Corpus scriptorum historiae byzantinae Theophanes Continuatus, Ioannes Cameniata, Symeon Magister, Georgius Monachus

231쪽

220 THEOPHANIS CONTINUATI LIB. V.

νον, ουτε μίζανθ ρα που χείρωνος ἐδεηθη ως Ἀχιλλεὴς ουτε P 138 κουργου νομοθέτου καὶ Σολωνος ουτε υπερορίου καὶ ξενικης ἀγω- 57ης, αλλ' υπὸ τευ φυσαντι ιιο- τὰ τῶν καλῶν ἐξασκοπιανος καλ- λιστα, πρυς τε τὸ θεῖον ὁσιοτητα καὶ ωσέβειαν καὶ προς τους τεκόντας αἰδῶ καὶ ευπείθειαν, προς γεραιτέρους υπειζιν καὶ προς ελικας καὶ φυλετας ἄδολον ευνοιαν, προς δυνάστας υποταγὴν καὶ προς πένητας ελεον, ἐν πάσαις ταις αρεταις ἐπιδηλως ἐξέλαι φεν, Ιοσωφρων ἐκ νέου καὶ ανδρειος ἀναφαινομενος, τήν τε ἰσοτητα ιιετα ἶρονησεως υγαπων κω διαφεροντως τιμῶν, καὶ ἐν μηδενὶ των τω-

το πῶσιν ἐλαι προσφιλῆ καὶ ἐράσμιον. B T. 'Hδη δἐ αυτ την παιδικην παραλλάξαντος ηλικίαν 15 καὶ πρὸς τὴν τ υν ριειρα κειν ἐλάσαντος καὶ τοῖς ἀνδρικοπεροις καιρὸν εχοντος προσβαίνειν ἐπιτηδευs ασιν, ἐξέλιπε τὸν βιον ὁ φωσας πατηρ καὶ πρὸς την ἐκειθεν ἀπῆρε κατάστασιν πένθος δὲ καὶ θρῆνος κατὰ την οἰκίαν, ως εἰκος, ἐπεκμ ιαω χηρεια μητέρα καὶ ὀρφανία περὶ τουτον τὸν κράτιστον καὶ αἱ ἐντευθεν ri

ἀνίαι καὶ θλίψεις ἐνυοντο, ἐπέρρει di καὶ φροντιδων ἐσι ος τῆς κατὰ τὸν βίον διοικησεως ἔνεκα ' ἐρρεπε γὰρ πρὸς τουτον ευθος 8 γέροντας P Io ἐξέλαμπεν A 17 προβαίνειν P6. Puer itaque apud patrem educabatur, eumque agendorum praeceptorem, dicendorum anterpretem, atque ad omnia quae Virtutis sunt RQ laudem habent magistrum nactus ac eruditorem, non Chirone gemino velut Achilles opus habuit, non Lycurgo legislatore, non Solone, nora externa ac peregrina disciplina morumquo institutione, sed uno illo institutore honesti palaestra praeclarissime Oxercens ac colena erga deum sanctos pios lue mores, erga parentes verecundos animoque obsequendi Pronos, erga senes ced n si modestia faciles, erga aequὼes ae tribules nullo doli suco benevolos, erga potentes ae magistratus subditos, er udenique pauperes misericordia impensos, virtutum omnium compendio luculenter effulsit, a puero pudicus ac sobrius virilique animo, aequalitatis ac prudentiae amator cultorque eximius, in nulloquo adversus humiliores spiritus tollens aut superbiens; quibus rebus omnium sibi conciliabat animos, cunctisque dosiderio atque amori habebatur. 7. Iam vero emensa illi pueritia, ad adolescentiae annos provectanetate propequo matura ut ad validiora studia transiret, pater in rivis esse desinens ad futuri aevi statum translatus est. hine luctus Planetusque Re maeror, ut Par est, domum irrumpere; matri viduitas, huic optimo orbitas ac quae indo tristitia, aerumnarum moles desolatae familiari obturbare. sollicitudinum Examen rei familiaris proeurandae causa. omnia

