Iustini Historiarum Philippicarum libri 44. cum adnotatiunculis Thomae Vallaurii

발행: 1852년

분량: 234페이지

출처: archive.org

분류: 전쟁

91쪽

quam victoriam duxere. Haec suboles nomen habuit Epigoni si). Parthis deindo domitis, praesectus his statuitur ex nobilibus Persarum Andragoras; inde postea Originem

Parthorum reges habuere. CAP. V. Interea Λlexander non regio, sed houili odio saevire in suos coepit. Maxime indignabatur carpi se sermonibus suorum Philippi patris patriaequo mores SuhVEr-li 2. Propter quae crimina Parmeuio quoque Senex, dignitate regi proximus, cum Philota filio, de utroque prius quaestionibus habilis, interficitur. Fremere itaque omnes universis castris coepero, innoxii senis siliique casum miserantes; interdum se quoque non debere melius speraro dicentes. Quae quum nuntiata Alexandro eSsent, Verens , ne haec opinio etiam in Macedoniam divulgaretur et novictoriae gloria saevitiae macula infuscaretur, simulat se ex amicis quosdam tu patriam Victoriae nuntios missurum. Hortatur milites suis scribere su , rariorem habituros OccaSionem propter militiam remotiorem. Dalos fasces epistolarum tacite ad se deserri iubet; ex quibus cognito de se singulorum iudicio in unam cohorlem eos, qui de rege durius opinati fuerant, contribuit, aut consumturus QOS aut in ultimis terris in colonias distributurus. Inde Dran-cas, Euergetas, ArimaSpos, Paropamisadas, Arios ceterosque populos, qui in radico Caucasi morabantur , subegit. Interea unus ex amicis Darii, BeSSus, vinctuS Perdueitur, qui regem non solum Prodiderat, verum et interfecerat. Uuem in ultionem perlidiae excruciandum fratri Darii tradidit , reputans non iam hostem suum suisse Darium , quam 3micum eius, a quo esset occisus. Et, ut his terris nomen relinqueret, urbem Alexandriana super amnem Tanaim condidit, intra diom septimum decimum muro se millium passuum consummato, translatis eo trium civitatum poeulis, quas Cyrus condiderat. In Bactrianis 3uoque Sogdianisque duodecim urbes condidit, distribulis his,

quoscumque in eXercitu seditiosos hahohat. CAP. VI. His ita gestis solemni die amicos in convivium vocat. Ubi orta inter ebrios rerum a Philippo gestarum mentione, Praeferre se patri ipse, rerumque Suarum magnitudinem extollere coelo tenus coepit, adsentante maiore convivarum parte. Itaque quum unus e denibus, Clitus,

silueia amicitiae regiae, cuius palmam tenebat 3 , me-

92쪽

LIB. XII. CAP. VI. vII. 89

moriam Philippi tueretur, laudaretque eius res gestas, adeo regem ostendit, ut telo a satellite rapto eum lem in convivio trucidaverit. Qua caede exsultans mortuo patrocinium Philippi laudemque paternao militiae obiectabat.

Postquam satiatus caede animus conquievit, et in irae locum successit aestimatio, modo personam occisi, modo causam occidendi considerans, pigere eum facti coepit: quippe paternas laudes tam iracunde accepisse se, quam nec convicia debuisset; amicumque senem et innoxium a Se occisum inter epulas et pocula, dolehat. Eodem igitur furore in Poenitentiam, quo pridem in iram, versus, mori Voluit. Primum in gelus progressus amplecti mortuum , Vulnera tractare, et quasi audienti confiteri dementiam; arre tum telum in se vortit: peregissetque facinus, nisi amici intervenissent. Mansit haec voluntas moriendi etiam Sequentibus diebus. Acce serat enim poenitentiae nutricis Suae, sororis Cliti, recordatio, cuius assentis eum maXime pudebat: tam foedam illi alimentorum suorum mercedem redditam , ut, in cuius manibus pueritiam egerat, huic iuvenis et vicior pro beneficiis iunera remitteret. Repulabat deinde, quantum in exercitu suo, quantum a Pud devictas gentes fabularum atque invidiae i , quantum apud

