장음표시 사용
161쪽
Cap. -δ. Turbae in Epiro. Acarnanes Romanorum auxilium imploranti Onfra Aetolos. Olbmpidis. Demetrius Macedo. 4. Antigonus contra spartan . Cleomen S.
CAP. I. Olγmpias, Pyrrhi, Epirotae regis, lilia, amisso marito eodemque germano fratre Alexandro, quum lute Iam siliorum ex eo susceptorum, Pyrrhi et Ptolemaei , regnique administrationem in se recepisset, Aetolis partem. Acarnaniae , quam in portionem belli paler pupillorum acceperat, eripere Volentibus, ad regem Macedoniae De motrium decurrit: eique habenti uxorem Antiochi, regis Siriae, sororem filiam suam Pthiam in matrimonium tradit : ut auxilium , quod misericordia non poterat, iure cognationis Ohtineret. Fiunt igitur nuptiae, quibus et novi matrimonii gratia adquiritur, et veteris Offensa contrahitur. Nam prior uxor, velut matrimonio pulsa, sponte sua ad fratrem Antiochum discedit, eumque in mariti bellum impellit. Acarnanes quoque dimisi Epirotis adversus Aetolos auxilium Romanorum implorantes, obtinuerunt aromano senatu , ut legati mitterentur, qui denuntiarent Aetolis: praesidia ab urbibus Acarnaniae aeducerent; paterenturque esse liberos, qui soli quondam αduersus Troianos, auctores originis suae, auailia Graecis non miserint. CAP. II. Sed Aetoli legationem Romanorum superbe an-
divere, Poenos illis et Gallos a quibus tot bellis occidione caesi sint, exprobrantes, dicentesque, prius illis portas
. aduersus Carthaginienses aperiendas, quas elauserit metus punici belli , quam in Graeciam arma transferenda. -- minisse deinde iubent, qui quibus minentur. Adoeraus Gallos urbem eos suam tueri non potuisse; captamque non ferro defendisse, sed auro redemisse: quam stentem se aliquanto maiore manu Graeciam ingressam non solum nullis eaeternis viribus, sed ne domesticis quidem totis adiutos unioersam delesse, sedemque sepulcris eorum praebuisse,
tuum illi urbibus imperioque suo proposuerant: contra taliam trepidis eae recenti urbis suae incendio Romanis universam ferme a Gallis oecupatam. Prius igitur illis, Gallos Italia pellendos, quam minentur Aetolis; priusque sua defendense quam aliena appetenda. Quos autem Iomines Romanos esse' nempe pastores, qui latrocinio iustis
162쪽
LIB. XXVIII. CAP. II. III. 159
dominis ademtum solum teneant; qui uetores, quum Propter originis dehonestamenta non inoenirent, vi publica rapuerint; qui denigue urbem ipsam parrietilio condiderint , murorumque Andamenta fraterno sanguine adverserint. Aetolos autem principes Graeciae gemeer fuis3e; et, sicut dignitate, ita et virtute eeteris praestitisse e solog denique esse, qui Macedonas imperio terrarum storentes semper contemserint; qui Philippum regem non timuerint; qui Alerandri Magni post Persas Indosque depictos, quum
nes nomen eius horrerent, edictu spreperint. Monere
igitur se Romanos, contenti sint fortuna prae3enti, nee provocent arma, quibus et GalIos eaesos et Macedonas contemtos videant. Sie dimissa legatione Romanorum , ne
sortius locuti quam incisso viderentur, sines Epiri regni et Acarnaniae depoPulantur, CAP. III. Iam Olympias siliis regna tradiderat; et in locum Pyrrhi, fratris defuncti, Ptolemaeus succesSerat: qui quum hostibus instructo Oxercitu obvius ProceSSiSSet, infirmitato correptus in itinere decedit. Olympias quoque non magno post tempore gemino sun erum vulnere adnicia, aegrum Spiritum trahens, non diu siliis supervixit. Quum
ex gente regia sola Nereis virgo cum Laudam in Sorore superesset, Nereis nubit Geloni, Siciliae rogis illio; Laudamia autem quum in aram Dianae coniugisset, concursu
populi interficitur. Quod facinus dii immortales adsiduis cladibus gentis et prope intori tu totius populi vindicaverunt. Nam sterilitatem famemque passi et intestina discordia vexati externis ad postremum bellis pene consumit sunt; Miloque, Laudamiae percussor, in furorem VerSus, Hunc serro nunc saxo , in summa dentibus laceratis visceribus, duodecima die interiit. IIis in Epiro gestis, interim in Macedonia Demetrius rex relicto filio Philippo , Parvulo admodum, decedit: cui Antigonus tutor datus accepta in matrimonium matre pupilli, regem se constitui laborabat. Intorio to deinde tempore, quum foditione minaci Macedonum clausus in regia teneretur, in publicum sino satellitibus procedit; proiectoque in vulgus diademato ac Purpura, dare haec eos alteri, iubet, qui aut imperare illis nesciat, aut eui parere ipsi sciant: ae adhue inpidiosum illud regnum non voluptatibus, sed laboribus et periculissentire. Commemorat deinde beneficia sua: ut dueetionem foetorum vindicarerit; ut Dardanos Thessalosque eaesultantes morte Demetrii regis compescuerit; ut denique dignitatem Maeedonum non solum defenderit, verum etiam auaerit. Quorum si illos poeniιeat, deponere imperium et
163쪽
l60 ILSTINI HISTORIAE reddere illis munus suum : ipsi restem quaerant, eui imperent. Quum populus pudore motus recipere eum regnum iuberet, tam diu recusavit, quoad seditionis auctores supplicio traderentur.
