장음표시 사용
511쪽
tit peregrinam via extraneum ,sed attentiori obtutu intimis rem dis sentis contem ari, moxque ab Abbate 'relarro tuum emperiit , cs licet ab invito etiam impetraυD. II co primam Dia- contis , deinde Presb ter ordina r . Item : Defuncto autem in
Murbana eloitatis in D Abbate , ab Episcopo Eonio eo Cae-faritis mittitur , ut Mono serium rectore dein totum , lese in
eadem reverenti.e auctoritate occedens , morosica disis ina imyormaret . Itaque in iubarbano Monaserio Libens eam com emtur vitae rationem &c. Quibus aperte significat , Caesarium constitutum Abbatem in insula quae adversus Arelatem Rhodano alluitur e neque enim Lerina est insula in suburbiis alicuius civitatis , multo minus urbis Arelatensis , prope quam Abbatem gessit Caesarius ; cum Lerina sit ex altera Provinciae parte Mediterraneo circumfusa adversius Antipolim . De hoc Monasterio
in suburbiis Arelatcnsium intelligenda est epistola Gesa sit ad Eo-- nium , data anno q94. quam noster historicus de Lerinensibus qui arbitrabatur .
Faustus eo artificio suo de gratia S libero arbitrio libros adorianarat , ut addita viri fama plurimis in Gallia fucum secerit; - & iis quidem non ex ultima literatorum plebe , sed ipsis Urbium praesulibus . At post Fausti proscriptionem in Romana Syn dolatam , non adeo frequens erat Semipelagianorum numerus , sed adhuc tamen in plurimis veteris iententiae amor obstinatior perdurabat . Horum conatibus se se opposivit Caesetius, iam in Arelatensi Sede Eonio suffectus . Quo vere non modo praesentes,
sed absentes etiam instrueret, librum edidit de gratia & libero arbitrio , eodem prorsus titulo quem suo operi Faustus inseripserat ; ut praesentissimo antidoto Reiensis venena expelleret : in quo volumine S. Augustini doctrinam adversus Fausti insultus Elidissime propugnavit. Hinc celeberrimus ille En dius Ticinensis in epistola ad Caesarium ait r Tibi deber μD- - iue Scriptorum Maximus , quod eom dote eLoeotionis aue meas . Addit nobile scholion Baronius ad annum so8. Sanctum Ampusiniam videlicet, quem si versias Fausum eum impugnantem defendit . Erat Caesarius ea aetate in Gallia magnae auctoritatis i eumque Symmachus Papa pallii honore decoraverat; at ex libri huius evulgatione longe maius ipsius nomen evasit rInde etiam Semipelagianorum vires decidebant, Augustinianis praevalentibus . Hunc librum a Felice IV. Pontifice laudatum.
512쪽
atqRe Apostoliςa auctoritate communitum scribit infartor Gennadii cap. 86. his verbis : Cey arios.&c. de gratia quoque talibero arbiuio edidie tes monia , αυ norum Scriptu aram Gia Gor- Pa tim iudiciis muniea; tibi doces m MI honinem de p;oprio uia id agere boηi posse , nis edim divina gratia pro venerit . ΩΔ d opus etiam Papa Ferix per Iaam epistolam νοθο-ουit , C, in Deius promastavi 4. Verum di hic liber magnilo
eum Augustinianae scholae detrimento ad posterorum manuS nun
De Caesarii aetate non una est Scriptorum sententia . Nam Bainronius anno qM. eius res gelias in quintoi Annalium tomo ena raverat i at accepto postea ab Aresalensi Ecclesia epistolatum codice vetustissimo , ac Cee Diuin UL s eculo floruisse comperiens , mortuumque ad annum sqq. Priorem sententiam retractavit in appendice ad tomum Io. Suarius ex Theologo historicumagens Protegom. 6. ca'. s. plurimi de Synodo Arausicana , de . Prospero , de Leone Magno comminiscens , Baronii palinodiam non admittit . Torellus noster utramque Baronii sententiam amplexus , suPra centesimum annum vixisse Caesarium scribit anno 144. num. 24. Sed res extra dubium ponitur , si Messiani comis .