ceteros amicos metum et odium sui fecerit; quam amarum et triste reddiderit convivium suum, non armatus in acie quam in convivio terribilior. Tunc Parmenio et Philotas, tunc Amyntas consobrinus, tunc noverca fratresque interfecti; tunc Λttalus, Eurylochus, Pausanias aliique Macedoniae exstincti principes occurrebant. Ob haec illi quatriduo perseverata inedia est, donec exercitus universi precibus exoratus est, precantis, no ita mortem unius doleat, ut unipersos perdat, quos in ultimam deductos

barbariam inter infestas et irritatas bello stentes destituat. Multum prosuere Callisthenis philosophi preces, condi Seipulatu apud Aristotelem familiaris illi, et tunc ab ipso rege ad prodenda memoriae acta eius accitus. Revocato igitur ad bellum animo, Chorasmos et Dahas in deditionem accepit. CAP. VII. Dcindo, quod in primo 2ὶ ex persim superbiae regiae more distulerat, ne omnia pariter 3) invidio- Siora essent, non salutari, sed adorari se iubet. Acerrimus inter recusantes Callisthenes suit. Quae res et illi et multis

lὶ Quantum . . . fabularum atque invidiae siecerit. Quam invidiosos sermones excitaverit.

2 In primo. In principio.

i5 Ne omnia pariter invidios. essenι. Νo Omnes Persarum mores eodem tempore secutus, in maiorem invidiam veniret.

93쪽

90 usTIM HISTORIAE

principibus Maeedonum exitio fuit: siquidem sub specie insidiarum si) omnes interiecti. Retentus tamen est a Macedonibus mos salutandi regis explosa adoratione. Post haec Indiam petit, ut Oceano ultimoque Oriente siniret imperium. Cui gloriae ut etiam exercitus ornamenta convenirent , phaleras equorum et arma militum argento inducit; exercitumque suum ab argenteis clypeis Argyraspidas 2 appellavit. Quum ad Nisam irrhoni venisset, oppidanis non ropugnantibus fiducia religionis Liberi patris, a quo

condita urbs erat, parci iussit: laetus non militiam tantum, verum et vestiata se dei secutumi Τunc ad spectaculum sacri montis duxit exercitum, naturalibus bonis. vite hederaque , non aliter vestili, quam si manu cultus colentiumque industria exornatus esset. Sed exercitus eius, ubi ad montem accessit, repentino impetu mentis in sacros dei ululalus instinctus 3 cum stupore regis Sino noxa discurrit; ut intelligeret non tam oppido Se parcendo

quam exercitui suo consuluisse. Inde montes Daedalos regnaque Cleophidis reginao potit: quae quum se dedidisset

et , concubitu redemtum regnunt ab Alexandro recePit, illecebris consecuta, quod virtute non potuerat; illium tuo ab eo genitum Alexandrum nominavit, qui postea regnum Indorum politus est. Cleophis regina propter prostratam pudicitiam scortum regium ab Indis exinde appellata est. Peragrata India quum ad saxum mirao asperi talis et allitudinis , in quod mulli populi confugerant, Pervenisset, cognoscit Herculem ab expugnatione eiusdem saxi terrae motu prohibitum. Captus ita suo cupidine Herculis actu superaro cum Summo lahore ac periculo Potitus Saxo, Omnes eius loci gentos in deditionem accipit. CAP. VIII. Unus ex rogibus Indorum iuit, Porus nomine,

viribus corporis et animi magnitudine pariter insignis, qui hellum iampridem nudita Λloxandri opinione in adventum

eius parabat. Commisso itaque proelio exercitum suum Macedonas invadero iubet; sibi regem eorum privatum hostem deposcit. Nec Alexander pugnae moram fecit: sed prima congressione vulnerato equo quum praeceps ad terram decidi Sset, concursu satellitum servatur. i orus multis vulneribus obrutus capitur. Qui victum se adeo doluit, ut, quum veniam ab hoste accepisset, neque cibum sumerelli Sub spee. inaid. Supp. quas regi parassent. l2ὶ Argyraspidus. Cl3peos argenteos hahentes; a graecis vocibus ἀρ- Ἀριο, , argentum, et ἀσnu, clypeus. i5 In . . ululatus instinetus. In ululatus aetus. Diuitigod by Cooste

