Aristotelis ... operum omnium pars prima septima, quam Logicam, seu organum appellant cui addidimus argumenta, ac potius paraphrases, & annotationes ex Boethi, Ammonij, Simplicij, Io. Grammat. & Alexandri sententia in singula capita ex Ioan. Marinell

발행: 1585년

분량: 984페이지

출처: archive.org

분류: 철학

11쪽

8 Physicorum

deinde naturalem non oportere cum his disputare,neque eorum rationem soluere litigiosam .

Philosophus naturali 1 disserere cum his non debeat, tendit duplici ratione. prima eii s ut enim o Geometrae J secunda s simile itaque non oporteat rationes Parmenidis, er Melisit soluere, duabus probat rationibu t.prima est s et enim fal- ssa accipiuntJ secunda DNobis autem IupponaturJ tamen ,cum non rhysice liceat, metaphysice contra eos Met Mere proponit sic sed quoniam de natura. Jcaput Primum opiniones de princip s, o earum auctores complectens. CESSE est autem aut unum esse principium, aut Plura .Et, si unum, aut immobile, ut dicunt Parmenides, ac Melissus: aut mobile, ut Physici. hi quidem aerem asserentes esse. alij vero aqua primu principiu. si uero plura, aut finita, aut infinita . Et, si finita, plura aut uno, aut duo, aut ista, aut quatuor,aut secudum alium quempiam numerum . Et si infinita, aut sic ut Democritus, genere quide unum, figura vero, vel specie differentia, aut etiam cointraria . s Similiter autem quaerunt & quaerentes quot sunt ea, qui sunt.ex quibus enim sunt lea,quae sunt,qusrunt mimum utrum haec unu, an multa sint.&, si multa, finita, an infinita .quare principium, ac clementum quaerunt utrum sit unum, an multa. sItaque si unum,atque immobile sit id, quod est, considerare, non est de natura speculari.Vt enim & Geometrae no am

plius est ratio ad eum, qui destiuir principia,

12쪽

Liber primus. 9

sed aut alterius est scientiae,aut omnium Communis: sic neque ei, qui de principiis . no enim amplius principium est, si unum 1 tum , ta ita unum est. aut enim principium cuiusdam , aut aliquorum est . ' Simile itaque est considerare Tex. an lac unum est,& ad aliam quamlibet positi nem sermonis gratia dictam disputare, ut Heracliteam,aut si quis dicat hominem unum, id, est, esse. ' Aut soluere litigiosam rationem. Te. quod utraeque quidem habent rationes & Μelisti, & Parmenidis: etenim salsa accipiunt, &non syllogizantes sunt. magis autem Uelissionerosa est, di non habens dubitationem . sed uno in conuenienti dato alia contingunt. hoc cutem nihil dissicile est. s Nobis autem suppo- Te. Ir.

natur ea,quae sunt natura, aut Omnia, aut quaedam moueri. manifestum est autem ex inductione. Simul autem neque conuenit omnia soluere, sed quaecunque ex pi incipijs aliquis demonstrans mentitur,quaecunque vero non, minime, ut tetragonismum, eum quidem, qui persectiones Geometrici est dis oluere: illu autem, qui Antiphontis, non Geometrici est . sed , Te . et a quoniam de natura quidem non autem naturales dubitationes contingit dicere ipsos , forsitan quidem bene se habet aliquantulum disputare de ipsis . habet enim philosoῖhiana haec consideratio.

EXPLANATIONE s. Principii J. . xi flens in re simmobile J. i. infravse . . mutabile Physici J .i. Philh Ophi naturalel f hi '

13쪽

ro Phy sicorum

rectum: deinde secundum ordinem. . Horis, ct posterioris, vel secundum positionem loci. s. ante, retro Oe. Dimiliter J .i. supradicto modo s ea quaesunt I.i.entia. ex quibusJ.i. ex quibus causis materialibus s hac J.f.entia. sprincipium,m elementa Jci. causim materialem non est de naturasseculard.i. non pertinet ad naturalem hac perscrutatio sprincipiaJ. fuas alteriurJ .isuperioris somnium J f. cient tarum, ut metaphysica sinc neque ei, qui de principWH i similiter de principses notis per se non oportet loqui in hac scientia unum fotu .i. unum ens solum stir fc unitJ.s immobile s sermonir gratiaJ .i. llam, vel improbabilem MeracliteamJ .isententiam Heracliti poneniis omnia semper moueri Did quod est J. i. ens faut IoianereJ ci. non est proprium Philosophi naturalis. solue-

tiones, qua peccant, o in materia,et informa sonerUM .i. ratio uina, fatua lana sunt naturaJ.i .naturalia somnia). i. omnes nitiones smentis uri .i. conmcludit falsum ineolioneiJ circumferentiae filiumJ.

