장음표시 사용
831쪽
F nἰtentia Publiea ζ 8 , vitro illorum numero addicebantur: hine in fletibvri substrationibus, Iugubrἱ habitu poenitentium nulla ori batur dedecorIs nota, sed optima eorundem exIstim tio; quemadmodum moderno saeculo eae frequenti aliorum consessione, carnis maceratione ν aliisque poeni tentiae operibus non argu Imus vitae anteactie ilagitia . sed eorum, qui haec agunt, pietatem polim, vitaeque
i ore fiebant irregulares , ut habetur ag qu. s. CamisIn de infames, cari. Infamea, s. q. r. cast Hura alia λis vetabantur , ut ad Ire eonvIPIa , nuptias , balnea, deserre arma, militare, sed ante omnia Interdicta Ipsis erat sanctissimἔ Saeramenti Altaris sumptio, donec rein conciliationem aeciperent, qua de Infra c. 7. De eon
iugatis paenitentibur haee statuit Conei IIum Irormatienisse Cap. 37. b ,, ult, inquit, qui pro diversis erra- is tibus , vel quibuscunque piaculis poenitentiae iugo,, summissi fuerint , Iegitimo nulIatenus matrImonio,, separentur, ne In fornica.ἰ-ἰε voragine demergan- ,, tur, & dum ad alta iublevari sperantur, corruant ,, in caeno. is Conci Ilum Irormatiense,.seu ut serIbit Surius, Vormatiense habitum est A. D. 868. sub Hadriano II. Papa, de Ludovico II. Imp. m. eodem a. a Coneil. Cabilonense eoactum est tesse surIo Anno D. 618. Epistola porro PP. Cabilonensium ad Theodosium Αre1atensem Episeopum est huiusmodi: s ,, Domino semper peculiari suo Theodosio Coetus Epistoporum, qui nuper est in Cabilone urbe eum Christi gratia adunatus . omnibus verIdiea relatione perpatuisti, quod nec vos eredimus ignorasse , quod gloriosus Dominus Clodovaeus Rex Iu supraseripta ut
832쪽
ηe, Hi Τον abe Cabilone VIII. Kalend. Novembris Synodale prata cepit esse Coneillum, ubi omnibus nobis, quI in Basli ea D. V. Vineensi pariter residentes, vestrum adventum dum vos in propinquo etiam In ipsa urbe esse audivimus omnimodia praestolati sumus, ut daretis intelligere, pro qua re vos in Ipso Coneil Io noluistis adesse, dum muIta adversum. vos , & de inde. centi vIta , ct de excessu canonum quod maxime
condoIemus I pervulgata narrantur . Nam & serIpta, quali rer vos constituit poenitentiam fuisse proseos, vestra manu, ct comprovincialium vestrorum videmus manibus roborata in Unde vos credimus iam legisse, nec nos poenitentiam ignoramus, quod qui PUBLICE paenitentiam profitetur , Episcopalem cathedram ne a teneres nee regere potest. Propterea salutantes beatitudinem vestram honorIfice, iudieamus , ut usque ad aliam Synodum de AreIatensi sede , ubi vos constat pontificalem eathedram tenuisse , debeatis omnimodis abstinere,.& de faeu Itate ipsius Ecelesiae nihil ad ve-sram dominationem, donee in audientIa ante statres conveneritis, penitus praesumatis . ,,
An clerici majoris Tainitentiam publicam subira. debuerint aliquando p .
