장음표시 사용
11쪽
publici Germanici resere, inde ad euoluendas omnis aeui, populinrumque omnium et philosophorum , de iure naturae sententia,
I ExempIi loco esse potest, GEO. EN GELBRECHT, in dissi de ostii ris Rom. in lare pubi R. G. huiusque variis controuersis decidendis, Helmst. I 692. Contrarium sentientes recenset FRANC RE in P. praef. pag. 27 seqq. Quibus non iniuria addi potest Io. ERL-' o Fri diss de diffs iuris Romani, aliorumque priuatorum iurium in docidendis controuersis liberarum gentium, eodem, quo illa mira RECHTI, anno IIel hidii publice proposita. m HERT ivs enim in iurisprudentia uniue=gali, et Ill BOEHNERus, in introductione in ius publicum uniuerjule, de adornanda potius, atque ex veris propriisque principiis deducenda, nobilissima hae iuris naturae parte, quam de huius in publico I. R. G. iure usu solliciti fuerunt, quamuis hine inde asserta sua, iis quoque, quae in ipsis rerum argumentis obtinent, egregie illustrarint. Huc quoque pertinet GODFR. ERN FRITsCH. ivspisticum uniuersale et pragmaticum etcI.l734. 8.CHRIs T. vero ILDVOGEL, in disside usu iuris naturalis in actiο-nibus principum Ien. III 4 id tantum egit, ut ostendat: riseipes re
gentes in potissimis actibus, qui ad ipsis pertinent, iuris naturalispra Iidi egregie iuuari, ut ipse loquitur, C. I. I. s. in fin pag. 8.
IUM PUBLICUM VI Dp DEFINITIO IURIS PUBLICI I. R. G.
Ordine ut procedat tractatio nostra, in id in primis elaborandum nobis crit, ut, quid per Ius Publicum I. R. G. imtellecdum velimus, satis appareat. Iuris vocabulum varios admittere significatus, tralatilium est, neque iis enumerandis immorabimur. ' Vnicum saltem ex illis, eumque praecipuum, hic paullo curatius considerasse iuvabit, quo veram iuris publici atque adaequatam praesenti libello definitionem proponere valeamus. Is autem ille est, quo pro lege hanc vocem usurpamus. Quod duplici ratione fieri solet Aut enim de peculiaribus saltem nobis sermo est legibus, ubi de iure disserimus, atque ius erit norma, actiones hominum dirigens aut generaliori sensu hoc elogio innuimus, complexum plurium legum, quas vel idem legislator circa diuersa obiecta proposuit, vel circa idem obiectum L
12쪽
versi legislatores promulgarunt. Posteriori in casu ius totum aliquod est integrale, ut vocant, partibus constans, quas ubi hira dicimus, priorem huic vocabulo, illumque strimorem, tribuimus gessidatum. In generaliori tamen sensu ICti hoc vocabulo frequentissime utuntur, maxime ubi de diuersis iurium speciebus agunt. Ex diuisionibus, quae vir, que horum communes sunt, ea potissimum ad praesens institutum pertinet, cuius fundamentum in obieci legis situm est. Quod uti aliud non est, quam ipsae hominum aestiones, hae autem multifariam considerari queunt, pro diuer agentium statu, ' fieri sane nequit, quin varie quoque eorum
intuitu ius ipsum diuidatur. Neque tamen a vero multum aberrare veremur, Vbi defendimus, inter omnes, quae circa hominem locum inuenire queant, respectus, principem tenere illum, quo eum vel in relatione ad societatem ciuilem, cuius membrum est, nobis repraesentamus, vel inter aequales e sentem, et priuatae rei commodis inseruientem intuemur.
