장음표시 사용
61쪽
alii ad partes disseminatur,quq mu studium adhibet, quin etia ti, viva
& sentire,& moueri debent.Tu ipsos molles neruos,ut ad mo . quia alii nerui molles sui,& ad tu valere possint,duriores red- sentiendum solum idonei , alii dat,ut docet s. de usu par. r 3. nerui sunt duri, de eosequenter si longius per vias sieeas,& sti , apti ad sentiendum, & mouen- gidas protendantur, quo pacto dum;Duas partes habet eo clu- qui ex parte ea,quae eommunissio, de prima coneeditur ab om est priori,& posteriori eerebro,nibus medieis, qui ut diximus oriuntur nerui tertiae eoniuga - q. t. musculum ponunt organu tionis,motu praestant,quia era motus,& eonsequenter qui inis nium pertranseunt, ae proinde mustulum distribuuntur nerui duriores fiunt, in quibus etiam quidam, quia in museulos inse- illud est mirabile, quod naturaruntur,motu,& sensum praebet; illos ex magis superficiaria ee- . alii vero nerui, quia non in mu rςbri parte produxit, ac maiostulos, sed in partes,quq solum re ,quales etiam sunt, qui mo- , senti ut,disseminatur, ut est vε- eum praestant oeulis,ob magni-erieuli os superius, solum sen- tudinem enim duritiem com-tiunt,ne m moueat tribuuta ponunt ἰ molles igitur, & duri Seeunda pars aduersarium, nerui facti sunt; quia alijs par habet Primo Feruel. qui ut re- tibus solus sensus,ini exquisic tulimus,de impugnauimus νε- erat tribuendus;aliis motus e mone praeedenti,neruos alios eiam; t sensum exquisicum ha- id asε ire, qui plus partieipae sub , bere non poterant duri nerui ; tienda ξ,.stantiae menin D. putat;alios ve ad sentiendum enim g. de usu elat molliro mouere etia ea plus parti- par e. .& 6.& 9.de usupar. I I. iaseipat substatiae eerebri. Seeudo & alibi sceptus requiritur reee Andrea Laur. suae anato. lib. q. ptio,& passio ab obiecto, quame. I 3.& q. Io. ubi hac seeuda re- non congruE, nee faelle reeipit probat, primam vero tantum' durum,quam ob causam oculo b uritati, rirobat modo allatam comprobat eau' mim nerui sensifiei sunt ipsa petaones
sem,eur alii uerui solu sentiant nE substantia mollis eerebri, o alii moueant amplius, nee sola molle factum est, quia omnes
sensum afferant partibus. sensationes debebat recipere, Probatur tamen ebelusionis di intellectiones, de imaginatio
a probat. seeunda pars,qui 3 est Galen. s. nes omnes eomprehendit s. de de usu par. e 1 3. I . N alibi ta- usu par.6. eit. Et neruus mollis pius, ut eonstat ex praeeed.art. auditum praestat auribus, qua-Qunmo' Proba. seeudo, si alioquin5 qua hie duriusculus est ob alias do moli 3 si et Aufinalis causa, ohu eausas positas a Gal.loc.eir. Ee: u neruos alios duros lios molles mollis neru' sapores linguae ap nitura procreet,qua in re sum- posi- :
62쪽
positos dignoscit; Et tande odoratus , qui in cerebri ventriculis a Gai ponitur, mollissimam di ad reeipiendum aptissimam cerebri substantiam habet. Motus vero eum fiat roboris nixu& neruorum contractione, qua partes ponderosae, & grauitate deorsum vergentes, attolluntur ad illum fae cndum ne eessario duri eomparati sunt nerui, immo ligamentis adiuncti, ut dictum est q r. mollis enim neruus vi grauitatis partis exolueConfirma retur,&cxiesione meeesteret. tio prima. Confirmatur Coclusio; quia nisi neruoru mollities ellet eausa exquisiti sensus, non posset
reddi ratio, eur sextaeoniuga -- ε tio neruorum cerebri ad os ve-
nerui omnes orientes a spina . ut constat ex dictis, duri, motu , . praestant variis partibus, nee ullus est,qui soli se sui destinetur, ergo verissimum est, neruos a. . lios sensum,& motum praestare ut duri sunt;alios Diu se, si ea moles sunt. Sed contra ex Lau. i. obiect. Obijces primo. Quilibet neruus & mouendi, & sentiendi facultatem habet, unieus . n. spe ete est animalis spiritus , cuius solo influ xii nnouendi,& sente-di tae ultas habetur; ergo quod alius sentiat tantum, alius sentiat,& mouear,no prouenit ob aliam eausam, nisi quod alius in partes tantummodo sentietes,
alius ia carnosas, di musculosas Setietes, de motivas, Inseratur.