quadratum .Antiphontis supponentie com raria i rincipia Geometriae silenat AraJ i. de rebus naturalibut

ma, nempe Metaphysica . Summa,&diuisio in cap. 2. Arguit igitur contra illam Parmenidis,J Me- Iihi Jenientiam,quae erat Omnia esse dinum . Argum menta autem, siue rationes duat producis : altera a QMisione entis sumitur.γtide ait Principium autem mclaime J ubi concludit ens unum non reperiri tantum. Alteram accipit ab Unius Rii catu 2 multat enim fgnificat, ut aperit hoc loco fAmplius quonia ipsum unum mκltipliciterised di, bitationem asse ν su paries, Pirκm νnum sint, an plura,ibi.

14쪽

Liber primus. II

mbet autem Goliati em J hanc I dipotheticὸ sol --it sic si toti unumJ sed cum', qui rationem Parmenidii, is Melii sequebantur,errorem perciperet,

celaremi, vobis,mi scribit LConturbabantur autemJcontra eos hane profert conclusionem Ars Idem es unum, madta,edi triplici ratione confirmat . unde

legitur ssed multa sunt quae sunt 2 prima ratio ests aut ratione 3 secunda saut diuisione 1 tertia

snon autem opposita. I pμt Sec indum, opiniones non natur inteae loquentium defrum ... PB incipium' autem maxime omnium pro-Te. priuiri , qui multipliciter dicitur id, quod est, quo dicunt dicentes unum esse omnia ivtra substantiam omnia, an quanta, aut qualia ξ dc iterum visum substantiam unam omnia, ut hominem unum,aut equum unum, aut animam v na1Dξanquale, virum autem hoc, ut albia, aut

calidum, aut aliquid talium Z haec enim omniaudis erunt multum, di iunt impossibilia dictu s Si enim erunt & substantia, dc quale,& quan Tς tum,& haec siue separata adinvicem, siue non, multa sunt quae sunt. Si vero omnia quale, aut uanium,siue cum sit substamia , siue cum n5t, in conueniens est, si oportet inco ueniens disecere quod impossibile. nullum enim alioru separabile est praeter substantiam: omnia nan que de subiecto dicuntur , tela substantia ἀφ Melissus autem quod est infinitunia essed recit quantum itaque aliquid est quod est,infinitatum enim in quanto est. suhstatiam autena infinitam, aut qualitatem , aut passionem esse nS contingit, nisi secundum accidens, si simul taquanta aliqua sint . . Duniti enim ratio 'u nis

15쪽

i et Physicorum

utitur, sed non subilantia, neque quali. si igitur dc substantia est, dc quantum, duo, dc non unum est quod est. 1i vero substantia 1 olum sit, non infinitum est, neque magnitudinen habebit ullam . quantum enim quoddam erit. γς Amplius, qidc iὰ sum unum multipliciter dr, quem adinodum ec quod est, consideranduest quo dicunt unum elle Omne .dicitur en in Vnti in , aut c6tinuum, aut indivisibile, aut quo mili ratio eadem , dc una est ipsius quod quid erat esse: quemadmodum merum , dc vinula .ssi igitur continuum est, multa est id, quod est: ι . in infinitum enim diuisibile est continuum mabet autem dubitationem de parte, dc toto. fortassis autem nihil ad orationem , sed ipsam secundum seiPsam, vir uiri unum , an plura sintrars, dc totum. Lt quomodo unum, aut plura . Et si plura, quomodo plura. Et de partibus non continuis eadem est ratio. Et si toti unum utra- que est,uelut in dialii bile, quoniam de ipsae sibi ''' ipsis . η At vero, si velut indivisibile, nullum erit quantum, nequc quale . Neque itaque infinituest id, quod est, sicut Melimus dicit; neque fini-τe i, tum, sicut Parmenides: terminus entin indivisi δ' bilis est, neque finitus est. s At vero, si omnia , quae sunt, ratione unum sunt, ut indumentum, tunica , Heracliti orationem contingit ipsos dicere . idem enim erit dc bono dc malo, de non bono esse , dc bono . quare idem erit bonum, dc non bonum,dc homo, dc equus . dc node eo, quod unum sunt, quae sunt, ratio erit, sed de eo, quod nihil sunt,& tali esse, de lato idem. N. 2ο. 'Conturbabantur autem dc posteriores, quemadmodum dc Antiqui, ne forte accidat ipsis ide