Privatum hoc, iublicum b illo, ius oritur casu. Ad defintitionem enim iuris publici non sufficit, ut homines, tanquam membra societatis cuiusdam ciuilis, consderemus, quo facto idea saltem oritur iuris particularis, societati proprii sed opus est potius, ut ad ipsam societatem eos referamus. Hoc enim respectu vel imperantes vel parentes eos esse, deprelie dimus, nexuque, quo sibi inuicem coniunguntur, perspecto, virorumque iura atque ossicia iam sbscura esse nequeunti γQuae ubi contuleris, haud difficilis erit iuris publici, de quo hic unice solliciti sumus, definitio. Quodsi enim strictiore viaris iuris vocabuli sensu, norma crit ius publicum, dirigens
aestiones hominum, quatenus in relatione ad statum ciuilem, cuius membra sunt, considerantur. Atque hic quidem eo-
modius legis publicae elogio efferri poterit, ut a sequente i ris publici notione, eo facilius discerni queat. In latiori enim
siniti tu complexum denotabit ius publicum plurium, quae 3 modo
13쪽
modo detiniuimus, legum. Neque enim hic, ubi ad obis Eliam saltem respicimus, legissatoris ratio habenda est, siue
unum omnes hae leges auctorem agnoscant, siue a pluribus eae latae sint. Generalis autem haec est definitio, ad omnia iura, quae societate ciuiles, siue res publicas, respiciunt, inplicanda. Hinc, si leges illae publicae ita comparatae, ut in omnibus, quaecunque demum cae sint, societatibus ciuilibus locum inuenire pollini, ius publicum eae constituunt uniuem sale; ' particulare autem inde cnascetur ius publicum, ubi ad Certas tantum res publicas pertinent. Quid ergo obstare poterit, quo minus Ius quoque publicum I. R. G. ita definiamus, ut sit complexus legum publicarum, quae dirigant actiones hominum, quatenus in relatione ad Imperium R. G. cuius membra sunt, considerantur. Quae quidem defitutio hic nobis omnino susticere potest. Quamuis enim plures dentur vocabuli iuris significatus, qui locum hic quoque inuentire possent, duo in primis illi alter, quo pro facultate ius dicitur, siue essecti legis, ' alter, quando ipsam denotat iuris.
prudentiam: unde etiam Ili BoguMEnus ' ius publicum uniuersale, non systematice tantum, sed i habitualiter, consideratum, definit: Vtroque tamen sensu ius naturae principii locum tuebitur, quem eidem intuitu iuris publici I. R. G. , qua complexum legum publicarum denotat, nos vindic
a Larga eos manu dabunt alii, in primis, qui ad it. I. et D a I et Leommentati sunt Nobis allegasse sufficiat, qui ad manus est, Avis RICIV meit dig. Cap. I. R Verbum dirigere, quo utimur, omnino obligationem legibus praestanis
dam, involvit, quae sine superiore esse non potest.vid. RVFFENDOR F.dest re et G. L. I. c. 6. si S. s. pag. o. seqq. et ELDLNus de I. Meti L. I. c. r. p. 83 sqq. quamuis contrarium statuere videatur GROTIVS de I. B. et P. in Proleg. n. II. P. O. ed. SIBI ON Lχ68o. 4. unde quoque in definitione legis αδ l. L. I. c. I. g. o. p. 6. superioris mentionem omisit vid. tamen Io WERLHOF disside Minnuinis fontibus recte decidendi eontrouers. ubi et ligustr. Heimst. I 688. s. m. p. 3 c Neque dubitamus, quin taec definitio nostra, ad leges Diqitiro b Cooste
14쪽
leges quoque, quas permissiua dicunt, optime quadret De quibus,
et lite earum intuitu inter scriptores uiis naturae pendente, confCons. D. A. F. NULLE RUFI in Natur Ἀω Vole er-Recbte Cap. Ia I. in not. pag. 8 seq.c Quo etiam referendum putamus, quando v. g. Ius humanum, Ius S xonicum etc. dicimus. Quamuis enim plures earum legum sint auctoreS, pro uno tamen omnes omnino habendi sunt, ratione potestatis legislatoriae, quam omnes eodem iure, eodem respectu, eademquo
ratione habent atquct exercent.
d De quo cons. Et NEC Cius ad Insit si XXVI. PUPPENDOR . L. I c. I. g. 6. s. p. 7. L Uinc quoque laudatus modo Consulta NULLERVS lac cit. c. I. g. s. p. 79 s omnia hominum iura atque ossicia ex diuerso eorum statu derivanda esse docet. Hi vera iuris publici et priuati differentia vid GOTT L. GER H. TITI VI Specim. Iur publ. I. R. G. L. I. C. I. g. a. seqq. pag. IB
f Alio plane sensu ius publicum quoque dicitur in LL Romanis, doquo vid. RAEUAR D. Curior. L. V. c. a. p. 732 seqq.n id quae de societate et nexu civili disputat ni BoEΗΜΕ Rus νtur pubi uniuerj T. Spec L. I. c. II. P. I sq. seqq. et cons. SPENER iur pubi L. I. c. I. g. s. . . sh Plures iuris publici definitiones examinat AURICivs P. UpCap. I. seqq. p. 8 seqq. quam tamen ipse laudat ibid. Cap. II DI p. Ia quamque VITRIARIVS etiam L. I. it. I. I. T. p. g. calculo suo probat, politicae quoque, quae sane itidem directo ae
principaliter ad Constitutionem et Conseruationem reipublicae pertinet, conuenire videtur, adeoque, tanquam definito latior, merito reis probanda cons. R. CHR. AVNEIS TERI Institui pbi . rati val. g. Iso seqq.i MERTii et BoEHMERI Iabores iam laudauimus, pertinet hue quoisque L R. HNBER Vs, cuius de iure Ciuitatis liber cum nolacii Ris T.