Respondetur negando antecedens,& eius probationem, in solutio. lo. s. in fluxu unius spiritus ani malis,mouendi,& sentiendi facultatem reeipi, influxu enim solo spiritus animalis partes tatum modo sentientes,& neruos habentes molles, tantummodo senciunt; quae vero & sensitiva, & motiua sunt,& neruos hahe eduriores,& sesum & motu pose sunt exereere ; alioqui eur aliquae partes solum sentiunt, si utraq; saeuitas, & sentiendi, &mouedi tribuitur, ut putat obiectio, per influx si animalis spirit' Et frusta nee in secie e solii parte saeuitas motiva deserret Obijeies Secundo. Multi ter. a. obiect ui solum sentiunt , di duriores sunt ijs qui motum praestant alijs partibus , ergo falsum
est duritiem neruorum ad motum valere, mollitiem ad sensit ante dens probatur, sentiunt .n. solum nerui ventriculi duriores neruis mouentibus oculum; At portio aliqua sextae eo iugationis mouet laryngam.' Imtem ncruerum quintae eoniugationis cuidam molet tempora quida praestat auditus Scsu. Resso detur ex hoe argumς' solutio to clare eolligi aduersariorum deceptionem, neq; enim voluit Galen. neruus omnes duros admotum valere,& ces molles adsensum, sed partem, quae lentit,& mouetur P diuersos neruos , ut est lingua, oeulus, dic. mol-
63쪽
ribus neruis uti ad sentiendum durioribus ad mouendum;atq; ita duriores, & grandiores sar, ut notauimus supra qui move eoeulum,iis, qui visum pr stant; molliores, qui gustum dant linguae, iis, qui linguam mouent, ex quo nihil eontra eonelusionem. Eiusdem etiam eoniugationis nerui, qui motu praestat, duriores fiunt ex aliqua eausa super allata probatione secun
Obijeies Tertio. Qui move enervi,etiam sentiunt,ergo non ad neruorum duritiem,vel mollitiem referendu est , quod hiesentiat ille moueat. Respondetur negando eonsequentia; neque enim nos volumus neruos, qui mouent,non sentire,sed se-tire quidem minus exquisitE, exquisitus quippe sensus a solis mollibus neruis praestatur, velatis dictum est.
QuanamM Totentia, a Motus animalis escisuri ANimalis motus organa,&instrumenta, praecipuum tr.ebrum, quod simplieiter prinei pium motus,eum vulgo medicorum vocavimus, & alia plura hueusque tradidimus, nune saeuitatem, a qua is motus ef
ficitur,indagati , & primo quaena lixe sit saeuitas, α potetia. Notandum est pIures requiri
actus ad motum animalem esse edum inter quos hi sui tres, quos omnes eoneedunt, & nos infra ex Arist. probabimus. Primo debet obieci u aliquod eon. ueniens, vel disconueniens eo.
gnosti,tum appeti, & inelinari animus ad illud aequirendum', vel fugiendum . Tettio moueri corpus debet,ut fugiat vel prosequatur obiectu, qui actus eo-munes sunt,ut quisq; videt tam brutis,quam hominibus,& deis hoe ultimo actu quiritur,a qua potεcia in e equutionem mittatur,de qua plura.habet Arist.