94쪽

LIB. LII. C. l . VIII. Ix si

voluerit neque vulnera curari passus sit; aearoquo sit ab eo obtentum, ut vellet vivere. Quem Alexander ob honorem virtutis incolumem in regnum remisit. Duas ibi urbes condidit: unam Nicaeam , alteram ex nomine euui Buce phalen vocavit. Inde Λdresias, Cathaeos, Praestitas, Gaugaridas caesis eorum exercitibus expugnat. Quum ad Cuphites venisset, ubi eum hostium ducenta millia equitum opperiebantur, exercitus omnis non minus victoriarum numero quam laboribus sessus lacrimis eum deprecatur

Anem tandem belli faceret; aliquando patriae reditusque

meminisseι; respiceret militum annos, quibus via aetas ad reditum susticeret. Ostendere alius canitiem, ni ius vulnera, alius aetate consumta corpora, alius cicatricibus exhausta: solos se esse, qui auorum regum, Philippi Al andrique continuanι militiam pertulerint. Tandem Draro, ut reliquias saltem suas paternis sepulcris reddat, guorum non

studiis deficiatur il) quam annis: ac, gi non militibus, res ipse sibi pareat, ne fortunam suam nimis onerando satiget. Motus his tam iustis precibus, velut in finem victoriaO , castra solito magnificentiora fieri iussit, quorum molitionibus ci hostis terreretur et postoris admiratio Sui relinqueretur. Nullum opus milites laetius secere. Itaque caesis hostibus cum gratulatione in eadem reverterunt. CAP. IX. Inde Alexander ad amnem Ac sinem pergit: per hunc in Oceanum devehitur. Ihi Aeesinas Sibusque quos Hercules condidit, in deditionem accepit. Hinc in Mallos et Oxrdracas navigat: quae gentes eum armatis octoginta millibus peditum et sexaginta millibus equitum excipiunt. Quum proelio victor esset, exercitum ad urbem eorum dupit. Quam desertam a dolausoribus quum de muro, quem primus ceperat, animadvertisset, in urbis planitiem sine ullo satellite desiliit. Itaque quum eum hostes Solum conspexisSent, clamore edito undique concurrunt, Si PUS- sint in uno capite orbis bella finire et ultionem tot gontibus dare. Nec minus Alexander constanter resistit et unus adversus tot millia proeliatur. Incredibile dictu est, ut eum non multitudo hostium, non vis magna telorum, non tantus lacessentium clamor terruerit: solus tot millia ceciderit ac sugaverit. Ubi vero Ohrui multitudine se vidit, trunco Se, qui tum propter murum stabat, applicuit: cuius auxilio tutus quum Giu agmen sustinuisset, tandem cognito periculo eius amici ad eum desiliunt: ex auibus mulli caesi, proeliumque tamdiu anceps fuit, quoad omnis exercitus

95쪽

muris deiectis in auxilium veniret. In eo proelio sagitta sub mamma traiectus, quum sanguinis fluxu deficeret, genu posito tam diu proeliatus est, donec eum, a quo vulneratus suerat, occideret. Curatio vulneris gravior ipso vulnere suit. CAP. X. Itaquo x magna desperatione tandem saluti redditus Polyperchonta cum exercitu Babylonium mittit: ipse cum lectissima manu navibus conscensis Oceani litora peragrat. Quum venisset ad urbem Ambigeri regis, Oppidani

invictum serro audientes, sagittas veneno armant: atque ita gemino mortis vulnero hostem a muris submoventes plurimus interficiunt. Quum inter multos vulneratus etiam Ptolemaeus esset, moriturusque iamiam Videretur, Perquietem regi si) monstrata in remedia veneni herba est: qua in potu accepta statim periculo liberatus est; maior tuo

