Iustini Historiarum Philippicarum libri 44. cum adnotatiunculis Thomae Vallaurii

발행: 1852년

분량: 234페이지

출처: archive.org

분류: 전쟁

111쪽

108 IusTIM HIATORIAE

cum Africae parto maiore et Cypro ot Phoenice. Cassaudro parebat Macedonia cum Graecia. Asiam et partes Orientis occupaverat Antigonus, cuius filius Demetrius prima beIlicongressione a Ptolemaeo apud Gamalam Vincitur. In quo proelio maior Ptolemaei moderationis gloria, quam ipsius victoriao fuit: siquidem et amicos Demetrii non solum cum suis rebus, verum otiam additis insuper muneribus dimisit; et ipsius Demetrii privatum omne instrumentum ac lamiliam reddidit, adiecto honore verborum: non Se propter praedam, sed propter dignitatem inisse bellum; indi- unatum, quod Antigonus decietis diuersae saetionis ducibus

solus communis victoriae praemia corripuisset.

CAP. II. Dum haec aguntur, Cassander ab Apollonia rediens incidit in Autari alas, qui propter ranarum muriumque mulli ludinem relicio patriae solo sedes quaerebant: Veritus, ne Macedoniam occuparent, lacla pactione in societatem eos recepit; agrosque iis ultimos Macedoniaendsignat. Deinde, ne Hercules, Alexandri filius, qui soreau I OS quatuordecim ex esserat, favore paterni nominis in regnum Macedoniae vocaretur, Occidi eum tacite cum matre Barsine iubet, corporaquo eorum terra Obrui, ne caedes Seyultura proderetur: et, quasi parum lacinoris ini PSO primum rege, mox in matro eius Olympiado ac silio admisisset, alterum quoque lilium cum matro Roxane Pari fraude interficit: scilicet quasi regnum Macedoniae, quod adsectabat, aliter consequi quam Scelero non ΡOSSel. Interea Ptolemaeus cum Demotrio navali proelio iterato congreditur; et amissa classe hostiquo concessa Victoria in AegTplum refugit. Demetrius lilium Ptolomaei Leontis uni et fratrem Menelaum amicosquo eius cum privati instrumenti ministerio pari provocatus antea munere, ΛegSytum remittit: et, ut appareret eos non odii, sed dignitatis gloria accensos, donis muneribusque inter ipsa bella contendebant. Tanto honostius tunc bella gerebantur, quomuliue amicitiae coluntur. Hac victoria elatus ΛntigonuS regem se cum Demetrio filio appellari a populo iubet. Ptolemaeus quoque, ne minoris apud suos auctoritatiS haberetur, rex ab exercitu cognominatur. Quibus auditis CaSSander et Lysimachus et ipsi regiam sibi maiestatem vindicaverunt. Huius honoris ornamentis iamdiu omnos abstinuerunt, quamdiu filii regis sui superesSis Potuerunt. Tanta in illis verecunda fuit, ut, quum opes regias haberent , regum tamen nominibus aequo animo caruerint, quoad Alexandro iustus heres fuit. Sed Ptolemaeus et Cassander ceterique saetionis alterius duees quum carpi so

112쪽

LIB. XV. CAP. II. III. l09

singulos ah Λntigono viderent, dum privatum singulorum, non commune universorum hellum ducunt nec auxilium serre alter alteri volunt, quasi victoria unius, non omnium foret: per epistolas so invicem confirmantes, tempus, lo- Cum coeundi condicunt, hellumquo communibus virilius

instruunt. Cui quum Cassander interesse propter lini limum bellum non posset, Lysimachum cum ingentibus copiis in auxilium sociis millit. CAP. III. Erat hic Lysimachus illustri quidem Macedoniae loco natus, sed virtutis experimoniis omni nobili lato clarior; quae tanta in illo fuit . ut animi magnitudine. philosophia ipsa viriumque gloria Omnes, Per quos Oriens domitus est. vicerit: quippe quum Λlexander Magnus Calli- Sthenem philosophum Propter salutationis persicao interpellatum morem, insidiarum, quae sibi paralao fuerant, conscium suisso iratus tinxisset, eumque truncatis crudeliter Omnibus membris aliscisisquo an rihus ac naso labiisque deformo ac miserandum spectaculum reddidisset, insuper