lo.infra eit. Prima Conet. potεtia, seu ara nutritiua, vel vegetativa no est potentia exequutiua motus.Est Arist 3. de anima text. Α . Pri 'bat primo, quia motus animalis fit eum imaginatione,& ap petitu, quae no insunt animae nutritiuae. Seeundo, quia si nutritiua esset huius motus principium, et a plantae, quibus tale inest principium,ealem motum haberet, quod est absurdum. Seeunda Conelusio,anima , seu potentia sensitiva non est huius motus principium.ita rist. 3.de anima texi qI. Probat quia non omnia habentia sensum mouentur, ut sunt omnia , quae seopulis adhaereseunt. Diees r.potentiam sensitiua esse motus animalis principiu, in his tamen ob defectum organi motum non essicere. Respon
64쪽
. Dilutio Respodet Arist. ibidem,quia
Mutamiπ- nt, nihil flustra Deit,si haec animalia noerat habitura motum Ppter defeeiu organi, neq; de huisse hie potetia motiva, quae frustranea alioq; sitisset, quareno a sensu proficiscitur motus . Diees a. Aristor. loqui de Asia im motu animali no omni sed pr
stantia. Messivo. alios enim motus animales habent, nempe dilatare se ad tactum rei dulcis,contra , here vero ad tactum rei asperioris, quorum motuum potest
esse prineipium potentia sensi , tiva. Resp. idem esse prinei piuDilutio omnis motus animalis, cu qui- iactantiq. libet eodem fiat modo, & per eadem proportionalia organa s& ad eande .pportionaliter sequat inarginatione, di appetitine,& ideo fi ogressionis no erit
princaptu sesus, neq; erit cete roru inotiuu et Ialvi principiu. . - Tercia Coielusio Ratioeinatiuum, idest, princ pium intelli endi no est exequutiuu prin
ei piu motus aiatis. ita Arist. 3. de avi. tex. 6. Sc 67. Probat si
plebico. in ellectus vel est rerum pules preulabilium,quae a nobis fieri non possunt, vel rerum agibilium,quas non dirigit ad opus, di hune elaru est non esse prin-eipium motus, hie enim fit si
praecesserit cognitio circa ali-veonuenies, vel dis ueniens agibile,q is non praecipit intellectus speculativus. vel est reru agibilium,quas dirigit ad opus qui intellectus dicitur practic', α hunc probat lcxc. 7. uo mouere, quia 'pe sit eotrariu ei vintelle ct heri peipit,vi videre
mouet,de in medico,et GSeperseeundum artem,quam habet,
medetur. Addi potest Hia ra' hi
tio, e prineipio carere brutas batio. quae habent animalem motum.
Quarta Conelusio prineipiumotus non est appetitus sensi. Cooctivus, ita Arist. loe. cit. Probat Probaticquia multoties est motus, sed non seeundum appetitum sensitiuum, ut apparet in homini. bus eontinentibus,& studiosis. qui exequuntur,qnod ratio dictat. Atq; hae simili ration probatur voluntatem, qui dicitur etiam appetitus superior,
ratio lis ab Aris. I.eth.e. 3.n5 esse saeuitatem quae motu exequitur, in hominibus enim incontinentibus no fit motus se. eundum appetitum rationale. Quinta eoel. Mot' potentia r. O Lexequutiva tio est appeti ciuu ,& intellectiuu, sed potia quaedainnominata, si po et antociua libeat appellare. Hae eoel. eo
mune esse fatetur Tol. 3 de ani. q. Σ .iub. 3. Et sequitur, & fuse
couatur ea probare Fernet. lib. I. physiol. c. 9. Conimb. 3. de anima c. I 3. I. I. art. 3. videtur
eamen contra Arist. qui 3. de anima tex. q8. habet appetitudi intellectionem, cognitionem videlieet,ut ipsemet te explieaeno solum inteluctus, sed etiam
65쪽
yo Francisse Antonis Cissertae
