장음표시 사용
31쪽
, p, sunt isseis innaehi et si in priinam liti codat, ante Zηquptam esse,*,p, ante Athnaetiun vero 'N Ira, si in sequentes, perinde ante aq. ut anis Athn esse a. Vides idem sere discrimen esse quod apud sequiores in nata statuunt inter Illui v et 'oharbe oa Denique diserimen ager magni et parvi ex servorum, Ieracti et Munaehi avi c h. l. dicit . diversitate desinitur. Supervenit inopinanti alius traetatus et nova inscriptione a prae dente distinetus zm Uc N pur 'rapE quemadmodM ser. bellus
ben-Biranii , et argumenti plane diversi. Hic et ipse accentus recen et, sedeuratius in sex classes et ordines divisos. Primum in prosaicos 1 aurarum V. T. et metricos irium libb. m. Deinde prosaicos . I dominos cin P et 8 in inistros. Illos vero in tres Ordines pro cujusque Ono vel eantu h. e. pro eo loco quein quisque in versus s. periodi inodis oecupat):1 r M' , cui Meenset agerum T listham et Tarsam Gereschum); Mn curi, cui inhiulium, aqephum et Athnaelium; D , Π, quo reliquos deputat Zamam, I 'garmeh, R'biam, 'bhirum, Tipheham et Sitimum prid); sone satis obseura. Similes tamen apud ben-Bir anum Murrit qui pro nPπ' planius habet m,m et pro Inm, paulo distinctior, sed non minus impedita de qua insta). Numerus 12 dominorum, qui et apud be Ascherum,
hinc apud sequiores obtinnu, quamquam frivola ratione constitutus. Μinistrorum catalogus et deseetivus et pluribus domuns eorruptus quorum nomina ex Tiberiens in lingstu , ut ait, haecce: B Is inunach), Talain parore
-, Schia MDin h. l. forte pro Damia, quae bon- Meher eodem nomine sod Aramaico ,π π, aliis sta a sors torta et idem sine dubio qui supra 'm i. e. Tipheliali . - Metri ei trium librorum et doluini et totidem ininistri numerantur domini quidem et ipsi in res ordines livisi:
eodemque Mine recensitos videbimus apud Simsonem Hann-dan qui hausit ex Iudati ben-Biram)r unde eosdem esse nominaque eodem sessu accipienda patet. Apud Sinisonem vero 'bia eum quoque complaetitur qui nobis rubis errectatus; να-- est Malipaeli et admali Pesiqo suffultus P, qatus); Atmin est Tiphelia anterior inde dictus quod eodem modo acrenius
333 i. q. positus, solo insidens. Idem omen apud sequiores pro AE' hi '' enit, acit Hebraicum pro Aramaeo, ut ait Heidenh. Di.
32쪽
figura ante ipsam primae literae vocalem retrahitur , ιμμα recte dieitur qui nobis male aebia Gereschatus audit' nam quae R bro ad dextram apposita est virgula non est Gerescii sed revera Tiphchali, cujus et locum et vim habet . Iam vero ordines illi in quos distinxit dominos singulis satis apti esse intelliguntur. Patet enim eos qui ad priores Ir reseruntur ager Zama, 'bhia' - revera elevati esse toni Mod toti , caeteros, qui temtium m J7 constituunt, ubi ratio ad finem periodi vergit, cadentis et depressi Tieston, quod et sede accentuum indicatur. Hinc prosaicorum diarisionem depravatam esse putaverim. - Ministri autem perversissime idem sere octo exhibentur qui supra in libris prosaicis nisi quod Λκ'tali desideratur, quod tamen Iapsu tantum factum ex numero deinde allato apparet); additis semen duobus, Schophar nn pro quo eod. Mich. I Ru): undei clausula adjectu numerus eorum decem constituitur. Haec tabula a sequioribus, ut ben-Birami lapn Sinisonem, satis diversa est, sed lucis inde aliquid petere potest. Ibi enim inter ministros 1 r Tiphchali, et ea quidem quae passim occumrit in ditione Athnachi, vel eorum qui hujus locum occupant, ante Mercam, ministri plerumque munere fungens. 