cum cano in cavea clausum ad melum ceterorum circumferret: tunc Lysimachus, audire Callisthenem et praecepta ab co virtutis accipero solitus, miseratus lanii viri non culpae sed libertatis poenas pendentis, venenum ei in remedia calamitatum dedit. Quod adoo astgro Alexander tulit, ut eum obiici serocissimo leoni iuberet. Sed quum ad conspectum eius concitatus leo impetum fecisset, manum amiculo involulam Lysimachus in os leonis immersit arreptaque lingua seram exanimavit. vuod quum nuntiatum regi esset, admiratio in satisfactionem cessit; carioremque eum propter constantiam tantae virtutis habuit. Lysimachus quoque magno animo regis, voluit Darentis contumeliam tulit. Denique omni ex animo huius facti memoria exturbata postea in India insectanti regi quosdam Dalantes hostes, quum a satellitum tui ha equi sui coleritato

desertus esset, solus ei Der immensas arenarum molos

cursus comes suit. Uuod idem antea Philippus, frater eius, quum lacero voluisset, inter manus rΡgis exspiraverat. Sod si machum desiliens o quo Λlexander hastae cuspido ita in fronte vulneravit, ut sanguis aliter cludi non posset quam diadema sibi demtum rex adlisundi vulneris causa capiti eius imponeret. Uuod auspicium Primum rdgalis maiestalis Lysimacho fuit. Sed et post mortem Alexandri, quum inter successores eius provinciae dividorentur, serocissimae gentos quasi omnium lortissimo adsignatae sunt:

adeo etiam consensu universorum Palmam virtutis inter ceteros tulit.

113쪽

110 ii STINI HIATORIAE CAP. IV. Priusquam bellum inter Ptolemaeum sociosque eius adversus Antigonum committeretur, repente ex Λsia maiore digressus Seleucus novus Antigono noStis necesserat. HuiuS quoque et virtus clara et origo admirabilis suit: siquidem mater eius Laudice, quum nupta esset Antiocho, claro inter Philippi duces viro, visa est sibi per quietem ex concubitu Apollinis concepisse; gravidamque factam munus concubitus anulum a deo accepisse, in cuius gemma ancora sculpia esset; iussaque donum silio, quem pePerisset, dare. Admirabilem secti hunc visum et anulus, qui postera dio eiusdem sculpturae in lecto inventus eSt, otii gura ancorae, quae in semore Seleuci nata cum ipso parvulo fuit. Quamobrem Laudico anulum Seleuco eunticum Alexandro Magno ad persicam militiam , edocto de origine sua, dedit. Ubi post mortem Alexandri occupato regno Orientis urbem condidit, ibique geminae Originis memoriam consecravit. Nam et urbem ex Λntiochi patris nomine Λntiochiam vocavit et campos vicinos urbi Apollini dicavit. Originis eius argumentum etiam in posteris mansit: siquidem silii nepotesque eius ancoram in semoro veluti notam generis naturalem habuere. Multa in Oriento post divisionem inter socios regni Macedonici bella gessit. Principio Bub loniam cepit; inde auctis ex victoria viribus Bactrianos expugnavit. Transitum deinde in Indiam incit quae post mortem Alexandri, veluti cervicibus iugo servitulis excusso, praesectos eius occiderat. Λuetor libertatis Sandrocottus fuerat: sed titulum libertatis post victoriam in servitutem verterat: siquidem occupato regno populum, quem ab externa dominatione vindicaverat, ipse servitio premebat. Fuit hic quidem humili genere natus, sed auregni potestatem maiestato numinis impulsus: quippe quum procacitate sua Alexandrum regem ossendisset, interlici are30 iussus salutem pedum celeritate quaesierat. Ex qua saligatione quum somno captus iaceret, leo ingeniis formae ad dormientem accessit sudoremque profluentem lingua ei detersit expergefactumque blande reliquit. IIoc prodigio primum ad spem regni impulsus contractis latronibus Indos ad novitatem regni sollicitavit. Molienti deinde bellum adversus praesectos Alexandri elephantus serus infinitae magnitudinis ultro se obtulit et veluti domita mansuetudine cum tergo excepit, duxque belli et proeliator insignis suit. Sic adquisito regno Sandrocottuse ea temeestate, qua Seleucus luturae magnitudinis sui damenta iaciebat, Indiam possidebat: cum quo facta Dactione Seleucus compositisque in Oriento rebus in bellum Antigoni des endit. Adu-