principia motiua, & text. 9. ne esse prineipiti morus, quem explieat de quo intellectu lo- appetitum explicans , ait essequatur, nempe de practico, si unum genere,idest abfirahenta est propter opus , non speeula a rationali, & sensitivo, identivo,qui solum est propter vel hune,vel illum, esse princi-gnitionem, & illum eum p pρο- pu m motus tex. vero Fq. in titu esse pria eipia motus pro motu decet esse du mouet, Phat hoe argumento. Appetitus mouet, & no mouetuti nepe h-no mouet nisi in edat aliquoa, ne, & appetibile: mouet, de quod intellectione , vel imigi- mouetur, sellicet appetitum , eogno eat, ut patet ex qui mouet eorpus, ct moueturrietia,'n quo differt ab appeti ab appetibili; & quod mouetur
tu naturali, qui finem sine eo, nee mouet; solieeteorpus. Ex gnitione in lediis ergo utrumq; quibus omnib',& ex similibus, neeetarium est admotum, re quae subdit text. 36.37. 8.elare text. o. reducit illa duo ad viu apparet Arist non aliam potenprineipium praeeipuum,nempe tiam motivam agnoscere Prae-
ad appetitum, quod probat,sia ter appetitum. intellectus , & appetitus nono Probatur Conet. Primo quia., sunt prineipia tanqua duae ea u- distincta sunt organa motus a- 'sae partiales, alioqui posset una nimalis. & appetitus sensitivi,
mouere, non mouente alia, ut ergo ille a distincta fit potentia explieari potest exemplo duo- consequetia patet,distinctio.norum luminosorum illuminatiu organoru formaliter distinctas aliquod spatium,uno enim de- arguit potetias apud eos,si di - , fietente luminoso, alterum etia fictione potuitaru admittur. illuminat ; at intellectus absq; Anteeedens probatur, quia Or- appetitu mouere non potest er ganum saeuitatis motiuae estgo in his unum erit principiti mulauius,appetitus vero sensi- pracipuum,& hie erit appetit' tiui,sunt sentientia instrumenidem prosequitur text. I i. yz. ta,& eerebrum, ut sequentiq.3 3. in quo inquit appetitu mo- doeebitur. uentem hominem esse unum Seeundo probatur Coneius L probat genere non unum numero,quia quia in homine, qui appetitu
movetur appetitibus cottariis voluntario mouetur, quae volu-
quam doctrinam puto, subdit eas potentia est inorganica, ut
quia superius, ut diximUS con- Christiacorum ac veritatem se.
clusione q. excluserat appetitu fiatium philosophorum habet sensitiuum a ratione principii opinio, potentia motiua , quae motus in homine, di deinde di - organtea est, distinguitur tum xit appetitum cum intellectio- a xoiutitate, tum ab appetitu
66쪽
sensiliris, ut enim diximus eon. elusione 4 appetitus sentiti
pluribus rationalibus actioni- . nibus & motionibus peragedis ergo similiter in teteri, animatibus distinguetur ab appetitu νneque ulla potest bona,& eoa. grua afferri dispar ratio . I. Probat. 'rtio probatur,quia prop ter indispositionem neruorum pereunte motu, homines appetunt moueri, ergo distinguitur appetitus a potentia motiva
consequentia probari potest quia eum ire pedito vnteo actu alter non impeditur,bonum si gnum est, eos a distinctis fieri potenti js, hinc eolligitur deperditam visionem,non deperdita motione vel sensatione tactus
a potentia visiua distincta a potentiis sentiendi seu tangendi, de mouendi profieisei. probat. Probatur inarto. Respiratio est motus animalis, & ab animali saeuitare motiua,ut de . mostrabimus insta quaest de respiratione, sed ad respiratione nullo modo concurrit appetitus ut patet, in somnis enim nil appeteces,vel secietes aut ima inantes, aut disturrentes re .