mentaria apud Surium ad diem a . Augusti legantur. Nam i, te , qui Caesiarii notarius fuit, haec literis mandavit cap. a a. Cam ergo eum semianimem redderet ec pectibias nubis infimmitM , O inter bis septura simiam tertium gererex tottas vj. tae tramitis annum , e quibas euadragestatim in Pondo alia veristeret circatas Drum , G animadυerteret per stritam imminere sbi transcus Hem Sc. Quare cum septuaginta tres adnOS Caesarius vixerit, quorum XL. In Episcopatu exegit, cum eius natalitium diem nulla Scriptorum monumenta prodiderint, videndum est quo anno decessit et inde enim retrocedentes , Primum
ct dignitatis & vitae annum deducemus . Est epistola Uigilii Pa PM., quam ad Caesarium de pumitentia incestuoῖ iniungenda stribit s itemque altera eiusdem Uigilii ad Auxanium data , in qua narrat se intellexisse a Terentio ct Iohanna Arelate ad se delegatis, eumdem electum illius urbis Episcopum . Uterae istae ad Auxanium a Baronio leguntur scriptae XV. Kal. Novemb. post Cons III. Basilii ; nempe anno r44. At Bollandus.usserius , ct Sirmondus , ex codicibus vetustioribus legunt: iterum
513쪽
II. Ianu 1riise in vita S. Caesarii , putat Caesarium in anno non decessisse , sed anno 3 42. Neque enim ', inquit , infra Heis
iudid tempus Auxanius potuisse eonfernari in Episcopum , cipauitiis impetrare a matrio . Sed cur ista commode fieri n6n potuerint spatio ra. dierus, a die, Augusti V qua Caeserius obiit , usque ad I 8. Octobris , qua . die Inerae Vigilii sciiptae
simi , non sitis video . Sane si menses 14. interlabantur , vel Auxanius negligens sitisset urit tintiis' de sibi noviter delata dignitate mittendis , vel lentus fuisset Pontifex seram adeo re-iponsionem dando . Et quidem cum Auxanius esset Metropo-nta Vriuxta' ecclesiastica statuta , statim post elemonem ad Vigilium , ad Euius Patriarchicam dioecesim pertinebat , des, delata dienitate literas eumdem misisse non dubito . Quod tamen addit Bollatiduh de pallii impetratione, falsem estinam vigilius re prius cum Iustiniano Impebatore communicata , Pal- .m usiim anno r 44. concessit Auxanio ; ut ex epistola ad eum-ebin dat, XII. Kal. Iunias habetur : in qua scribit etiam semiuim Caesera in a chb pillium obtinuisse . Itaque Cae- serius mortuus est anno x 3. die a . Augusti . Quare fit Epi-
opus anno so3. nascitur vero' anno Α o. Nescio undenam
Usserius divinari potuerit , natum Caesertum seb initium anni gri. & sub exitum so 3. factum illum Epistopum : nam ut nihil dieam de initio anni 4 i. S. Eonitis Coenrii decesser'ohiit die 3.'lAugnsti ; ut ex Martyrologio' Sausati colligi-tBr ; neque quatnct menses sedes vacavit'. Etenim Ennius non militum ante uiortem Arelatensem populum ad Caeserium ibi sitstituendum hortatus fuerat , ac' POpulias Comm Gni consense Eonii sententiam approbarat; teste laudato Cypriano cap. r. Ex his noniihil a in Baronio corrigenda sunt. Ille epis Olam Symmichi ad cis serium datam VIII. Idus Ianuarii Probo V.C. Cos hon rese retulit ad annum sO,. quo cum Avieno iuniors Probus chmii latum gessit οῦ sed pmtrahenda est ad annum y I3. quo Probus di Clementianus Conssiles fuere ex Chronico Cassiodori & Marcellini ; praesertim cum memoratae epistola alteram Baronius subnectat , in qua delati Caesario pallii mentio fit : quod post illum annum so a. accidit , cum Caeserius Romam pro eum est Τheodorico Rege Ravennae prius placato , ut fit sius: prianus narrat . Recitat idem vir insignis ex codice Arelate ad se transmisso epistolam Felicis Papae ad Cae-
