De Immaculato B.V. Mariae Conceptu an dogmatico decreto definiri possit disquisitio theologica Ioannis Perrone

발행: 1847년

분량: 294페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

241쪽

sollicitudo

scoporum

remedium putatur, quam eos excutere atque excitare; ita ad renovanda pietatis studia, et ad christianorum animos, si quidem omnes sere gra is ille torpor aut somnus, quem dictitant, pervasisset, erigendos, praevalido aliquo impulsu Opus Psse cordatus quisque necesse est lateatur. Atqui huic morbo tam periculoso, tam longe lateque pervagato nullum eo praesentius, quod Supra memoravi, asserri posso remedium putarem. Non enim extincta est, sed adhucdum in populorum animis viget erga sanctissimam Dei Matrem pietas, quae numquam non habita est uti tessera ac nota, qua catholica Ecclesia sallacibus a sectis certissime dignosci possit atque secerni. Mihi vero persuasissimum est, si Deiparae decus tam eximium, tamque singulare pontificio decreto asseratur, lare ut omnium pectora vehementissimo illius amora

incendantur atque inflammenlur, eaque morum converSio sit consecutura, quam germanae in Deiparam Observantiae fructum esse certissimum magistri pietatis unanimi consensu tradunt, superiorum aetatum exempla testantur, ho

dieque experientia confirmat. Quis porro dubitabit, quin

eiusmodi definitioicum tanto christianorum populorum coniuncta emolumento pia ad se sacrorum antistitum, principumque catholicorum studia sit conversura P 0uamquam igitur adversariis darem, minimum christianis curae eSSeut immaculatus Dei Matris Conceptus dogmatico firmetur decreto, neutiquam essicerent aetatem hanc nostram parum esse huic dirimendae controversiae opportunam. Verum non ita se res habet, ut adversariis argutari placet. Quis enim ignorat, sacrorum antistites ex orbe sereuniverso supplices libellos apostolicae Sedi obtulisse, ulliceret ea verba usurpare in Missae praelatione: Et te in Conceptione immaculata, lauretanis vero quas dicunt litaniis ea verba apponere: Regina sine labe originali concepta: eorumque antistitum numerum in dies 'adhucdum magis augeri fΝihilo vero remissius, aut etiam fortasse velim mentius id ipsum postularunt religiosi ordines sane plu

rimi Il: idipsum non pauci enagitarunt reges ac princi

sal Adi Appendie.

242쪽

Principum

pes germane catholici, quibus pro eo quo Deiparam venerantur obsequio, nihil optatius dogmatica illa desinitione posset contingere. Quemadmodum autem populorum animos immaculatus Dei parae Conceptus assiciat, non est cur explicem pluribus; quandoquidem hoc nomine privatis in precibus eam decorant frequentissime, in publicis vero sacris ipsi ministris Reginam sine Iabe originali conceptam invocantibus laetissimo concinunt. Porvulgata haec sunt atque eiusmodi, quae in omnium oculos facile incurrant, ac dogmaticum do quo disserimus decretum omnium ordinum gratulations ac laetitia exceptum iri vel moroso cuique non suadeant modo, sed persuadeant. Τantus prosecto est in hominibus innatus veritatis amor, ut illam assecuti magna assiciantur voluptate, id quo tunc etiam cum neque fructibus ullis aut emolumentis, utilitatibusque alliciuntur, neque ipsa rerum nobilitasatquo praestantia ad illius cognitionem eos invitat. Egregie, ut solet, Augustinus: Quid fortius desiderat anima quam

ueritatem f1 Quidni ergo ea qua de loquimur desini

tio, piis omnibus catholicis accidat iucundissima P Et sano cui laetandum non sit cum perspiciat, firmitate qua maior in terris haberi nequit, illam constabiliri sententiam, de qua pios omnes vidimus sollicitissimos; quae pietati erga Deiparam fovendae consert tantopere; quae seculis elapsis tot nobilissima torsit ingenia P Quis aut est aut esse potest Matris amantissimae laudum tam negligens, qui non sit exultaturus laetitia , ct prope gaudio triumphaturus, cum intelligat immaculatum eiusdem Conceptum ita suisse tandem assertum, et vindicatum, ut dubitationi locus superesse iam possit nullus Nonne ita natura sumus homines comparati, ut quae decora et ornamenta in eum conseruntur quocum magna nobis benevolentia intercedit, ea magnopere ad nos pertinere propemodum arbitremur, quodque eidem gratum esse novimus, id nostros animos non minori fortasse voluptate persundat λ Iam vero etsi plurima sunt, quae hω

doliuin universo Omnibus O. plata accide. ret haec da-

sinitio

243쪽

B. Virgini perhonorin-

Nullum P riculum desinitione perlimes- Cendum deret etiam in illo rum favorem

noriscontissimo de Virgine praedicantur, haud scio tapisen, hoc unum Si exceperis, quod Dci Mater appelletur ut sit, haud scio, inquam , an aliquid in maiorem eius laudem cedat, quam quod ne minimum quidem labis in suo conceptu

contraxerit.