statim ad eum domus devoluta cura; uni illi matris, uni germanorum in-

232쪽

πασα ἡ περὶ οἶκον Dιμέλεια καὶ ἡ προνοια της myrρὸς καιτων αδελφῶν. ἐπεὶ δἐ ἡ απὸ γεωργιας ἐπικουρία ιυκρα τις καὶ Carεννὴς ἐδόκει αυτ st, ἐβουλευε το πρὸς τὸν βασιλευουσαν εἰσελθεῖν καὶ τὰ τῆς οἰκείας αρετῆς ἐπιδείζασθαι κἀντευθεν ἐαυτ p τε καὶ

5 τοῖς αυτ προσπορίσαι τα δέοντα κώ ιιεγαλωφελῆ την προστασίαν ἐπιδε ασθαι και προμήθειαν ' si δει γαρ ἐν ταῖς ριε; αλαις και μαλιπια ταῖς βασιλεπομέναις των πολεων τὰς δεξιας φυσεις εὐδοκυιειν καὶ τους των ἄλλων κατά τι προέροντας ἐπὶ λ ι προτέρας τυχης σθαι , ἐν δἐ ταις αδοξοτέραις τῶν πόλεων κα ὶ20 ταπειναῖς, ἄσπερ ἐν ταῖς κωμητικαῖς μναστροφαῖς, αμαυρουσθαι καὶ φθίνειν τας αρετας, καὶ αυτὰς ιφ' εαυτων ἐν τρ μὴ ἐπιδεί- D-σθαι /ιηδἐ θαυ/ιαζεσθαι πρὸς τὸ ἐςίτηλον χωρεῖν και ριαθαίνεσyαι. δια ταυτα μῖν η πρὸς την βασιλευουσαν εἰδοδος ἐδόκει

αυτ p λυσιτελης καὶ συμqερουσα, ανθειλκε δἐ καἰ κατεῖχεν ὁ τῆς I5μητρος πυθος καὶ τὸ θέλειν ἐπικουφίζειν ταύτης dis δυσχερῆ, αυτης ἐκείνης μαλιστα etὰς γηροτροφους ἐλπίδαξ προβαλλο ιένης και τὴν ἐγγυθεν ἀπαιτουσης ἐπικουρίαν κώ υπουργιαν ἐν τοῖς

καθηκουσιν.

8. Ἐπεὶ δἐ κυριωτέραν εδει τὴν θείαν γενέσθαι βουλὴν .m καὶ τουτον πρὸς οπερ αgωριστο κατὰ μικρὸν ὁδφ βαδιζοντα ἀνελ- Ρ 139

-ε αι της πρὸς τὴν πόλιν ὁρμῆς, μαλλον δἐ -τὴν ἐκείνην παροορο ιῆσαι αυτὸν καὶ προτρέψασθαι τὴν βασιλευουσαν πόλιν κατα- 2 mo τε Ρ 11 φθεψειν eodex Barberinita. 21 αὐτου PQumbit diligentia. quia vero, quae ab agricultura peti solent subsidia,

ipsa exigua viliaque esse videbantur, ad reginam urbium proficisci deli-Grabat, atque inde sibi suisque ex honesia ratione compendia parare, Patrociniumque clientibus magnifice utile ac curam exhibere. noverat aenim in magnis urbibus, ae potissimum regiis, industrias indoles inela-oscere, eosque qui dote aliqua vulgo praecinant splendidiori fortuna enitero, in ignobilioribus vero ac insoriis, velut in rusticanis paganisquis Commerciis, obscurari ac cor mei virtutes, ipsasque a se, quod non ostentandi copia sit nee vero admirationi laudique habeantur, exolescere ne mare cere. quamobrem e suiε illi rationibus videbatur ut se ad urbem Augustam conserret et retrahebat tamen ac detinebat matris amor, et uod eius levare molestias vel maxime cuperet, quodque adeo illa alenae spes senectutis obiiceret, vicinamque opem ac obsequium in his quae officii essent deposceret. 8. Quoniam tamen necesse erat ut victoriae partes divino consilio Cecterent, paulatimque quasi via, ad quod suerat praeordinatus, Basilium decebat ascendere, somniorum visa matri suadent ut illi morem gerat ac quiescat volenti se in urbem conferre ι quin immo ipsa in eam rem eum