CAP. IV. Post haec hellum Spartanis insert: qui soli Philippi Alexandrique bellis ot imperium Macedonum et
omnibus metuenda arma contemseranti Inter duas nobilissimas gentes bellum summis utrimquo viribus suit: quum hi pro vetere Macedonum gloria, illi non solum pro illibata libertate, sed otiam pro saluto certarent. Victi Lacedaemonii non ipsi tantum , sed etiam coniuges liberique magno animo fortunam tulere. Nemo quippe in acie saluti pepercit: nulla amissum coniugem nevit; filiorum mortem senes laudabant; patribus in acie ea is filii gratulabantur; suam vicem omnes dolebant, quod non ipsi pro patriae
libertate cecidissent. Patentibus omnes domibus saucios cipiebant, vulnera curabant, lassos reficiebant. Inter haec nullus in urbe strepitus, nulla trepidatio; magisque omnes publicam quam privatam fortunam lugebant. Inter haec Cleomenes rex post multas hostium caedes toto corpore suo pariter et hostium cruore madens Supervenit; ingre susque urbem non humi consedit, non cibum aut potum poposcit, non deniquo armorum onus deposuit: sed acclinis parieti, quum quatuor millia sola ex pugna Super-suisso conspexisset, hortatur, ut se ad meliora reipublicae tempora resemarent. Tum cum coniuge et liberis Aegyptum M Ptolemaeum proficiscitur: a quo honorifice susceptus diu in summa dignatione regis vixit. Postremo post Ptolemaei mortem a filio eius cum omni familia interficitur. Antigonus autem, caesis occidione Spartanis, fortunam
tantae urbis miseratus, a direptione milites prohibuit; Veniamque his, qui superfuerant, dedit, praelatus, bellum se cum Cleomene, non eum Spartanis habuisse, cuius fuga omnis ira eius finita sit; nee minori sibi gloriae fore, si
ab eo seruata Lacedaemon, a quo solo eapta Sit, prode- ιur. Parcere igitur se solo urbis ac ieetis, quoniam homineε , quibus parceret, non superfuissent. Nec multo post
ipse decedit ; regnumque Philippo pupillo, annos quatuor-
164쪽
Cap. s. llegnorum in Europa Asiaque vicissitudines. 2- Φ. Philippi Macedonis
CAP. I. Iisdem serme temporibus propo universi orbis imperia nova regum suceessione mutata sunt. Nam et in Macedonia Philippus mortuo Antigono, tutore eodemque vitrico, annorum quatuordecim regnum suscepit; et in Asia interfecto SeIeuco impubos adhuc rex Antiochus constitutus est; Cappadociae quoque regnum Ariarathi, puero admodum, pater ipse tradiderat; Aegyptum, Patro ac matre intersectis , occupaverat Ptolemaeus , cui ex lacinoris crimine cognomentum Philopator l)suit. Sod et Spartani in locum Cleomenis suffecerunt Lycurgum. Et no qua temporibus mutatio deesset, apud Carthaginienses quoque aetato immatura dux Hannibal constituitur, non penuria Suniorum, sed odio Romanorum . quo imbutum eum a Pueritia sciebant: satalo non tam Romani S, quam ipsi Africae, malum. ΙΙis regibus pueris etsi nulli senioris aetatis rectores erant, lamen in suorum quisque maiorum vestigia intentis , magna indoles virtutis enituit. Solus Ptolemaeus, sicut scelestus in occupando regno, ita et segnis in administrando fuit. Philippum Dardani ceterique omnes finitimi populi , quibus velut immortale odium cum Macedonum regibus erat, contemtu aetatis adsidue Iacessebant. Contra ille , submotis hostibus, non contentus sua defendisse, ultro etiam Aetolis hellum inferre gestiebat. CAP. II. Quae agitantem illum Demetrius rex IlIVriorum, nuper a Paulo, romano consule, victus, Supplicibus Procibus adgreditur, iniuriam Romanorum querens: qui non eontenti Italiae terminis, imperium spe improba totius orbis ampleri, bellum cum omnibus restibus sterant. Sic illos Sietitae, sic Sardiniae Hispaniaeque, sic denique totius Africae imperium adfectantes bellum cum Poenis et Hannibale suscepisse: sibi quoque non aliam ob causam,
