장음표시 사용
61쪽
solo magistratus nomine insignes , quos Lellitis feliciter detexit Keil. append. a. ad Gesne r. p. 86. γ : hos inter eruditorum dissidiis illustris , qui Κυδας inscribitur , quem alii Θdoniae , alii Ocbaeo , nonnuliali Odae ignotae urbi tribuerunt, qui tamen Gnossis tribuendus fuit, ut idem Kel- Iius recte vidit , firmantque Cretensium Clitophori Κυδας Κρητααας inscripti . vi i I. De Temno nihil eit , quod novi dicam : plura eX Xenophonte Strabone , Pausania & Plinio praeoccuparunt Cellarius Gcogr. Vet. Tom. II. p. 38. , Valesius
veterum mimorum interpretes . Illa fortassc non satis explicata quaestio, unane,
an duplex fuerit Tenanus i Duas agnovit Plinius H. N. V. c. 29. 3O. , alteram ad Hermi fluminis ostia et suis in ore ejus ,
Hermi, oppidum Temnos .... Leuce in stro montorio , Hirique Ioniae Phocaea. Alteram in mediterraneis r Aeolis proxima seuer .... intus Aegae , Accalia , Possides , Neou-tichos , Temnos . At unius tantum
62쪽
Strabo meminit lib. x m. p. 62I. , eamque ad montana supra Cumam, & Smyrnaeum agrum jacentia collocat : Unius Stephanus Bizantinus c. l. b, atque his antiquior Herodotus , ubi Aeolicas urbes enumerat lib. i. n. l 9. : consentiunt enim critici hoc loco : Aeolicae eivitates sunt Cumae , quae O' Phoronis Pocatur , Larissae , Novus - murus , TENVS , Cilla, Notium, Aegiros a , Picana, Aege , 3 13 - , Grinia; consentiunt , inquam , Pro Tenus Cycladum insula , legendum Tem- . Unam esse , & ipse censeo, atque hanc ab Hermi ripa non longe positam , quod tum Pausania auctore discimus lib. v.c. 1 3.); tum luculentius ostendunt Otaciliae Augustae , & Philippi junioris numi a Temnitis percu;s , quorum aversa facies fluvium decumbentem praesesert cum his literis
cheler Vojag. T. i. n. 9 . Mus. Theu p. p. IO a. . Neque tamen Plinium omnino errasse velim . Quid si Temnitis a maris littore remotis navale aliquod eiusdem nominis in ore Hermi suit , quod incolarum frequentia oppidi nomen meruerit ξ Urbium quarumdam a mare paulo reductarum peculiare hoc fuisse , ut sejunctis nais
63쪽
S valibus uterentur, notum vulgatumque est. Aegyratarum Navale, cui idem ac Aegyris urbi nomen habes apud Pausaniam , lib. vi I. c. 26. : alia plura apud geographos invenies, si voles. Suum Temnitis,
etiam suisse suspicor , quod Plinii aetate destructum iam fuerat , ut verbum illud fuit satis indicat , atque ab Harduino animadvesum est . x. At quis ομαλος Temni conditor , fuerit , qua aetate vixerit , haec , quae ignorare nos Stephanus voluit , frustra apud graecos latinosque Scriptores quae res . Non levis jactura , nisii illam aliqua ex parte num us iste compensaret : licet enim ex eo colligere, in malum hunc Thesi
salum fuisse ; Thessalicae quippe originis
documenta , ut superius dixi, numus exhibet. Habes in eo Equi caput Thessaliae symbolum ; vulgata namque non Poetarum solum carminibus , sed historicorum etiam testimonio regionis hujus laus, nobilium c quorum greges non uno in loco a luisse , omnium primam fraeno domuisse,& bellicos in usus armasse . Habes σε οπόληκος Minervae caput , tutelare gentis numen , cujus duo illustria apud Thessalos templa , alterum Itone, alterum
64쪽
SI Ithome , ex quibus Itoniae , R Ithomiae cognomentum Mincrva sortita est . Prioris Strabo, Pausanias aliique meminerunt 2
Ad Thebas, inquit Strabo lib. IX. p. 43S- , in mediterraneis es Croeius eampus ad 'Dnes Othvs montis e per eum fluit Amphos
fui fluviui : supra es Iton , ibique Itoniae
templum Minervae : unde etiam in Boeotia nomen habet m fluvius Garius , de quo diximus in Arva Boeotiae . Hinc minime mirum , Itoniam Minervam militarem Thessalorum tesseram fuisse ea in prae lio , quo contra Phocenses infeliciter pugnarunt, ut refert Pausanias lib. x. c. I. IItbomiae Minervae templum apud eum
dem Strabonem l. c. p. 438. invenio zes etiam Phaocarin oppidum Uiaeotidii per quod Peneus fluit , Curatius.
