장음표시 사용
851쪽
tatem , ex quo Deus optimus Ipsis tantum, non autem AngeIis, aut Archangelis dixerit: Quaecunque alliave-νitis in terra, oeci ae s ΘαcΜnque rem peritis peccata sGe. Unde infert, habere illos ampliorem ς quam ha beant terrestres PrIncipes, pote statem , quoniam hi solvunt vincula dumtaxat eorporis I ,, Id autem, inquit ibidem, quod lalvunt sacerdotes, ipsim animam contingit, atque ad eaelos usque pervadit. Seqnent; ea-pIte demonstrat, quantum Iudaeorum Saeerdotibus novae Legis Sacerdotes sine praeserendi, eum III is datum solum inodo fuerit corporis lepram purgare , Immo ve-rIus ne purgare quidem , se purgatos probare I Aa vero nostris, Inquit, b Sacerdotibus, non corporis lepram, verum animae sordes, non dieo purgatas probare , sed purgare prorsus concessum est . - Similia do-eet in e. ao. Ioannis , & post eum Cyril Ius Alexandrinus , Theophylactus, aliique e Graecis PREκ modo dictis perspicuum est , fg. PP. Graeeos aeque ac Latinos semper docuisse , gaeerdotes revera peccata dimittere pοιestate aceepta a Christo , etsi ti- tendum sit , Deum primaris , is niueipaliter eadem
Numero XXIX. r. ) Poenitent Ia publiea una fuit ihoe est , semel tantum imposita: qui vero ea semel perfuncti , in eadem, aut graviora peeeata I Idebant , eis non penitus spes veniae denegata fuit, sed toto vItae suae tempore a saerae mensae sive Eueharistiae participatione remoti, stereta poenitentia eastigabantur, &ἔn fine tantum veniam obtinebant. Poenitentiam vero
semel tantum fuisse Iniunctam , patet ex epistola s. Augustini ad Macedonium, ordine S . is In t nium s
852쪽
Inquit, hominum alἰquando Iniquitas progredItur , v etiam post actam poenitentiam, post altaris reconciliationem, vel simiIta vel graviora committant .... m- vis eis in Eeelasia locus humillimae poenitentiae id est publieae non concedatur; Deus tamen si per eos suae patientIae non obliviscitur. is Et ibidem post pauea :., QuamvIs ergo caute salubriterque provisum sit , ut Ioeus ill Ius humillimae poenitentiae semel in Eeelesia
concedatur , medicina vilis minus utilis effet aegrotis , quae tanto magis salubris est, quanto minus contemptibilis fuerit ; quis iamen audeat dicere DEO PQuare huic homini , qui post primam poenItentiam rursus se Iaque Is in ultatis obstringia , adhuc iterum
parcis &c. 33 Porro quod S. Eueharistia ta IIter relabentes usque ad vitae terminum privati suerInt. edoeet nos epist. r. S. SiticII Rom. Pontificis ad Himerium Tarraeone
sem Episcopum cap. s. ubi ita de eerniteri De quibus r intellige post peractam porn Itest Iam publicam reIa bentibus quia iam non habent suffragium poenitendic nempe publice id duximus deeernendum, ut sola Intra Ecelesiam fide IIbus oratione iungantur, sacrae mysteriorum ceIebritati, quamvis non mereantur , Inter sin te a domIn Ieae autem mensae eonvivIo segregentur,
ut hae salte in districtione eorreptI , & Ipsi In se sua
errata eastigent, & aliis exemplum tribuant, quatenus ab obsecenis cupiditatibus retrahantur. Quibus tamen, quoniam carnali fragi Iitate cecῖderunt, vIat Ico munere cum ad Dominum coeperint proficiscI, per communionis gratiam volumus subvenire. uam formam & cIrea mulieres, quae se post poenitentiam talibus poIIutionibus devinxerunt, servandam esse censemus . D LSIrieius Papa vixit saeculo IV. migravit ad Dominum Anno 3 98.
Numero XXX. a. Pacianus EpIscopus BareInonensis vixit laeulo Eeclesiae quarto circa ann. D. 3 6o. De e haec habet in Hieronymus in Catalogo Seripi. Eeesesiast. T. 4. edit. Paris et os. pare. a. col. Ia S. D Pa rianus , Inquit, In Pyrenae montibus, Barei nonae Episcopus , castitate , & eIoquentia , ct tam vIta quam seris
853쪽
F nἰtentia Faebvea . rapnione eIarm , seripsit varia opuscula , de quibus est creous , Si contra Novatianos cepistolas tres . Sub Theodosio Prine Ipe iam ultima senectute mortuus est . n
De aseogatione 'Painitentia publicae .
