장음표시 사용
401쪽
rosit aeterea eximia belli scientia,multis ant prae- claris ab eo rebus sisparta, a o solo opem auxiliumqueprovinciales, civesque no stri expectare possent rmorae periculum , Imperatorum penuriam commemorantes ; si cunectaretur, a singulis factiones perventuras; in pace consuetuini, in bcsio nece rati esse serpiendum. Nobilitas, ae hic ob eas causa, frequens conrenenat, eis imperia aequo ani mopassunum positis batur, nequeus alii concedere in animum inducebat. Quae cum illa recusaret neque convenire ista ulgo modo suscepto a se vi propos o ostenderet,adfuere pii multiscnurum litterarum s theologi facultatis prose fores, qui illum in tanto periculi metu σ rerum discrimine, ad defendendam armis adversus ecclesiae Ro- manae hostes occisaham propinciam nonsolum excitarunt,sed etiam impulerunt: apud te se ejus rei consili qre auctores fore. A pibus rebus presseritis e lane cognitis eam provinciam ei administrandam armisque tuendam facto ad hanc rem senatus consulto commis-min, existimantes te hoc natum gratumqre habiturum, re qpae in eo censuimus, decrevimus, obenter probaturum. Etsi rid ad id facilius exequendum pertinet qpoda reproficisci atqpe impereuri debeat , ino' i pras ad ejus erga te preces adjungeremus facile conse a cessurum. I od ut faciar te etiam atqPe etiam ro- gare voluimus. Datum Tolosem Partamento S. Non. Decembr. anno Domini ι a. Henrico Joyosano Prorege facto induciae cum Henrico Mommoran
tio regiarum partium principe in Occitania pactae, Provinciae laxamentum aliquod calamitatis dedere: sed domi subito exarsit nova dissensionis oc-
402쪽
casio. Quum enim Regulus Joyosanus post susce. ptam provinciam in curiam venisset absente Bet- lj lirando, a nonnullis e senatu derisus, Iudibriosis etiam verbis lacessitus est. Quorum quidem ora tione Joyosani fratres exulcerati, acceptam injuriam eorum relegatione ulcisci statuunt. Quod tamen quum sine tumultu, Reiqve publicae perturbatione fieri non posse, iudicarent, Cardinalis mo- nachorum concionibus plebem suam facere, Re- irogulus autem cohortes in hybernis collocatas ac- illacessere diligenter curarunt: ut populari gratia, su- lusisque copiis confirmati,quamcunque experiri pos- I sent Artunam. Haec quidem Bertrandum magna i ii affecerunt sollicitudine is qVod animo cerneret, si Joyosani in sententia permanerant, civitatem ad vim atque ad arma descensuram. Cui rei ut prae verteret, eos privatis admonitionibus ab hoc consilio revocare tentavit; initioque orationis, non solum suum in Joyosanam familiam summum studium, summamque voluntatem; sed etiam maxima senatus in eos beneficia commemorat. Quod Pro reges ipsi a Senatu appellati essent: quod reie ii
psis esset conservatus. Docebat etiam quae Senatusconsulta, quoties, quamque honorifica in eos facta essent. Quamobrem precabatur,ne senatus auctoritatem imminuere conarentur,a quo tantam
honoris & gloriae amplificationem accepissent. Si e senatorio ordine quidam partibus ruspecti essent, non ignorabant de capite Senatoris senatumeantum cognoscere posse: accusationem intenta,
403쪽
rent, Senatum eadem aequitate,qua solebat, ius eis redditurum: exemplum patris, & Scipionis fratris sequerentur, qui in pari causa, quae per vim & seditionem fortasse assequi potuissent, per senatum suo iure usurum. Orabat denique ut respicerent , quam dissicile esset, Senatores expellere, quorum salutem neque senatus negligere, neque civitas, quod contra publicam libertatem hoc fieret, levi momento aestimare posset. Sed quum Joyosani a sententia non dimoverentur, capitolinos Bertrandus ad se vocat, quae Joyosani statuerint, exponit, & eos ad publicam libertatem, senatusque auctoritatem tuendam magnopere cohortatur. Qui quum omnem suam industriam senatui Rςique publicae polliciti essent & praesidiis per plateas urbis dispositis cuncta ad arma decurrerent; Joyolani
fratres, incertum rerum eventum timentes, Bertrandum rogant, ut motum omnem in urbe pacaret, qVaecunqVe senatus vellet, se facturos. Posteroqve die Cardinalis in curiam venit, ut senatUm , abalienatum sibi reconciliaret, multaque in eam, rem dixit, quibus familiae Joyosanae erga senatum voluntatem testaretur maximam. Bertrandus autem de loco suo orationem Principe Senatus dignam, plenamque gravitatis ex tempore habuicis. Cuius inter praecipua capita, praeterire nefas haec duxi. Senatum vivam Regum imaginem: ut illis, sic tripsi, manus oblongas dari. Caeteras Gabsiae potestates, ut caducas, quotidie interirer Se
tum vero ut aeternum corpus , nec cum ipsa regni m
404쪽