233쪽

THEOPH IS CONTINUATI LIB. v.

λαβεῖν και επιδείζασθαι τον τῆς λειμῶνα καὶ τα του γει - ναίου gρονηματος προτερηματα. εδ οξε γάρ ποτε οναρ ηοραν μέγιστον-αυτῆς ἀναβλαστῆσαι φυτον , ευς ἡ Κορουεῖδε την ἄμπελον, καὶ τουτο ἐπὶ τῆς οἰκίας αυτης ε-χναι ανθεσί τε κομῶν καὶ καρπιῆ βριθον, χρυσουν τε εῖναι το ἀπο γῆς τουτοm sit θα στίλαος, κώ το κλαδος καὶ τὰ φυλλα χρυσοειδῆ. τουτοB δἐ προς τινα των συνηγων και περὶ τὰ τοιαυτα κατευηνειν δο-

κοτντων διηγησαμένη ἐπὶ λαμπρας καὶ ριεγέλης τυχης ἐσεσθυε λοων τον ωιὸν αυτῆς ἐκ σε. καἰ αυθις ει ιιετά τινα χρονον ὀλίγον ορα κατὰ τους υπνους ἄνδρα τινὰ γηραιον, ου πτρ ἐξίει is

Gno του στοματος, διαρρή δην λέγοντα πρυς αυτ ξν οτι ὁ ἀγαπώμενος υπὸ σου ὁ τιος σου Βασιλειος τῆς τῶν Ῥωμαίων βασιλείας παρὰ θ εoo et a σκηπτρα ἐγχειρισθήσεται, και δει σε προτρέψασθαι τουτον πρὸς την Κωνσταντιν πολιν εἰσελθειν. ἡ δἐ πρὸς την χαρο ιόσυνον τι την αγγελίαν διαχυθεισα καὶ πληρης γενομένη χα- is

οντως ευφρόσννα ευαγγέλια προσκομίσας ὁ ει νησίν 'o Θεσβιτης εἶ ιέ,' καὶ ἀπέπτη τῶν ὐφθαλμῶν. δαπνισθεῖσα Ουν ἐκεινη, καὶ ταις δεξιαις ταυταις ομνεσι, μαλλον δἐ mθείαις ἀποκαλυφεσιν οἷον ἀναπτερωθεισα καὶ ζωπυρησα , προ- λεως -τὴ παρωρμα καὶ ἐξέπεμπε τὸν xἱὸν πρὸς τὴν βασιλευ--μουσαν, καὶ OL μητηρ ἐνουθέτει καὶ παρεκδεει τον τε θειον φοβον ἴ

διηνεκῶς ἐχειν ἐν τῆ φυχῆ, καὶ νομίζειν αM τὸν τῆς προνοίας

Incitet, ae adhortetur ut Byetantium veniat, vernansque gratiis animi pratum ac generosae mentis praestantes dotes exhibeat. videbatur enim sibi quandoque parens in somnia videre maximam ab ipsa enasci Rr-- rem, velut olim Cyri mater vitem viderat, eamque supra domum Stantem, vomantem noribus fructibusquo onustam. maiorem e terra stipitem truncum scilicet aureum surgere, ramosque et solia auro rutila Prao- ferre. Cumquo necessariorum cuidam earumquo rerum coniectori existi-2mato idoneo rem rettulisset, elaram haee audivit magnamque filio Pro-., tendere fortunam. rursusque non multo post videt in somnis Virum fi

