C. Cornelii Taciti Opera quae exstant. I. Lipsius quintùm recensuit. Seorsim excusi Commentarii meliores pleniorésque, cum curis secundis

발행: 1598년

분량: 655페이지

출처: archive.org

분류: 로마

411쪽

poli. diando ibi iustitutum. Etiam in Iudaia fuit. Pompeius

Primus auctor mansuri theatri. Censbres antea tollebant.

Et Scipio Nasica. Hullianus illustrioria

ctus

Gordianus iunior Imperator. de quo apposite V ctor:

Toq. anno lusuri certamine, quod Nero Romam inuexerat, aucto firmatorur,in Persm pro sectus s. Exempliam autem, credo, Nero sumpsit a Neapolitis, de queis Strabo lib. v. ἔαροιο π νπιτηροκος ἄγων σα-τελε θ πικ

σπινις τψτί- ΕΜαια. id est: Nunc autem quintuennalefacrum certamen apud eos celebratur, Muscum o, omni-

cum in plures dies : quod amulum esse pote a ita trissimis

Gracorum ludis. Nota quod ait, ναοι δε . I nstitutum enim id certamen eius aevo, in honorem Augusti. Suetonius clare, Aug. cap. Lxxxv III. dc in Claudi j cap. XI. Heroades etiam ludaeae rex theatrum & certamen quinquennale condidit, ad honorem gratiamque A ugiisti, uti Iosephus narrat lib. xv. Sunt & nummi Neroniani,in quibus mensa cum corona & lebete, inscripti: CERTA. Q I Nno M. C o. s C. id est, Certamen Iuinquennati Roma constituit.

Pomprium incusatum, quod mansuram sedem theatri pos-sset. J Perpetuum sane theatrum Pompeius condidit

primus, anno urbis DCLxxxx I x. Antea subitaria erant.& Censorum iussu plerumque disiecta. Tertullianus libello De spectaculis r Sapa Censores renascentia theatra destruebant moribm consulentes , quorum scilicet periculum inges de lasciuia prouidebant. Itaq. Pompeius Magnus sola theatro Do minor, eum icum arcem omnium turpituri inum exstruxisset, veritus quandoque memoria sua censoriam animaduersonem, Veneris ademsvsvosuit. Donec lixaecipitantibus moribus, exstruxerunt ipsi Censores. Va-erius lib. I I. cap. I v. Theatra inchoata quirim μnt a Messal7ώ ct Casio Censoribus, ceterum auctore Scipio N sica, omnem apparatum veru eorum subiectum hacta vanire placuit. Appianus Ciuil. I. τύ saeuia Σκι

Tertullianus intellexit in Apolog. Quonam illa leges abierunt , qua theatra stupran is moribus orientia , palim de Iruιbant i

412쪽

. Antia subitariis gradibus, βι- in tempu/ fructa Temp.raria. Iudos edi solitos.J Ausonius: Rem. Editu olim scenam tabulatam dabat Subii) excitatam, nulla mole saxea. Si vetussiriora repetas, saniem populumspectauisse. JVa lerius ait. Sc. cautum . nequis in urbe , propiά ve passem milis, JU. ia posuisse, sedisis e ludos Jectara siet. Se - theatro. sionem tamen ad tituere Liuius & Dionysius videntur lib. i. sub Tarquinio rege: Loca diuisa patribus equitibusque, ubi spectacula sibi qui que facerent, fari appostati. De Pauereyurcis duodenos ab terru Oeectacula alta Diti-

non ibmps es. Sed tantum in Circo.&uoties P. R. sederet.J Libri scripti, Pratorsederat. Fa- P a thro, cile re vere emendes, Pratores ederent. Enimuero editio- iuuia ' nem ludorum magistratibus incubuisse, praesertim Praetori . notum iis qui in vestibulo versantur antiquitatis .Facit huic parti illa responsio : Nec proinde magi Iratud ram miliarem exhaurituros , o c. Nulla cuiquam riuium necessitate certandi. J Secutus sum manuscriptos. Uulgata scriptio tamen recta adaeque.

Pectandi. Vtrumque enim factitatum sub his comoedis principibus, ut viri illustres de ad certandum cogerenturci ad spectandum. Nec displiceat geminari, necessitata ζὸctaudi aut certanti. Abolitos paustatim patrios mores fundissu euertiper a citam lasciuiam. J Libris meis abest τι, euerti. dc omiseris recte. Scribi etiam possit, ct marti . Specie orationum is carminum. J Ad Musicum certa

men referto.

