Hesiodi Scutum Herculis : librorum mss. et veterum editionum lectionbus commentarioque

161쪽

IN HESIODI MVTvu. 75borum originem Burimann in L. H. LS 63 repetendam recte

hae verba de iis, quae sunt in rei aliciuus superficie.

v. 270. δάκρυσι μυδαλέηJ Quaeri possit, dictuinne hoc

de pulvere, lacrymis in illum delapsis madente, an de ipsama, ut πολλη κονις - ωμους accipiendum sit, ut in parenthesi dictum. Hoc equidem eum plerisque intem 'tilius praeserarii. παρα δ' ευπυργος πόλις ανδρων Nova item urbis inIago, παρα λαπα in superioribus descriptam posita, eique ebiit opposita, magis sic clueentibus e mirariis. Misso id iis

In EII E Oetae Iescio an arguat etiam hi in medio versu factus et aruatus ad describendum urbem pacatam, in qua nuptiae summa hilaritate Mebrantur, '. 270 85. -υ --a eam pariter atque ante alteram, supra mentoratam, campus, sed in quo rion nisi Pacis exercentur opera, curatis equiturii, aratio messis, vindemia, eaestus et Iuctae certamina, venatio, ludi curules de tripode certantiunt,vv. 285-313. Lucianus de strol. 22 memorans τας

πόλιο ς, τὰ ἐν--πιδι Ηφαιστος ἐποισατο, καὶ τον γο ρει , --ἀλω- videri potest respexisso tum urbe nrino ei supra memoratam, tum insea v. 280-Mi.

-- πύλαy Vix dubium esse potest, ut nec dubitatum in Scholiis pars plii asticis, quin poeta hic significare voluerit Thebas, septem portarum urbem, ἐπτά-- iam Martem dictam D. Δ. 406, Od. α 262 quam magis etiam hoc nomines lebravit nobilissima Aeschyli sibula, qualiquo sine dubio respexit etiam Ovidius, nescio an et huius loci memor, t. XIII 685 seq. με de cratere figuris ornato sermo est.

162쪽

Hra accipiendum hic continendi ac tuendi sensu, ut usurpatum est verbum etiam II ILAE, Od. . M. Iunctaem an portae πεμμοις tri bibus supra eas transversia. Cons. Od. Η. M. Videntur autem haec et epitheton urbi, εὐπυπος pertinere ad declarandam civium in ea urbe securitatem. In vv. 272-28 descriptio est pompae nuptialis, in qua multa inventiantur inulta iis, quae beatae urbis imago in

, hillis elypeo exhibuime proditur ab Mi v. 273. υσσωτρου ἐπ' mn νης Accipiendum de mulari vehisula VH Pausan V. m. 2 et coiis spanhem ad Cassim. n. in Laud Pall. v. a.

Σάτρα dicebantur rotadium ligna, circum quae femeum.

Matinis σωτρον Vid. M- IL E. 725 Pollux I. 144;6. m. ad Hesych. in v. σωστρούματα ino, σωγος ἀπ ένη dicitur, cuius bene sunt aptata ligna. Pro ἐυξέστου ὰπηνης, ut nunc imitur Π Ω . 678 mulus iam antiquit placuit σωτρου. v. 274. πολυς ὐμεναιος ὀρώρει Habet eadem om rus I L .sa, quae, ut hic accipimata sunt de cantu, quomius Hymenaeiis invocabatur. Notat autem Hemus ad

illum locum, μέναιον alibi in Homericis non occurrere, et nescire se, an vox d. I. usurpata interis sit, quae amorem aetatem carminis arguant. Sed locus vocabulo non erat, nisi in nuptialis pomini et festivitatis descriptione. vel Iarum flaisse Hymetiaeum canere uellerus I. c. p. 89 Iiquere ait ex Pindaro Pyth. III 30 seqq. AeschyLrionum,

Grip. diu A. 1042, Theocr. d. XVIII. Itaque ei τῶ

in v. 276 sunt Hymenaeum canentes honesta conditio Ievirgines, intelligendae iam in v. 274, saces aut- in

163쪽

portant, non Orata, sed δμώδεα Verum hic quident m naeum cecinisse etiam pueros arguit v. 278. Pariter innuptiali carmine apud Qitullum LX Hymenaeum canem iubentii iam pueri v. 121 seqq. qmui virgules, as seqq. v. 275 in Elyn . . p. 300 4. Cons. et L m. Gussi P. 167, 3 seqq. Oxion Theb. p. 66, 9. σέλα es cpQUJ h. e. si se, facibus, dum poriatiuitii agitatis. Ab ἔλω, Molpo, productior forma est λύω , hinc

atque ira deritque εἰλυφάζου , quani brmam ahet etiam Homerus Ιl. . 492, ubi verbum est transitivm Quae apud

