장음표시 사용
141쪽
abnuerim. Profectus dictator cum exercitu praelio uno Marsos fundit : compulsis deinde in urbes muti itas, Milioniam Plestinain, Fresiliam , intra dies paucos cepit: et parte agri mulctatis Marsis similias restituit. Τum in Etruscos versum bellum; et, quum dictator
auspiciorum repetendorum 7 causa prosectus Romam esset, magister equitum, pabulatum egressus, ex insidiis circumvenitur; signisque aliquot amissis, foeda militum caede ac fuga in castra est compulsus. Qui terror non eo tantum a Fabio abhorret', quod si qua alia arte Cognomeri Suum a quavit', tum maxime bellicis laudibus; sed etiam . quod, memor Papirianae saevitii D v, nunquam, ut dictatoris injussu dimicaret, adduci potuisset. IV. Nuntiata ea clades Romam majorem, quam reserat, terrorem excivit : nam, ut exercitu deleto, ita justitium indictum ; custodiae in portis, vigiliae vicatim exactae; arma, tela in muros congesta. Omnibus junioribus sacramento adactis, dictator, ad exercitum missuS, Omnia Spe tranquilliora et composita magistri
. a iit primum ieetum sit distator M. Vialerius Maximus magister equitum. . . deinde dictat. M. Valerius; Maximus magister equit. Postremo dict. M. Va- eritis. Q. Fabius Max. mv. eqnitram. Cons. CaP. 9, n. 9. Livio duorum annorum res gestas in unum collatas, aliumque annuiu, Per dictatorest ex actum , ex Fa t. capit. interponendum m se, Probabile secerunt Pi . in Aran. ad auli. 457, p. 381, 30 . et al.
rum; at IX. Ir, 22. Plistis vel Pl .ca, ut in ενtihusdam manuscriptis, et Πλιστικῆ ap. Diodor. IX , et X, 34. Milionia. vel, ut .n vet. lib. Iegi monet Pr ,ha que Sigonius, Milonia, Samnitium oppida Μιλωvix ΣαμviTωv Ateph. 'E. r nisi eadem sunt, et mollis ah hac, modo ab illa
gente capta et Ρ Messa. . Auspiciorum repetendorum causa, vide ad V, 17, n. 6.8. Terror non eo tantum a FMio horret: es. I, II, n. 6. - Error, Pro terror ad marginem M. Curionis; ulgatum veri, servandum; non enim errori sod terrori adscribentium est,
quod foeda militum caede ac suga in
spondit ; id fuit, quod cognomine suo
dicebatur, scit. maximus; stroth. Io. Papis. sa Mitiae, v. VIII, 32 sq. C P. IV. r. Iustitium indicium, N. ad III, 3, n. a. -- F icatim, Pervi os
142쪽
equitum cura, caStra in tutiorem locum redacta, cohortes. quae signa amiserant, extra vallum sine tentoriis destitutas' invenit; exercitum aridum Pugri ae . quo maturius ignominia aboleretur. Itaque consestim castra inde in agrum rufellanuin promovit: eo et timstes sequuti: et quanquam ex bene gesta re summam et in aperto certamine virium spem habebant, tamen
insidiis quoque, quas feliciter experti erant, hostem
tentant. Tecta semiruta vici per vastationem agrorum
deusti , haud procul castris Romanorum aberant: ibi abditis armatis, pectis in conspectu praesidii roInani cui praeerat Cn. Fulvius legatus, propulsum. Ad quam
illecebram quum moveretur nemo ab romana statione, Pastorum Unus, ProgreSSUS Sub ipsas munitiones, inclamat alios, cunctanter ab ruinis vici pecus propellentes, quid cessarent, quum Per media castra romianatum agere possent 8 Haec quum legato Caerites quidam interpretarentur, et per Omnes manipulos militum indignatio ingeris esset, nec tamen trajussu movere, auderent, jubet peritos lingua: attendere. animum, Pastinrum sermo agresti, an urbano, propior esset. Quum referrent, sonum linguae et corporum habitum et nitorem cultiora, quam pastoralia, esse; uite igitur, di
u cite, inquit, detegant nequidquam conditas insidias:
Urbis, ut XXXII, 26. De alia vi voeia
vide ad V, S, n. R. I. Extra vallum sine tentoriis a stitiatas, vide ad II, la, n. 4; III, 29, n. XXV, 6, n. I , et de hae prena Ignominiaque ad Tacit. Atinal. XIlI, n. 3. Ito et hostes seculi; et quanquam ἰ particulam et inseriarna Sigotiio ignorant Ialerique codd. et edd. etiam aldina priores. Nec sane illa quidquam opus est, si acribas: eo et hostes sequuti, quanquam, etc. M. 3. mei per auastationem a Drum detisti, vide ad II, I 8, N. 1. 4. Nec tamen injussia mowere saeil. se, qii id multi addunt libri in auderent, cons. ad II, 3. n. a. - optimi codd.
