장음표시 사용
41쪽
secit Cons. RAME Rus, omnia, quae circa delicta poena que Statuum Imperii disputari queunt, elegantissimo commentario complexus
a L. IO. D. de legibus. b Quo pertinet v. g. Pax Nestphalica et reliquae pacificationes. vid Illustr. ASCOV. r. iur pubI. L. I. cap. s. H V. gr. quaestiones de reseruatis caesareis eorumque exercitio, de quibus cons. PENER L. IV. e. V. P. V. p. rar seqq. TITIUS, L. V. c. III. s. az seqq. p. 3I. De neutralitate cons. FEFFINGER, L. IILtit. I9. l. 39 seqq. T. IV. p. 89 seqq.H Dubitat quidem PFEFFINGERUS L. I. it. I9. S. a. n. c. p. 836. s. P. II. num Imperator subditis Imperii adnumerandus sit. Cens. TITI Vs V. c. IV. . . seqq. p. 49 ir. L. VII. c. I. . 4 seqq. p. 68Ο. At certum tamen est, eum intuitu prouinciarum, quas possidet, eodem cum reliquis Statibus Imperii iure uti, neque legibus Imperii, siue publicis siue priuatis, solutum esse, adeoque etiam supremam iudiciorumImp.iurisdictionem agnoscere debere,confiFEFFINGER ,Lau
Atque haec quidem, pro instituti nostri ratione, omnino suiscere possent. Neque tamen adeo inconueniens erit m ditationibus nostris, de usu iuris naturae in iure I. R. G. publico, corollariorum loco, obseruationes adhuc quasdam adi cisse, quae noua nobis, pro stabilienda sententia nostra, arguis menta suppeditare queant. Summa in re publica potestas quam maxime quoque circa ius Sacrorum se exserit, adeo, nil res non dubitent, duas eiusdem defendere partes, quam sacra altera, altera secularia negotia moderatur. Quod eatenus
quidem admitti potest, ut ad obiectum potius quam subi
42쪽
ethim summi imperii respiciamus. Merito enim illorum opunionem reiicimus, qui duplicem principi assingunt personam,
eumque, nunc tanquam summum Imperantem, moxini Epia
scopum summum, considerandum esse, docent ' Siquidem maiestas in quavis re publica, non nisi una esse potest, ' a que in ea quoque se extendit, quae ad sacra vulgo referuntur, siue is penes quem summa est potestas, iisdem, siue diuerti sacris utatur Quae enim sacrorum nomine signifidari s lent, cultum Dei, non nisi externum, respiciunt, cuius fundamenta quidem et principia omne humanum Imperium respuunt, ' ipse tamen cultus ille, quatenus actionibus exter nis absoluitur, supremae potestati subest, ita ab ea dirigendus, ne securitatem aut tranquillitatem reipublicae laedat. Atque hoc quidem sensu ius quoque publicum iniuersale in Civile sseculare et Sacrum diuidi potest. Quoad Germaniam nostram res paullo aliter se habet, et varias hoc ius expertum est vicis. studines. Primis quidem temporibus omne illud ius ad se premam potestatem, Imperatores puta, quorum auctoritas Monarchicae aut aequalis, aut parum inserior, tunc erat, pertianuit. ' Postea autem cleri artificiis y multis modis imminui coepit, donec tandem illud penitus eriperet Imperatois ribus nostris. Quo factum fuit, ut duplex in rebus publicis nostris oriretur potestas, quarum altera secularia, altera sacra negotia regebat. Illa penes Principem, haec apud Pomtificem erat, communicata tamen ceria ratione cum Episto-pis. Quin imo posterior haec potestas omnem forte ali quando potestatem ciuilem corripuisset, minimum in id variis artibus diu iam Clerus Romanus claborauerat, nisi, a Deo e citatus, strenuus ille libertatis et veritati Christianae assertor, B. LUT HE Rus, iuribus Ecclesiae ab iniquis usurpationibus vindicatis, ipsis quoque Imperantibus occasionem praebuisset, de redintegranda maiestate sua cogitandi Et quam E a uis
43쪽
uis non omnibus eorum contigit esse tam felicibus, ut e cesse iugo clericali, plenum iuris circa sacra usum, postlimia nilinias iure, sibi asserere potuerint fracto tamen semel imperio Curiae Romanae, iura Statuum Imperii legitimo suo vigori restituta sunt. Id quod neque illis, qui eius auctori-
in m adhuc reuerenter colunt, non potuit esse non profumum. Ius itaque circa sacra non minimam iuris publici I. R. a partem constituit. Atque intuitu quidem Principum Catholicorum, pactis cum sede Romana initis, et Concordatis inprimis Nationis Germanicae, nititur respota autem Principum Protestantium, ex Transactione Passa-uiensi, Pace Religiosa et praesertim estphalica, diiudicam dum est. Neque tamen hac quoque ex parte ius naturae, publicum in primis uniuersale, usu destituitur, quin potius veri principii honorem iure tuebitur optimo. Sive enim ad interpretationem legum harum fundamentalium respicias, siue eas consideres, quatenus defendendae illae sunt contra' accusationes et criminationes Pontificis Romani eiusque asseclarum, ' siue denique ad ea animum aduertas, quae legibus his setis non determinata, aliunde supplenda et decidenda veniunt, non poteris sane, qui maximum et comstantissimum iuris publici uniuersalis, in iure nostro publico circa sacra, usum agnoscas. Nec est, ut quis obiiciat auctoritatem PACI WEsT PHALICAE quae omnes harum
legum interpretationes prohibere videriir. Aliud enim omnino est, leges publicas impugnare, in dubium vocare, atque assertiones contrarias inde deducere aliud vero illas interpretando illustrare, coniarmare atque ad facta applicare. Illud, non vero hoc, sanctione . . prohibitum esse, vel ex ipsis eius verbis satis apparet '
a Quae communis doctrina est ICtorum antiquorum, eonsio ΕΗΜ R.
