장음표시 사용
211쪽
355. Item. Deinde Catholici omnes in aliis duobus conveniunt , non quidem cum Haereticis , sed solum inter se. r. Pontificem cum generali Concilio non posse errare in condendis fidei decretis, vel generalibus Faeceptis morum. I. Pontificem solum , vel eum suo Pa ticulari Concilio aliquid in re dria' statuentem sive e rare pomit , sive non , esse ab omnibus sidelibus ob dienter audiendum. 356. Insuper. Quibus ita eonstitutis , quatuor tantum remanent diversae sententiae. Prima est , Pontificem , etiam ut Pontificem , etiamsi cum generali Concilio definiret aliquid , pome esse Haereticum in se, et
edocere alios haeresim , . . . Haec est sententia Haer scorum omnium.
Secunda sententia est Pontificem , etiam ut Pontificem posse esse Haereticum , et 'docere i haeresim , si absque generali Concilio definiat . . . Hanc opinionem sequitur , et tuetur Nilus etC. . . Tertia Sententia est in alio extremo, Pontificem non posse ullo modo esse Haereticum , nec docere publico haeresim , etiamsi solus rem aliquam definiat. lia Al-horlus Plinius . . . Quarta Sententia est quodammodo in medio , Pontificem , sive Haereticus esse possit , Sive non, non posse ullo modo definire aliquid Haereticum a tota Ecclesia
credendum. 357. Haec est communissima opinio sere omnium Catholicorum , ut B.' Thomae a. s. q. I. art. Io. S. BO-naoenturae in Expositione Regulae S. Francisci , qui ambo Derunx. Doctores Academiae Parisien-
212쪽
Ars V. de Romano Ponisce et losis, et caeterorum Ierme omniin , ita ut Petrus de
Minoa Parisiorum Discopus in Obseruat'. ad Theses Claremonianas dixerit. Haec opiuio de insalli- bilitate R. Pontificis est illa , quam unice Hispania , Italia , aliaeque omnes Christiauitatis Provinciae doceat, ita ut illa , quam sententiam Parisiensium voeant , ad
classem earum opinionum revocalida sit , quae solum tolerantur. Deinde diceus. Iuter omnes Universi tales Solam veterem Sorbonam contra sentire , statim addit.
Hoc quoque tempore hane de infallibilitate Ρontificissententiam in ipsa Sorbona doceri videmus. 353. Ex dictis appuret , quod Opposita scutentia , quod scilicet Papa , ut Papa , sive ut communiter dicitur , ex Cathedra loquens , possit errare in desiniendo fidei controversias , et haeresim proponere credendum uuiversae 'Ecclesiae , ita ut illius judicium non sit irreformabile , nisi Ecclesiae consensus accedat, ut dicitur in quarto articulo sollemnis declarationis Cleri Gallicani suctae anno 163a ; haec Sententia, iussu m, non est antiqua , sed recentior , et solius Cleri Gallicaui , et quidem non omnium. Nam certe tempore S. Bonaventurae , et D. Thomae , aliter sentiebat Accademia parisiensis, cujus illi habiti fuerunt luminares Socii , secus non contra sci ipSiSSent.
359. Nolandum tamen , quod licet dictam declarationem Cleri Gallicani S. super ) Pius VI in Cou-stit. quae incipit Auctorem fisi edita anno r794 damnaverit ut temerariam, scandalosam , et Apostralicae Sessi injuriosam , id tamen iactum est ex occabione , quod non solum nonnulli in Italia illam aperie
213쪽
2l6 Instis. Theolog. Lib. II. de Loesi Theol.
defendebat , sed etiam in Synodo Pistori emi aiano a 36, eadem fuit proposita , et adol ta ut diaretuni fidei. Itaque in hoc sensu solum damuata fuit, non vero in sensu doctorum Parisiensium , qui illam defendunt ut simplicem opinionem , non vero ut decretum, ut monet Bossuetus in dissert. praevia ad defensionem ejusdem declarationis. Quocirca temerarius prorsus esset, qui tu Sorbonenses Theologos illa Pontificis verba traducere
auderet. 36ο. Hisce praenotatis , tempus est, ut nostram ορο-nionem hac in re pateficiamns, si tamen prius dicamus quod duplici aspectu considerari potest Romanus Gutifex , scilicet ut auctor privatus , qui ut caeteri Doctores, alios docet; et ut Supremum totius Ecclesiae Caput , qui adhibito Consilio Fratrum, et auditis etiam Theologis , nec non susis ad Deum praecibus , dubia, et quaestiones de fide solvit, et quae credenda inutuniversae Ecclesiae proponit. Itaque sit.