II. g. a. seqq. pag. I 3 seqq. et VI TRIARIVS in Prooem ins iuripubi ibique FEFFINGE R. I Cons. v LTEIVS ad La. I. de I et L n. a. GROTIUS GI. B. et P. L. I. c. I. g. q. p. 3.m Ut in illa LPiANI desinitione L. Lir. D. de I et L. n Iur piat uniuersi gen. c. 3. g. r. et 2 p. po seqq. ConL quoad ius publicum I. R. G. SCHWLDE R. introd. in ius. I. I. R. G. P. gen. c. I. g. I. p. I. s. o. R. HETIUS, insit iur pubi Latit. I. g. a. seqq. pag. 3 seqq. TITI v. L. I. c. I. I. 6. seqq. pag. q. s. I. aa. P. IO et s. 26. P. a.
15쪽
PRINCIPII DEFINITIO DIFFERENTIA A vBSIDIIS. PRINCIPIA PROPRIA ET COΜΜUNIA.
Proximum est, ut de principio iuris publici I. R. G. dis piciamus. Est autem principii vocabulum itidem πολ- μγ, diuersissimos admittens significatus, pro diuersitate obiecti, circa quod versamur. In eo tamen omne conueniunt, ut per principia id intelligamus, quod primum est et simplicistimum, atque ex quo reliqua omnia ortum trahunt et derivantur. Nobis iam satis erit indicasse, principii nomine, quatenus illud ad ius in sensu superius allegato usurpatum, applicatur, prima venire fundamenta, et quasi fontes ' ex quibus ius emanat et derivatur Vt igitur inter principia iuris alicujus referri quid possit, ita comparatum sit, necesse est, ut ex eo ius, de quo quaeritur, cognosci queat et diiudicari. Quem usum ubi pluribus praestare id potest iurium speciebus, communis principii honorem merebitur, quod si uni tantum, huic erit proprium. Quaecunque e contrario huic 1 fini proxime non inseruiunt, faciunt tamen ad saciliorem vel pleniorem iuris cuiusdam intellectum, aut applicationem eius et praxin iuuare possunt et promouere, ea omnia in subsidiorum atque adminiculorum numero locum inuenient. His itaque praemissis, nunc non erit difficile, de veris iuris publici I. R. G. principiis sententiam serre. meque enim ad ea reser poterunt, nisi eae tantum leges, ex quibus Ius publicum I. R. G. dignosci potest, et diiudicari. Quarum quidem aliae Imperio R. G. eiusque statui ita accommodatae deprehenduntur,ut, ex ipsa eius constitutione et forma enatae, aliis societatibus ciuilibus appliaeari nequeant, aliae vero in aliis quoque rebus publicis usum praestare possunt. Illae igitur ad principia iuris publici I. R. G. propria, quae alias legum fundamentalium nomine ornare solemus, pertinebunt, hae communia eiusdem principia
16쪽
eonstituent.' Neque subsidiis nostrum ius publicum car hit atque adminiculis, de quibus tamen pluribus diuerere, ab
instituto nimis foret alienum.
a sunt qui eiusmodi terminos improprios et metaphoricos serre nequeunt, iisdem obscuritatem quandam inesse rati cons. B AvΜΕΙ-sTER. U.ibi . rationaI. g. 69. s. quibus tamen respondero conatur GUNDLING. peculiari dissertatione in Gundlivianis. b Cons. AURICI Vs, si dig. c. III. I. I. p. s. add PFEFFINGERad VITRIARI Μ L. I. it. a. pr. not. a. u. 9.e De quibus vid Illustri AsCOvIVs, princium pGI L. I. Cap. I. seqq. PENER iuri usi L. I. c. I. g. 6 p. I. s. et cap. IV. p. . seqq. TITIVS iur pubI. L. II. c. i. VRC. GOTTH. STRU V. Θnι iuri pubI, VI. I. I. seqq. p. Iao seqq.d Alia prorsus ratione principia iuris publici diuidit VI TRIAR rva L. I. it. a. ubi tamen principia atque adminicula aperte eonfunditie De subsidiis iuris publici agit Illustr. ASCO Vi V L I. cap. g. SPENER L. I. e. II pag. 369. TRV v. c. I. g. 8 seqq. p. 9. et VI TRIARIus ad s. I. notari excitatus.