114쪽

LIB. XVI. C P. I. ill

natis igitur omnium sociorum copiis proelium committitur: in eo Antigonus occiditur, Demetrius lilius eius in fugam vertitur. Sed socii profligato hostili bello denuo in semetipsos arma Verterunt; et, quum de praeda non Convenirent , iterum in duas factiones diducuntur. Seleucus De metrio , Ptolemaeus Lysimacho iunguntur. Cassandro defuncto Philippus filius succedit. Sic quasi ex integro nova Macedonino bella nascuntur.

LIBER XVI.

ap. l. 2. Antipater. Demetrius. Ptolemaeus. I. . . P3rrhus ei Lbsimaelius. IIeraclea in Ponto; 5. vhi Clearchus t mula .

CAP. I. Post Cassandri regis filiique eius Philippi conlinuas mortes Thessalonice regina , uxor Cassandri, non magno post tempore ab Antipatro filio, quum vitam etiam Per ubera materna deprecaretur, occiditur. Causa Parricidii suit, quod post mortem mariti in divisione inter Da tres regni propensior suisso Alexandro videbatur. Quod facinus eo gravIus omnibus visum est, quod nullum mn ternao fraudis vestigium fuit: quamquam in parricidio nulla satis iusta causa ad Sceleris patrocinia praetoXi po- tost. Post haec igitur Λlexander in ultionem maternae necis gesturus cum fratre bellum, auxilium a Demetrio Dotit: nec Demetrius spe invadendi macedonici rogni moram secit. Cuius adventum verens Lysimachus persuadelgenero suo Antipatro, ut malit cum Latre in graliam reverti quam paternum hostem in Macedoniam ad mitii. Inchoatam igitur inter fratres reconciliationem quum Prae-Aonsisset Demetrius , per insidias Λlexandrum interfecit;

occupatoque Macedoniae regno caedem apud exercitum excusaturus in concionem Vocat. Ibi priorem se petiitum ab Aleaeandro adlegat; nec fere se se, sed oceupasse insidias. Regem autem se Macedoniae vel aetatis experimentis vel causis iustiorem esse. Patrem enim suum et Philippo

resti et Aleaeandro Magno socium in omni militia fuisse; liberorum deinde Alexandri ministrum et ad persequendos

clefectores ducem exstitisse. Contra Antipatrum, avum horum adolescentium, amariorem gemper ministrum regni quam ipsos reges sui3se. Cassandrum vero patrem, eaestinctorem restiae domu8, non femini3, non pueris pepercisse; nec ce33asse, quoad omnem stirpem regiae subolis deleret. Diuitigod by Gooste

