장음표시 사용
191쪽
num secutus Graevius vexi, Meo ad Cycnim retulit cade tem, quando certe ineptum est γάρ quod Graevius ut dissimularet, reddidit magnum ero robur eoncidit inmImo reddendum viri Basil et ceteris hinc Interpretibiis magnum enim robur incidit om in Cycnum sest. Poeta
laoc vult non mirum, si hasta ambo nervos prorsus absci
dit. Namque incidebat in hos ea vi qua iaculatus eam errat magno robore praedit mercium. v. 42I. ἡριπε δ υς τε τις δευς Τριπεν Exstant eadem II. 38s, II. 482. Comparatio autem sinitiis exstat etiam m. 178 seqq. E. 414 seqq. Praeesare exornavit eam C ludus LXIV. 10 seqq.
mus Sane ille casus, quando excelsae rupis, πέτρης ἡ λιβάτου, cammen fulmine percussum deiicitur. Cons infra v. 437 ammv. 423 αμφὶ δέ οἱ . . . Leguntur haec etiam Il. N. 181 E. D. v. 424 τὸν μὲν ἔπειτ' sitire, ταλ υἰb G omor mandatiminervae supra v. 330 seqq. λα-ρὸμ apud Homeruit non exstat. Ab Hesychio exponitu τλη πιπις, vv. 426 seqq. λέ- ος σώματι κύρσας . . . Compseravit Hemius cum Homericis It T. 165 seqq. et freque est apud omnis aevi poeta con paratio haec heroum cum leonibus, sed suo apud unumquemque modo, ut sunt hic nonnulla ab Homem cis diversa. Dicitur hic σωμα corpus vivum, ut arguit iusta v. 428.
192쪽
σώματι κύσας hic, ut ἄρματι κύρσας Il. . 428. V. 42 . ενδυκέως ν Legitur hoc adverbium etiam apud
Homerunt l. . 90, ubi ab ustathio p. 289, 31 exponitur ἐπιμελως i. e. accurate, diligenter Vertunt etiam hic accurrete. Sed magis est solo intino in rem intento, sive,
ut Etymologi exponunt με r ἐπιστροφῆς Dei tuaiunt quippe ενδυκεως ab νδέδυκα, et νλκέως ποιεis τι proprie dicitur, qui animi intentione quasi penetrat in D, quam agit , o,ns. Od. E. 10so
v. 428. μελίφρονα θυμὸH Virgilii G. III. 495 dule
rinimas cinis paravit Hem ad illum Iocimi v. 42s εμ, μενεο δ' ἄρα τοὐγε . . . Consta ue
bo δ' ἄρα τοὐγε εμπια ται μένεος. Sic Hom. IL A. 303 μ νεος in μέγα φρενες αμφὶ μέλαινα Πίμπλα M'.
v. 430. γλαυκιόων οσσοις δεινὸν dirim pro βλέπων δ' ἄσποις γλαυκοῖς δεδεών. Sunt enim tales oculi maxime
rmerus etiani Il. T. 17 de leone γλαυκιόων δ' ἰθυ φέρεται μένει. queni lacum citans Apollonitis in Lex. v. γλαυκωπις, explicat οἷον πυρώδε βλέπει Dictus hoc significatu leo caesius Catullo XLV. 6 Solus in Libya Indinoe tost me io oenisuu Miam leoni. Ad quae vide non inime rem huius in scuto loci Vulpium. v. Mi. οὐρῆ μασπιοων Homerus in simili Umpax sione l. . 70 seq. οὐρῆμασπίσαι. μάστις facta μα-σ- unde infra v. 466 μαστιέτην et productio forma
193쪽
Leonum, inquit, animi index cauda. Immota ergo uic dus , clemens blandientique similis, quod rarum est crebrioreiam iraeumsta. Eius in principio terra reberretur, inre mento terga ceu quodam incitamento flagellantur. Cons. Hom. I. c. Lucanus I. 208, ibique Scholia. Οὐρα haec
ποσσὶ γλάφει pedibus fodi terrana, ut solent an iritalia in ira Apud Homerium non hoc verbum, sed compositum
διαγλάψω exstat Od. . M. Cons. Heuchius v. γλάιαι. Cognata γλάψω et γλύφω communem otiam
habent cavandi sigitificationem. Hinc γλαφυρὸς proprie est mus, a tua. Th. 297 omisi H a re, pinsere Μirum Wolfio et Ranhio visum, quod hic accias deest. Mihi videtur tu hicinii idem facillime posse intelligi. Quid enim, quaeso, te pedibus fodiat, nisi terram Num ad accusativunt, 'Eργ. v. 485 post ὀρωεις omissum, quis iidas
435. ἀρούμενος κῆρl moestiis ob interitum filii Coos.
infra v. 454. - v. 436-441 comparatur ars, in Herculem cum amore irruens ab eoque repulsus, cum saxo, quod de montis vertice volitium cum fragore desertur in coHem ibique sistitur.
194쪽
553 seisi in Persis 131 rauidas v. προ- , quaeque notavit Bitiinlius ad Oppiani Cyneg. m. 15. V. 43s. πάνυ δή οἱ ιντ λ -J Citat Mnaras p. 288, sed per μ 1μονιων ἁμάρτημα ut Homeri.