nio graVem, ignem ex oro mittentem, in haec esare verba ipsam alloquen- ptem, 'carissimo tibi filio Basilio eoncredenda a deo sunt imperii Romani 'sceptra ac gubernacula; ideo necesse est horteris eum ut Cpolim vadat.', mater iucundo hoc nuntio dissusa plenaque gaudio, senem Venerata, quis' inquit 'tu, domino mi, qui mihi ancillae tuao non solum BPParem .dimatus es, sed et nuntium sic laetum afferre '' eui illo 'Eliae inquit Thesbites sum V atque hoc dicto ex oculis evolavit. a Somno ergo exestata, faustisquo hisce visis seu potius divinis revelationibus spe sublata novaque flamma accensa, alacris ipsa filii hane prosectionem urgebat, et ut Augustam urbem peteret incitabat roquo matris munere admonebat ne obsecrabat ut et dei timorem continuo in animo haberet, eiusquis

234쪽

ὁ νθ αλιι - πασαν πρῶς ιν αυτου κώ παν νόημα ἐφοραν καὶ ιιηδενανυζιον τῆς τοιαδεης ἐgορειας σπουδαζειν, αλλα τῶ προσa κοντι Dκατα- /ιατι τὰς οἰκuας αρετας ἐπιδειξασθαι και ἐν μηδενὶ την προγονικὴν καταιν ναι ευγένειαν. s 9.-ουν ἐκ Μακεδονίας τῆς Θρήκης προς τvν αν--σαν ταύτην τῶν πολεων Πασων Droρευε , τῶν δυνατῶν τινὶ καὶ περιφανιῶν προσνιι ξαι βουλομενος καὶ εἰς θεραπείαν καὶ δουλεία, tiυτου ἐαυτὸν αποταξαι καὶ καταπιῆσαι. καὶ τὸ μετάδρ διανυσας

διαστημα, καὶ κατα τυς χρυσας πύλας τῆς βασιλίδος γενιανος,10 καὶ δι' αὐτων ἐδη καταφεροιώνης τῆς ἡμέρας sἰσελθών, πλησίον

τυγχανοντι τῶ του αγίου μαρτυρος Λιομηδους προσπελαζει oνα- στηρι 0, καὶ απὸ τῆς οδοιπορίας κατακοπος ων αυτου που πρὸ P 140 του πυλιυνος ἐν τοις ἐκεῖσε βάθροις ατημελούς -τως ἐπιρρίφας ὲαυτὸν ανεπαυετο. καὶ περὶ πρωτην τυχὸν φυλακὴν -κτὸς

providentiae oculum suas omnes actiones animique sensa ae rationes Inspicere existimaret, eaque inspectiono indignum aliquid moliri serio caveret, sed convenienti modestia animique praesentia fluarum specimen virtutum daret, nee ullo scelere aut noxa avitam ingenuitatem macularet. 9. Profectus Ergo ex Macedonia Thraciae ad hane urbem omnium reginam iter arripuit, hoc animo agitans ut se potentiorum cuidam illustriumque virorum adiungeret, illiusque obsequiis ac servitio operam studiumque addiceret. emensoque itinere, Et cum ad urbis Aureas portas venisset, inclinata iam ac deposita per eas ingressus die, ad sancti martyris Diomedis monasterium, quod prope erat, accedens, ex Via sessus, ibidem pro foribus in gradibus pro vestibulo positis sic n lectim proiecto corpore quiescebat. Et ecce, circa primam fere noctis custodiam, martyr Diomedes monasterii praesecto in somnis astans ad lares monasterii iubet exire, ex tuo nomine Basilium compellantem, quisquis Vocanti obaudierit, hunc inducere in monastorium ac curare diligenter, ciboqu. et tecto et vestimontis, omni denique necessario cultu ac obsesiuio, quoad per facultatem licuerit, impartiri atque foverer esso enim a Geo unctum an imperatorem, ipgumque exstruendo augendoque monasterio Operam quandoque collaturum. verum cum ille, visum temore oblatum inanequo mentis commentum arbitratus, quod ita conspexerat, nullo loco praecu-

