ergo convenientius fuit, ut Verbum nem totius generis hutnani lapsi. Tum non expectaret eum sui Incarnatione quia omnia opera DEI ad extra sunt usque ad consumationem mundi. liberrima: sed Incarnatio Verbi est o- Prob. tertia pars: quia cum con- pus D EI ad extra: Ergo est liberri- ως- Sruum, atque conveniens non fuerit mum; oc consequenter Verbum ad id me. in principio temporum, aut in con- ponendum etiam in hypothesi pecca- sumatione mundi Verbum Incarna- ti totius generis humani nulla necessiri; relinquitur, quod convenientius late constringebatur.& congruentius fuerit, tantum my- Objicies primo ex S. Anselmot g. sterium consumari in pIenitudine oc homo fuit a DEO conditus ad glori- mitissu mmedietate taculorum; ut ita anteriora am; sed hanc attingere nequibat in
saecula in Fide & spe advenisis Salva- hypothesi Iapssis: Ergo DEu, debe-
toris detineret; polleriora veri, sacra bat eum elevare a lapsu. Subsumitur
doctrina Evangelica inibueret, sancti- sed hoc fieri debuit per Incarnationem ficaret, ex finaliter falvaret. Verbi: Ergo Verbum constringebatur
aliqua necessitate ad Incarnari. Secun
v xcrro VII ἀρ: numerus Angelorum lapsesum d lim 1 v xx. hebat restaurari per homines: sed per De Necessitate Incarnationis non poterat restaurari, nisi&ipsi
. . t . prius lapsi relevarentur per Incarnaverni. tionem Verbir Ergo propzer eos rele-ICO primo i Verbum Di- vandos necesse habuit Verbum Inca vinum nulla constringe- nari. batur necessitate ad Ια- Responde ramὀ: ex his rationi- 4. carnari, etiam iacta hy- bus D. Anselmi non sequi aliquam ne- R -ἀν-pothesi peccati, in quo cessitatem, sed solam congruentiam totum genus humanum lapsum fue- aliquam, ut Verbum Incarnaretur prorat. Ita communis SS. PP.S IT com homine condito ad gloriam elevando tra D. Anselmum hbo I. - DEUS bo- 1 lapsu ; α pro facienda per hominesmo, in Varijs capitibus. reparatione ruinae Λngelorum. Reis Prob. primo authoritate S. Scri- spondeo Secundo ad Primum Conci a plurae; nam Sap: a. dicitur, quis tibi gumentum primum, &Neg: subsum-ιmpuraverit, A perierint nationes, quaι ptum; quia DEUS poterat simplicibra fecisti: ac si diceretur, nullus; pos- ter uti alio modo elevandi hominem set autem DEO imputari interitus a lapsu, quam Incarnatione Verbi; nationum , si Verbum aliqua necessi- nam ut dicit S. Bernardus Episti No.tate constringeretur ad incarnandum quis neget ad manum Omnipotentis fuisfacti hypothesi peccati, quo lapsum alios modos nostrae redemptronis Er hbera- est totum genus humanum. Item in tionis P Et iane, ut cum D. Athanasio Sacris Litteris passim Incarnatio dici- frem: δ. contra Arian: loquar, foterat*tur opus plane liberum, & ex mera n adventu Christi sitim loqui DEUS, remisericorata DEI procedens; unde ait solvere maledietionem. Ad Secundum NegrΛpostolus ad Titum p. fleeundum miseri- Mai: quia absolute loquendo ille nuis coriuam suam fasios nos fecit. Et ad merus poterat restaurari per Angelos. Rom: 8. comparatur genus humanum de novo a DEO creatos. Nesari etiam
limo, & DEUS artifici; ut ostendatur potest Min. quia lapsus homicium, per Divina potestas liberrima ad relin- quos restaurandus erat numerus Λ quendum genus humanum lapsum, gelorum, relevari poterat per alium vel ad id libere reparandum: Ergo Vedi modum, quam per Incarnationem, si hum Divinum nulla constringebatur DEUS ita voluisset equare concluden- necessitate ad Incarnari, etiam iacta dum est, ex nullo capite oriri aliquam
hypothesi peccati, in quo totum g necessitatem absolutam Incarnationisnus humanum lapsum fuerat. Verbi; sed ipsam mere libere poni. a Prob. secundo ratione: Tum quia Unde, Auz Verbum non constringebatur ulla ne- Dido secundo: Etiam ex suppo- s. - .' cessitate Angelos lapiss reparare per sitione Decreti Divini de redimendo Ex
amarisn.. assumptionem naturae Angelicae: Er- genere humano a lapsu, Verbum sim-
go neque constringebatur ad Iacarnata pliciter non ne stitabatur ad Inca
52쪽
Quaestio VII. De Necessitate Incarnationis Uerbi.