Eam Μ. p. 300, 1 ut Hesiodea citantur, ἄ- ως δε θ' εἰλυφάζων, adeo sunt Homericis in proxime citato vinusimilia, ut errasse Elymologus in poetae nomine videatur. Hunius ad Iliadis Il. o. versum hunc et sequentem non esse primi Miae censuit ob neglectum in ειλύφαζε diagamma. Fortasse pro σέλας antiquitus aliud fuit nomen unius syllabae, ex gr. cons infra v. 451ὶ quod posteriores digamma ignorantes' ac lamim studiosi miselaverint. Sed fortasse neque necesse sit ecurrere, cum ipse eynius in ἐλω, D et compositis variatur fuisse

Vt autem res hic relata se visendam in clypeo praeberet, ellicet Potuit in area clypei, qua parte hae ima exat, aureae materiae splendor. V. 276. χερσὶν ι δμύων offendit Wolfius ad faces a mulioibiis praelatas. Sed unde, quaeso, constat semper fuisse mares, qui praetulerint certe matris aliquo tempore apud Graecos id ossicium fui e tradit Scitot ad Apoll. h. IV.

Disiti red

164쪽

78 -- ταν 808. citans Euripidea in Phoenim. v. 4 seqq. ad quae videndus alcheli. Coni quoquo O BD ad Petron. c. 25 p. 122; etaten ad muli. XXV. 1. Fuit, ni sellor, variatum in hac re pro variis temporibus et locis. ea δ' ἀγλααν τεθαλυῖαι Vertunt ienustate florentes, non male. Est enim saepe αγλα pro venusinis. Vid. Il. K 510 O. 267 T. 82, modo non cum Diacono inis de vestium nitore accipias potest autem etiam notarere tin has Ma laetitiae. Mons supra v. 2 2, infra 285. v. 277.- ἔπιον, inisedebant an iuvenes, quomini etiam infra v. 280 χορὸν αναγειν dicuntur. χοροὶ ποώζοντες Chori Iudentium et saltantivi puer rum et iuvenum , quo sensu frequens ποάζειν , ut Latinis ludere. Cons. Grao ad h. I.; etsten ad L ad cor. . 7;Μilacheri ad Hor. II. xII. 19.

v. 278 υπὸ λιγυρών συρίγγων reddendum ad a noras

tutas, sicut mox v. 280 ὐπὸ φορμιπγων ad citharas, v. 28 υπ' αὐλου ad tibiam. De hac significatione οὐ ori, praeter Graev ad h. L, egerunt ulin ad Dion Laeri. IX. 52 Pimon. Verisim. p. 227. v. 27s. -- η , Uno percussa, ominat. Cons. ae ad V 202, ubi largam dedit locutionum ei inmodi copianti Est

a Latinorum Irangere usurpatum hoc gensi de Rono fragor.

Ceterum, quod hic exstat, referendum ad ea, quae Poeta sibi mente informavit, ut in tali re fieri solata, non ad artiscitiai Vulcani.

Inde rursum ab alia parte supra memoriitis obvii, ut M.

165쪽

l' -- scvriai. D a sci FRm allatinnem, Exercebant ad tibiam. Quod apud Homerum noli exstat κῶμος , hinc κωμάζειν quoque Hom seo atque est in aetate recentiorem et xem et locutionem emo post alios in I aes p. LIX statuit mi estius, cuius iudicium P basse Oerilingius videtur. Sed modo non taccipiatur, quo sensu apud Theocr. Id. III e. dicitur κωμάσδω, neque ut Latini interpretes . I. acceperiant, Test dentes comissabantur, me quidem iudice nihil obstat, quominus uomero non multo iunior poeta κωμους, quales hic, exiia1ntur, qualesque iam antiquitiis tu Bacchi festis solemnes errant, novisse et κωμάζειν de his usurpare tuerit. In hebani vatis Piridari carminibus frequenti

ianis est κάμω et δε μαζειν - mentio Κωμάζο - μετ'αμπτῆρος inemorat Theognis v. 106 ed. Gaias. v. 283 citat, ut Hesiodi, Schol. Aristoph. ad ves

υαμ αὐλιπῆρι καστος Suum quisque tibicinem secutus

gressumque ad eius cantum moder ana.

V. 285. προπάρ- πόληος In campo aut urbem

Cons. 1Igil Aera VII. 162 seq. 1, vid. VI mi. 21 seqq. . 286. νῶθ' -- επιβάντες Terim αγι-m conscensis, quae ludierataeis exercitatio erat. In besto temporibus hemicis, quorum hic imago exilibetur, numquam ex equorum dora pugnabant, sed vix principes cureum agitabant equis iunctum. Cons Schol. Ven ad IL O. 67s, ubi κελλπίζειν 7πποις is dicitur, qui veloci saltu ab uno equo in alium transsilit. At est κήλης ιππος M. E. 371 equitem tem' vehens.