Pars exercitus hoc remedio servata. Expugnata deinde urbo reversus in naves Oceano libamenta dedit, prosperum in patriam reditum precatus: ac veluti curru circa metam acto, positis imperii terminis, quatenus aut terrarum Solitudines prodire passae sunt aut mare navigabile fuit, secundo aestu Ostio numinis Indi invehitur. Ibi in monumenta rerum a se gestarum urbem Barcen condidit; arasque statuit, relicto ex numero amicorum litoralibus Indis praesecto. Inde iter terrestre facturus , quum arida loca

medii itineris dicerontur, puteos opportunis locis ii ori praecipit: quibus ingenti dulci aqua inventa Babyloniam

redit. Ibi multae devictae gentes praesectos Suos accuS3Verunt, quos sine respectu amicitiae Λlexander in conspectu tesatorum necari iussit. Filiam post haec Darii regis, Statiram , in matrimonium recepit: sod et optimati-hus Macedonum lectas ex omnibus gentibus nobilissimas virgines tradidit, ut communi laeto crimen regis levaretur. CAP. XI. uinc ad concionem exercitum vocat et promittit, Ae aes alienum omnium propria impensa soluturum, ut praedam praemiaque integra domos serant. Insignis haec munificentia non summa tantum, Verum etiam titulo muneris suit; nec a debitoribus magis quam a creditoribus gintius excepta: quoniam utris'ue exactio pariter ac solutio dissicilis erat. Viginti millia talentam in hos sumtus eXpensa. Dimissis Veteranis, exercitum iunioribus supplet. Sed retenti veteranorum discessum aegre serentes missiinnom et ipsi stagitabant; nee annos, sed stipendia sua numerari iubebant, pariιer in militiam ieeιos pariter sae-

96쪽

LIB. XII. CAP. XII. XI l. 93

mento solui aequum censentes: nec iam precibus , sed convicio agebant, iubentes eum solum eum patre suo Hammone inire bella, quatenus milites suos fastidiat. Contra ille nunc castigare milites, nunc lenibus verbis monere, ne gloriosam militiam seditionibus infuscarent. Ad postremum quum verbis nihil prosiiceret, ad corripiendos seditionis auctores e tribunali in concionem armatam inermis ipse desiliit et nemine prohibente tredecim correptos manu Sua ipse ad supplicia duxit. Tantam vel illis moriendi patientiam metus regis vel huic exigendi supplicii constan-liam disciplina militaris dabat. CAP. XII. Inde separatim auxilia Persarum in concione adloquitur. Laudat perpetuam illorum tum in se , tum in pristinos reges siclem; sua in illos beneficia commemorat: αι numquam quasi victos, sed xeluti victoriae socios hu-buerit; denique se in illorum, non illos in gentis suae

morem transisse: adflnitatibus eonnubiorum xietos ricin ribuδ miscuisse. ne quoque, ait, eustodiam corporis sui non Macedonibus tantum se , verum et illis crediturum

Atque ita mille ex his iuvenes in numerum satellitum legit ; auxiliorum quoque portionem formatam in discipli

nam Naeedonum exercitui suo miscet. Quam rem aegre Macedones tulerunt, iactantes hostes suos in ossicium suum a rege Subiectos. Τunc universi nentes regem adeunt orant, Suppliciis suis potius saturet se quam contumeliis. Qua modestia obtinuerunt, ut undecim millia militum ΝΗ- teranorum exauctoraret. Sed et ex amicis dimissi senes