quam quod Italiae sinitimus videbatur , bellum illatum :quasi nefas esset aliquem regem iuria imperii eorum terili Philopator. -τωρ, amans patris. Per antiphrasin hoc cognomento donatus suit Ptolemaeus propterea quod parentes suos interse-
165쪽
l62 IUSTIM HISTORIAE minos esse. Sed et ipsi cavendum esse eae lum, cuius,
quanto promptius nobiliusque sit regnum, tanto sit Romanos acriores hostes habiturus. Super haec, cedere se illi regno, quod Romani occupa0erint, profitetur, gratius habiturus , si in po3sessione imperii εui socium potius quam hostes videret. Iluiuscomodi oratione impulit Philippum, ut omissis Λefolis bellum Romanis inserroi, minus negotii existimantem, quod iam victos ab Hannihais apud Trasimenum lacum audierat. Itaque ne eodem tempore multis hellis distineretur, pacem eum Aetolis facit, non quasi alio bellum translaturus, sed ut Graeciae quieti consulturus, quam numquam in maiori perieulo fuisse adfirmabat: siquidem eonsurgentibus ab Occidente novis Poenorum et Romanorum imperiis , quibus una haec a Graecia atque Asia sit mora, uum inter se bello discrimen imperii faciunt: ceterum statim vietoribus transitum in Orientem fore. CAP. III. Videre se itaque ait, consurhentem in Italia nubem illam trucis et cruenti belli; vivere tonantem ae fulminantem ab Oecasu procellam, quam in qua3cumque
terrarum partes vietoriae tempestas detulerit, magno cruoris imbre Omnia Dinaturam. Frequenter Graeciam ingentes motus p sam , nunc Persarum, nune Gallorum, nunc
Macedonum bellis; sed omnia illa leoia fuisse existimatu-το3 , si ea, quae nune in Italia concurrat manus eaetra terram illam se et derit. Cernere se, quam eruenta et 3anquinaria i) inter se bella utrique populi et viribus copiarum et ducum artibus gerant: quae rabies finiri solo partis alterius interitu sine ruina sinitimorum non possit. Feros Uitur animos victorum minus quidem Maeedoniae guam Graeciae timendos, quia et remotior et in vindictam sui robustior sit: scire tamen se eos, qui tantis viribus concurrant, non contentos hoc sine victoriae foro; metuendumque sibi quoque certamen eorum, qui fur eriores eastiterint. IIoc praetextu innito cum Aetolis bello nihil aliud quam Poenorum nomanorumque bella respiciens singulorum Vires perpendebat. Sed nec Romani, tametsi Poeni et Hannibal in cervicibus erant, soluti metu macedonico Videbantur : quippe torrebat eos et vetus Macedonum devieti Orientis gloria et Philippus studio Alexandri aemu lationis incensus, quem promtum in bolla industriumque
CAP. IV. Igitur Philippus, quum iterato proelio victos a Poenis Romanos didicisset, aperto hostem se his professus,
166쪽
naves , quibus in Italiam exercitum traiiceret, fabricare coepit. Legatum deinde ad Hannibalem iungendae societatis gratia cum epistolis mittit: qui cohu rehenSus et ad Senatum perductus incolumis dimissus est, non in honorem regis, sed ne dubius adhuc indubitatus hostis redderetur. Postea Vero, quum Romanis nuntiatum esset tu Italiam Philippum copias traiecturum , Laevinum praetorem cum instructis navibus ad prohibendum transitum mittunt. qui quum in Graeciam traiecisset, multis promissis impellit Aetolos bellum adversus Philippum suscipem. PhilipPus ravo Achaeos in Romanorum bella sollicitat. Interea et ani Macedoniae sines vastaro coeperunt, abductiSque viginti millibus captivorum, Philippum a romano bello ad