et antiquae edd.isse ignorant; quorum aut toritate etiam expunximus. Saepius enim Livius verbum m Mer ine casu usurpavit V, 25, quod ex ea tantiam ρω , quo remum morentiumst. M.
143쪽
vi omnia scire Romanum; nec magis jam dolo capi, a quam armis Vinci, Posse. η Haec ubi audita sunt, et ad eos, qui consederant in insidiis, perlata, Consurrectum repente ex latebris eSt, et in patentem ad conspectum undique Campum Prolata signa. Visa legato major acies, quam quae ab suo praesidio sustineri posset: itaque propere ad dictatorem auxilia accitum mittit: interea ipse impetus hostium sustinet. V. Nuntio allato, dictator Signa ferri, ac sequi armatos jubet : sed celeriora prope omitia imperio erant; rapta extemplo Signa armaque; et vix ab impetu et
cursu tenebantur. Quum ira ab accepta nuper clade stimulabat, tum Concitatior accidens clamor ab increscente certamine; urgent itaque alii alios, hortanturque signi seros, ut Ocius eant. Quo magis sestinantes videt dictator, eo impensius retentat agmen, aC Sen
sim incedere jubet: Etrusci contra . principio exciti
Pugnae, omitii us copiis aderant. Et super alios alii nuntiant dictatori, omnes legiones Etruscorum cape
sisse pugnam; nec jam ab Suis resisti posse : et ipse cernir ex superiore loco, in quanto discrimine praestia
dium esset. Caeterum δ satis laetus, esse etiam nune tolerando Certamini legatum, nec se procul abesse
periculi vindicem, quam maxime vult satigari hostem, ut integris adoriatur viribus sessos. Quanquam lente
CAP. V. r. Ira ab acceρω nverclade ; cons. ad I, Ε, n. s. 2. Super alios alii, M. Romani, a Fulvio missi. 3. Creterum pro sed -pius a nΟ-atro, nec ineleganter esse positum vidimus ad librum IX, cap. 21, Π. 1 satis fretras. Confidens, esse etiam nunc toleranda certamini Deatum , vide a l
II, 9, n. s. Verbum fretus raro jungi iur inlinitivo.
ι it: XXII, 3 , iam Iaer ametebat, qtium ex hibernis mostis; ibid. 43, moestre inde statuit in calidiora loca ;XXIlI, i, confestim ex uetitia in Sam
nimn morerat; XXV, Priusquam ex Lineariis moMeret; ibid. 38, concubia nocte moseere, et alibi. Suet. Calig. 13, itaque ut a Misens mowit, ele. CL tiam Graevium ad Ciceron. Epist. ad Attie. . ia; et viros doctos ad Quint. Curi. lib. III, cap. LI. ED.
