장음표시 사용
11쪽
datum, id potentioris ingenii alacritati pers
ciendum concedatur. Quine sa, qua par est, in re tanti momenti υerecundia ac reverentia, ego libellum istunc et Sanctitati tuae offero ac tuae auctoritati penitus submitto. qmo non aliud unquam pollicitum mihi moesse credas velim, quam beneυolentem tuae vinluntatis in eam causSam inclinationem, quam pro virili parte propugnare ac luce aliqua spargere sum conatuS. Has SPs fretus, quae mihi inter scribendum laborum vigiliarumque molestias non minimum lenivit, suom facio, illud a Dgo OprIΜο MAXIMO enixe precatus,
ut Te ad universi orbis catholici diutinam felicitatem diu etiam feliciterque Sospitet. Eae aedJus Collegii Romani ratibus semilibus anno christiano M. DCCC. XXXXVII.
12쪽
on deerunt prosecto qui in ipso haerentes
operis titulo existiment me consilio sin minus inutili at parum certe opportuno animum ad Scribendum appulisse. Hanc enim Spartam Scriptores bene multi, iique eruditionis fama praestantes sibi ornandam suscepere, adeo ut in eorum Commentationibus non multa desiderentur quin eae
numeris absolutae omnibus habeantur: deinde in eam aetatem incidimus, in qua piaculum videre tur vel dubitando assirmare, originalem , quam dicimus , noxam ad Sanctissimam Dei Matrem eamdemque integerrimam Virginem vel punctum temporis adhaesisse. Qua in re tanta Catholicos inter viget consensio, ut nemo fere hoc decus eximium Virgini non deserat libentissime, non omni qua Potest opera praedicet, non omni obsequiorum genere testetur. Quamobrem illum abundare otio non immerito diceres, qui sibi hoc Virginis decus asserendum et vindieandum proponeret. Quid enim hoc rei esset nisi actum agere, et ligna, ut seri adagium, in silvam conserre 3 At enimvero alio plane mea haec pertinet disquisitio. Quorsum autem8 Eo
nimirum ut argumenta asseram atque eXPendam,
13쪽
quae serendae ' dogmaticae de immaculato Virginis Conceptu sententiae vel ossicere videntur vel sustragari.
Hanc sane dogmaticam sententiam tum Saeculis anteactis, tu in hac ipsa aetate expetierunt
sane multi; quos inter cl. Cardinalis Lambru- schinius in egregia, quam de immaculato B. Mariae Virginis Conceptu non ita pridem Vulgavit, dissertatione. Neque pauciores sorte numero ii censendi sunt, qui illud ipsum veluti consectarium deduxerint. At vero qui collatis Sententiae utriusque rationum momentis ad dogmaticam definitionem deveniri posse comprobaverint, suere hactenus, quod ego sciam, Sane pauci. Quamquam, ut manus huic operi admoverem non una haec me ratio incitavit, sed tempus ipsum quod videtur huic agitandae controversiae accommodatiam quam quod maxime. Quandoquidem plurimorum animos novus quidam ardor incessit Deiparam hoc titulo in sacra ipsa liturgia salutandi, sive illum ex spostolicae Sedis indulto, ut vocant, profectum putemus, Si Veex miro quodam studio atque amore quo titulum eiusmodi Christi fideles prosequuntur, Si Ve ex novis operibus hac ipsa de re perscriptis et vulgatis enatum. Neque vero ea meo insidet animo confidentia, ut nova et ore alio indicta me prolaturum esse pollicear, vel eo usque mihi ipse blandior aut placere cupio, ut mihi facile persuadeam meo fieri opere posse, ut quod sere ab omni-
14쪽
Lus expetitur decretum aut Omnino , aut maturius seratur. Sentio enim quanta sit cum virium mearum tenuitas tum rei gravitas et dissicultas. In eam tamen spem venio futurum esse , Ut ipsa tractationis ratio quam mihi sectandam Proposui, et studium quo quidquid ad praesentem a
tinet controversiam versavi diligentissime, et RCcurata quae a nobis est instituta collatio, ali
quid huic disquisitioni lucis affundat.
Quam sane ad controversiam animo ita com-
Paratus accedo, ut mihi propositum sit unice veritati servire , et critica, ut aiunt, lance pen- Sare quae piae sententiae adversari vel adstipulari videntur, donec omnibus diligenter expensis tandem illud rite colligam quod vero est existimandum similius. Quoniam autem non de ipsa rei natura, de immaculati nimirum Conceptus Veritate, mihi directe saltem agendum est, bene multa vel divina eloquia vel Patrum effata silentio praeteribo, multasque adeo theologicaS, ut nun- Cupant, rationeS, quae hactenus asserri consueverunt. Haec enim ad propositum mihi finem nihil Conducunt, quandoquidem immaculati Conceptus unice congruentiam demostrant, mihi vero non alia possunt usui esse seu biblica seu Traditionis ecclesiasticae monumenta , quam quae ad dogma stabiliendum vim habent. Siquidem cum agitur de dogmate, agitur de iacto; factum autem idoneis tantum testibus, minime vero coniecturis solis ve ratiocinationibus est comprobandum.