235쪽

C πυλωνι ἐφίσταται, και κατὰ τὸ του μαρτυρος προσταγλια ἐξ ὀνόμιιατος ἐκαλει Βασιλειε. ὁ δἐ ευθος απεκρίνατο ἰδου ἐγω, -- ριε' τι προμάσσεις τφ δουλέν σου;V εἰσω δἐ αυτὸν τῆς μονῆς Ioποι ἔσάμενος, καὶ ἰδων ἐυπῶντά τε καὶ αυχμῶντα καὶ πολυν ἐπὶ

του προσώπου τὸν et λιον φέροντα, τῆς δεουσης ἐπιμελείας κω θεραπείας et ἐβίωσεν καὶ πασης φιλανθρωπίας ιιετέδωκεν. ειτα Tδμυστηριον παρ' ἐαυτυ φυλάττειν καὶ προς μηδένα ἐκλαλῆσαι διὰ το κινδυνωδες εἰσηγησάμενος, του μάρτυρος αυτ υ ἐφανέρωσε 1s προρρησιν καὶ πρὸς τὸ μεμνῆσθαι μετὰ τὴν εκβασιν ὴσφαλίσατο. D του δέ, εἴς υπερ αυτὸν ἔντος του πράr ιατος, ει νει παραδέχεσθαι δοςαντος, ἀλλὰ μαλλον δι' αυr- α ιουντος εἰσοικισθῆναι καὶ προς δουλείαν δοθῆναι των ἐμφανωτέρων τινι προ μως ἐαυτὸν εἰς τουτο ἐπέδωκεν ὁ ηro' ενος. καὶ ἐπεὶ συνήθως εἶχε πρὸς τὸν 20 τοιαυτην μονην καὶ noλλάκις ἐτυηχανεν ἐκεῖσε φιλίως φοιτῶν ὁτου βασιλέως καὶ Βάρδα et Καίσαρος συγγενης, ονυποκοριζομενοι Θεοφιλδε γ' ἐκάλουν, ἐπωνυμον φέροντα τυν IIαι-7-om P 11 μαα-ντα καὶ Ρ 12 τὸν om Ρgum habuisset, sed se rursum somno dedisset, eadem iterum videt auitque. et eum adhue etiam segnior somnoque gravis, ut Videbatur, sis non colligeret, tertio martyrem videt, non iam blande ac hilariter praecipientem sed atrociter minitantem, plagasque, ut apparebat, inferre tentantem, ni citius iussa praestaret. tunc itaque velut aegro emergen mortiquo Vicinum somnum oculis excutiens ad sores venit; et ut ei martyr Praeceperat, ex nomino vocat Basili. cui illo statim respondit ''ecc ego, domine. quid iubes servo tuo ' introducens vero in monasterium, cum squalore ac sordibus obsitum solisque ardoribus longo ex tum conspexisset, conVenientem curam obsequiumque adhibuit ac omni humanitate accepit. tum monens ut secretum penes se teneat, caveatque cuiquam evulgaro ob rei periculum, martyris illi indicat vaticinium, et ut post eventum meminisset iureiurando obstringit. eum autem Basilius nec acceptarEVideretur, ut quod res eius modum excederet, sed potius rogaret ut eius insinuatione nobiliorum cuiusdam obsequiis pro comitatu operam addicere liceret, impi e se praestiturum praesectus in se recepit. quodque monaελ-

rio familiarius utebatur saepiusque amico invisebat Ischaesis imperatoria Bardaeque Caesaris consobrinus Theophilitaen quasi subblandiendo ac --