Quid est enim ad laudem praeclarius, vel ad gloriam luculentius quod singularem Dei in suam Genitricem benevolentiam manifestet Θ Ceteri quidem homines, cum iacerent, erecti sunt; cum certo interiissent naufragio, tumultuosis e fluctibus erepti; cum gravissimo servitutis iugo premerciatur , in libertatem sunt vindicati. At enimvero Mariam non iacentem et prostratam Deus excitavit, scd ipse, ne corrueret, sustentavit et sulsit; non procellis iactatam etiam demersam liberavit, sed ne naufragium ipsum subiret, ipse sua manu prohibuit; non iugum ab eius cervice depulit, sed humani generis hostem insensissimum pedibus eius nequidquam reluctantem subiecit. Sed piget me diutius in re perspicua, atque aperta immorari, et ratiocinando colligere quo pium quemque animo in Marianam esse Conceptionem doceat. Quod enim omnes animo sint optimo, Satis luculenter patet consideranti, quo studio adnitantur sacrum eidem Conceptui diem sancte transigere, atque ieiunia instituant, precibus et obsecrationibus vaceni, animique Sordibus salutari consessionis lavacro detersis ad mensam dominicam confluant frequentissimi. At si haec vera sunt, ut sunt certe verissima, non illud dumtaxat essecimus, hanc scilicet definitionem magnopere curae esse catholicis; sed illud praeterea e vicimus, nullum scilicet impendere poriculum, ne discordiae excitentur ac turbae. Res enim eo deducta est, ut seriae contentioni locus vix esse possit. Quin et hoc mihi videtur astirmari posse verissime, decretum istud iis omnibus gratissimum fore, qui sanctum Virginis Natalum credunt et confitentur, catholicis videlicet universis. Id quod non ideo assirmo, quod Natalis sanctitatem cumasanctitate Conceptus connecti necessario existimem ab illoque pendere. Quis enim neget, ab originali labe, siquidem eam Virgo contraxisset, in utero

244쪽

matris, quod de Ioanne praecursore laetum accepimus, detergi potuisso P Sed tamen cum Natalis sanctitas non sirmiori nitatur fundamento quam quo Conceptus sanctitas vindicatur, hac semel dogmatico constituta, quivis per solacile intelligit, ipsam Natalis sanctitatem firmari et assuri, atque adeo dotes simul egregias, quibus catholici theologi Dei param supra quam dici aut concipi possit locupletissime ornatam agnoscunt et confitentur.

Atque ista quidem quae hactenus disputavimus etsi

eiusmodi sunt, quae ad hanc edendam definitionem permovere vehementi Ssime videantur, tamen quae dicenda restant, multo sunt graviora. Ex quibus nihilominus hoc unum commemorabo, definitionem istam plurimum emolumenti aseque utilitatis contra atque nostrae sententiae ad ersarii extremo loco ponebantὶ Ecclesiae universae esse allaturam. Nam sanctissimam Dei Matrem vel minima quaeque obsequia atque ossicia cumulatissime remunerari, catholicorum

nemini non est persuasissimum. Quid est igitur, quod Ecclesia ab eadem Dei Matro iuro optimo expectare non debeat, illo edito decreto ex quo tantum gloriae in illam necesse est redundare P Cuinurn dubium csse potest, quin ea, quae populi christiani nullo non tempore fuit patrona

salutaris columenque firmissimum, cuius Opem et praesidium nemo unquam frustra imploravit, a qua hac resum omnium monstra devicia ac profligata sunt, cuinam, inquam, dubium essu potest, quin hoc inusitato obsequio permota catholicam Ecclesiam, tot undique acerbissimo hoc tempore Septam et vallatam periculis, singulari studio tutandam et defendendam suscipiat P Νon dissileor equidem, Ecclesiam ipsam aetate hac nostra , frustra Obnitentibus eius hostibus, propagari latissiae, et fructus edere uberrimos; at illud etiam video, acatholicos qui undique illam circumstant, Omnia moliri, Omnes cxSerore Vires, ut cam, Sisieri possit, qua vi, qua fraudibus, concutiant, subruant, labosactent. Quo ergo illi validius atque acrius student nefaria struere consilia atque perficere, eo magis Reginae clementissimae ope et praesidio indigemus, ut impios cO-

qui Virginei

245쪽

bris sodalitatis in honorem Virginis

immaculata

in ,allii, institutae Propulsatur enthusiasmi incriminaliorum impetus retundamus. Quamquam Vota nostra tam angustis terminis definiri non decet; sed sperandum est, vel confidendum potius, sero ut auspice ac duce Dei Matre

