Corpus scriptorum historiae byzantinae Theophanes Continuatus, Ioannes Cameniata, Symeon Magister, Georgius Monachus

발행: 1838년

분량: 969페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

651쪽

638 SYMEON MAGISTER

σιλευς συντόριως Καππαδοκίας ἐξηλασεν. ὁ δἐ ἀμερμονι νης C ν χιλιαδας λαὸν ἀφορισας, δεδωκυυς αυτοις καὶ τὸν Γουνδεῆ αρ- χοντα ὀν03 ιαστότατον ἔντα ἐν τοις Ἀγαρηναις, απέστειλε κατὰ του 15 βασιλέως. καὶ πολέ/ιου γενο/ώνου ἡττηθεὶς ὁ βασιλευς ἔφυγε, καὶ μετ' αἰσχυνης υπεστρεφε ριολις διασωθείς. οι δἐ Σαρακηνοὶ περιχαρακωσαντες τὸ Asιόριον καὶ πολλους πολέμους ποιήσαντες, ἐπεὶ σταθερῶς τους ἐνδον ἀγωνιζομένους ἐωρων, ἰβουληθησαν υπο- χ υρῆσαι. μα ' της δέ τις Aέοντος του φιλοσοφου ἐν τιJ κύσrρω20' ων 477 ει τουτους Oτι εἰ προσκαρτερ=ήσετε δυο ημέρας, ἐκπορθεῖσε ημῶς. ο καὶ γέγονεν ' προεδόλη γαρ υπὸ του λεπομένου ΒουδιτζηD καὶ του Μανικοφανους. κατενέθησαν δὲ ἄνδρες ονομαστοτατοι

eomes tuas maiestati misit. postridie itaque eo adducto contigit enim

eum tunc in urbe versari ait ''cuiusnam est equus respondit se illum coemisso. obnitento autom qui actor erat, vique ablatum dicente, nec ullum eius pretium solutum esso, ait imperator 'quidni prius solvisti ''. qui respondit 'centum illi nummos numerabam, quaerebatque inter scholares alas adlegi; id vero, quod homo ignavus erat. minime Consecutus nec centum nummos accipere voluit. imperator itaque certior factus equum Vi ablatum esse, ipsum reddidit, iubens et illum inter scholares referri. non acquievit illo ut equum acciperet, aurique duabus libris donatus abscessit. 18. Saracenis infestis signis Amorium petentibus imperator celeriter in Cappadociam usquo copias eduxit. Αmermumnes vero selectis quinquaginta milibus, praesecto tuo illis Gundeo viro inter Agarenos fama clarissimo, adversus imperatorem misit. conserto praelio imperator ictus fususque est, vixque a clade cum erobro ipse incolumis evasit. Saraceni vero undique cincto Amorio variisque praeliis tentato, quod OPpidanos strenuo urbem propugnantes viderent, obsidionem solvere meditabantur. verum Leonis pliilosophi discipulus quidam, tum in prae sidio agens, in haec verba mandat, ' dummodo duos solum dies stationem teneatis, urbem evertetis; V quod et contigit. prodita enim est a Buditae, quem vocant, et a Manicophane. comprenensi ex catholicia viri

652쪽

DE THEOPHILO.

λος καὶ τον Βουδίτζην αποκεφαλισθῆναι εἰnων οτι καὶ ουτος, . εἰ Bην ὀρθὸς μιστιανος, ουκ εἶχε μαγαρισαι. καὶ τουτου γενομένου ει καὶ του σωματος αυτου ριφέντος Wτα των αγίων, τῆς ποι- βῆς τουτων ητρισκετο. καὶ η κεφαλὴ δἐ αυτου πορρω του σωι τος ἐν, καὶ ora ως των ἁγίων συγκεκολλημέκη. καὶ Hς τον πOTαμὸν ραφέντων, καὶ πάντων των σωμάτων των ἄγων βλέποντος του