tuendum regnum revocaverunt. Dum haec aguntur, Laevinus praetor iuncta cum Attalo rego societato Graeciam Populatur. Quibus cladibus perculsae civitates auxilium petentes Philippum Iusationibus saligant; nec non et Illyri rum reges, latori eius haerentes, adsiduis precibus prinmissa exigebant. Super haec vastali Macedones ultionem nasitabant. Quibus tot tantisque robus obsessus , cui rei Primum Occurreret, ambigebat: omnibus tamen propediem auxilia se missurum pollicetur; non quia lacero posset quae Promittebat, sed ut spe impletos in s letalis iuro retineret. Prima tamen illi expeditio adversus Dardanos fuit; qui absentiam eius aucupantes maiore helli mole Macedoniae imminebant. Cum Romanis quoquo pacem sa-cit, contentis interim bellum macedonicum distulisse. Ρhilostoemeni , Achaeorum duci, quem ad Romanos sociorum animos sollicitaro didicerat, insidias praetendit. Quibus ille cognitis vitalisque discedere ab eo Λchaeos auctoritate sua
Cap. l. 2. Ptolemaeus in Aeopto. 5. Cuius filii tutelam liomani in se suscipiunt. 4. Romanorum de Philippo victoria.
CAP. I. Philippo in Macedonia magnis rebus intonio, in Aesipto Ptolemaei diversi mores erant: quippe regno Pa ricidio paris, et ad nocem utriusque parentis caesse etiam fratris adiuncta , velut rebus feliciter gestis, luxuriae se
tradiderat; regisque mores Omnis secuta rogia erat. Itaquis non amici tantum praefectique, verum etiam Omnis exemDiuiliam by Corale
167쪽
citus , depositis militiae studiis otio ac desidia corrupti marcebant. Quibus rebus cognitis Antiochus, rex Syriae , veleri inter Se r norum odio stimulante, repentino bello multas urbes eius oppressit, ipsamque Aegyptum adgreditur. Trepidare igitur Ptolemaeus; legationibus missis, quoad vires Pararet, morari Antiochum. IIagno deinde in Graecia exercitu condueto, secundum proelium facit; spoliassetque regno Antiochum, si fortunam virtute iuvisset. Sed contentus reciperatione urbium, quas amiserat, laeta pace avide materiam quietis adripuit; revolutusque in luxuriam, occisa EurSdice, uxoro eademquo sororo sua, Agathoeliae meretricis illecebris capitur; atque ita omnem magnitudinem nominis ac maiestatis oblitus, noctes in stueris, dies in conviviis consumit. Adduntur instrumenta luxuriae, tSmpana et crepundia 1 ; nec iam spectator rox, sed magister nequitillo, nervorum oblectamenta modulatur. Ilaec primo laborantis regiae tacitae pestes et occulta fuere. CAP. II. Deinde cresconio licentia, iam nec parietibus regiae domus contineri meretricis audacia Potest: quam proterviorem sociata cum Agathocle fratro, ambitiosae 'ulchritudinis sy) scorto, quotidiana regis stupra laciebant. Accedebat et mater Oenanthe 3 , quae geminae subolis illecebris devinctum regem tenebat. Itaque non contentae rege , iam etiam regnum possident, iam in publico visuntur, iam salutantur, iam comitantur so . Agathocles regis lateri iunctus civitatem regebat; tribunatus, Praesecturas et ducatus 5 mulieros Ordinabant: nec quisquam in regno suo minus, quam ipse rex, poterat. Quum interim relicto quinquonni ex vindico sorore filio moritur; sed mors eius, dum pecuniam regiam mulieres rapiunt, et imperium , inita cum perditissimis societato, Occupare conantur, diu occuli ala suit. I se tamen cognita, concursu multitudinis et Agathocles occiditur et mulieres in ultionem Eurydices Datibulis suffiguntur. Morto regis , supplicio meretricum velut expiata regni infamia, legatos Alexandrini ad Romanos misere, orantes, ut tutelam pupilli susciperent, tuerenturque restrium Aegypti, quod iam Philippum et Antiochum, saeta inter se pactione, stiuisisse dicebant. CAP. III. Grata legatio Romanis suit, causam belli ad-
4 Crepundis. Crepitacula, sistra, quibus Aegyptii in saltationibus
i2 Ambitio e pulehritudinis. Pulchritudinis, quam omnos ambiebant. 3ὶ Muter oenanthe. Intelligo matrem Agathoeliae et Agathoelis. i4 miιantur. In passiva significatione. io, Dueuιus. Imperia militaria.
