Theologicae institutiones cum recta naturali ratione ut plurimum consociatae opera et studio A. Palma Cherubini

201쪽

Pisis V .le nomiano Pontifice 203

Ad quartum.' Nihil aliud indicant objecta Petri ver- quum illius humilitatem, qui cum Caput suerit , Iion lamen imperatoriis verbis utitur , sed humilibus. Sed nihilominus tamen praecipit. Pascite, qui in 'bis est , gregem Dei. Praeclarum 'certe humilitatis G, xemplum , quod constanteo sequuti Sunt ejus. Successo- , res Romani Pontifices , qui servos servorum Dei Seinominant , et si utres , et collegas appellaut Episcopos

1 338.' Sed . iterum opponunt Heterodori. Actorum Cap. VIII habemus , Petrum cum Ioanne missum suisse Samariam ab alia Apostolis. Cum audissent, Apostoli , qui erant Ierosolrmis Α'i quod recepisset i

Samaria GHuni Dei miserunt ad eos Petriam det Dannem. Sed qui ab aliis mittitur; subditus potius,

quam princeps , dicendus est. Ergo etc. i 339. I. In iisdem 'Adlibus Apostolorum mp. XV. e. I 3 habemus , quod in Concilio Apostolarum habito Ierosolymae , nonisne omnium sententiam nou protulit Petrus , sed Iacobus major. 'Panquam tacuerunt, respondit Iacobius , dicens e mri Fratres , nudita me eice Ergo nullum jus capitis tunc habebat Petrus. 3 o . S. Paulus ad Galatas cap. Secundo , undecimo dicit restitisse in faciem Petri. Cum autem Denisset Cephas Antiochiam, in faciem ei restiti, quia reprehensibilis erat et ibidem V. x 4. Dixi Cephae coram omnibus : Si ' tu , cum Iulaeus sis , gentiliter uiuis , et judaice et quomodo Gentes cogis juda Azare γ Νti quid si vero Petrus suisset Caput, et prin-ePps Apostolorum , ct universae Ecclesiae, Paulus iusse-

202쪽

204 nslis. Theolog. Lib. II. de Locis ra I. Itor , ct subditus , ita publico rcpreliendere audisset 8 34. 4. Idem Paulus in secunda ad Corinth. cap. uiidecimo e . ,18 asserit: sibi . pertinere solliciuidinem omitium Ecclesiaruna. Praeter ida , , quae .cxtrinsecus; sunt Q instantia i mea : quotidiaria , solici do omnium Ecclesiarunι. go , ad ipsum potius 'aecla-hut primatus ibouoris 4 ei: jurisdictionis; ex quo, sonan sa-Clum mi Q ut Peri auiouomasiam, appellatus sit Apostolus.

p . Et quidem ad primum dicimus, Petrum

Ioanne missum sui sis Sumariam ab , aliis. Amtolis per modum consilii , non vero praecepti. . Indiscriminatim omnibus praeceperut i Christus , ut . proficiscerentur perviundum' uni VersuP., et 'praedicarent Evataplium omni creaturae.Itaque postqvum receperunt Spiritum Sanctum, consilium. inter se bisuvius statuurunt in qqam . Qui ε:Partem prosicisci r deberet , ut ClirisIi pNeeepto iacerent i5ulis. Ergo modo comestivo , n0ubi imperativo Petrus

missus suit Samariam . . . li ..

' Ad secundum respoudemus, quod objecto cap. XV. Actuum , Ostolorum potius colligitin Petrum iuvesuisse illi Concilio , ab Aivistolis habito , ut viderent , num i servari. deberet Lex M aica , et circumcidi Gentiles , qui, recipiebant Christi sidem, qnam Iacobum Majorem, Etenim sic ibi legitur e . 6 , et se- pacutibus. Conveneruntque Mostoli , et Seniores o, dera de verbo hoc. Cum autum magna conquisitio seret, surgens Petrus dixit ad eos: Viri Imo es, vos scitis , quoniam ab antiquis diebus Deus in nobis elegit per os metian audire Gentes verbum man-ge ιi , et credero .... Nunc ergo quid tentatis