nominatissimi, Theophilus patricina duxque exercitus, ΜelIssonus et Aetius, Theodorus quoque protospatharius et ennuchus Craterus, Callistus

turmarcha, Constantinus drunqarius et Bagoes cursor; quidam etiam minum praesecti. quos cum imperator vellet redimero, missis legatis ad Amermumnem eum ducentis centenariis, eius nequiit animum expugnare; qui diceret, nec si milies centenas libras eo nomine numeraret ut captivos reciperet, vel unum liberandum sore. 19 captivis itaque in Syriam adductis, multa eis vis a protosymbulo, quin et a Budirect adhibita longa annorum septem earceris maceratione; cumque nullis erumnis ac cruciatibus adduci potuissent ut Christum negarent, gladio caesi sunt, prae temporanea scilicet aeternam vitam adamantes. postridie in flumen proiecta cadavera. quodque omnem vincit admirationem, uniuscuiusque abscissum caput eum suo trunco unitum est Re consertum; ac sicut animae in uno collocatao paradisi loco, sic et corpora sanctorum uno funere a fidelibus elata sunt. his peractis iussit protosym-bulus ut et Buditeti eaput anserretur, dicens eum quoquo, si rectus fuisset Christianus, nunquam Mahumethi sacris imbuendum soro. illo itaque sublato, eius cadaver una cum sanctis proiectum, extra illorum struem repertum est: sed et caput procul a trunco semotum erat, nec ellit capita sanctorum illi cohaeserat. proiectis quoque in flumen eor- Poribus, cum sanctorum omnia corpora spectanto plebe facile enatassent

653쪽

SYMEON MAGISTER

ἔτι τοιουτον Gog δν ανδρα ἐν τῆ πολει αυτου προσλαβομενος Ωυτὸν εἰς To παλάτιον ἐν τῆ Μα παυρα εθετο, παραδους αυτφ καὶ ιαθητας διδασκειν τους ευφυεστατους νέων, παρέχων αυrsea πασαναπαθειαν. ουτος καὶ ιιητροπολίτης μετα ταυτα Θεσσαλονικης D γέγονεν, υπὸ του αγιωτάτου πατριαρχον Μεθοδίου χειροτονη- 15

ἐποίησε τὸ λεγηανον Μυστήριον, ἐν A, ἐν τῆ μια γωνία ο ἐὰν

15 καθαρεθείς margo Pamnemque transmeassent, eius unius corpus erocodili tractum disce Ptumque Vorarunt. 20. Leonis autem philosophi discipulus, qui et proditionem denuntiarat, de sua scientia ab Amerinumne interrogatus Leonis se philosophi discipulum professus est. illo porro, ubi quantus vir Leo esset audivit, eius videndi desiderio accensus uni alicui captivorum datis literis Leoni philosopho Cpolini scripsit, sanctequo illi secundas ab se honoris partes obtulit. Leo literis acceptis ad Theophilum rettulit. Theophilus explorata viri scientia, ac ubi tantum hominem nactum se in civitate cognovit, assumptum illum in palatio in Magnaura constituens, omnique donans immunitate, ingenuosissimos adolescentes disciplinas docere iussit. hic postea Thessalonicae metropolita creatus, a sanctissimo patriar-cta Methodio gradu motus est.21. Anno eius undecimo exstruit imperator in palatio Trieonchum cubiculum, et quod Sigma vocant, gradusque ac subsellia factionum. struit vero etiam Phialam, in qua fit quod Saximoderimum vocant, utrarumque partium equis transeuntibus, aureis instratis stragulis. sub Triconcho inferius structa machina fecit, quod vocant Mysterium; in