2 Sinno vel potius in norith in Zama ah-pachum vel ercam in eadem voce, si prima syllaba sit pura, praecedente de nominis ratione . supra not. 15.). 3 Schophar nn Aram. i. q. descendensi. e. infra positus, in serior, quod saepius, praesertim in metricis, occurrit oppos
Munachum a admo modo Mercam amunata distingui supra vidimus. Sed de his vix cogitandum, cum jam adsint in tabula. Rectius Veromeream mali pachatam esse duxeris, quam ri, O appellant Iudaei certe μquiores non ben-Biram et Simson), pro quo etiam simpliciter dicituro P,
respecta tantummerca, ni primaria pars ac sere unica in hoc aceentu constituendo tribuebatur, unde in codd. saepissime sola conspicitur, quam a Judaeis specie deceptis constat non pro domino agnitam esse. Haec excipiunt observationes de uecentuum dominorum consecutione: quinam restes possint, et quoties quisque repetitus occurrat ubi obiter et ex abrepto de discrimine in figuris dominorum et ministrorum signandis observando illos scilicet ad laevam seribentis 3 sed Miam legentis poni, hos contra); de Irali hibit lππτ' qui ra separatus se a nexu cum seq. i. e. distinctivus, interpungens ex dominorum numero, et Ga j ex utroque mi tendo. ostremo duo versus exhibentur, in quibus undecim 'cur distinctivi habentur, ni unus tantum in utroque desideretur 2 Reg. I, 5 Heg. 39, s.
33쪽
Fragmenta libelli ense Ascheri de accentibus ad calcem bibl. rabb. ed. Fel Prat. I517.
Initium . apud Dukes liternis mittheitI. p. 120. ex cod. Luzzatii. - a cod. LuEE. 'o 'rid. - Alluoitur ad eh. 8 8. ex mente Talmud. egill. ab cap. l. fol. 3. e dar. f. 37 2. - 4 cod. ME. 'r'ro. - alluditur ad erca etymon. - an Bam saltat, uo illure transsilit, discurrit esseq. opinor pro Urim testa se conjunctus sine ruptura . Eadem formula infra II, 2. ubi tamen 'r' ex Jes. 9, 183 eodem sensu. - lusus etymologicus in 'ri et ' a 'n et . - γ etymon asthiae. - is hoc alludere videtur ad ager una.
34쪽
II. iraeeepta quaedam de usu ministrorum. i. me Damae et Μercae ante 'Mirum alternantium usu.
11 Sic pro η'u' legendum esse rhythmi sequentes suadent. - 12 pro Tu mmae vocabulum. - 13 sic legendum ulmeidenh. sol a a pro 'no. - 4 se arion', ut in seq. cap. - 15 non est locus proprius sed initium versas ex quo desumtus sequens. Idem aecidit ortae accentuum non in hoc tantum loco sed et Os β, s. Os 10, 14, et in isto etiam Morae. Unde apud hos omnes falso 13 numerati pro II. - 16 hic locus non exstat apud caeteros nec ap. Heidenh. , qui pro eo habent 2 Sam 20, 6. Hoc addito nume-- 13 locorum completur. - 17 Hic in texta ed salsum est intervallum apposito 'dinatusculo, quod ad sequens cap. pertinere necesse est. Praeceptum ipsum alias non vidi nisi in ultimo fragmento his adjecto. - 18 si les pro re ara, , autem aut ejiciendum aut balegendum.
