Corpus scriptorum historiae byzantinae Theophanes Continuatus, Ioannes Cameniata, Symeon Magister, Georgius Monachus

발행: 1838년

분량: 969페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

681쪽

SYMEON MAGISTER' 668

λὶ ιυρας Hς τὰ μυμερα σιδηροδέθειον καθαρων. ἐκεῖθεν HςBIιτυληνην την νῆσον τουτον ἐξωρισαν, καὶ τως μητροπολίτας ἐν φυλακαις αλλον ἀλλαρου διεσκόρπισαν. '

γυναικα αυτου ἐνθεωρήσας θοον ουσαν ἀπέστειλεν τυν αυτου tiam inserebat, atquo e loculo deponens, dum illi venirent, cruciatum

tantisper leviorem reddebat. his Bardas Caesar sanctum excruciando, cum ab eo libellum et ut se ipso abdicaret impetrare minime potuisset, Photium Proto ecretis patriarcham praeficit, Ignatio in Terebinthi insulam relegato, ubi et aerumnis conflictabatur, innumeris quotidie abdicandi muneris causa aerumnis malisque appetitus. deinde vinctum ad Ilieriam transferunt, atquo in Caprarum mandra includunt. tum ad Ρro-mlinti aedes adducto, Leo Lalaco illius sic genas pugnis ac colaphis confregit ut eius duo molares dissilierint. deindo vecte ferreo homicidarum pedes adstringentes, in exiguo artoque carcere incluserunt; nec post multos dies in carcerem dictum Numera ferro vinctum compegerunt. indo eo in Mitylenem insulam relegato, metropolitas in ergastula alios alio disperserunt. 29. Operae pretium vero sit ut et de Photio pauca perstringamus. hie Photius illius fuit Sergii spatharii, cuius pater Zacharias; qui rursus Leonem habuit filium . . . Sergius enim cum gentili ortus stemmate esset, in seminarum monasterium irrumpens, indeque rapta sanctimoniali habituque exuta, sibi eam coniugem fecit. post tempus aliquod contigit Michaelem Sinadensem Sergii amicum in eius domum intrare; eo Pe-einquo uxoro eius praegnante, indignantia specie ae velut percussurus in

682쪽

μβδον, πλῆξαι βουλοι ενος αυτ se, και Ουτως ειπεν τις

eam baculum misit, sic alens 'utinam esset qui illam, unaque prolem

qua feta est, necare posset. video enim alteram Evam, serpentem utero gestantem ac prolem masculam. huncquo deo permittente video patriarcham lare, omnique veneratione habendam ac pretiosam crucem spretu

rum esse; declinabitque ipse ad impietatem, et muItos ad heriurium crucis calcata religione traducet, multosque regno caelorum Variis modis, auis artibus excludet.' ad que' Sergius 'atqui si talis futurus est, ipse una cum matre eum perimam. eui sanctus ''non poteris quod ex divina est permissione impedire. tibi igitur attente cave.' 303 deinde eo nato, vocato mater Iacobo Maximinae monasterii praesecto, ad eius se pedes lacrimis oppleta iactavit, ut sacra eum unda tingereti dicebat enim 'praegnans cum essem, vidi in somnis scisso utero draconem ex me exiisse. sed et sanctus consessor Hilarion monasterii Dalmatao dixit mihi corpore indutum me Satanam utero gestare.' is ergo susceptum insantem baptigavit, Photium vocans, ac dicens 'sorte transibit ab illo ira dei.' Sergius autem eius pater, quaedam in eo signa videns, Vnuiumea uxor' aiebat 'ea ipsa est sanctimonialis, quam apud Hebraeos Antichristum parituram Oxspectant ν' quod vero parentes monachorum Studiosi erant, uxor domo lubens excipiens pro ipsis ac Photio preees sundere rogabat. hune quandoque Photium valde adhue puerulum, cum

