Grammaticus Proteus, Arcanorum Societatis Jesu Dædalus, a Laurentio Forero Soc. Jesu theologo dedolatus, Et, detractis aliis atque alijs laruis, genuino suo vultu repræsentatus. Accessit Auctarium animadversionum In Gasparis Scioppij Ecclesiasticam a

발행: 1636년

분량: 537페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

121쪽

ea is publici odia erga Iesultat Ioῖ

postolica quoque sedes tam illis, quampo dinibus sterioribus temporibus, innocentiae defen- pugnissionem suscepisset, eamque,caninis dentibus runt. eripuisset decretis & litteris, praesertim ex

Clementina , ut videre est ex Varijs Pontificu . Vnica, de Exconbus Praelatorum; quae incipit, equens ta oridua. & eN cap. Exijt , in 6.deseerborum significatione , paludo postr itiurn, ubi haec leguntur. Sed nec sic contra Frarres bos minores, ta contra Regulam hostis antiqv. -

cessauit Uuria, quin potius contra eos nitens fu- perseminare mettaan am , νnterdum amularares vitams .nuidia,iracundia, ta indisereta inserit a concν u r , mordentes flatres meorum Re

scriminosam caninu latratibus Iacerantes , non attendentes hancsanctam Regulam, set prAEdici' . irur, praeceptis ta moniti alutar/bus insituram, psoticu obseruationibus roboratam, perplures . . Tomanos Pontifices approbaram,heriamper

dem Apostolicam confirmaram, me. Ad horum Pontificum clara dc illustria exempla, fecit quo , Pius IV.Pontifex, ut antehac Societas Apostolicae defensionis clypeo haud timiddprotegeretur; cuius hoc extat Areue ad Cardinalem OttonemTruchsessium Episcopum Augustanum lectu dignum.

PIUS. PP. IIII.

V Enerabilis stater noster, salutem& πο

Exempldefensionis Pon

122쪽

cietate.

εσι Grammatis Protei cap. IL

HA-- nobis suis do tibiagis pro rosis, quou dis, nee DEVM rimentes ,nec hominam Fudis axeu remes , ad odium, infamiamque constandam Or--n, Meieratis Iesu, coponere, taper Germaniam, ali que prouinciaν di eminare a sene di nota grauiter rutim G pro eo,ac rei inigni ου , taram grauis magnitudo Fandali postulauis. insumus artes, ta semur in hostis antiqui, qu.eiam doleae in diuersis o Germania parti , G alys locis multa eius ordinis, fuisse in tu Co uia, qui Hu no euisuc ta animarum luridiligenter ιnseruianae: eorum pia ac iurar perAE , edire conatuae est,excisando obtrectarores cs impiarando; Ρ - - &probra adueri. sos eorum eum ordinem, ta qua amperio ου nominatim eareris notiores eo verene. Ea Moenerimina es falso eis obiecta esse facile quiuis .

Morerepoteran nos ramen non se omnino neri genda purauimήμ. explorandam cerrius

123쪽

Gum, quod de huius Mere σῶν innocentia, tapyrae laudabilibuου Uituris semper fecimu hac ιnquisitione non eου marum modo , sed etiam amctum fueris, aruum esse , ta ad Ueium nostrum pertinere existimavimus, serior, ta innocentia restimonium impertire. Iras ad char, imum mcirso sium nostrum Maximitianum Roman . rum Imperatorem electum , ta ad nobilem Qirum uerrum Ducem Bauaria, quorum in notitiamees libelrii perlatos esse audieramus a litteras de forum malevolorum impudenria derimus, homrantes eos ne quam eorum calumniis dem ha- υλου Meieraris Iraris consueuerunt, ben

gnitare complectantur, es foueant ; aepudiis si is

bona eorum opera adiuuene. Etsi aurem sim ν, quantopere tu semper eam Socierarem dilexoris, propter eiurpra noa in relu,onem Catholisam merito: tamen hortandum te quoque duxim μ,

dilectί maestarer, is exis,mationem tam a ram pudensibus calumnys quam iligenti mep reris , tuendam suscipias o es odium, atque infamiam, quam diabolico instinctu nonnuia ua --soru alucis, fama prorsus immemores,labyssisis iniquis, ta lingua dolos in eos excitare C nar sunt pro tuo perpetuo diuini honoris zelo,ssaturis animarum dio reprimere drau. Da rum Roma apud S. Petrum ριι annuis Piscatoris die aina. Decem ris. M. D. LXIV. Ponr. Nostri.

Finio hoc caput de odio in Iesultra, nisu finia

bendam putent. sed eos Daqua apud ipsi sisnt, ea, qu.

124쪽

roo Grammatici Protei cap. III.

finio odium quod duraturum est, quam diu in Christi vestigiis sequendis illi durabunt.

Non est igitur, cur se terreri patiatur Socie- . tas. Nunquam omnibus placebit: &si a hueplacere sominibin sectemus Chrisi, non essemus. Hoc odium caput nostrum Christus sustinuit. non es dignuου quis r in corpore , qui OGMA Winere non suis cum evire.