144쪽
LIBER X. CAI . V. 33 procedunt, jam tamcn ad impetum capieridum, equiti utique, modicum erat spatium. Prima incedebant signa legionum, De quid Occultum, aut repentinum lim-stis timeret : sed reliquerat intervalla inter ordines peditum, qua satis laxo spatio equi permitti possent:
pariter sustulit clamorem acies; et emissus eques libero cursu in hostem invehitur, incompositisque adversus equeStrem procellam subitum pavorem ossundit. Itaque , ut Prope serum auxilium jam p. adite circumventis, ita universa requies si data est: integri accepere pugnam: Dec ea ipsa longa, aut anceps fuit. Fusi hostes castra repetunt, inserentibusque jam signa Romanis cedunt et in ultimam castrorum partem conglobantur: luorent sugientes in angustiis portarum; pars magna aggerem vallumque conscendunt, si aut ex superiore loco tueri se . aut superare aliqua et evadere possent. Forte qu dam loco male densatus agger' pondere superstantium in fossam procubuit: atque ea quum deos pandere viam fugae conclamassent, piti res inermes, quam armati, evadunt. Hoc proelio si actae iterum Etruscorum vires; et, pacto annuo stipendio et duum mensium frumcnto, Permissum ab dictatore, ut de Pace legatos mit-
dictator nisi leg. relicta erant , quo parte equi Permitti possent in hostem, vel transmitti, ut XXIX, a. Sic et
mox emissus, scit. ex acie rom. et Per
illa intervalla ut alibi e castris , atque immissus in hostem. Cons. ad II, 56. n. I; IX, 2 , n. 5; XX V, 1, rs; XXVIII. 14; XXIX, 2, n. 1 et 2 XXX, 18, n. 2; XXXII, i ; XXXIII.
36. - Pariter, unis eodemque tem-Pore. G. - Incompositisque, non paratis aptisque ad gustinendam equo strem procellam. impetum equitum
romanoruiu, ut XXIX, 2; XXX, 18;XXXV, 5; XXXVIII, 4t. CL ad II,
a, n. s. similiter dicitur terror eque ster ab equitatu incussus in VI, Ia; XXVII, 42 ut terror serisimus, ad ventu classis incussus, XLI. i ); αυαὐlium equestre, equites auxilium latur. vel ut auxilium serant IV. sa; tumultus equester XLVII. r; xxx, 38. S. Uniaresa requies a Pugnae labori vide ad I, 38, n. a. 6. Male densatus agger, riegligente
aggestu . non satis Compactus et stipatus; Doering. - . vide ad III. o. D. 2. - Εam Leid. 2. Lovt l. i. Gaeris. Fragm. Havet . et alii.
145쪽
terent Romam. Pax negata : in luciae hienti it clatio: dictator triumphans in Urbem rediit. Hah O nuctores, sine ullo memorabili pro lio pacatam at dictatore Etruriam esse, seditionibus tantum Arretinorum com 'ositis, et Cilnio genere cum plebe in gratiam reducto. Consul ex dictatura factus M. Valerius: non Petentem, at liae adeo etiam absentem 7, creatum Credidere quidam ; et per ira terregem ea comitia facta': id unum Doriambigitur . consulatum cum Appuleio Pansa gessisse. VI. M. Valerio et Q. Appi deto consulibus, satis pacatae soris res suere. Etruscum adversa belli res et induciae quietum tenebant: Samuitem, multorum annorum cladibus domitum, haud dum scelleris novi poenitebat'. Boinae quoque Plehem quietam et exon ratam deducta in colonias multitudo praestabat. Τamen, ne undique tranquillae res essent, certamen in
jectum inter primores civitatis, patricios plebeiosque, ab tribunis plebis Q. et Cn. Ogii iniis. Qui, ut idique
criminati lorum Patrum apud plebem Occasionibus quaesitis, postquam alia frustra tentata erant, eam actioncm Susceperunt ', qua non infimam plebem ac-
tum vide ad IV, 42 , n. t credidere
quidam . sorte tradiderer nam Liviua, quum aliquid varie proditum adnotat, non solet uta verbo credere : Duh. Et eo ducit onus e nostris libris, in quo legitur tra credidere. Nimirum librarius dum dubitat utrum apponere deberet, utrιusque verbi primam syllabam expressit, ut eligeret peritus
g. comitia facta , ut 1, 35; V, 1, x 4; apud Cicer .Verr. I, 6, et comitia perseeta inis. XXlI, 34; XXV, 4r; XXX. 39 ; Duh. et D L.