514쪽
sariuna, datam tertio Nonas Februarias post Consiulatum Manlii Severini Boetii: est annus 488 Ego vero loco Caesarii Eonium restituendum putabam ; at postea vidi diligentissimum Sirmondum in vetustissimo codice apud Arelatem invento legere: Poscon Latiam FI. Mavortii , anno 1a8. Rursius literae Gelasii αSymmachi ad Eonium nullum errorem continent; neque cum
Baronio loco Eonii ponendus est Caesirius . Etenim Bonius usique ad annum so 3. Arelatensem Ecclesiam rexit, ad quem P stremae litetae ab Apostolica Sede datasta 'tur; Iterum ps coms . PauDnt ό nempe nono 1 oo. Lo rem Paeto corrigenuus est Binius , qui nulla sere ciligcrntioli cura adnabita , Caidinalia Baionii Annales suis in .Ccncilia notis insciuit. Baronius Ideo antiquiorem Caesarium fecit , quod illum in oennadii catalogo recensitum legerat cap. 86. his verbis: Cis
ria opusciara . c. c=uit hie eo tem re quo G Fadi s r inmsoso Remptibocare gabernante . At Gennadius tempore Gelasii Papae librumille Illustribus Scriptoribus composuit . Cum vero Suis idus inserium Gennadio illud caput de Caesario dixisset, Bainronius id ullo absque sundamento fingi dicit . Velum Caesarium esse Gennadii libio in fartum , vel inde colligere poterat Bar Dius , quod Gennadius Prosperum acriter reprehendit, qui Cassiani libellum de gratia impugnaverat . Cur igitur non modo pepercisset Caesario , Faustum eiusdem scholae Doctorem cons tanii ; verum & illius volumen contra Fausti vas , ut ille ait, egregium de gratia Dei , a Sede Apostolica latius promulgatum , ac divinarum Scripturarum & sanctorum Patrum iudiciis munitum asseverasset ξ Gennadius , ut Auctor est idem Bar nius ad annum 49 o. librum de Scriptoribus Illustribus edidit amno 493. Quare ergo non dixit de Caesario , uti de ceteris facit, vivit adhuc , vel . vivere a cie dici r dic. scd ait : Fiartiis
die eo tempore o G Fadisus : Anasqueo Rem bricum Itibernante Z Ex quo mo so loquendi videntur diserte illa esse scripta
Post annum x I 8. quo mortuus est Anastasius Imperator . Immo
qui ea scripsit , parum Caesarianae chronologiae peritus suit rnam tradit floruisse eo tempore quo di Faustus , Anastasio Imperatore ς quod prorsus falsum est . Siquidem Faustus anno Osa. Reiensium Episcopus Romanam legationem obivit; at Caesarius
515쪽
post Gennium natus est. Qua igitur ratione simul floruere . si illo in ore famae versante, iste necdum vitali aura fruebatur pQuando vero Caesarius vicesimum tertium aetatis annum attige rat , Faustus decesserat . Neque hic dicendus est floruisse sub Anastasio , sed sub Leone di Zenone ; cum dubium sit an attigerit primum Anastasi annum i nempe 491. Praeterea Caesarius
non selum prima iuventa floruit sub Anastasio, sed sub Iustino, R tandem sub Iustiniano , cuius imperii anno XVII. decessit . Hinc in editione librorum Sancti Hieronymi, quibus Gennadii liber insertus suit , nulla de Caesai io mhntio fit. Quare additus videtur a pio quidem sed parum erudito homine ἱ quasi voluetit Caesirium Fausto, veluti vel eno antidotum , de proximo