XXXIII. TN Eeelesia orlantaII peen Itentiam publIeam A sareulo quarto sublatam Misse , Auctores
non 'pauei asserunt , Moventur ex facto, quod na rant foerates, S Sozomenus, & nos supra c. q. re tulimus. Rem paucis repeto. Matrona quaedam nobi
IIs ob peceata , quae confessa fuerat, iussa a presbytero ieiunare ae Deum suppliciter exorare; dum huius rei eausia in E Iesia moraretur, a D acono se stupratam esse prod dit. Nectarius vero Constantinopolitanus Patriarcha prerbyterum sustulit ; qui praepositus erat poenItentiae , ob flag tium illud a Diaeonti perpetra tum . Ex hoe igitur Nectarii facto, quod Presbyterum poenitentiarium sustuler l, Catholie; arguunt, in Orieninee tempore NectarIi desiisse poenitentiam publicam ἔHaeretici vero dc Novatores poenItentiam quoque secretam ab eodem PatrIareha abolitam se M afferunt. Sed hos falli perspicuum est . Ante en m , & post tempora Nectarii Confessiones secretae frequentabantur In Ecelesia orientali . Quod vero Nectarius sustu Ie rit presbyterum , poenitentiis praepositum , aeeipῖen dum id est de Presbytero, praeposito poenitentiae PVBLICH, cuius ossietum erat attendere, an iuxta ea-nones poenitentiae persolverentur. Erant & alia huius meditentiarii munia , invig Iare videlicet sanctitati m eum censoria quadam , & publica auctoritate, exeipeo re depositiones testium, qui de patrato facinore reumaeeusabant, reum ad se vocare,icum testibus conse re, &e. denique designare peccata quaedam publice ea Haberi. Additam. Tom. VII. Nn si
854쪽
st Iganda. Praeter Illum vero poenitentἰarἰum presbyterum alios plures Sacerdotes exeipiendis Fidelium confessionibus praesectos fuisse nemo in dubium vocare potest . An enim unus par fuisset excipiendis eonfession bus tam numerosae plabis in Urbe Constantinopollia. na Plures ergo ad consessiones audiendas deputati erant Presbyteri , ex quibns unum advocavit morti proximus Serapion , in persecutione lapsus , dix tque:
a Properate, quaeso, is me qωantocius absolvite: Ac. cerse mihi unum eκ Tresburis . Licet namque per Nectarium submotus fuerit unus Presbyter, qui poeniten tiae publicae praepositus fuit, at quomodo probabunt, quod alii omnes poenitentiarii ab excipiendis eonfessio. nibus prohibiti suerint Igitur sublato per Nectarium Preabytero poenitentiario extinctus ideireo non fuit usus confessionis steretae in Ecelesia Constant no I ta-na , ut mox ostendam pluribus, immo nec paenitentiae publicae pro delictis gravioribus, ut numero sequente de non strabi mus. Resorbeana ergo GIviniant, quod Innos eorum MagIster CalvInus I. 3. Institutionum eap. . impudenter effutili ,ividet. me, hie aures asini si ar. rigant. si δεου Dei erat aurientaris confessis, qui ausus see Nectarius eam , refigere, ac convellere 2 Nusquam probabitur , auricularem consessionem sublatam sv sse a NectarIo. DIeere L Chrysostomus, qui proxime post Nectarium Sedem ConflantinopolItanam tenuit, Homilia V. de Incomprobensebiu aperte ait: ,, Non re in r. thea trum conservorum tuorum due r non te Ilom nitiua peeeata tua detegere cogo r coram Deo conscientiam tuam explica. ,, Idem repetIt variis in Ioeis. R. Chrysostomum in iis locis hoc unum velle; pe eata videlicet aperienda non esse emam popuII mul. titudine. Non ta bominibus , inquit , perea a tua dete gere cogor, nulIIbi vero dicit; ne crimen inum detegar Iacerdoti Ministro Chrsi s ad quid enim extulisset ita pote.