236쪽

DE BASILIO MACEDONE. 225

μενους ἐσθῆσι καὶ τῆ ἄλλη καταπολῆ διαπρέποντε δε τουτοις

sorma vocabant; cognomen viro Pa euomeno , ei praesectus Basilii im minendat. erat enim minor hic Theophilus magnis cogitationibus innatus, nec a magnificentia ahhorrens, ηed qui viros strenuos formaequo elegantia ac statura conspicuos potissimumque sortitudine atque robore praestantes in eomitatu habere studebat, sibique illis placebat ac hono-atari ambiebat. vidisses statim sericis indutos ac reliquo cialtu egregio ornatos. his adlectum recens admodum quaesitum iuvenem Basilium, actum corporis robore tum animi virtute longe reliquis praeatare visum, auum protostratorem secit, maioriquo in dies amore prosequebatur, stupro eximiis eius dotibus admirabatur. cernebatur enim et manu Euenuus vique animo prudens, et ad praestandum quicquid iniunctum esset oppido promptus et Solem. 10. Eius porro mater continuo quiritans maerensque ac dolens quod nondum didicerat, quam illi prospere cessisset prosectio 'lunm Suhceperat, ingentem rursus in somnis videt arborem cupresso similem in impluvio suo stantem, aureis soliis frondosam ramis luct aureis ac trunco diffusam, in cuius vertieo Basilitis ipsius siti ita assidebat. experrecta

igitur dio spquenti mulieri cuidam reli iosae, quae velut Anna illa diu noctuque a divino templo non discedebat, sed orationi et ieiunio vac Theophanes eonιin. 1 5

237쪽

ἐσχολαζε, τὰ-οφως διηγήσατο. η δἐ ευθυμειν τε πα-εσεν ἐπὶ τω τεω, και το οραθ D ἐπικρίνασα βεβαίως δηλουν απεφηναποβασιλέα Ῥωμαk0ν γενέσθαι σου τὸν Niori τοις προτέροις Ουν κώτουτο προσλαβουσα λοιπὸν ἡ-ουκέτι περὶ αυτου ἐδυσφόρει-ει ἰσχαλλεν, αλλα τρεφηιένη ταις ἐλπίσι καὶ τὴν ανωθεν αντα sληφιν ἐκδεχοφάνη αὐθαλλεν.11. Συνέβη δὲ κατ' ἐκεινον τὸν χρονον τὸν κυριον του Βασιλείου Θεοφιλον δω τινας του δημοσρυ δουλείας παρα του βασιλευοντος Μιχαὴλ καὶ Βαρδα του Βαρος αποσταληναι εἰς D Πελοποννησον. συνῆν δἐ αυτ υ καὶ ὁ Βασιλειος, εἰς την αφορι- Io

γέγονε. 3ιοναχὸς δέ τις ἐκεῖσε ποιοτμενος τας διατριβὰς καὶ τὸνπλὰονα χρονον ἐν τω του ἀποστολου σχολαζων να υ τὸν si ἐν Θεω- P I42 φιλον εἰσελθοντα ἰδων Ουrε διανέστη ουτε ἐπηυξατο Οἴτε τινὸς ηβίωσε λματος, siηδἐ την περὶ αυτὸν ως εἰκὸς δορυφορίαν καὶ πλαι προτητα αἰδεσθείς' υστερον di του Βασιλείου εἰσερχομένου ὁπεζανέστη τε ως τινι των κρειττονων καὶ τὴν ἐξ εγους τοῖς βασιλευσιν ευς η3ειαν προσήνεγκεν. OΠερ των ἐκεῖσε τυχοντων ἰδοντες si εἰσδεrομένη A 14 συνῆλθεν Phat, visum narravit. Iussit illa bono animo esso do filio, visumque interpretata certissimo innuere affirmavit Basilium eius filium Romanorum imperatorem fore. iam itaque prioribus aliis istud quoque mater pract-sagium adiungens, haud amplius maerebat ac discruciabatur, sed spe bona lactata exspeetansque divinum auxilium senectam recreabat.1 l. Contigit autem per hoe tempus ut Basilii horus Theophilus, exposcentibus publicae rei negotiis, a Michaelo imperatore et Barda Caesare in Peloponnesum mitteretur. fuit et Basilius illi comes, cui