Polyperchon, Clitus, Gorgias, Polydamas, Amadas . Αntigi'nes. Dimissis his Craterus praeponitur, iussus praeesse Maeedonibus in Antipatri locum; Λntipatrumque cum suΡ-plemento tironum in locum eius evocat. Stipendia reVerrientibus veluti militantibus data. Dum haec aguntur, unus ex amicis eius , Ephaestion , decedit, dotibus primo sormae Pueritiaeque , mox Obsequiis relli percarus: quem contra decus rosium Alexander diu suxit; tumulumqueoi duodecim millium talentum fecit; eumque post moriemeoli ut doum iussit. Chr. XIII. Ab ultimis litoribus Oceani Babyloniam rever-tonti nuntiatur legationes Carthaginiensium ceterarumquo Asriccio civitatum, sed et Hispaniarum , Siciliae, Galliae ,

Sardiniae, nonnullas quoque ex Italia, eius adventum Babiloniae opperiri. Adeo universum terrarum orbem Dominis eius terror invaserat . ut cunctae uentes veluti destinato sibi regi adularentur. Hac igitur ex causa Babyloniam festinanti, veluti conventum terrarum orbis acturo, quidam

97쪽

ex Magis praedixit, ne urbem introiret, testaliis hunc locum ei hutalem fore. Oh hoc omissa Babilonia in Borsippam urbem trans Euphraten, desertam olim , conceSSit. ibi ab Anaxarctio philosopho compulsus est rurSum Magorum praedicta contemnere ut salsa et incerta. et, si satis constent, ignota mortalibus; at, si naturast debeantur , immutabilia. II eversus igitur Babyloniam multis diebus otio datis intermissum olim convivium solemniter instituit: totusque in laetitiam effusus, quum diei noctem pervigilem iunxisset, recedentem iam e convivio Medius Τhossalus instaurata comissatione et ipsum et sodales eius invitat. Accepto poculo media potione repento veluti telo confixu ingemuit, elatusque e convivio semianimis tanto dolore cruciatus est, ut serrum in remedia posceret tactumque hominum velut vulnera indolesceret. Amici causas morbi inlcmperiem ebrietatis disseminaverunt: re autem vera insidiae suerunt, quarum infamiam successorum polentia OppreSSit. CAP. XLV. Auctor insidiarum Antipater fuit, qui quum carissimos amicos eius intersectos videret; Alexandrum LSneisl Brum, generum suum , Occisum; Se magnis rebus in Graecia gestis non tam gratum apud regem qu3m in Vidi0Sum esse, a matre quoque eius Olympiade variis se criminationibus vexatum: huc accedebant anio paueos dies supplicia in praesectos devictarum nationum crudeliter habita: ex quihus rebus se quoque a Macedonia non ad Societatem militiae, sed ad poenam evocatum arbitrabatur rigitur ad oecupandum regem Cassandrum silium dato veneno Sub0rnat, qui cum fratribus Philippo et Iolla ministraro regi solebat: cuius veneni tanta vis fuit, ut non Aore, non ferro , non testa contineretur, nec aliter ferri nisi in ungula equi pinuerit: praemonito silio, ne alii quam Thessalo et fratribus crederet. IIac igitur ex causa apud Thessalum paratum repetitumque eonvivium est. Philippus et Iollas praegustare ac temperare potum regis soliii, in aqua frigida venenum habuerunt, quam Praegu stalae iam potioni supermiserunt. CAI XV. Quarto ilio Alexander indubitatam mortem

Sentiens agnoseere se fatum domus maiorum suorum Bit nam yterosque Aeacidarum intra trigesimum annum defunctos. Tumultuantes deinde milites insidiisque perire regem Suspicantes ipse sedavit; eosque omnes , quum prolatus in editissimum urbis locum esset, ad conspectum Suum admisit Oseu Iundamque dextrum suam sentibus porrexit. Quum lacrimarent omnes . ipse non sine lacrimis tantum, verum etiam sine' ullo tristioris mentis argumento