statem Sacerdotalem, ut eam regἰae praeserat, ut supra
monuimus Ille ba quidem ea, inquit L hie Do
855쪽
nἰtenis Finisae I t rctor Homil. 4. de verbis Isaiae ta quae sunt in ieris ris, sortI tus erat administranda , sacerdoti ius e supernis descendit. Quaeeumque ligaverit Ist super terram, erunt a Igata & in coelo . . . Regi corpora commissa sunt, saeerdoti anImae. Rex maeulas corporum rem idotio , sacerdos autem maculas Meeatorum. is Denique eur sui obIitus Homit Ia 33. In Matthaeum serIpsimi, omni cura ante communionem a fideIIbus recipiendam esse Teeonei I at Ionem , atque hujuι νει causta in rict
saepius peeeatores exhortari ad deponendam verecundiam , qua detinentur , ne sua peceata eonfiteantve atque ad id utitur comparatione extremi Iudieii, quae in eo sita est, quod Ionge maior erIa erubescentIa tra dueὲ universo terrarum orbe spectante, quam sit, uni homini steIus detegere , prout habet in Homilla de Samaritana . Nomiue ergo confessionis Deo factae Chrysostomus Inte IlIIIa eonsessionem factam Saeerdoti se erem; iuxta enim Chrysostom , kl Iorumque Graeeorum erebram phrasin ea , quae per ueros ministros exeriseentur, fieri dieuntur a solo Deo, quod passim in eo. rum operibus deprehendetur. Deinde s Chrysostomuenon esset intelligendus eo quo dIκImus modo , sibi apsi contradIreret, ut ex hactenus priore, Zt i sto e pἔte dictis eonsideranti patebit . Falluntur ergo, qui cessasse Constantinopoli privatam eonsessionem post Nectarium assirmant. Perseverasse namque , laeulisque se. quentibus stetisse Synodus VI. a. eomprobat, euius Canon ultimux gaeerdotum erga poennentes, quae sin partes, & ossieta, describit. Nec desunt exempla eon fessionem privatam frequentantifim . Unum reseram de Platone ex Theodoro 3. Studita, qui in epitaphis dini Platon Is eundem lia Iaudate e is Etenim, ininquit, quo ludo divinas lectiones, quibus attentus erat, pro cheatrIs, ct spectaeuIIa Eeelesias frequentabat, pro Nn 2 In-
856쪽
dabilius est, oecultas mentis eogitationes, & actaedio dam eorum, quν praeerant, saepius coniiubatur. strares magnum religionis IIlius erat Indicium , idque dispersecte facere solitus esses, ei qui consessionem ipsuaudiebat , admiratIonem , S stuporem ad serebat. ἡ S. Plato floruit laeuIo IX. ; anne quaeis in Ecele iDrIentaII a laeulo IV. consessionem ieeretam diei re test cessasse λe XXXIV. Diximus ergo contra Novatores, poenIte tiam se eretani, seu confessionem aurIeuIarem sublata: non esse a Nectario I Indagandum restat , an publica saltem prohibia ab eo fuerit, dum osseium Presbyteri Poenitentiarii ressare seeit. Sunt, qui assiment, alus
pue εe publieIs peeeatoribus luisse abrogatam . Patet id r. ex Homil. 3. in epis . ad Ephesios, & I a. ad Hebraeos L Chrysostomi, Nectarii sueeessoris immedisti, ut iam advertimur; a. patet ex Synodi Trullanae seu Quini sextae 4. Can. 8 τι de maritis, uxorem Ie gitimam repudiant; bus, de dueentIbus alἰam , ita sa- tuentis a is Α Patribus nostris statutum est, ut qui sum eiusmodi, annum defleant , biennio ca audiant , triennio substernantur , de septimo eum fide I bus consistant, ct se oblatione digni habeantur. is Errare igitur eoa op nor , quἔ a tempore Nectarii soIam eo ι- flen/iam In OrIente fuisse in more asserunt. Quo demum laeulo in Oriente cessarit poenitentia illa s IemnIs, Ineertum est. XXXV. In Oeeldentali autem Beelesia quo tempore desierit paenitentia publica, aeque Ineertum manet. Post septImum Ecelesiae laeuIum in libris Poenitentialibus, deeretisque summorum Ponti fieum soIemnium illorum graduum nulIa amplius mentio reperitur. Poenitentiae
tamen pubIicae, sine istis gradibus peragendae, laeui
praesertim nono erebra fit mentio. Sueeellii temporIsmenitentia publIca in desuetudinem demum abiit; qua de Rom. edit. 1748. 'P s
857쪽
de re suo more perquam erudite dἰ seuerit Benedictui XIU. qui modo Ecelesiae ChrIsti Iaudatissime praeest
