장음표시 사용
11쪽
a quibus universam codicis sacri recte legendi et scribendi artem apud Iudaeos traditam repetunt 'honter hos principem locum obtinebat ben Ascher, cujus et eodex jactatur summa eur descriptus et multoties per longam annorum seriem correctus primum Hierosolymis deinde in Aegypto amerdatus ut ex eo libri corria gerentur, inde Aegyptius dictus), quo omnes teste Maimonide 'in nitebantur; et etiamnum sertur lectionum variantium collecti inter ipsum et aequalem ejus ben-Naphtali ' controversarum, quas et ipsas sequuntur Iudaei ' λ. Rusdem sertur libellus de accentibus rhythmico sermone conseriptus, qui bibliis rabbinicis a Felice ratensi a. 15I Venetiae editis in calce subjunctus
est, usu cum aliarum observationum amrethicarum farragine confusa et multis
mendis foedaia, prout in codice quodam invenerant editores, hisque ipsis parem intellecta ut in epilogo latentuo orius potiora alter bibliorum rabbinisorum editor et Morae 4nstaurator, . IaFh ben-Chrita, Masorae finali ins ruit' in Tractatas autem de aecentibus, in honte illius sarraginis positus, du-9 Duptio illa nidem continetur laude: recte legendi et pronunciandi peritia, qua in uni omnium excellulas feruntur ut iam apud Chajugum a accurato et emendate
describendi et punctandi solertia conservandaeque verae Iectioni fide; proinde universae Iudaeorum circa textum a traditionis lana ac fundamentum, posteriorumque librariorum α mo, diversi hi quidem. ab antiquis 'L d . . codicis a peritis criticaeque a principibus , punctatorum , a pa), orrectorum vel, oretharum et Grammaticorum duce et Principes praedicantur. Videst Buxtore de ant punct. p. 21 s. Lu atto prolegomen ad una
11 Hujus nomen et ipsum apud sequiores pleniua sonat apud Balmesium et Eliam Lerili. cc.. Jaqob ben-Νaphtali, apudGedaliammo scheli ben- David tribuΝaphtali. almesius duplici eum ornae epitheto rnm et D dri ben Ascherum non item, ad quem transfert Buxtori. p. 264b, quod
quamvis proprio Μarte drxerit, certe non improbabili conjectura verum caetera omnia Babylonium fuisse, BabyIoniosque Iudaeos ejus lectione sequi, non minus quam principe aeademiarum futaaeduumviros istos, si nisi commenta sunt temere ab Eliavit .asserta l. c. Ibi eum verba an 'e et aequatur 'lom, interpres germ. d. Semle p. 36. do a eadem iis mas ore thicis cogitavit vertens Iehre in erra lassare quas ipse Luzaari l. c. passus est sibi imponi. Sed istaene alias auditae sunt, nec tali formula appellari potuissent, siquidem hoc nomine ME imidicae tantum seholae veniunt, ' dux a ci' autem vix hebraice conjungi posse videatur. Hinc non dubium re daea ad sequentia trahendum ut haec sententia efficiatur: in anora nomen alter lus esse Iagobumben Νapitali . Quod quamquam nostram ora nati non omprobatur, ibi tantum 'EN 'μ , tamen Elias de sua non temere dixerit. 12 De auctoritate en Ascher apud Iudaeos v. Buxiore ant punct. p. 26 s. Metatio prolem. p. 23 noti qui ejus unetationum certe plerumque obaervari ait. Morem ejus auet ritatem esse quam Moretharum, qui codice religioso aequabantur, aisnonid. quoque te eatur Seph. Tor. e. 8, es supra not. 8.s3 In hae Ipsa mal, quidem haec omnia magno labore ordinata et aatigata ad al-
15쪽
ACADEMIAE FRIDERICIANAE HALIS CONSOCIATAB
17쪽
eduae externam . . sormam nobis a saeculis traditam constituunt, omnium longe intricatissimam et reconditissimam partem constat esse accentuum agmen, tum ipsa signorum multitudine, tum ordinum vel graduum quo distin tum est varietate impeditissimum. Neque in perspicienda ejus interna indole ac ratione Iudaeorum magistris, a quibus universam linguae ebr. grammaticam accepimus, multum juvamur. Quorum opera si in caeteris grammaticae partibus ad intelligendas rerum causas non magna est, hic sere nulla esse deprehenditur: ipsi enim mysteria ejus se ignorare latentur, amissamque musicam coelestem multis queruntur, quam nisi emiae adventu restitutum iri desperant L Haec adyta reclusisse Christianorum grammaticorum laus est, quemadmodum totius punctationis atque universae linguae. Neque tamen eo spernenda prorsus est