Paradoxa Iesiuitica . Istum Videlicet titulum praefixit. Proteus

noster suo tertio Opusculo, quo ait contineri νmpias, neor πι,scandalos - , pestisse

. ras Iesultarum Germanicorum sententναν, a , versu omnes re Noses Orrines, quarum omnν-

Consctu Sed commentitium at* adscitum hoc civilioris nomen AuguWini Ar ghesti esse, ex eo seriunomen. caecus videat, quod iterum in toto hoc scripto appareant plurima ubim vestigia, qine Grammatici nostri pedem, aequali prorsus per omia dimentione, ita referunt , ut siue

125쪽

August. Ardiethesi, parad. Iesumio

materiam . sive stylum, siue scopum conlid res, aliud dicere non possis, quam illum ipsissimum auctorem esse, qui in tactioneperduestionis, a n Analom,a Meieraris, in Fr Iuniperi Conseritatisne, & in toto hoc libro Arcano

iam, similia, si in illimo artificio, ct prope ijs.

dem verbis ac lineamentis finalit, pinxit, sculptit, excudit. Quare licet totus oculus esse, , omno sim mundi angulos, item ut sol lumine suo, perlustrare posses, nusquam tamen Ardiethe m nisi intra cutem Grammatici nostri inuenires; qui in Helvetia, haec ipse . quae de Carolo Crassis Imperatore in istis Paradoxis pag. 97. 98. α99. leguntur, iam ante, quam typis in lucem ederentur, quodam in monasterio, praesente Iegato Catholicae Rei p. Lucernensis, molesta garrulitate, & audaci verborum iactatione fastidiosissim d, contra Imperatorem nostrum Ferdinandum,& Iesiaitas declamitauit; quemadmodum, qui interfuit suis litteris est contestatus ; cuius mihi statim in mentem Venit, simul ac legendi istius ins

mis scripti copia facta est. Cum isas in os limine Amtorem senso nomino fasiae, quid in reliquis de illo sperare habeamus, non difficile est ii, telligere. Caeterum Paradoxa Iesu itica, quae a pag. Caula

cerpta esse dicit, possum justissimo silentio tio haec

126쪽

doxa pre terire.

Grauitama ini ria Coulegio Cardinalium illata a

Proteo.

Grammariti protra rap. IV

praeterire. I. Quia Gemissis Columba Bellarmi, ni, per Magistrum S. Palatij Romae publica auctoritate fuit approbatus, absque ulla suspicione d ubi S Obreptionis sitis, uti videre est in ipi libello. Non ergo credibile est, in eo , sas , nefarias , sandalosin I pestifera. sententias contineri; proinde libellus hoc solo scuto munitus, fatis seipsum cotra quemcunque accusatorem, nedum contra eiuscemodi manifestum calumniatorem tueri potest: neque opus habet alia defensione, aut si opus habet, ea pertinet ad reuerendissi inum Magistrum S. Palatii; cui haud dubia studio erit, Vt partes officii sui non omittat, ct Romae impia,nefariis,acpestifera non fuisse approbata demonstret.2.Bellarminus etiam

S. R. E. Cardinalis fuit: Ergo eausa illius ad Romanum tribunal spectat ; praesertim cum infamia illi inusta , in ipsorum quom Eminentissimorum Cardinalium non leuem iagnominiam perspicuὰ cedat. Quem enim Purpurati illi Patres inter eximia sui lacri

Collegij decora ait ornamenta numerant, fideique Catholicae propugnatorem maximum appellani,hunc couocare risvhinus in principe loco eorum, quos ait sentent in impia

nefarias , n ὀ - , ta pestiferinperinde, quasi Bellarminus impiorum scriptorum Dux & signifer fuisset, fac Emm illis ad doctrinam pestilentem ac nefandam pH-

rulisset ; quae honorem Cardinaliiij ordinis

127쪽

profecto grauissim d laedunt: quem sartum tectum nemo maiori jure custodiat, quam ij, quorum quam maximὰ interest. 3. Per haec

Paradoxa praebetur amplissima occasio ruinae A ih. . qu i dc confirmabuntur in obstinatione erroris ii, ct mauissim d sibi gratulabuntur conspecto hoc Vulnere , quod non selum Bellarmino, sed oc toti Cardinalium Collegio gladiator iste inflixit. Quid e . nim posthac authoritatis erit apud haeretiacos Bellarminianis libris,si animos ipsorum persuaserit opinio, Bellarminum Cardinalem impia, nefariis , seanda a V pes eris unsua ultima aetate scripsisse t Offendiculum autem tam exitiosum de medio tollere quis melius potest, quis iustius debet, quam Apostolica Sedes, cui suprema Ecclesiae cura est a Deo commissa ' Ex his satis liquere puto, mihi non leuia suppeditare argumenta, cur manum retrahere debeam a Bellarmini defensione, ct causam hanc grauissimam alijs

qui maiore potestate pollent,relinquere, ne, quae supra me sunt, agere, aut in alienum agrum videar meam falcem immittere. -- Turturis quom ex ipsius A duersa- Fatetur

xij confessione faetid ostendam ad Iesultas Aduers

nihil attinere. Ait enim ille in Congeminaris Hoee Turtur, Ludovici Grauinae, pag.8. cuius . libri Cinectorem dc Excerptorem se palam profitetur Augustinus Ardinghellus)Auctorem. a Caueae Turturis uere, sepatrocinium Marar- hoste I

