장음표시 사용
251쪽
240 THEOPHANIS CONTINUATI LIB. V.
και Πηγανην ἐκεινον τὸν πατρίκιον, δς τνῆς κατὰ τὸ 'Oφίκιοι P 150 στρατηγίδος, εἰς . απόστασιν βλέποτσι, καὶ ιιουλτον ἐξ ἀ: ἐγνωσαν συνιστῶν. ἀναπείσαντες δἐ καὶ-υπ' αυτους cri ιατα εἰς εργον ἐξάγουσι τὰ βουλετ εατα, ευφη ιουντες
Μιχαὴλ εἴς βασιλεα διὰ τὸ ἐκ τουτου τὰ πληθη ἐπάγεσή
μη δοκεῖν πτέρναν αποστασίας αἰ ρειν κατὰ του αυτοκρδυσφηυουντες di τὸν Βασιλειον και ι τρίαις πλυνοντες φρυαἐφιενοι δἐ ταις τοιαυταις ἀπονοίαις κατὰ τὸν του καιρον, καὶ πολλους υγρους τῶν κατὰ τὴν βασιλίδα δοναταπολησαντες, καὶ ναυς Ουκ ὀλίγας τῶν πρὸς τὴν βασιλι
λευματα om Ρpulos venit, in celebri et a dei sapientia nuncupato templo' regio diademate coronatur, manu quidem tunc imperantis Micha culo vero et iudicio Christi in perpetuum regis, a. d. 7 kal. Iulietione secundum Romanos 14.19. Ubi audivit Symbatius pro muneris ratione in provinci Invidiam qua contab cebat humane serre non potuit; sed palfuroro concitum habens Peganem patricium, qui Opsicii praeseci
ad desectionem attendunt animum tumultumque excitare paruconstituunt. itaque in sententiam adductis ordinibus, quos obnobebant, exsequuntur consilia: Michaelem acclamant ut imperator Milicet inde multitudinem allicerent nec rebellionis calcaneum simperatorem se levare ostenderent, Basilium vero maledictis iomitique verborum procacitate lacerant ac conviciis compluunt. apparatu stulto admodum Dementes messis tempore irrumpunt, quo procerum agros urbi vicinos igni serroque vaAtant, nec pauci Cpolim navigantium in stationiblia deprehensas succendunt. hien appetento dirimuntur, clam ac viritim sceleris sociis ausurientibutragoediae auctores saluti suga consulere conati sunt. ae Srmbat
dein in castellum actit, quod Latae Petrae vocant, Peganes v
252쪽
τα τῆς Ῥωμαῖκῆς βώσιλείας σκῆπτρα αναβιβα θαι. γινεται ὁ ἐ
tyalum occupat. nihil tamen eo commento commodi consequuntur. capti enim ab imperatoris milito vincti ad eum adducuntur. agebat tunc im- Perator in Mamantis regiis aedibus; vidensque, multum vecordiam et temeritatem ae contumaciiiiii non sine convicio exprobrans, prius verboribus assatim caesos, demum lego agens supplicio damnavita ac E m batius quidem utroque oculo effosso atque una manuum amputata in exilium mittitur: Peganes vero ipso quoque oculis spoliatus, naribusque ferro am Putatis, relegatur. quanquam hos ipsos generosi flectoris imp rator Basilius, postquam solus rerum potitus est, ab Oxilio roVoeaVit, pristinaque omnia munera, quibus ante rebellionem gaudebant, liberaliter Indulsit, ac ne vestigium quidem odii ostendetis pro veteris iniuriae memorin saepius ad mensam secum adhibebat verbisque solabatur, no be- . neficiis largus, cuius sibi per domentiam auctores exstiterant, infortunium lovabat ac miseriam. Verum hacc postea. tunc vero etiam finem accepit quao ante annos trecentos et quinquaginta vaticinatio oraculunique praecesserat, Isaaei, Viri inter sacerdotes atque monachos dono praenoscendi sutura Praecel lentissimi. trahebat is quoquo ox Arsacidarum gente originem, divina que visione didicerat tot annorum decurso spatio soro ex ArsaciS PUSin ris , qui Romani imperii sceptra capesseret. res ex omnium Volo ausi
253쪽
242 THEOPHANIS CONTINUATI LIB. v.
κατ' - τὸ πραγμα τοις τε ἐν καὶ του δημω ποP 151 στρατοπέδω καὶ στιγατγηγοῖς καὶ τοῖς υπὸ τ ην ανῆν ταῖς χώραις καὶ πυλωιν απασι πλήθεοι ' πάντες γὰρ ἐπιστῆι
πραγ ιασιν ηυχοντο ανδρα καὶ της ἐλάττονος τυ ης πεῖραν καὶ θνωκότα τους κατὰ τῶν πενητων ωro των υπερεχοντων κ σμους καὶ τας ἀδίκους αυτῶν αραιρέσεις καὶ τὰς ἄσπεσrάσεις τῶν ταπεινοτερων καὶ τοὐς παρὰ τῶν ομοφυλών ἀνιδι ut ιους, α πάντα ἐπὶ τῆς του Μιχαηλ βασιλείας ε ε καιέ τὸ πρὸς αλλοις μαλλον ει ναι τὸν βασιλέυ ῆ περὶ των τοιουτολειν σκοπεῖν.