Iudaeorum opera suaque laude privanda. Relinquitur his provincia propria in qua non sine ructu desudarunt, et auctoritatem suo jure nacti sunt ad quam nobis confugiendum est. Ut enim non solum universae linguae sonos modosque punctatione nobis tradidernn verumque pronunciandi modum praeceptis suis accuratius docuerant, sed etiam quae in quoque genere rariora vel anomala et dubia sunt notarunt et collegerunt in asoris praecipue, ita accentuum quoque rationem externam, quo ordine, qua numeri r tione alter alterum sequatur, quasque patiantur anomalias et variationes harvmque in s. odice locos, diligenter notarunt canonesque ad dirimendam codi-
euin litem non inutiles nobis tradiderunt. Qua in provincia quomodo versati sint, quae initia, quaeque incrementa suerint istius disciplinae, ex illorum scriptis eruere non inutilem operam censui; praesertim cum recentiori tempore exstiterint qui, quid huic generi tribuendum sit nescii, liberalius quam par esti CL voces eorum apud Buxtorsum de anti punct. p. 2434s cou. p. 360s Scilicet hi mu- si eam accentuum rationem esse, et Davidicos quidem templi Salomonici modos eis contineri rati, cantillationem in synagogis usitatam tanquam miseram illius umbram spernebant f tidiosiores illi quidem suarum rerum aestimatores, et vero rectiores, quam nonnulli ex nostratibus quos audio rursus in ejus admirationem abreptos, ita ut veram ha inesse aecentuum rationem, aut eri inualeam primitus fuisse statuant.
18쪽
hanc sapientiae sontem extonant. Ac primum quidem scriptores ipsos, anti-PIbres certe, Ordine recensere eorumque libellos qui aetatem tulerunt quorumque mihosacta est copia nam rarissimi sunt), accuratius describere visum est; deinde, si licebit, praecepta de ea re potiora quae in Has ora inveniuntur emendata et illustrata exhibiturus. Iam si initia hujus disciplinae repetimus, ad ipsa artis grammaticae apud Iudaeos primordia retro ferimur. Haec enim, si a lexieographiae initiis discesseris quae omnium prima fuisse videntur circa punctationem I pra in
rapo h. e. vocalium accentuumque nec non consonantium ambiguarum punctis appositis qtationem, sere versata fuisse deprehenduntur. Quod ex scripturae Hebraicae Semiticaeque universae ratione petendum; quam constat antiquitus meris fere consonantibus si au et Iod exceperis absolvi, aetera vero quae ad vivum sermonem pertinent quibusque quasi animantur consonantes, ignorare, legentiumque ac recitantium arti relinquere. Quae ars uuin in publica sacrorum librorum recitatione per tot synagogas usitata maximopere requireretur maximique res esset momenti ab antiquissimis inde temporibus quorum nobis tradita est memoria multum ei tribuisse et tradendae operam navasse videmus Iudaeorum magistros in donec urgente necessitate, tandem vel inviti Syrorum
Arabum, exemplo ad punctationis artificium introducendum linguaeque usiabus sensim accommodandum et expoliendum errentur. Quo saeto, non mirum est omnem operam grammaticam primum in eo potissimum positam fuisse ut novum illud punctorum artificium a lectoribus recte et intelligeretur et libris sacris adhiberetur, idemque sibi proposuisse quod oratis instituti hucus que praestiterat h. e. lectoribus librorum s. ad recte pronunciandum instituendis inserviisse quein nem sequioribus quoque temporibus ejusmodi
libelli non raro ipso titulo prae se serunt ut Nyn I M, ' Π v. infra . in antiquissimi libelli grammatici in punctis definiendis explicandisque
in ordines digerendis et ad canones quosdam revocandis sere Versantur; quibus accedebant asor et hic s. critici in notandis et colligendis locis difficilioribus et anomalis vel controversis occupati. Idem se e apud Syros et Arabas similem ob causam actuin accepimus ubi artis grammaticae et eriticae primordia a vocum lectu difficiliorum vel controversarum punctatione, Vel a libellis de recte seribendi et legendi ss libros ratione orthographia et orthoepiM,
2ὶ cf. locos almudis artem latam tum pueri etiam pro mereed traditam testantes PudLud Caminum arc. puncti revel p. 30 97 sqq. Bumore ponet anti P. 86sqq.