Et hactenus quidem de Iure publico I. R. G. ciusque principiis. Propius nunc accedimus ad scopum finemque dissertationis nostrae, demonstraturi, iuri quoque Naturae imter principi Iuris publici I. R. G. locum esse assignandum. Quod sane fieri vix poterit, nisi de ipso iure naturae nonnulla praemiserimus, quibus viam nobis queamus parare ad ea, quae in sequentibus propugnanda erunt. Vt igitur, quid ius naturae sit, quibusque constet partibus, appareat, nouam iuris diuisionem, in medium proferamus, necesse est. Ius scilicet, quoniam norma est, dirigens actiones hominum, necessario superiorem praesupponit, cuius si eiusmodi normam praescribere legum ferendarum potestate legislator is dicitur, estque vel Deus, vel homo unde ius quoque in diu, num et humanum diuiditur. In utroque, siquidem actiones
hominum dirigere debet, medium quoddam requiritur, quo
17쪽
interueniente illis possi innotescere.' At neque ius diuinum
eiusmodi medio destituitur. De promulgatione quidem raselio hominis sibi relicta certi quid definire non valet, quamuis necessitatem reuelationis multis argumentis cognoscat, yeamque a diuina clementia expectet,' quin imo et criteria verae reuelationis diuinae suppeditet ' Quoniam tamen ipsa haec ratio ea praedita est facultate, ut non ideas modo de rebus obuenientibus sibi formare, verum et illas inter se conferre nexumque earum perspicere queat ' lassicere quoque ea visa fuit, ex qua iuris diuini notitia ad homines peruenire possit. 3 Quodsi enim legum diuinarum naturam atque ii dolem paullo curatius intueamur, cas unice utilitatem et selicitatem hominum intendere deprehendimus ' Quam qui cognoscere velit, ad finem suum felicius peruenire non poterit, nisi perspecta hominis natura.' Atqui vero, id obibneri posse vi rationis legitimo, nemo megabit Hinc est quod leges Diuinae, quae ratione hominis cognoscuntur, i ris naturae nomine veniant, idque complexus erit legum diuinarum actiones hominum, qua talium, dirigentium. N que tamen unius eae omnes sunt generis. Quod enim si pra ' monuimus, diuersitatem statuum, in quibus homines vivunt, varias quoque iurium producere species, id de iure naturae etiam omnino verum esse, facile apparet Missis r siquis, ' unicam saltem hic repetere mens est, cuius supra ' iam fundamentum exposuimus, diuisionem, qua in publicum et priuatum disposcitur, candem etiam iuri naturae applicandam esse, strenue contendent . Ius namque naturae non
priuatas modo aestiones hominum dirigit, sed iura quoque atque ossicia in secietate ciuili viventium definit. ' At enimvero latius aditu patet iuris naturae usus atque auctoritas. Ex ipsa natura hominis oriundum, omnes omnino homines obligat. Ex quo itaque in varias hi coierunt societates ciuules, effectus illius non in singulos modo homines, verum in
18쪽
integras quoque secietates ciuiles, quae gentium alias nomine venire solent, protenditur. DHinc, praeter ius naturae, quod singulorum hominum actiones dirigit, atque in specie taledici potest, in publicum et priuatum diuidundam, occurrit quoque Ius Gentium, siue complexus legum naturalium, quae
actiones integrarum gentium ordinant ' Quod tamen a iure naturae, quoad principia, alienum esse, constanter negamus, siquidem in eo tantum occupatur, ut leges iuris naturae ad statum integrarum Gentium accommodet, iura atque -- cia earum inter se definiens quamuis quoad conclusiones differentias nonnullas intercedere posse, non abnuerimus. Duffert tamen quam maxime a iure, quod per pacta et mores, seu consuetudines gentium introductum cst, ct Ius Gentium
arbitrarium dici potest.' Quae quidem, de iuris diuini illa specie, quae ius naturae dicitur: disseruisse, susscereio
est. De altera, quam iuris positivi elogio ornant, tractare merito supersedemus. Quamuis enim illud negare neutiquam possumus, postquam id cuctationis ope nobis imnotuit Valde tamen adhuc dubitamus, quin ullum unquam verae legis diuinae positiuae uniuersalis exemplum in medium proferri queat. Particulares autem Iudaeis saltem latas, in nostris rebus publicis auctoritate carere, satis expeditum est. )a Viae not. b. ad β. II.
