장음표시 사용
211쪽
Quo fisensu scripserit Bollarminu quae ex eo obiiciuntur
eato originali praeservatam . . . Constitutiones, et Decreta aromanis Ponti lassus praedecessoribus nostris, et praecipue a
Stato IU Paulo V Gregorio XV edita in favorem sententiae
asserentis, animam beatae Mariae Virginis in suis cRE TIONE ET IN CORPvs INFUsIONE Spiritus Sancti gratia donatam, et a peceato originali praeservatam fuisse, nec non
et in favorem festi, et cultus coneeptionis eiusdem Virginis Deiparae, secundum piam istam sententiam, ut praefertur,eaehibui, innovamus, et sub censuris et poenis in eisdem Constitutionibus eontentis obseruari mandamus il . Et clarius adhuc iam praemiserat Alexander VII eadem in Constitutione: Vetus est Christi fidelium erga eius beatissimam Matrem Virginem Mariam pietas, sentientium, eius animam IN PRIMO INSTANTI creationis atque infusionis in eorpus fuisse speciali Dei gratia , et privilegio, intustu meritorum Iesu Christi eius Filii, humani generis Redemptoris, a macula pee-eati originalis praeservatam immunem, atque IN HOC SENSU eius Conceptionis festiuitatem solemni ritu colentium et eel
Ex his perspicuo et ulla absque ambage novimus tum obiectum cultus ac sosti Conceptionis B. Virginis esse, quinimo et suisso semper primum illud momentum quo eius anima creata atque in laetum infusa est, et in quo divina gratia praeventa singulari privilegio immunis servata est ab Originali peccato per Iesu Christi Bedemptoris merita; tum non aliam ullo unquam tempore suisse et adhuedum esse sanctae romanae Ecclesiae mentem in huius sesti institutione et celebratione; tum denique romanos Pontifices eius praecessores, praecipue vero Sixtum IV, Paulum V, Gregorium XV , non aliud sibi obiectum proposuisse in cultu hoc probando amplificandoque. Quae cum ita se habeant, nullus dubitandi relinquitur locus circa verum sestivitatis obiectum, quod sibi in colenda Virginis Conceptione proposuit ac proponit Ecclesia. Quo-
212쪽
circa Bellarminus in adducto textu refellens haereticos, respondet hypothetice, nempe stante etiam adversa sententia, quam tamen ipse non probat, i quum praemiserit in maiora parte Ecclesiae credi B. Uitainem sine peccato originali coneeptam minime inserri posse quod haeretici autumabant; cumfundamentum praecipuum s non autem obiectum huius festi sit in quacumque sententia conceptio matris Dei futurae, euius memoria singulare gaudium aflpert mundo; tune enim primum habuimus pignus certum redemptionis. Ex quibus verbis patefit, Bellarmino auctore, divinam Dei Matris dignitatem suisse rationem ut immaculatae Conceptionis, ita otiasti in huius memoriam colendam instituti l . Ceterum d eius piusque cardinalis cum ex propria sententia de B. Virginis Conceptione locutus est, non modo eam immaculatam
propugnat 2j, sed et argumentum, quo id evincat, instituit ex cultu quem eidem sub hoc titulo Ecclesia tribuit 3 .
Nobis heic satis erit verba eius adducere ex laudata iam consultatione qua suam aperuit sententiam in congregatione eum in finem habita sub Paulo V: haec enim in ea scribit: Probatur, quia hoc esset dicere, quod Sedes apostolica erraverit in approbando Olpeio Conceptionis, et tota Ecclesia erraverit in eo recipiendo, quod certe falsissimum et erroneum est. Neque potest responderi, quod in Olpeio Conceptionis non approbatur conceptio corporalis immaculata, sed sanctilicatio in utero post animationem. Nam Status IV qui approbasu obpeium, declarana animum suum tum in Miravagante GRAVE NIMIS, quae est in corpore iuris: tum in approbando Officio Leonardi de Nogarolis, in cuius eoilecta dicitur: Virginem per merita Christi praevisa, praeseruatam ab Omni
nsem immaculatam Pr pugnans argumentum ducit ex
sub Paulo Vil) Legesis Euseb.Nieremberg. Op. eit. De perpetuo obiecto festi imm eui. Coneept. v. cap. 3l p. 272 seqq. 2i Sano in lib. 4 De amissione gratiae et statu peeeati tria solida
capita constituendas ac vindicandalimmaculatae B. II. Virginis conceptio
ni destinat, nempe cap. i5,16 et 17.
ctas Scripturae, et sanctorum Patrum auctoritates ad veritatem pias sententiae probandam, gradum facit ad auctoritatem Ecclesiae, atque ita exorditur S.: Venio ad eonsensum Melesiae etc.