98쪽

LIB. XII. CΛP. XV. XVI. 95

fuit, ut quosdam impatientius dolentos consolatus sit; qui

husdam mandata ad parentes eorum dedit: adeo , sicut in hostem, ita ut in mortem invictus animus suit. Dimissmmilitibus amicos circumstantes percontatur, videant ut ne Similem sibi reperturi regem ' Τacentibus cunctis tum ipse, ut hoc nesciat, illud scire vaticinarique se ae pene oculis videre dixit, quantum sit in hoc certamine sanguinis fu- Sura Macedonia ; quantis caedibus, quo cruore , mortuo 8 ibi parentatura. Ad postremum corpus suum in Rammonis templo condi iubcl. Quum delicero eum amici viderent, quaerunt, quem imperii faciat heredem. Respondit, dignis-ximum. Tanta illi magnitudo animi suit, ut, quum nerculem illium , quum fratrem Ariduoum , quum ROXnnem uxorem pra gnantem relinqueret, oblitus necessitudinum, dignissimum nuncuparet heredem: prorsus quasi nefas esset viro sorti alium quam virum fortem succedere: aut lanii regni opes aliis quam prohalis relinqui. Hac vo eveluti bellicum inter amicos cecinisset aut maliam discordiae misisset, ita omnes in aemulationem consurgunt otambitione vulgi tacitum favorem militum quaerunt. Sexta die praeclusa voce exemtum digito anulum Perdiccae tradidit : quae res gliscentem amicorum disSensionem Seda vit. Nam etsi non voce nuncupatus heres, iudicio lamen electus esse videbatur. CAP. XVI. Decessit Alexander mensem unum , annos ires et triginta natus: vir supra humanam potentiam magnitudine animi praeditus. Qua nocte cum mater Olympias concepit, Visa per quietem est cum ingenti serpente Volutari ; nec decepta somnio est: nam proseelo maius humana mortalitate opus utero tulit: quam quum Aeacidarum gens ab ultima saeculorum memoria et reuna Patris, fratris, mariti ac deinceps maiorum Omnium illustraverint. nullius tamen nomine quam lilii clarior fuit. Prodigia magnitudinis eius in ipso ortu nonnulla apparuere. Nam BR die, qua natus est, duae aquilae tota die praepetes supra culmen domus patris eius foderunt, omen , duplicis imperii , Europae Asiaeque, praeserentes. Eadem quoque die nuntium pater eius duarum Victoriarum accepit: alterius

helli illyrici; alterius, cortaminis olvmpiei, in quod quadrigarum currus misserat: quod ompii universarum terrarum victoriam insanti portendebat Puer acerrimis litterarum studiis eruditus suit. Exacta pueritia, per quinquennium sub Aristotele doctore, inclito omnium philosophorum . crevit. Accepto deinde imperio, regem se terrarum Omnium ac munui appellari iussit; tantamque fiduciam

99쪽

sui militibus socii, ut illo praesento nullius hostis arma nec inermes timuerint. Itaque cum nullo hostium unquam congressus est, quem non vicerit; nullam urbem obsedit, quam non expugnaverit; nullam gentem adiit, quam non calcaverit. Victus denique ad postremum est non virtute hostili, sed insidiis suorum et fraude civili.

OBER XIII.

Cap. l-5. Ducum Macedonumque post Alexandri mortem molimina. i. Aridaeus rex designatur. liuees provincias inter se di idunt. S. Graeciae molimina. Demosthenes. 6. Per mecas. Antigonus. Ptolemaeus. 7. C rene urbs. 8. Ptolemaeus contra Perdiccam. Eumenes.