683쪽

SYMEON MAGISTER

1 ἔτι p18 παντὸς et τετελεκότος Ρpater ad S. Ioannicium in monte Olympo adduxisset, obsecrabat ut oraret pro illos cui illo actutum respondens, 'Photius' inquit 'vias tuas, domine, ut sciat, in animum non inducit.'' ad quom Sergius alta ducens suspiria 'ut quid, pater, hoc dixisti respondit senex 'quae ille perpetraturus est, tibi denuntio. tum Sergius caput cinerem RSpersus omonto descendit. 31 traditus disciplinis maioribus animis at lue opera, quae Graecorum erant ac gentilium, quam quae ecclesiastica, CapeSSebat. unde etiam cum in Hebraeum quendam magum incidisset, ait illi 'quid mihi, iuvenis, daturus es, faciamque ut Graecorum omnis erudiuo 'in ore Versetur omnesque sapientia vincas δ' cui ille ''dimidii m bonorum partem in eam rem pater libens eollaturus est.' ad queit Hebraeus pecuniis non indigeo, ac nec patrem tuum rem scire volo ' sed Veni mecum huc, ac siMum nega in quo Iesum affiximus, inauditoque a me tibi concesso amulcto vitam omnem prospero ages et divitiis asilues, magnaque sapientia in omnibus gaudens ac laetans praestabis.' quo prone audito, exque impostoris voluntate omni peracto negotio, eo extemporo nullum finem fecit libros eorum prohibitos divinationum aenstrologicae vanitatis legendi iisque animum addicendi. 323 quod autem ex patre audierat accepisso illum a viris spiritalibus ac futurorum intel.-ligentia praeditis, soro ut vario astu ac machinamentia Patriarchalem

684쪽

καθῖρησε καὶ ἀπεκήρουςε. τουτον τυν ωώτιον Βύρδας ο Καισαρ, o θειος Μιχαὴλ του βασιλέως, χειροτονεῖ πατριάν v. ος μετ' ὀλίγας ηι ερας το Hιοχροιρον αυτου γρά/ιιια, οπερ προς τορυς μητροπολhας ἐποίησεν, ἡνίκα τουτον εἰς χειροτονίαν ἐγαγον, ως 15 δῆθεν ἰδεω τι ἐν αυτω βουλοιιενος. εἰσάγεται Ουν ο χάρτης, καὶ ζητεῖται ἀσφάλειαν Τῖνα ιιχὶ διαρρηχθῆναι. οἱ δἐ του ο ὐτίου τοῖ . - ἀντίχειρα του κρατο-ος αυτὸν κλάσαντες τὸν χάρτην ανέσπασαν, Ρ 444

demum thronum conscenderet, hoe animo versans, cum Gregorio Syram cusanae quondam ecclesiae episcopo qui et Asbetas vocabatur, et a magno Methodio cessare iussus Erat tum ob alia plura, tum quod extra parocciam Zachariam, eiusdem Methodii patriarchae ad Romanum anti stitem presbyterum nuntium, ordinaverat cum illo aliisque praeterea quibusdam, ob scelera perindo gradu motis, amicitia iungitur. in illis erant Eulampius Apamiensis et Ρetrus Sγlaei aliiquo cum eis plurimi. hi itaque in Photii domum convenientes et cum Gregorio Versantes consilia struebant adversus magnum Ignatium; quos ipsos, collecta in patriarchalibus aedibus metropolitarum episcoporumque synodus omnes exauctoravit atque proscripsit. hunc Photium Bardas Caesar, blichaelis imperatoris avunculus, patriarcham creat. is brevi post, quas manu Propria scriptas metropolitis literas dederat tum cum ipsum ordinaturi convenerant, petit, tanquam scilicet aliquid in eis inspecturus. allatum

ergo diploma est, fidemque exigunt ne illud diffringatur. . at qui Photi

partium erant, Vi arreptum e manu tenentis chartam disciderunt; quam et Photius apprehendens minutim conscidit, dicens 'neque vos episeopos habeo nec Ignatium.'' . . M. Anno secundo, cum Photius venerandam erucem per diei e usaesennia initaret, monachus quidam haud procul ab altari stans, Vir

685쪽

SYMEON MAGISTER

ἀπὸ τῆς ἐκκλησίας πρεσβυτέρων. οἶτοι δἐ πρὸς εὐλαβῆ καὶ

καὶ ωποκάrio τῆς θείας καὶ ἁγίας τραπῆης ἐμει δυσωδεστατον is ἐμετον. 34 καὶ διηγήσατο ἡμιν 'Iωάννης ὁ ἡ-χωyτης, θεοφόρος καὶ προορατικὸς ἀληθές, οτι ἐν τφ σπηλαίου ποτἐ σφ