C p. VI. I. AMersa belli res, a . iaci ν race; sed plerique libri a ersa , et sorte delenda vox res, non iucunde repetita; i, rori Vius. s. Haud dum foederis noMi Urnitebat, cons. ad II, 54 , n. I 6. -- Εα nerratam, levatam onere eorum, qui in eolonias deducti erant; maer. CLXXIV, 29 pr. Plerumque Gonemri aliqua re dieimur. - honor ram o s. a et Lov. 3; male. - Ιvectum certamen ς sie inis. ad XXII 54 . injecto Minde sertamine cedendo sensim
citra flumen pertrahere ς XXXIV, 4 ,
et titiis hoc cretamen uxoribus vestris i ieere ρ Eodem modo contention , rixam insecree. ED. 3. Eam actionem susceperunt; vide ad II. 56, n. 4.
146쪽
celiderent, sed ipsa capita plebis, Consulares iri imiphalesque plebeios; quorum honori lius nihil, praeter
Sacerdotia, quae nondum Promiscua erant, deesSel. Rogationem ergo promulgarunt, Ut, qUum qit atrior augures, quatuor Pontifices ea tem p tate emunt, placeretque augeri sacerdotum numerum, qUatu OP Pori
tisices, quinque augures, de plebe omnOS, allegere u
tur. Quemadmodum ad quatuor augurum Humerum .
nisi morte duorum, id redigi collegium t tuerit, Don
invenio; quum inter alagureS constet, im Parem numerum debere esse , ut tres antiqvio tribrassi, Ramnes. Τitienses, Luceres, suum quoeque augurem habeant; aut, si pluribus sit opus, pra i inter se numero Sacer
dotes multiplicent: sicut multiplicati sunt, quum ad
quatuor quinque adjecti novem numerum, ut terni in singulas 7 essent, expleverunt. Caeterum, quia de
4. Quatuor ponti es, etc. ἔ es. ad
I, 2O, n. 8. - Nisi uorte aetiorum tquae conjectura si vera est, antea APR
augures iique patricii fuere, et ita sui oblitus est Livius, in oratione meli p. 8 pr. innuens, neminem patricium de loco putiunι, aut ullam hule ordini injuriam saetam; nisἱ sorte di- .ere voluit, nullum patricium coactum fuisse, ut sacerdotio, quod obtinebat, se abdIearet, idque plebeio concede rei ; Draik. Sed vide ad cap. 8, n. a.
s. I rarem numeram debere esse augurum. Livius non solum eum intelligere videtur numerum, qui per aeest impar, Red etiam eum, qui ait, quum impar numerus per alium multi-pueatur, ita ut non solum tres dicat Impar numerus, sed etiam bis tres, quater tres et ate porro; sententia enim ex seqq. Plaua sit : quatuor augures nunquam esse potuisse, Red pro numero antiqLarum tribuum, vel trea, vel bix tres. i. a. sex esse debuisse; Stroth. Nota Drah. est haee: .. Docet Livius. vel augurum imparem numerram esse, vel pari inter se numero sa-eerdotes multiplicari debuisse. Iam autem impari numero fuerunt, quum tantum tres essent, et quaeque tribus antiqua auum augurem haberet; at parii iter so numem multiplicati, quum pro tribus sex serent : aiune vero iterum pari inter se numero mulsplicanis