lactio. Obhe. Eadem est potentia
ad media, quae est ad finem, ergo appetitus, qui mediante motu, fi iem conlequitur, non distinguitur a potentia motiua , sed ipsemet ut mouetur ab appetibili dieit appetitus, ut mo uel eorpus dieitur potentia motiua . Resp. eandem esse Mario pote .ciam ad media . quae est ad finem,modo elrea media, de finem eodem modo versetur,&sub eadem ratione, & ita idem appetitus, qui vult finem vult etiam media ad eonsequendum
finem, si vero ἰin finem tendae
sub una ratione, sub alia in media,tune neeessario in media erit distincta potentia,& ita appetitus, qui vult finem, non erit motus potentia, prout hie est peragendus , aliud enim est,
peragere motu,aliud velle motum . Confirmatur ga cu volumus videre aliquid v. g. quod tandem videmus, diuersa pote-tia videmus i potentia, qua videre volumus . Et diuersa est potentia, qua volo intelligere,& qua intelligo. Aristotelem,qui eontra eon. elusionem sentire visus est, ex .plicatTol.l.e.intelligi de pote-tia magis principali motus, in inter tres .n. potet taS motivas ,
quarum altera finem ostentit, idest intellectus, vel imaginatio, altera motum imperat faciendum propter fi .e, idest appetitus,altera fiaem exequicuri solus appetitus principaliteri& propcie agere imperando videtur, intellectus enim vere noagit. Tercia vero solum est ministra ,& instrumentalis virtus appetitiuae, licet ipsa vere admotum effieienter concurrat,
67쪽
Aristoteli etiam tribuunt, Nee sane aliud voluisse putandu est Arist. eum enim ex eodem habeamus, ut patet ex praecedentibus e elufionibus,ratiocinatiuum per se,& seorsim sumptunoa esse principium,& saeuitatem mouentem,nee pariter a P
petitiuum, neq; etiam hae duo simul sumpta poterunt esse ficultas mouendi. Et ex Arist.di- se . supra allato vere patet Aristotelis mentem suisse, haee duo esse magis principales potentias mouentes, di potissimum appetitum,ob eius imperium , atque de hoe appetitu
sensitiuo,o plenior habetur coaestio fit. QVAESTIO VIII. Do appetitus snsitii dissis-
restiuum,alium exteriore eonsequentem cognitionem externorum sensuum, alium interiorem consequente iternam 5ε sos cognitionem. Probatur i scappetitus diuisio,quam ab alijs
notata adhue no inueni. primo authoricate Λissi. a.det ara Lex.
zo. & 27.ubi inquit cubi est ta- nati a ctus ibi dolor, & la titia , ubi petitsi ex autem haesiibi appetitus quib' elare ostendit dari appetitum
consequentem tactus sensun externu, quem nos appetitum exteriorem voeamus, quando non sequitur internam sentienistem cognitionem . Atq; quod
dieitur dari appetitum, qui se
quitur tactum , concedendum iest in eeteris sensibus. Etenim ceteri sensus externi suos peculiares habent dolores, ae pro prias oblectationes, ut isti diueet tract.de sympto. tact' q. s. ac consequeter suos peculiares appetitus. Probatur Secundo, v. Raties experientia Rua constat lingi a sapores dulces appetere oeulos spectra pulcherrima eupere; bauditu musicas voces, & canistiones desiderari; ab olfactu odores honos quibus recreatur.
coneupis et , a genitali membro eone itus delectationem spectari appetitus stimulo,Et tan dem in ventrieulo fieri tum ξε- sum suetus, tum eibi potusque appetentiam quorum sensuum vali j appetitus exteriores Sut,& cxternorum sensuum opera. tiones consequuntur. Probatur
Tertio, quia videmus decisim 'laceriae caudam moueri, fit autem motus is appetitu praecedente,& eognitione ς alia autε cognitio in laeertae cauda non
est olfi sensus tactus tristis, seu
dolor, is 1gitur appetitus DCn erit nisi excutior caecornum Sca
68쪽
shm tactus e sequens; qualis exterior appeti tus,tum tactus, tum pariter eeterorsi sensuum in eauda non deelsa, &in aliis senfibus in sanis animalibus
omnibus eoneedendus est. Pro - .Ratio. hatur Quarth, appetitos datus est, ut eo medio sequamur tonuenietia fugiamus eoirariassed finguli ex erni sεs' sua het eo -
uaria & eouenientia sibi ipsis, ergo finguliexterni sensus externos sibi ,pprios,& peculiares de hec hab re appetiti' quibns ea D ant, vel prosequatur. daturis tur appetitus sensitiuus ex Ierior, praeterquem dari alium appetitum sensitiuum internu P r elare pater, tum ex ipso Arist. qui ut eonstat ea dictis quaest.
