장음표시 사용
111쪽
recipit Alixa eo modo quo Infinitivus in recipiendis affixis cum imper liuo conuenit. Reperitur tamen cum chiric, ut dum praeuaricaretur ipse contra eam. Exodi 2LObseruandum quoque est, qudd quando asinpaal est gutturalis, tunc in affixis illa habet ch tepta canaeis,& pe pas cameta, ut 'Dira in die eligere me, id est, cum ego eligerem. EZech.2O. Malia multa similia
112쪽
'ix: in m 'rivm Id est, quando est tertiae persenae generis Reminini, tunc recipit affixa eodem modo, sicut quando est secundae personae masculini generis, nisi quod tunc sex tantum habetasExa, nunc u ro decem. 'pari U 'n' et ramo siue secundae sit persone siue tertiae pluralis numeri, eodem modo recipit affxa, quo Aliquando tamen Hebraei loco assixorum tuntur pronominibus separabilibus t& deitastauimus eos.Deutia. -μ na mego
doceo vos. Deutena. Sunt autem haec pronomina leparabili - Mnomitiis nos c. illos me c. te m. illum frui cisus
113쪽
De hac tertia orationis parte non e pus, Ut Oilia dicamus: sollim aliquorum usum d , monstrabimus, quae non in quovis lexico reperi- .' untur, quorumve haud facile ex lexico usus intelligi potest. vel pronomen acquisitiuum possessi
γ', ad te vel tibi m. illum vel illi ad illos vel illis ad me vel mihi m.
ad nos vel nobis cona. ad vos moad te ve, tibi ad illam vel illi ad vos vel vobis f. nis: ad illa; vel illis f. Est 5: alia forma , et D tibi,&c.de qua selin.9.la vel Quando affixa recipit, habet camets,nis quod cpiando recipiunt rixa secundet & tertiet personae pluralis numeri utriusqueneris, habent chaleph patach,& in omnibus aAxis iod post lamed, sicut nomina pluralis numeri habent,vi: P ra, semper punctatur cum schaua,nisi quod eI tantum repetatur. Vbi suerit accentus paruu
114쪽
Latinorum commati aequivalens, scribitur Pue. Si verb magnus fuerit accelus periodo respondens, patach mutatur in camela,& scribit -- ερρ).ι. etiam recipit affixa, &sic declinatur. non ipsi non ego c. . non tum. non ipse locis. N ves vel non te L non ipsa non nos c. novos Vel
Tertia persona Feneris masculini singularis numeri nihil differt a prima persona pluralis num ri generis communis, sed ex selo sensu discrimen intelligi debet.quod idem inri contingit. propter maccaph isere in '.' mutat,necce scripturam meam. Aliquando habet ri superadditum in fine,ut V . Recipit etiam affixa,vt: vel vel vel IV, vel apri vad vel '
υ & aliquando adiecto iod''Is vel 'quando recipit affixa, sere semper duplicat mem: declin tur enim hoc modo. vel . . Tertia
115쪽
abre retis Tertia persona singularis numeri masculini gera Linim neris nihil differt a prima persona pluralis numeri communis, Ut Gene.2. ηοῦ a non dii iubes comedes ex illo. sicut unus ex nobis. nibus libr. Gene.3 Itaque non nisi ex sensu discerni possunt.
orientam tertia personaesingularisnmerinusculaeno is bidere duesta in non: prima uero personae pluralis numere cris communis og sch came, hanc. 6pegermo scripti em: Occidentides uerocura confundere utrobis durescia inscribentec
habet iod superadditum in fine, sine quo
non reperitur, nisi quado recipit affixa,tum enim amittit iod, ut praeter illum, Vm praeter te,&c. Iod praecedente isere in fine, & ests-gnum pluralis numeri, non enim in singulari r peritur. . Recipit etiam affixa,&α. Aliquando etiam ad maiorem declarationem habet mem in capite,ut rare ' O .Esa.36. . 'n' in Bibliis non inueniuntur sinen, apud Rabbinos vero saepius. sic etiam non si ne , reperitur, quae omnia recipiunt affixa.
116쪽
Nam Rabbi Sal. dicit, utimur, quoties rem quampiam aliquid mox subsecutum ostendere velimus, quod propterea ab eodem appellatur, Vt Gene.11. post verba illa, quasi dicat statim vel mox post illa verba. Quando vero cum aliquo tenaporis interuallo quid in istum ostendemus, rectius usurpab mus, quod idem appellat,ut in m factum est post verba ista, & nu nciatum est Abrahamo. Gene.22. ubi continuati nem minime intelligere debemus.