tur, quum Pro Sex. vovem constituam
tur. Nam ex V plebeiis allecus duo in locum demortuorum, ex sententia Liavit, funiciuntur, tres veteribus multiplicandis adjiciuntur. Impar iraque
suit numerus augurum, quum tres ea-sent, sed Prari inter se numem multiplicata sunt, quum tot a Ramnibus. qoot a Titiensibus et Luceribus augures adjicereratur. mo. Tribus Ramnes, Tisienses, Luceres; vide ad I, II, 1 . 8. . Terni in singulos, ficit. trἱbus. --
147쪽
plebe allegebantur, juxta eam rem aegre paSSi Patres, quam quum consulatum vulgari' viderent. Simulabant, ad deos id magis, quam ad se, pertinere: ipsos
visuros, ne sacra sua Polluantur : id se optare tantum,
ne qua in rempublicam clades veniat. Minus autem tetendere', assueti iam tali genere Certaminum vinci. Et cernebant. adversarios ' non id, quod olim vix speraverint, assectantes magnos honores, sed omnia jam, in quorum spem dubiam erat certatum, tamen adeptos, multiplices consulatus, cetiSurasque, et triumphos. VII. Certatum tamen suadenda dissiladendaque lege inter Ap. Claudium maxime seruiat et inter P. Decium
Murem. Qui quum eadem serme de jure Patrum ac plebis, quae pro lego Licinia' quondam Contraque eam dicta erant, quum plebeiis consulatus rogabatur, disseruissent; retulisse dicitur Decius parenti S Sui speciem', qualem eum multi, qui in concione erant, Viderant , incinctum gabino cultu β, super telum stantem,
quo se habitu pro populo ac legionibus romanis de-
8. Comulatin vulgari; vide ad II, 29, n. s. 6. Minus autem tetendere: vide ad IV, 8, n. 6. - Tendere. Lovet. 2 et 4. Fragm. Haverv. deinde in tali genere Gaertn. Ita insta lib. XXV, 5, senes honoraeosque jurenis in eo certamineae irit: XXVII, S 3, incertamine Gutem amicitiin vestris minime inquo an mo vinci possum. At reliqui eodio praepositionem ignorant, et aio saepe loquitur noster, v. g. XXXIII, 4 , nee scitis h ere, bello visisse Hannibalem; XXXVII, s 4 , nisi quod iam
sitis a et obis absumens, nulla vincimuralia re. Similiter praelio vinci. ED. I D. A ersarios non solum id . . sed
etiam svide I, o, n. r omnia jam,
in quorum spem quamvis biam erat certatum . tamen a Ptos. Confer ad II, 3o, n. s. Doer. tandem eori. Pro tamen , quia hoc initio cap. sequenus repetitur. C p. VII. r. Pro DXe Licinia, ete. ἔ M. VI, 35 H. VII, 21 sq. a. Retulisse dicitur meisia parentis sui speciem, tamdem sumpsisse, albi indui eis 3. Ine etiam gabino cultu, etc. λ . ad V, 46, n. 2, et VIII, 9. - Incin cius pro cinctus etiam est apud Ovid. Heroid. epist. IV, v. 87 : - Quid iuvat incinctae studia exercere Dianae. . Vide N. Heius. ad Fast. II, 633, et Μeram. III, i6a. Ita infrenarus Pro freniatus
oecurrit ius. XXXVII. et O. ED.