nece ri nari. Ita Scotus in dymao. Cum suis & liberaliter infundere iustitiam omnia Sommuniter ς contra S. Anselmum bus hominibus lapsis in Adamo ἰ licutis Prob. primo authoritate S. Scri- primo creavit Adam injustitia, oc sania a m. .5 pturae quae etiam in hypothes Decre- ctitater Ergo Verbum etiam in hypo-RM. ιω- ti Divini de redimendo genere huma- thesi Decreti de redimendo genere nu-- ώ--. no a lapsu, Incarnationem Verbi ap- mano poterat omnes homines redi-pellat opus dilectionis, misericordiae, mere sine Verbi incarnatione, atque& charitatis r unde dicitur Joan: 3. adeo Verbum simpliciter non necessi-fle DEUS dilexit mundum, ut nitamsiuum Iahatur ad Incarnari. migemtum daret. Et ad Titum 3 .' - Obiicies: plures SS. PR docent 8. dum misericordam suam famos nos fecit. Incarnationem Verbi fuisse absolute Gu tuo Et ι. Joan: A. in hoc apparuit chamitas necessariam ex hypothesi Decreti Di. 'DEI in nobis, quoniam Filium suum mi- vini de redimendo genere humano genit - misit DEUS in mundum, ut vi- lapsor sic loquitur D.Leo Epis: δι. quaevaminperi iam: sed id quod fit ex di- rara aliatio essepoterat, qua humanoge- lectione, misericordia, S charitate pro staretur D EVS, nisi omnium non fit ex necessitate simpliciteri Edi ea am Mediator DEI, hom numque sit go Verbum simpliciter non necessita- perari Et, Cyrillus ob. s. thesauri, evebatur ad Incarnari, etiam in hypo- 7. quomam imperfutum esse opin DEInore thesi Decreti Divini de redimendo gi deerit, re non potuit ahter reZamri ne
nere humano a lapsu. ι aris DEVS factines homor Ergo So. Prob. secundo authoritate SS.PP. Respondeo glossando PP. dc dico, eos -,ι assieremium DEUM simpliciter potuim vel intelligendos esse de necessitate, axis se redimere genus humanum a lapsu, prout tuum importat quod conveni-
Φ. etsi Verbum non incarnaretur; adem entiam: vel de nucessitate conducente
. que Verbum non fuisse simpliciter no admodum persectissimae redemptioin
cellitatum au Incarnari, etiam in sup. nisi qui adhibitus fuit io incarnatio
positione Decreti de volendo redimere ne Verbi: vel tandem de necessitate genus humanum lapsum; sic loquitur resultante ex Decreto Divino, quod, Gregorius lib. F. mora cur xσEL DEUS defacto iam posuerat de adhi- . cape a. Et Eu sebius Emissenus hom: hendo modo hoc individuali in redem- . dem ate. Et D. Augustinus lib. de ptionem generis humani, scilicet per
agone Christi, es: Iι. ubi ait, sunt suis, Incarnationem ς quem modum tamen qui dicunt, non potemr abier Sapientia , DEUS potuisset ante Decretum des DG homines oberare, ni fusciperet ho- cho positum omittere, & alium arriminem,in nasceretur exfamina: Ergo&α pere, atque decernere pro adimpicti
I. Prob. tertio ratione: DEu, etiam ne sui primi Decreti de impertiendam nisiα-- in suppositione Decreti Divini de reis redemptione malila humanae perditae; - τε Q dimendo genere humano lapso pote- S ita lalvatur Conclusio, quod simpli-t rat creare aliquem hominem innocen- citer etiam in hypothesi Decreti posititem, ex progenie Adae non descenden- de redimendo genere humano non ne-tem, resertum griatia summa, & ad cessitatur Verbum ad Incarnari. Da- meritorie operandum disipositissimum; que etsi iuxta praesentem ordinatio- poteratque hujus opera meritoria ac- nem di Decretum DEUS redemeritceptare in ordine ad redemptionem genus humanum,adhibendo medium, generis humani: tum quia in hoc e- & modum Incarnationis ipsiusmetiatiam nulla apparet implicantia: tum Uerbi; simpliciter tamen ad hoc non quia dicit D. Augustinus 3. de Trinit: necessitabatur; quia poterat aliud me-
eo: Io. fuit quidem asi- modus nostra Re- dium, & modum alium adhibere, V.g. demptionis possibilis, quam per Incarnati loquendo tantum, oc liberaliter con-nem, sed nultas natura misera salvania donando culpam, quam totum genus sonvenientior: Ergo Verbum simplicia humanum incurreret, ut Vula D. ter non necessitabatur ad Incarnari. Albanasius frema I. contra Praeterea DEUS poterat gratuita com Arria . donatione dimittere omne peccatum,
53쪽
Distinctio II. De unione hypostilica, Actione Incarnativa, ejusq; &C.
DISTINCTIO ILDE UNIONE HYPOSTATICA,
stringam. NOTA autem primor circa ipsos ra terminos tituli quae itionis, quod tyst lie-uν Vnio iusse secundum Euthymi Panoptr
r eommune Philosophorum arbitrium, nexin quidamsive aecidenratu. esubstantialis i Iuxta varietatem opinionum copulans duas res di nctati Ly deinde
'postatica originem ducit a Graeco H o sis, quod est I 'erscina, quare Unio hypoliatica lic bene describitur, quod
sit umo re snalis Verbi Divini cum natas vi hamana Christi. His positis circa te minorum enucleationem.
importat in liuo conceptu formali e litatem realem; ab entitate humanitatis Christi dii tinctam, & rationementis creati. Ita Scotus eis. cum suis. Prima pars est contra Gregorium Arimin: dc Gregorium a Valentia. becunda contra Suareet, dic.
a. Prob. prima pars: unio hyposta-mio hum- tica est ratio realiter distinctiva hujus' i -- realis humanitatis Christi qua unitae Imri. viis V ων omni alia humanitate non' unita: Ergo Unio hypostatica impo
tat in suo conceptu formali entitatem realem. Conseq: tenet; quia ratio re
liter distinctiva entium realium, debet in se esse aliquid reale. Praeterea Unio hypostatica participat rationem verae unionis; & passim a PP.S G. dicitur maxima unio in aliquo sensu: Ergo debet participare veram malit tem, non minus quam aliae uniones. g. Prob. secunda parsi humanitas Di clam Christi est ens absolutum di substa AE. - πηιe tiale. Unio vem hypoliatica, ut instac . u. Ostendam, est ens relativum, & accis
dentalς: Ergo unio hypostatica disti
guttur realiter ab humanitate Christi. Conseq: patet; quia inter Ens absolvitum substantiale, dc inter Ens relativum accidentale vertit distinctio realis stricta, Prob. tertia pars: Unio hypostatica incepit in tempore resultare ad roductionem humanitatis Christi ed quod in tempore incipit, habet
rationem entis creati: Ergo unio hypostatica habet rationem entis creati. Praeterea Unio hypostatica nec est is maliter, nec personaliter, nec realiter DEUS: Ergo est ens creatum.