Romanus Pontifex ut Suremus uniuersae Ecclesias Pastor , sive ex Cathedra loquens , non miraterrare in defniendo et unisersae Ecclesiae pro-mnendo quali ad Idem et mores pertinδnt.
36r. Prob. est de fide, quod visibilis Christi Ecclesia deficere non pinsit utique in credendo fidei veritates ), ut demonstratum est S. i 33 . Sed si Romanus Pontifex ex Cathedra loquens , errare possct in desiniendis,
214쪽
Pura V. de Romario Pontifice. 2l Tot tirotionendis sidei velitatibus , tulic uuiversa Ecclesia in fide deficeret. Et quidem cum dubia in rebus fidei excitantur , et insurguut haereses , qua via poteruut 1ideles cognoscere veritatem 2 Si nullimode: ergo descit Christi Ecclesia , deficiente vera illius fide. Non ex sui-psis , quia evidenter salsum, et haereticum est adini tere Spiritum privatum veluti legitimum interpretem Scripturarum , in quibus praesertim , quae ad sidem
pertinent , continentur S. t i5 . Ergo ab aliis , qui
quidem infallibiles esse debent, secus deficeret Ecclesia; scilicet dirigi fideles debent ab Ecclesia docente , quae salii non potest in illis , quae ad sidem, et mores pertineut i8o . Sed ubinam sas est invenire hanc Ecclesiam docentem, in quovis ne peculiari Pastore, an vero in omnibus simul congregatis, aut, si res postulat , in uno supremo capite omnium 2 Quippe omnino necesse est , ut inveniatur, et quidem cito , secus Ecclesia deficeret. Primum per se salsum apparet. Saepe enim haereses et schismata a peculiaribus Pastoribus originem habent. Secundum optimum quidem est , quia generale Concilium legitime congregatum , et a Supremo capite R. Ρ. consirmatum , sine dubitatione universam repraesentat Ecclesiam docentem, quae de fide est ut
dissicultates incidere possunt , quanto tempore opus eS-Set , ut sub capite omnes congregentur Episcopi, et quidem etiam renaotarum Nutionum 3 Certo plures, non menses, sed anni estiuerent; et interim Serperent errores , et universa Ecclesia in rebus fidei esset dubia, et Fiue eorta fide ; ergo jum a mullo tempore Ecclesia
215쪽
2io Instat. Theolog. Lib. II. de Loris Theol. I)OSSEt esse Suspensa , sive pro . multo tempore PQMdt descere et sic deficeret verus Religionis cultus erga Deum, quod seri non posae sustus demonstratum est in primo libro. 36 . Sed adde , quod nou solum suspenin remaue ret Ecclesia credens, sed et ipsa quoque Ecclesia docuim , et propterea tota universa simul. Etenim nullus certe Pastorum tulerim certus esset de sua doctrina ,
secus quisque erit per se ius allibilis judex fidei conir Veratarum , quod absurdum est, et contradictorium. Ad quid euim secus co ngregarentur Concilia 2 Ergo ne dicatur quod tota Ecclesia et credens et docens pro longo tempore deficere possit , quod Haereticum est, neceMario debet esse qui hoc privilegio sit praeditus , ut i fallibiliter dirimat fidei controversias , damnet errores, et verae fidei dogmata proponat credenda. Ita non deficiet , nec suspensa remanebit Ecclesia docens, et stu-tim ad uni ouem totius Ecclesiae credentis redit illa pars sive Ecclesia peculiaris , quae dubia erat. 363. Verum in quo alio inveniri poterit haec tam necessaria iusillibilitas , nisi in solo Romano Pontifice 2 Ipse , ut legitimus Petri successor jure Divino primatum habet in universam Ecclesiam 353 ). Ergo iudatis circumstantiis totam repraesentat Ecclesiam. Sed
haec selli nequit. Ergo nec ille. Et quidem Petro datum fuit a Christo pascere et agnos , et oves Ioannis cap. XXI 15 in , scilicet regere Eccl iam eredentem , et etiam docentem 344 3. pariter
Romano Pontisici datum est , praesertim in datis ci eumstautiis , docere veritalem nou solum agam , Sivo
216쪽
- V. de Roma is Pontifice 219 1ilebem , sed etiam Ovus , scilicet omnes Pubtores , si, ulviam Ecclesiam ducentem.