Au iustitiam augurii, se ricurias equitum. J Vitiumecui medendo impar ego. Non abhorruisse spectaculorum obtictamentis.J Farn.

oblectamenta. vere.

A Thuriis equorum rartamina. J Atqui Liuius lib. I. 3i p. etiam equos a Thuscis derivat. Ludicrum fuit, equi praset que, ex Etruria maximὸ acciti. Et cum equorum certa. petiti ''''mina antiquissima Romae sint, vix videntur ea petiisse ' i H, tam longinque. Magna Graecia certe & illa ora in qua ab Ectuses, Thurij, non tam pernota tunc Romanis. Quae tamen λ i,uiu

fions mea a Tacito dissentientur Thurii vicini Tarentinis

413쪽

ab iisque eversi. vi Surabo narrat: quorum olim Syba sopidum c lebre deliciis. Ab Augusto colonia illuc de ducta, Copiae. Ludos curatius editos. J Germana Cornelii vox, non,

accuratius, ex libris.

Ducentis iam annis a L. Mummij triumpho. J Et paulibpluribus,quoniam triumphauit de Achaeis dc Corinthiis

Mummius anno urbis DCviI I.

rie. Quod genusi gymnicosnet inclinabam. sed primus athle-V l. lib. D. tas dedi sse legitur in aedilitate AE milius Scaurus. multi Ludi Gr es. post annis. Potes i3itur capere ludos Graecos. Nam antea noti tantum Osci dc Latini. Cicero ad Marium l. Vii. Non enim puto te Gracos aut Oscos ludos desiderasse: pra- fertim eum Oscos vel in Senatu spectare possis, Gracos υιr: ita nonames ut nec ad villam tuam via Graca ire soleas. Hos triplices ludos Tranquillus in Iulio intellegit, cap. XXXI X. Ludos regionatim urbe tota dedit, se quidem per omnium linguarum histriones. Et Aug. capite x Lli I. Ludos fecit nonnumquam vicatim, ac pluribus scenis,per omnium linguarum hi trion/Lulviladi certamina Graea. J Certaminis vox ad gymnasium spectare potius videtur, quam ad scenam. Sed sic in scena ipsa certamen quoddam victoriar. Totius quinquennii. J Ita scripserim, non potius Redditi quamquam scena Pantomimi certaminibus μ- eris prohibebantur.' Certamina sacra, siue iερους ἄγωνας. ων τα. - φάν, μονα , definit Pollux libro iii. Tale hoc Neapolitania, quod & ἱερος ατων a strabone dicitur. Eloqueutra primas paries nemo tulit. Farn esiano ab ess,

partes. recte.

Graci amicatis quos per eos dias plerique incesserant. 3Libri leuiter aberrant. Nam Farne . Ciratiam iactam quo Vatic. Graciam latatu ta quo. Dixi aberrant nam verae lectio haec: Graci etiam amitam, quis per eos dies p. incesse-Graetisve i ' rant. vel . quos p. e. d. p. ingesserant. Graecanicuiri scilicet luari, hoc certamen fuit, & ideo amiciebantur plerique ad mo- .rχ-s. rem Graecum, palliati crepidatique. Haes olim: sed expe

Certamilla

sacra.

414쪽

est : Dein Neapoli plane priuatum se gessit. Nam cum, tu aliis , ct ipse ct qui cum eo erant, Gracorum ritu vixei runt, tum etiam in Musco spectaculo pallium Osolem induit, ct in omnico agone vestem purpuream ct aure meoronam accepis. Et simile quod in Commodo tradit,

quoticias theatrum ingrederetur , solitum sumere pia ἔλα-κον ποπιν, εκπι λιθων IV κοῦνα. - sυσου πιποιηMἱνον. Et his facile iistellegor stiluoque Suetoni j locum Domitiani cap. I V. Certabant suetonin

etiam O prosa oratione Graece LatmEque , - pratσr citha--ie uiuet raedos chorocitharisia quoque o psilocitharista. Infladis ivero cursu etiam virginum certaminiprasedit crepidatus purpureaque omictim ταμ G cauica, capite gestaus coro-

in stadio vero cursu etiam virgines. Certamini prasedit, . . .ece. Vera lectio, vera mens: Certasse praeter citharoedos. etiam chorocitharistas , oc in stadio, certamine cursus, etiam virgines. At certamini toti quinquennali praesedisse Domitiatium ritu Graeco . purpurcii toga. & corona Ornatum. Dixit enim Togam : mallem chlamydem, uti idem scriptor Neronis cap. xxv. reditum in urbem describens habitu Graecanico : in veste purpurea , disrin que

feliis aureis chlam de bi, ve fre glossematium puto, deleoque. Item Dio supra, dc Capitolinus in Pertinace:

Puvureάsque chlamydes Graecanic s. Apud Simbruina svnaὸ cui Sublaqueum nomen ea, /icta dapes. J Plinius lib. I ii. Anio lacus tres amoenitate no- Ibiles, qui nomen dedere Sublaceo sita enim potius scrib. subucen*quia a lacu defert in Tiberim. Addubito num vox Tacito desit , legendumque: villa cui Sublaceum nomen. Certe Neronis villa subiacensis Frontino de A quaedua Ohac '' cognita. Aimoinus lib. D. cap. xv I. Senedictus pater in Deo qui Sublacus Zicitur , qui ab urba Romώx L. misi bus abaLI , ulsit. Philostratus lib. iv. De vita. A polloni j ad hanc rem addit. calicem Neronis, quem iam ori admoue- . . ,rat, fulmine excussum.

415쪽

334 AD LIB. x IV. ANN IVM

Quia fontem aqua Martia nando incesserat. J Vera i ctio. frustra turbant libri, qui partirn, qua mygii, a, partim. morgio, reserunt.

Videbaturque potus sacros O, carimoniam Ioci cor ore Fonte, flu- toto polluisse. J Imo , corpore isto. Fonte; & capita aqua inηM Dςxi- rum priscis sacra: in iisque natare nefas. Plinius lib. ox. de Clitumno: Psns terminus sacriprofansque: insuperiori

Inme iit na- parie navitare tantum , infra etiam natare concessum.

. Imo in quibusdam aquis nauigare etiam vetitum. Idem

libro eodem, de lacu Vadimonis: Nulla in hoc nauis facersieut in quis enim est; sta innatant infula,&c. seneca epist. x L r: debuinam laci his caerimoniis: Magnorum fluminum evita vener muri subita ex abdito vacti amnis eruptio aras habet . coluntur aquarum calentium sonus, ct stagna quadam vel opachias vel immenso altitudo sacrauit. Pare 3ro. Alterum impetu captum. J Vox addita auctore Vatic. Haud ignobilis Barbarus cum telo repertus. J Unus Me- Lux noua a gistanum. estque illeipse, de quo Frontinus sic narrat: νxφη iηφ- Domitiis Corbulo .cism Tigranocertam obsideret,i quemdam ex Megi ranis quos ceperat, animaduertit. capulua eius ballista excussum, intra munimenta hostium miser. Iasoriὸ decidit in messium concilium , quod tum cum maxima habebant Barbari. ad cuim conspectum velut octento comser nati ad deritionem festinauerunt

Pag. 32r. Pars Armenia ut cuique finitima, pars ' Ni sliqua Arsabolo atque Antiocho parere iussa sunt.J Latet incorruptione nomen alicuius regis. Forte, Thrasi polisve. qui dynasta alibi in finitimis Armeniae locis. Vetus opidum Puteoli im coirnia Θ cognomentum a Ne- Puteoli, qua- rone adipiscuntur. J Puteoli, ais, adipiscuntur ius coloniae' det dς4RO Ego vero aduocationem peto, ut deliberem. Nonne enim iampridem id opidum eo iure ξ Liquet ex Liuio, Velleio - , que, qui coloniam puteolos deductam volunt anno urbis DLx. P. Scipione Africano Ii. Ti. Sempronio Coss. Sed& lapides testantur hodie: AB. co LONIA. D Eo v m

tuis, colonia esse desiit3 an tem hore interiecto transiit ad 'municipale ius Ciceronis certe aeuo municipium fuit.