sanctissima, victricia signa in ipsa inseramus adversariorum castra, eorumque animos vi veritatis perculsos tandem aliquando expugnemus. Quod quidem victoriae genus est tum nobile in primis atque praeclarum, cum Vero etiam aetate hac nostra frequentissimum; ut aperto testantur viri plurimi, multisque nominibus insignes, qui ubique te rarum, sed in Λnglia praesertim, in America et Germania,

eiuratis sectarum erroribus , romanae Ecclesiae nomen dederunt. Optandum propterea est, atque enixis precibus a Deo postulandum, ut quorum mentibus adhuc tenebrae o susae sunt, horum etiam oculos splendor veritatis percellat. Id v ro osse nos a Deo optimo Maximo impetraturos, exorata Virgine in suo conceptu intemerata , non Coniiciendo solum a stirmamus, sed pignus etiam certissimum

tanti bono ficii hisco temporibus nacti sumus. De illa linquor sodalitate percelebri quac ad impiorum animos a scelerum contagione liberandos salutari prorsus consilio instituta immaculatum Cor Virginis praecipuo cultu, atque obsequio veneratur; idque tam laeto exitu, ut plurimos ubique gentium homines flagitiosos ac perditos a vitiis a quo impietate ad honestatem pietatemque traduxisse ac porro in dies traducere eiusdem sodalitatis annales probent luculentissimo si . Quid igitur sperandum non est, cum animi catholicorum dogmatico hoc decreto do immaculato Virginis Conceptu inflammati ardentiori pietatis sensu ad Pandem confugient PAt enimvero, dum isthaec scribo, videor mihi audire qui clamitent, superstitionem hanc esse, non religio nem: neque ab alio haec proficisci potuisse, nisi ab eo, qui aestui pietatis improvido, atque enthusiasmo, ut nuncupani,

4ὶ consulesis Annales de IVN

246쪽

laxissimas permittat habenas. Quidnam his ego non argumentis, sed conviciis respondebo P Hoc unum nempe: si superstitiosum est et animi non satis providentis singulari prosequi assectu immaculatum Deiparae Conceptum, et optare vehementissime atque etiam postulare ut a supremo Ecclesiae Moderatore dogmatica asseratur definitione; non tanquam in unum de multis haec in me convicia convenire, sed singulari plane ratione confiteor: tantum enim abest ut ea moleste seram, ut maximae potius mihi laudi illa ducam. Nam et illud Virginis decus veneror quam qui maxime, eiuS-domquo definitio ita mihi ost in optatis, ut summopere Cupiam ad illum me diem beatissimum reservari, cum tantum ad eamdem Virginem ornamentum tantusque honor accedet. Hanc enim definitionem tandem aliquando editum iri, nullus dubito; ipsaque rei expectatione mirifice recreor, et maxima laetitia persundor. Haec sunt quae mihi visum est de tota hac controversia

disputare; de qua cum in theologicis praelectionibus propositus mihi finis certam thesim constituere non sineret; ne cui suspicio oboriretur me animo haerentem quoad immaculatum Mariae Conceptum suisse, volui qualecumque hoc meae erga illam pietatis et observantiae monimentum posteritati commendare. Quem quidem laborem a me Virginis immaculatao causa susceptum oro, ut ipsa benignissima Virgo propitia ac volens respiciat, in cuius fidem ac tutelam totum motradidi meaque omnia, quamquo uti Matrem amantissimam diligo, et cuius suavissimo adspectu me aliquando recreatum iri consido in perpetuas aeternitateS.

Scriptoris

votum

248쪽

IPPE DICES

250쪽

CONTINENS LIBELLOS SUPPLICES, QUIBUS A DIVERSIS RR. CARDINALIBUS, ARCHIEPISCOPIS ET EPISCOPIS PETITA FUIT FACULTAS AB APOSTOLICA SEDE ADIICIENDI IN PRAEFATIONE MISSAE DE CONCEPTIONE B. V. VOCEM IMM ACU LATA.

In ordinariis sacrorum Bituum Congregationis comiliis ad Quirinales Aedes sub iusi ascripta die habitis per eminentissimum, et reverendissimum dominum Cardinalem Ioannem Franciscum Marco-γ- Catalan relatorem ProΡΟ- Sita instantia eminentissimi, et reverendissimi domini Cardinalis Archiepiscopi Hispalensis cum suae Cathedralis Capitulo , requirentis extensiouem ad memoratam Archi- dioecesim indulti iani pridem concessi ordinibus sancti Francisci, addendi nimirum in Praefatione Missae pro priae Conceptionis Beatae Mariae Virginis verbum - Immaculata- adeo ut legi queat - Et te in Conceptione Immaculata - emiuentissimi, et reverendissimi Patres sacris tuendis ritibus praepositi, re muture Perpensa diligentique examini subiecta, respondendum censuerunt - Pro gratia - Atque ita rescripserunt, ac in universa Bispalensi Archidioecesi in posterum servari posse mandarunt. Die

6 septembris 1834.

SEARCH

MENU NAVIGATION