213쪽
Eius confiilium ad sedandam eonistroversiam
macula. Praeterea in responsoris nono dicitur sancta eonisceptior at non est conceptio nisi in illo primo instanti, in quo infusa est anima corpori, in quo coepit esse in rerum natura persona integra Virginis. Ilioquin si accipiatur eon-eeptio pro sanctificatione post animationem, etiam Ieremias et Ioannes Baptista dicentur concepti sine peccato Originali. Denique communis sensus fidelium est, celebrari Conceptionem solius Virginis , quia ipsa sola vere concepta est sine peccato originali. Obiicientibus porro adversariis, Patres omnes pro astirmativa stare parte , pro maculato videlicet
conceptu , id impossibile omnino asserit, dicens: Ad hoc
argumentum respondeo, non posse fieri, ut omnes Sancti fuerint nobis contrarii: nam sis nostra Ecclesia erraret, et Simius IV errasset. At Ecclesia numquam errat, quia est columna,
et firmamentum neruatis, et contra quam portae inferi non praevalebunt: neque Pontifeae errat, dum Ecclesiam docet, eum Christus pro illo oraverit, ut non deficiat fides eius. Demum ad sedandam de Mariana Conceptione controversiam,
usque eo dum definitur, isthoc suggessit consilium: Sed si non placet nunc illa formalis desinitio, saltem deberet steri
praeceptum omnibus ecclesiasticis secularibus et regularibus,
ut recitarent Oscium de Conceptione quomodo recitat Ecclesia; sis enim sine definitione haberetur intentum Exinde non modo evidentissime patet Bellarmini mons circa verum festi Conceptionis cultum, nec non circa desinitionis possibilitatem; verum etiam via praecluditur Pallavicinio interpretandi conceptionis vocem de tempore quod proxime conceptionem sit subsecutum. Sane si admitti eiusmodi expositio posset, cum dicimus sanctam fuisse nativitatem B. Virginis, de sanctitate ex aequo id intelligi posset quam B. Virgo tempore a nativitate proximo esset adepta, quod nemo quidem sanus dixerit. Nec valet comparatio deducta ex recepta phrasi, qua dum aliquid contigisse mundi initiis dicitur, non de primo physico creationis momento id necessario intelligitur, sed de proximo quo- In rgit.
214쪽
dnua temporis intervallo: nam et usus loquendi et materia, qua de agitur, latiorem hunc sensum sacile admittunt :id quod in re nostra sociis omnino se habet. Duod vero ad Urbanum Pontificem huius nominis octavum attinet, qui nempe regis catholici postulationi restitit, id enumero ipsum cuiusdam oeconomiae gratia secisse dicendum. Ceterum quod praestare renuit Urbanus, praestitit paulo posthac cumulatissime, uti vidimus. Alexander VII, a quo et ipse Pallavicinius in Patrum Cardinalium collegium cooptatus e St.