416쪽

COMMENTARIVS. 38 snon colonia. Oratione pro M Coel io: Nam ouod eis obi ritum municipibu aήolescentem non esse probatum suta,

nemini umquam praesenti Puteolani maiorem honorem habuerunt, δέ c. Concutit me tamen iterum Fionimus in Catalogo coloniarum, cuius verba e manulci ipto. Putea ti, colonia Augusta. Anguitud deduxit . ex uno larere iter popolo debetur ped. xxx. Ageretur tu fugeribuo veterauis

Tribunis legionariis en adsignarim. Colonia ergo adhue recenti aeuo. Recreat Agellius lib. xvi. cap. xo i. qui Coloniae in ostendit saepe commutari solcre colonias in municipia, ct doli. iu contra. Nisi tamen Comclij vel bis ca xis, ut velit univcrsum opidum incolasque plures autem inquilini eius loci, ob commercia & marco pi aeter eos qui restabant e X colonis Augustcis, colonico iure donatos Et sane duplex hoc genus hominum in coloniis fuisse, e Cicerone clarum,pro Sulla: rubi dissidia etiam inter Pompei allos ii erant ciues veteres colonosque recenset. Quem vide. Alterum horum nisi sit, tu videris cinea in lus salebris haeret nauis. ' Placet eruditissimo nostro Paghi' truncunt locum Pietili iudia tesse, ob caussas ipsas quas in . Commentario dixi. Itaque Livin supplet voce addita, Puteoli noutim im colonia. 8 Ipsum V

vide. Nam HO, 1entcntia nolir a imia demouem ui , quam in extrema Nota posuimus, de iotC opido in coloniae ius . nunc translato.

Neque coniugii uscipiendis, reque alendis liberis fueri. J Milites sine Milites itaque oli in sine uxore, ut apparet nec ritu, sed lege ςψni νψμβ id vetitum ait Dio lib. LX. l . σω τά . μίνοις ἐγεαδ γνῶ-

Gιώμα ἐλκε. id cur Militibi, quoniam ex legibu/ πλο- rem habere non poterant, iura indulset maritorum. Resol uisse hoc ius scuerus Imp. videtur, si recte capio Herodia Seueri ame

μηπτο προ ν ειπν. e ἀακτυλιοις λζυ ἰς επε ε νε,ν- ξἱ πι Certe enim de comugio legitimo capiendum videtur. quia contuberni j militibus, opinor, semperius. A Iunone arcebant cosmon a Venere Roma- 'Π herniinae leges. Testis Liuius lib. XLIO. qui quattuor HUltra militi, in Pr

horiamum a Senatu petisse opidum ubi habitarent, ait: Minoi qui nati in Hispaniis ex militibus Romanis, & mulieribus Hispanis, cum quibus nullum conubii ius. Imo peregrini

417쪽

3 6 AD Lap. x et v. ANNALIUM milites, id est, non ciues, non amicas modo habuisse vi- Ambiguus in- dentur, scd uxores, nisi me inducunt frustra tabulae Vespa-xelie tur ver siani & Domitiani aeuo: quibus insculptum iit tem da

rum, itemque concubium cum uxoribuι quas tune habuissent eum e t ciuitin iis data, aut quas postea duxissent. Tanacia pugnat in eam sententiam Tertullianus , qui tuo etiam aeuo celibes fuisse milites ostendit . AEuum autem eius, sub Seueri. ait in exhortatione ad Castitatem : Milicet solis maritorum domibu/ bena et 2 ὶ Perierunt calibum familia , Da onum , militum, aut peregrinantium 'rixorabini Non enim se nos milites summi seueri ergo permissus aut ad Praetorianos tantum pertinuit: aut verba arte capienda, ut tantum permiserite μοι κυν γαναιξι, cohabitare seminis, sub eodem tecto agere, & contuberna. ' les habere, non legitimas uxores. Sed non repugnat, in-quics, toti huic sententiae Liuius, qui diserte uxores mili-Liusua Λω tibus attribuit' Vt ecce libro xxi. in Scipionis exhortatio Duere vide- ne ad milites: Vnusquisque se non corpm suum, s/ή coniugem ac liberos armis protegere putet. Et alibi. Respondeo. I, nobi, Temporaneam tunc bello Punico secundo in militiam adiuuctus. fuisse, nec legibus suis; ut postea, deuinctam. Capiebantur , mittebanturque milites, non pro stipendiorum tem pore, sed bellorum. At perpetua & firma xxv. annorum militia instituta. hoc quoque inductum de caelibatu sane etiam Iurisconsulti hac caussa, caussam soluendi matrimonii Militiam numerant. L. L x. Bona gratia ἀissolui matrimonium illud dicitur, quodpropter sacerdotium,sterilitatem, valetudinem , militiam, retineri non potest. Non enim , ut olim , υniuersa legiones ἀeducebantur. Juviis deduce EXprimit deductionem veterem Hyginus: Multis legionidi culoni a. bis contigit bellum feliciter transigere, se ad laboriosam

agricultura requiem primo 'reciny gradu perueni . Nam

ducebantur.

