장음표시 사용
21쪽
cessarium eue, defendamus. Et quoniam omnes LL. ita scribi nequeunt, ut omnes casus, qui quondam inciderint, comprehendantur, ' adeoque, ut prudentum iudicumque i
terpretatione, ad casus obuenientes dextre applicentur, opus
omnino est, ' quod itidem, nisi perspectis legum rationibus
fieri nequit neque in tractandis et decidendis negotiis iuris publici, et controueritis, circa ea oriundis, iuris naturae prastidio carere poterit, qui nubem pro Iunone amplecti, non habet in deliciis. Sive igitur ipsam iuris publici I. R. G. doetibnam spectemus, siue respiciamus ad praxi eiusdem atque usum, nusquam sane proficere quidquam, sine iuris naturae auxilio, poterimus Hinc quoque est, quod ius nostrum publicum, ex quo iuris naturae prudentia magis coli coepit, aliam prorsus induerit sormam, atque eliminatis antiquis iusis erroribus et praeiudiciis, in melius in dies mutatum fueriti Neque igitur, iuris huius in iure publico usus subsidiarius tantum dici potest, quin potius, veri principii honorem illi decernamus, necesse est Quod pluribus adhuc patebis ex iis, quae dicenda erunt, ubi ad specialiora peruenerimus. Hic saltem dubiis quibusdam occurrere adhuc mens est, quibus contra sententiam nostram insurgere possent, qui in contraria omnia abeunt. minus proprie principii nomine ornari putabunt ius, ad quod deficientibus demum principiis proximis, recurrendum csse, sibi petitiadent quamvis olim, in constitutione reipublicae, vis ac potestas horum principiorum, siue legum fundamentalium, ex illo pependerit. At enim vero, quemadmodum verbis potius, quam ipsa re, a nobis dissentire videntur, qui ita sentiunt, siquidem omnis argumenti huius vis eo redit: cges fundamentales, propria et proxima constituere iuris publici principia, ad remota vero et mmunia ius naturae pertinere ita quoque,
si verum illi dissensum urgeant, sacilis ad illud erit responsio. hi eo enim differentia, inter principia iuris publici comm
22쪽
nia et propria potissimum se exserit, dum, quae illa genera
tim de negotiis obuenientibus definiunt, haec speciatim ad statum cuiusuis Rei publicae adplicant atque adcommodant, unde quoque, salua thesi nostra, conccdere possiimus, in decidendis controueritis, primo omnium ad posteriora respiciendum esse, neque aequali omnino ratione utraque in illis concurrere. Interim tamen id quoque satis clarum esse aliaque euidens, conridimus, neque hoc casu, neque in tradendo iure publico, negligere nos posse principia eius communiis, et ius in primis naturae, quoniam, ut modo probauiamus, sine eis, nec satis intelligi possim principia propria, nec commode ad facta applicari. Neque est, ut quis obiiciat, hoc sensu ipsam quoque Politices doctrinam, quinimo et historiam Imperii nostri, inter principia iuris publici
communia, reserendas esse. Illa enim non tam quid iustumst, quam quid expediat, tradit, unde quoque, quas nobis ea praescribit regulas, legum numero haberi, neutiquam possunt, nisi exprest eorum, penes quos leges publicas condendi potestas est, consensu, inter eas adoptatae fuerint. Haec autem, dum occasionem indicat legum Imperii, atque obseraeuatiae in primis et consuetudinis Imperii fundamenta unice sere suppeditat, suo quodam merito inter principia iuris nostri publici communia locum occupat, ' neque tamen, quin ius quoque naturae illis adnumeremus, obstare
23쪽
i L. II et II. eod. v sp LNER ast lac. not. a. p. 36o. I tDEM ast loco. m Vid. PENER. GDe. I. I. not. c. p. 36a L. I. e. n. s. g. p. 3s4. seqq. TITIUS L. I. c. I. I. 6 p. 3o. s. quamuis ULPIs M. M. eam inter adminicula tantum non legalia referat.