XX. Rἰbus saltem priorἱbus Eeclesiae seeulis CINL ricos omnes , etiam maioribus ordInibus initiatos, publieae poenitentiae fulge addictos, probareeonantur peritissimi, & magni nominis Critici, speciatim Morinus, & Natalis Alexander. Hic tamen pecu liarem ab allis sententiam tradit e etsi enim paenitentiam publieam Clericis lapsis deere tam fuisse asserat , ἔpsis tamen manus non fuisse impositas ait , de qua manuum super poenitentIum capita impositione proximo c. dicturi sumus. RatIones porro, quae praedictos Auctores ad amplectendam praefatam permoveruns, aliis,
833쪽
tur, diluique congruis responsionibus possunt. XXI. Dicimus ergo, nullo ranquam tempore Cleriqcis maioribus pro expiandis Ipsorum delictis publi cam poenitentIam fuisse dictatam. Rationum momenta
L Canone XI. Conellii Carthaginensi R eeIebrata An. 398. legitur e a is Confirmandum est, ut, si quando Presbyteri , veI Diaconi in aliqua graviori
culpa convicti fuerint, quia eos a ministerio necessi sit removere, non eis manus , tamquam poenitens lbus, vel tamquam fidelibus Iaicis imponatur. ,,
II. Leo M. Rom. Pontifex EpIst. 9 o. ad Rusticum ita anno ε 3. seribebat: b is Alienum est a consuetudine te Iesiast Iea , ut qui in presbyte ali honore , aut diaconit gradu fuerint consecrati, ii pro crimine aliquo suo per manus Impositionem remedium accIpiano poenitendi . Quod sine dubio ex Apostolita traditione deseendit . ,, Huiusmodi vero Iapsis priva-vam successionem ae paenitentiam SUFFICERE , Q. εἰ t ibidem S. Leo. III. synodus Aneyrana Α. 3r . habita Can. t. αa. Presbyteris, S D aconis, qui Idolis sacrificaverant, poenitentia ductis, honoris quidem nomen servat, verum absque ulla functione, & exere illo Ordinis. En Canones praedictae Synodi ex interpretatione Dionysii Exigui e Canon I. ,, Presbyteros immolantes, ct Iterum luctamen adeuntes, si hoc non per illusionem aliquam , sed ex verἰtate fecerint, ut Iterum teneri viderentur, aut tormentis subi Iei, quo, facinus pati viderentur inviti: hos ergo placula HONOREM IDEM SEDIS RETINERE; offerre autem illis, & sermonem ad populum facere , aut aliquibus sacerdotalibus o fietis fungi nisn liceat. se Canon Ip. se Diaconi simillis
4er, qui immolaverunt intellige Idolis γ HONOREM QUIDEM HABEANT, eestare vero ab omni si Μ m 3 ero I
834쪽
gro MinissetIo, sive a pane, sive a eal Iee ogerendo. vel praedicando, dee. debeant. is Vide Tom. II. Con- sit, Reg. edit. Paris. ac A. fol. sa. Ex his manise se colligitur , Clericis paenitentiam publicam non fuisse impositam, enm honoris nomen publice paenitentibus servatum nunquam suerit . Vide supra ici
Dices x. Haec tantum probant , quod Saeeulo IV di subsequentibus ClerieIs maioribus poenItentia publi- ea dictata non fuerit, non autem, quod ea distiplina prioribus tribus saeculis non viguerit
R. Ex Concilio Carthaginensi quinto e It. & ex Leonis M. EpistoIa sat s probari , quod nee primis
Ecelesiae temporibus ea praetensa dIscipi Ina In more fuerit. Irio namque Conei Iii Iaudato canone non inducitur nova disciplina, sed eon natur antiqua. Aiungent in PP. CONFIRMANDUM est: nihil autem confirmari potest , quod prius non. suit.
Verba LeonIs Papae aperte nobis in eno , ut opus hon sit, pluribus eadem explanare . Dices a. Verum quidem esse, ClerIcos manus imposi ioni , ab Episcopo, & toto claro factae, obnoxios non suisse , non tamen fu sse a subeunda poenitentia publica immunes. Porra Concilium Iaudatum Carthaginense , ct verba ex epIstola S. Leonis excerpta, tau
tum probana ClerIeos immunes suIsse ab Impositionem duum , non vero a poeta lentiae publiea .