qui avelaritatem eius labefactare conati essento: patrumque memoria &Proroges ipsos ex vinculis causam dixisse, & adhuc carnificinas sanguine eorum, qui in senatum quicqvam hostile tentarent , rubescentes spectari.-Cuius orationis magnitudine maximam in senatu, & non parvam apud reliquos cives virtutis & constantiae gloriam est consequutus. Caeterum nec oppressa Tomerii coniuratione, nec rebus ita constitutis, plane confirmatam senatus auctoritatem putavit , quandiu
Stephani Durantii Principis senatus mortis vindicta silentio & timore abolita remaneret. Propo'nendae ita lue Mercurialis morem jam a quibusdam annis intermis iam, renovavit. Cujus caput praecipuum hoc erat, ut de Durantii nece quaestio decerneretur. Periculosa & intempestiva videbatur huius rei agitatio nonnullis, qui minime, pravum, sed quidem parvum & parum fortem animum ad Remp. conserebant. Alii vero quasi pro vidi cives hac una re quietem publicam perturbari, & ab eo bellicum cani dicebant. Nunquam
tamen virtus ejus contremuit, sed constanti egregioque animo, suam hac de re explicuit sementiam: in quam S. C. factum est. Quod tamen frustra sancitum: edidi egio, rerum omnium amne fila decreta, & promulgata. Quum autem haec Tolosae a Bertrando agerentur, Henricis IM Galliarum & Navarrae Rex, Lutetiam Parisioruni a Comia te Facio, & civitatis Curatoribus recipitur. Quo Tolosae renunciato, variis ag tari coepit urbs motibus, quum quisque ad sua desidelia inclinaret ani-
405쪽
mum. Qui enim nomen regium oderant, subeun-l da antequam ei pareretur, cuncta pericula clamabant: iam Hispanorum auxilia ditionemque amplexabantur, & trema quaeque cogitatione volvebant. Alii vero q vi regiarum partium fautores erant, hoc nuntio quasi e somno excitati, audacter proserunt, victori & regi parendum: ultima tentanda non esse, nisi ad pacem veniamque praeteritorum obtinendam ; magnum civitati periculum impendere, nisi ad Regis clementiam confugerent: habere Parisiensium exemplum: famaeque eorum conducere, ut quos ad desciendum sequuti erant, eosdum ad novamRegi fidem praestandam
imitarentur. Clamabant denique non cunctandum: ne ut officio inter ultimos,ita & gratia reponerentur. Periculosa tamen erat tam subitane
illius negotii consectio, quum maxima pars populi in contrariam traheretur partem. Ideoque Bertrandus qui nihil aliud in animo propositum habebat, quam civitatem Tolosanum tot seditionuata suctibus partiumque ventis agitatam,teni conco diae quietisque aura spirante, ad regis potestatem, tanquam ad tutissimum portum perducere: lon- giorem ambitum circuitumque in huius rei tractatione, quam ardens animus postulare Videretur ,
amplecti coactus est. Primum ita que tentandum duxit Ioyosani Reguli animum, cuius maxima &in provincia, & in ut be auctoritas erat, & fluctuantes in tam ancipiti rerum voluntatumque conditione cogitationes eius, ad id unum maxime direxit, ut ipse se a senatu non sejungeret. Rebus igi:
406쪽
tur hoc modo paulo confirmatis, convocavit senatum, qui frequens convenit propter expectatione tanti negotii, unaque cum Regulo Joyosano decretum est, ut legati cum conditionibus ad Regem mitterentur, nomine senatus ipsius Reguli,
J yosani, & civitatis Tolosanae; in quibus praeter
Cetera, hoc unum erat caput: senatum civitatemque orare Regem, ut Henrico Joyosano praesectura Occitanae provinciae confirmaretur. Quum vς- ro Zntonius Chalabrius milia longa Abbas, Petrus
Raoullius, & Fnunciscus Sallusim senatus advobati, Iegati cum mandatis ad Regem profecti essent, diversis denuo conquassata est urbs motibus. Nonnullis omnes pacis conditiones respuendas: aliis vero urbem Regi protinus dedendam, nec ea quara legatis gesta erant, expectanda censentibus. Regulus autem Joyos anus, qui nullam sui rationem ,
hac in deditione ab eis haberi satis intelligebat , sibi ipsi praecavere coepit, civitates praesidio sibi
confirmare, & voluntates civium sollicitare. Be trandus autem qui satis superque noverat, qVam . frangerentur senatus opes, Regis i ve negotia, ejus
disjunctione: in hoc unum maxime incumbebat, ut animum ejus diversa cogitantem & molientem retineret. Jamque cura sua nauseagium evaserat eivitas, &propemodum in vado salutis res esse videbatur, quum Bertrandus tot vigiliis curisque s ligatus, dysenteria laborare coepit, & octayo morbi die e vita excessit Cal. Novembr. i 94. Cuius morte luctuosa suis,& acerba patriae, civitas in
Veteres seditionum scopulos recidit: iique casus
407쪽
eam sequuti sunt, ut non immerito boni omnes eius mortem, tanquam publicae quietis interitum , lugerent. Mortuus autem est anno aetatis suae sexagesimo septimo, superstitibus relictis uxore charis-4ima Maria a Cosronopo Ser e , tamina prima
ris, ex nobilioribus Albiensis provinciae familiis orta, & ex ea sex liberis, quorum privatis lachrymis, publicus dolor dedit se comitem.