19쪽
ae potissimum de punctis . At, heca et steris ambiguis originem neunt a.
Neque tantum ad investigandam veram lectionem aut instituendum lectorem' lia apud Iudaeos spectasse videntur, sed etiam ad usas almudicos et ab-balisticos i. e. ad fulciendas traditiones rituales vel manda mysteria the logica siquidem almussistas in ontroversiis suis non raro videmus lectionibnsa recepta r p variantibus mota nili, quae quamvis non serio admissae sed ad juridicum tantum usum fictae sunt in tamen veris variantibus earumque notationi et micensioni operae criticae, quam Moram Vocant nomen d derunt in et Artasse punctationi ansam praebuerunt. Cabbalistas antem vel magis textus sacri figuris apicibusque immorari constat. Hinc ab e trema inde Talmudistarum aetate, multo anie grammaticorum uobis superastum aetatem, libelli de punctis seruntur 'in qui etiamsi non sint eorum quibus aposteris tribuuntur 'in quibus almussistae celebrati Rab Asse et R. Aharon in tamen ad tempora grammaticos antecedentia pertinere videntur; abbalisticis illi quidem usibus inservientes, sed grammaticis ejusmodi libellis forte viam aperientes. Haec eo praemisi ut intelligatur quare antiquissimi de accentibus libelli simul in vocalium ponendarum praeceptis versentur. Iam ad hos describendos me vertens non possum non isdare egregiam Moysi midenhesmensis vulgo Heidenheim dicti operam, qui in libro de accentibus prosaicis r Inon 'Eam 'dRodellieimi a I 808 in ' ex priscorum magistrorum praeceptis hausto non solum seripiores praecipuos tam manuscriptos quam editos sedulo collectos ut ben-Melierum, Chriugum, ben-Bileamum, dequitelem, salonymum, El.
a Traetatus ejusmodi Arabicos .motices et extralis de la bibliotri. VIII, 290 sqq. Driacos apud Assemanium B. r. II, 1, 307 sqq. mannum gr. Syr. p. 27 sqq. 4 v. disputationis meae ritis hemeleue tuns uniser un muorestanbne Stellen e astust. - te, partem secundam diario se Meosoais e rubim v. stelliten anni fimo fasc. 3. insertam p. 55 seqq.5 Inde enim a sorae nomen ortum esse existimo. Quae vox eum ex antiquissimo Talmudistarum usu, quem l. c. monstravi cum universam traditionem uri dicam, tum vero singulas ejus lectione aeripturae sacrae hujusque lectionibus reeeptis ae pni opponeret, laeti hinc ad variantium omnis generis lectionum aeterorumque quae circa textum sacrum tradita erant notationem et enumerationem translata intelligitur.
6 Buxtors de unci ant. p. 55sqq. 328. In his R. Saadiae liber non ipsi tantum in comm. ad lib. Iegirah, sed aequioribus etiam passim citatus, ut Raachio ad s. 45, 10. locum inde allatum vidi in cod. Lips. Simsonis aqdani. unetius quidem rigottesdiensti Vortrage o. o noti horum libros de punctis apud Cabbatiatas Botritum citatos prorsus fietos sae censet sed hi jam sunt apud Μaimonidem eorum ad deEiram et Jud. uacatum comm ad libr. Coari , ibi certe non pro etia habendi.