115쪽

Horum scelerum uuionem, quia nequisseι ab ipso Cassandro eligere, ad liberos eius translatam. Ouamobrem etiam Philippum Aleaeandrumque, Si quis manium Sensus est, non interfectores suos ac stirpis suae, sed ultores eorum Macedoniae restitum tenere malle. Dor hacto mitigato PO-pulo rex Macedoniao appellatur. Lysimachus quoque quum helio Dromichaelis, regis Thracum, Promeretur, ne PO clom temporo et adversus eum dimicare necesso haberet, tradita ei altera parto Macedoniae, quae Antipatro olus genero Oh cnorat, pacem cum eo secit. CAP II. Igitur Demetrius totis Macedoniae regni viribus instructus cum Asiam occupare statuisset, iterato Ptolomaeus, Seleucus et Lysimachus, experti priore certamine, quantae vires essent concordiae, pacta societato adunatisque Oxercitibus hellum adversus Demetrium transferunt in Europam. Ilis comitem so et belli socium iungit Pyrrhus, rex Epiri, sperans, non dissicilius Demetrium amittere Macedoniam Posse, quam adquisierat. Nec spes frustra ruit :quippo exercitu eius corrupto ipsoque in fugam acto regnum Macedoniae Occupavit. Dum haec aguntur, Lysimachus generum suum Antipatrum regnum Macedoniae ademtum si hi soceri fraude querentem interfecit; liliam- quo suam Eurydicen , querelarum sociam , in custodiam tradit: atque ita univorsa Cassandri domus Alexandro Magno seu necis ipsius seu stir is exstinctae poenas parti in caede, partim supplicio, partim parricidio Iuit. Demetrius quoquo a tot exercitibus circumventus , quum posset honeste mori, turpiter se dodere Seleuco maluit. Finito bello Ptolemalus cum magna rerum gustarum gloria moritur. Is contra ius gentium minimo natu ex filiis ante infirmitalem regnum tradiderat, eiusque rei seopulo rationem rod- uiderat : cuius non minor lavor in accipiendo quarta patris in tradendo regno suerat. Inter cetera patris ot filii mutuae piotalis exempla etiam ea res amorem populi iuveni

conciliaverat, quod Pater regno vi publice tradito privatus osticium rogi intor satellites fecerat l), Omnique regno

pulchrius regis esse patrem duxerat. C P. III. Sed inter Lysimachum et Pyrrhum regem , socios paullo anto adversus Demetrium, adsiduum inter pares discordiae malum bellum moverat. Victor L7simachus pulso Pyrrho Macedoniam occupaverat. Indo Thraciat ac deinceps Heracleae hellum intulerat, cuius urbis

si ossicium resti inter sufest. se erat. Inter Porporis eustode honoris causa regi adsuerat.

116쪽

LIB. XVI. CAP. III. IV. 113

et initia et exitus admirabiles fuere : quippe Boeotiis pestilentia Iahorantibus Oraculum Delphis responderat, coloniam in Ponti regione sacram Herculi eonderent. Quum propter metum longae ac periculosae navigationis mortem in patria omnibus praeoptantibus res omissa esset, bellum his Phocenses intulerunt: quorum quum adversa proelia paterentur, iterato ad oraculum decurrunt; resPonsum , idem belli quod pestilentiae remedium fore. Igitur conscripta colonorum manu, in Pontum dotali urbem Heracleam condiderunt; et, quoniam satorum auspiciis in eas sedes delati erant , brevi tempore magnas opes ParaVere. Multa deindo huius urbis adversus sinitimos hella, multaeotiam domesticae dissensiones suere. Inter celera magnifica vel praeeipue illud memorabile fuit. Quum rerum potirentur Athenienses victisquo Persis Graeciao et Λsiae tributum in tutelam classis descripsissent, omnibus cupide ad Praesidium salutis suao conserentibus, soli Ileraclienses ob amicitiam regum persicorum collationem abnuerant. Missus itaque ah Atheniensibus Lamachus cum exercitu ad extorquendum quod negabatur, dum relictis in litoro navibus agros Heracliensium Populatur, classem cum maiore Parin exercitus naufragio repentinae tempestatis amisit. Itaque quum neque mari posset amissis navibus, neque terra auderet cum parva manu inter tot ferocissimas gentes rovorii; II oraclienses honestiorem beneficii quam ultionis occasionem rati instructos commeatibus auxiliisquo dimittunt, bene hgrorum suorum populationem impenSam existimantes, si, quos hostes habuerant, amicos reddidissent. CAP. IV. Passi sunt inter plurima mala etiam tyrannidem: siquidem quum plebs et novas tabulas i et divisionem agrorum divitum impotenter 2ὶ nagitaret, diu rein sonatu tractata, quum exitus rei non inveniretur, ad pDStremum adversus plebem nimio otio lascivientem 3ὶ auxilia a Timotheo, Atheniensium duco, mox ab Epaminonda Thebanorum potivore. Utrisque negantibus, ad Cloarchum, quem ipsi in Dxilium egerant, decurrunt 4). Tanta calamitatum necessitas fuit, ut, cui patriam interdixerant, eum ad tutelam patriae revocarent. Sed Clearchus, exsilio facinorosior redditus et dissensionem populi occasionem