R. Inane hoc effugium esse. Ut quid enim ab isti manuum impositione immunes fuissent Cleri ei, & non a poenitentia publica Quid dedecoris, & verecundiae. aut Inhonestatis hec impositio eontinebat, ut Cleri- eis applieari non posset 3 Certe qui asserit, poenItentiae publieae subiectos fuisse Cleri eos, consequenter se teri cogἰtur, etiam manus impositIoni illos suisse obnoxio , haee enim paenitentiae publieae pars erat vulgalissima . Poenitentiae nomine substrationem veteres propriissime intelligebant ; porro negari non potest , .Paenitendes In hoc tertio gradu lugubri habita indutos variis Iaboribus, Reastigationibus, specialym vero cre-
835쪽
Fanitentia Fublieae ἰ ti saeἱ fu i sie subiectos . Si quis ergo a firmet, CIerie os poenirentiam quidem publieam subire debuisse, Imm
nes tamen suisse ab impositione manus, exemplIonem hanc probare debet, quam eerte non probat ConHIium eliatum , neo Leo Pontifex , Immo nobiscum sentire affero. Nam ConeIllum ait, Ρresbyterisse &Diaconis peeeantibus manus non esse imponendas , tanis
quam PGΕNlTENTIBUs; ergo supponit Concilium,
Clericos poenitent Iam publieam subire non debuIsse . Quasi dIeeret: Laicis pe antibus Indi euntur paeniten tiae, & ipsis paenitentibus Imponuntur manus; Cleri- , Cis autem peccantibus manus imponI non debent .
cum ipsi sieut latet paenitentes poenἔientia publica non
plectantur . Idem voIunt s. Leon Is verba , PontI ex namque alsem num ait en a eonsuetudine Eeelesiasti ea, ut Presbyteri , & Diaeoni remedium poenitendi per manus imp sitionem suscipIant; aperte Innuens , quisquis pinnitentiam publieam subire debuit , manus quoque illIImpositas fulta . Cum ergo Leo dIeIt, allenum esse a consuetudine EeeIesiarum , ut Clericis manus imponantur , ct per ἰmptationem mantium it poeniteant, sat s indieat, Cler eos immunes suIsse a subeunda paenite nota publὶ ea. Solis enim poenitentiam publicam , non vero privatam obeuntibus manus oIim sunt impositae . Vide Insta Cap. seq. n. a IoΑssertio nostra probatur Iv. s. optatus MIIev I anus istopus , qui SateuIo IV. circa annum 36s. floruit, septemque egregῖos Iibros adversus r. Donatistas edidit, L. a. eosdem graviter redarguit, eo quod Iapsos Episcopos ae Presbyteros poenitentiae publicae subieeissent, quod novum esse , S insolitum aIt ac an ullo unquam factum . is A vobis, inquit, i. et t. a oeeisi sunt In honoribus DEI neerdotes. MultIr notum est , & probatum , persecutionIx tempore Episcopos aliquos Inertia a eonsessione nominis Dei delapsos M m 4 thuri- a Biblioth. FP. Tom. In pag. 3II. coI. a. si,
836쪽
8a 4 mb orti thurifieasse, & amen nu Ilus eorum a quI evaseTum c b. e. qui lapsi non sunt, aut persecutionem evitae runt aut manum Iapsis imposuit, aut ut genua a-yfigerent, ImperavIt. Et facItis vos hodie post unitatem , quod a NULLO factum est post hiaurificationem. ,sDices: ConoIlium Eliberitanum Can. s. de Diae no sic decernit: b) is Si quis Diaeonum se perini seri t ordinari , ct postea fueria detectus in crimine mortis, quod aliquando eommi seri r , si sponte fuerit consessus , plaeuit eum , acta poenitentia legitima , post trIennium accipere communionem. Quodsi alius eum detexerit , post quinquennium acta poenitentia accipere sommunIonem Ialeam debere . , , Ex hoc Ca none ΑΑ. Inserunt, DIaconis saltem poenItentiam Pu plieam olim iniunctam si Iue , R. Canonem non exprimere, an IIIa poenItenera sDiacono lapso Iniungenda publiea sit, an secreta. Expositis ergo a me rationibus assero , poenitentiam iI-lam aut se ere tam fu Isse , aut Impositam tunc dum εR-κat, postquam Diaconus Illa a gradu , & privilegi Diaconatus deiectus, ad Ialeorum sertem, ct comm nionem amandatus fuerat. Alii sic explicant'. Cano nem loqui de DIaeono Irregulariter, & cum re tu ca pitalia criminis ordinato, & hIne mandare , ut abi clatur a clero , abstineatque aliquo etiam tempore R