148쪽
vovisset. αΤum P. Decium consulem purum piumquere diis immortalibus visum, aeque ac si T. Manlius cola lega ejus devoveretur. Εumdem P. Decium F, qui sa-α cra publica populi romani saceret, legi rite non po-u tuisse Id esse periculum si, ne suas preces minusu audirent dii, quam Ap. Claudii λ Castius eum sacrau privata sacere, et religiosius deos colere, quam se Pu Quem poenitere votorum quae pro republica nur1-u cupaverint tot consules plebeii, tot dictatores, auta ad exercitus euntes, aut inter ipsa hella Z Numeras rentur duces eorum annorum R, quibus plebeiorumu ductu et auspicio res geri coeptae sunt: ntuneraren-α tur triumphi. Jam ne nobilitatis quidem suae ple-u beios poenitere : pro certo habere, si quod repenSα bellum oriatur, non plus spei sore senatui pOPulosi que romano in parriciis, quam in plebeiis ducibus. u Quod quum ita se habeat, cui deorum hominiam vest indignum videri potest, inquit, eoS VirOS, quOS VOS u sellis curulibus, toga praetexta', tunica Palmata et u toga picta, et corona triumphali laureaque liotiora-4. T. Manlius patricius, non, ut Decius, plebeius. 5. Aumdem P. Decium eum, qui sacra piablica Pop. rom. faceret, h. e. Ponti licerta, aut augurem, Iem rite, etc. 6. Id esse per tirum , etc. ἔ Cianser ad IX. 17, u. 9. . Quem Menitere irato/Mινε, ut inisTnobilitatis siue plebeios pomisere; vide ad II, 54, n. I 6. - nclutare tintinesse iis promittere, ex Festo docet
quum in Provinciam proliciocinitur,saeiunt; ea in tabulas praesentibus mullis resoruntur. At Sanira , lib. II , de erborum alitiquit. satis multis nuncupatia colligit non de r ct 3 nomιπαια Ignilicare, sed promissa, et quasi testificata , cireunascripta recepta li Z quod etiam in votis nunCupanditi cisse
norum , quibus plebeiorum ductu et auspicis res geri ciam e sunt, hoc est, quibus plebeii coeperunt duces es e vide ad V, 46 , Io; sine eotii. DuL. 9. Sollis curulibus et tom prasi ctia, insignibus consulum, ut tunica Pa muta , ema acu picta , coronia triumphalis latireaque triumphantium, quitiine aurati purpuriatique dicuntur, XLV, 39 pr. Cons. ad XXX, Ls, n. 5; a l Iuvenal. X, 3 3 sq. Tac. . n. I, II, n. 4. Toga Palmata uicebatur. quam merebant&r ii. que reportabant
149쪽
ritis, quorum domos spolitia hostium affixis v insignes inter alias feceritis, pontificalia atque auguralia insignia adjicere qui, Jovis optimi maximi ornatu
decoratum, curru aurato per Urbem vectus in Capitolium ascetulerit, si conspiciatur olim capide ac V lituo. capite velato victimam credat, auguri timve ex arce
capiat Cujus imaginis titulo consulatus censuraque et triumphus a quo animo legetur; si augu-
de hostibus palmos r ipsa vocabatur et toga piceri, eo q&od victorius cum Pa mis intextus habebat, uid. or. XIX,
24. Pictia toga purPurea antea et ocitata est, enque erat sine pictura I tu nica palmata a Latiturine elaturum dicebattir, et E nunc a xenere pictura appellatur; F t. At Salmas. ait Flav. Vopisc. m. I . . Picta, inquit, vestis multum distat a cMoarar picta semper alicuj iis rei, seu anitualis sagi ram acula tam atque aureis, aut variis silis inteAtam et expressam exhihebat : elavi vero aurei, aut Purpurei particialae erant ex auria, Vel Purpura. nunc rotundae, nunc quadratae, timae tanquam emblemata quaedam vestibus inserebantur atque insuebantur, quaeque etiam a Veste Poterant separari et in aliam transferri. m Caeterum transea palmata
a Capitolio et a Iove quasi mutuo sumi solebat: unde mox Io, is optimi Mai. omnitis dieitur, et apud Iuven. X , 38, etinica Ioris. - Corona triumphali: quam antiquitus e lauro suisse, Postea ex auro fieri coeptam seribit Gellius, lib. V, eap. 6; DIOnus. Halicarn. lib.
III ad tempora usque TarquInii prisci
reseret ori mnem coronarum aurearum
a regibus primum, deinde a triumphantibus gestatarum. ED. o. Domos spoliis hostium si is
insignes, ut aut, a Pertum praetereuri tium caderent spolia : quae neque aedi
hus abalienatis ringi. aut tolli ab emptoribus, neque collapsa refici licebat.