I. Ratio. praeeedelati illum eum imaginatione, & interna sentiendi via. Ratio. eoniungit. Tum quia externi sensus in somnis non appetui, e seriantur; at in somnis som. mantes, di isto interno Oper res sensu, maxime solemus appetere varia, quae per somnu- νpparere solent quandoq; utilia, quandoq; eontra inutilia, di inimiea, ergo hie appetitus non exterior, sed interior est. . Tum quia appetitus sensitivi λ quaedam speetes sunt ira,seu vltionis appetentia , & eoneupi stentia , quod docet etia Gal. . de deeret.Ηypp. & Hot.e. q. eirea med. inquit ns: ppetit' vero , qui in ira, di cupiditate
existunt, eum non utantur ratione Sce.λ iram autem, sc eou.
petitus nemo dixerit; sequuturenim hi appetitus internas,& ei intensas eognitiones sensitivas Ee feruntur hi appetitus cirea absentia , in quae non feruntur externi sensus, quorun operationes , de appetitus sunt
qnia interno sensu eognostim plura nobis utilia, vel eonti a disconuenientia ut eum mulie rem puleliram uni nostro ae- commodatam eognoscimus, diearum ab alto, vel inimieum inuadentem ensem, & similia fugienda aestimamus, ergo i tonum appetitum dari debere cocedendum est, quo prosea quamur, vel fugiamus interno. sensu eognita, vel amica, & co. uenientia vel contra inimiea nobis, dc disconuenientia. Da tur igitur tum exterior apperitus .arius pro varietate exteriorum sensuum, qur in exter
vis sentoriis sedem habet, de exeicetur; um interior appeti. Aorbitio. rus, euius siue speetes, sue di L fferetias non est Deile disti gue ἰοῦ ei exap
petitus sensi tui speeiem laete ambitionem, de auaritiam.Sed prcsecto hi non appetitus se filiuissed voluntatis sunt praui vel actus,vel habitus,& ideo in solo homine reperiuntur Sat igitur distinguentur appetitu ,
interiores pro varietate operationum ipsius, di obiectorum , in
69쪽
in quae sertur tuterna vis appetendi. Etenim pro varietatem lcrnotu sesuu no posse dis agui internos appetit', eonflabit ex seq. tract. ubidemostrabri puteues e internu sesu,no multipiscea. uotab, Notandum Seeundo, de in .
ternu appetitu sensitivo varias sententias , ineonstante 'POfuisse apud veteres non phil
sophos tantum, sed philosophit
. parentes in eius sede assignan. 'py da. Plato enim,ut testatur Gal. sed' ἶνε que anatom. administri e. s. in tu sinter septo transuerso posvit appeti ni . tricem, & irascibilem,alibi vero ut idem Gal. testatur 6. de deeret. Hypp. & Plat. e. vltimo irasei bilem posuit in eorde,eo
cupistibile n in ieeore ; quam opinionem sequitur ipse Galenus , & testatur fuisse Hyppo eratis hoe loco , Item Homeri qui ut hoe lo. testatur de lib. I.
de deeret. c. 7. ideireo ieeurrodi fingit Tityi qui ex amato-
. ria eoncupiscentia Latonainta, stuprate eonaeus fuerat, quia ieeur sedem putauit eoneu pi- stibilis animae,ae merito iecori poenam illatam, unde contu- , meliae causa extiterat, di 3. dei deeret. e. a.&3.& alibi plurai affert Homeri carmina ostendentia furorem,metum, formidinem,audaeram,fidue iam,tolerantiam, iram , esse in eorde,
quae sunt omnino legEda a poe .