166쪽

80 comiErroan sum 286 313 memorantur deinceps exhibita in clymoepacis opera per varias anni tempestates aratio, In Sis, vindemia et uilis tempore varia lascivientium et Iudei- . tium exercitia, denique venatio, ludi curules. Videntur autem haec visenda se in clypeo praebuisse, quo ordine hic memorantur, equitantibus proximi aratores, hinc in s xes, et sic pom. Qui v. M.

v. 287. ἡρεικον χ'γα διαν citant, ut Hesiodi, tym M. p. 36, 2 Mnaras p. 864, atque hic quidem etiam a duo εν ' πίλ. Habet eadem Suidas in ἡρεικον, sed sine

poetae nomine.

ἡ Πιον, frangebant, scindebanti pud Hom. II. N. 44ldiditur aliquis ρεικόμενος os μή, hasta transfixus Dearatione autem verbum usurpavit etiam Monon Rh. III. 1331 seq. ἐρείκετο νεὼς πίσσω, σχιζομενη ταύρων τε βίη κρατερή τ' ἀροτῆρι. Hinc compositum m ρει - apud Ι - d. III. 66, ubi vid. Valo n. p. me ad aliquid habitu vestium. Cons. Om. II. . 235. Atinio rati hic agricolae ad arandum se paraverauit veste succincta induti erant ἔπιστολάδην, ita ut nihil

vestium haberent praeter tunicam, eamque Succinctam,

cetera nudi, quo pertinent nota praem amesiodi 'E .asi seq. et Virgilii, L 2ss. v. 288 seqq. - ἐν ad ληla κ. τ λ. In alia parte imaginis erat alta seges cons. Il. B. 147 A. 5M, Od. La34, et circa illam alii quidem οἴγε μὲν in ea metenda impati erant, alii vero οἱ δ' in colligendis messae iam segetis manipulis. v. 28s. αἰχμῆς ξείη L 'DG πάνας ἐρέαις Diaconus

167쪽

et Scholi paraphr. Significari id certum est. Alibi tamentum facile notionis eius vocabulo, μὰ tributae exempla κορυ νιρωντα πέτηλα Dicuntur hic πήτηλα ulmi, rariore usu vocabuli, de quo id Graeri ad h. I. et Rulli hen ad Hon L . in Cis. Mi se Epitheson additum gravitate incurvos fuisse significat. Mises: ἐπικομπεῖς οπαχυας. Sic apud Dion Chrys. r. LXXVIII p. 65set Philippvin Anth Pal. IX. Ep. 777 κορωνά- disitur equus

collo incurvo gestiens. γαυριων, ut explicant Suada et Η sych. in et similiter κορωνὶς navis proram habens imcurvam. Vid. Myn ad Il. B. 392. . 290. βρειμενα παχύων Vult vhnhenius ad . Hom. in Cer. v. 455, qui locus est huic nostro simillimus, genitivum pendere ab intelligendo H. Veriora docuit Bes ardy senach. Ρωx deriri praehe, p. 168), conferens eum ἀρωπιτ αῖματος et aliis implandi notions verbis. v. 29 I. ut Hesiodi is Ἀσπίδι citat tym p. 366 43.

ἐν ἐλλιδανοῖσ δεον Dicuntur ἐλλιδανοὶ vincula, tuibus spicarum manipuli ligantur. Vid. Heyn ad Il 553. Est autem ἐλλεδαψὸ ab ἔλω, ἔλλω, ut a θω ριγεδανός, μαπλω ἀλ- Est in rλον ὐπίπλω, quod non minus in usu fuisse potest, quam πιφημὶ πίμπλημι sic λα'

πληρουν αλωαν dixit heocr. Id. III. 34. v. 2G-301. Vindemia secum misere alienis Iacinus foedatum dicit Hemius adest. Σ. 563. Triuinis taxum operam in his versibus agnoscit DindOIssistis, quorum unus versutas adiunxerit 6 293, 29 . 295; alter muri

168쪽

82 OmlENTARIVS loco vemis 96, 297, 298. Tertius seriatis secundi Ii ribus minis ducentesimi nonagesimi octavi loco posuit trecentesimum. ' Probavit eius rationem Hernuuiniis. Sane, ut quisque videt in v. 29s ineptissimo hic repetiveravni supra 283, ita vel Paulo solertioribus offensam

emine debent iterata saltem versi , 2s ε is οἱ δ' MEL ταλάρου ἐφόρευν quae, ut recte in me Raaiknis , sine vocusativo in v. 296 posita, ne intelligi quidem possunt. Melius se habebunt irinia resectis inter λευκοῖς κοὐ μέλ

lia paraphr. Codicis aris. . non agnoscunt quamquam

scrupulum adhuc iniicit prima in τρυγητηρων producta, idque contra morem ipsi poetae observatum in V. 292. . v. 293. Citat tym . . p. 34, 1 seq. ut Hesiodi: ΜΗ τρυγητηρων Missonadius Uaepositi in decipit dis

inferior Pisitione eorum, qui vas in calathos ferebant.