XXII. Ad solvendas obiectiones aIIas notari hIa de bent trIa. PtImum est , quod iuxta S. Basilium ce can. II. In Clericos lapsos anicum opplicium debeat decernI; In ill Is autem supplicium illud est, a sacris miniseriis amoveri , ut Basilius asserIt . Sic autem amot , Inter plebem redacti CIeriei Iaica tantum communione antiquitus donabantur. Secundum est, Α Ii- quos Clericos sponte aliquando subiisse poenitentiam
837쪽
Foenitentiae Fabiaeae. 8a spublieam, quod demonstratum est supra numero I9. Tertium est, non omnem poenitentIam publIcam suis. se canonicam ea noniea siquidem ea erat, quae iuxta Praescripta, & auctoritatem eanonum infligebatur; p. blica autem IlIa erat, quae eoram populo , & in con-
ipectu Ecclesiae peragebatur , sive postea e sset inflicta iuxta Canones , sive a quibusdam piis , & timoratia sponte suscepta . Ex his praesuppositis solvi possvna
plurima, & vIx non omnia, quae Adversarii In eo trarium nobis obiteIunt. Quod fi quis. ergo nobis op ponat ex.Epistolis S. Cypriani I9. 32. 39. 64. &68. in quibus reqenseatur poenitentia Felicis , Trophi mi , Victoris, Fortunatiani, ae Basilidis, sacrorum Or dinum charactare insignitorum ; respondemus, Cyprianum nuspiam asserere , Presbyteris aut aIiis CIeriela maioribus eandem eum Ialeis poenItent Iam esse subeundam, sed vel ad communionem Iaicam, vel ad deponendum gradum eosdem adactos. fuisse asserIt. Vel si poenitentiam alIquorum Clerieorum in Cypriano legimus , fatendum id est e poenitentiam nos legere quidem ClerIeorum , sed ritum , quo poenitentia lIIa peracta sit, non deprehendere. Verbo dicam: ex Cypriano, qui plurima tamen de poenitentia nobis reliquit , probari nunquam poterit , CIericos ma)ores poenItentἰae
Publicae legibus primis Eeelesar laeulis suisse subjectos.
Numero XXI. r. 3 Sehisma Donatistarum seu D
natianorum emersit laeeu Io EceIesiae IU. Anno eIrciter
3 II. De eo videri potest optatus Mileu Itanus Eprie pus in lib. adversus Parmen Inum Donatistam , itemque S. Augustinus pluribus In locis ; extat denique in nova collectione ConeiIIorum adia Collation s Casethaginensis, in qua Caecilianus, & Felix se purgarumab' obiectis criminabonibu 1 . .
Paveis rem delineo . Defuncto Mensurio Carthag nensi Episcopo totius populi suffragio suffectus est Caecilianus, & a Felice Apiungitano Episcopo ordia natus . EIectioni resistebant Bostrus, ct CeIeusius , qua
838쪽
aδ EU OVI .aepiscopatum ambierant , eoque demum res devenit, ei coacta concἰl Iabulo aliquot Episcoporum quos inter erat Donatus a Casis nigris, Donatistarum ante signa inmus Caecilianum non comparentem Episcopb ii damnaverint duo ei obiiciente erimina I Primum , quod a Traditoribus. RIsset ordinatus misitores ii sunt dicti , qui in persecutione suppliciis fracti , au . Pin. narum metu de tertiti libros , 8t sacra, vasa paganis radiderunt Αlterum, quod, cum eiu DIaconus , vietam afferri Martyribus , In careere positis, prohἰ-bui sum. Post haee Majονinum in locum Caeelliani brogarunt . Sed orthodoxi Epistos, Itan eum ait Ixivibutiam favente Coinamino M. Romae In: domoa Faustae In Laterano anno 313. co regati Caecilianum absolverunt, di Don listas una cum eorum. PrincIP.