ἐχαιρε καὶ ἐπὶ τίσι τὸν χρόνον καὶ τ ix πασαν αυτου σπουδτα δηριοσια κατανήλισκε ἐντευθεν εἰδέναι λογνος ἐχοι πας ὁ βουλο ανος ἔτι καὶ τὸν Βασίλειον θεία φῶς ην ἡ ἐπὶ τὸ αρχειν καλέσασα αδυνατον γαρ ην ωιC εχοντα συστῆναι τὰ πραγματα καὶ οτι μετὰ ταυτα αυτὸς χαηλ καθ' εαυτου τὰ mi κόνησε καὶ τὰς τῶν ανελόντων ἐσιόμωσε δεξιὰς καὶ ala την οἰκείαν σφαγὴν διηρέθισε ' το, ἔαυτὸν τῶν καθηκόνtων ἐξεδιίτρο, καὶ τοσουτον πρὸς
4 Grοντο τοις πραγμαων PCossit, tum scilicet procerum ac nobilium, tum reliquae omnis plcivium, militum quoque ac ductorum exercitus omniumque toto ἐεPerio per provincias urbesque subditorum. Omnes enim maximoptabant viram eiusmodi rebus praefici, qui tenuiorem ipse foeXPertus procerum maiorumque In pauperes iniurias non nescii quasque eorum rapinas, qui denique humiliorum a contribulibus non excidia et direptiones plagiaquo nosset. quao omnia Micha Peratore occasionem tempusque nacta etiam etiamque vim roburqDuerant, cum ille aliis potius rebus animum attendebat quam ut lei cemodi curis operam ac studium poneret. 20. Enimvero cum hue usque devecta mihi oratio fili, operitium esse existimo ut Basilii imperatoris tantisper intermissa bre altius repetita, quoad fieri poterit, paucis narrem quae Michae Peratoris vita fuerit, quibus ille studiis delectaretur, et in quibui tempus niquo operam perderet ac aerarium exhauriret; ut indetans nosse possit, quisquis voluerit, divino palam factum suim Basilius ad imperium vocaretur fieri enim non poterat ut res, qu statu, consistereno ipsumque in so ipsum inchaolom gladios strintque eorum a quibus necatus est dexteras robora e et in Prcuiam excitasset sic nimirmn ab omni se honesti rectique aluc
254쪽
πas πο3 ηρων ἀνθρωπιον χορον δυσσεβῆ, καὶ το του βασιλικου 53ιεγέθους ἀτιμάσας σεμνοτWa, περὶ κώμως καὶ /ώθας καὶ ερω- τας ἀσελγεῖς καὶ αἰσχρὰ διηr μπια, ευ δε περὶ τηνιόχους και In- Dπους καὶ αρματα καὶ Ῥὶν ἐ'ευθεν ιιανίαν καὶ παρακοπὴν τῶν φρενων ὁ αθλιος διηρώρετε, και illa τους τοιουτους ἀνθ ρωπους ἀφειδά7ς ἐσεκίνου τα δηιιόωα χρήματα. καὶ το δὴ σχετλι υτατον,10 οτι καὶ αυτα τα τῆς πίστεως ημων συμβολα χλευαζω/ καὶ κερτο ρεων, ἀντιτυπους τῶν suoῶν ιερέων ἐκ τῶν περὶ αυτον stili 0ν καὶ γελοί υν καταστησαμενος, μυκτηρισμὸν καὶ χλευην δείγει ταυτα
serrem seeerat, siequo improba omni actione debacchari gloriao ducebat, ac sic divina ludicro habebat ae tradueebat; sic deniquo civiles ac naturae leges violaverati sibi enim impudicorum et impurorum scelestissimoriimque ganeonum coetum adhibens, regiaeque maiestatis dignitatem indignis modis dehonestans, erapula et ebrietate et impuris amoribus obScenisque narratiunculis, tum etiam aurigis et equis et curribus Rc quae inde est insania ae dementia vir miserabilia dies Insumebat, inque eius generis monstra ae pestes publieas aerarii opes essundebat. quodquo sane omnium miserrimum est, ipsa quoque nostrae fidei symbola arridens ac ludificans, ex mimico ac ridiculo suo comitatu constituens qui venerabilium sacerdotum eoetus formam referrent, deridenda illa ac ostentui habenda exponebat. pauca ex illis referam, non plura, ut ex paucis cognoscatis et reliqua. 2I. Quod is itaque aurigam ageret cursusque agitaret, equorum mai aurigae amictu ipse insidens et in cursibus reciprocis Cum Remulis decertans, tum intra urbem ipsamque regiam, tum ruri in regii ε R dibus quae in S. Namantis sunt, immensamque pecuniae vim in istis insumeret, ita nimirum ut bellici sumptus in spectaculorum ac ludorum usum nVerterentur, Romanaequo opos in thymelica tripudia et nugas effun-