168쪽
vorsuS Philippum quaerentibus . qui insidiatus temporibus punici belli luerat. Huc accedebat, quod Poenis et Uannibale superato, nullius magis arma metuebant: reseulatilibus, quantum motum Pyrrhus parva manu Macedonum
in Italia fecisset, quantasque res Macedones in Oriente gessissent. Mittuntur itaque legali, qui Antiocho et Philippo denuntient: regno Aegypti abstineant. Mittitur set M. Lepidus in Aegyptum, qui tutorio nomine regnum Pupilli administret. Dum haec aguntur. interim legationes Λt lati rogis et Rhodiorum iniurias Philippi querentes Ro-m3m Venerunt. Quae ros omnem cunctationem macedonici
belli Asenatui exemit. Statim igitur litulo serendi sociis auxilii bellum adversus Philippum decerpitur, legione uocum consulo in Macedoniam mittuntur. Nec multo POSllemporo tota Graecia fiducia Romanorum , adversus Philippum spe pristinao libertatis erecta , hellum es intulit:
alque ita, quum rex uudique urgeretur, pacem petere eompellitur. Deinde quum expositae conditiones Dacis a Romanis essent, repetore sua et Attalus ot Rhodii et Achaei et Aetoli coepere. Contra Philippus adduci se poεεe, ut manix pareat, concedebat; ceterum indignum esse Graecos a Philippo et Aleaandro maioribus suis ciems et subitissum maee nisi imperii subactos, veluti victores, leges pacis sibi dieere, quibus prius sit servitutis ratio reddenda quam libertas rindicanda. Ad postremum tamen petente eo induciae duorum mensium datae, ut pax, quao in Macedonia non conveniebat, Romao a senatu Peteretur. CAP. IV. Εοdem anno inter insulas Theram et Therasiam medio utriusque ripas et maris spatio terrae motus suit: in quo cum admiratione navigantium rePento ex Drofundo cum calidis aquis insula emersit. In Asia quoque seadem die idem motus terrao Rhodum multasque alias civitatus gravi ruinarum labe concussit; quasdam solidas s)absorbuit. Quo prodigio terrilis omnibus, Vales cecinere,
oriens Romanorum imperium vetus Graecorum ac Macedonum Dora furtim. Interim a senatu repudiata pace Philip
pus in societatem helli Nabiu tFrannum sollicitat. Λique ita. quum in aciem exercitum instructis e diverso hostibus produxisset, hortari suos coepit reserendo, Pet Sa8, Bactros Indosquo et omnem Asium Orientis Fne sy a Mu-cedonibus perdomitum; tantoque forsius hoe bρllum quam illa sustinendum, quo uto sit libertas imperio carior. Sed
169쪽
166 ILsTINI HISTORIAE et Flamininus, romanus consul, relatione PDrum recentissimo gestarum suos stimulabat in proelium, Ostendendo hine Carthaginem eum Sicilia, inde Italiam et Hispaniam romana virtute perdomitas: nee Hannibalem quidem Ale-Xandro Magno postponendum, quo Italia pulso Africam ip3am, tertium partem mundi, superaψerint. Sed nec Macedonas veteri hama, sed praesentibus viribus aestimandos: quia non eum Aleaeandro Magno, quem invictum audierant , nec eum eaeercitu eius, qui totum Orientem decieerat , bellum gerant: sed eum Philippo, puero immaturae aetatis, qui restia terminos aduersus finitimos aegre defeneat; et eum his Macedonibus, qui non ita pridem praedae Dardanis fuerunt, Illos maiorum deeora, se suorum militum commemorare. Non enim alio eaeereitu Hannibalem et
Poenos et totum ferme Oecidentem, sed his ipsis, quos in arie habeat, militibus subactos. Ιlis adhortationibus utrimque concitati milites proelio concurrunt, alteri Orientis, altori Occidentis imperio gloriantos; serentesque in bellum alii maiorum suorum antiquam et obsoletam gloriam, alii virentem recentibus experimentis virtutis norem. Sed Macedonas romana fortuna vicit. Fractus itaque bello Philip-Pus, pace a Flaminino consule petita, nomen quidem regium retinuit, sed omnibus Graeciae urbibus, velut regni membris extra terminos antiquae possessioni S, amiSS S, solam Macedoniam retinuit. Ossensi tamen Aetoli, quod non ex arbitrio eorum Macedonia quoque ademia regi et data sibi in praemium belli esset, legatos ad Antio nummittunt, qui cum adulatione magnitudinis in romana bella spe s ietatis universae Graeciae impellerent.