tica non est formaliterens absolutum, rised relatio extrinsecus adveniens. ita--- Scotus 3. disi: I. q: i. cum tota sua lapis Lia Schola; contra Gabriel Splures RR.m' e mu b. primo ratione Scoti eis: μεμωμ- quocunque absoluto intellecto in Ue
bo Divino, vel humanitate Christi unibili, adhuc non intelligitur periecta ratio unionis hypostaticae, sed requiritur intelligentia entis relativi r ferentis humanitatem Christi tanquam
unum extremum uni bile ad Verbum tanquam alterum extremum: Ergo Unio hypostatica non est formaliterens absolutum, sed relativum. Prob. Ant. absoluto intellecto inhumanitasz . Petri unita animae rationali Putri, adhuc non intelligitur persecta ratio unionis naturalis copulantis humanitatem Petri cum anima rationali Petri:
Ergo idem a pari dicendum de Unione hypostatica. Confirmatur; sicut sit ilitudo inter duo alba non intelligitur ad se, di sub ratione absoluta, sed per ordinem ad extrema inter quae intercedit; ita nec unio: Ergo non minus est relatio, quam similitudo. Prob. secundor illud non est sor- . maliter ens absolutum sed relativum, quod nec esse, nec concipi potest'nisi per modum determinationis actualis
unius ad aliud; & nullum aliud habet munus: sed tale est haec unio hypostatica; quia nec esse, nec concipi potest sine determinatione actuali humanitatis Christi ad Verbum: Ergo non etsi eas lamialitu absolutum, liud re lativum
54쪽
Quaestio I. De Natura unionis hypostaticis
lativum; dc quidem de genere rela- prius sustentans se, subjectata in stolativorum, quae dicuntur relationes ex- natura humana; ita ut nulla similis intrinsecus advenientes ; quia non ex- Verbo ipsi correspondeat. Ita Scotusurgit necessario positis extremis suis, 3. distis. q. t. cum suis. sea expectAt actionem extrinsecamia Prob. prima pars, primo: In altero o. Trinitatis. extremo unionis hypostaticae puta i. 0 7. Objiciespm In Concilio Ephe- Uerbo Divino non est capacitas re- 'ariea non se in lino cama. determinatum est,unionem ceptiva alicuius relationis realis crea- hypoitaticam elle substantialem: Ergo tae: Ergo unio hypostatica non est re-j 0 8 nequit esse sermaliter ens relativum. latio aequiparantiae , seu Communis u- ' Secundor secundum Philosophum s. trique extremo; ita ut in utroque re- etfice ad relationem non datur motus: cipiatur, oc subjectetur relatio eiusdem sed Unio hypostatica prodacitur quasi rationis. Prob. Ant. Verbum Divinum permotum: Ergo non est formaliter per receptionem relationis realis cre relatio. Tertita: unio hypoliatica crea- tae mutaretur, sicut mutacur humanitur: Ergo non est relatio. Conseqrte- tas per ejus adventum: sed Verbumnet; quia relatio non creatur. eit immutabile, iuxta illud Malacias. Respondeo ad Primum exponen- s. Ego DEUS σ non mutore Ergo in eo sis, an do Concilium; & dico illud loco eis: non est capacitas receptiva relationis
ἁ Λιών iis . solum determinasse Unionem hypo- realis creatae
νε-- staticam esse substantialem in hoc sen- Prob. secundo: Si Verbum reci- Io. su, quod per .eam substantia naturae proce uniretur simili relatione reali s humanae subsistat in substitentia sub- creatae aequiparantiae Unionis hypost stantiali naturae Divinae, cum eaque , cieae, exigeret aliquid extra se a quo veri physice, & realiter connectature dependeret; quia omne relativum exi- non autem quod in sola Unione acci- git suum correlativum, & dependet dentali morali assecllis di gratiae san- Υsuo correlativo i sed repugnat Verbori incantis, ut dogmatigabat Nestori- exigere aliquid extra se, a quo depenus Haeresiarcha. Et eodem modo glose deret; alioquin non esset summe sim- sanda est S. Synodus Calcedonensis , plex, sed divisibile in plares conceptus,& Lateranentis i. clamnans unionem secundum quorum unum dependeret; accidentalem inter Verbum Divinum, & non secundum alium: Ergo Ver& humanitatem assumptam, uaedam- hum reciproce unitur relatione realinatio procedit duntaxat in sensu Ne- creata aequiparantiae Unionis hypostorii. Ad secundum dico cum S co staticae. γε s. Est: t. q. r. Philosophum loqui dese- Prob. secunda pars:Ex dictisunio ii. sis relationibus intrinsecus advenien- hypostatica est formaliter relatio; ει mi, his tihus, quae absque motu & actione , non est relatio aequiparantiae r Ergos ea est resultant, de quarum numero non eit remanet quod sit relatio disquiparan--Hunio hypostatica; unde ipsemet ad- tiae; qua natura humana Chrilli ut mittit motum ad relationem Ubi. Ad sterior dependet ad Uerbum tanquam Tretiam Disti Aut: unio hypostatic prius, & formaliter se sanctificans fine creatur creatione proprie dicu Neg; ulla imperfectime, quaeque subjecta-Λnt: improprie dicta Cone: Ani: Iza- tur in eadem natura duntaxat ἔ cumque Unio hypostatica in sensa impr. eius nullatentis capax sit Verbum Di, prio dicitur creari, quatenus nimirum vinum ob sui immutabilitatem. 1 nola DEO efficienter producitur, NOTA autem primo circa hane 32 tanquam ens supernaturale; in quo dependentiam: quod tametsi similem Cum e laosa etiam relatio potest dici creari: dependentiam desacto in creatis non non autem creatur in tensu proprio, reperiamus; eius nihilominus possibi-
puta cum exclusione concursus omnis litas secundum Scotum oc. cu. meta-
subiecti; quia ad efficientiam Nnionis physico exemplo suaderi potest: nain
hypostaticae etiam concurrit subjecti, accidens, inquit Doctor v. g. albedona μυδες ve humanitas Christi. dicit duas habitudines seu relationes tu μου μ. - DICO tertio: Unio hypostasea ad suum subjectum; unam secuntium c non est relatio aequiparantiae, seu com- quam dependet ab ipso stabiecto tan- munis utrique extremo; sed disquip quam ab in rmato a se; alteram, quarantiae, seu totius naturae humanae de- dependet ab ipso tanquam a lullen pendentis ad Verbum independens, tantes ex his duabus relationibus seu