Inconcussum igitur ratumque maneat, sundamentum
quod praecipuum pro pia sententia dicitur, ex sesti cele
bratione conStitutum, una cum argumentis reliquis sive
e Scriptura sive ex traditione desumptis, pro singulari hoc Deiparae privilegio in sua firmitate subsistere. Quod domum spectat ad congruentiae rationes, nos ipsi ultro lassi sumus illas non praestare satis efficax definitioni dogmaticae landamentum, nec nisi persuasibilem facere sententiam cui Suvagantur. Admittimus proinde, licet non absque temperamento aliquo, Gersonii regulas: qui tamen ipse ex prima , quam descripsimus, veritatem
insert de immaculato Virginis Conceptu si . Ast et illud adii-
Inconcussum manet argumentum ex
rationibus congruentiae obiectae nihil ad rem
nostram sa-ciunt l) En Gersonii verba ex undecima veritate u Christus praeservando Matrem suam ab originali , non ob hoc dedit dignitatem aequalem sibi ipsi, etiam secundum humanitatem viatricem sui nonnulli obiiciebant adversus immaculatam Conceptionem . Ratio, quia numquam Christus habuit
necessitatem originale peccatum contrahendi, quia non descendit per na- tiaralem propagationem; propterΡa ratio sumpta ex hac aequalitate, quod Naria contraxit Originalse, prorsus
est invalida; similiter et altera , quod Maria non indiguisspi redemptione; n e valet Apostoli consequentia , Christus pro omni ε mortuus est , eryo omnes mortui sunt 2 cor. 5, 44 Hoc, inquam, argumentum potius est ad oppositum: quia si Christus suit
omnium persectissimus Redemptor mortem pro omnibus sustinens , d euit quod Matrem persectissime redimeret: hoc autem non potuit convenientius fieri, quam praeservando ne eaderet, potius quam iam lapbam relevaret. Veritas haec probabilis est et Pia, super quam mirum est quod nonnulli volentes Virginem henedictam super limites honorare, praedicant nihilominus quod contraxit originale is Edit. cit. lom. I col. 454. Plura alia omitto, quae ex eodem Gersonio P
215쪽
Nobis lamen non probaturea argumentandi ratio quam plures
cimus, eas minus opportunas ad rem nostram videri, quia neque ex congruentia, nequo ex mera decentia vindicamus
Virginem in Conceptu immaculatam, sed ex argumentis positivis, uti satis constat ex dictis, et satius ex iis quae mox dicturi sumus constabit. Septimo: donique haud diffitemur neque nobis eam probari argumentandi rationem, quam haud pauci piae Sententiae patrocinatores sectantur, ut evincant dogmatico desiniri posse quaestionem de qua est sermo. Quasi nempoad definitionem veritatis do immaculata Virginis conceptione omnino syllogismo indigeremus, cuius aut ambast propositiones praemissae, aut alterutra saltem ex fide esset, altera autem evidentia polleret ut minimum morali. Quod autem secundo loco adstruitur de inerrabili Ecclesiae auctoritate, profecto id unum ostendit, Ecclesiam haud falli posse sive in odondis do sinitionibus dogmat cis, si quas edixerit, sive in obiecto cultus proponendo, quod nequit Se erratum aut perversum, cum hoc foret contra promissum ipsi divinitus iugo ac praesens auxilium. Verumtamen nondum id plano evincit, immaculatum uariae Conceptum esse obiectum dogmaticae definitionis capax, qua de re tandem inquiritur. Multo vero minus quidpiam conficitur ex tertio quod asserebatur argumento; illud enim in congruentiae rationes relabitur, de quibus paulo anto disseruimus.
His igitur in utramque partem pro veritate discussis reliquum est, ut eam aperiamus viam cui hac in re insistendum esse ducimus, quippe quae solidior nobis omnino appareat, omnibusque ambagibus expedita.
Possibilitas immaeulati Coneeptus dogmatice definiendi rursus eaecutitur ac magis firmatur Quo aliqua veritas ad christianam religionem pertinens dogmaticae queat esse definitionis obiectum, minimo necesSarium csse, ut ea ρηΠως atque λως , expressis Sci-
216쪽
licet conceptis que verbis in verbo Dei revelato contineatur, sed plane sussicure, si in ipso implicite saltem habeatur, constitutum in antecessum a nobis est, exemplisque variis firmatum. Verum enimvero et illud est a nobis declaratum, non uno id, sed pluribus contingere modis posse: qui tamen modi ad duo haec demum capita revocantur. Nam aut aliquid ex veritatibus expresse revelatis vi necessarii nexus atque consecutionis, legi lima argumentatione instituta, deducitur: vel in verbo Dei implexius, contractius, ac subobscurius aliquid indicatur, quod clariori dein conceptuum explicatione atque ampliori paraphrasi evolvi potest, ac veluti delitescens in apertam lucem proferri. Primi generis veritates mediate seu in altero revelatae dici possunt; veritates alterius generis, licet subobscure, prorime
tamen atque in se Sunt revelatae.