addictns erat ministerio, in comitatu navans operam. Veniens Rutem Patras Achaiae, quem dicebam, Theophilus, in sancti Andreae primum Vocati apostoli, preces oblaturus, templum ingreditur. Basilius autem Circa ministerium suum, ut par est, occupatus cum illo minime intravit; sed eostea seorsum, debitum et ipse cultum apostolo redditurus, ad idem templum Veniti quidam vero monachus illic sedes habens ac temporis Partem longe maximam terens, apostoli templo assiduus, Theophilum ingredientem videns nee assurrexit nec illi bene precatus, ac nec Verbo consalutandum duxit, nec stipantem cohortem, ut par est, reveritus, nec viri splendorem ae dignitatem. postmodum vero intrante Basilio velut uni ex dignioribus assurrexit, ac quam moris est imperatoribus, salutationem adhibuit. id ita gestum cum praesentium aliqui in oculia vidia-

238쪽

DE BASILIO MACEDONE. 227

Is βασιλεα των Ῥωμαίων υπι μιστου κεχρισιώνον ελύον, καὶ ἐξανε- C-ην καὶ ἐπευφημη ' τοις γαρ υπὸ θεου τετιμημένοις ὀψώλη ιενο παντως ἐστὶ καὶ η ἐξ ἀνθρωπιον διατρώναντος τοι imν ἐν τοῖς ἐκεῖσε ιιέρεσιν ἐπὶ χρόνον τινὰ του κυριου του Βασιλείου, καὶ τυς ἐπιτραπείσας αυτ p του δημοσιου δουλείας α σαντος καὶ ανα-m τρέχειν πρὸς βασιλεύουσαν μέλλοντος, ἐπεὶ ετυχεν ἀσθενει αs ιατος ληφθ εὶς ὁ Βασίλειος, αυτόθι καταλιμπάνεται. ἐπιια- λείας di τῆς προσηκουσης τυχων μετα χρόνον τιμὰ τῆς νοσου κρείττων ἐγενετο καὶ πρὸς τ=jν ανοδον καὶ αυτὸς ητοιμάζετο. μετακαλεσαιιένη δἐ αυτὸν η προρρηθεισα γυνὴ Aανηλὶς πολλοῖς καὶ

sent aridissentque, praenobili cuidam ae opulentissimae sis in Ioela matronae, cul a viro Danelis nomen, denuntiant. illa vero, quae certo sciret experimento monachum futurorum praescientiae dono decoratum esse, nihil segnis dictum arripuit. accersito itaque monacho in liaeo fera verba exprobrabat. V tot anni sunt, pater spiritalis, ex quo tibi nota sum; nec plane latet quam pro vulgi ratione me longo praestare locique inculis praecellero ac in eis quasi principem esse; nunquam tumen videns assurrexisti aut bene precatus es; at neque silio meo aut nepoti eiuscemodi honorem detulisti. quid igitur causae est cur nunc vilem hominem et per minum nec vulgo notum videns, et assurrexeris et imperatoris honoro colueris γ' cui pius ae religiosus monachus 'non ut tu loqneris, unum quem e vulgo vidi, sed velut magnum imperatorem a Christo unctum conspexi, et rasurrexi, saustisquo ominibus prosecutus um, ac, et Reclamavi. quos enim deus honoravit, his prorsus etiam humanus honor debetur et eulius.' postquam I tiir Basilii herus teinlius aliquod in Aelinia moratus, expletisque quae illi iniuncta erant publicis negotiis, ByZantium erat reversurus, Basilius, quod eum ni arbo corripi contigerat, ibi relinquitur. convenienti autem eura ei adhibita, brevi morbo levatus, ad reditum so et ipso accingit. aceersetis vero, quam dicebam, matrona Danelis multis magnisque eum donia accipit, prudenter

239쪽

ΤΗΕΟΡΗΑNIS CONTINUATI LIB. V.