Vt quia triuatis iudicibim ad Senatum prouocauissent, De appella. eiusdem pecunia periculum facerent, cutim ij qui principem an rati re Lucis caussa, rem appellationum a capite F aem d. deducam ad hoc aeuum. Olim in populi libertate, non IV πε, nequens appellationum usus, non certe in caussa ciuili: nam

418쪽

COMMENTARI. v s. 387

nam prouocationem ad populum, in re maiori crimi numque. frequentem scimus. usus tamen. A Praetore A Praetorei enim appellatum repetio, alias ad collegam eius, alias ad h. iiiuuid Tribunos. Ad collegam, Cicero Vno loco scd claro, in Verrem, de Praetura urbana: L. Pis , inquit, multos codiaces imple uit earum rerum quibus ita intercessit, quia i Daliter atque ut edixerat, decreuisset. quod vos oblitos esse nou arbitror, qua multitudo , qui ordo ad Pisonu seliam so

Pratore solitu sit conuenire. quὸmi te degam nisi habuisset, obrutus in foro lapidibus esses. Asconiusque ibi: Intercedere, ut vides stiam , Prator Pretori solet,υt Piso Vor-ri , appellatione caussa ad coliegam facita. Ad Tribunos iappellatum docet idem Cicer' pro P. Quinctio: pelian:

r Tribuni, a quibud chm esset certum auxilium petitum, o c. Clarius in ira : Guixs procurator a Pratore Trit unos Appectare αμ su si. Haec olim: nec appellatum reperio ad Senatum. At Augustus imperium adeptus, Appedationes quotannis urbanorum quirim litigatorum ' Pratori dele- Tim;dZ am-sauit urbano t. at prouincialium , consularibus viris, quos β t .sngulos cuiusque prouincia negotiis prapsuisset, ait Sueto- νω. a. sa- 'nius cap. xxx Oi. Quem ita intellego, ut appellationes a minoribus magistratibus iudicibusve , Romae ad Praetorem si crent, in caussis dumtaxat civilibus : e prouinciis, ad consulares. Nam quin Augustus ipse, firmandae do- Aii rusti siclis. minationi, di iure potestatis Tribuniciae, grauiorum re in .PPςllado

rum appellationes sibi seruarit : ambigendum vix puto e Caussas le- Dionis verbis lib. Li 1. ubi Maecenas ad Augustum: ras' 'e tibi

hi Tνυκῆ φυλακῆ, ἶς etsi quaedam ibi inlicet, magis ex ritu sui aeui Dio, quam Augusti. Certe a Senatu Ad Principe ad Principem appellatum Tiberi j imperio. sunt exempla hest,ium in nostro striptore. vi lib. iv. iisque in Iantibu ad Impera- Tiberio. orem prouocauit: & alibi. post eum Caius mulctratibus liberam iurisdictionem permisit , ait Suetonius cap. xvi. id est, sine appellatione plenam priscamque: sed id non diuturnum fuit, non magis quam permissa ab eo comitiorum ciliis aliquia. libertas. Dio mihi auctor lib. LVI I i. sub Caio receptum, nisi avit. sed Itiudicia quaedam solatus tractaret: ita taruen ut abeo ιdν-nvisita

419쪽

yrin s appellaretus. Sed appellatio Principis, ut appa-

Poena tenterh ret, in on sine poetia fuit, poena , dico, in 'eos qui tenaci E Ppril a pellassent. Quo ex emplo nunc Nero alimina honorem senatus it; statuitque ut cadem poena, qui illum temere aprit fatis iudicibiis ut pcllailetit, tenerentur , qua qui Principem 'Sententiani hanc satis capio : confirmationem

quaero 3c exempla. Nihil enim prae manu mihi quod istuc faciit. nisi sorte quae de poena praeiudiciali eorum qui a Praesecto urbis appellassent. Symmachus scribit lib.x duo-

Suetonii si bus locis. Quem tu cupide lector vide: Mihi a latere tra- ' o gulam iniicit Tranquillus , qui hanc i psam rem tangens, gitanti intri cap. xvi I. nihil eorum quae Tacitus: sed hoc tantum di- ρ - dis, Cautum t omnes appellationes a iudicibus ad Senatum ferent. Haeret id spiculum, & non euello.