255쪽
244 THEOPHANIS CONTINUATI LIB. V.
στον Ισωθεν τῆς liρατικῆς στολῆς ἐπιφέρεσθαι δους, καὶ et
derentur, inquo impuras et sceleratas bacchationes lascivosque thesauri regii prodigo affluenterque exportarentur, ut quod omnitium sit ac manifestum, omittendum mihi esse duxi. quod autem vinas ludos sibi secerit, exque impuro obsconoque Re esseminato haerentium sodalitio patriarcham unum vocaverit, exque illis umetropolitas designarit, tanquam ipse ad complendum numerum dmus laret, id vero narrabo. profanum ac εceleratissimum Gruis triarcham appellans, archieraticaque auro interstincta ac Prael veste amiciens, tumque illi omophorium imponens, nec non in metropolitarum alios undecim, uti dicebam, ex eodem sibi adhaeraodalitio constituens, ac duodecimum se ipsum coloniae archiepi ocitans, Praebens singulis citharam, quam sub sacerdotali amicrent, et praecipiens ita tectas pulsare, sic cum illis ludens ac dtraducensque rem sacram peragebat, cum scet tia scelestissimul Profanis impius. eum secreta precatio recitabatur, sensim ac lentris strepere iniunctum erat: cum vero sacerdotem vocem eleVι
Chorum respondere tempus poscebat, tum illis graviter plectro lintonare decebat, inolodiaque adstantium aures, et ut clare audi
Circumsonare. ad haec sacria vasis, lapidibus pretiosis margari
256쪽
10 στάσεως, συνέβη καὶ τον ὁνσσεβῆ καὶ βέβηλον του βασιλέως φα-
fulgore intermicantibus, argentoque et auro constatis, quibus non raro in sacris mysteriis usus fuerat, sinapi acetum tuo iniicientes, sic sodales multo cum risu verbisque turpibus et obscenis, εpurcissimisque et e secrandis gestibus, impertiebant. verum haec sinamus. 22. Cum aliquando sanctissimus patriarcha Ignatius, ecclesiastico omni coetu et ordine stipatus, pias supplicationes in pomerio extra muros obiret, et ad divinum quoddam templum consueta cantica modulando reli*iosa pompa modestiaquo procederet, contigit ut et inipius profanuεque fatriarcha Grellus, sacerdotali stola indutus asinoque vectus, Cum me tropolitis eius ipsam impietatem maiori impietate superantibus olimique
sua scena et Satyrico choro atque ordino, pro suorum operum rationuthymelicorum more nugas tragico exaggerando ae concinendo, adve is frontibus concurreret. cumque prope suissent, reiectis in humoros sublatisque penulis plectroque graviore pulsatis citharis, verbaque meretri Cia ac cantiones ad sacrao modulum eantionis ex adverso cantillantes, Panumque in morem et Satyrorum tripudiantes ac cymbalis Perstrepentes, Vel utque artis aemulos sacerdotes divinumquo antistitem naso S
Pendentes , diabolicam choream iterque peragebant. sciscitatus Vero dei Praesul, discensque quinam essent et a quo qua vo de causa constatua
257쪽
nuctorem deplorans, susisque ad deum cum fletu precibus, ut ei blaspheiniae ac iniuriao finem imponeret impiosque penes inser Biparet, no sancta profanarentur mysticaque ac Veneranda sic Iirriderentur, institutum sibi itor hymnodiamque prosequitur. 23. Alia item vico, ut inclitum virum Ignatium patriarchtumelia nsficeret ipsamque parentem irrideret, amens mente liimperator talo quid comminiscitur. in praesulgido ac rutilas triclinio regia sedo sublimis, impurissimo Grullo archieraticis induto, loco veri patriarchao proxima sodo assidere iusso, R antistitem decebat honoro illi cultuque adhibito, compillsoque imam ac nefandam barbam capitis integumento obtegere, matri eunuchum quendam e sacro cubiculo mandat adesse sanctissitriarchain Ignatium ac secum sedere; et ut veniat, si eum lprecari velit, ac una secum illius compos orationis fieri optet. religiosissima deiquo amans, ingentem amoris vim ardentemque s sanctissimum patriarcham nacta, simulac audivit, festine egresrensque, ae nec oculos tollero satisque intendere prae pudor
extraque omnem malitiam, nec pravi aliquid aut dolum suspi
258쪽
sancti antistitis, ut sibi videbatur, pedes procidit, rogatque Pro εο p