654쪽

δοκουν σοι, ως μέλλων του ἀναγνωναι ταυτα ἐνωπιον του δικαίου

γράφει Ου μονον ἐν τω προσωnω καὶ ἐν τοῖς στήθεσι τῶς στίχους τουτου 20 πάντων ποθουντων προστρέχειν ἐν τῆ πολειοπου πάναγνοι του θεου λογου πόδες εστησαν εἰς συστασιν τῆς οἰκουμένης,

tuo, quicquid aliquis in uno angvio sese inclinans seereto locutus fuerit,

in Qio claro exauditur. 22. Inter haec comperto Theophilus imperator Theophanem ecclo insiasticorum canonum ae canticorum auctorem, cum Theodoro fratre, se- eum ipsos agentes illius impietatem suollaro ac arguere, sibi illos sisti iubet, aitquo 'unde ostis V aiunt illi ex Palaestina. . rum Theophilus 'quid causae est cur eum patria relicta in urbem veneritis, morem non geratis meae maiestati ' quibus nihil respondentibus, eorum duro sa-cies percuti iubet. tum taureis ad mortem usque cum cecidisset, ira furoreque ad praefectum ait 'tollo eos in praetorium, Iersusque quos feceris. eorum inscribe mitibus. nee ulla tibi eura si sintne elegantos necne.' hoc antem dixit, quod viri saneti eruditissimi essent humanioribusque literis probo instituti. ad quem sancti 'scribe, scribe, imperator, quod libnerit, ut qui haec lecturus sis in conspectu iusti ludicis.' Praesectus autem adductis In praetorium, eorum non solum vultibus sed et pectori sequentes versus inscripsit. cunctis ad urbem accurrere assectantibus, eastissimos in qua deus verbum pedes fixit, generi salutem ni humano daret,

apparuero et Isti venerando in Ioeo, neophanea contin. 41

655쪽

κατακρίνονται καὶ διωκονται πάλσ.

βάτου ' τῆ δἐ προσευχῆ του ossiυ τον λεῖφιν αυτου ὁ θεὸς Παρεμυθήσατο, καὶ ἡ απιιλουσα σβεσθῆναι μέχρι του ετέρου σαββα-20 426 του ἔως ελαιον διήρκεσε λήμπουσα daa τουτου -ν του αλιέως γράφουσιν 21 ἔλαιονJ ἀπενεχθηναι addit margo Pauperstitiosi erroris Vasa pessima.

et inde, multa postquam perfidi deo facinora perpetrassent turpia impie,

ut desertores vertere iussi sunt solum.

fugaque in urbem hanc dolati, imperii caput,

non destitero ab imeura Va cordia. compuncti igitur facinorosi velut notis, ex urbe damnati pelluntur hae quoque.

sie inscriptis vultibus atque compunctis, equis publicis in exsilium pulsi sunt; eontigitquo domicilium in portu Carta dicto habere. . quod. Vero magnus Methodius ab eodem scelestissimo Theophilo in Antigoni insula

in monumento cum duobua latronibus inclusua fuerat, scribunt ad eum Theodorus et Theophanes her fidelissimum quendam piscatorem, qui et sancto Methodio viliora ministeria devotus obibat. quod enim tenebrosum erat sepulcrum, ad lucernae usum sinentis quibusque diebus sabbati olei follem asserebat; eisque inclusis ad lucem septem diebus praestandam satis erati cumque aliquando piseatori aegra valetudine laboranti constitutum sabbato oleum assereo haud licuisset, eius daus desectum sancti precibus solatus est; cumque iam exstinguenda lucerna Videretur, nd alterum usque sabbatum lucere non destitit, donee oleum ei allatum est. per hunc igitur piscatorem scribunt.

656쪽

γραπτοὶ γρατ σι δέσμιοι τρ δεσμίω. πρὸς Ους πάλιν διυ του αυτου αλιέως ὁ οσιος αντέγραηγεν 5 τοῖς ταις βίβλοισιν ουρανῶν κλησιγράφοις και πρὸς ιδεωπα σωφρόνως ἐστιγιμένοις προσειπεν ὁ ζώθαπτος ως συνδεσμίοις.

vivo peremeto vivificoque mortuo, terram incolenti ac pariter calcanti polum, scripsere vincto vincti et inscripti notis.lla Methodius in hanc sententiam per eundem piscatorem reScripsit. Iibris vicissim descriptos caelestibus,

faciesque non sine laude compunctos nous, secum salutat vinctos vivus obrutus.