55쪽
24 Distinctio II. De unione hypostatica, Amone Incarnativa, tisq;&c.
dependentiis prima arguit impersectionem in subjecto , puta potentialitatem ad recipiendum accidens; altera vero nullam arguit; quia sustentare praecise aliud, seu terminare d pendentiam alterius, non dicit impe iectionem. In proposito itaque ait Se tus, quod dependentia hujus naturae humanae ad Uerbum Divinum sit simillima secundae dependentiae acci uentis ad subjectum; non vero primae; quare potest esse in natura sine imperis fuctione. Est praeterea ista dependentia in genere causae quasi materialis; non quidem intrinsecae, ex qua res Componitur, Vel recipitur; sed extrinsecae, ex qua dependet.
. his. DICO quarto: Relatio Unionis hypostaticae recte reducitur ad praedictat δρυ Camentum Passionis. δeamentia Prob. peractionem uultivam na-P lanii. tura humana veluti transmutatur,
per receptionem & adventum unionis hypostaticae, qua Uerbo associa tur; adeoque est in natura humana per modum termini relationis trania mutati ad transnutans, in qua relatione consistit ratio praedicamenti Passisionis: Ergo relatio unionis hypostaticae recte reducitur ad praedicamentum Passionis.
in ratione unionis est maxima unio
Omnium unionum creatarum hacte' nus politarum inter extrema , seu inter res realiter distinctast non item inter extrema, seu res formaliter duntaxat clistinctas. Prob. prima pars primo authoritate S. Bernardi tib s. de confidere ad gene dicentis ; hane unionem excellare
omnes Uniones, excepta ea, qua inveni
tar in ra Trinitater Ergo occi 4. Prob. secundo ratione: Tum quia uni. Θρα- Uaio hypostatica unit extrema ma-φι ira es xime improportionata, puta naturamm m Divinam infinitam Verbi, & naturam humanam finitam. Tum quia ratio ero iamin, ne hujus Unionis consurgit persectis- qua rep.r sima unitas in extremis unitis; nam ωntur . - in Christo consurgit unitas personae extrema H unicae adeo perfecte persimantis ejus
D uAE riaturam Divinam & humanam, ut sequatur tanta communicatio idi Omatum, S praedicationis identitas, quanta vi nullius alterius unionis sequitur; unde ratione Unionis hypostaticae verissimum est dicere; DEUS es hic homo,
di, hic homo es DEUS ; sive idem irae
Chrsus es DEUS re homo: Ergo Unio hypollatica est maxima unio omnium
unionum creatarum hactenuS exhibitarum inter extrema realiter clistincta. Proh secunda pars: Unio pluri- Iς. um graduum metaphysicorum seu formalitatum quae in sententia verissima Scoti in entibus creatis, imo
in DEO reperiuntur a parte rei vst vis LM
in ratione Unionis major,quam Unio in. hypostatica, v. g. unio animalitatis,
rationalitatis, & risibilitatis in homine; quia minorem secum compatitur distinctionem & divisibilitatem extreis morum, puta formalem tantum: EGgo Unio hypostatica non est maxima omnium unionum intercedentium inter extrema sormaliter tantum distincta. DICO sexto: Unio hypostatica I 6. etiam in ratione doni beneficii su- -- ω pernaturalis, oc excellentiae, eli defa- scto maxima, seu maximum donum, beneficium, & excellentia. Ita Scotus
nullos RR. Prob. primo: Unio hypostatica
est radix omnis excellentiae, uigni atlS, gratiae, meriti, beatitudinis, & cujuscunque benefici , ac doni supernain turalis; ex ab ea profluunt omnes benedictiones supernaturales, iuxta illud Apostoli ad Ephesi r. benedixit nos omni benedictione Pirituali in eaostibus inciristo. Et illud Joanu. de plenitudine uuae
omnes nos aecepimur: Ergo unio hypostatica in ratione doni, beneficij supernaturalis, S excellentiae, est maxima.
Prob. secundo: Siqi ae Unio crea- 1 ta in ratione doni esset major, fiortalia' is sis Unio Beatifica; vel Eucharistica, ut V volunt RR. quidam e sed neutra ha- -- , tum est major unione hypostaticat statica.