Magis adhuc, quae hactenus disseruimus, elucescent, ubi ad singulas iuris naturae partes animum aduertimus. Neque enim illarum omnium idem in iure nostro publico usus ε'. otiores supra ' memorauimus, quarum etiam hic
in primis rationem habere, conuenit. us nimirum naturae,
generalius consideratum, in tres potissimum abit partes, priuatum, publicum et Gentium ' Quamuis enim primo intuitu videri posset, non nisi posteriori, inter principia iuris nostri publici locum quendam concedendum esse exsequentibus tamen apparebit, prioris quoque eiusque, quod ultimo loco nominauimus, frequentem esse in iure publico sum, pro ratione scilicet formae Imperii nostri, ad quam in illo definiendo, respiciamus, quam maxime est necessarium. Notissima sunt, quae inter doctores iuris publici circa hanc Imperii R. G. formam litigia regnant. Monarchicam ei formam tribuere, antiquiorum fere omnes non dubitarunt, 'quamuis nonnulli eam limitatam velint; ' alii mixtura delectantur oligarchia illud est Io EI CHEL Io, . IIIp- POLITHM ver A UAPIDAE Aristocratia, ' quin imo et inventus fuit, qui inter Democratias referri posse, defendit. θVerum ex quo historiae patriae studium maiora incrementa coepit, atque ipsius quoque iuris naturae doctrina luci suae restituta est, omnes has naenias eiurarunt, qui inter recentiores iuris publici prudentes eminent. Neque tamen ideo una
reum de sorma Imperii nostri est sententia, qui potius
24쪽
i duas illi abeunt sectas, quarum altera, pro systemate plurium rerum publicarum, unitarum seu iunctarum vinculo communi, pugnat, altera, Imperium R. . nam tantum rem publicam constituere, strenue defendit. Nostrum non est, tantas componere lites, dissileri tamen non possiDmus, hactenus quidem priori potius, quam posteriori, nos subscribere sententiae. Quamuis enim forte non adeo esset dissicile, utramque opinionem in unam consonantiam eri, gere, ' modo, quae utrinque misceri solent, ex partium magis, quam hypotheseos, studio enatae conclusones removeantur, ita, ut, qui unam volunt rempublicam, in Statuum iura, qui systema plurium ciuitatum amant, in praerogatiuas Imperatoris ne invadant, sedulo caueant siquidem parum intererit, quod demum reipublicae nostrae nomen accommodent, modo c et principia ipsa, ipsumque capitis et me
hrorum inter se nanitum, amice Conspirent. Interim tamen,
quoniam id semper sequi iubemur, quod magis certum est,
eaque, quae in Statibus Imperii nostri, eorumque, Um potestate summa in prouinci, , sibi subieetis, ' tum ad Imperatorem atque Imperium relatione, ' Obseruamus, ita comparata sunt, ut formae unius rei publicae limitatae licet et temperatae, aut mixtae, parum respondeant; non possumus sane, quin relicta hac hypothesi, quam tot tantaeque premunt dissicultates , quamque non nisi schemata quaedam externa et solennes formulae, ' cum ipsa rei natura non admodum cohaerentes, persuadere possint, eam potius amplectamur, in qua omnia plana sunt, minimeque impedita, quaeque iis, quae in ipsis rerum argumentis obtinere deprehendimus, atque Imperium nostrum administrandi rationi, apprime conuenit. Quidquid sit, in eo tamen omnes, qui saniora in iure nostro publico principia sequuntur, conspurant, summam in Imperio R. G. potestatem, ita inter Imperatorem et Status Imperii ' diuisam esse, ut, quoad singula quidem
25쪽
quidem territoria, quilibet Statuum eam proprio iure eis
Ceat, eatenus tamen, quatenus legibus Imperii fundamentalibus, acris itaque et spontanea Statuum voluntate ' eius exercitium restrictum non eae quod vero ad ipsum respucias Imperium, summa illa potestas ita penes Imperatorem et Status Imperii residet, ut non nisi coniunctis Consiliis, eam exercere queant, modo minora quaedam iura maiestatica, et quae ad externum potius splendorem, quam internum publicumque rei publicae statum, pertinent, exceperis, ' quae scilicet, ex antiqua illa tinperii nostri forma Monarchica, quain sub CAROLO M. habuit, et sub eius quoque successoribus, variis tamen vicillitudinibus et mutationibus limitatam laxatamque, per aliquot sucula rotinuit, ' adhuc dum remanserunt, atque Imperatori soli quidem, ad normam tamen Iegum fundamentalium atque obseruantiae imperii, exerce da, relicta suerunt.