20쪽
Levitam, Portam accentumii M. ita congessit et excerpsit ut thesaurus dotirinaea . Ita merito dici possit, sed etiam diligenter tum inter se tum eum,
auris contulit crisique adhibita non raro naevos emendavit ac discrepantia su tulit. Ultra magistros suos sapere rerumque causas aperire sane non erat aniamus, et qui talia apud istum quaerat, deceptum se videbit. Agmen ducunt duumviri, quorum nomina ex tenebris quibus rei grammaticae apud Iudaeos initia obruta sunt, certa factorum memoria ac reliquiis primum in hujus aevi lucem emergunt alter masoresticae s. criticae artis princeps B. AHARON BEN-AscHEn, alter grammaticae, B IUDA CIIAIus. Aetate uitam fere aequales perhibentur, nimirnm ineuntis saeculi undecimi p. Chr. sed cum ille, quamvis nomen traditione Iudaeorum celebratissimul',
antiquis illis Palaestinis p accensitum - vix ex antiquitatis tenebris emergat, jam ipsa patria Palaestina aeteris occidentalibus remotior, eorum autem quae de accentibus scripsisse sertur manus sit radior, ab hoc initium fiat.
daeorum uno ore ad Tiberienses tuos N QN 'MN vel 'di m n resertur,
8 Viri nomen patria, aetas conditio, omnia perinde incerta. Apud antiquiores quidem simpliciter vocatur bon- Ascher, a patris tantum vel tribas nomine, quasi ipsius nomen ignorent oppositus ben-Νaphtali, de quo infra not. 11. Plenius quo nunc usurpatur nomen
R. Aharon ben Ascher primum occurrit in inscriptione libelli de aecentibus aliisque ejusmodi rebus ad aleem bibliorum rabb. d. 1517 appositi, addita simul patria Tiberiade his verbis:
nam ni ea is ci rima ret imi rx ira pndi quae si ipsi auctori tribuenda
esset, authenticum hic haberemus testem, omnisque de eo apud sequiores memoriae, praesertim appellationis illius obscurae P τ a fontem. Verum ex additis pro riua salute voti non ab ipso profecta esse intelligitur, sed a farraginis illius conscriptore vel collectore addita. Idem nomen apud Eliam Levitam in asoret hammas. d. SulEb fol. 8, . vera germ. d. Seml.
p. 3M qui illam pinor sequitur. At almesi in peculio Abraham plag. d. III vers. audit . Μο sche b. Ascher. Deniqne R. Gedaliae in Schalsch haqq b. ua: nae '' a ''ad funde olfius habet in Biblioth Hebr. , nomen sola ut videtur conjectura ex illis ompositum, neque ullius fidei. - Quod patriam attinet, mira quam supra ex inscriptione libelli de accensibus attuli Tiberiadis appellatio Drτ a apud alios etiam auctores hujus commemorationi adjuncta est, ut apud D mmchium ichio fol. 26, b occurrit, et Eliam Lev Μasor praef. 3 fol. 11 ed. Sulab. qui vel ex inmchio vel ex inacriptione illa hausisse videtur nec praeterea ullus ejus usus deprehenditur. Quas quid ibi velit, neuter signifieavit, nec ex recentioribus quisquam probabilem ejus sensum attulit Seb. sinsterus de oesia Ρaphlagoniaol cogitabat Buxιο us punct. p. 65. malebat m ex Asia vel in Asia, melius antiquum urbi nomen, antequam Tiberias Ocaretur, esse suspicatus. Hoc a vero proXime abesse videtur. Equidem symbolicum nomen duxerima vel 's' a ,n h. s. munimentum Dei vel munimentum meum Deus est , vel ' solatium Dei nomen pr. masc. in ipso . . obvium l. Chr. 24, 18. eh. 0. . . - Aetatem autem ejus ani θ maforet hicam esse, vel inde liquet quod in punctando aliqua usus est libertate, quam a-aοrethae sibi minime arrogabant, notandis codieum variantibu eontenti.