Quum plebs novas tabulas . . . 'astitareι. Quum plebs nagilarei. ut aes alienum debit Orthus condonaretur. 2 Impotenter. Vehementer, sine modo et modestia. s3 Lascivientem. Petulantius agentem. i/ Deeurrunt. Coniugiunt.

117쪽

invadendae irrannidis existimans , yrimo tacitus cum Mithridate , civium suorum hoste, colloquitur ; et inita societate paciscitur, ut revocatus in patriam prodita ei urbe

praesectus eius constitueretur. Postea autem insidias, quas civibus paraverat, in ipsum Mithridatem verterati Namque quum velut arbiter civilis discordiae de exsilio reversus USSet, Statuto temporo, quo urbem Mithridati traderet, ipsum cum amicis suis cepit: captumque accepta ingenti pecunia dimisit. Λtque ut in illo si) subitum se ex socio secit hostem; sic ex defensore senatoriae causae rePent Datronus plebis evasit; et adversus auctores potentiae Suae, a quibus revocatus in patriam, per quos in arce collocatus suerat, non solum plebem accendit, verum otiam nesnn- dissima quaequo tyrannicae crudelitatis exercuit. Igitur populo ad concionem vocato neque se adfuturum amplius strassanti in populum senatui ait; intercessurum 2ὶ etiam, si in pristina saeuitia perseperet: quod si pares se crudelitati senatorum arbitrarentur , abiturum eum militibus suis neque riuilibus discordiis interfuturum: sin Mero disesidunt viribus propriis, vindictae se cicium non defuturum. Proinde consulant sibi ipsis: iubeant abire se, δι malint, vel causae popularis socium remanere. His verbis sonicitata plebs summum ad eum imperium deseri; et, dum senatus potentiae irascitur, in servitutem se triannicae dominationis cum coniugibus et liberis tradit. Igitur Clearchus sexaginta senatores comprehensos nam ceteri in sugam dilapsi erant in vincula compingit. Laelari plebs ;quod a duce potissimum senatorum sonatus deleretur, Versaque vice auxilium eorum in exitium conversum esset. Quibus dum mortem passim omnibus minatur, cariora eOrum pretia 3) saeit: siquidem Clearchus magna Pe unia, quasi minis populi occulte eos subtracturus, accepta, SP liatos fortunis vita quoque spoliavit.

CAP. V. Cognito deindo quod hellum sibi ab iis, qui

profugerant, misericordia in auxilium sollicitatis civitatibus PRPnretur, SerVos eorum manumittit; et, ne quid mali adflictis honestissimis domibus deesset, uxores eorum filiasque nubero servis suis, proposita recusantibus morte, compellit, ut eos sibi itidiores et dominis infestiores redderet. Sed matronis tam lugubres nuptiae graviores relli In illo. In ea re. I 2ὶ Interressurum. Ohstiturum. II Cariora eorum pretia facit. Pretium adauget, quo senatores Se

a morte redimere conabantur.