Cap. -8. Romanorum contra Antioohum hellum propter Hannibalem gestum, et item contra Nabidem.
CAP. I. Mortuo Ptolemaeo Philopaloro , rege Aegypti, contemtaquo parvuli silii eius aetate , qui in spem regni relictus praedae etiam domesticis erat, Antiochus, rex Syriae, occupare Aegyptum statuit. Ita tuo Phoenicem ceterasque Syriae quidem, sed iuris Λegypti civitates quum invasisset, legatos ad eum senatus mittit, qui denuntiarent ei: abstineret regno pupilli, postremis patris precibus fidei suae traditi. Quibus sprelis, interiecto tempore alia legatio
170쪽
SuDerVenit, quae, omissa pupilli persona, eivitates iure belli factas populi romani in integrum restitui iubebat. Λbnuenti bellum denuntiatum: quod ille facile susceptum infeliciter sessit. Eodem tempore et Nabis tr rannus multas
Graeciae civitates occupaverat. Igitur senatus, ne uno tempore duplici bello romanae vires delinerentur, Scripsit Flaminino: si ei videatur, sicuti Macedoniam a Philippo, ita Graeciam a Nahide liberet. Ob quam causam imperium ei prorogatum est. Terribile quippe Antiochi bellum Hannibalis nomen laciebat, quem aemuli eius Oeculiis mandalis cum Λntiocho inisse societatem apud Romanos criminabantur , negantes eum aequo animo sub legibus Vivere , adsuetum imperio, et immoderata licentia militari: Semperque laedio quietis urbanao novas holli causas cireumspicere l . Quas etsi salsa nuntiata suissent, apud timentes lamen pro veris habebantur. CAP. II. Denique senatus metu perculsus ad speculandosaelus Hannibalis legatum in Asricam Cnaeum Servilium mittit: eique iacitis mandatis praecipit: si Posset , eum Per Bemulos eius interfieoret, metuque invisi nominis tandem populum romanum liberaret. Sed res Hannibalem non diu latuit, virum ad prospicienda cavendaque pericula PR- ratum , nec minus in secundis adversa . quam in adversis secunda cogitantem. Igitur quum tota dis in oculis principum legatique romani in soro Carthaginiensium obversatus in supremum 2 suisset, appropinquante vespere equum conscendit, et rus urhanum 3), quod propter lilus maris habebat , iguaris servis iussisque ad portam reVertentemneriri, contendit. Ηabohat mi naves cum remigibus Oc-ο sinu litoris absconditas; erat et grandis in eo aEro
Decunia PraeParata, ut, quum res exegisset, nec facultas sugam nec inopia moraretur. Locta igitur servorum iuventute, quorum copiam italicorum captivorum numerus Rugebat , naVem conscendit, cursumque ad Antiochum dirigit. Postera dio civitas principem suum ac lum temporis consulem M in foro exspectabat. quem ut prosectum nuntiatum est, non aliter quam si urbs capta esset, omnes trepidavere , exitiosamque sibi iugam eius ominati sunt. Legatus Vero romanus, quasi bellum iam illatum Italiae
sit circumspicere. Qua 'rere. s2i In supremum. Γsque ad supremum diei. i5, Rus urbanum. Villam haud proeul ab urbe fit Consulem. Intestigo Sufetem magistratum, qui apud arthaginienses, iuxta atque tunsules Romae, suprema gaudebat auctoritale.