Sic iam olim Gruillius, cuius hanc vide notam Μυρο. sub vindemiatoribus namque illi decerpentes uvas erant in sculis, portatores calathorum in plano κάμακε voc bantur illae scalae. V Rank1 visum. υπὸ τρυγ nihil essenducibus vindemiatoribus, ius ut eorum obedientes.' sane ori 'nim: saepe si est aliquo causani praebenis. v. 294. βοτρυα h. L disyllabum . . ae te statuit Ile manu in Orph. P M. v. 296 ἐς ταλάρους φόρων, ut Hesiodi, citata in M. p. 45, 3. Est autem τάλαρος qualus, seu quasimus, e H ibus de cum H r. n. lom simili πλε--ἐν ταλαροατι φερον μελιηδέα καρπόν. παρα δή σφιτ ιν ορπς ρύσεος , ut Hesiodi, itat

169쪽

mmi. . p. 624 42s . et hunc locum re inmens Schol. Theocr. Id. I. 48 Resiodum diem ait τὸν κτίστιχοντων ἀμπελων φυτείαν, or IInem vitium.

v. 2s in mim tant Hyan. Μ. p. 7, 42 seq. et Mnaras LeX P. 1 147, apud quem tauren est σταφυλὴ iro φύλλοισα De genere vocabuli κάμοι videantur quae dixi in nota contextui subiecta. Sunt autem κάμακες perucae, non, ut dorvillius voluit, scalae. v. 299. - μὲν ρα πω ντες κ. . . Apud Onwmin in Mia vindem ae descriptione IL . 56 seli vim

demiatoribus interest puer tenella voco ad citiuurum emens, Us1Me. canta te ac tripudiantes sequuntur. Nescio an haec

recoritatiui alimiis simile quid desiderari crediderit h. ideoque nisi in umin adscripserit supra 283, Artamo vereciperetur in contextum Post 295, qui Posteriorum stupore dehiceps in uno locum receptus sit. v. 300, ut praecedentem uncinis inclusit Gaissord cum uelitriinio. Est tamen, si seorsum spectettur, haud malus. sussi tum facit similitudo curia v. 295. . '

matura erant. SullI V. s. Σελανας βότρυας dixit coloris tantum habita ratione, ut mani tum ex opposito

170쪽

V. 47γε μου ἐτράπεον Testea in Gudiano P. RQ, notaverat Epaphroditiis in mi Bre. πη-μ ιτι Ἀσπιδο 'Hσιόδου τρα- esse αὐτὸ τὸ et πενσα, unde, se του παροκηψνα γινόμνον απόσταγμα τῆς σταφυλῆς απότροπος οἶνος diceretur. Πασέειν proprium in hac

re verbum Murpavit iam Hom. d. II. 125. το ηρυονJ Scit mustum e lacu. Cognata sunt ἀρύω et

Lati Muiris. vv. 301-304. Commode mentioni vindemiae subiicitur

mentio tum pugilatus luctae, cui ludorum generi ipsa vindemiae lascivia occasionem dMe potuit, tum et venati nis Ieporum in ipsum vindemiae tempus incidentis. Citat Elym Μ. p. 695 57, ut Hesiodi οἷον δ' ηχάχοντο Πυξ τε κἀέλκηδην, vitiose in primo et postremo ex bo. Est autem gura proprium in lucta verbum, quod luctantium alter alterum attrahit et prosternere conatur Homerusal. . 14 seqq.: ετρίγει Ἀρα νωτα θρασειάων απο χειρων 'EM - συρε . Vnde sumta ab lucta metaphora Pindar. N.

Addo citatum a Goeltlitigio Nonnum Dionys. XXXVII. 56o. Sed in usu quoque fuit ἐλκέω, unde hic Maoψον Cons. item Vn ad L. Tv. 302. Ἀώποδας λαγὸς Notando hic accus. Dorious pro λαγούς, ut est apud Theocr. Id. IV. 11ῆρευν proprium in hac re verbum. Τὸν λαγω καταπMας ἡμῖν de eodem venationis genere dixit Xenophon Cyrop. I. VI. 40, ut τοὐς αἱρου irem venatoris idem de Ven. XI. 3, estque αἱρεῖν Menando vero etiam apud Lucian. D. D. XIX. 2.

라틴어 텍스트