cos fundi. ut scelestissimus illo paululum o sella Sese erigens, eique dorsum Obvertens, asinino crepitu ab exsecrandis inpluso Visceribus,
Sic eam allatus est, ne dicas, domina, quod ne hoc quidem te dignam duxerimus. his imperatoro cacchinnos sustollento, ipsoque illo impurissimo risu procacissime effuso, plurimaque iis blaterantibus, seu potius malo sano sincipite stultissimo oestroque obgannientibus, commentum agnoscens, factamque fraudem, Augusta, altisque gemitibus nequissima deplorans, dirasque plurimas in filium iactans, ad extremum edircit. en, fili improbe, deus manum suam abstulit a te; datusque tibi est sensus reprobus, ut facias quae longe ab officio sunt. atque his dictis, et cum eiulatu ac lacrimis, crines vellens, recessit. talia generosi principis facta strenua. eiuscemodi illius circa divina sacrosque homines religiositas ac
24. Cum talia atque his plura deterioraque, quamdiu rerum Potitus est, ab eo in dies patrarentur, ac tum otiam cum Basilium imperii collegam adlegisset in iisdem versaretur, videns haec illo audiensque nimis graviter discruciabatur animoque dolebat, ac nec Vivere suStinebat. hocque animo agitans, ut quam Posset omnem medicinam adhiberet, nihilquo quod ad emendationem spectare Videretur omitteret, prius quidem conabatur per alios a talibus eum
259쪽
248 THEOPHANIS CONTINUATI LIB. V.
tem ausus tandem est et ipso per se animi benevolentia prona itintato imperatorem corripere ac, si liceret, ab eiusinodi impii factisque avocare, taliaque ad eum submisso humilique animo get habitu disserebat. Vaequum est, o domino augusteque, innbeneficiis ac muneribus donatum monere quae officii sunt, opdocumenta tradere, et quae utilia ac salutaria sunt in mentem re exosi sumus ne te lateat, domine) exosi sumus' nam se etiam imiscebat ad vitandam invidiam, licet in nullo eorum quae ille tur oliuque agebat socius illi accederet. 'tum sano universae civit senatui; deique sacerdotibus exsecrabiles devotique habemur; vi non criminetur ac vituperet. quando vero etiam diras humii quo odia nihili laciamus, at dei tamen formidolosa indignatio, tin quo est ne illius irati ac succensentis periculum malo nostro sacverum haec dicendo petras seminabat littusque alloquebatur et Dem lavare videbatur. sic alte insita infixaque illi haeserat impsic ad omne salutare monitum obsurduerat, aspidis in morem onures ad incantamenta. non solum enim ad meliorem frugem nc bat, sed et Iam monitorem oderat et aversabatur; haecque ad
κεodales et orgiastas accusana irridensque alieno se ab eo animo
260쪽
τιον αυτου ι ἐν ἐμαρτε, καὶ παραθραιιὸν τὸ δυρυ προσεπάγη τῆγῆ, αυτὸν δἐ ὁ 7ππος αις νης τὸν χαλινὸν ἐνδακων καὶ συναρπά -
bat, tumque etiam clarius ostendebat. cumque scelesti illi ac pestes intelligerent, in eum commovebantur ac instruebantur, verisimilique ratione calumnias subornabant. nempe audaciam ae Proterviam eius morum gravitatem vocabant; quod illi libidinum socius non accederet, malevolentiam; quod denique pari cum illis foedere non delinqueret, contemptum appellabant. Vocquinam fiat V aiebant 'ut te diligere profiteatur, qui non gaudeat 'uibus tu delectaris, nec quae tibi ex animo sint subministrare studeat ' his magis cedens imperator fidemque habens inferendae Basilio necis occasionem captabat, eiusque tollendi rationem Verisimilem quaerebat; sed nulla suppetebat. tantum vero illius suror ProeesSit, ut et ad occultam necem animum impulerit; quam nonnullis ex sicariorum illo collegio, quibus omnia credebat, commisit, ut nimirum
enatum exeuntes, tanquam bestiam percussuri, hastam in elim mitterent eaque ratione necarent. id quendam patrasse ferunt, missoque spiculo, ab eo aberrasse, praevolansque telum humo defixum esse, equum Verorepente mordentem frena una secum ristum per abrupta saxa praeci Pi- .
tem egisse, atque eo casu illum vitam finisse. quando et frustra paenitentia ductum aiunt sodalibus mandasse ne deinceps insontem aggredi
auderent, nisi velint et ipsi eodem atque ille exitio vitam ponere; ac-