15쪽
Illud unum superesse iam videtur , ut de ratione ac via , quam mihi ineundam constitui, pauca dicam. Universae itaque commentationis meae duas faciam partes, quarum in una, quae tota erit historico ritica, primum compendio ac
Curatam controversiae narrationem complectar ;dein vero ad varias veluti facies in quas pro variis aetatibus mutata est delineandas progrediar: demum argumenta Proponam quibus pia sententia vel oppugnata est vel defensa. Haec autem quoad eius fieri poterit ita proseram, uti ab auctoribus quaeque Suis prolata sunt, atque uti in ipsa orationis serie iacent, quo fiet ut lectores iacili negotio germanam Scriptorum mentem assequi possint,
atque illud etiam intelligant, nihil a nobis silentio praeteriri aut dissimulari quod causae ossicere
posse videatur. Tandem quae in medium adduxero, ad trutinam revocabo, atque inde ad conci sionem deveniam. Quod ad alteram attinet partem theologico-criticanι, iis in anteceSSum Cou-stitutis , quae ad serendum dogmaticam definitionem requiruntur atque sufficiunt, sedulo in-
Vestigabo utrum quae pro immaculato Virginis Conceptu proseruntur adeo firmis veluti fundamentis nitantur , ut inter fidei dogmata pontificio decreto ille constitui possit. Id autem quo planius fiat atque liquidius, in subsidium advocabo dogmatum historiam, et exempliS non Paucis in medium allatis ac diligenter expensis, Pro no veluti alveo tandem conclusio fluet, quam le-
16쪽
gentium iudicio remittam. Quod sano iudicium praevertere me nec decet nec iuvat. Illud equidem non diffiteor, nihil mihi gratius nihil iucundius futurum quam ut quae mihi disputataverissime videntur, ea etiam sapientibus viris probare possim. Ceterum laboris mei eo vel nomine numqua in me poenitebit , quod id spectaverim unice , ut Sanctissimae Dei Matri cuius immortalia in me heneficia extiterunt , aliquod grati et obsequentis animi ossicium persolverem.
18쪽
Postulat recte instituta methodus, ut priusquam historia
qualiscumque controversiae tradatur, in quo eadem consistat nitide ac paucis explanetur. Haec igitur de qua sermo in eo tota posita est, ut disquiratur, utrum constet B. Virginem in passiva quam Vocant conceptione sua 1 , seu quando eius anima ad informandum corpus condita a Deo est, contraxerit necne, ut celeri omnes Λdae posteri, originalem Iabem. Vel etiam, si magis arriserit, cum peccati primordialis ratio ex communi Theologorum placito, praeeuntibus Anselmo et Aquinate, ingratiae sanctificantis seu originalis iustitiae privatione sita
sit 2 , quaeritur utrum constet conditam fuisse B. Virginis
ti . Conceptio, inquit Benedictus XIV, dupliciter accipi potest; vel
enim est activa, in qua sancti B. Virginis parentes opere maritali invicem eonvenientes praestiterunt ea, quae marime spectabant ad ipsius eoπο-ris formationem, oryanizationem, eι dispositionem ad recipiendam an mam rationalem a Deo infundendum, vel est passiva, cum rationalis anima cum corpore copulatur. Ipsa animae infusio et unis cum corpore debile organizato vulgo nominaturemeemio passiva, quae scilitat fit illo ipso instanti, quo rationalia
anima eorpori omnibus membris ac sula Orstanis constanti unitur; ut eum aliis Theologis ait Frassen in Scolo Aeadem. Tom. 8. edit.Rom. 3720. it
Da sestis lib. 2. c. 45. n. l. edit. Rom. 175l. Tom. X.) ' Accuratissime do peccati ori ginalis natura disserit doctus P. Bem. Maria de Rubeis Ord. Praed. in oP. inscripto De Petavio Originali. vol. un. in o. Venet. 1757. Postquam cap. 58 patrum tridentinorum d
cirinam do hoc argumento exposue
rit, concludit S. 5. α Originalis susti tiae dona suerunt Adas collata a Deo, velut primo omnium poster . rum parenti, Seu capiti totius naturacthumanae, quae in eo continebatur, ex eoque Per generationem propaganda fuerat. Quod ergo magnum peccatum peccavit ille, non ipsum Iaesit solum, sed ipsam etiam naturam humanam in ipso contentam, ex eoque propagan' dam. Scilicet in accepta rectitudino si perstitisset Adam, cum reelitudine et iustitia, ao sanctitata nati suissent qui ex eo, tanquam primo stirpis prin-eipio, propagarentur posteri: ab ipso nimirum conceptionis, aut infusionis animae instanti accepta a Deo mentis reetitudine per gratiam sanctificantem, cum perfecta simul rationem i ter et appetitum sentientem concor-
19쪽