118쪽

LIB. XVI. CAP. V. t 15pentinis laneribus mors. Itaque multae se ante nupti3S, multae in ipsis nuptiis, occisis prius novis maritis, intersiciunt et so tam lanesiis calami talibus virtute ingenui pudoris eripiunt. Proelium do inde committitur; quo Victor irrannus captivos sonatores in triumphi modum per ora civium t) trahit. Reversus in urbem alios vincit 2), torquet alios, alios occidit: nul Ius locus urbis a crudelitate tyranni vacat. Accedit saevitiae insolentia, crudelitali arroganti R. Interdum enim ex successu continuao felicitatis Obliviscitur se hominem; interdum Iovis so lilium dicit. Eunti per publicum aurea aquila velut argumentum generis 3 praeserebatur; veste purpurea et cothurniS P gum tragicorum 4) et aurea corona utebatur; filium quO-que suum Ceraunon 5 vocat, ut deos non mendacio tantum, verum etiam nominibus illudat. Haec illum sacer duo nobilissimi iuvenes, Chion et Leonides, indignantes. Datriam liberaturi in necem tyranni conspirant. Erant hi

uiscipuli Platonis philosophi, qui virtutem, ad quam quinti die praeceptis magistri erudiebantur, patriae exhibere cupientes, quinquaginta cognatos veluti clientes in insidiis locant. Ipsi more iurgantium 6 ad irrannum, veluti ad regem ), in arcem contendunt: quὶ iure familiaritalis

admissi, dum alterum priorem dicentem intonius audit tFrannus, ab altero obtruncatur. Sed et ipsi, sociis tardius auxilium serentibus, a satellitibus obruuntur. Qua re lactum e St, ut tSrannus quidem occideretur, sed patria non li- heraretur. Nam frater Clearchi Satrrus eadem via 8 lyrannidem invadit: multisque annis per gradus successionis Ieraclienses sub regno tFrannorum suere.

li Per ora eivium. In Plvium conspectu. 2 mcit. A verbo vhieto, testare. In vincula detrudit. i5 elut amumentum steneris. Velut indicium generis sui divini. uuasi ut testaretur sa Iove natum. Erat enim nquila Iovi saera. 4 Reyum trusticorum. Histrionum, qui in Seena rΡgis personam

agunt. ibi ceraunum. 1 graeca voce xim b,ος, latine fulmen .

ssi Dryantium. Litigantium. s7 Pesuti ad restem. Ad quem videlicet perlineret litem dirimere. 18 dem via. Eodem modo. Diuitigod by Cooste

119쪽

rat,

LIBER XVII.

cap. l. 2. Lysimachi interilus, et Seleuci. Ptolemaeus sibi regnum firmat. I. De Epirotarum regno Pyrrhoque.

CAP. I. Per idem sermo tempus in Hellesponti et Chersonesi regionilius terrae motus fuit: maxime tamen Lysimachia urbs, anto duos et viginti annos a Lrsimacho rege condita, eversa est. quod portentum dira Lysimacho stirpique eius ac regni ruinam cum clade vexatarum regionum

portendebat. Nec ostoniis fides defuit: nam brevi post tempore Agathoclem, filium suum, quem in SucceSsionem regni ordinaverat, per quem multa bella prospere gesserat , non Solum patrium, verum otiam humanum ultra morem perosus ministra Arsinoe noverca veneno interfecit.

Haec illi prima mali labes, hoc initium impendentis ruinao fuit. Nam parricidium principum seculae caedes sunt, luentium supplicia, quod occisum iuvenem dolebant. Itaque et hi , qui caedibus superfuerant, et hi, qui exercitibus praeerant, certatim ad Seleucum doliciunt; eumque Pronum iam ex aemulatione gloriae hellum Lysimacho inferre compellunt. Ultimum hoc certamen commilitonum Alexandri fuit et, velut ad exemplum fortunae, Par resor-Vatum. LSsimachus quatuor et septuaginta annos natus erat; Seleucus septem et septuaginta. Sed in hac actate utrique animi iuveniles erant imperiique cupiditatem insatiatillum gerebant: quippo quum orbem terrarum duo soli tenerent, angustis sibi motis inclusi videbantur, vitaequo sinem non annorum spatio, sed imperii terminis

metiebantur.

