Corpus scriptorum historiae byzantinae Theophanes Continuatus, Ioannes Cameniata, Symeon Magister, Georgius Monachus

발행: 1838년

분량: 969페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

DIMANUELIS BENTEM PRAEFATIO.

sumptam e Basilii iunioris vita a Gregorio eo cripta de constantino mee narrationem p. 393 -399. quae iam omissa sunt omnia quippe partim ab argumento historieo saeculisque nono et decimo aliena partim aliis locis dudum edita.

Scrib. Berotini eat. Iun. a. 1837

12쪽

Theophanes e uno

14쪽

CHRISTI AMANTIS AC PORPΙΙYROGENNETI DOMINI CONSTANTINI,

SAPIENTISSIIII DOIIINI LEONIS IIIPERATORIS FILII, IUSSU CONSCRIPTA,

ΙΝ DE DUCENS EXORDIUM UBI THEOPHANES DESIIT . . . . MICHAELE SCILICET FILIO CURO ΡΛLATA IMPERATORE, ΤΗΕ ΟΡΗ ILI HOC EST A LEONIS ARMENII IMPERIO

Argumenta singula imperator ipso Constantinus studioso collegit, et nos0steros superiorum temporum gesta lateant, dilucide, et ut capi facile Possint, edidit.

FRANCISCO COIIBEFISIO INTERPRETE

quoque omnino, sapientissimo prinipsa et magnifica ornamenta virtutesque acCUMA , peresiluxerunt iamque esse desierunt, ad vitam denuo ortumque noVums, ad alia tua multaquo

tempore

15쪽

θῆναι ἀνην. οἱ μεν γὰρ ζῆλον ἐζηλωκυτες τοις ἀγαθοῖς α ηλω

ων τὸ κράτος βώσιλείας, ως ἔν μὴ λαθοιεν κατὰ προνους φερυ-

studeas revocare, historiaequo bonum cura prosequaris, nec Velut ii qui ante imperii clavum moderati sunt, abs te negligi patiaris. Rique horum quidem, qui ea aemulati sunt quae nemo bonus unquam Remuletur, nulla nobis mentione habita, suorunt quidam qui ut supra iit SPraestarent, nihil operae posuerunt, quod nequo literis educati sint, sed rusticitatis ludibrium propudiumque exstiterint. qnid enim eiusmodi imperatorem excolere deceat, quod homini ratione praedito nihil commodi assorat 7 eum magis deceat virorum curam habere, praecipueque scientiae rationalis, quibus imperii robur praestatur, ne homines in praeceps ruentes paulatim obbrutescant, ac ne id quo universis Prae cellimus, silentio traditum periclitetur. Quantam Vero tu, mitissime princeps, operam posueris tum in rationali scientia tum in hominum cura, ut alia pr etermittam, eon me morabunt quidem homines sapientes, quando et tu ipse, vel potius tu ipse palam, quod et illi sapiontes. scribis autem ipse, manum duntaxat nostram tibi ministrantem assumens, quaecunque superioris aetatis hominibus gesta noscuntur, tametsi illa abunde vitiosa sint nec Virtutis laude admodum splendeant, quod hinc quoque viri studiosi commodum referant. sane igitur omni alia occupatione otioque eruditionis literarumque curae Posthabitis, quod nimirum ea res doctrinas historiaeque amantibus subditorum animis aemulationem virtutemque inserat, ex iis

16쪽

PROOEMIUM.

παραδεδομώων συνηθροικως ἄσπερ τι κοινον διδασκαλειον προγειναι πασιν εβουλευσω καλιυς, ἐκεινον ταυτης εἶναι νο/εισας τῆς ιστορίας αρόστον , την τω μακαρθη Θεοφανει γενομένη' καταληξιν, δε κατα - πενειαν καὶ ἀπροστειαν, το εἶναι υιωνὸς λαχων, D5 αποσε3 νυνεις τε ἐκ των σῶν ἱκανῶς καὶ ἀντιλαι βάνεις αυθις παρ

ora οριιτελῆ αποδεί-μ εν, καὶ πρὸς τὸν ἐξῆς καὶ κάτω ρ ρονον Ητοις μὴ ραθυμοτερον ζ νι διαβιβά ιιεν, κέρδος αλλ' ου ζημιαν 15 αυτοις ποριζόμενοι, έἰγε δὴ καλὸν καὶ πρὸς ἀσφάλειαν ευοδον τῶν