233 ae quidem sanctus Theodorus in exsilio diem obit; cuius defuncti Corpus in Chalcedonis monasterium, quod vocant Michaelitetis, ab ipso

postea qui condidit Michaelo translatum est. inclitus vero Theophanes, ad Michaelem usquo ac Theodoram vitae superstes, a sancto Methodio patriarcha Nicaeae metroholita ordinatus ast. ac cum non deessent qui eius moleste ferrent ordinationem, dicerentque Syrum hominem esse, nec liquere an esset orthodoxus, cui nemo testimonium perhiberet, respondit sanctus Methodius, aitque eo quod secum ille defert ostendens inscriptam frontem ac compunctam) nullum se melius testimonium velle. 24. Iam vero operae pretium sit ut et modum enarremus, quo BRepulcro sanctus Methodius revocatus est. iam ille annos Septem cum duobus latronibus dirissimo artissimoque sepulcro inclusus egerat; cui Theophilus post durissima verbera, maxillas effractas ac delites excussos, ob cultum sacrarum imaginum reum addixerat. exiguum soramen

657쪽

SYMEON MAGISTER

μελέταις ἐχων ευρίσκει θεου προναρ ἐν τῆ βιβλιοθήκn του παλα

γναυρα τὴν φιλοσοφίαν, ως προείρηται, διδάσκοντι ' καὶ ἀμφότε- 4ri ροι ἐματαιευθησαν. λυπειται ὁ βασιλευς ἀγανακτων nερὶ τουτου, ἐπί τισιν ἡριέραις κατηφης καὶ ἄτροφος διάγων. θαρρει τις των κουβικουλαρίων, καὶ φησὶ τψ βασιλει' ταττην, δέσποτα μου, ου- 15δεὶς αλλος διασαφῆσαι δυναται τὴν γραφὴν εἰ μη ὁ ἐν τῶ 1 νη-ματι ἀποκεκλεισμένος Μεθοδιος. ἀλλ' ia κελετει το κρατος σου, λαμβανω ἐγὼ τὰ ζητουμενα, καὶ πορευομαι πρὸς αυτον διὰ τῆς -κτος ως παρὰ γνωMην τῆς βασιλHας σμ ' καὶ πάντως λαιψ'ανητουτων ἐρριηνHαν ἀναμφίβολον '' ὁ Γ κατένευσε. καὶ τ 20 κουβικουλαρίου ἀπελθόντος προς τὴν νῆσον, μακροθεν σι οντος

erat in monumento, quo valem et meam et aquam inserebant. porro contigit vertento anno altero ut latronum alter eo in lustro atque angulo diem clauderet. haud vero prorsus latet quantus e cadavere foetor exhalet, quanta vermium Vis ebulliat, ubi humano fato animam emaverit. sustinuere tamen sorti animo viri tum nempe Methodius tum latro illi alteri superstes istiusmodi necessitatem. Aeetennio itaque expleto per hunc modum vir sanctus extrahitur. Theophilus imperator dum studiorum aliquid meditatur, dei providentia in palatii bibliotheca seriptum libellum incidit, cuius assequi sensum minime potuit. mittit ergo ad Ioannem patriarcham, similiter quoque ad Leonem philosophum, in Μa-

Maura philosophiam docentem, ut a nobis dictum est superius. . umborum tamen inanis conatus fuit. hinc imperator amaro animo ac indiPabundus, dies aliquot morosus cibociue adstinens agit. interim. cubiculo raesectorum non nemo, assumpta nducia, in haec fere verba ipsum al-oquitur. ''hane, domine mi, scripturam alius nemo explicare potest nisi qui in monumento inclusus tenetur Μethodius. sed si iubet sacra mes stas, acceptis quae dubiae quaestionis sunt, noctu velut te inscio ad eum Pergam; prorsusque nihil dubiam ae ancipitem expositionem referam.'' annuit imperator; profectoque in insulam cubiculario, ac cum longe adhuc positus esset, audit sanctum dicentem Vbeno veneris, frater Ioannes

cubicularie ' sic enim ita vocabatur . 'scio quamobrem missus ea a

658쪽

DE THEOPHILO.