tas salaitar . CZEcarius animadvertens, Semipelagianorum factionem in Galli S potentiorem esse quam ut suis ac Collegarum viri-hus superari posset , Felicis IV. auxilium imploravit, quo hostes de superiori loco percuteret: iisque deletiis , Augustiniana aeque ac Catholica doctrina in nobilissma provincia sarta tectaque servaretur . Felix roganti suppetias tulit; neque illi diu consultandum suit, undenam in Callias auxilia submitterentur. Etenim decesibrum vestigiis inhaerens , ex ecclesiasticis striniis aureas S. Augustini sententias de divina gratia a libero as bitrio selectas, ad Caesarium magno cum Augustiniani nominis incremento transimisit. Celeberrimus tunc in urbe Arausicana conventus agebatur in dedicatione Basilicae a Liberio V. C. Expiae te elo Praetorio exti uctae . Erat hic Caesario amicissimus , a quo, eum lethali vulnere percussus fuisset, sanitati restitutus suit; ex Messiano lib. a. de vita Caetarii cap r. Arausicam non modo sacri Antistites, sed & nobilissimi quique confluxerant . Quare Caesarius opportunam occasionem nactias , coacto sapientissim rum Patium ac virorum illustrium Senatu , sententias ab Sede Apostolica ad se transimissas protulit. Id enim ex praefatione SP nodi colligitur , ubi haec recitantur et Pervenit ad nos, ese οιμ
516쪽
aura αρ de gratia G obero arbitrIo Mnas easto G nonsedim in dei Cathoraca regudam fmire me inr . Unde id nobis fe- eundum auctorimum G admonitionem Sedis A suleae in mes ratio abiis. visam es , ut pauca ea tuis ab Apsonea nobis Sede tra inissa , quae ab anti is Patribas do certis ueri plurarum υoomini I in bac praeci e eaos eouecta fiant, ad docendos eos qui aluer ac vorara fentiunt, ab omni in obse mandu proferre , ta moribus nyris obfcriberae deberemtis . Qtii bos lems , qui huc que non eas oport.bae de gratia o mbero urbiIr Oseereiadu, ad ea quae fisi Carboneae eo retans emimum Ibam inconare non disierat. Sequuntur viginti quinquaeanones , quibus Semipelagiano min. antentiae, quae eo usque cμtra laeta fidei crimen libere defensae fuerant, condemnatae ut absque haereseo. nista a quovi' in 'ostorum Propugnari non potuerint. Quae Herique non animadvertentes, magnam sanctis Patribus Huario Arelatenis , ,Vimentio Let nensi ut inletiam volunt , Iohanni Chrysostomo , aliisque e Graecia D n-rihus iniuriam irrogari conqueruntur , s Semipelagianorum sententias asseruisse dicantur . Id enim secere vel nondum mota , vel pendente lite ; ficuti neque quicquam detrimenti subiret Sa Thomae , S. Bonaventurae , Agidii , ac tot Patrum & Scholast iis eorum gloria ac fama, si a Sede Apostolica B. Virginis concopius ab originali noxst immunis decerneretur; cum magni illi viri oppositum defenderint, quando nihil ex de re eeiri Cathos hea fides statuisset. Ceterum in hae Synodo Amusicima II. Casi sani & Fausti sententiae damnatae sunt; cmiuς canones cum pausim legi-, haud hoc loco exscribendos duxi . Initium fi dei , ipsum etiam credulitatis ineolum Dei donum ine dece nitur canone V. Gratiam non dari petensibus , quaerentibus pulsantibus ; sed dari potius , ut velimus , di quaeramus , α pulsemus, cam VI. Adiutorium Dei etiam sanctis temper im-pIorandum , quo Possint in bono opere Perdurare , can. x. onde perseverantia Dei donum esse intelligatur . Omnia hoceanone XX. comprehenduntur e Maoa Deus Deit in homine pona , quae non Deir bomo ς navo vero Meiae homo bona , quae non Detis praesee iat faciar Bomo . Quam Ecclesiae Catholicae flefinitionem Magnus Augustinus hisce pretem arat; lib. a. ad Bonis cap. 8. in fine: Quapropter se ea Deus fatis In Bomi ne bona, qua n- iacit isomoὐ noua vero facit domo, quae noπ