128쪽

no Grammatici Protei cap. III. . .

suitarum & Meier. IES Ucipere, sed se Meis ateras lactam. destiae. ct pag. 9. Auctorem Cauearseb

norum seicinia, qui Cathoiacum se esse simulet. Quibus clarissime euinco, Ardingnelli lententia, Caueam Turturis non esse Ιesiuitis at- , . tribuendam; quorum aliquemyctepatroc/nsum Societatis suscipere, non propraraororem

sed oppugnatομem illius & simulatum cathol/- eum esse , iamqtie Logiliter destere, mactar heraste se getam ridiculum est dicere, quam fatuum credere. Quare si res ita sese habet, nil causae superest, cur Societas magnopere sit solicita ut pro ijs respondeat, quae ex Ca uea Turturis depromuntur. Quis enim niti

inique a me exigat', ut pro meo hoste in jus Veniam, & causam dicam Cauta quidquam momenti habet , quod

Tvxxμxi Ardiri tellus, Areanorum pag: 8. Patrem Ia i 3ςp ς 'ς eobum Κellerum nominat Caueae autho-' rem, nam omnes Ardininellum salsiuatis Iaa arguent, quicunq3 Vel duas pagellas inscri- cobo Kel ptis Κellerianis legerint, a quibustero. lus, siue acumina sententiarum, hue dictio- nis Romanae breuitatem ct neruos spectes, toto coelo distat; quod ipsum iterum satis

est argumenti ad persuadendum

129쪽

hrdingliellum istum pro insigni sutore dc sartore mendaciorum habeat, quandoquidem in nullo vestigio firmus consistit, sed leuissime a seipso desciscit,& aliud stans, aliud sedens dicit; quemadmodum etiam in

.Congeminata Voce Turturis pag. II. fecit, ubi Cardinalem Ee arminum ais piam mentem habuisse, deplorando negligentiam caenos rarum, reporem ; dc tamen in libro Arcanorum pag s.collocat inter nefariis, impias Ec pestiferas μ' sententias, illud Bellarmini dictum, is rei obsit ordinibuου grauia ta orbi nora reperari Fandata : quasit Vero piamentis sit, impia nefaraa, ta pestifera scribere, ac in vulgus emittere. Conlimilis vertigo dc antilogia est in eq, . quod pollicetur se Iesu ita rum Ge manicorum sententias producturu, ct postea pro Germanis obtrudit nobis Datum Belluminum , dc Eritannicum Canea

rem.

Uerum enim uerb ne glorietur Aduersarius in malitia sua, ct ob meum silentium Iesiuitas , veluti victos cessisse, ac manum sustulisse exultans vociseretur, necessarium duco, breuiter aliquot insigniora specimiisa Specimi is fallaciarum proponere, quibus ille in com- na sella naemorandis Iesu iticis istis paradoxis , ut clarum vocat, ad sucum faciendum est usus. Ardindi I. Fraudulenter reticuit capita dc paginas, in quibus tales sententiae reperiantur; sine dubio ob eam causam, ne falsitati cito

130쪽

Da Grammatici protei cap. IIA

integumenta detraherentur, inspectis stil. lis libris, qui in Germania facild haberi pota

sunt. E contrario in soco congeminaris που

ruris Neapoli Typis edita, ubi isti libri non sunt parabiles, ct paginae, & Auctores distinct4 exprimuntur, insidiosὰ ab Adue sario facta esse quiuis haud difficulter videt.

II. Capite I. n. r. haec verba tribuit Α dilighellus Caueae: proinde ratia eorum scam la sunt publicanda, quando de lassis est famis publica ,'Regulares iapside istas non far, re minae: quae tamen in Cavea pag. & I6. non

habentur, ubi selum osteoditur, sicilli S. Paulus ad Hebr. 6. ob publicam famam illigenti quaedam crimina obiectans, am monitionε ab integerrimo affectu proficisci pex illa verba docuit rametsi ea loquimur;eon δε--- aurem mel, ora stra. & Bellarminum sine Tissima mente, religiossis quosdam a studio virtutis palam deflectentes, in viam suis I chrymis reuocare voluisse; non ut prosteriacmeret, sed ut erigeret: non ut infamia notaret , sed ut ab ea liberaret. Quis autem ducit hoc nefarium esse & impium lIII. Eod. cap. n. Iustor me in mar. possunt religiosi, quando Vsi propriam famam ἀ

truncate, ct compage verborum λluta; sic ι enim

SEARCH

MENU NAVIGATION