2 ταυτην vulgo 3 post κατάληξιν Goares ex coniecturar πάντων των βασιλέων ἔρος του νυνὶ κωρου καὶ τῆς βασιλείας σου ταπεπραγμένα δια λογου συλλαβεῖν' εἰ καὶ του ἀοιδίμου σου πάππου του ἐν βασιλευσι ευκλεους βασιλέως Βασιλεlou τὰ παρὰ σου στορουμενα, καὶ ροτὰ πάσης σαφηνείας καὶ λόγου ευκοσμας κατὰ τδ των γενομένων ἀληθὲς καὶ εἰλικρινὲς εἰς τὸ φανερὰν παρα τῆς σῆς πολυμαθεστάτης εἰδήσεως ἐξαγορευθέντα , περιττον ἄν εἴηουδοτιο- δ πήσασθαι. 9 καταπροδοθέντι

quas aut ab aliis scripis aut auditions aecepta sunt unum corpus con texens, communem quasi scholam universis proponere sagaci consilio decrevisti. huius historiae illud optimum ratus initium, ubi felicis memoriae Theophanes scribendi finem secisset, fita nimirum ut omnium imperatorum ad hanc usquo aetatem tuumquo imperium res gestas se mono complectatur. Quanquam inclyti avi tui, inter Augustos fama cρleberrimi, Basilii imperatoris gesta abs te conscripta, omnique Perspicuitate ac sermonis ornatu verct sincereque ab eruditissima prudentia tua, omni denique lide narrata, superfluum nobis sit ullo modo retra etareJ quem sanguinis necessitudine illius ipse nepos) propius contingens eum tuis ornamentis abundo honestas, tum rursus quandam ab eo claritatem recipis. Is porro in Michaelis Curopalatao imperio acceptaque a Bulgaris Clade per suorum proditionom, Leonis diuitaxat proclamati Augusti levius lactae mentione, scribendi fitiem fecit, eiusque nec natales aut patriam nec educationem lectoribus aperuit. nos autem velut membra reliqua capiti iungentes tum ipsum historiae corpus integrum, non quasi dimidia parte mutilum, repraesentamus, tum ad ea quae deinceps secutisque temporibra gesta sunt traducimus, rem scilicet praestantes iis qui . in otio et desidia vivere noluerint utilem, nihilque eis damni asserentem. quippe bonum est et ad securitatem eum primis tale ut bonorum pariter atque malorum Vitam coguos mus.

17쪽

6 THEOPHANIS CONTINUATI LIB. LΠΕΡΙ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ

ι εν ωσσυρίων τὸ δἐ και αυτῶν Ἀρμενιων, οῖ καὶ τους ιδιους 5ανοσίου γνωμης σφαγῆ bHαιπονω παραδοντες γεροητορας υπερορίας κατεδικασθησαν, κακεισε δημὸν πένηὶ τα βίον, ἄτε δη καὶ φυγάδες, διαθλουντες τὸν εἰρημένον θῆρα απέτεκον. αρτι γουν εἰς ἐνηβους ὁ Αων hάττετο, καὶ κωμην Πίδραν κατονομαζ01M-B υπὸ το θέ/ια τελουσαν των Amτολικων, τῆς πατριδος αλ- 10λάσσεται ' ενθα δὴ καὶ ἀνδρος ἡλικίαν δε αμενος, τοῖς ι γ ι 0- ΣάTοις καὶ φονικωτάτοις καταριθ eous ενος ὁδζης σι olρησεν serὶ γενναιοτητι. κηφορος τυτε τὰς τῆς βασιλειας ἰ θυνεν ηνιας, ο τρόπαιον ἐν Boυλγαρία γενο/ιενος, καὶ μονοστράτηγον τὸν Βαρδάνιον , ω Toυρκος ἐπι κλην, των πέντε θεμάτων τῶν κατὰ τὴν 15 νατολυν τUν ἐφορείαν καὶ προνοιαν διοικου/ανον διά τε τυν ἐν πολέ/ιοις τυλιιαν καὶ τὰς ἄλλας ἐπανθουσας αυτ s αρετας ἐξαπέσταλκεν ' υς ατε δὴ των ἐχθρων ἀγαπων κυριευειν καὶ τυν βασι- χεων εκάστοτε ὀνειροπολων, τουτον τε, περὶ ου ὁ λογος, τὸν χέοντα καταπληκτικὸν βλέποντα καὶ γενναῖον ἀνάστημα εχοντα es

LIBER I.