517쪽
Iaeis Detis at faciat homo. Quibus verbis totum divinae gratiae dandum , idest , ct initium.& progressum di perseverantiam
Pronuntiavit; cum initium cc perseverantiam in bono opere S mipelagiani divinae gratiae concedere recularent et unde contra
eosdem ad Prosperum st Hilarium libros olim S. Augustinua tra Pruserat. Canon uero XXII. humani arbitrii adversus divinamgilatiam tumor eliditur e Nemo ψabee deso nisi mendaeiam cs peccatum : quod est S. Augustini theorema iissem verbis expressim apud Prosperum sement. 323. i Et quidem in hac Synodo ex Augustinianis sententiis univer sos conflatos canones eradite ostendit Binius in notis ad hoc Concilium . Quod vero in insentione dicuntur collecti ab antiquis Patribus , anile est quod S. Augustini sententias Bonifacius , Ca
kstinus , Leo , Gelasius, Prosper , ct plurimi alii quorum scri-Pta periere , secuti sunt: ut quae unius Augustini voces fuerant, a reliquis Pati ibus qui successere exceptae, communem Ecclesiae consensum fecerint. Caesar Cardinalis Baronius vir ultra omnem laudem satisque suo nomine clarus in appendice tomi lo, in addendis ad tomum ait : Recitant, inquit de Patribus Arausicanis , eapita in Gaulas ab gfo Romano Ponet e missa , pro- flentes ea cuncta factae recentem esse Ecclesie doctrinam , fesanti ea ram Patram desinitionem , eamdemque Apostoricae SedisasHoritate manam , QSi 'sonea Sedes , ut sis Deis δει-
libero arbitrio probare sententiam . Legantur etiam quae habet
tomo 6. Anno 463. Iacobus Sisinondus tomo I. Conciliorum
Galliae , in notis ad hanc Synodum Arausicanam scribit : Cereram gram ac diνturnae contentioni, quaesinis os G δε - smos atrin ae Diros in Gauia rentiam cs ammitis annis exemouit , finem postea tonaem at Dr Θnodus Ara cana II. quae totom de gratia ta mero arbitrio controversam ex Augastini δευμ ia,c - uir. : i ,, . . Quae autem post canonem XXV. addita sunt, haud arbitrora Felice IV. transmissa , sed potius ab ipsis Arausicanis Patribus adiuncta ad SemipeIagianorum technas evertendas , Re Fausti sectatores penitus convincendos . Nam veluti quatuor alio. canones subnectunt . In hocum primo statuunt fidem A I , Noe, ct aliorum veteris testamenti Hirum , non ex viribus naturae erupisse , sed Dei dono eisdem attributam sium: . euius oppositum
518쪽
atum docuerat Fhinus lib. a. cap. C. & 7. Cum vero idem Fadi sus opponeret, inhaere adversarios , baptizatum non praedestia natum non esse vel e sanctificatum ἱ atque homini omnem prorusus solicitudinem salutis auferre , dum gratiam & gloriam mu-lera facerent otiosi; lib. I. cap. Io. canone secundo Fausti Possuras reiicientes decernunt et omnibus in haptismo gratiani
Dei donari , & omnes Deo auxiliante posse , fi fideliter l,