H De promulgatione legum confra. . . . de B ERGER Oeeon. tur. L. I. it. I. g. p. n. 3. Il. quam intuitu consuetudinis sciuris
19쪽
p. m. mputat, siquidem in eo tantum veratur, ut ostendat, singulorum utilitatem non posse verum iuris naturae principium constituere. Quod posterius defendit mustr. RECHEN BERGIvs Instit. iurisprud natur L. I. it. 6. g. s. et in dia Principium regnoscendi iusti et aequi, verum euidens, adaequatam, ex utilitate Lips. 746. i Vid. VLLER, metaph s. c. XII. s. p. p. 326 seqq. et iurinat. c. III. g. 8 9. O. P. I G2 seqq. VFFENDOR P. L II. e. III. g. 4. p. a . seqq. Cons omnino VFFENDOR F. Dc. cit. g. 3 p. 96 seqq.l g. II. not. d. m Si v. g. ius naturae diuidi potest in seculare et Ecclesiastieum, confide posteriori GE. GODFR. Ni V REI. Ii, elem iuri ruae eccles uniuers Rost. 728. . in alto diale et laudate, quod posterius illustrauit REGNER EN GLLHARD, specim iur sudor. naturalis. Lips
vi Plures iuris Gentium significatus affert I. AVR FLEIS HER. insit. I. . et G. L. I. c. V. I. III p. 63. s. o Confisu FFENDOR' L. I c. III. I. 23. p. allo. s. VLLER Iur. Natur. e. XXI. p. 74 I. seqq. Alio plane sensu ius gentium in legibus Rom. usurpatur, de quo vid. IO A FELDEN ad Grat L. V. c. II. I. I 8 et 9. p. m. I 33 s et C. VIII I. I. P. II s. s. AC RAE VARD. ad LL. XII tabb. cap. III in opp. p. 4 et Varior. L. I. α L p. 83. seqq-s Quamuis hoc negare videatur VFFENDOR F. L. II. c. III. g. . . I 84 seqq. et s. 3. p. a . s. loquitur tamen de uniuersali omnes gentes obligandi potestate, quam huic iuri tribuere, merito ambigit. cons. CHR GOTT L. Scil WAR TZM FPoge problematum Iuris naturae et Gentium, Problem. IV. p. 4 seqq. Alid. 1738 qui etiam p. 16 iniun. et reliquos, nobiscum sentientes alis
t mons AC FRID LUDOVICI delineat histor iur naturat et p R. uniuersat. S. Iog seqq. pag. 7a. atque auctores ibi citatos, quamuisi ipse a nobis dissentiat. vi id tamen de vis, quem adhue in iure Gentium praestare possunt, GROTIUS L. I. c. I. I. T. p. p. quo etiam pertinet, THEOD. RE1NxiNG, biblistae Polico, et . . A SECTENDOR Chri--Maat.
20쪽
rvs NA TvRAE PRINCIPI vm IURIS . . . vllLI cI CONSTITUERE, DEFENDITUR.
Iam videamus, quantum auctoritatis tribuendum sit utinaturae in iure publico L R. G Maximum huic illud sum praestare, vix negabit ullus, qui saniora in iure publico sequi
principia amat. Omnes in eo conueniunt, non modo doctrinam iuris publici egregie iuuari selida iuris naturae cognitione, prudentique eius usu, verum saepius ad hoc etiam recurrendum esse, in ipsis iuris publici controuersiis decidendis. In co tamen non conspirant, dum alii ius naturae inter principia iuris publici I. R. G. non propria quidem, sed comm nia, reserunt, yaliis illud subsidiis saltem huius atque adminiculis adnumerantibus Priorum in partes pedibus nos ire, iam supra ,professi sumus. Nu'd quin iure optimo faenum sit, nulli dubitamus, quia, quam de principiis iuris publici desinitionem dedimus, 'hoptime quoque ad ius naturae quadrare, toti persuasum habemus. Iane neque iuris publici I. R. G. solida acquiri poterit notitia, neque ipsum illud ius,
et controuersiae, circa negotia I. R. G. publica oriundae, commode diiudicari poterunt, nisi cum LL. Imperii fundament libus, quae propria iuris nostri principia constituunt, iuris quoque naturae placita constanter coniunxeris. Quodsi
enim scire leges non est, verba earum tenere, sed vim ae te flaten quam qui penitius introspicere velit, opus omnino
habet, ut in veras legis cuiusuis rationes inquirat frustra quoque is erit, qui LL publicas se scire crediderit, neque t me sundamenta earum satis cognita habet et perspecta. Cumque, quod ipse s PENE Rus yfatetur, prima omnis iuris publici fundamenta in iure naturae quaerenda si in non posi mus, quin, huius iuris studium, d solidam iuris publici I.quoque R. G. cognitionem acquirendam, non utile modo, sed plane,