Quae porro graviter disceptant theologi de natura
nexus, qui intercedere debet inter eas Veritates, quae re-Velatae expresse sunt, atque illas quae naturae lumine
deducuntur , ut istac implicite revelatae haberi debeant, ad primum pertinent veritatum genus. Quandoquidem de iis, quae altera illa ratione in revelatione continentur, nulla potest esse neque est apud theologos controversia. Atquiratum nobis fixumque est, immaculati Virginei Conceptus mysterium implicite quidem, sed hoc altero modo in verbo Dei revelato haberi, adeo ut nulla egeat s3llogistica argumentatione, qua per necessarium nexum naturae lumine evidentem inde deducatur. Quare graves illae theologorum disceptationes ab hac quaestione nostra aliena S plane arbitramur: et quamvis circa naturam illius nexus de quo inter eos disputatur, satis nostram aperuerimus mentem, non in eo tamen vim argumenti ad hanc de immaculato Conceptu controversiam dirimendam collocamus.
Contendimus quippe B. Virginis ab omni prorsus labe im
munitatem, licet implexe, contracto ac subobscure, proxime tamen et immediate tum in verbo Dei scripto revelatam esse, tum, quod caput est, ita verbo Dei tradito commissam fuisse, ut per omnia traditionis numquam interruptae V
Veritales quae impliaeue in verbo
Dei eontinenlur , ad duo capita revocari queunt
lata, huc non Spectant Proximo et
immaculatus Virginis Coninceptus in Verinho Dei contineri dicendus est
217쪽
Dei scripto Et ex verbo Dei tradito
ptu suo distincta sese progressione quadam perpetua proderet, donec in apertissimam demum lucem veniret. Quod si ita se ros habet, ecquid porro reliquum esse poterit dubitationis , num illa dogmatico valeat decreto definiri Hoc ergo, veluti coronidis loco, illustrandum suscipimus, duplici iterum ratione , negative scilicet ac positive rem
Λe nega ιive primum. Quandoquidem neque in verbo Dei scripto, neque in verbo Dei iradito quidpiam occurrit, quod impedire vel minimum possit quo minus immaculati Conceptus Veritas uti hoc pacto revelata divinitus habeatur. Non quidem in verbo Dei scripto. Quid enim obsistere aliud in eo posset, nisi generalissimae illae sententiae de primigenia noxa, quibUS Omnes plane homines, nullo exempto, comprehendi viderentur P Atqui generalissimae aeque in Bibliis sententiae occurrunt quibus aut omnes homines in peccato nasci aut concupiscentiae obnoxii, aut levioribus saltem noxis inquinati dicantur. Ergo ilicoat id saepius inculcare si haec ad litterae rigorem exigerentur, aequo profecto iure tum B. Vir nis ortus sanctitatem, tumo ius immunitatem sive a concupiscendi semite, sive ab actualibus quibusvis vel levissimis culpis impeterent. Sod idem, si te ad traditionis monumenta, quae Conceptui immaculato refragari Videntur, convertas, omnino dicas oportet. Nam si in Patribus et Conciliis generales oceurrunt de primaeva in omnes homines derivata Iabo enunciationes, generalia pariter de iis quae altero loco hic memorabamus e D
iata deprehenduntur iij. Quid P quod Patres nonnulli eo de-
lj Iam supra biblica produximus
testimonia, quibus generalibus ollatis non modo homines eoncipi in peccato,verum etiam nasci dicuntur; nunc praestat id ipsum ex Conciliorum ac Patrum testimoniis, prout sumus polliciti, consscere. Atque ut aliquid prius de Conciliis dicamus, Concilium milevilanum II colebratum an. 436 in ean. 2 haec habet: Item placuit, ut quicumque parvulos recentes M utero matrum baptizandos ne sat, aut dieit in remissionem qu dem peccatorum eos baptizari. sed
nihil eae Idam trahere originalis peccati,quod regenerationis lavacro
218쪽
mum usque progressi sunt ut aliquot B. Virgini naevos revera impegisse videantur fΙ . lamvero ecquisnam catholic rum est, praesertim post Concilium tridentinum, qui idcirco subdubitet aut de virginalis ortus sanctitate, aut de
tres interdum disserentes de B.