Ergo Unio hypostatica est defacto omnium unionum maxima. Prob. Min.
non Unio beatifica ; quia haec spectat ad complen Entum cluntaxat accidentale potentiarum spiritualium Beatorum in ordine ad operationes; & consequenter ad esse secundarium; at Unio hypostatica sipectat ad complementum substantiae; quia conjungit substantialiter humanitatem DEO; pertinetque ad esse primarium: Ergo unio Beatifica non est maior hypo Raetica. Nec etiam o charistica est maior; quia
in Eucharistia communieatur DEUS homini
56쪽
Quisio II. De Actione Incarnativa, Principio effectivos ac termino,&c. 2S
homini tantum secundum praesentiali- Christi. & qu. uniebatur Uerbo. Retatem, dc enectus quosdam accidenta- spondeo glossando b. Pontificem; ocles, seu gratias Sacramentales; neque dico eum per haec verba soluin velle, permanet stabiliter apud hominem, su- quod humanitas non pritis tempor mentem Eucharistiam: at in Incarna- extiterit, ut docebat Eutychius; sed tione Verbum vi unionis hypostaticae quod eius productio fuerit simul cum communicatur secundum intimam assumptiones per diversas tamen Λ- personationem, S coniunctionem sub- ctiones. itantialem; manetque substantialiter DICO secundo: Principium A- unitum naturae humanae. ctionis Incarnativae, 6c causa Essectiva Unionis hypostaticae, est tota Trinitas: unde nulla creatura illam immediate attingere potest. Est communis G.
Prob. prima pars primo autho- 4.ritate S. Scripturae; quae enicientiam uti Trin Incarnationis, di conlisquenter Aetio- taι primnis Incarnativae adscribit omnibus tri--Abus Personis Trinitatis; Patri videlicet M qmper illa verba ad Gai: 4. missu D SA Eum suum faetum ex muliere. Filio per illa ad Phili p. a. qui cum in forma DET esset, non rapinam arbitratiu est esse Ierai ctionem creativam animae qualem DEO, sed semetipsum exinanivie' Christi. Actionem gene- Dνmam servi accipiens. Spiritui S. etiam εο ρ ' rativam, seu productionem humani- per illa, quod enim de ea scilicet de talis eiusdem; dc Actionem unitivam Virgine Maria9 natum es, de Spiritu Stotius humanitatis Christi cum Ver- es. Ergo dcc. bo; quae in proposito vocatur Actio Prob. secundo authoritate Conci- ς'.
Incarnativa. liorum oecumenicorum Conclusionem concili
δ' DICO primo: Actio Incarnativa definientium; ut videre est in Laterani ρ ρ est distincta ab actione creativa animae siὼγ Martino I. eant a. Et altero Late- . a iam Christi, dc generativa humanitatis e- rant sub Innocentio III. in eapsymiteria in libri jusdem. Ita Scotitiae communiter; Et in Toletano VI. dc XI. in Confesso- animistarta contra Thomillas. nibus Dite Ergo principium Actionis sti σ gme- Prob. primo: Ubicuoque sunt te Incarnativae, & causa effectiva fictio--UM mini actionum distincti, ibi sunt actio. nis Incarnativae est tota Trinitas. nes dillinctaei sed termini Altionis In- Prob. tertio authoritate SS. PP. V carnativae, dc generativae humanitatis eandem doctrinam passim adstruenti- 6 h. ac creativae animae Christi sunt distin- um, lignanter D. Augustini libri. de ,
cti, uti patet de se; nam anima crea- In te eam ψ. Et rursus Tractate ro. σta, humanitas ut generata, Sc tota hu- Π. in Joannem: Ergo oc .manitas ut unita sunt extrema distin- Prob. eadem pars quarto rationer τ'
ela: Ergo Actio Incarnativa est distin- opera Trinitatis ad extra itu indivisacta abActione creativa animae Christi, in genere causae Efficientis, secundum C ta generativa humanitatis ejusdem. Omnes bS. PP. dc TT. Emo Incarna- πὸ,ss.
Meiando: Actio Incarnativa praecisee- tio quae est opus DEI ac extra cor- Dimiam
De Actione Incarnativa, Principio effectivo; ac termino, tam totali, quam formali ejusdem.
Incarnationis plures concurrere Actiones; puta Α-
licitur a DEO, estque ordinis supernaturalis simpliciter; generativa vero etiam a B. V. Maria concurrente ad
generationem humanitatis Christi; unde est etiam secundum quid ordinis
respondet ipli Trinitati, ut princi- tam in mpio Essectivo eius. Confiri omne ens in incas creatum supernaturale dependet
Sanctissima Trinitate in Mu, sic conservari ; quere,admodum patet indu- naturalis di Ergo inter eas actiones est citane gratiis habitualis, actualis, ludistinctio. Objicies: S. Leo Papa se II . ad
ere evom- assumeretur, sed ut ipsa assumptione crea
νGur: Ergo suit eadem Actio, qua producebatur seu generabatur humanitas
minis ginriae, visionis, de fruitionis
DEI, ae aliorum entium creatorum supernaturalium; sed haec Actio Incarnativa est quoque ens creatum superi Iaturale: Ergo dependet a S,.Trinitate.