Conser XXIII, 23. n. et XXXVIII. 3, n. 7 ; ad sit. VI, 434 sq. 446; X, 6-; Intpp. Plin. XXXV, 2; Tibuli. I, 1, 54; Properi. III, 7, Reu 9. 26;LIps. Mil. rom. , ret. - Ponti alia atque asti La iasignia, capidem et lituum, adjicere, acii. sibi, vel potius
honoris insignibus modo merii ratis. - Ioris optimi ornatri; corona aurea, sceptro regio, quibus triumphantes, Iovis ipsius instar. decora hantur. Quin etiam sacIem triumphantibus minio Illini olim solitam, quemadmodum Iovi et qui husdcam aliis
diis, Plinius memorat lib. XXXIII,
e P. 7. ED. II. Cum captae ac lituo e de hoc cons. I, 8. Crastis, seu capedo et ca-ρe ncula vascuIum, quo utebantur
in meris. Cuis poculi Mnus a culendo dictum: Fest. Copis vas pontificale. littitis augumm erat; Duker. Recte; et in toto h. l. distingui pontificum augurumque insignia ac munera, jam monuit Drah. Cons. t.ell. III. 1. Capite velato scaput velare Proprie erat augurum in auguri Is rapiendis;
cons. Virgil. AEn. III. 4 3 sq. ibique inti p. victimam cordat de pontis;
ipso, ut apud Suethn. Tiber. ex r.
ad I, 6, n. s. et 3. Cujus imaginis titulo: vide ad
150쪽
α ratum aut pontificatum adjeceritis, non sustinebunt
et legentium oculi 3 Equidem space dixerim deum) eos
re nos jam populi romani beneficio esse spero, qui sa-α cerdotiis non mitius reddamus dignatione A nostrau honoris, quam acceperimus; et deorum magis, quam a nostra Causa expetamus, ut, quos Privatim colimus,
α publice colam HS. VIII. u Quid autem ego sic adhuc egi. tanquam in-α tegra sit causa patriciorum de sacerdotiis, et non α jam in possessione unius amplissimi simus sacerdore ilip Decemviros sacris faciundis . cat inum Sibylla ii ac satorum populi hujus interpretes, antistites e s- dem Apollinaris sacri ceremoniaruntque aliartim, Pleu heios videmus. Nec tum patriciis tuta injuria facta est, u quum duumviris sacris faciundis adjectus est pri,pter
u plebeios numerus : et nunc tribunus, vir fortis acu Strenuus, quinque augurum loca, quatuor pontificum
a adjecit, in quae plebeii nominentur; non ut vos, AP-u pi, vestro loco pellant sed ut adjuvent vos hominesu plebeii divinis quoque rebus procurandis, sicut inu caeteris humanis pro parte virili' adjuvant. Noli eru- bescere, Appi, collegam in sacerdotio habere, quem
4. Dignatione nostra, M ua sungamur dignique videamur. CLP. VIII. I. Decemoseos sacris faciundis ... numerus, vide ad III, 1o,n. 6. Iidem erant antistites Apollinaris sacri. Apollinia Aa Tdos. -- His veris
his designatur procul dubio poeuliare aeriim, quod in Apollinis honorem
per decemviros saerorum Perageretur. Qui nam ritu. quo tempore anni, qua de causa illud celebraretur, non θρο- rimus. Νeque enim hie uuLaeculares
ludi intelligi possunt, qui elariun a Livio et iiisimitius indicarentur, aut ludi
Apollinares, qui nondum erant instituti. ED. - Propter plebeios, ut hi qu que eum honorem consequi Possent. a. Ut et=os, Appi, vestro loco re lant . iat vos plane excludant a sacer dotiis , ab honoribus, quos soli adhin' obtinuistia. Cons. ad Cap. 6, n. 4. NC
Hlli et deseri quis dicitur in comitiis, ut contra. qui competitorem tin- Petrat honorem, quem cum isti ix Petierat. Drque ab iἱ vincitur, locum stitim tenere; vide ad III. 35. n. 1o, et
XXLIX. 32, n. G. origo haraim di-eticinum repetenda ex iis, quae dixi ad II, 1Ο, n. I, et ad IV, 16, n. s.