ποι σας καὶ θαρρησας ἐκράτησα αυον απὸ τῆς χειρός, ' τίς mεὶ '' λέγων, 'καὶ τί τὸ oνομά σου, καὶ τίς ὁ ἀποστείλας σε ἐνταυθα, καὶ δι se αἰτίαν.V αυτὸν di ἀποκριθέντα εἰπειν ' ἐγώο δυνατὸς ι ἐν του mu , υπουργὸς δἐ σωτί- ο ια δέ

fuim omni intelligentia perspicax i inauditam rem vidit ac plane insolitam,

ingentis molia serpentem vhoui adstrIngentem manus, eum Veneranda crux ipsa a se ipsa exaltaretur. rei ergo spectaculo territus magna contentaque voca Hamare ' domine, miserere.'' clamoris Causam exquiren

tibus, qui eum illo stabant viri relisiosi, visionem illis aperui , eranthi ex ecclesiae presbyteris, qui et ipsi venerabili huic ac spiritali monacho dixerunt, 'nos quoque cum illo rem sacram Peragentes nunquam solennem precationem dicentem eum audivimus, sed profanorum Vatum Verba submurmurantem. quod vero his gravius est, etiam sub. dirina sacraque mensa foetoris pessimi vomitum egerit.'' 34 narravit nobis Ioannes Solitarius, vir divinus ae seiritu prophetico praeditus, ver 'istud narrationis. 'cum quandoque ipse praviter habens in specu mea sederem, duo quidam monachorum praepositi Euthymius et Ioseph, quos Photius dire persequeretur, ad me venerunt; quibua quantum deus deditn me confirmatis, atque ad extremum adiecto, qui perseveraVerit usque in finem. hic salvus erit Matth. 10 223, a me eos dimisi. sequenti autem nocte priusquam obdormiscerem, atatitit mihi Aethiops magnus et horribilis adspectuque terribilis, et ut tenens gutture sumearet, manus explicavit. mox ego crucia mo signo muniens, assumptaque fiducia, quisnam Vero es tu, aio, quodve tibi nomen ac quis te huc, ac quare,

ait 3 qui respondit, in aum potens Besiaria Photiique ministeret u

686쪽

τιμίω σταυρφ, καὶ ἄφαντος ἐγένετο. 35. μια ροκτὶ συνέβη γενέσθαι σεισ1ιοὶ ριεγάλοι ' καὶ 10 -τὸς o Φωτιος ἀναβὰς ἐπὶ του α/ιβωνος δημηγορῆσαι εἶπεν οτι οἱ σεισμοὶ Ουκ ἐκ πλήλους ὁμαρτι ν ἀλλ ' ἐκ πλησι oνῆς υδατος γα P 445Lνονται, καὶ ἔκαστος ἄνθρωπος δύο vjχας ἔχει, καὶ η μἐν ριίαυμαρτάνει, η δἐ ἐτέρα Ο αμαρτανει. τουτων ἀκουσας ὁ πρω-τoασηὶκρῆτις καὶ ἀπελθὼν εῖπεν etω βασιλει ora οἱ δουλοι

men mihi Lebulas; praestigiatorum adiutor ac veneficorum, moechorum dux et latronum, Graecorum amicus ac Photii, qui meus in occulto servus est et cultor. misit me voro dominus mens ultum serio, quae in eum probra heri iactata sunt, curiosiusque obserVatum, quo nimirum poenitentia ductus ipsum recipias atque a deo alienus fias, quod et non paucis aliis fecit. tu enimvero crucis armatura in alidum cassumquareddidisti. tum esio venerandae inicis signaculo ipsum prostigavi, in nuitque ex oculis.'35. Quadam nocte contigit terram magnis motibus quati; cumquct Photius pro concione ad populum oraturus ambonein ascendisset, dixit terrae motus non ex peccatorum multitudine oriri, sed ex aquarum exuberantia. item singulos homines duplici anima praeditos essor ex his unam peccaro, alteram a peccato immunem esse. hoc cum audisset qui Primus di secretis erat, ad imperatorem veniens in haec verba locutus est. 'servi nostri vim iaciunt, qui dicant, sperabamus nos una praeditos anima, eique procurandae duos singuli quot mensibus modios accipiebamus. nunc autem, ut palam docet patriarcha, quisquo duas animas habet; iccirco necesse est ut duo alii modii nobis adiiciantur.' tum imperator in risum solutus 'sicne docet qui vultu Chagarus est ' mox itaque accersito patriarcha ex eo sciscitatur irati seecio, 'sicno doces,

o Marauca, hominem duplici anima praeditum esse '' at illo, probabilibus sermonibus ei dolo imponens, persuasit non se ita dixisse, aed de 'Theophamea eontis. 43