203쪽

nn V. de Rommo Pontifice. 205 Deum, in onere iugum su er cervices Discipulorum quod neque Patres nostri, neque nos Portam PO tuimus ' Sed per gratiam Domini Iesu Christi credimus saluari , quemadmodum et illi. Tacuit autem omnis multitudo. Quis hic non videt, quod post conquisitionem quaestio decisa fuit a Petro , et omnes sequuti sunt illius sententiam, tame omnis multitudo pErgo Petrus existimabatur ut praeses , et caput. Quod si in sequenti versiculo i 3 sequuntur objecta Verba. Postquam tacuerunt, respondit Iacobus , dicens triri fratres , audite me , procul dubio ipsa indigitant , Iacobum repetisse sententiam Petri , et ut ab omnibus receptam publicasse. Ad tertium Theologi , et Patres magni nominis, 'ciauctoritatis respondent, Cepham a Paulo reprehensum non fuisse Apostolum Petrum , sed alium eodem mine , qui cum Cleopha proficiscebatur Emmaus. Sic Clemens Alexandrinus apud Eusebium lib. primo Hist. cap. II; et sic quoque Hieronymus scribens. Esse qui Cepham , cui in facim Paulus restitisse se scribit, non putent Apostolum Petrum , sed aliquem do septuaginta isto pocabulo nunc arum. Caeterum nos dicimus , quod reprehensio isthaec non indicat in Pau- Io superioritatem , sed potius confidentiale telum, et in Petro tantummodo aliquam timiditatem conversationis. Ast si Ecclesiae caput, et praeses assignari debebat a Christo , nunquid praeses Paulus , qui Apostolus fuit electus posteaquam , mortuo jam Christo, tanto gelo Pe rsequutus fuerat Ecclesiam 8 ,

Ad ultimuin dicimus , quod solicitudo omnium Ec-

204쪽

Purs V. de Romano Pontisce. 207mediate addidit et portae inferi non praepalebunt amoersus eam. Sed quandiu non praevalebunt 8 Nunquid dum tantum viveret Petrus 7 Absit. Sed semper procul dubio usque ad saeculorum sinem. Sed quomodo id

Verum , si Petro: non essent Successores 2 Quomodo secus servaretur doctrinae, et membrorum unitas ' sine capite 2 Quomodo tam numerosa socieris , sine prinei

pe, uniformiter dirigi posset ad eumdem sinem 2 Quot mortifera schismata portae inseri non excitarent in Ecclesia 2 Prosecto ut scribit Cyprianus' in primo tomo in epistola ad Cornelium . Papam. Nequo aliunde haereses Obortas sunt , aut nata sunt schismata , quάm inde quod Sacerdoti Dei non Obtemperatur , nec unus in Ecelasia ad tempus sacerdos , et ad tempus judex ince Christi cogitatur. - Dicendum' ergo, quod Romanus Pontifex , qui locum Petri tmet in Ecelesia Romana , sit, et quidem in omnibus, ejusdem Petri legitimus successor. 343. Prob. secundo ex conciliis Oecumenicis, quin iram auctoritatem Insallibilem esse jam demonstravimus. Sed ipsa sere omnia , praesertim Florentinum sess. VI in qua, etiam praesentibus , et sussi agantitas Episcopis Graecis , sic definivit. Sanetam Apostolicam Se-dem , et Romanum Ponti em successorem esse B. Arri Principis Apostolorum , et rerum Christi V carium , totiusque Ecclesiae caput , et Omnium christianorum patrem , et Doctorem existere , et Uri in T. Petro pascendi . et regendi et gisem nandi uniuersalem Ecclesiam a Domino nostro δε- εα Christo plenam potestatem traditam esse. Ero

205쪽

208 Insvi. Theolost. Lib. II. de Loth neoI. 344, Prob. tertio ox perpetua , et constanti Tradi tione , quam demonstravimus esse alteram fidei nostrae regulam. Itaque Patres et Graeci, 'et Latini uno orcsemper docuerunt , vomanos iPontifices esse Petri Successores. Sic Cyprianus epistola septima scribit. Factus est Cornelius Episcopus, cum Fabiani locus , idest cum locus Petri pacaret. Sic optatus Milevitanus lib. II. contra parmensem. Sedit pri&r Petrus , Cia. successit Linus etc. Sic Hieronymus ad Damasum Cum Successore Piscatoris loquor. Sic Augustinus epistola 18. In Romana Ecclesia semper Amstolicae Cithedrae viguit primmatus et sic caeteri omnes. Er

345. Prob. , secunda pars. Ex modo demonstralis Romanus Pontis x ost legitimus successor Petri. Sed Petrus a Christo primatum habuit . super caeterm Apostolos , et Ecclesiam universam 34a . Ergo Romanus Pontifex primalum bubi t super omnes Episcopos , et pastores , et universam Ecclesiam. Item Petrus suum

primatum habuit non ab hominibus, sed ab ipso Christo , scilicet non jure humano, sed Divino. Ergo Romanus quoque Pontifex , qui est successor illius, eodem Divino jure suum habet primatum.

