장음표시 사용
21쪽
a quibus universam codicis sacri recte legendi et scribendi artem apud Iudaeos traditam repetunt 'in Inter hos principem locum obtinebat ben- Ascher, cujus et eodex jactatur summa cura descriptus et multoties per longam annorum seriem correctus primum Hierosolymis deinde in Aegypt asserAtus ut ex eo libri corria gerentur, inde Aegyptius dictus , quo omnes teste aimonide n niteba tur et etiamnum sertur lectionum variantium collectio inter ipsum et aequalem ejus ben-Νaphtali in controversarum, quas et ipsas sequunt randaei' in. Rusdem sertur libellus de accentibus rh3thmico sermone conseriptus, qui
bibliis rabbinicis a Felice intensi a. 15IT Venetiae editis in calce subjunctus
est, uti cum aliarum observationum masOrethicarum sarragine confusa et multis
mendis foedaia, prout in codice quodam invenerant editores, iisque ipsis parum intellecta ut in epilog latentuo; cujus potiora alter bibliorum rabbinicorum editor et Morae instaurator, R. Jaqob ben-Chrita, visorae finali ins ruit' in Tractatas antem de aecentibus, in honte illius sarraginis positus,
9 Duplio illa quidem continetur laude: l recte legendi et pronunciandi peritia, qua illi uni omnium excessuisse feruntur ut iam apud Chaiugum a accurate et emendate describendi et punctandi solertia conservandaeque verae lectionis fide; proinde universae Iudaeorum circa textum a traditionis lana ac fundamentum, posteriorumque librariorum n o diversi hi quidem. ab antiquis P 3L' l. e. codicis . peritis criticaeque s. principibus , punctatorum rara pa), orrectorum vel Masorestarum et Grammaticorum duces et Principes praedicantur. Videat Buxtors de ant punct. p. at s. LM atto prolegomen ad una grammorag. della ling. br. Ρarm. 1836 p. 23 not. et f. o. 0 Μaim Hilehoth A. Tora 8 4 p. t. Levitam M. Hammas fol. 8, b et Buxtori.
li Hujus nomen et ipsum apud sequiores plenius sonat apud Balmesium et Eliam Leril .ec. Iaqob ben-Νaphtali, apudGedaliammo sche ben- David tribuΝaphtali. almesius duplici eum ornae epitheto di et in ori ben Ascherum non item, ad quem transfert Buxtori. p. 263, , quod quamvis proprio Μarte dixerit, certe non improbabili conjectura verum caetera omnia Babylonium fuisse, Babyloniosque Iudaeos ejus lectiones sequi, non minus quam principes academiarum fuisse duumviros istos, nil nisi commenta sunt temere ab Elia Lev. serta I. c. Ibi cum verba frenaequatur re odia, interpres germ. d. Semle p. 36. do academiis mas ore thicis cogitavit vertens Reyre in re plagare ), quas ipse Maati I. c. passus est sibi imponi. Sed istae nec alias auditae sunt, nec tali formula appellari potuissent, siquidem hoc nomine retarier jumdicae tantum scholae veniunt, re dura ira rD autem vix hebraice conjungi posse videatur. Hinc non dubium Tridae ad sequentia trahendum, ut haec sententia efficiatur: in as Ora nomen alterius esse Iagobum ben-Νaphtali . quod quamquam nostram ora nati non omprobatur, ubi tantum tamen mias de sua non temere dixerit. 12 De auctoritate en Ascher apud Iudaeos . umore ant punct. p. 26 s. Luzetatio prolem. p. 23 not. qui ejus punctationem geri plerumque observar ait. Morem elua auctoritatem esse quam Morotharum, qui codicea religioso sequebantur, Mahnonides quoque te latur Seph. Tor. c. 8, cf. suPra not. 8.13 In hae ipsa v. tori quidem haec omnia magno labore ordinata et aatigata ad cal-
22쪽
L e. libellus de subtilitatibus areentuum s liber grammaticae subtilitatis dea . nam grammaticam ut subtilem et a uratam rerum minutissimarum disquia sitionem p pn vocabash; deinde iterum in exordis ' PT 'πο. aut autem ejus membra in aeter sarragine ita disjecta, ut quaenam huc reserenda sint, et num continua sit ejusdem auctoris disputatio, an diversa diversorum Dagmenta, incertum sit: nam rhythmi quibus sermo non in primo solam sed in aeteris etiam quodammodo ligatus est, in praeceptis grammaticis et mas rethicis, tanquam sapientum dies vel sententiis, apud Iudaeos, ut apud met ros orientales, de sunt usitati, ut ex his solis manum ben- cheri agnoscere vix possis. Sed cum antiquitatis indolem gerant, nec multum intersit cujus quidque sit auctoris scire, liceat haec, ut fieri solet, ad ben- Ascheri nomen