687쪽

SYMEON MAGISTER

37. N αυτου Δει ἐκστρατεύει ο βασιλευς Μιχαὴλ

τριαννὶ Φωτει τον ἐν Βλαχέρναις τῆς θεοτόκου ναὸν καταλαμβανουσι, καὶ ριεθ' υμνωδιῶν το ἄγιον τῆς θεοτόκου ἐξαγαγόντες μα φόριον τῆ θαλάσση ακρως προσέβαφαν' καὶ νηνεμίας ουσης

aliis rebus sermonem habuisse. quaerebat ex illo Gregorius Syracusanus quid vox illa Maraucas sibi vellet. respondit ille mar canem esse, Eu trahe, cas pellem: hoe est, canis trahens pellem. 36. Faber quidam reique, qui audierant atque viderant, serio fidem iaciebant , cuius ad Sophias aedes erant, per dies multos animam agens, linguam luct et labia ac manus exedens, spiritum emare non Poterat. x misper Vero a stupore emerFens saniorique mento effectus scitote, uri ΝΠ aiebat, VPhotium patriarcham me docuisse ne ieiunus communicarem. idque in causa est ut haec quae videtis patiar, et ut mori non valeam. haecque locutus animam ostavit. atque haec hactenus dicta de Photio. 37. Anno imperii Michaolis nono expeditione suscepta imperator Versus Agarenos proficiscitur, orypha praefecto in urbe relicto. iamque ad Mauropolamum castra posuerat, cum ille Russos ducentarum navium elasse adventare nuntiat. quo audito imperator, re prorsus insecta nullaque conserta pugna, confestim revertitur. 38. Anno imperii Stichaelis decimo Russi, eum in Hierum pone inuassent, multas caedes secerunt. urbom itaque vallo cingunt, ac cum Vix imperator traiicero potuisset, statim cum Photio patriarcha ad sanctae dei qenitricis, quod est in Blachemis, veniunt; eductainque cum Canticia eiusdem dei genitricis sacram vestem ac pallium mari leviter

688쪽

DE MICHAELE ET THEODORA. 67,

βασιλείας ουκ ἐπηγέρθη ιιοι. ὁ δἐ βασιλευς αυτῆ τῆ ωρα ἐξορίζει

Βασίλειον τῆς αττου γυναικὸς Μαρίας, καὶ δέδωκεν αυτ υ15ναικα Eοδοκίαν τὴν 'hyηρίναν, διορισάμενος αυτευ κυρἁυς αυτU εχειν ' γὰρ αυτη του βασιλέως παλλακη, καὶ πάνυ ἰγύπα αυ- τὴν ως ευπρεπῆ. τὴν ει προτέραν αυτου γυναῖκα Μαρίαν, δους χρυσίον καὶ πλουτον πολυν, απέστειλεν Hς τὰ ιδια. SDλαν δἐ τὴν ἰδίαν ἀδελgην προσηρριοσε Βασιλilio του θειν αυτὴν ἰδίως. C20 ο ιιέντω Καισαρ καὶ ὁ Βασίλειος υπιβλέποντο ἀλληλους, ζημοιν- τες πῶς ἔτερος τὸν ἐτερον ἀνέλη. διὸ καὶ ἐλοιδορει τὸν Καισαρα Βασοπιος πρὸς τὸν βασιλέα ως κατ' αυτου μελετ υντα. ὁ δἐ 11 o om Pinunxeriint; eurmiluo nulla perflaret aura, ventorum statim orti impetus, tranquilloque mari ac sedato continui fluctus excitati. impiorum Russorum fractae naves ac quassatae, cum paucae evasissent periculum. 39. Barda Caesare solenni processu ac Pompa eoram transeunte, Damianus patricius et accubitor in horologio sedens illi honoris causa minime assurrexit. ea re ille exasperatus lugens imperatori refert, idque animo cogitantem ait non assurexisse, ut regiam ipsam maiestatem iniuria probroque violaret. hoc audito imperator, Damiano ad S. Mamantis ablegato, Basilium Protostratorem accubitorem praeficit. videns autem Caesar rem molestissimo habuit, necemque Basilio machinabatur. 40. Anno eius imperii undecimo Michael Basilium cogit dato libello repudii Mariam coniugem dimittere, tradita ei uxore Eudocia Ingerina; iussumque illi ni rato eam coniugio haberet. erat enim illius concubina, quam summo diligebat eo quod forma venustissima esset. Priorem Vero uxorem Mariam auro aliisque divitiis donatam ad sua remisit. Theclant autem sororem suam Basilio despondit, ut privatim eam haberet. ceterum Caesar et Basilius sibi mutuo suspecti erant, atque alter alterum tollere quaerebant. eam ob rem Basilius apud imperatorem expostulat moliri in eum Caesarem. verum haec ille ut deliria audiebat. quamob-