b omnes tres partes distinxit, e separatas pertractauit . in Ira Nais Rus prine iurιspruri natura Lib. IV. Niti. IIII. 8heonc etiam
IOACH. EN R. IBRAND. variae auctorum sententiae de forma S.
R. I. Rost. I 69s. O. THEOD. CI EFFER , de Forma Imp. R. G. Frf. et Lips paci. 4.d Cons. RVLPIS ad NON ZAMBAN. P. II. e VI. I. . quibus respondet IT IV iur pubi L. VII. e. IX. g. 2O seqq. pag. 77 . s. et in diss de habitu territor germanie et inde veniente totius rei publicae forma Cap. II. f. 86. seqq. p. 32 S. s. cons. HIPPOL A LAPIDE derat. Status in Imp. nosro . G. P. I. cap. XVIII. p. 47. seqq.
e Vid. TITIUS L. VII. c. IX. I. 21. 22. p. 76. et in araeiff. c. U. g. 87 s. p. . seqq.s mons Tiae iv L. VII cap. IX. I. 26. s. p. 777. et in ast dig. c. II s. 9 I s p. 33O seqq. g In dissi de Repubi mixta thes I9. h me ratione Status in Imp. nostro R. G. inprimis P. I. α XVII. p. a r.
seqq. ad quem confer. OECLE R. in annot. ad HIPPOL A LAPIDE
26쪽
i Vid. I. . REL FENDs IO. OLFFG. Ros EN FEL D. δε fiunma Principum Germanorum potestate, I 669. a. c. XIII p. 80 Lipse tamen potius statum politicum Germaniae tribuendum pronum ciat ibid. p. 96. s. h Cuius antesignanum merito nominaueris S A M. VFFENDOR PIUM, in epist quam sub Mio SEVERINI DE ON ZAMBANO nomino publicauit, de Statu Imperii Germaniel, et in dita de Repubi irregulari Lund. 669. 8 quem sequitur TITIVS iur pubi L. II. c. IX. g. I. s. p. 760 seqq. et in ast ibs Cap. II SPE NE R. iur. pubI. L. II. c. XV. f. i. P. III. p. I 6. s. id L. IV. P. I. p. a. seqq. Confi
foro civili, Di . . c. X. pos 29 seqq. Praes O BALTH. WERN HERO Witteb hab et an Iro4. iunctim ed. 4. I. P. DE LUDE UI G ad A. B. P. I. p. 3O. s. n. g. p. 389 seqq. n. f. p. II. s. n. v. qui cum M. OCCE IO in iuris pubi prud. c. II. I. si 3 .seqq. pro systemate VII. Ρ pugnat.1 Cuius inter asseclas eminet O. E. VLPIs in dissi de nitate rei publieae in S. R. I., praeside LR OB RECHTo habita, Argent. 676. in opusc. OB RECHTI num XIV. p. 283. s. et in KVLPIs dissaea dem. Volumine num VII p. 236. seqq. NI C. HPH. LYNCNER, de forma f. Statu S. R. I. Ien. 1686. add. TR . Fnt tur pusi. cap. I. g. 78. et IlluuT. ASCO VI Us prine tui . pubI. I. E. G. L. III cap. I. m Plura enim, quae de una illa re publica asseruntur, in systemate oriam ciuitatum aeque locum inueniunt, quin imo ipsa definitio rei publicae unius, quam vid. ap. OB RECHT in opus ast loc. g. 4. p. 24 . aut KvLPIs est. Vol dig. n. VII. c. I. g. 3 p. 26o huic quoque conuenit.