horare voluerint , divina mandata adimplere . Ruisus , qui idem cum asseclis pronuntiaverat , defensores Augustinianae tentiae de Praedestinatione docere ; Deum aeque praedestinate hominem ad honum ac ad malum et Patres non totum prote- sani ur se non credere a Deo quempiam ad malum pr.edestinari , sed si quis tam impie de Deo sentire ausus fuerit, eum. dem anathemate configunt . In postremo canone , quo omne Semipelagianis effugium praecluderent , tradunt nos non incupere bonum', Dei vero gratia adiuvari ut in bono proficiamus ; sed fidem quae omne bonum praecedit, a Deo inspirari, cuius misericordiae deputandam definiunt fidem Cornelii , Zachaei , ct latronis in cruce e cuius oppositum docuerant duo Semipelagianae scholae magistri ,' Cassanus collat. I 3. cap. IO. a Fausus lib. a. c . 8. Quo anno haec Synodus paracta suerit , olim a Baronio emratum est , itidemque Bellarmino , Suario, Vasquio , di aliis squi tempore Leonis Papae eum conventum coactum dixere , quia empus Caesarii Arelatensis ignorabant. At ex subscriptione elusidem res modo certa evasit, ibi enim Iegimus: Caesaritis inciri-ν nomine Epycopus eo utationem nos am re egi , G sebae ians Dbferus V. Nonas oci meis niniore V. C. Con Ie . Hic Decius iunior Consialatum sessit anno ras Baronius in ap
pendice tomi Io. ad tom. 6. ait errasse se , Panuinii fastos tum , pro arbitrio mutantis vel addentis nomio A Consulum .
At cur in Panvinium culpa devolvitur, qui Consules suis nominibus & agnominibus expressit Z Sane in commentariis fastorum lib. 3 ad annum sa9. ait: Anno ori D m. Decios et e coracia Consis in Oceidente tuis. Inde vero Baronius atque filii huius Arauseani di aliorum ConeiIiorum quihus Caesarius praefuit , tempus ex Cypriano Caesarii discipulo in libro de vita eiusdrin C. 3οί deducere poterant, ubi ait : Coortim intenti Asbias Φιν Dei Caesonin ridis veram G evidenum ex nainti
519쪽
are Apostotica rationem. Nam beatae memoriae Bonifacias Romanae Ecclesia Papa eadem eo Iactatione comperta , caseata intemriove rurgantiam , prosecutiozem S. Caesarii AposoLta avictoritate maυit . Itaque discipulus ille Caesarii, qui scripsit post
annum m i. quo mortuus est Bonifacius II. Papa , testatur gesta Synodalia Caesiarii fuisse ab eodem Bonifacio approbata, qui Pontificatum iniit , ut putant, anno 1 3 o. Quare etiamsi literae Pontificum ad Caesarium id non demonstrarent , Baronii Tqui ex Cypriano omnia fere excerpta suis Annalibus inseruit an- πιο qI 3. Past I9 I. adnotare etiam poterat vixisse Caesarium sub Bonifacio u. Illud. vero maxime displicet, quod ibidem Baromius scripsit ; nempe p unitere se Pan vinii fastosfeeutomitiisse . Etenim huius celeberrimi Scriptoris fasti adeo exacte descri ii fiunt i ut iure ac merito aἱLiptio dictus fuerit Pater Fas σαω . Celetrum Barcnius in tribus prioribus tomis Annalium fir menter Panuinii fastos relinquit, ac longe diversa paria Consulum statuit ; in quibus tamen semel tantum iure meum Panvitnium corrigit; nempe ad annum nostrae Christianae epochete a 3. quo anno statuit Consiles ordinarios Probum di Paulinum . ques Pan vinius Conssiles siumctos existit vit. Sed ipse quoque Baronius Iabitur , dum scribit , eo anno Probum nondum Imperatin rem fuisse . Est insigne i cst riptum eiusdem Probi Imperatoris lib. t. Cod. Iustin L. a. de re e. donat. ad Felicem: Dor. III. Non. Maii Mimii Probo A . G Pati no Coss. Praeterea S. Leostr. 