I Primum quidem fragmentum s. capitulum post epigraphen accentuum recensionem sistit. Oratio tota rhythmis ligata, ad cujusque accentus arminationem accommodatis hinc figuris et imaginibus poeticis parum aptis turgida et satis obseura. Recensio dominos quidem distinguit a ministris, sed ita ut non raro confundat. Dominorum dram numerum duodecim onstituit, secundum luminum coelestium numerum nempe odiaci, cujus in astr logia orientali usus praecipuus); qui numerus sequioribus etiam diu mansit intactus, quamvis minime aptus et sutili ratione constitutus. Initium ducit ampho h quemadmodum Chajugi etiam tabula aliaequo; 2 Ainnae in
cujus mentio cum statim Tiphchae, utpote cum hac eonjunctae, aleeta sit, sequens tari non alterius aecentas nomen propr. esse Videtur, sed verbari non ad ad Athnaeham reserenda et sic vertenda altera est haec
esse dicitur, anterior et posterior; DTerea meres h s simias maz i. e. arqa; 0 Schis r i. e. Munuch et Mahpaeli, qui apud antiquiores ram ' tu vel ' 'n': et ' pzi et audiunt, ac proinde voce Schophar comprehenduntur, Mercae oppositi II P μω; 2 'on 'IN . Hos dicit
esse plenum et non desectivum accentuum ordinem, ita inter se connexorum ut
eam, orae una positurum se esse dieit ae libellum de accentibus aliaque nonnulla praetermivit, forte linis obscurum et mendosum visum, ut eoniles Luzaatio proli. p. v. not. l. Pro eo alium dedi libellum de acuentibus' Porta Mentuum dierum , quem ipse composuit ut infra ostendam.
23쪽
miles et dux, similitudine ab agmine militari desumta, qua mullis demum
seculis post scriptores usi diversos distinctivorum ordines commode illustrarunt. Ministros vel ' UVI ut in elausula autem septem recenset hosce: θ - ἰώ admali, quae semper superior Π, Π , eadem tamen descendens et ascendens I, In Τη satis obscure dieitur;
mixta quae vox sequioribus modo argam modo Ierachum indicat); DG res ah Gamehali quae a dominis V diu non separata dicitur h. e. i ter dominos quoque reserenda; 6)z U T)GGa cum omni accentu GH eta apparens i. e. Metheg. Hi in clausulit adjecta semper conjuncti P et suaves lom h. e. ad decentem et suavem vocis modulati nem quae Iudaeis nunc, et conjunctivorum praesertim pertinere dicuntur.
In his mira quaedam et sere inaudita. In dominorum recensione nomina prorsus insolita si a x ri, de qua supra dixi, discesseris Izzun et I ri r zac. u.rum ille eum infra habitare , duabus virgulis definitus , et rursus quasi supra suggestum 'positus dicatur, si quid his tribuendum, haud scio an sit 'garmeli Munach 'siqatus qui a sequioribus uno ore ad I dominos refertur nam quominus demere duplici cogites prohibet
tum quod haec et extraordinaria plane est, et a nemine Iudaeorum interra minos habetuo alter vero haud dubie est ager, ut apposita voce I ,2 IBnu non obscure i nitur. Standri vel Stans alias etiam obvium ar- qae nomen Τ in sed in poeticis tantum libris, et ejus potissimum quae cum 9adma vel alipacto composita inter ministros censetur. In ministrorum n minibus inauditae formae femininae a R BRI et prima pro masculinis ignotum autem prorsus P ur no cum claudat agmen una cum cia, et dicatur in omni accenta , vide an non possit esse 'siq, π ς dierus h. e. accentus dominus secundi ordinis . a dominis proximus cs. Nis). - Sed magis etiam mira recensionis interna indoles et ut quae non holum admodum sit desectiva, sed etiam dominos eum ministris ridicule Gn-
14 Eadem formula de Sehopharo paulo anta utitur. Hic enim, ut Radmah, superior ton dieitur ribτ abj, unde etiam species ejus dicta, erea autem inferior Eub)Apud sequiore vero formula 'ντο rib τ de aeeentibus quibusdam poeileia dupliei forma vel
sede utentibus usitata, praeserti merca Μahpachata. 1 figura petitum videtur, quae in eodici a in litui similitudinem recuritata satis lonago ambita superne in extremas literae apicem deseendit, ut vel fuscinam vel aqtine e Pelii effusione, o fere ea tax ractam referre videri pomit.