CAP. I. Exstincto in ipso aetatis et victoriarum noro Alexandro Magno, triste apud omnes tota Babylone silentium suit. Sed nec devictae gentes fidem nuntio habuerunt, quod ut invictum regem, ita immortalem esse crediderant: recordantes, quoties praesenti morti ereptus esSet; quam Saepe pro amisso repente se non sospitem tantum suis, verum etiam victorem obtulisset. Ut vero mortis eius fides adsuit, omnes barbarae gentes paullo anto ab eo devictae non ut hostem , sed ut parentem Iuxerunt. Malor quoque Darii regis , quam amisso nilio a fastigio tantae maiestalis in captivitatem redactam indulgentia victoris in eam diem vitae non poenituerat, audita morte Alexandri mortem sibi ipsa conscivit: non quoclhostem filio praeserret, sed quod pietatem filii in eo , quem ut hostem timuerat, exporta esset. Contra Macedones versa vice non ut civem ac tantae maiestatis regem , verum ut hostem amissum gaudebant, severitatem nimiam et adsidua helli pericula exsecranteS. Huc Recedebui, quod principes regnum et imperia, vulgus militum thesauros et grande pondus auri, velut inopinatam praedam, spectabant: illi successionem regni , hi opum ac divitiarum hereditatem cogitantes. Erant enim in thesauris quinquaginta millia talentum , et in annuo vectigali tribulo tricena millia. Sed nec amici Λlexandri frustra regnum spectabant: nam eius virtutis ac venerationis orant, ut Singui reges putares. quippe ea formae pulchritudo et Proceritas corporis et virium ac sapientiae magnitudo in Omnibus suit, ut, qui eos ignoraret, non ex una gente , sed ex toto terrarum orbe electos iudicaret. Neque enim

100쪽

LIB. XIII. CAP. I. II. 9

unquam ante Macedonia vel ulla gens alia tam clarorum virorum proventu noruit, quos primo Philippus, mox Alexander tanta cura legerat, ut non tam ad societatem belli , quam in successionem regni, electi viderentur. Quis igitur miretur, talibus ministris orbem terrarum victum , quum exercitus Macedonum tot, non ducibus, sed regibus regeretur qui nunquam sibi reperissent Paros , Si non inter se concurrissent; mullosquo Macedonia pro uno Alexandros habuisset, nisi sortuna cos aemulatione virtulis in perniciem mutuam armasSet CAP. I. Ceterum occiso Alexandro non ut laeti, ita clSecuri suero , Omnibus unum locum compotentibus, nec minus milites quam invicem se timebant, quorum et libertas solutior et lavor incertus erat. Inter ipsos vero a qualitas discordiam augebat, nemine tantum ceteros excedente , ut ei aliquis se submitteret. Λrmati itaque in regiam coeunt ad sormandum rerum Praesentium statum. Perdicca censet Roranes eaespectari partum, quias Macto mense Oetavo matura l) iam ea Aleaeandro erat; et, si pureum peperisset, hunc dari successorem patri. Meleager negat disserenda in partus dubios eonsilia; nec exspectrin-dum , dum reges nascerentur, quum iam genitis uti licereι: seu puer illis placeat, esse Pergami Alium Aleaeandrinarum eae Barsine, nomine Herculem : seu mallent iuvenem, esse in eastris fratrem Aleaeandri, Arii eum , comem, et cunctis non suo tantum, rerum et patris Philippi

nomine acceptissimum. Ceterum Rozanen esse Originis persicae: nec esse fas, ut Maeedonibus cae Sanquine eorum, quorum regna uel verint, reges constituantur: quod nee ipsum Alexandrum romisse dicit; denique morientem nullam de eo mentionem habuisse. Ptolemaeus recusabat regem Aridaeum non propter maternas modo Sordes, quod eae Larissaeo scorto nasceretur; sed etiam propter valetudinem mutorem , quam patiebatur: ne ille nomen restis,

alius imperiwm teneret; melius esse eae his legi, qui pro virtute regi suo proximi fuerint, qui provincias re=anι,

quibus bella mandentur, quam sub persona restis indignorum subiiciantur imperio. Vicit Perdiccae sententia consensu universorum. Placuit ita tuo Roxanes exspectari Partum; et, si puer natus suisset, tutores Leonatum, Perdiccam , Crateron et Antipatrum constituunt, consestimque in tutorum obsequia iurant.

CAP. III. Quum equites quoque idem fecissent, pedites

SEARCH

MENU NAVIGATION