M. Hom. Od. E. 405. Talis Athenis erat με- παγος. v. 440. ἔνθα μιν se ἀτος ο πάγορ, φ, ν ιε- M. Sic est 'E V. 515 - τε λα φινο βοος ερχεται οὐδέ - σχει M. ὀ Quo loco autem petra in collem impingit. φυὴ νει--τα, ἔκα, ibi sistit eam collis.
v. 441. βρισάρμα d curram ora na sub Pondere, quippe Deus. Con Homerus de Minerva II. E. 835 seq. Η Ηom. in Bacch. 18. Vide hoc Deo datum epitheton etiam H. Hom. in artem V a.
vid supra v. 30η, verbale est μαπής, hinc μμαπης, μήπως ruptim rapide, cupide, ut bene explicat utet . Ridicula veterum quorundam ratio, dictum opinantium pro ἁμεπέωe, ut significet ἀμα τω λεῖν. Vid. tym M. P. 335 r. Hesych. in V. Schol. Ven. B. ad Il. E. 836,
ubi V. συντόμως παρω τὸ μάρψαι.
v. 444. ἀντιη λθεν 'Ἀρηος Adhuc curru, ut videtur, vecta, cum dicatur infra v. 455 manum de illo extendisse. ἐρεμῶν αἰγίδα dixit etiam Homeriis l. . 167, quia nigrantem aegida reddidit Virgil Aen. VIII. 353, ubi vide Interre
V 445. δειναι δ' πόδρα δευσ' I Horrendum in modum
195쪽
toro intuens. Similiter . O. 13 δεινὰ δ' Ἀποδρα dis v. 448 Ηρακλέα totandum, cum sit picis magis rDPrium ρακλῆα. Fuitne κτείναν Ἐρακλῆα Sed est infra quoque v. 458 ρακλέα trisylla in ConL. et Η Ηonia in I c. v. i. v. 45i. φλογὶ AM instar estuaerantia. Cons. supra dicta v. 322.
v. 656. O O μέν J α χειρι quod additur Th. 78.
Pallas igitur matris extensa hastammariis, quae in Hero lis corpus serebatur, ii declinare secit, ut in eius scutum impingeret. Similia inerva facta in salutem heroum, quibus favebat, reseruntur II Δ. 12 seqq. E. 853s q. v. 460 spurium habuit Guietus male, si quid video. Versum enim 334 si inspicias, apparebit nunc perfectum fuisse, quod fore praedixerat Alinerva. v. 461 seq. Suspecta ob σακος priore onga et constructionem δουρατι νωμονας, verba διὰ δε--μέσας delenda oeminit Guietiis, uncinis inclusereineinri, Gaia. Dind. Sed poeta σαρκὸς dederat, nec constructio offensionem creabit. ε δε πιι iungas cum ἄραξε non cum νωμησας, quod ac cusativm regit vid. Hom. Il. T. 218. E. 594, Η. 238. Ineptissimo autem ad Latine ab late retibus reddita haata perrumpens e disidens, cum sit νωμῶν idem quod σκοπώ frid. Wesses ad Hemd. IV. 128 et uilis Dei hae sententia: ruerirules, directa in Martis semur, quod indefensum observaverat, hasta, multum inde carnis avub
196쪽
magis murpatum μαστίζω. mons dlata ad .. vi. v. 46s. πόλιν Tρηχῖνος Pro ρη υνα. Sic apud Aristoph. in quit. 806 πόλις ' ρος pro Αργος Plura tabit Bruna ad Apollon Rh. IV. 269.. v. 474 seq. ab recentiore poetii additos e v. 380-oenset
evitia iis, quem sistitit post λαὸς -- languens πολλὸ ηγείρετο λαώ. Sed declaratum poeta voluit,
unde factum sit, ut congregarentur adeo misi. Datum soli. hoo honori Ceycis 6 476M, non ipsius moruli, si violantus erga hontines, impius erga Deo fuerat. Ἀνθη ii v. 4 4 eadem rhs egi, quae supra diei Αύνθεια.
v. 475 seq. λαός, τιμωντες Κήυκα. Simile hoc Diodori Siculi I. 4 ὁ δῆμος ωτος περιττοτερον - ἐτι μησαν τὸν θεώ, ad quae vide esselingium. v. 477. οὐ τάφον κώ σημ ιδες ποίπεν ναυροςJ Citat Grammaturiis in Craineri Aneydd. Oxon. T. I p. 65, 26. Dicitur σέμα sepulcro .uperpositivix monitineritum, ecquo
cognoscebatur, quia ibi sepulcro esset conditus. Sic apud Homerum memora tur νου is est. --is, A. 166, 371.
Cons etiam II. M. Erat autem σημα aurixurus, τύμβος, terra super mortui sepulcrunt, τάφον, aggesta factus, unde Passim dicitur σημα χέειν Vul Il. . 86, 45, 2b6seq. AE tumulo fere superimponebatur vel lapis aut la-
197쪽
Iasonis historia. Vid. Apollon. h. L . Sed eundem et Eui ipides memorat in Herc. Fur. V. 38 ed. Matth. , coniunctim ibi cui mention caesi ab Hercule Cycni.
' αύρου memorantur ab Apollon. h. I. c.
τυς γάρ μον Απόλλων c. τ λ. Apollini, ut maiori
Cycnum ξενοδαίκταν, hospitum interfectorem, dici videas, Cum hic tantum vi spoliasse eos dicatur. Sed ab huius carmivis narratione abit etiam Euripides eo, quod sagittis Ηρmulis interfectum Cycnum tradit. Ceterum peracta quoquo modo Cycni caedes non diu Dwlphos petentibus tutum iter praebuit Paulo post ni in templa profanus Inoia cum Phlegyis Delphie Phorbas fecit, quo coactus Ceyx ad Apollinis Clarii se oraculum conserre, naufragio periit. Vid. Ovid. XI. et 41 seqq.