operum suorum Tomo XII. de synodo D Ioeeesana L. πII. c. sa. ,, Cum , inquit, tepescente earltate ecep xInt homines a severis ieiuni s , aliisque corporis mas rationibus abhorrere , quibus paenitentes afflictabantur , ex singulari quadam EeeIesiae indulgentia ilIIa Coneessum fuit , ut praedictas poenas possent arbItrI suo redimere, atque in eleemosynas commutarer huius disciplinae, quam non ante iseulum octavum in EccIesam invectam neque ante nonum propagatam put t. AlorInus de Poenit. lib. o. cap. 37. monumentum OMeurrIt In Cone illo TrIburIensi annI 89 s. can. s ct p. t tom. s. par. r. eoIDAT. Harduini eoI. 6 T. 3 quibus In IoeIs venia datur Poenitentibus, redimendIs quorundam dierum ieiun*um, in plures annos sibi pri scri pium, .no denar o , τει pretio denaνιι , flue tres Pampeνea pro nominε Domin payeendo , ct magis aperte ire Coneilio Remensi anni sa; . ubi post indictum militis bus, qui interfuerant bel Io Suessionensi, inter Roberistum . de CaroIum Reges acto, cuiuslibet seriae textae ιδ trium Quadragesimarum per tres annos ieiunium a redimendi eleemosynis r omnibιιι bis tribam quadragesimo secunda , quarta , tu sexta serra , in aqua , pane, oe Dis
σοι. ssa. Neque ea diis plina displlevIt Petro Dam I no, pristinae severitatis eeteroquin tenaelis mor Is stiquIdem commissa sibἰ a Romano Pontillae Legatione gens, Guidoni Arctiepiseopo Mediolanensi, sim nlaeis ord;nat; onibus, aliarumque rerum saerarum nun dinationibus imp Ieato . paenitentiam iniunxit centum annorum , sed simul lἰbertatem dedit iIllus redimendae, eerta pecun*ae eleemosyna, ἰn annos singuIos erogan da , quod ipsemet Damianus seripsis ad HIIdebrandum tum Romanae Eeelesiae Arehidiaeonum apud Baronium ad ann. Ios'. n. ss. Eundem vero morem adhue per severasse In sine duodeelmi, atque initio deeImi te ili saeeuII, colligitur ex variIs libris Poenitentialibus , ea aetate exaratis, quos producit Iaudatus Morinus eodem cap. 17. num. s. ω seqq. st evidenter constat m
858쪽
teph. Bianas pag. 3IT. I. a. epip. a m AνcMσω Magis gens, is susset eis uua, Abbatilus m. in Magdeburgens Ecclesia consitatis data pro bello sacro , an qua hanc illis, Inter ceterat , impertitur faculta aem , nimIrum: ut iis, qui de Bonis bais Teme San is
maluerint sobvenire, de diseretorum .iνorum consilio , θην Atate personarum, oe rernm facultate pensavia, ac compiarato nibilominus demotionis assectu, opus injunme Pa' nitentiae eommu are postis in opus cleemos nae faciendae αsed posteriori aetate quemadmodum idem Morinus
observat, cum obsoleverint poenItentiae canon Ieae, COR sequens fuit, ut obsoleseeret etIam earundem redem Ptio, de qua nuIIum verbum secere antiqui Selicitas .i, etsi de variis speeIebus. NIaxatIonum poenItent Iartium multa dἰsputaverint . , , Hucusque eruiatissimus
Pontifex, cuius distur sui sequentia pauca superaddo. XXVI. Prim Is Ecelesiae LeeuIIs severe ita peccat res animadvertebant EpIseopi , ut dIeebam initio, tenebanturque poenitentes it Ias quatuor , de quἰbus d ctum est evIte tertio, stationes emetiri. Processu temporis , saecuIo praesertim cIreiter nono, etsi vestigia Poenitentiae publicae oecurrant quam plurima, de it Iis tamen supra dictis gradibus mentionem nullam e si
enuem reperire est . . Laxata. de in Ecclesiae paullatim diseiprina , redemptici seu eommutatio poenItentiae usu recepta est, sicque canones ad reguIas paenitentiae publicae aliter ac veteres interpretabantur posteriores. Adubtero , exempli caussa , vigintis annorum poenitent Iam iniungebant canones, eamque pra reatuum mulctudine non multiplicabant veteres Posterioribus autem saee
lis, undecimo praecipudi , si quis quinquaginta adu
teria commisisset , mille annorum poenitentiae debItor reputabatur, quam pro angustia vitae cum exsolv re non posset, poenarum fiebat commutatio, ita ut eam vel ingentίbus eleemosynis, vel Psalmorum cantu, stcrebra flageIIatione suppIeret. Ex his autem intelligismus , quid sit millo annorum Indulgentia , scilice
Plenae mox expositae relaxatis z nota absoluta quidem ,
859쪽
Fublieae . In compensationem superabundantibus Sanctorum Q. tisfactionibus , ut eius miserieordia, intuI tu & virtu
Banee poenam eum euIpa relaxaret.