Virgine aliquid humani passi sunt e latur . . . anath. sit. sapud Har-dnin. Icta Concit. Tom I col. 12l7 . Concilium item soroiuliense an. 794
in Symbolo fidei dicit: Solus enimi Dei Filius in sine peccato natus est homo. quoniam solus eι incarnatus
de Spiritu Sancto, et immaculata Viimine novus homo Ibid. Tom. IVeol. 856j. Ex Patribus vero sese ON
fert s. Λmbrosius, qui lib. l. de Pomnit. c. 2 eol. 5 scribit: omnes homines sub peccato nascuntur, quorum ipse ortus in vitio est, sicut habes lectum dicente David: Eecein' iniquitatibus sum; et in delicto peperit me mater mea. Quem textum asseri s. Augustinus in lib. 2. De
peceato originali c. 44 n. 47 r qui
ibid. alium allegat ex s. Ambrosio locum, nempe ex lib. 2. in Lucam n. 56. Non enim virilis coitus vulvae virginalis secreta reseravit. sed immaculatum semen inviolabili utero Spiritus S. infudit. Solus enim per
omnia ea natis de foemina sanctus Dominus Iesus, qui terrenae conta-stia eorruptelae immaculati partus novitate non senserit, et caelesti maiestate depulerit. Iam attuli etiam
s. Augustini testimonium ex epist. ad Dardanum;nunc ex eodem adiicio,
quae scribit lib. 1 De peccatorum meritis et remiss. c. 29. Solus sine peccato natus est, quem sine virili compleaeu etc. et lib. 4. Opy imperseontra Iulianum c. 76. hom nibus qui naseuntur in mundo per bunt, nisi renaseantur in Christo,stiterum contra eundem Iulianum pas sim adstruit, quod nullus hominum praeter Christum est Sine peccato imfantilis erorsus. etiam si unius diei sit super terram; et in lib. 5 De pee-cat. meritis c. 6 Eliam ad hoc allegat auctoritatem s. Hieronymi ex cap. 5Comment. super Ionam. Omitto S. Gregorium M. et S. Hilarium, qui
adducunt verba s. Ambrosii Supra recitata. Huc reseruntur omnes antiqui
Patres, qui verba Ps. 50 legerunt: eι in peccato peperit me mater mea, quos ingenti numero refert Sabatierin Veteri Itala Tom. II pag. 405.
Ex quibus luculenter patet sive con-eilia sive Patres promiscue, uti Scripturam, locutos esse lum de hominum Omnium conceptione, tum danativitate, neque excipere nisi solum Christum; adeoque, ut consequens est, si eiusmodi testimonia urgeantur ab adversariis,ex aequo impetere sanctitatem nativitatis Virgineae, quam tamen, illis non obstantibus, ad unum
li) Horum testimonia Petavius resori lib. 44. De Ineam. c. 4: sunt autem s. Basilius, qui B. Virginem suctuationem et scandalum passam dicit in morte Christi; Io. Chrysost mus, qui eamdem vanam gloriolam captasse asserit non semel, aliaque indigna do ea assirmat; item Cyrillus alex ., Amphilochius seu auctor Orat.
III De Oeeursu Domini, Proclus in
Orat. VI, Maximus taurinensis hom.