24쪽
fundat. Donfinis quidam admixti ministri erect et Μunaeli qui tamen inelausul dicitur saepenumero ministrare si sit superior); ministris autem tu pius etiam domini 'bis, et qui jam antea inter illos recensiti suerant, Ge- rescii et a leph parvus imo inauditae prorsus, ut vidimus, Gereschali et Z
qephali parva. - Haec omnia ain rudia tamque sunt imperita ut ben-Asch ro vix tribuere possis, nisi statuas tabulam et poeticos accentus respicere et vitiis admodum depraVatam esse. II. Sequuntur, paucis interiectis, caeteris obfs maforethicis interspe sa praecepta quaedam de usu accentuum, ministrorum praesertim ejusdem domini alternantium, singulis distincta inscriptionibus plerumque voce I signum . e. r. capitulum vel index disputationis, deinde disputati ipsa); similiter rhythmis, quamquam passim liberioribus, ligata primum de ministrorum ante 'bhirum et arqam alternantium ratione deinde de simili ministrorum in libris poeticis discrimine denique de Ga j s. Μethego et 'si qo. Haec fere omnia, exceptis poeticis, apud midenhesmium partim cum caeterorum praeceptis, ben-Bileam praesertim et Masorae, pro more collata. Sed ut quid noster praestiterit appareat, jam singula breviter in
conspectu posita considereinus.1 Primn locus agit de ministrornm 'bhiri alternantium, Dargae h. L N, is V Aram. i. q. Hebron in catenula, ut apud Chajugum, a figuri dictae et Mercae, ratione. Quae sic constituitur, ut si ministrum et 'bhirum tres reges vocales intercedant, arga ponatur, si duo vel minus, Mercs aliter ac apud Chajugum et ben-Bileamum, quorum posterior rectius duas tantum Vocales vel unam cum Schev Dargae imponit Excipiuntur, ut apud sequiores, tres itemque tredecim vel potius duodecim, Ioel dubii vel controversi, ubi plerique codd. quamvis desectivo numero Dargam habent idemque 'siq intercedente semper fieri ait, et si adsit nomen divinum Uin' eta hinnire l. c. sol. 27, b eum dixerat ben- cheram in citandis illis tredecim duodecim locis alios misisse in amrali huc relatos, alios commutusse remque ex fontibus mss. eruere instituit tamen eosdem Ioeos D'fert, uno excepto Ies I9, 25, etiam in Masor et orta acc. misso, pro in cum istis habet 2 Sam. 20, 6 sic vero tredecim reveru efficiuntur); nec plures duodecim locis, vel si tres priores addas, Diadecim ex codd. suis et Masoris mss. prosem Sequitur aliud capitulum, nova inscriptione distinetum sed eodem pertinens de 'bhir ministrum sibi Mercam in eadem voce scit pro Me
25쪽
thego adsciscente, si nihil nisi Sch 'va mobile intercedat h. o. in syllaba pura Methego apin, in Seli 'va et athaeli Chat. ath. in tribus tan
tum locis. dein cunon apud ben-Bira inum et in Poria accen iuuin apud Heidenti fol. 26, b sed accuratius traditus, missis etiam salsis exemplis se.
quae anaerusi areno; alonymo quoque Observatus, sed nec Masorae nec editionibus notus βλ.