Aliam tamen suppeditat TITIVS iur. pubi L. VII. c. VII. 3. 9. P. 34.n Confer quae de superioritate territoriali disputat TITIus a dissc. I. . 36 seqq, p. 28 l. et . 9 seqq. p. 3 I. et in iur pubi L. VII. c. VIII. I4. p. 63.
o Sunt enim reuera CO-imperantes, cons. PENE R. tur pubi L. II. c. I. P. III p. 2o8 seqq. p Quo pertinet nexus laudatis, qui tamen summum Imperium non imminuit, cons. GROTI Us de I B et P. L. I. c. III. g. 3. p. los. q. CAESAR lNV FvRs TENER VS de iure Suprematus ae Legationis Principum Germaniae cap. XXX p. 93. I 677 ST V EAE IN. DE ON ZAMBANO de Stata Imperii German. c. III. g. 4 p. 92. s.
p. 28. it. P. 7 3.76 . HIPPOLYTHUS A LAPIDE P. I. c. VII. P. 9a. s. D
27쪽
ATENUM SINGVLAE IURIS NATURΛE SPECIES AD PRINCIPIA IURIS UBLICI I. R. G. REFERENDAE.
Ex iis, quae superiori . disputauimus, apparebit, qua
demum ratione membra Imperii nostri considerare debeamus, ut pro diuerso eorum stati, quo illa iure viantur, queamus ostendere. Et communis quidem illa, in imperantes et parentes, diuisio in his quoque locum sibi vindicat, minus tamen sufficere potest, ad omnem amin naturam atque indolem cognoscendam. Quodsi enim ad partes illas, ex quibus integrum Imperii nostri corpus conficitur, respiciamus, deprehendimus, plures illud complecti res publicas, quarum subditi quidem ipsi quoque Imperio subiecti sunt, at mediate tamen, quatenus nimirum imperantes earum summae in
Imperio potestati subordinati sunt, eidemque per pacta Imperii constitutiva, quae leges fundamentales nominamus, subiiciuntur: Hi autem intuitu reipublicae, quam quisque regit, summam ipsime exercent potestatem, et iure quidem proprio, pro ladole tamen cuiusuis territorii in relatione vero
28쪽
ad ipsum Imperium diuersimode considerandi sinat, quatenus
nimirum vel, ut uniuers, summam in eo potestatem exercent,
vel, ut singuli, membra constituunt Imperii, adeoque ipsimet quoque Imperio certa ratione subsunt, eiusque legibus obligantur Hinc etiam, ubi cum Con- statibus coefferuntur, non simpliciter priuatis aequiparari possitnt, quamuis inter se aequales, eidemque imperio subsint; verum opus omnino
est, ut hoc quoque respectu conditionis eorum, vi cuius ipsime in territoriis suis summi imperantes sunt, ratio habeatur. Quod itaque multo magis adhuc intuitu exterorum, quiue ad Imperium nostrum non pertinent, locum habebit. Neque tamen veris quoque Imperium nostrum subditis destituitur, qui de summa potestate non participant, quibusque una purendi gloria relicta est. Quae quidem ideo necessario pra mittenda fuerunt, ut, quem ius naturae in iure I. R. G. publico usum praestare, quave ratione inter eius principia comnumerari possit, detinire valeamus. Quod enim superius iam aliquo loco ' monuimus, homines, pro diuerso, in quo via uunt, statu diuersis quoque uti iuribus, membrorum etiam Imperii intuitu locum habet, et vel ideo curatiorem consid rationem meretur, quo magis apparet, diuersissimos eorum
intuitu respectus occurrere posse. Negotia itaque Imperii, iure publico definienda, non unius sunt generis, variisque libris speciebus locum relinquunt. Et proprie quid , ea tam tum ad illud pertinere, certum est, quae pulet ipsam rei publicae formam, atque dum concernunt Quorum respectu, hi publici inter principia iuris nostri publici mentionem facere poterimus Quamuis enim omnia haec negotia legibus inprimis Imperii fundamentalibus regantur ipsae tamen illae leges, non fundantur modo in iure publico uniuersali, verum etiam ex eiusdem principiis vim suam obligandi habent, ademque ius illud ad eas, tam intelligendas et tradendas, quam