689쪽

SYMEON. MAGISTER

D του μίσυρος Βάρδα του ἰδιου πενθερου, καὶ εἰσελθcὴν εἰς τὸν βασιλεα Lζωι όσατο Πληροφορη σας αετον πως ὁ Καῖσαρ βοτλεταί σε, φησίν, αγελειν, ἐξειπων κα ὶ τὰ τῆς βουλῆς. ὁ δε βασώεως 10 τοῖς ορκοις Συμβατίου nεισθεὶς καὶ τοῖς λογοις Βασιλείου βεβὼu 'Θεις ἐνδο ιυχει κατὰ του Καίσαρος. ὁ δε Πασδεειος πάντα σκευ σαμενος κατα του Καίσαρος, ἐν δὲ τῆ πόχ- μηδεν ποιῆσαι δυνάμενος, πείθει τὸν βασιλέα κινῆσαι μυλον κατὰ τῆς Κρητης. καὶ

τουτου γινοι ἐνου A1έων ὁ φιλόσοφος Βάρδα Καίσαρα πο ρ νει 15Ρ 447 υποστέλλεσθαι καὶ συντηρεῖν εαυτὸν απὸ B-ιλεχυ. ὁ δἐ Kαισαρ τον βασιλέα ἐπεφωτιτο φείδεσθαι του Βασιλείου. ἐπει δἐ προέλευσις του ευαγγελι ιου ἐν τοις πιλκοπρατερις ἐτελειτο, εναγγελιου τελεσθέντος ἀνῆλθεν ὁ τε πατριαρχης Φώτως καὶ ὁ

rem etiam Basilius fidem imperatori laeturas amieluas Iungit eum Symbatio patricio ac dromi logotheta, Caesaria genero; iuratamque rutor nitori concordiam firmant. aiebat Basilius horrendisque iuramentis adstruebat diligi eum plurimum ab imperatore, ac velle Caesarem P Vehere , nec tamen propter eius socorum id posso praestaro. his deceptus Symbatius adversus Bardam Caesarem socerum suum coniurat; ingressusque ad imperatorem, inreiurando volio Bardam Caesarem eum interficere affirmat, ipsas quoque insidias narrans. imperator Symbalii iuramentis credulus, ac Basilii verb a persuasus, intus animo tu Caesarem insidias condebat. Basilius autem quae erant perdendo Caesari, cuncta instruxerat; cumque rem in urbe praostare non posset, auctor est im- Peratori, ut classem udvereus Cretenses educat. haec cum gererentur sicque ros in procinctu esset, Leo philosophus Bardam Caesarem admonebat ut se subducoret sibiquo a Basilio eaverete Caesar vero imperatorem in Basilium proniorem esse respondebat. quod autem processus diei annuntiationis in Chalcoprataeis peragebatur, lecto evangelio ascendit Photius patriarcha, et imperator eum Caesare et Basilio accubitorend Catechumena; tenentequo patriarcha in manibus pretiosum corpus et

sanguinem domini nostri Iesu Christi, in gelites imperator pariter ac

690쪽

DE MICHAELE ET THEODOM.

δικος τὸ πρὸς αυτὸν δολερόν, δια δἐ του ἐλλιπους τὸ ἐλλιπἐς το

ἐδυκει ἐορτασίμου ἡμέρας ὁ Καῖσαρ ιατὰ του βασιλέως τῆ ἄγει

Basilius Venerandas emcea subseripserunt, iureiurando Caesari fidem obstringentes, omnis ut metus securus eam cum illis expeditionem susciperet. Leo autem philosophua Bardam palam monebat no cum illis eo deretur: sin minus, reversurum non esse. 413 signa quoque eius necis secuta sunt. facto enim terrae motu statua quao ad sanctam Annam incolumna secundo ordine stabat, collapsa est. rettulit Bardas Leoni philosopho, isque sic palam exposuit, ei qui a primo imperatore secundus ait, imminero ruinam mortis. sed et quod soror Theodora pallidainon-lum miserat, iusta minus longitudine inventum, eui perdix auro intextus erat. accepta illo veste percontabatur quorsum brevior facta esset; u que existimo, vitae finem ambobus praesignabat: nempo perdicis A m-bolo structas ei dolo insidias, brevitate breves illius dies innuebat. sed et eiusmodi conspexit somnium. videbatur sibi Caesar cum imperatore solenni die ad sanetae dei sapientiae solito splendore ac cultu advenisse, Cumque ad sanctum altare prope accessissent, angelos in candido habitu illis apparuisse. intra cancelloa senior quidam solio sublimis cernebatur. erat is Petrus apostolus; cui Ignatius in genua supplex lacrimisque oppletus, quaB Passus ab eo erat, mala exponebat. Petrus rei Rce bitate motus, virumque miseratus, ''ex domini' inquit 'manu, ultionem

SEARCH

MENU NAVIGATION