408쪽
Descriptis Joh. Bertrandi nihil extat, quod ego quidem scio, quam Βίοι Nομικων sive de iuris- peritis libri duo post mortem eius a filiis editi Tolos is . in o. Sed cum ista editio multis scateret mendis, emendatior prodiit Lugdun. B-vor. V. Joh. a Gelder. An. /1 F. in Io. adiectis ad Calcem libri Κgid. Menagii aliorumque eruditorum virorum animadversionibus& notis.
409쪽
Iosia Mercero. N ITHOEORUM origo e Viro fiet mensi pago, qui situs ad mari,
in ea parte Neustriae, quam inse- α riorem Normaniam vulgo vo. cant, indicio est in antiqviSmonumentis recensio nobilium, qui anno salutis M. CLXXXX. in Hierosolymitanam militiam ultro iere; in quibus Gulielmus Pitharus secundus Viromensium adscriptus, addito eius digmate, quod idem in Pithaeorum Trecensium scutis etiamnum manet Post quem longo intervallo A ilius Pithoeus patria de paternis opibus majori natu fratri relictis, venit in Campaniam, ubi filium Andream genuit,e quo natus Petrus, qui & alterum Petrum reliquit, patrem nostri Pithoei, ad quem festinans, de patre paucosa De hoc Passagio,quo nomine expeditiones Christi norum Principum contra infideles dicentur , Boe- cier. de Passagiis p. i. vid. MarinuS Santatus , co-. gnomine Torselus,Venetus, in Secretis fidelium Crucis lib. 3. P. io. cap. . Urspergens ad Ania. ii8 . Helmoldus Chron. Slavor. libr. 3. cap. V
410쪽
dicam. Natus is in Campaniae vico, cui nomen Hervicum, non longe a Trecensi oppido, in quod migravit Petrus, simul ab armis ad literas, quibustum pretium atque honos regnante Francisco primo. In iis excelluit hic Petrus, doctissimus totius
provinciae, nec JuriS tantum municipalis ac toren- ,
sis peritissimus, de quo respondere Ne quotidie& urbi & provinciae adscitusque in consilium primο-
rum, sed civilis etiam juris consultissimus, & veri- φorum ejus disceptationum atque omnis antiquit tis quaesitor accuratissimus, quod & filiorum rela- tione, & testimonio maximi Cujacii scinius esse Verum. Uxores duas duxit, e prima geminos tulit Ioannem ς Nicolaum, qui annum agentes septua gesimum tertium etiamnum vivunt, insignes tamialon arva aetate, quod rarum in geminis. & habi tum miraculo, praecipue septimo mense natis sed insigniores summa pietate, & maxima inter gem nos concordia. Ex altera plures liberos tulit, sed illustres maxime Petrum ac Fon sum, utrumque natum bono literarum & posterorum miraculo, sed de Fraucisco tantum est, vivit adhuc & precor vivat. De Petro, quem fata nuper ad feliciorem , uvitam i duxere, dicendum latius. Is natus Kal. Novambris, anno M. D. XXXIX. Ingenio a prima aetate acuto semper& prompto, at corpore diu in-srmiore, donec adolescente aetate & procerior, sperato evasit, & robustior. Primas literas in Dr-lbe Tricassium b) didicit a solennibus gymnasiia re