2. Alier locus est similis de Zarque ministrorum, unachi et 3Iercae, vel potius de Mercae pro Munucho arquin antecedentis conditionibus perperam inscriptus N,IN I l ratio ad mae, quod haec plerumque praecedit). anones sermonis quidem rhythmici ampullis obscuriores sed argumento ipso sere iidem ut apud ben-Biramum et in ortu accentuum, quaedam tamen propria sibi vindicantes '. Integrum locum exhibuit Heidenti sol. 7, acum ben-Biram collatum, sed non sine mendis De singulis v. append. L3. Tertio loco veniunt quatuor vel tria potius capitula de versuum in libris poeticis tum initiis tum clausulis h. e. de ministrorum Mer
cae uri, in serior et Μ unachi I,δ'u' , superior alternantium
si in diversis versus ditionibus. Haec pleraque recte et accurate sunt tradita, istaeque reliquiae tanto minus contemnendae quo pauciora de metricis accentibus exstiterunt vel nobis servata sunt Iudaeorum praecepta Primum cap. demunachi et Mercae ratione agit in initiis versuum b. e. ante Zarqam,16 Locus iste de distinetivo ministrum suum vel subdistinctivum in eadem vocemetheo loco assumente multo Iatius patere constat. am praeter aqephum et Gereschum, quibus hoc certa lege et constanter fit, aeteri etiam plerique idem passim imitantur, ne thnach et Siliu qui et subdist. Tiphehil et ministros auos assumunt , Tiphchali, 'bhir, Paschia, Rubla, ipsique ministri distinctivorum vicem gerentes, merea, ahpach et Dama et eadem quidem numeri lege, ut syllaba et requirat ethegum, et praee edatur ana crus aliqua quae quidem hucusque fere neglecta fuit). Verum loci cuique sunt tam pauci, inquo his tantus codleum et editionum nec raro etiam Μ orae a caeteris magistris dissensus, ut ratio sit admodum fluxa et precaria. eque hoc mirum nam erca et Tiphchah, quae in codicibus nec non an liquioribus quibusdam libris impressi etiamnum virgula recta non inflexa signatae deprehenduntur ac levi tantum inclinatione Inter se differunt quemadmodum etiam superiores ejus dem figurae admah, Paschia et Gerescii , primitus figura non diversae amethego fuisse videntur, neque etiam vi, at eum distinctivis suis in eadem voce compositaemethegi locum- oecupabant quod et testantur nomina huic cum illis communia, a 'arte eummereah meajjula eum Tiphchah; quae proprie sunt Μethegi nominati ad illas translata. Utique enim hae ex ethegi virgula ortae, vel ad sinistram descendente I , unde laetus est eoniunctivus Μere , ve retro ad dextram V, unde distinetivus Tiphebah pariter areae et Paschia ex Radamati . o Caeterum isti eanonea eodicibus et edd. nostris Parum apti, ut magistrorum solertia operam fere perdidisse videatur quod in eo maxime cernitur quod Μunachum cum Walqo in duobus tantum loeia inveniri dicunt, cum in innumeri ait, et omnitim altatissimus.
26쪽
ubi erea recte dieitur obtinere si adat aut in primam literam an in alteram praecedente Seli'va vel syllaba agemata, exceptis tribus locis bimunach post Ill. agess. - Iterum cap. de clausulis versuum de Μ nachi tmereae ante Siliu qum ratione agit, ita octe constituta ut ille adat aut in primam literam aut in alteram si praecedat tantum Seli'va vel Chaleph Pathach si vox parva aqqephata Mercis quo dicto cum Merca niinis aretis finibus coerceatur, in tertio cap. quod eodem pertinet commode additur, caetera omnia occupare ercam ' Quartum vel tertium potius dem unach et Ga j ante Tiphcham anteriorem disputat, sed ratione parum liquidus de quibas quod tradit eadem voce conjunctis, nec odicibus nec ultorum praeceptis consentaneum v. in append. . 4. Cap. Ira 'bnio inscriptum breviter tantum demethego praeciapit scilieet esse in voce ubi sequatur Seli'va et athata Chat. Pathach vel Sch via simplex, appositis etiam exemplis ubi sequitur agesta excidere vero ubi sit Haqqeph. 5. ostremum cap. 'siqi rationes, de quibus caeteri silere solent, satis copios et bene exponit, quinque hasce afferens a dirimato easdem sit ras in duabus vocibus conterminas, ve 2 easdem Oees repetitas, vel 3 quas religio vetat conjungere, vel 4 sensus suadet sejungere; 5 accentes s eo junetivos , h. e. vi distinctiva imbuat. Hunc locum miden ἐ-us in librum suum lat. 3 integrum recepit, ejusque verbis 'siqi usum doeere satis habuit.