364. Et id confirmatur ex facto , quod certe eviu-cit Divinam traditiovem. Etsi euim dogma fidei sit, du- . creta Conciliorum Generalium in iis , quae ad fidei doctrinam pertinent, esse insallibilia S. apa ) ; tam 'uita necessario requiritur , ut a Romano Pontifice confirmentur , ut- si iste vel omnia vel in partim rejiciat ,
omnia , vel partim , rejecta remaneaut . S . 3i6 , ut 3aa . Ergo insallibilitas doctriuae Coucilioruui Guuuralium non repetendu cst ab inferioris ordinis Pastoribus , sed a Pastore Supremo Romano Potitisice , cui in persona Petri datum est pascere agnos , et OVES. 365. Constat ergo , quod Romanus Pontifex Solus rejicit decreta Conciliorum. Sed datum ne utiquam cst , ut Conciliu rejecerint, et rejecta remanserint, decruta Romaui Pontificis ex Cathedra loquentis edita pro dirimendis fidei controversiis , et haeresibus damnandis PNunquam certe. Quiuimo seriue omnes haereses a Solo Romano Pontifice agente , ut est caput totius Ecclesiae, prius damnatae fuerunt , et postea sic damnatae confr-matae fuerunt a Conciliis. Ergo in capite potius, quam in membris , residet privilegium insultibilitatis a Christo datum in beneficium suae Ecclesiae. 366. Sed quaero : ut Coucilium totam repraeseutet Ecclesiam docentem , et itide sua decreta sint i ut libilia in materia fidei , et morum, requiritur ue, ut Omuc,
Episcopi conveniant p Nullus id dixerit. Sed unde constat quot convenire debeant, ut insallibilitas habeatur pSilet tu hoc Scriptura , silet traditio. Solum habemus
217쪽
Inis. Theolis. LA. II. de Locis Theol.
Mauli. eq. XVII. ao , quod ristus ait. Ubi Mιnt duo , Dei tres congregati in nomine meo, ibi sum in medio eorum, et hoc testimonici innixi Tlleologi Parisienses conaulur evincere , privilegium iusilli bili tulis non datum fuisse Petro ex testimoniis Mutili. XVl , et Ioannis XXI; sed Ecclesiae scilicet. Couciliis. cur ergo Romanus Pontifex ex Cathedra loque , idest Serio discussa re cum suis Consiliariis infallibilem nocidabit suam sententiam in definiendis fidei coutroversiis, et haeresibus damnandis p Num, ut scripsit meus doctor S. Bonaventura , fulicior fuit Synagoga, quam Ecclesia , quia illa habebat unum Summum Pontificem qui omues discordias poterat terminare 2 Deut. cap
XVII e. ia . 367. Scholion. Quoniam ad fidem non pertinet praesens quaestio , sola Theologica ratione virum est nostram. tueri Sententiam. Verum ex quo tuemur insultibilitatem R. Ρ. ex Callireda loquentis tu iis , quae ad fidem et, mores pertinent , non inde tuemur , illum, ut doctorem Privatum, docere nou posse haeresim , aut in haeresim incidere. Nostra enim opinio insallibilitatis dum maximi l uoxis est Capitis , respicit tamen bonum Ecclesiae. Soli untur Argumentia Theologorum
368. Multa asterri solent a Sor uicis Doctoribu3 in
defensionem suae opinionas, et praecipua Sunt.
I. Si Romanus Pontifex esset insallibilis in dirimendis sidei contioversiis , frustra ob hanc causam CouVO-
218쪽
Pars V. de Romano Ponti e 22icarentur Concilia generalia k quoniam frustra serent p rplures, quae fieri possent per unum. Sed saepe Concilia congregata sunt , et quidem ab initio nuscentis Ecclesiae, et utilia semper , imo necessaria quandoque Viin sunt.
369. a. Si Romanus Pontifex hujusmodi insallibilitatis privilegio gauderet, procul dubio notum fuisset ab initio Ecclesiae. Sed inauditum prorsus est in Vctustis saeculis, uti constat ex Concilio Chalcid. , in quo rigido examini subjecta fuit Epist. S. Leonis Papae. Ergo quia nihil in lipe, innovari potest , dicendum , quod Romanus Pontifex hujusmodi privilegium non habet.
37o. 3. Adrianus sexius expresse ait, Papam , ut Papam errare posse, et plures Papas haereticos fuisse.