29쪽
applicandas, maxime est necessarium ' De quo magis adhue ex inserius dicendis constabit, ubi de ratione, qua usus iuris
naturae in iure publico se exserit, videbimus. At enim vero nec reliquis iuris naturae speciebus, inter principia iuris p hlici, locus denegandus erit. Quum enim, quid circa negotia membrorum Imperii, tam inter se, quam cum exteris obtineat, ad ius quoque publicum Imperii nostri certa ratione resurre, ideo visum fuerit, quia eiusdem decisio vel maxime quoque ex statu illorum et relatione, quam ades R. G. hahent, dependet; non possumus sane, quin ius naturae priuatum etiam et gentium principiis iuris publici adnumeremus. Vt itaque breui, quae mens nostra sit, circa usum iuris naturae in iure publico I. R. G. exponamus, sequentibus eam exprimere visum est positionibus. Ius naturae publicum, particulare illud singulorum I. R. . territoriorum fundat, illustrat et moderatur. II Eundem usum idem illud ius intuitu iuris publici I. R. G. strictim dicti, et quatenus hoc rei publicae Germanicae formam atque eam administrandi modum definit, praestat. II In negotiis Statuum Imperii inter se, nec non iis, quae cum subditis eorum eos intercedunt, quatenus nimirum posteriora ad cognitionem totius Imperii pertinent, iuri naturae priuato et Gentium locus est.
IV Denique idem ius Gentium negotia Statuum Imperii
cum exteris moderatur. Legum autem Imperii fundament,lium, mentionem hic factam esse nullam, ideo vitio vertii
bis non poterit, quia de principio iam agitaviscommuni, quod tantum abest, ut p&pria excludat, ut ea potius ipsa sui natura
Praesupponat, earumque ante omnia rationem habere, dictitet.
a Cons. TITI Vs, ur. pubi L. VII. c. VIII pos 3 seqq. p. 766. et cit dig. e. I. g. 6a seqq. p. 3o4 seqq. et quae superiore f. iam occupauimus.
30쪽
T IN L. I tit. 3. p. 4 . s. PENER L. II. c. VII. . . . III p. 9.seqq. FEFFINGE R. Lib. II. it. I Q. f. r. n. e. p. 36 quamuis quoad Nobiles Imperii immediatos res dubio non careat. Iura eois rum strenue defendit O HENR FEL TZlus, cuius dii T. I. de diis gnitate Nobil Imp. imner ipso hoc anno Lipsiae iunctim prodierunt. 4. De Italia vid. PENER L. II. c.I. . . seqq. P. II. p. a L. Iuc. II S. I. not. d. seqq. P. IV. p. 43. et C. VII. l. 6. ib. p. 44 seqq. Illustr. As CONIVS L. II. c. V. in primis β. q. seqq. LV D. CONR. D Aram, in dis fasio non Stat Imperii, praes O Cm M. SCHRO ET ERO Ien hab. 7 . et eod. an in forma tractatus re
CONTINUATIO. DE NEGOTIIS STATUUM IMP. INTER SE ET CUMS VI DI VIS.
Prior propositio vel ideo probatione eget nulla, quia iam supra ' ostendimus, ius publicum uniuersale fundamen tum et quasi sontem omnis iuris publici particularis constumere, mimamque, tum in illustrando eo, tum in applicando, usum praestare. Id saltem monemus, non frustra hanc a n
bis propositam esse regulam, ubi de si iuris naturae in iure I. R. G. publico agimus Quum enim Status Imperii nostri, non obstante summa, quam in prouinciis suis exercent, pol state, Imperio tamen subiecti sint, hoc merito quoque sibi vindicat ius, defendendi subditos illorum contra vim iniustam, et quae contra leges cuiusuis territorii fundamentales iisdem insertur siquidem omnino reipublicae interest, nequis re sua male utatur. Quodsi igitur eiusmodi querelae ad Imperium delatae fuerint, in iis decidendis, praeter leges illas fundamentales, iuraque Imperii nostri propria, quam maxime quoque ad ius publicum uniuersale respiciendum erit. Ad Imperium autem, dissimus, has reserendas esse querelas.