1 a. Pentcc. ait , haeresim Manetis innom sse Probo Impera- rore Pavonoque consulibus . Ei obius etiam in Chronico scribit: Secando anno Probi, taxea Antioesen s 3as. inxta Tyrios cloa. &c. infana Marichaeordiis Orco in commune humani generis mulum exorta . Epocha Antiochen a 48. annis Chimstianam anticipat . Igitur his detractis , annus secundus Probi est a . Item epocha Τyriorum est ante nostram vulgarem amnis Ias.. nam aes Io. Synodi Calchedonensis initio libelli Ibae Edesseni annus post Conssilatum Fl. Zenonis& Posthumiani; nempe 449..dicitur apud tyrios 174. Quare detractis annis Iar. . ab epocha Tyriorum ab Eusebio recitata , regrediemur ad annum 27 . Erravit autem reformator chronologiae Ricciolius, dum anno eodem a77. ponit Consides Probiam Bu. G M. Fortam L pum. Probus enim anno insequenti Collegam eumdem Lupum. habuit ex omnibus fastis, ct laudatur rescriptum Probi Imperato-
520쪽
ris lib. a. eiusdem Cod. tit. I . ad Octavium: Dat. IV. x LAIius Probo A. G Lopo Coss. Exactam fastorum nostri Panu ni i destnsionem concinnavi , quam alia occasione publicabo. Vossius lib. I. cit. Cap. x3. sicribit, etiam anno xo9. Decium Importunum Consulem fuisse . unde igitur, inquit, non huius tempore Arausicanam Synodum chlebratam novimus Z Nos quidem , ut cetera sileamus , ex Eucherii Episcopi Lugdunensis subscriptione id comperimus . Nam Viventiolus Eucherii decessor subscripsit Synodum Epaunensem, quae Agapito Consule amno r I . celebrata fuit. Quare cum Eucherius Viventioli suecinsor inicis erit Syncdo Arausicanae , ista haud celebrari potuit Consule Importuno Decio , anno os. Huic vero Concilio subinsciipti leguntur plures viri nobiles , quorum primus est Liberius Praes Piaei. qui secrum dedicationis templi celebrabat: de quo viro plura Baronius in appendice citata; & Vcssius lib. r. de Haeresi Pelag. cap sq. Sed omne dubium de tempore huius SP
nodi tandem Sstulit epistola Bonifacii II. ad inefatium; de qua
Quaeri solet, fuerit ne haec Synodus ab Apostolica sede speeialiter approbata Z Negant Suarius, aliique. At in ecdicibus uvis. Fossatensi & Laudunensi , Synodo huic praeponebatur epistola
Bonifacii II. ad Caesarium cum hac adnotatione r In Me eoae .ce eontinetiar Spnodos Amineana, am per a critatem S. Pa pa Bonifaetas confirmavit ac. Edita est Bonifacit epistola ad Caesarium a firmondo I di postea ab Holstento ex emendatiori codice Vaticano , in qua Pontifex haec scribit. Q propter os Na conmmo furantes, suprascriptam conjufionem ves am cominentaneam Catho cis Pacrans regu is approbamus . En aperta sententia Apostolicae Sedis Aratisicana decreta confirmata . D
tae sint Iiterae Bonifacii exacto sexto mense a peracta nodo ὁ
Verum neque huius Synodi auctoritas Semipelagianorum amdaciam infringere poterat , -nonnullis Epii pis damnatae sententiae adstipulantibus. Etenim cum omnes virtutum actus clivino muncti acceptos serrent, selam fidem ex humani albitrii viribus prosilire contendebant . Quare Caesarius Valentiam Syn dum postea indixit, ut frequentioribus suffragiis Augustiniana doctrina approbaretur . Nam statuta in Arausicano conventu minori iste apud nonnullos auctoritate gaudebant , quod inter