Insigne PoenItent Iae exemplum .eulo XI. refert P trus Damianus de S. DominIeo LorIeato , Inculpatae sae IntegerrImae vitae Monacho , qui hane consuetudianem habebat, ut vix dies uIIa praeterIret, quin duo Psaltaria modulando utraque manu scopis arm Eta snudum corpus allideret. Centum autem annorum post nitentiam sie explebat. δε Cum tr a scoparum mi IIIa, Inquit DamIanus , ιγ unum rFgulariter expleant zdecem autem Psalmormn moduIatIo milIe scopas admi tat , qui igItur centum quinquaginta Psalmos Psalte xii sio se flagellando recitabat, quinque annorum pG mn tentIam absolvebat r ac consequenter , qui viginti Psalteria cum disciplina deeantabat, eentum annorum poenitentiam peragebat. DominIeus autem in eo ple- rosque superabat, quippe qui utraque manu Infatigabiliter eorpus pereullebat . Eiusmodἱ vero poenitenet Iam videt Ieet eentum annorum sex diebus facIla consummabat. Ex dictis InnotestIt unus pauIIo seis
verἰor centum annorum poenitent am e mmutandἰ m
dus . Sed haee de abrogatione, & universim de Histo
nsurpat Chrysostomus, intelligῖtur Ioeus publice pe 'nitentibus designatus. Antiquitus enim his paenitentihus Imperatum fuit, Sozomeno teste apud Sirmond. π m. s. eo I. scio. Volt in Tbeatro peccata sua sub plebis in Ecclesia testimonio confieri. Hoe ego noIuit Chry-- Nn ' χη
a Hallucinantur, aut verius, ment untur No Natores s - π Uunt , Passisnem , ω merita Obri hi a nobis sperni , - ω conentiari ; 'em untiam salutis nos ponere in mea
860쪽
n stomus, ne videI. HI ua in theatro p Itentes amplius sua peeeata publice proferrent; idque haud dubie ob easum illud statuerat, quo- semina stuprum in Beelesia sibi illatum Imprudenti ex Eelo publiee e ram populo eonsessa est. Vide dicta superius. Hie ergo Chrysostomi textus potius pro nobis quam NovDaoribus mi IItat ἱ ex eo enim Inserre debemus, si eo sequenter loqui velImus , Chrysostomum , dum ala et
bamini a peccata taea teteνe cogo oec. Ioqui de Unseiatione publi , ad quam ob vereeundiam nimiam n minem eogelle intendI . Eodem Nameνo a. a Synodus generalIs VI. Consa alnopoli terminata est a. C. 68 i. sub Contam Ino P gonato, Imperatore piissimo, ct S. Aga hone Roman Pontifice. In ea condemnati sunt Monothelitae , se utinam In Domino Christo voluntatem asserentes. C
nones quidem haee Synodus non edid e , suppleti l . men sunt in alia Synodo Constantinopoli habita, quae Trullana , seu Quint. Sexta dIeitur. Et Ileet huiua
Trullanae Synod I canones non omnes approbatos seiamu tamen nec omnes reprobatἰ lana. Inaetim ex ultim
seu eentesimo se eundo eius Cone Ilii Canone patet .seeuto VII. Confessionem laetetam adhue in Ecclesia orientali Ia usu fuisse; proinde deeIpἰuntur aut deciapiunt Novatores, dum tempore Nectarii saevio EccIesiae sarto eandem iam desiisse assiemant. Citato Porr
Canone habetur. Sacerdotem in faero trIbunalἱ expositum consederaνe debere peeeati quatitarem , is ' Visa ε μι peccavit, ad conversionem pro inm sudi- , oepe morbo convenientem asserνe medicinam, ne F in . r que immoderatione ista aer , as ejus qui Laborat, suo oemidat. Utrumque extremum cavendum , ne stillaea re desperationis praeci tia impellat precatorum : & ne ad vitae digFIutisnem , ω eontemptaem fraena rei et . Sed una quidem omnino ratione , flve per aeviora, oraUringentia , s- ρεν melioνa ela laviora medicamenta pravae assionι νε endam, oe ad alereis obri Ilarum AEdmittendum , fructus pani tantiae inaminandos , is sin