CAP. II. In eo bello Lysimachus amissis ante variis casibus quindecim liberis non instrenue moriens, Stremus domus suae ruinae cumulus accessit. Laetus tanta victoria Seleucus et, quod maius victoria putabat, solum se de cohorte Alexandri remansisse victoremque victorum exstitiSSe , non humanum esse opus , sed divinum munus gloriatur : isnarus prorsus non multo post fragilitatis humanae se Ipsum exemplum suturum: quippo post menses admodum septem a Ptolemaeo, cuius sororom LSsimachus in matrimonio habuerat, per insidias circumventus occiditur; regnumque Macedoniae, quod LSsimacho eripuerat. cum vita pariter amittit. Igitur Ptolemaeus quum et in

120쪽

gratiam memoriae magni Ptolemaei patris et in lavorem ultionis LIsimachi ambitiosus apud populares esset i , primo Lrsimachi filios conciliaro sibi fiatuit: nuptiasque

Arsinoes, sororis suae , matris eorum , Petit, Puerorum

adoptione promissa: ut, quum in locum patris eorum successisset, nihil illi moliri vel verecundia matris vel ap-Dellatione patris auderent. Fratris quoquo regis AegIpli concordiam Per opistolas deprecatur, professus deponere Fe ossen3am erepti paterni regni, neque amplius a fratre quaesiturum, quod honestius a paterno hoste peremerit. Omnique arte adulatur Eumoni et Antigono, Demetrii filiis, Antiocho, filio Seleuci, cum quibus bellum habiturus erat, ne tertius sibi hostis accederet. Sed nec Pyrrhus, rex EPiri, omissus, ingens momentum suturus, uiri parti Socius accessisset: qui et ipse spoliaro singulos cupiens omnibus se partibus venditabat. Itaquo Tarentinis adversus Romanos laturus auxilium ab Antigono naves ad exercitum in Italiam deportandum mutuo pelit; ab Antiocho P uniam , qui opibus quam militibus instructior orat; a Ptolemaeo Macedonum militum auxilia. Sed Ptolemaeus, cui nulla dilationis ex infirmitalo virium venia esset, quinque millia peditum, multum quatuor millia, elephantos quin quaginta non amplius quam in biennii usum dedit. Ob haec Pyrrhus , filia Ptolemaei in matrimonium accepta , Vindicem cum regni reliquit, no abducta in Italiam iuventute praedam hostibus regnum relinqueret. CAP. III. Sed 9uoniam ad Epiri montionem ventum DSt, de origine regni eius pauca narranda sunt. Molossorum Primum in ea regione regnum suit. Post Pyrrhus, Achillis illius, amisso per absentiam troianis temporibus paterno regno in his locis consedit: qui Pyrrhidae primo, postea Epirotae dicti sunt. Sed Pyrrhus, quum in templum DO-

donaei Iovis ad consulendum venisset, ibi Lanassam, ne-Ptem uerculis, rapuit: ox cuius matrimonio octo liberos

sustulit. Ex his nonnullas virgines nuptum finitimis regibus tradidit opesquo adfinitatum auxilio magnas paravit: atque ita Heleno, filio Priami regis, ob industriam Singularem regnum Chaonum et Andromachen Hectoris 2 o matrimonio suo , quam in divisione troianae praedae acceperat, uxorem tradidit; brevi quo post temporo Delphis insidiis Orestae, lilii Agamemnonis, intor altaria dei interiit. Successor huic Diales filius fuit. Per ordinem

sit Ambitiosus apud populares esset. Gratia apud poΡulum valeret. s2 ndromachen meloris. Supp. uxorem.

SEARCH

MENU NAVIGATION