Soluuntur objectiones Helem Gorum. 346. Ob. contra primam partem. Romani Ponliscis auctoritas. non se extendit ultra Romani Patriarchalus fines. Ergo non est successor Petri tin primatu super omnes Pastores , et Ecclesiam universam. Prob. Couci

206쪽

Pura V. de Romano Pontifice. 209lium Nicaenum , quod ulique sidem Divinam Deit, can. 6. sic definivit. Mos antiquus perduret in 'rato et Libra , et Pentapoli, ita ut Alexandrinus Episcopus horum omnium habeat potestatem quoniam quidem et Disco o Romano ραrilis mos est. Ergo Romani Pontificis auctoritas etc... Nihil ex allato Nicaeui Gancilii Canone concludi

potest adversus nostram thesim. Omima enim sunt verba antecedentia , scilicet. Ecclesia Romana fraver habuit primatum etc. mos antiquus etc.; ut lectus , et

probatus suit in Concilio Chalcedonensi actione 6. Deinde dicimus , quod triplex potestas distinguenda est in Romano Pontifice , scilicet Papalis , Patriarchalis , et Episcopalis. Itaque quoad primam , est Caput totius

Ecclesia Christi quoad secundum similis quodammodo est caeteris Patriarchis , et quoad tertiam est Epi- Smpus Romae. Bene ergo in adducto Canone Concilii Nicaeui , postquam dictum est Ecclesiam Romanam semper habuisse primatum , additur. Mos antiquius Pe duret in is πιο , et Lybia , et Pentapoli, ita ut Alexandrinus Discopus horum omnium habeat μο- testatem ; potestatem scilicet patriarchalem , ut habet Episcopus Romanus. Igitur Episcopus Alexandrinus quoad Patriarchatum tantum , nou vero quoad dignitatem Supremi Capitis , similis est Romano Pon-iisci. 3 7. C. Atqui ex laudato canone Nicaeni Concilii deducitur , Romanum Pontificem aequalem omnino habere potestatem , quam quivis simplex Episcopus habet in sua Dioecesi. Ergo etc. Prob. Rufinus sic reddit lau-

207쪽

2l0 Lilis. Theolog. Lib. II. de Locis Theri

datum canonem Nicaenum. Et apud Alexandriam, et in urbe Roma , Metusta consuet o seruetur , ut Ucι illic ei, uel hic suburbicariar m Ecclesiarum sollicitudinem gerat. Ergo Romanus Pontifex nonnisi quarumdam suae Diocessis urbium liabet potestatem sicut Caeteri Episcopi. Etsi dicere possimus verba illa suturbicarum Ecclesiarum a Rusino intrusa Misse in Canonem, quoniam ipsa non reperiuntuh in vulgari textu Graeco ,

neque in exemplaribus Gelasii , neque in iis, quae ad Patres Concilii Carthaginensis transmissa suerunt; tameu dicimus, quod si per verba susurbicaniarum Ecclesiarum intelligit Rufinus aliqua praedia , et urbes simplicis Dioecesis Romanae , ipse in aperta contradictione est, quia Concilium Nicaenum ex citato Canoue concedit Patriarchae Alexandrino , quem adversarii conantur sv cere parem Romano Pontifici, jurisdictionem ita AEgy-plo , Libya , et Pentapoli, in quibus Regionibus multi

sunt Episcopalus. Ergo. Vel dicendum , quod intrusa sunt allata verba , vel quod per ipsa intelligenda est tota Iurisdictio Patriarchalus Romani. 348. C. Atqui Romanus Pontifex jurisdictionem habet simplicis Episcopi , et nullam in Ecclesiam univer-Sam. Ergo etc. Prob. Gregorius Magnus lib. 9. Epistolarum Epist. 3 a non vult Romanum Pontificem appellari Episcopum universalem. Ergo dicendum , quod liabet simplicem jurisdictionem Episcopalem.

q. Gregorius Magnus reprobat vocabulum unioersalem in sensu illorum ., qui existimant solum Romanum Pontificem esse verum Epi,copum totius Ecclesiae ,

208쪽

quasi castieri sint simplices vicarii illius , non vero exeludit ab illo jurisdictionem patriarchalem, et Papalem, hoc est primatum in tota Ecclesia. Et quidem in Epistesa 99 scribens ad Mauritium Imperatorem graviter reprehendit Ioannem Patriarcham Constantinopolitanum eo quod se diceret Episcopum universalem , quae quidem praerogativa soli convenit Episcopo Romano, ut est Papa , et totius Ecclesiae caput. 3 s. Quae asserri solout contra secundam partem , quod scilicet Romani Pontificis primatus sit ex institutione Divina , ad haec reseruntur. Primo, quod hujusmodi primatus non a Christo Romano Pontifici collatus cst,. sedi,olius a Conciliis, et etiam ab Imperatoribus. Et quidem habemus ex Concilii Chalcedonensis can. 28. Antique Romae Throno, quod urbs illa i eraret, jure Patres prioilegia tribuerunt. Et Iustinus N

vella roo seribit. Decernimus secundum Sacrarum Synodorum Decreta , Sanctissimum Veteris Romae iscomm Primum esse omnium Sacerdotum.