Eins itaque quem dicebam Leonis patria Armenia fuit. genus partim

ex Assyriis partim ex ipsis Armeniis propagatum fuit. hi cum scelesinamentis proposito truci nece parentes sustulissent, exilio damnati sunt; in quo Velut profugi, pauperem tolerantes Vitam, quem nominarimus, feram bestiam susceperunt. iam itaque Leo pubertatis annos ingressus in oppidum Pidra nomino, quod Orientalium thematis est, migravit: ubi cum viriles annos attigisset, bellicosissimis viris truculentissimisque Connumeratus, strenui fortisque pectoris viri laude claruit. Nicephorus eum per id tempus imperii habenas moderaretur, in Bulgaria Insigni Romanae rei ludibrio occubuit. supremum is ducem Bardanium, eo ο- mento Turcum, destinaverat, quinque tunc orientalium thematum agentem praesidem ac qua pollebat bellica sortitudine ac reliquarum virtutum laude, provida cura gubernantem. porro Bardanius, ut cui hostium potiri in votis esset, ac cum sibi ipse quotidie imperium somniaret , hunc de quo loquimur Leonem, hominem gravi trucique aspectu

18쪽

DE LEONE ARMENIO.

και αλλευς αστειον D ταις ομιλίαις δεκουντα τοις εα-- δορυφο- ροις ἐγκαταλεγει καὶ διακονοις, και πρό γε τουτου δε μετα τουτο. . .. ιικρὸν Μιχαήλ τε τον Παυλον καὶ Θωμαν τον απὸ λίμνης Γαμ. υρου, ταπεινους παντας καὶ αἰζήλοις οντας καὶ αρτίως Qς γνῶ-5 σιν αγοMένους τοῖς τας πολειαικας ἐγκεχροιρισιιένοις ανας. 2) ἐκ ρέ- B

δας ἐσαλευον ' καὶ ουτος τῆς βασιλείας ων ἐραστης ανδρί τινι ιιο-

των, Γαρδανιε, ων απωλειά τε περιουσίας καὶ - άτων περι- Cκοπη καὶ δυστυχία αλλως - καλως σοι γενήσεται ' ἀλλ' ει τι 15 πεισθῆναί σοι συμβουλευοντι, ἀποπ ηδησον τουτων δια βρα- ων, ἀρχην τινα ολως τῶν τοιουτων σου πραγιιάτων βαλ-

ως καινῶν τινων καὶ ξένων ἀκουσεσθαι προσδοκιῶν, θῶττον ὴ Datque animo generoso, quiquo praeterea eolloquio blandus videretur moribusque urbanus, auis tum satellitibus ac ministris adlegit, atque hoc priorem, aut certe brevi post, Michaelem Balbum , nec non Thomam Gaetura palude oriundum, abiectae omnes sortis homines nullaquo hactenus nominis claritate conspicuos, ac qui tum primum militarium ordinum ducibus tribnnis ius innotuissent. in hi ergo toti e Bardanio sendebant, inque eum omnes spes suas saecularia claritatis iactabant. ardanius porro imperii nanciscendi cupiditate flagrans viro cuidam in Philomelio monasticam vitam agenti illicque commoranti eius quandoque udipiscendi animum aperit, ac conseri consilium, rogatque ut supplices ad deum Pro eo preces fundat, quo eius gressus dirigantur exque Votiratione imperii compos fiat. ad quem protinus monachus 'noli, Bardani, eiusmodi aliquid temere aggredi ae praesumere, unde futurum ut sub - tantiam amittas et oculi effodiantur aliaque tibi infausta eveniant. Sed si quid probo inquo rem tuam consulenti obaudis, quam cito ab eannimum transfer molitione, nullam parandi principatus eo lationem assumens, cuius res se ita habeant.' quo audito maestitia quaedam uocaligo hominem incessit, tristique et amicis animo e tugurio Pedem refert. tum monachus , quoa dicebam viros, Leonem scilicet et Michaelem et Thomam, esuum adducentes, quem conscenderet, Videns, du Cem redire iubet. Is vero nova quaedam et inaudita ga auditurum spe-