tieis medicis. Hanc eande se tentia repetit, & sequitur Gal. s. de lo. alf e. a. in fi Zenu aut ut testa t Gil.3. de decr. c.2. circa
prin. rationa triee, iraeudia, di& eupiditatem in eorde eonstituit, qua senteria habuit etiam
Chrysipp. apud Gal. 2. de deer. . e. 7.etrea Prine. Ite Arist. irasci
plexi sui posteriore spi pateti ei
Conet. Sedes, seu organum, coactast seu instrumentum interius appetentis facultatis, sine vindi.ctam, ut in ira, siue voluptates corporis, ut in eupiditatibus, seu eoneu pistentia, siue ab exterioribus sesibus, siue a sola phantasia moueatur, ut in somnis aeeidit, ae deliriss, non est aut Ieeur, aut Cor, sed solum cerebrum, quod est interni scias organum, & instrumentunia A, summis praenominatis viris discrepat hae nostra lententia. quae non ideireo audaciae erimine arguenda est. Etenim, veGal. ex Platone eleganter annotat lib.9. de decret.e.vltimo
in prine. quae de anima ab ipso
pronunciata sunt, probabilita tem , & verisimilitudinem labent non eertitudinem , & demonstrationem, illis', debere
esse e tentos eius auditores .
quapropter si verisimiles magis probationes nos asseramus ad probandam eonclusionem
de re animasti ea,eontentos esse vos, qui nostras lucubratio nes legitis, sit consentaneum, nee ullius contra nos ineusationis debere elle auciores lividos
70쪽
Nostrae etiam Conelus. partim ternam eognitionem,quaeeum. a sl ntitur Feri el. l b v physol. que haee fit,& voeetur, siue imae. s. ubi communem appetitu, tio,siue phantasia, siue eommuinterioremq, agitationem , de nis sensus,ex apprehensione . n. motum ponit in Cerebro; inis interiori rei,siue eonuenientis. eorde exeandescentiε,& ambia siue eontra , fit appetitus prootionis vin ; in ieeore libidinis, sequendae, siue fugiendae rei,erindi eupid talis potentiam, quae go debet interior appctitus es et i a senes maria putat eomunis se sede etiam, di instrumento , sent et is appetitus. Ite Conet. siue organo eoniunctus eum vitii fauere And. Laur. suae ana interna saeuitate tognoscenis rem. lib 6. q.i7. cu saeuitate ap te, seu eum interno sensu; sed Fe endi ponit in eerebioo hie est in eerebro , ergo ibi-Probatur Conelusio, primo dem est interior vis appetendi, in loeis, & organis sensuum ex- & interior appetitus. teriorum datur exteriores ap- Confirmatur primo, hare se- petitus rerum sibi conuenien- eunda prcbatio,quia potissimatium , vel eontra, ut constare ratio, propterqua Arist. in eorpotest ex dictis neque enim. de posuit appetitum,est,qui alibi possunt poni, oc designari in eodem posuit eommunem Et de appetitu animali tibi po sensum , ut dieetur nostra tratusq; dilertis verbis Gal.docee ctatione de sesii interno, & eoreum fieri,& exerceri in ore ve- asseuerauit esse tum motus, iis
trieuli, in quo est suctus, di de .sensus prineipium,quia sibi infectus sensus, ut nostra tracta' uicem coniungi oportebat, detione de fame, & siti, quaest. de sensam.& appetitum. Item Morgano famis,& sitis, fuse doce no, de Chrysippus i. e. ideo r bimus. ergo appetitus interior tionalem in eorde posuerunt si . interioris sentientis potentiae mul eum irascibili, & eoneu pi-eognitionem consequens, in-- stibi li, tiro ex irastibili, qiam
eodem interni sensus Orga GO , tanquam certissimum in eorde di sede exercebitur. Sed sin constituebant, insercbant in sus interni instrumentum , de corde etiam dari rationatricε organum est cerebrum, ut fuse quod illationis genus vanissi- demonstret bitur noli ra tract. de mum Galeno visum est,& eerte sensu interno . Ergo' cerebrum non satis recte. quia cognosce- est organum in quo operatur bant id, qucd miror Galerii LoapI etit tua solentia interna. aduertisse,appetitum,qualis est Probatur Conclus secundo, ira eundia . dcbere coniungi est .appetitus interior est eum eo' eognoseendi potentia, qualem fruitione interua maxime con ' putabant,di vocabant rationa