35o. I. Apostolus ad Ephmios cap. IV ; et in prima ad Coritilli. cap. XII describit omnes Hierarchiae ordines , et nullum verbum facit de Romani Ponti seis

primatu . Ergo primatus Papae non est a Deo. 35r. 3. Petrus ex se , non vero ex praecepto Christi Romae suam sedem statuit. Ergo Romanus Pontifex , qui per vos est successor Petri, ex institutione Petri , non vero Christi , primatum habet... Ad singula: et quidem ad primum dicimus , quod a Canonibus Conciliorum , et ab edictis Imperatorum, non datur , et consertur Romano Pontifici primatus ,

209쪽

2I2 Inis . Theolog. Lib. II. de Lotis Theol. sed tantummodo agit oscitur , colitur , et defenditur vetuit jure divino illi debitus.

Ad secundum respondemus primo, quod ideo Paulus in enumerando Hierarchiae gradus silet primalum Sancti Pontificis Petri , quia illum existimabat satis notum ex verbis Christi Mailli. cap. XVI. , et Ioannis

Cap. XXI. 34α ; 344 . Secundo dicimus, quod

objectis locis non auimus est Paulo enumerare gradus

Hierarchiae Chνisti Ecclesiae permanentes , alioquin verba facere debuisset de Diaconis , presbyteris, et Episcopis. Ad ultimum , et caetera similia, respondemus, quod

ex voluntate quidem Petri Romae habemus ejus succes- Sorem , et caput totius Ecclesiae ; sed ex jure Divino, Milicet ex institutione Christi latis successor, uti demonstravimus , primatum habet in universam Ecclesiam. Utique Petrus poterat alibi suam statuere Sedem , et tu hac hypothesi non Romanum Episcopum diceremus, et

tueremur Petri successorem , et supremum Ecclesiae

caput, feci illum , qui alibi successisset. 352. Demonstrato , et vindicato Romani Pontificis primatu in universam Ecclesiam , et id quidem ex jure Divino, quoniam legitime electus , est Petri Apostoli successor , qui a Christo hunc primatum habuit super caeteros Apostolos, et Ecclesiam universam 34i ; videamus nunc oportet , quanta sit illius auctoritas in desiniendis fidei veritatibus. 353. Ad hanc non de fide solvendum quaestionem, quas agitur inter Catholicos, scilicet inter Theologos Parisienses , et Italos praesertim , nonnulla sunt prae-

210쪽

Purs V. de Romano Porus e. stia

mittenda. Et quidem primo ad memoriam revocanda suut , quae de fide docuimus , et vindicavimus , cum

sermo fuit de Ecclesti. Scilicet primo , quod visibilis Christi Ecclesia deficere nou potest utique in credendo S. i 33 . Secundo , quod eadem Christi Ecclesia silli nou potest iu docendo , quae ad fidem , et mores pertinent S. i8o . Tertio , quod solus Romanus Pontifex ordinaria auctoritate jus habet convoca

di Concilia Generalia , et in illis sive per Se , sive per suos Legatos , praesidendi 276 ). Quarto, quod decreta Couciliorum Geuera tum in iis , quae ad fidem pertinent , sunt iuiallibilia O. asa ). Tandem, et 'praesertim , quae a95 uotavimus necessario requiri , ut Geuerule Concilium , recte se habeat et maxime , quod si deest subscriptio illius , qui praesidet , concilium non est adprobatum , et illius acta non

obbligant, ut accidit in partim sex Conciliis relatis Si 6 , et in omnibus septem descriptis S. 3a a ).554. Secundo , ut Sensus quaestionis clare Paleat notanda sunt quae bac in re Bellarminus dicit de summo pontisce lib. quarto. Et quidem primo. Conoeniunt omnes Catholici cum Haereticis in duobus r. posse Ponti em , etiam ut Pontificem , et cum suo Comtu consiliariorum , νel cum generali Concilio erraro in controversiis facti particularιbus , quae ex informatione testimoniisqme hominum praeciρus pendent. posse Pontiscem , ut Privatum Doctorem errare, etiam in quaestionibus juris ianiςersalibus tam secquam morum , idque ex ignorantia , ut aliis D ctoribus interdum accidit.