λαβὼν ἐπι τρισιν λοσεσι ταυτα ἐξέθετο. απερ αναγνους ὁ . φιλος ἐθαυμασεν, και αποστείλας ἐνεγκεν αυτὸν ἐν-πὐατίω, και ἐσκήλωσεν εἰς τὸ λεγόμενον Σθμα πλησίον α μου, παραγγες 5 λας μηδένα ἀπὸ των uti εἶς αυτὸν πλὴν του υπουρ- γουντος πιο Θεοφιλιν. αυτὸς δὲ καθ' ἔκαμνε προς αυgὸν κροτο καὶ των ζητ ιιένων ἐποιεῖτο την ερευναν. ὁ δέ γε καταλειφθεὶς ἐκεισε λῖστης, κα&ερ ἀφεθείς, Ουκ ὴθέλησεν ἐξελθειν, αλλα αυτοθι ἐτελευτησεν, σημείοις καὶ τέρασι ιιεγάλοις κατα- c10 κοσμηθείς. 25. Tρ αυτ o καιρ υ ἐπεσεν η του φανου του φα ἐν

26. N αυτου ετει πεπληρωται Oν κατεσκευα τε ξεπιυνα,

Theophilo. verum trado chariam et atramentum.' qua aecepi', triplici

solutione nodum explicavit. Ieetia vero quae illo scripserat, Theophilus admirari; mittensque in palatium tulit, ac prope se in cubiculo, quod Sigma vocant, habitare praecepit; exterorum quemlibet ad eum a edere, uno duntaxat excepto illius ministro, prohibuit. ipso vero quotidie ad eum ingrediens, si quae dubiae quaestionis erant, ex illo exquirebat. latro autem in sepulcro relictus, quamquam liber dimissus erat, exire noluit, sed magnis signia ac prodigiis fulgens eo ipso loco vitae finem fecit. 25. Eodem tempore cecidit aureus globus laternae in Anglinteo Iustiniani; datique scandulario centum nummi, quorum illa pretio restituta. coronat vero Theophilus Michaelem filium in magna ecclesia, cunctosque magnifice donat, uti in eiusmodi inaugurationum solennita mo

ris est.

26. Anno imperii Theophili duodecimo absoluta est domus hospitalis, quam nunc Theophili vocant; fueruntque primum Isidori patricii

aedes, eius qui Roma cum Olybrio venit Constantino magno imporatore 3 multisque deinceps annis imperatoris addictae Meo, nobiliuin scortis feminarum habitaculum praebuere. Leone autem Isauro imperatore, quae aedes lutanar erant, in hospitalem domum cesserunt. Exin Constitnuno Irenea filio, posteaquam a matro excaecatua fuerat, domus ex8utere.

659쪽

' 646 SYMEON MAGISTER

27. Λυσεντερικ δ ει νοσήματι περιπαρεὶς ο βασιλευς βουλὴν

βουλευεται /ατα των ὁμοφρόνων αυτου περὶ Θεοφόβου του IIερσου. 10ειδέος γαρ υτι πολλὴν πίστιν και ἀγάπυν ερουσιν εἰς αυτὸν ot m σαι καὶ ἐκ τέον ἐν τέλει Ουκ ὀλίγοι, ἐφοβηθη μη πιος αυτου τελευ-B τλισαντος αυτον καταστησωσι βασιλέα, τὸν υἱὸν -του BMζαηλ dissili ενοι ' καὶ ἀποστείλας ξγαγεν αυτον ἐν τευ παλατι o καὶ ἐνεῖχεν. εἶτα βαρηθεὶς υπὸ τῆς νόσου προστασσει αποκε - 15