16쪽

Liber prinatis. I 3

ipsiim . Est auferebant, quemadmodum Lycophron: alij autem mutabant dictionem, non ut homo albus est, sed albatur, neque ambu lans est, sed ambulat e ne ipsum Est adij cientes, multa faciant esse unum . s Tanquam singulariter dicto uno, aut ente . Sed multa sunt quae sunt: aut ratione, ut aliud est albo esse, & musico, eidem vero utraque, multa itaque unum: aut diuisione, quemadmodum torum,dc partes. Hic autem iam dubitabat, de co-fitebantur unum multa esse,tanquam non contingeret idem unum , dc multa esse, non autem opposita. est enim vnsi dc potentia, dc actu.

s Hoc igitur modo dicentibus impossibile 'videtur, qu ς sunt unum esse .Et ex quibus ostendunt, soluere non dissicile est. virique enim cotentiose syllogizant, dc Melissus, dc Parmenides. nam de falsa accipiunt, de non syllogizantes sunt. Est autem Melissi magis onerosa ratio, de non habens dubita: ionem , sed uno in- conuenienti dato, alia contingunt. hoc autem

nihil dissicile est. Ex 2 LANATIONES.

Principium autem omnJum tropr7um J quod. m. ximo est accihiendum ad dissutandum contra dicenter omnia elye unum s substantia a. unum in substatia D nta, aut qualiaJ aut sinum in qua alitate, aut unum in qualitate s substantiam unam' . . arti eularem ut Socratem s oum autem Inc J.f. numerosi an . . uniuersale ,γel in lividi Vm s stantiae , vel qualitatis, uel quantita isse: κut J. . unum 'mui. .c. Hye unum snultam enim aliorum se parauello ni

17쪽

ih Physicorum

tanto idem J. . eade erit desinitio re quanti, σ qui lii, Dont Habantπr autem posteriores J.r. Ρequenter Parmenidir m Melisti opinisnemn dubitationet inciderunt De sie Ja dicere Fuferebatbi. a ropost twκibus auferebant sdictionem copulam in uerbum

adiectivum singulariter J .i. uno modo seidem vera utraqueν. iubiecto autemseunt eadem f. album, re musicum musta itaque unumJ. .multa itaque nep-nitione, m unum subiecto saut diuisione ut totum, pisci .i. ut si totum consideretur fecundum compossitis

nem ej unum , si secundum diμsionem plura est.n. Mnum, Ir potentia, ct actκs J -i. est unum enim actu, O pluris potentia. Summa, dc diuiso in cap. 3. Parmenidi r m Melissi soluit rationes , ' Platonicorum sequentium iPos; quia recte non θPvetant ;apuniunt enim salsas propositioner,re hoe ait ibi Lutrique enim contentiose s PNixant primo autem Io Dit, edi improbat rationem Melisit, deinde Parmenidis. ratio I, eli est si quod factum est omne habet princistium J unde concludere vult, quod illud quod non est factum sit infini um . improbat hancnem ubi ait fpsea, et hoc incnnueniensJ deinde otidit rationem Melijsi peccasse in materia,Vacce' -

18쪽

Liber primus. I F

fe falsa, hoe tripliciter, crprimo ibi s deinde propter quid est immobile si est dinum Jsioeundo Γ ρε Maal eratio pro ter quid non erit J ultimo demonstrat accepisse fassa: dicebat enim omnia esse γmum, ubi ait at vero nec specie pusibile est unum esse. JSolutis rationibus Meli sit transis ad destructionem argumentorum Parmenidis, qua tamen uno eodem modosia