'ra quis quando quid nulla recipiunt
. Excipiuntur septem loca, ubi ante di & x non habet sargol, sed in quinque canaeis, & in duobus patach, vide Genesis 3I. q. Regum 8. Malachiae a. Erra 6. Daniel q. Gene.3I.Iob 2LRursum in viginti quatuor locis habet Ogol, quanquam non sequitiun vel π , quae in Mali
rem enumerantur.' etiam literas seruiles in capite recipit, Vt .
117쪽
Atque haec de breuiter dixisse suffecerit. Na reliqua omnia, quae hoc loco adduci possent, laxicon studioso leetori satis suppeditaverit.
De accentibus multa quidem dicenda essent, cum eorum tam varia sint nomina, officia & Gmae. Sunt enim nonnulli sensum distinguentes, idem clue valent, quod Latinorum comma, c lon vel periodus. -υ Plurimi vero sunt nulla distinguendi, di vim habentes, sed solum vocis deriori cantus modulationem aliquam in-rm ducentes, quo lectio ipsa audienti- ' in, uin auribus sit gratior.
quidem id est, quὀd Musici concentas excitent quod modo iam inistelligentiae o cimtemplationis,qu)dj animum astutu seu affectione adlua abstrahe res ad aliam deduc L. Verum enimuero fieri nopotest,ut hodie eodem numero Musica sit, quo olim fuit: qui pe cum e nunc ancillae alijs niihili homines exerceant. Certὁμφι- suum decorem illae quemadmodum Er uos cludaei amiseris decorem uesti T. Haec in libro cosdrae mihi legere contigit, eo in loco,ubi Rabbino illa restondet,quii ter caetera quoque dicit, an Hulam a Iudaeis originem duxisse,primums apud
Uerum cum de his singulis, Sc ad viuum quod aiunt omnia resecare nonihil sit difficile, sitq; rex alioqui
118쪽
alioqui non magni momenti parumque usui,nisi iis qui multum in hoc studio progressi sunt:satius ficturum arbitror, si quae discultatis plurimum,
commoditatis vero parum studiosis adferrent, relictis , ea selum quae maxime sunt necessaria, hoc loco de accentibus adferam In primis igitur sciendum est, nullum vocabu, lam apud Hebraeos rePeriri, quod non accentu liquo,vel silpra se, veI infra sit notatum, nisi cum virgula, quam maccaph vocant,ad sequens vocabulum attrahatur: tunc enim ea selum dictio, tuae virgulam illam sequitur, accentum habet,idq; ob celeriorem pronunciationem,ut Psal
Sciendum est autem, quod paruae ita permaccaph plerunque attrahuntur.Cuiusmodi sunt illa enim per se sensem aliquem efficere non possunt, ideo sequenti dictioni semper adhaerent, ut in eodem Psalmo,& multa sinit
Sciendum deinde ob accentus pronunciati nis collocationem, vocabula Hebraica sertita appellationem Omne enim vocabulum in ultima laba accentum habens, dicitur Quod sic sub alia quavis syllaba accentus fuerit, dicitui Inter omnes porro accentus maximam fa- ciunt distinctionem, Quorum
119쪽
Quorum primus,cui Latinorum colon respondere videtur,nomen habet ab ras, eo quod distinctionem cum quadam respiratione faciat, id quod ipsa etiam figura aliquo modo ostendere videtur, cum virum nobis representet, qui sessus respiret, brachiis interim utrinque expansis sese fulciens. Hicclueaccentus plus distinguit, quam semperis in medio sensu reperitur. Licet pauci etiam sint versus eum non habentes. id est, Grector paruus, semper enim cum voUs aliqua eleuatione,mediocrem etiam facit distinctionem, M& huic comma respondet. , id est, finis versus,sic dictus,quod in fine versuum semper ponatur. Hic autem omnium maximam distinctionem facit, sicut Latinorum periodus,quare etiam
est appellatus vel , eo quod totam ab Iuat sententiam.
Magna est autem praecipue obm , velut quia
dam vocant punctorum mutatio:patach etenim plerunque in cameri,& Ogolin cameis vel istere,etiam scheua nuc in isere, nucin segol, nunc in cameis mutat, ut Psalmo ΙΙ9- 'ri , ubi siegol ob Ethnach mutatum est in camets. non adesset O, esset In eodem Psalmo is propter pro mutatum est scheua in segol. ',ubi mutauit patach in V
120쪽
DA AccENTrBVL naibi Ethnach scheua in cameis mut uit. Aliquando etiam mutat parach in schem, ut Prouerb.IO. Eodem modo V, P qm nonnunqua puncta m ta ut iri Deute.32. 'no zri a re in e dem loco. Iudicum s. Sunt tamen a liqua, quae propter hos accentus non mutantur,
sed sua puncta retinent, de quare legere potes lubrum traditionis traditionum, & librumbmi saporis. Plura de accentubus in eraesentiarum