Haec in primo appendicis bibl. rabb. 517 solis dispersa, sere
sunt quae ben-Aschoro tribuuntnr. Sed praeter haeci post longiua intervallum a se nndi solii pag. aversa iterum occurrunt duo fragmenta de accentiabus, quae tamen ben- Aschem posteriora esse tui ex ipso argumento et semmone non rhythmico augurari licet, tum vero inde ortum est quod in alterius fine varietas lectionum en- Ascheri et ben-Naphtali citatur. Primum timc n, N' 'cur ni, inscriptum tabulam accentuum exhibet, vermn ita comparatam ut loci quidam . . sistantur cum ac ritibus euique --
cabulo additis, velut Gen. I, t N a cum Tiphchali vel archali quae hoc quoque loe agmen ducit, ut apud ben-Λseherum et chriugum), NI eum Seli haro Munacho , προς in Athnachia, et in seqq. Μcarie inereali, D'chi Vm h. e. mphcha ante Sillsiqum, de quo inira ad Chriugum dei
de alios locos cum caeteris accentibus, ita sere selectos ut ace distinctivi onmministris suis sensim exhibeantur, post Tiphcham et Athnachum hoc sere ordine procedentes: Zaria et Suolis, Apae et Paschia. Zavph magnus et a
27쪽
vus, ager magnus et parvus h. e. ara Pharali, esseha TeI. parva), P se rela ), adma Aa'la M. eum serescii ete. In his plures duplici nomia ne occurrunt, ut Scho phargadd mmunach quo nomine etiam apud Cha-jngum venire infra videbimus , B ποῦ ' de Athnacho primam versas vocem oe- eupante, , e or lanis h. e. linea vel virgula i. q. m apud caeteros deviamst Gereschi vicario ante mlipaehuin); antrum autem plane quod pro SiliuFvenit Da , in seqq. su loco non memoratum. - iterum fragmentum: ' v I EB Uro Ap praecepta quaedam sistit de conjunctione ac n- tuum se distinctivorum cum ministris suis: Retri cum Manach tam simplici quam duplici aut eum Dama composito; 'bhiri cum Darga aut reis; aseh-tae cum Μ pacho aut Mereah. Quorum primum huic proprium et alibi, qua tum memini, non obvium Τη alterum simile illi quod apud ben- eherum, sed mim e lose quam ab illo traditum, additamento tamen auctum de praecedentis vocis accenta Naisa vel unaeti , quem seqaiores etiam respicere solent, sed
Singula vide in Appendie L ubi textum exhibui quantum licuit emen
datum et notis illustratum. 2. Iter duumvirorum est qui grammaticae Hebraicae pater eelebratur, R IDDAH cognomine CHIU Vel CHAIaυ notus ' , qui circa a. 020 40 p. Chr. Fessae in Mauritania florebat, urbe tum stadiis literarum Hebraica-18 Motiua aliis Nurio unde 'urn in Mora ad Lov. 18, ε de voeab isthnaehaevia , quod Resonymus recte exponit pelvis inversa quam figura Athnachi refert, atri Hebri Syr. prosternere, et Taim. Verbum Proprium vasis inversis aliisque impositis ube divini; Ad oeem autem versus primam eum restringat Miam Et Levita, vide an non sit adiri Chald ima pellere, prio festinus, Nn mo impetus, inde diutus quod ibi festinanter apparena novi re. spirare possit, a quo Athnachus diotua. 9 Alteram ejus partem v npud Heidenh. g. M a sed non allato auctore. 20 Hine exempla mereae desumait Maidenh. Iurio pta ipsa ex ben-Biram a Pori am
oreis, N. Cognomen illud P apud nostrates vulgatum in Lug, eum ait Arableum, nune pha id vel Chai Q invaluit, ut jam apud Balmesium Luzgatis proII p. 9 . Vis autem cog. nominia prorsus ignota unde variae conjecturae, quarum novissima a Leberechtio in ephemeridibus Halensibua a. 8M prolata corruptum eas opud Berheroa ex Iachia.