C σαν αυT0υς ἐν τω παλατιω διαιτῶσθαι. τουτω τευ τροπω διαβε- quo defuncto illius uxor sanctimonialis institutum amplexa, monasterium Construxit, ac Metanoea id est Paenitentiae nuncupavit. triclinii igi

tur maxima confracta trabes ruinam minabatur. sanctimoniales vero

illac iter habentem Theophilum opem ferro rogarunt. illo itaque caput

Protendens, domumque conspiciens ae ea delectatus, sanctimonialibus inuliud monasterium translatis, omniaque generis ornatu exculta domo,

fieregrinis excipiendis hospitalis ritu eam addixit, opibusque ac pomeriis ocupletatam Theophili vocavit.

27. Dysenterlao autem morbo laborans imperator, eiusque Marius doloribus cruciatus, consilium cum suis gregalibus do Theophobo Persa Init. cum enim non nesciret multa eum aeud Persas, quin et apud procerum non paucos, pollero fido iisque carissimum esse, timuit ne torto ipso vivis exempto, spreto Μichaele filio, imperii fasces Theophobo deferrent. mittens itaque in palatium adductum eum sub custodia habebat. exinde ingravescente morbo cervices illi abscindi iubet. vidensque exsectum caput ''iam' inquit, VTheophobe, tum tu in vivis esse desiisti,

tum ego curis solutus sum; diroque mox cruciatu malo spiritum abrupit. Eius in SS. apostolorum elatum lanus, Theophobi in eius domum propa Narseris aedes. inter haee Persis exquirontibus Theophobum, quid utique illo factum esset, vivero eum in palatio aulici asseruerunt.

660쪽

Θεοφιλου ἐξορισθέντας μοναχῶς καὶ ἐπισκόπους ενωσασα, τὰ ὀρθοδοζον ἐβεβαίωσε πίστιν καὶ τὴν ἐκκλησίαν Πρήνευσεν τῆ πρω-H7 κουριακῆ των νηστειῶν. ἐξελαυνει vo ν Θεοδώρα τον ἀλιτήριον γανοῖν τευ πατριαρχείου τροπιυ τοιῶδεά δηλοῖ γὰρ αυτω20 διὰ Kωνμαντί- δροτγγαρίου τῆς βίγλης ως πολλοὶ πολλαχοθεν σννεληλυθότες ευλαβεῖς τε ἄνδρες καὶ μοναχοὶ δέησιν ἐποιήσαντο Βpercrebuit hactenus ea fama apud Persas, Theophobum haudquaquam

mortem gustasse

Mndi annus 6335, disinas inearnationis 835, Romanorum Imperator

B: ichael et Theodora annos 14, inchael solus annos 10, Basilio collega annum I menses 4, simul annos 27 menses 4. Theodora cnm pia esset et fidelis et orthodoxa, marito adhuc in vivis agente sacras imagines colebat ac venerabatur. haec suis ipsa sententia, simulque illi auctore et hortanto Theoclisto caniciei praefecto et logotheta, impium patriarcham Ioannem e lesia esicit, tametsi eius compater erat . atque in monasterium quoddam 1 suod Clidium vocant ad Stetium, exsilio relegat. illic agens, cum Christi deInostri sanctaeque deiparae, nec non caelestis militiae principum Marinibus oculos effodisset, in eam sententiam Theodora ierat ut et illi lumina effoderet. verum non siverunt quorum rea eonsilio gerebantur δquocirca mittens ducentis flagris caedit, sanetumque Methodium inducit 3 ac quos Theophilius monachos ae episcopos rele*averat, in unum cogens, orthodoxam fidem confirmavit, primaque dominica quadragesimae pavem ecclesiae reddidit. eiicit itaquo Theodora patriarchae aedibus scelesti simum Iannem in hune fere modum. mandat eer Constantinum excubia- rum drungarium, multos undique religiosos viros ac monachos in unum

SEARCH

MENU NAVIGATION