44쪽
ΜATTH. GOEBE LIV Μ, Consulem Budissi Obseruat ALCH, in
I Non Parem modo Religiosam acerrime impugnarunt, cons. vi R. GoTTFR. OFFΜANN. Bibliotb iur pubi p. 166 seqq. Verum et contra Nestphalicam semel iterumque protestatus est Pontifex R. confall. RECHEN BERG. Dussi de Pac Dabrug obligat. muersali,
45쪽
Denique et de negotiis seudalibus, et iuris naturae in iis usu, paucis ridebimus Pluribus Imperium R. G. seudis constare, adeo, ut non plane inconcinne regnum laudate dici posset, certius est, quam ut probatione opus habeat ' Quamuis enim nec desint territoria, a Statibus vel subditis Imperii Allodiorum iure possessa, plurima tamen sub lege fidelitatis nexuque studasi illi tenent. Quorum varias quidem diuisiones plenius hic exponore, ad praesens institutum nihil conserre poterit. Unicam vel attigisse uisciat, qua in mediata atque immediata dispescuntur. Ex quibus tamen, non nisi posteriora, ad ius publicum pertinent, quae scilicet Status Imperii ab Imperatore atque Imperio recognoscunt. Quodsi itaque scire velimus, an et quatenus et horum iam tuitu iuri naturae inter principia iuris L R. G. publici Iocus concedendus sit, distinguendum putamus inter negotia femdalia, quae ipsum Germanici Imperii, aut singulorum territoriorum, statum publicum, libertatem item et iura Imperatoris et Statuum Imperii, concernunt atque ea, quae for mam laudorum, inuestituram, modo acquirendi et conse
uandi, atque id genus alia respiciunt ulla ad ius publicum unice pertinent, ex LL. Imperii fundamentalibus decudenda, adeoque in iis etiam ius naturae publicum et Gentium usum praestare poterit, non sucus, ac in aliis negotiis Imperii publicis, ita nimirum, ut non in illustrandis modo et confirmandis legibus Imperii, ad id cum primis respiciamus, verum et inde quoque repetamus decisionem, ubi ea exita expressis haberi nequit Posterioris autem generis controuersiae ad negotia potius priuata speelant, itidem nonnis legibus Imperii nostri propriis dirimenda. meque enim
46쪽
ius seudate Longobardicum, ob isignem, quae status Imperii atque Italiae asellos intercedit, disserentiam , iis applicari potest, praeterquam quod vulgo in subsidium illud admittere velint, deficientibus legibus domesticis 'Uerum nec iuris naturae hic minor erit auctoritas. Utienim ambiguum esse nequit, ipsas quoque leges Imperii seu-dales ex eo interpretari debere atque illustrari ita etiam, si vel maxime leges illae deficiant, magis tamen est, ut ad ius naturae et Gentium, principium quippe illud omnis iuris Commune, quam ad iura peregrina, recurramus, idque in subsidium vocemus, quum vel illi, qui iuri laudati Longo-hardico non omnem hoc casu usum denegandum putant, fateri cogantur, id locum habere non posse, nisi quatenus statui Imperii R. a et conditioni Principum et Statuum, strorum conueniat. Qua quidem limitatione admissa, praeter ipsa iuris studesis naturalis principia atque axiomata, vix quidquam remansurum putamus ex omni iure Longobardico,
quod ad negotia Statuum seudalia applicari possit.
47쪽
Haec sunt, quae pro demonstrando iuris naturae in iure L R. G. publico usu, in medium proferre visum fuit. Quae ita omnino comparata elle, confidimus, ex quibus in pareat, non subsdii tantum loco in iure publico censeri posse ius naturae, sed verum potius eiusdem principium constituere. Quam maxime igitur iuris huius studium ei commendandum erit, cui solidior iuris publici notitia curae cordique est. Hoc demum duce, atque historia patria comite, in adyta legitimae lituus scientiae penetrare poterit, profligatis, quae eum in deuia avertere possent, praeiudiciis atque