ὁ θεὸς μέγαν ανθ ρω-ν ἔχω καὶ ἐπὶ ριεγάλης μέλλει τι ιῆς ἀν- Nise ν , κυὶ ἀγυδἐν ἔτερον ἐπιζ ιδ ῆ ἀπαιτῶ παρα σου πλὴν Γλαἀγαπυς καὶ ἐλεῆς σημας. ὁ δἐ τῆς γῆς ἐκείνης ἁπάσης, εἰ δυνατω,

omnino ae sapienter velut sementem quandam in bonnm arvum muteris, ut longe multiplices inde fruges locuplete messe opportuno tempore docerperet. dedit enim illi cum iustam satis auri vim, tum triginta ad obsequium mancipia; in vestibus quoque aliaque divorsi generis supellectili opes nimias numeravit, nihil aliud ab eo prius exigens quam mi spiritalis fraternitatis necessitudinem cum Ioanno filio suo nocteret. --iiciebat ille, velut supra facultatem ae dignitatem, quod sic ea poscebat, Pro matronae scilicet, quae videbatur, claritate, suaque ipsius, quantum oculis cernebatur, abiecta vilique sorte. ea tamen magis magisque hose tanta atque roganto animum tandem accommodavit. tum mulier, velut maiori assumpta fiducia, ad eum palam infit, 'magnum to deus virum habet, magnoque honoro est exaltaturna. ad me quod attinet, aliud a t. nihil exigo, nihil quaero, quam ni diligas ae nostri miseroaris.' Basilius Θmnem eam provinciam, si fieri possit, illius se iuris iacturum pol licetur, dum res dicto successeriti sicque inde profectus ipso quoqu. ad urbem Augustam et ad herum redit. porro ex cumulatis inde pecuniis ingentia praedia in Macedonia redemit, satisque affines omnes isteonsanxuineos ditavit; ipse tuo, quemadmodum virtutibus, Sic et possessionibus et pecuniis auctus divesque effectus est. mangit tamen cum hero, risius hactenus obsequio addictus.

240쪽

IL Quo tam die Antigoniis patricius et scholaria in domesticiis solenni mensae apparatu in regiis aedibus in proii Milino regiae atrio opi- Paroquo instructo convivio κλητόριον vocunt patrem smim Bardam

convivatorem ac epulonem saait. Caesar, una seciim Senatus primatus nisi iteSque ac necessarios nssumens, praetermillio amicos uulgMON, ex

inor Cpoli morantes, ad convivium venit. intererat opulis et Ti,eophilus Busilii therus, eo quod etiam ipso Caesaris consanguinous erat: sed et Constantinus patricius. Thomae patricii pater, nostro hoc aevo cursus logollietae. viri in rebus phi osophicis summi nc plane integerrimi. Porro B iugari semper iactandi fastu insolentes ac gloriabundi, clim secum Bulsarum haberent corporis viribus torisque praecellontem primasque inucia sibi vindicantem, quem vix ullus usquam hactonus lucta deiecisset, haud ferendum putabant ut sibi de illo ali inid tribuerent, nisi supra modum arrogantes pene insultarent. Compotatione ita tuo procedente achilaritate in me a ollase tripudiante, ait pusillus ille Theopbilus ad Caesarem, 'habeo, domino, hominem in comitatu, qui, si ii seris, cum famoso illo Bulgaro sit luctaturus. maximo enim probro Romatiis cedet, nec ullus erit qui illorum arrogantiam serat, si iste in Bulgariam a nullo superatus redierit.' iubet Caesar ita praestari; λιue cuius memini,

라틴어 텍스트