Donat Istuum errores fuere sequentes: Asserebant I diffusam toto orbe Eoelesiam. , eoquod eum. Caeciliano. Ummunicaret, eorruptam defecisse , veramque Eccle-sam remansisse in sola Afri eae Donat; parte et hinc Sponsam dicere : Indisa mibi, quεm diligit anima meambi Pasias , ωbi e es in, ων die. 2 Cant. I. 6. Africa . enim situm obtinea uersus Meridiem. II. Verum . h --
ptismω solum superessi: In sua Eeclesia. ideoque Catholicos ad eorum sectam transeuntes Rouo liniebant b ptismate . III. S. Eucharistiam ceu rem profanam pedi
merum Chrisma effundebant, atque U. consecrat Ioma, unctiones , & ordinationes factas a Catholiet
quo . spurios. meretricis. Ecclesiae- ministros vocitabant,
nullas, & invalidas esse contendebant. IV. Cathol eo-llum Altaria evexiebant; eorum ea Iees eonfringebant, Dios. bono& ire Ecesesia esse affirmaban , non vera maIos Denique monachorum Institus hoster eran insensissim I v Merito, inquit. S.. Augustinia in Psal.. I Σα
ea Episcopis. imperasse, ux Iapsi Clerie, senua figerent
839쪽
Toenitentiae Publιeae. 8, vlassitare vuIt morem antiquum Subserationis, quae fuit tertius olim gradus poenitentiae publicae , quemadmodum diximus suprR Cap. 3-
UI Lin i Wisione manuum , ω solemni P itentium ,
III. cis, ,, TNter omnes Ecclesiae rItus qui Iux saeris mysteriis adhiberi solent, elara in primis , & sequenti usu notitana est manuum Θposivo .. Nam Se gentIIibus manus taponitu , ut Ct istIani fiant , & fideIibus baptIEHIς ut SpIrItum sanctum accipiant ,. de Clericis , eum ad sacrox ordines initiantur & ab heres conversis , ut Catholi eae Leelesiae eopuIentur Be aliis non paucis. At in publicis poenitentibus non una, sed trIplex suis impositio
Tramo, Itaque imponebatur Iapsis manus , quando ab Episcopo ad poenitentiam agendam admittebantur ; at que haee impositio manuum erat poenitemiae publicae veluti ianua o De ea, loquitur S. Leo Ponti seκ in EpI- sola ad Rusticum supra laudata num. a Io Couellium item Mathenis ea de re se habe x Can. xy. a
Tanitentes, inquit, tempore, quo paeninentiam Petunν νῆ suionem manuum, cilicium: sues capre a sareν- dote , fient ubique consis tutaem, consequunt.ν ω Si an omt v. comam non deposuerinr, a. si menta non mistaverin , nise digne Poenixuerint, noπ recistiuntuν in Secundis impositio manuum noti simplex au unai
fuit , sed multipIex fie diuturna, tamdiu nempe durans , quandiu poenitentes a fidel7um. Missa excludebanturis De eae loquuntuT Patres, Toletanae Symdi tet-
840쪽
81 3 Historiatiae a. Canone XI. dum statuunt ca is Ut seeundum formam canonum antiquorum dentur pten Itentiae: hoc est, ut prius eum , quem sui poenitet facti , a commualone suspensum faciant inter reliquos poenite tes ais manus Impositionem crebro returrere: explet1 autem satisfactionis tempore communioni restituant: ,, quod ad terrum spectat manuum imposieionem . Ad secundam autem referendum est, quod habet Synodus IH Ckrthaginensis C. n. go. θmni tempore iUnni
nus poenitentibM a Sacerdote imponiatur.
M nuum impositionis ad Episcopo, & Gero facie dae meminit quoque D. Cyprianus , obiurgans enim Epistola X. olim 34. Libri 3.ὶ Presbyteros, ct Diagonos tuos, quod ei tra con cientiam, sive eonsensum Epii coporum temere paeem lapsis dedIssene, ita inter alia habet: b γ Nam eum In minoribus peemtἔsagans peccatores poenitentiam iusto tempore, re se eundum disciplinae ordinem ad exomole gensi veniant, reper manus impositionem Episcopi, st Cleri ius com
municationis accipiant, nunc:erudo tempore , pers cutione adhuc perseveranti , nondum restitutx Eeclesia ipsius pace ad communic tionem admittuntur, & n men eorum, de nondum poenitentia tam , nondum
ta si Audio , inquit Cyprianus, , quosdam . d. Presbyreria , nec Evangelii memores , neque quid ad nos Martyres scripserant, cogitantes , neque Episcopo honorem Sacerdotii sui , ct Castedrae servantes iam cum I psis communIcare coepisse, offerre pro illis, re Eueharistiam dare cum oporteat ad haec per ordi nem pervenire .-.Nam eum in minoribus delict s ,