animam gratia sanctificante instructam an contra. Dixi uirum constet, minime vero an fieri potuerit vel debueris; siquidem ad ... . propositum mihi finem, ut Sum praelatus, Spectat factum, non iure. tus. Licet autem tactum in materia qua de agitur a iuro pendeat, hoc ut ab aliis satis expensum assumo, cum de eo nonnisi indirecto mihi agendum sit, quando in fundamentadia et corporis immortalitate. Peccavit primus homo : suoque peccato praedicta sublimia dona amisit omniast sibi, et naturas in ipso contoniaB, Pt ox illo propagandae ; diciturque peccatum guum in posteros omnes propa9Mse. Adae peccatum duplex est, actuale et habituale. Illud consistit in actione flagitiosa, pertinet-qust ad personam. Posilum istud ostin privatione gratiae sanctificantis, ac subiectionis erga Deum, si pars Eius praecipua ac voluti forma consideretur: itemque in deordinatione facultatum et virium. et partium hominis. si do materiali quodam peccati subi olo agatur . . Deinde cap 59 doctrinam hanc adstruit ex s. Th ma, et s. Anselmo. Nos brevitatis
gratia unum aut alterum ex utroque Doeloro ipstimonium afforemus. Ila-qus Angelicus Quapst. IV de Malo
clarissima hapo vertia habet: Peccatum originale in hoe homine vel illo nihil aliud est quam eoncupi-geentia eum earentia originalis ii alitiae. Ita tamen quod earentia Oristinatis iustitiae est quasi formale in originali pereato, concup
seentia est quasi materiale. Ergo ex s. Doctore sormalis ratio peecati originalis in sola iustitiae originalis ca-rsentia, seu privatione consistit. Et in
Summa I. 2. 0. 82. ar. 5. in cory. Sin erys , inquit, privatio originalis iustitiae, per quam voluntas subdebatur Deo, est formale in peccato Originali. S. vero Anselmus in lib. De Conceptu Virgin. et originali
peccato et ipso constituit naturam Peccati, quatenus originale est, inearentia seu privatione iustitiae per Adae lapsum inducta; sic enim fieribit cap. 25 al. 2 l. . Est peccatum a natura set est peccatum a persona. Itaque quod est a persona. potest dici personale: quod autem a natura , naturale; quod dicitur oristinate. Et sicut persona transit ad naturam, ita naturale ad personam a Deinde hisce explanatis subdit: a Similitersit in infantibus e convorso. Νμmy quod in illis non est iustitia, quam debent habere, non hoc secit illorum voluntas personalis. sicut in Adam; sed egestas naturalis, quam ipsa natura accepit ab Λdam. In Adam namque. extra quem do illa snatural nihil erat, est nudata iustitim quam
habebat . . . Sic spoliavit persona naturam hono iustitiae in Adam: et natura egens lacta omnes pBrsonas quas ipsa de se procreat, eadem eg state peccatrices et iniustas fecit . . Et
c. 27: Hoc pecca um quod Oristin te dico. aliud infellissere nequeo in eisdem infantibus, nisi ipsam quum supra posui, faetum per inobedientium Idae iustitiae debitae nudita
20쪽
- 9 inquiram quae edicendo dogmatico decreto sint paria. Quibus explanatis, sic progredior.
Quaestionis statu ita definito, vulgo eruditi huiusco Controversiae originem a s. Bernardo claraevaflensi abbato arcessunt, perinde ac si ipse non satis constare de immaeulato Virginis Conceptu senserit, adeo ut ea de causa festum in eiusdem Deiparae honorem ad hoc recolendum privilegium institui ex eius mente nequiverit. Iam enim alicubi eiusmodi sestum celebrabatur; can nici proinde lugdunensis ecclesiae voluere et ipsi pro sua in Dei Parentem pietato idem sestum adsciscere atque ad ptare. Quod cum aegre serret s. Bernardus, eo quod abs num ipsi videretur canonicos illustris adeo ecclesiae privato consilio, ac sine praevia Ecclesiae romanae consultatione et consensu, cultum hunc sub dubio adhuc titulo exhiboro B. Virgini, epistola satis vehementi eos obiurgavit velut novitatis inconsultae molitores. Sic enim eos alloquitur s. Doctor: Miramur satis, quod visum fuerit quibusdam Mestrum
voluisse mutare colorem optimum, novam inducendo celebr tatem, quam ritus Ecclesiae nescit, non probat ratio, noneommendat antiqua traditis si . Quae deinceps per paries
evolvit, concluditque: Si sic videbatur, consulenda erat prius apostolicae Sedis auctoritas, et non ita praecipitanter atque inconsulto paucorum sequenda simplicitas imperitorum. Ex quibus novimus nedum probatum b. Bornardo festum immaculatae Conceptionis non fuisse, sed neque privilegii ipsius sentontiam. quam susticienti ratione traditionisque antiqno praesidio destitutam putavit. Id enimvero tosius opistolao allegatae series evincit.