57쪽
6 Distinctio II. De unione hypomtica Actione Incarnativa; ejusque Sec.
ramis angelis disset. Wν. Et in Sehola mea mi--- - ὸ lose bis. - α communiter tenetur ab
δε--, illustrioribus o. Ergo neque potest
aram vitim attingere productionem Unionis, quae . est Lerminus creationis, saltem prout
creatio dicit actionem soli DEO propriam. s. DICES: In nutritione partes no-ere contiis Vae uniebantur Verbo; sed hanc unio---ionem neni faciebat creatura, puta anima
Pr strua - Christit Ergo tunc attingebat Unionem. Respondeo Nen Mim partes e- Q isia, nim illas novas DEUS uniebat Verbo,
a tes-- non quidem per novum miraculum;
ι ci, missi sed per continuationem prioris, quor ... primo iacta est Incarnatio. io obiicies contra primam partem: θ; hias. In Symbolo dieitur, quod CBristin e--
prei litis cepim est δε Spiritu S. Ergo tota Trini inpropria- tas non fuit principium conceptus,&δ-e, νω- Incarnationis. Respondeo Neg: Con- se seq. per ly etim de Spiritu S. m. non
excluditur messicentia Patris, cic Filii, sed sola cooperatio alicuius virit ocappropriatur Spiritui S. specialitetis, tanquam opuS summae bonitatis, maximaeque charitatis,& summi amoris Divini, a quo partialiter derivatur. Itaque tenendum est, quod tota Trinitas in ratione Essicientis operata sit mysterium Incarnationis; in ratio tamen turminantis Uaionem hypostaticam, oc sustentantis naturam hum nam, sola sucunda Persona Uerbi con
11. DICES contra hoc dictum i Semivim ori Cunda Persona constituitur in rationeplica occisis Personae sustentantis per solam entita---. tem relativam, ut universialiter docui
de omnibus tribus Persionis Divinis Tom: t. Tracte de Trinite distr a. W a. sed talis entitas non est sufficiens ad agendum, & iustentandum: Ergo &c Respondeo Negi Min: cum Scoto ; quia licet entitas relativa non possit terminare dependentiam causati ad causam; poteti tamen terminare dependentiam sustentati, ad quod sussicit quaecunque entitas, quae potest esse ratio suppositi, oc Personae.
ra. DICO secundo: Ipsa Actio In-
Aetio serim carnativa fuit volitio SS. Trinitatis aereati fuit terna, per quam statuto tempore de--t n. crevit producere unionem hypostati-
cam ad Verbum. Est commune senilia. Mpostati a men DD. Prob. in Trinitate operante, non . sunt aliae asti .nes, quam in ellectiones, ex volitiones, in genare causae es
ficientis: sed haec Actio Ineamativa non est intellectio; quia haee nil extra se producit: Ergo dehet esse volitio aeterna practica cic essectiva, qua it tempore a Divino Consilio praeordin to voluit producere Unionem hypostaticam Verbi ad naturam humanam. Circa alterampartem tituli Quaestionis recolenda sunt, quae dico in Ghola Philosophica de termino ἁ ΓΗ, cic ad mem ; item de termino Totali,& Formali alicujus Actionis; quibus suppositis. DICO tertio: Terminus totalis, seu adaequatus Actionis Incarnativae recte statuitur Christus, seu DEUS
homo. Ita communis DD. Prob. primo authoritate Sacro- I3. rum Conciliorum Conclusionem defi- Πν-nnientium; ut videre est in V. Syno ἀώρο- ω eotat: δ. eam. . ubi dicitur Incarna
tionem quod idem est ac Actio In- τοῦ L. carnativa esse terminatam ad unit 2.. -
tem Uerbi Divini, secundum Ompo cinciam. sitionem ad carnem animatam anima
rationali. Idem deciditur in Concilio Tolet: VI. & alijs: Ergo&c.
Prob. secundo ratione: Terminus 34. adaequatus unitionis cuiusmodi est D i. --Αctio Incarnativa duorum extremo- Neotu rum est ille, qui ex tali unitione resulia camini: sed in unitione Verbi resultavit Christus, id est DEUS & homo simul: . Ergo dic. Mai: patet in generatione
humana, cujus terminus adaequatus est homo, etsi praecisa ipsius ratio consistat tantum in unitione animae cum
DICO quarto: Terminus Q a- r. lis, seu ad mem novus est Unio hyia Tremis aepostatica. Est communior Scotist: Prob. Cujuslibet Actionis produ--υ-chivae qua talis, terminus serm lis est tua id, quod per eam immediate producitur: seu per Aetionem Incarnativam sic producitur la Unio hypostaticar Ergo ipsis est terminus sermalis. DICO quintor Humaniras Chri- 1 ff.sti est. pariter aliquo sensu termιnus His it ala sis Achionis Incarnativae. Est quin tam po-que Scotist: tis P. . Prob. humanitas Christi est ratio inci rem formalis constitutiva Christi in est Gihominis: Ergo attingitur aliquo modia sida ri- ab Aetione Incarnativa, etsi ab ea non producatur. Conseq: Probi quia sorma aliqua substantialis potest dici terminus generationis substantialis, ex eo quod istum uniatur materiae, e si. non
58쪽
Quaestio I. utrum natura Angesica, irration: Se insensit: possit a Ver: Sec. 27
non producatur a generatione suta Ex his colligitur, quis sistermi- xτ. stanti alii Ergo similiter lieet per actio- nus ά ino actionis incarnati vae ; ipsa --- a 'nem Incarnativam humanitas tantum enim negatio Mionis hypostat uniatur Verbo adhuc poterit dici te terminus a Go. minus eius formalis.