Hic quidem Ithomiae templum Minervae praeterlamus in Peneum se essundit . Frustra Casau bonus I honiae legendum hic contendit , atque eos errare qui Strabonis au ctoritate Minervam Itoniam atque Ithomiam diversas cise arbitrantur e legendum inquit
bone in Boeoticis uare errant, qui ou Horitate Strabonis utuntur , ut probent Iconeam Minervam , O Ithomeam diver-
65쪽
fas esse . At ego Casau bon una , & , qui
ei dein subscribit , Begerum errare omnino exiitimo atque ex ipso Strabone contra rium prorsus emci non dubitanter pronuncio . Decepit , opinor , doctum Strabonis Seholiastem Cur alii nomen , atque unum idemque flumen censuit , Curatium , qui hic nominatur , & urium , a quo B Oeo licus nomen sortitus fuit, quod longe secus est : duo enim diversa flumina fuerunt artus supra Crocium campum , non longe ab Irone defluens , & Curalis , qui
Itbomiae templum praeterlabebatur e alter enim ad sinistram Penci , ubi Itbo me Estiaeotidis urbs , alter ad dexteram ubi Iton . Iuvat e via paululum deflectere , &rem ad veterem Thessalorum geographiam illustrandam non omnino inutilem, testatam facere.
x. Cusrius igitur, ut ab hoc incipiam, fluebat non longe ab Itone Phthioticlis urbe , ab Itono Amphictyonis Filio denominata , ut apud Apollonii Scholiastem auctor est Armenidas Argon. lib. I. v. III. p. ip .) . Urbem & fluvium supra Croci una campum non procul a Thebis , ROthrys radicibus fuisse ait Strabo , cuius
verba supra recitavimus . Croci una porro
66쪽
campum , Othrym montem & Thebas Phthioticas longe a dextra Penei ripa sitas , notius est veteris geographiae peritis , quam ut hic probari a me necessμ .st ; a dextra inquam Penei ripa , qui ab
occasu in ortum fluens Thermiacum in sinum se exonerat . Straboni Pausaniam ad inde , qui Itoniae templum Pharas inter ,
iii certe magnitudivem O' Pyrrhi tactoria quanta fuerit , declarant Gallorum 'fetita in Itoniae templo quod es inter Phaeras, O Larissam . Phaeras , & Larissam , sive Cremase illa sit , sive altera ad Peneum inter Thessalicas urbes illustris, a dextra hujusce fluminis positas certum est . Decurrebat igitur Cuarius per eam Thessaliae partem, quam Peneus Τhermia- cum sinum petens dextrorsum relinquit . At contra Curalius , ca in parte defluebat , quae ad sinistram Penei jacet . Testatur id Strabo lib. I x. l. c. ) , quum Phaucadonem per quam , ut vidimus, Curalius fluebat , ad Penci sinistram fuisse ait: Peneus e Pindo ortus ad laeetam relictis Tricca, Pellinuaeo , mavcsdoue straeter Arracem , in Larissem fertur . Quod ii laeva in parte Curalius fuit , tum Itho-
67쪽
miae templum , tum Ithome a qua Tem plo , & Minervae nomen , sinistrorsum statuenda sunt . Neque vero fieri aliter potest , quum Ithome Triccam inter , Pellinnam , Monopolim, & Gomphos a Strabone collocetur , quas omnes ad eamdem Penci sinistram idem statuit. Ithomen poris ro Triccae proximam Strabone antiquor docet Homerus B. v. 7a9.