l. in Epiphaniam, Anselmus in lib. De eaeellentia B. Virginis, seu potius Eadmerus verus huius libri au-
219쪽
eta posse ac dehere eum pia sonisnlia componi iterum urgetur
eiusdem exemptione omnimoda a quavis vel levi actualis peccati labecula P Id sane et ab Ecclesiae christianaeque plebis sensu, atque adeo a catholica veritate alienum foret. Quamobrem si generalia Bibliorum testimonia, si unive sales Patrum , Conciliorumque assirmationes privilegiis in B. Virgine recensitis nullo pacto ossiciunt, occur uni immaculatae Conceptionis privilegio generalia eiusmodi essata sive Scripturarum sive Patrum, Sivo Conciliorum ossicere poterunt P Haec, fateor, mihi plane ineluctabilia videntur. Ad haec, si de Patribus loquamur, nullum est apud ipsos testimonium, in quo expresse directeque Dei param in peccato originali conceptam suisse, asseratur; quod certe, uti alias animadvertimus, divino propemodum consilio sactum esse dixeris. Sed vel eos ipsos ecclesiasticos scriptores, qui prima fronte uidem praerogativae videntur adversari, tali usi sunt temperamento, ut ad aliam plane sententiam haud incommode possint, aut potius debeant traduci. Certo praecipuum dissicultatum caput ex eo peti vidimus, quod caro Virginis vocata a nonnullis Patribus fuerit caro peccati. Atqui et illud inter cetera adnotatum a nobis est, vel ipsam Christi carnem ab aliquibus Patribus peccati cadinem, ratione scilicet originis ex Adae carne, suisse appellatam. Rursus magnum lacessere negotium videbatur,
quod quidam e Patribus Virginis carnem dixerint mundatam, purgatam, sanctificatam fuisse. At, praeter quam quod germana harum locutionum vis minime necessario importat, uti suo loco declaravimus, aliquam quae praecesserit ini quinationem corruptionemque, scholasticos non defuisse Vidimus, qui Christi ipsius carnem mundatione eguisse a stir- marint. Imo et apud Veteres etiam scriptores eiusmodictor, Origenes hom. 47 in Lucam, Tertullianus in lib. De eame Christi; Auctor Ouaestionum in Novum Te-
ει., ut alios praetereamus quos etiam
allegat Huetius in Origenianis lib 2 Ouωει. quarta, praesertim S. Spag. 66 et seq. Quod si haec, quamvis diserte apud Patres non paucos lingantur , patroni maculati concoptus non admittunt, qua ration urgere pinterunt nonnulla generalia Patrum et ambigua essala ad immaculatam Conceptionem Virginis impetendam
220쪽
- 209 assirmatio nova plane non est iij. Quid autem inde con
cedendum ne propterea erit, Scriptores hoSce vere existimasse aut Christum Originale contraxi SSe peccatum, aut
carnem eius immundam aliquando extitisse P Νomo prosecto sanus id dixerit. Quare per has iisque similes locutiones nec de R. Virgine alterutrum significare dicendi sunt pauci illi Patres scriptoresque antiqui, qui eas usurparunt , neque a Patribus reliquis dissentire in singulari hoc B. Virginis privilegio agnoscendo. Dissicultates quae e serioris ae hi binis ternisve liturgicis monumentis opponi poteraut, satis alibi dilutae a nobis sunt: reliqua porro traditionis internoscendae instrumenta immaculato Conceptui Mariano suffragantur quam quae maxime. Negative igitur si res spectetur, nihil quod vere solidum sit, nobis occurrit, in quo haerere animus debeat. Age nunc positive rem expendamus, in quo totius quaestionis summa et cardo consistit, atque a verbo Dei scripto exauspicemus. Unum quidem nobis biblicum praesto est testimonium, illud nempe quod πρωτευαγγ λιου nomine venit: at eiusmodi est, ut dum ea quae adversus immunit tem B. Virginis a primigenia labe asseruntur e Scripturis testimonia elidi multiplici ratione possunt, hoc Vero non pos sit. Iudubium porro est huic per mulierem cuius mentio cum liberatoris promissione coniungitur, quaeque alteri opponitur mulieri, quae humani generis ruinae cauSa
Dei scripto lὶ Sane Origunes lom. 44 in Luca in scribit: Eryo Iesus puryalione indiguit. et immundus fuit, aut aliqua sorae pollutus. Temerarie homsilan videor dicere. sed Scripιurarum auctoritate eommotus. Vide
quid in Iob scriptum est: Nemo
mundus a sorde. nec si unius gusdem aiei fuerit vita eius; non disti:
Nemo mundus a peceato: sed: Nemo mundus a sorde. Neque enim id
prum sto videant sordes atque peccata opp. edit. De la Ruo Paris. 4700lom. III. pag. 947 . Ambrosiaster ilem in Comment. in Epist. ad Rom.
c. 8 v. 5 : 0uamvis , inquit, eademearo Christi sit, quae et nostra;
non tamen ita faeta in utero est et nata, sicut et caro nostra. Est enim
SusCTIFICI Tu in utero , et nata gine peccato... EXPIATA est enim
a Spiritu Saneto caro Domini, ut in tali eorpore naseeretur quale fuit Adae ante peccatum topp. Ambrosii edit. Maurin. tom. II in append. col. 7R. De huius auctoris nominis et aetat consor admonitionem editoris Maurini, scilicet Nourryi.