gelica non datur discretio hersenalis. Secund3: in separatis a materia, inqui L
tionalis, de intentitiva pollit scum & naturat Ergo &C. a Verbo assumi Reibonaeo ad Primum ; quod licet
defacto discretio personalitatis sit at- Uaestionem lianc tractatis tributum, quod non potest derelin- Scotus s. distra. q: ε. Cir- quere Angelum; poterat tamen proca primum punctum ti- illo priori, antequam natura Angelica
tuli queritionis suit sen- suit personata, assumi I Uerbo; quod tentia Alberti Magni do- lassicit, ut de se in aliquo casu sitaneentis s. disi .ar arte t. Angelicam natu- sumptibilis; oc se non discretio , scuram non posse fi DEO hypostatice aD non separatio perstnalitatis poteli dicissimi; contra quem. attributum natum jam propria peri DICO primo r Uerbum potuita, nalitate personatae; quod solumi Men. H. .. assume ς hypost lice naturam quam dit D. A ugustinus: non vero pro omni cunque Angetli. Est communis do. priori. Respondeo secunia Neg: abso--- --- lymb. primo aut horitate S. Scri- tute Anti & explico S. Augustinum de συα - -- pluminam Apostolus ad Hebria. attrihuto, quod de potentia ordina-ι-- -- ponit assumptibilitatem natum An- via non est separabile a natura; non νι-- gesicae, dum ait, nusquam Angelas ap- vero de potentia extraordinaria. Adprehendis, sed en Araba: Ergo &c. Seondum explico quoque Aristotelem, , Prob. secundu ratione: Gm bene S dico; quod is aliquando materiaminia istis in Angeloroperitur potentia obedien- accipiat pro materia prima, quae estis. . , .. tialis specti DEI,'u1m innitura hin pars physica; uti iacit i. P sic: ubi
pili pro quidditate; oc materi, qunatura humanae aut detur disparitas; riam , pro illo. quot habet rationem sed ex his principiis amuitur naturam contrahentis quiduitatem et di in hoc humanam esse assumptibilem: Ergo ec sensu disserentia individualis contra- 'Angelus,Vel natura Angelica est anum- hem dicitur materia respectu quiddi- . ptibilis hypostatice a Verbo. etatis specificae. Ad propositurnitaque 3. Obiicit Albertus ' : in natura dico, quod Aristoteles est. loquatur de Ib.νι. .b Angelica non datur discretio, id est materia in hoc secundo sensu, acsi di-jkiisti. separatio persisnalitatis; Ergo non est cxt; in rebus non habentibus materianumptibilis. Probat Albertuρ Aut: am hoc secundo sensu, quidditas non Magist: Sentent: a Agit . dicente ex est contrahi bilis per disterentias indi-S. Augustino, quod discretio periona- 'viduales; sed eli in ultima actualitalis sit unum de attributis Angelicae na- te, uti est Essentia Divina sola; &tum, quod ipsam Angelieam naturam tune a dest, di ab est, id est natu- non derelinquit: Ergo in natura An- xa dc suppositum sunt idem, quia na-D 1 cura'. Re σῶ Sannig, Scbola raeo lea Tomin II.
59쪽
28 Distinctio III. Termino assumptibili,& assumpto ad unionem hyrω
tura Divina est de se individua.hela. de ratio suppositi etiam in Dis eIstinguitur; quam distinctionem quia ignoravit Aristoteles, putabat enim unam Personam tantum esse in Divinis,ideo dixit suppositum, di naturam esse idemi erravit ergo hic Aristotelas. s. DICO secundor Etiam natura X - - irrationalis quaecunque, Si non sensimm . - tiva poterat 1 Uerho as Iumi. Est scoti - - tu, cur nuinos Et suorum; item λ
- M. tad: Sc. Prob. primo authoritate M. PRsignanter D. Augusti tardevem Reluroiane, cor Is ubi aperte hane sententiam habet. Et Tertulliani EB de earn Christi, eapr . rontra Martionem dicentis; in DEO indiguum sed cabas, ut de frimina carnem assumeret, quid diceres 'o Marcion si naseretur Fiduι Des ex lupa, avit ex vate 8 ubi supponit Lanquam
certum Tertullianus, quod Filius DEI potuerit assumere naturam irration lem : Ergo dcc. 6. Prob. secundo ratione Scoti cinaι -- is natura intellectualis est assumptibilis; μ λ quia noci habet in se eatitatem repugnantem dependentiae supernaturalis ad Verbum t sed natura non intelleis clusis quales sunt assignatae in conis clusoney non habet talem entitatem repugnantem: Ergo est assumptibilis. Min: potest probari; quia natura non intellectualis, seu irrationalis potest separaria sua suppositalitate non minuS, quam natura rationalis a sua personalitate: Ergo tune nullam habet entitatem repugnantem assumptioni ejus ad Verbum.
. Objicies primo pro Henrico & a-
κώ- - liis: illa natura potest a Verbo assumi,
, - li , & non sensitiva, non sunt capa.
.a ih ' ces gratiae: Ergo non possunt assumia asinara Verbo. Prob. Mai. quia natura humana per gratiam est elevata, ut assumeretur a Verbor Ergo sola natura gratiae capax est assumptibilis. Respondeo Neg:Mai: ad eius probat:Neg: Ante imo prius natura humana fuit unita, quam gratiosa facta, nam prius ros habet esse substantiale, oc suppositate seu persionale; quam esse accidentale, cujusmodi est gratia. s. Objicies secundo: Natura inca- μι- im pax gradiae non potest sanctificari: sed rapax om quod assumptibile est ad unionem verbi debet posse sanctifiearii Ergo na- εω μισtura irrationalis utpote inrapax gratiae s s
non est assumetibilis. Respondeo Negi τί et Maii quia licet natura incap x ηratiae T. Mis.