, , Iui vero teuebant Triceam , O ,, Ithomen asperam, , Iuique tenebant oechaliam urbem, , Euvii Oechaliensis Dixerat paulo ante sib. v. 693. J :
,, 2ui vero P Iacen tenebant , , , orrosum florentem ,, Cereris lucum , Donaque matrem
68쪽
stinguit Homerus , sed quo jacerent situ
ostendit : locorum quippe ordinem ac litum poetam saepe secutum resert Strabo
lib. i. p. 27.) , atque hic manifesto constat ; superiora enim a sinistra Penei ripa posuit Strabo , ut vidimus, posteriora vero ad dexteram in Phthiotide . At quidquid sit de Homero, quae hactenus disputavimus, satis , reor , ostendunt , alium fuisse Curalium qui Ithomiae templum praeterlabebatur , alium Cuarium , qui prope Donem decurrebat , & a quo Beoticus nomen sumpsit , nisi vero a Strabo. ne docto gravique auctore eumdem fluvium , modo ad dexteram , modo ad sinistram Penei turpissimo errore collocatum velit Casau bonus . Utrum vero qui Cuarius hie dicitur, Curalius etiam dicendus
sit, quemadmodum Palmerio in Strab.
p. 338. placuit, non est cur hoc loco morosus disputem : assentior, si cupit , quando Boeotiae flumen , quod ab hoc nomen sumpsitIc fertur, non Alcaeus modo, quem citat Strabo , sed Callimachus etiam Cura
69쪽
t ad Coroneam , ubi et odoribus is fragrans lucus, , Et altaria funt ad Husium, , Curalium .
At illud omnino volo , duo in Thessalia
fuisse flumina Garium & Curalium , quo rum alterum Ithomiae templum praeterlaberetur , alterum prope Itonem flueret. Quibus ita firmatis , nemo non videt , frustra Casau bonum hunc Strabonis locum lib. I x. p. qt .) , e Boeoticis desumptu in nobis objicere : Coroneam occuparunt Boeotiei pos bellum Trojanum revertenIes ab Arna Thessaliae , G potiti Coronea , in eampo ante V m Itoniae Minervae fanum ejusdem eum Thessalico nominis condiderunt , fluuiumque a Thessalico Cuarium
nominaverunt et Alcaeus Curalium pocate
si ustra haec inquam ; Curatius enim iste alius est: ab eo , qui praeter Ithomiae templum labebatur. Manu scriptos porro Codices , quibus tueri se Casau bonus velle videtur , parum moror : jam supra docui, amnes literas librariorum negligentia facit
70쪽
te permutari , quod de M & N illic dixi , idem de T & Θ statues; tenuem enim pro aspiraco a scriptoribus , & lapicidispositam non uno exemplo discimus e sed illuc , unde me Casau boni error detorse
XI. Habes , ut ajebam , hoc in num o Minervae, & equi caput, Thessalicum numen & symbolum , quibus num os suos Thessalos saepe signas e cum alii , tum Pharsalitarum n u m i apu d H ay m i u m M us.
Brit. T. II. tab. xx m. n. 3. luculenter O 'stendunt . iisdem Temnitae conditorem suum, & se a Thessalis ortos non obscure indicant. Vetus namque, & solemnis urbium populorumque consuetudo , ut Co rum , a quibus orti essent, numina, insignia , symbola suo in aere sculperent , R qua essent origine demonstrarent: unde
fas est , inquit Spanhemius l. c. ) , de
origine, seu genitali solo , ubi alIunde etiam non conset, saluere. Hinc , historiis etiam tacentibus, Apolloniatas Epiri , &μrrachienses a Corcyraeis oriundos ostendunt Aleinoi horti, & lactens Pitulus eorum in numis sculpti. Horti, inquam Alcinoi , non enim a vulgata interpretatione discedam , ut anonymo subscribam , qui