28쪽
rum inter Iudaeos insigni Hunc iam dudum constabat tres de nibiisdam grammaticae Hebraicae cupitibus composuisse libros, ex linguit rabici qua auctor pro illorum temporum more et rationibus conscripsit, non multo posta duumviris clarissimis Mos ΕΗ fit GEqΑTix3A et BE Egna in Hebraicam conversos. ni postqtiam diu in bibliotlietis delituerant, nec nisi in paucorum notitiam venerant ut Io. urini et Bieli Simonii, quorum citationibus innotuerunt et jam tandem nuper in publicam lucem prodierunt Horum tertius, R de punctatione ed. Duk. p. 179-204 tum de vocalibus agit scilicet iis quae solis pnnctis continentur α -- α - , nominibus athach et ames comprehensae, quas Chriu in libri primi prooemio eo
sulto se dixerat omisisse ut nimis a proposito suo remotast, tum de accenti
r ara τ' 'p'an inscribitur 'λ, primum vocales ames magnum et parvum, athach magnum et parvum, caeteraque puncta rach va Da-gesch Rapliei iterunt recenset deinde ad accentas ipsos conversus primum catalogum texit, et dominorum nidem cum ministris suis vel subdistinctivis compositum, hujuscemodi γ=i:
22 Grammatisthe werke des R. Iehu da Chai tu aiis etZ aus er unclinermand schrin etiam erstenmal herausgegeben und mit uten versehen o Leοροω Dukes. Sintig 1844. 200 agg. 8'. quae editio peris una cum Waldo editi, quod Bettrage ur eschichie deralter Auslegian und Spracherklurun des A. T. inscripserunt, tertio tomo exhibetur. Est versio Aben egrae, cujus praeter hoc nullum aliud innotuit exemplum nam caeteri codd. omnes eqatiliae versionem exhibent. Verum hic textus satis male habitus, tum editoris incuria tum ipsius odi eis vitio, et foedissimis mendis inquinatus. Accedit quod versio ben eg rae a Geqatilianu, cujus specimen editor adjecit, Valde discrepat, non verbis tantum sed ipso argumento. Indo veram auetoria manum nisi ex Arabico archetypo cognosci non posse intela ligitur. 23 Huius ratio a reliquorum satis diversa, tam argument quam forma am cum illi de verbis nomalis . infirmis accurate et copiose agant, hic in definiendis tum formae cujusque vocalibus tum accentibus h. e. in praeceptis ad oees recte vocalibus et aecontibus efferen das versatur, quemadmodum libelli instituendis lectoribus s. s. inservientes; neque id conis nua ratione et certo ordine, sed ex diversis tractatuli vel fragmentis, plerumque iri 'τ inscriptis, compositus. 24 Titulus nomen exhibet latius patens' pra unetorum . . vocalium et Oeentuum et ipsum tractatus initium a vocalibus ames et Pathach. Seheva te exorsum repetit vocalium caeterorumque punctorum mentionem, quasi haec Prima esset ne longa de eis praecesserit disputatio. Patet proprium tractatum esse et a caeteris alienum, quem pro rudi ejus rations
24 Intra in appendice II. uno locum exhibebo ut habetur in odice Helmanni Iosephi Μichael, amburgensis, honestissimi viri nuper defuncti, qui BPographum humanissime me
29쪽
Inde sere absolutus, supra quam exspectaveris, nec quicquam nisi illa sum mittens, qui tamen in ultimo capite p. Is occurrit imo vero abundantia quaedam exhibens, ut 'chi, aut diversis nominibus his memorata, ut 'golisi, Geresch Μunae, Nomina sic ut in antiquis tabulis usitata, exceptis Schis rere ι, μομα , p, R, Npia et ' , quae alias vix occurrunt aut alio sensu. Et Scho α quidein, Munachum significans, hoc notuine etiam in tabula altera ben- cheri fraginentis subjunet occurrere supra Vidi nu3Huic autem Seli , p, videtur esse oppositus, ergo i e Sch. αι- quod cod. Monae habet pro Ia i , sorte in , p, p 'ΤΤ nauditum et mirum prorsus Mali paelii nomen pu Denique per se quidem non insolitum Tiphchae nomen, ut in tabula illis post en- Ascheri agmenta idem eii minis p. 97 formum obvium Sensus quidem per se non obseurus est enim a rim impellere se ad lapsum, unde ex s. 62, 4 sorte mlapsa, prostrata, et V impulsio, prostratio ex s. 56, 4 273 quibus Tiphchali appellatur simili ratione quam N I fatigatio, scilicet B, dprope finei sententiae positus anhelum dicentis spiritum ac paene exhaustum et labantem indicat. Sed quid hoc Ioco sibi velit, longe post Tarcham iterum Veniens, non liquet, nisi sorte eam innuat quae est ante Silluqum ut in tabula modo memoratu. Nominibus addita sunt h. c. symbola s. ignam nem0nto voces memoriales, in araminatiem usitata tum literarum 'o
a. At in cod. Μonae est Nun pDd, quod paulo infra reeuriit ubi demethego invocem aqqephata disputatur. a ario vero proprium methegi nomen esse in 'd er' sam translatum . supra not. 16. Est virgula s. linea producta se ex unoto pu. 27 APud sequiores pro unacho exstat etiam Ea, quod forte idem, et e illo Ormptum.