nuntur ,.sic dicit ibi Γ er ad Parmenidem aurem idem modu G robat hoc dupliciter: primo ibi sol enbecunda ubi ait Γ partim quia non concludit J q, fatra sumat dem n strint sic sso a quidem qui id Manon conciuuat , ibi inquit non concludit autem J hbeo stolidit in si nai, deinde adaptas similitudineis ad propositum in mit dicen r squia si sola alba fu--autur) adaptat similitudinem ad propositum , o Visod dictum est de albo probat similiter se habere circa ens duobus modis, primo J-d non sequitur ens esse unum simpliciter propter hoc,quod1ubiectum, craeeidens sunt diuersa secundum rationem, oe hoc narrat ibi Decesse est igitur accipere hs,qui dicunt J d in se,quod neque sequitur ex ratione Parmenidis, sit tantum unum propter multitudiuem partiu- , siue ita partes sint quantitatiuae, siue desinitionis. G d non sequatur quantum ad partes quotitati uas declarat dicens neque igitur magnitudinem Ineque etiam quantum ad partes desinitianii sic sautem diuiditur, g, vere em confutatis opinioniburo Melim, oe Parmenidis improbat fionem Platonicorum sequentium istos,qui acquieverunt rationi, quae ducebat ad hoc non ens etye eus, oe ilia, quae caueludebat munitudinem esse diuisibilem, asserit ba-epositionem dicens s mdam a tem rationibur ut, se

'refellit prima' c s manifestum autem es, rem ad νe - e J aliam aut L s in laris Physicor

19쪽

16 Physicorum

caput Tertium, ante dictarum opinio; D mbliuisemos confutans . Te. 23. Vod igitur paralogizat Melissus , manifestum est: opinatur enim accipere, si qlfactum est, omne habet principium, P& id,quod non factum est, non habet.Postea re hoc inconueniens omnis esse princi eium rei .& non temporis, & generationis no simplicis, sed & alterationis, tanquam no momentanea ς- λψε facta mutatione. η Deinde & propter quid est immobile, si unum est 3 sicut enim dc pars una cum sit, liqc aqua, molietur in seipsa,quare non dc totum ὶ Postea alteratio propter quid non eriti At vero nec specie possibile est unum esse, nisi eo, ex quo. Sic autem & Physicorum quidam dicunt unum, illo autem modo nO. homo nanque ab equo alterum est specie, & contra-Te. λs- ria inuicem . Et ad Parmen idem autem idem modus rationum est, & si aliqui alij sunt proprij. Et solutio est, partim quidem, quia Ialsa est: partim autem , quia non concludit. Falsa

quidem , quia quod est accipit simpliciter dici ;cum multipliciter dicatur. Non concludit autem, quia , si sola alba capiantur, significantevnu albo, nihilo minus multa alba sunt, & non

Vnum. no enim continuatione erit album vnu,

neque ratione.aliud enim erit esse albo, & suscipienti,& non erit praeter album nihil separabile. non enim quatenus separabile est, sed esse alterum est albo,& ei cui inest. sed hoc Parme-Te. 26. nides nodu videbat. 'Necesse est igitur accipere iis qui dic ut qJest unu esse, non solu unum

significare ql est, de quo utiq; praedicetur, sed . & quod uerE est,& qa uere unum est: accidens

20쪽

Liber primus. II

enim de sibi ecto quodam dicitur quare cui aecidit quod est, non erit: altersi enim est ab eo, suod est: erit itaque aliquid, quod non est. non itaque erit ali j in existens quodve rhest. non enim erit enti ipsi esse, nisi multa quod e significet, sic, ut sit aliquid unumquodque, sed supponitur quod est significare unum . Sisi igitur Te. 27. quod vere est nulli accidit, sed illi aliquid, magis quod vere est significat quod est, quam qa non est . Si enim erit quod vere est idem & abbum, albo autem es e no est,quod vere est: n

que enim accidere ipsi possibile est quodue nihil

enim quod est,est, quod non vere sit:)non ergo quod est album e st, nsi sic autem ut aliquianon sit, sed omnino non sit, erit. quod Vere itaque est non est . veru enim est dicere quod ve- re est quod album, hoc autem non quod est s-gniscabat. quare, si albu significat quod vere est, inulta ergo significat quod est . Neque igitur magnitudinem habebit quod cst, si quidem quod vere est, est, quod est. virique enim partium aliud est esse . Quod autem diuiditur quod vere est in quod ven est aliquid aliud. et ratione manifestum est . ut homo, si est quod vere est aliquid, necesse est & animal, quod vere aliquid est esse, & biyes . si enim non quod

vere est, est, accidetia erunt, aut igitur homini,

aut alicui alij subiecto. sed impost bile est . accidensetenim dicitur hoc, aut quod contingit

esse,& no est e, aut cuius est in ratione hoc, cui accidit . ut sedere side,velut separabile, in sino aut est ratio naris,cui dicimus accidere sinum. Amplius quaecunque in definitiva ratione Te. λ' insunt, aut ex quibus sunt, in ratione horu noinest ratio soliva. H in his ede. ratio homini. 4, v aux

SEARCH

MENU NAVIGATION