Si ergo vel ipsi Romani Pontifices saltibiles se agnoscunt, et confitentur, quomodo insul libites nos diremus 25 l. 4. In Iure Canonico habemus, Papam haereticum a Concilio judicari posse. Ergo Papa potest in fide
errare . et est Conciliis subditus.
3 α. 5. Et quidem nonne Liberius Pontifex lapsus suit in haeresim Arianorum cum Exilii taedio aflectus formulae firmensi, quae haeretica erat, se subscripsit nec non damnationi S. Athanasii Nicaenae sidei strenui propugnptoris p. i3 3. 6. Sanctus Basilius , et plures Orientales Episcopi sortiter restiterunt Damaso Papae , qui pertimescebat tres Hy stases asserere in Divinis. Si Papa esset
insallibilis , quomodo ipsi obsistere potuissent laudati Sancti Episcopi p374. 7. Sed nonne in Sexta Syriodo aecumenica
219쪽
222 Intis. Theri. Lib. II. de Lotis Theolidiimnatus suit Honorius , propterea quod haci cum Μο-i,otholitarum prosilebatur Z Si pro se non habet iusillibili latem , quomodo habere potest pro aliis 2 Nonne γε docet, quod senti l P375. 8. Polycrates, et alii Episcopi Asiaenesuerunt
obediro Bomano Pontifici Victori circa quaestionem Celebrandi Paschalis. Et Cyprianus eum aliis Episcopis Asiae, et Africae sortiter restiterunt decreto Stephani Romani Pontis is circa valorem Baptismatis ab Haer licis collati .: et tamen illi, et isti fuerunt in sidei unitale. Quomodo ergo istud, si fuisset verum privilegium
insillibilitatis Romani Pontificis 33 6. Tandem Ioannes XXII decrevit beatitudine in
non conserri Iustis statim post mortem , sed disturriusque ad universalem corporum resurrectionem. . Sed hoc est ii tereticum , et a Concilio Florentino damna-lim . Ergo non solum Romanus Pontifex potest esse aereticus, sed haeresim docere, et praecipere... Haec , et alia , quae adduci solent , levia prorsus sunt. Et quidem ad primum dicimus quod licet insilli bilis sit Romani Ponti scisi auctoritas in dirimendis fidei controversiis , utilia tamen quandoque sunt , et etiam quodammodo necessaria Concilia: quoniam per ipsa sa-cilius , et felicius coercetur Haereticorum audacia , pra sertim illorum , qui agnoscere nolunt insallibilitatis privilegium in successore Petri , in supremo Ecclesiae Capite Romano Pontisco. Caelerum in quovis serme Saeculo per solum Bomanum Pontificem plures haereses damnatae , et profligatae fuerunt. Ad secundum , miramur Theologos Parisienses , qui
220쪽
Para. V. de Romano Pontifice 223 prae caeteris tantopere excellunt in liistoria taclesiastica,
opponere poluisse , quod ignotum suit prioribus Ecelesiae saeculis privilegium insillibilitalis in i Romana Pontisice , dum constat in quovis saeculo haereses fuisse ex tinctas auctoritate , et sententia illius. Quod ad Epist tam attinet S. Leonis , quae examini dicitur suisse subjecta , respondemus id propterea factum esse , quia Obscura visa fuit, quoniam Graeci , et Syrii imperiti erant Latini idiomatis , in quo scripta suerat, et quia etiam vitiata existimabatur ab Eutychianis, non vero quia dubia erat auctoritas Sancti Pontificis. , Et quidem cuin Epistola explicata fuit a Legatis pontificiis , statim ab omnibus conclamatum fuit. Anathema , qui ita non credit, Petrum per Leonem loquutum luisse. M tertium respondemus , quod Adrianus objecta
Verba protulit , cum erat professor in Academia Lovaniensi, n6n Vero postquam Papa Electus fuit. Et quidem cum jam Pontifex esset mulavit sententiam , et in sermone tertio de Consecratione Romani Pontificis ait Ego autem non facile crediderim , uit Deus Permitteret Romanum Pontiscem contra fidem errare , Tyro quo vecialiter orauit in Petro. Caeterum id ad
rem non facit. Nos enim non arbitramur Romanum Pontiscem , ut auctorem privatum errare non posse , et intiam in side ; sed tantum errare non posse ex Cathedra loquentem in dirimetidis fidei contraversiis , nec in proponendo aliquod haereticum credendum universae Ecclesiae secus enim tota defigeret Ecclesia et Credens, et docens , quod est haereticum. Quocirca notavimus quO-que , quod insallibilitatis privilegium non respicit, nisi