seu irrationalis non possit sanctificari -is . sanctificatione, quae importat rectitu. dinem, & persectionem in actibus liberis in meritorijs, quam Unlo hypostatica non debet neeessario conseris naturae assumptae euicunque, sed solum liberie Ac capaci ejus ς quia non est iste effieius quasi fiormalis union , sed solum ex illa resultat iuxta nat rae capacitatem: potest tamen sancti. fieari sanctificatione, quae dicit quamdam DEIficationem, per intimam mnionem, dc praesentiam Divinae Peri
Obiicies tertio: Natura irration, ν lis non potest elevari ad cognitionem, di amorem DEI; Ergo neque ad Esse DEI. Conseqt videtur cvnsre I qui - stetit se habet DEUS ad Omnem creta '-ν,πε. turam quoad esse & operari in illapsu --ri M. generali suo; ita se habet in hoc spe----cialii sed in generali illapsu ita se ha-δα - .het, ut nulli det esse, quin etiam det operari, unde dicit Aristoteles . M
inphd textu communi ultimo ἰ anum σῶque trie es, cum potes ageret Ergo cui non potest dari operari circa DEUM per costationem, & amorem, non potest etiam clari perlimari a DEO. Respondeo Conc: Ant: de Negi ConseqtΛd Probati eius concedo, quod sicut quando datur esse naturale, datur tiam operari consorme illi naturae, ita quidem, quod DEUS illabatur cuilibet creaturae illapsu generali, concuserendo ad operationes convenientes tali naturae ι non vero ad repugnantes ; sicut esset in proposito operatio amoris, & cognitionis , quae natum irrationali ex se repugnanζ. I . O ieies quarto: si Verbum assu- Nullis
meret naturam irrationalem, mulcat
indigna dicerentur de DEO; quia fie- mu- ret communicatio idiomatum inter , utramque naturami unde si verbum erri assumeret muscam, deberet dici musca; si culicem, culex, dic. quae de decent DEUM i Ergo non quaevis nutura irrationalis potest assumi a Verabo. Respondeo; quod sicut Verbo de facto non advenit aliqua indignitas, quando dicitur flagellatus , crucifixus Christus &c. Ita nulla eidem accide
60쪽
Quessio Il. Itium natura humana possit hypostatict ista Verbo ; S c. 29
matutu, id est proptietatem natura- contradictione; de hoc quando nulla
ruri . est connexio necessat ia, quae corineri. Ubjicies ultimor cui repugnat i xio oritur ex Hinsisteriali,uti est in----is eoinmunieari quod minus est, ut yisio ter fabiectum & tuam passionem; vel δε & isitio Divinx; repugnabit etiam ex simultare naturae, uti contingit ita cossit rutaeari, quo majus est, ut esse relativis r sed natura humana perlo ' hypostat um, inin m Θω secum bilis prius natur liter perimatur, eum D. Augustinum in i id, Verbum quin operetur per stultionem Verbi; ros minis es, est matus: Ergo cum quia operatio est suppositi praeexistem naturae irrationali repugnet visio, dc tist Emo potest natura ese perionata stultio DE , repugnahit S Unio hyt shu unita hypostatice sine eo, quod postatim. Responoeci distinguendo iuuatur Verbo. Ant: quando minus, di maius sunt lista secundo alia ratione ex e iusdem rationis, ac ordinis; de minus dem littera elicita contra Hergicum ali cum continetur in majori Cone: Ante nam cloeentem, quod Verbum praesens per ρ - ηα qui non potest cognoscere Ebjectum, unionem hypostaticam necessario im. ' cundum tres gradus cognoscibilita- mutet ejus intellectum; & hoe ima' 'tis, neque pnterit illud cognosic immutato voluntatem ad fruitionemrobiectum jecundum sext si mimus non Nulla natura necessario fruitur Obje- eontineatur m maiori Negi Anti nam M. nili quae necessario immutatur ab minus est volare, quim intelligeret; eo ut praesente in ratione objecti frui-εc tamen non sequitur, homo nequit bilis secundum se: sed anima unita πι- volare ergo nequie inteli ere. In postatice Verbo non necessario immu- proposito natura irrationalis non po- tatur ab eo , nec quoad actum intelintest minus, id est frui, di videre DΕ- ligendii quia solus intellectus Divinus UM; non tamen sequitur ι Ergo ne- necessario mutatur st Verbo seu DE que potest hypostatice uniri, vel fieri nec voad actum fruitionis; Ergo do Divinum per communicationem idi potentia absoluta potest esse unita matura . DEO, di non stui. Probi Mint de frui. tione ς Voluntas nequit immutari ne.
arem in I cessario ad stultionem, nisi ipsi add
m L A eue aliquid. vi cuius modo debet frui,
nypostatice uniri Uerbo; & puris naturalibus nequit frui: sed nil eo beatifice non frui s additur in unione ad Verbum: Ergo
occi Pisi Mim ex vi unionis hypo- ω At Actum stultionis esse statica tantum habet DEUM praesen- actum politivum m - tem in ratione personantis non Uerucutionis voluntatis. Cum Gibilis , M sie auditur sola dependen- autem actus voluntatis tia ad Vlinum, quae non suffeit ad in prosequendo sit du- stui, alias musicaai sumpta posset frui inimirum velle conrupiscentiae, Ergo &c. quo diligo bonum, quod alteri concu- Prob. tertior posito fundamentopis eoi di velle amicitiae,quo diligo rem id ii, & termino, circumscripto quo- a. propter teipsiam; insertur, quoci actus cunque alio impertinenti, potest poni is fruitionis, de quo lile, sit velle ami- respectus: sed natura per seipsam est De citiae. Quaeritur ergo, an natura liuia totale fundamentum respectu hujus mana apta nata frui Uerbo, deberet unionis, di ad hoc non concurrit stul- vi unionis, necessiario lavi Verbo. tior Emo potest poni Unio se sola sinea. DICO primo: Natura humana stultione. Probi Mint pro illo prioride potentia absoluta, etiam alias nata nullus ponitur hahitus necessario ele-- Am frui, pobest hypostatice uniti Verbo, vans voluntatem ad fruitionem, sed toti sine eo quod stuatur Verbo. Ita Seo. ista unitio naturarum: Ergo nacu 'aia' a tuss. A, a. q. t. de sequentibus, est prest totale funilamentum unio- ,ini az dc Rii, contra Henrieum&c. nis siste concurrente fruitione. an b. in . primo ratione ex textu Sco- abiicit primo IIenrieus: Verbum 1. μὰ acturi ti est: ureumpta: prius ex ratione pri- restario immutat in natura assum- ει, tur t-. oris, potest esse sine postoriori absque pia intellectum, quia est obiectumna Di turale