Repetundarum damnatur, atque Italia exigitur , ne

Quχ posui in actu. J An ergo in crimina repetundarum poena grauior, crimine Re- quam relegatio 8 Attente legas. quia nec relegatio qui-Ψςrundis, dem. Olim sane exsilium fuit, & aestimatio, uti Asconius notat in Verrem, & Cicero subindicat non semel: sed se cuta lex Iulia immutauit. Ex ea poenam suisse adfirmo, Amissionem ordinis, & astimationem inihil vltra. id est, qui damnatus eo crii ine esset, Senatu moveretur, dc iudices acciperet ad aestimandam litem. Haurio ex Tacito infra: Exin a Cossutio Capitone, qui nnper Senatorium ordinem precibu/ Tige mi socerisui reciperauerat. Is autem repetundarum lege damnatus , lib. Xrii. Et a. Hist. Redditius Cadio Rufo, Pedio Blaeso sen atori is locus, qui repetundarum criminibus sub Claudia aut Nerone ceciderant. Apertius ex Plinio lib. ii. epistol. ubi Marius Priscus, accusantibus Assis, sponte Senatu abiit, & iudices petiit, omisi a defensione: scilicet quasi ea ratione fatis famina legi. & lib. iv. clim Bassum Baebius Macer lege repetunda - - rum teneri censuisset; mitigans Caepio, salua dignitate iudices dandos pronuntiauit. id est uti in senatu remaneret , facta saltem aestimatione. Vide Epistolas ipsas. dc volens fauebis sententiae huic. Ab hac re Suetonianis ver-

suetonius ex- bis lumen , Othonis cap. I s. Tantum potentia, inquit, P; - ' valuit, ut damnatum repetundis coη ularem virum priusquam plane restitutioncm ei impetrassot, xon dubitarit in

420쪽

COMMENTAR rvs. 339 senatum ad venum gratias introducere. Motus eminx tile quicumque Senatu erat: sed Otho quasi .plene restitutiunt in Senatum introduxit. Haec crgo ordinaria poeua : sed grauius dc pleruri . extra ordinem in id crimen animae uersum . pio delicti modo. Atque ea Macri mens leu. Z travi I. Ad lcg. Iul. rcpet. Hedie ex lege repetundarum extra: iusticta in ordinem puniuntur. ct plerumqua mel exsilio,vel eriam. of trimine. rius, prout admi erint. quid euim' ob hominem necautium illustratus. pecuniam acerperint 3 vel interfecιrist innoce-tem i Ea

denaque ratione Plinius scripsit, excessisse Prisecum immanitate Osaeuitia crimina, quibus dari iudices possent. cum ob innocentos condemnandos, interficie os etiam, pecunim

accepisset. lib. I i. epist. XI. Nec aliter capies, quod hic Vibius relegatus est : exsili j etiam poenam meritus, nisi fiater intercessissiet. sicut Fc lib. III. Annal. C. Silano

proconsuli Asiae repetundarum damnato, aqua atque igni interdictum iob insignem scilicet saeuitiam . . iAuitus legatus, ut memoraui. Atqui A. Didium eum vocavit lib. xxi n. dc Didium Gallum in Agricolae vita. Vt ambigere possis num re cribend. A. Didius. Plura tamen A. Didius. cognomina habere potuit, more sui saecli.

Modicis excusibu siluas populatus. Emendo, Silurm Silures popu- populatus cum ea enim Britanniae gente tunc maci me riuit, ' bellum. Consule Tacitum lib. x II. . Supremis terii amenti verbis.J Glost ematium est τοῦ vo bis. & sinim subiecturum ei pro ineiam fui se, dego: capioque Britanniam ipsam, quae nondum perdomita. Igitur Monam infulam incolis validam. Credo hunc υ locum est b, quem aspexit Iornandos in Gothicis: In extrema Britannia parte Memma, quam Cornelius Annalium scriptor narrat. Corrigo enim, Mona.

Nam cruore captiuo utilere Arim , ct hominum fibris consulere eas fas habent.J De hac Britannis, Gallis, Ger- . manis, communi immanitate . dicam ad libellum De Britannorum

moribus Germaniae. crudelita.

Longa opulentia clarm. J scribo,longe. ut sit, longe no- LJOclarus. tum clarumque fuisse , propter opes. Iceni autem in libris scriptis, Tigeni sunt. Boadicia J Dioni. Βουνδουι η est: Tacito infra, Boudia Pag. 3a 3.ceat in vita Agricolae, I adica, scriptum. Est illa, quam

SEARCH

MENU NAVIGATION