19쪽

γλωττη διεμαρτυρετο, βεβαιων ως ὁ Πρωτος τουτων καὶ δευτερος τῆς σοι πεπο 3μνης βασιλKας γενησονται ἐγκρατεις, αλλ' ου συ,5 ὁ τρίτος ει εχ πημίας μονης καὶ αναρρησεως μετασχων δ' ὀλως ευοδωθησεται, ἀλλα καὶ κακως τὴν ψυχην ἀπορρήξει την ἐαυτου. τουτοις βαλλόμενος τὴν νυχην ποικιλως ἰφὼι κατα προσωπον τας χροιὰς καὶ αυθις ἀπ' ει-οικαδε, ὁμου μἐν βλασφημά τινα κατα P 6 του ἀνδρὸς καὶ υβρεις ἀπορρίπτων, ὁμου di τουτοις τας ἐκεινου 10 δι' αὐτους ἐξαγγέλλων προρρήσεις, καὶ γέλωτα πολυν καταχμων των εἰρη/ιένων. 3 χαίρειν ων εἰπὼν τοις ἐκείνου λογοις, τῆ ἐννεακαιδεκάτη του 'Rυλίου μηνὸς τῆς ut ἰνδικτι δνος κατὰ του βασιλευοντος κηφορου χειρα συναθροίσας πολλήν, καὶ τὰ υφ' ἔαυτὸν τέσσαρα θέματα τοις ἐαυτου λογοις πιπαγαγών, των Ἀριμ- 15νιακῶν χωρὶς μυδἐ γαρ υπειξαν αυτρὶ, τῆς ἐπαναστάσεως υνεται. ἐμίσει μἐν ουν τοτε τον κηφορον τὸ υπηκοον τευ βάρει B πιεζομενον των δη/ιοσίων τελῶν, ὁ γέγονέ πιυς καὶ α Ιοριι η καὶ συνδρηιον ἐκHνου τῆς ἐπαναστάσεως ' γέγονε δέ τι καὶ ἔτερον αι-

τιον. εἴς γὰρ κατὰ των Ἀγαρηνων ὁ Βαρδάνιος ηνδραγάθησεν re καὶ τῆς γενομένης πολλῆς λαφυραγωγιας δικαία προνοία πεπο*κε τὴν διανο ιην, κατάλληλα τοις ἀγωνιζομένοις ἐν πολέμω ἀλλ' οὐ

rans dicto estius reversus est. tum ille iterum Bardaniuti rogare ae obtestari, ne ipse sponte ad parata mala procurrat, neve absens insortunium cum praesenti rerum secundarum statu commutare quaerat. hi, autem ipsis futurorum praescia lingua contestatus est certoque affirmavit fore ut primus alterque imperii, quod sic ille deperiret, compotesserent, ipse illo nunquam potiretur. tertio, cum sausta omnia publicamque acclamationem consecutus esset, nihil ex voto ac prospere cessurum, sed fore ut et animam male abrumperet. his mente perculsus Bardanius, ac vultus colorem identidem mutans, rursus domum abit, simul maledicta quaedam verbaque atrocia in monachum iactans, illiusque sic in 'eos fausta vaticinia narrans, multoque risu homini dicta excipiens. 3 eius itaque sermonibus valere iussis, ad decimam nonam Iulii mensis, indictione undecima, ingenti adversus Nicephorum imperatorem Coacto exercitu, eque subiectis thematibus verborum lenocinio quattuor in sententiam pertractis, Armeniis duntaxat in fide perstantibus nec enim ut Bardanio morem gererent induci potuerant , rebellionem orditur. erat vero Nicephorus tum subditis exosus, quod publicorum Vectigalium gravi onere eos opprimeret. hinc novandarum rerum ansa quaiaam et occasio fuit: sed et alia quaedam huic causa accessit. nam cum Bardanius adversus Agarenos rem feliciter gessisset, praedamque, qua Potitus erat, maximam aequissimo inter milites divisisset, nulla Personarum ratione, sed pro merito eorum qui pugnaverant largi -

20쪽

DE LEONE ARMENIO.

16 το vulgo. ius praemia i tantam exercitus omnis iniit gratiam ut et dignum putaverint qui imperio potiretur. hincque adeo publice imperator proclamatus , pluresque Buos honores ac praemia populi in eum studiis consecutus , ut et templum eius nomine erexerint, Nicomediam versus iter contendit. Verum cum Nicephorus imperator idoneum nec ullatenus imparem exercitum in eum eduxisset, et militum multitudine perculsum

de eventu belli desperare coegisset, persuasit illi ut prior Veniam Pe- teret. iam enim Leo atque etiam Michael cum ad imperatorem desecissent, ab eoque donati essent alter foederatorum praesectura regiaque Zenonis domo et Dagistea, alter aulao comitis dignitate ac Carianinedibus, fecerant ut suis illo rebus dissidoret. quapropter tum sibi ipsε tum copiis veniam ab imperatore precatus ad Malaginas usque iter reflexit, quo loco securitatis fidem accepit, Parva quo pie cruce aureu, Nicophoro gestari solita, certo datae fidei pignore ad eum missa. tum ad IIoraclii monasterium noctu ausuit, uno Thoma periculi socio; cumque capitis ornatum vellet auferre, non acquievit monasterii praeses. tum ille ense, quo praecinctus erat, comam amputans, vilici te indutus toga, versus Proten insulam iter arripit, quo loco praedium pulchrBexcultum olim possidebat; in quo et extorrem agere imperator mandu

SEARCH

MENU NAVIGATION