30쪽
insumque, uino accentuum, sed ne numero ne literis tabulae nominibus ac in indata, et sine dubi aliunde petita. Praemissis his nominibus eorumque symbolis jam accingit se ad ali tum quod in inscriptione praestandum promiserat, ut Oriun rationem expli- iret da 'in Sequuntur, ut apud ben- cherum, praecepta quaedam ad definendum usum servorum ejusdem domini pro numeri ratione alternantium in Mercae et Mah pachi ante Paschiam; orcae et
Bargae ante 'bhirum; ad mae et unachi nisuhi 'mo
r eurit scit ante Gerescham ejusque vicarios. Nainerum a quo pendet horum variatis perinde eo metitur prout quisque aut in primam liter amant in sequentium aliquam adat h. e. prout ictus levi thesi s. anaeresi praecedente aut suffulius est aut destitutus); quod in adinae cum Munacho variationem quadrat, at in aeteris rectius a ben- cher et sequioribus ex
vocalium vel potius syllabarum numero repetitur. - Addit alia apud sequi res non obvia: aD Brin Vmuz I Pa ratio discrimen Μ aqqephi cum Metheg et Μ unachi h. e. cur vocula ' in quibusdam locis inodo unachum habeat modo mMephum cum Methegor quod ita definit, ut
si sequens aecentus cadat in primam literam, appareat mnaehus, si in sequentes, Maqqeph cum Heth. canon sutilis neque nostris codicibus consentaneus.
b, Cur a ephus in eadem voce pro ministro sibi adjungat Sehopharum uiodo inferiorem II i. e. Munachum, modo superiorem I,V nil quod eadem ratione salso ita definitis si accentus in primam sit cadat, superior ponatur, si in alteram vel tertiam, inferior 'h - os aliena quaedam
non ad accentuum sed vocalium locum pertinentia, alia venit quaestio accentu-
28 quorum priora duo etiam in eodice Iudae ben-Biram tanquam Chaivgi prae-eepta hae inscriptione: Iprivri Ru i. e. dictum Iae hiae Chajugi grammatici ap
pendiei loco exhibentur ubi exstant in editione en Biram Parissensi. 29 rite ab de unaetio opposito admae etiam apud en miramum. tibi siemereah opposita unacho appellatur, ut supra apud ben- Ascherum vidimus. 303 ad mammagistri Judae voeare solant, sed est Paschen, subdistinetivus Zuqephl. 3li verum horum rationem ne aequiore assecuti sunt, ne ipse Heidenheimius, qui fol. 13.14. recte quidem vidit utrumque non cadere nisi in alteram aqephi syllabam vel potius quam praecedit an aerusis aliqua , unachum vero in eam quae Μethego apta est h. e. puram , sed alterius syllabam, ambagibus deseriptam, non Perspoxit esse compositam, nee hunc agnovit esse anchlam. 32 Cum idem fere sit quod apud sequiores ' , ut statim patebit , hane eod. Μieb. ectionem sequor, ut in Punctandam h. e. elatus a. elevata voce pronunciatus, ut is νόquod inde intelligitur quod praeeedente anaeres ictu altius erigitur, quemadmodum eadem de caus, unachum in admam attolli videmus.