35쪽
2. me Mercae pro unaetio ante Zar tam alternantis usu.
is i. e. S ua pro rem quod statim. Utraque forma apud Chaiugum et sequiores quoque promiscue usitata, sed usitatior N et 20 caeteri enim ejusmodi loci habent etheg at imo P rire. - 22 i. e. in eream, si vocatam et ben-mramo apud Heidenh. 16, a. - a meidenh. malo nori et ΟΣ - 24 h. e. vel Μunae habent cumma ja, vel merea sine a ja. Osdem ben-Bileam citat tanquam variationis vel discrepantiae aliquid habentes; erte in his codd. 'ariant ut . S. 5, 11 Dan. 6, D. M. 36 6). orta ace silet. ei-denh. in as eod. scr. ad I S. 1, 1 septem locos eum erea notari dicit. - ab pro Ne m i. e. elischa parva. Heidenti habet oriza, sed isti hi nullus locus. Caeterum Teii- acham immiscet plane alienam. - 26 non est locus proprius, sed cohaeret cum soq. 27 M. 36 6. Sed prinia verba non ibi extant, sed desumta ex eh. 8, 15 loeo eiusdem generis, quem pro illo habet ben-Biram quae Exod 36 6 praecedunt non exhibent eliseha. 28 h. e. altera ratio ereae pro unach positae est est appositus. - 29 Formiis explendi tantum rhythmi causa adjecta, similis raria 'a' Heidenh. male ' rictu ai Sc ubi adma tmerca eadem voce conjunctae. - 2 sic recte Heidenh. pro a. - a hoc nomini sequiorum observatum, nisi ben-Bii amo.
36쪽
a De Mercae et unachi in libi, poeticis alternantium usu.
a. in initiis versuum, ante Zarqam.
h. in clausulis versuum, ante Silliiqum.
34 h. e. si servus solus est non stipatus praeeedente admax est unach. - 35 toti idem et eodem fere ordine orta aec. Biram ut equite iet alonymus habet novem et alio ordine. - 36 huno et Porti aco assere, a Bil omittit. - 7 h. e. Μercali. - 38 sed ibi edd. aqqeph habent. - 3s in edd. aqqeph. - 40 h. e. unach. - 41 contrarium, ubi Munachus ponendus, siletur, siquidem ex illis per se patet.
37쪽
e De mnacho ante Tiphcham anteriorem.
ta h. e. si accentus duas voces oeupat ac Μ aqqeph conjunctas, quod mox planius affertur , quarum prima est vocula duarum fere literarum. Hac enini integrae syllabae acrusis efficitur, quae Μeream requirit, utin postremo loco traditur, nd quem haec releranda erant. 43 Falso in textu ed. novum argumentum novo versu et majusculis vocis primae literinsignatur. Non est novum capitulum sed clausula praecedentis, qua supra allatis addit contrario tota quaestio absolvatur. - ε haec aut repetitionem eorum quae primo loco tradita sunt eontinent plane importunam, aut potius ea quae inod dicta erant de vocibus aqqephata alia stipatis distinctione augent irintili. - 45 h. e. diseretae, non Μaqqepho conjunctae. 46 quid hoe sibi velit vix intelligo, nisi sit vox constructa, quae in alterius dition et potestate tenetur. Apud Simaonem dicuntur pronomina, quae cum sint omnium sere Iinguae partium emina, illas quasi possidere vel creare videntur. Voees dein allatae utique nines ministro vel Μaqqepho conjunctae eum Tiphchah. De his autem quid statna noster primo loco, si sint cumma j a satis obscurum. Videtur omnibus Gallam cummaqqepho imperare, ut pleraeque in codd. et edd. sed quis tunc unaeho Ioeus quem h. l. exclusisse inde quoque intelligitur quod altero loco, si absit a ja, eum introducat. - 47 an leg rvo usu: I, ut infra Ante Gaiam certe unachum vix statuerit. - 48 scilicet in eadem ore eum Tiphchah.
38쪽
Chajugi tabula accentuum ex cod. ichael.
as Ilo nihil aliud esse potest quam in eadem voce eum Tiphcha non solum essemu-naehum, ut plerique eodd. sed etiam ciam, ita ut haec sit in sedemethegi, ille toni, ut passim codd. Sed plerumque Munaehus ethegi loco positus Tiphcha autem eum primae ait iterae obnoxia, illum videtur antecedere specie externa . Idem vero praeceptum apud Sim-aonem, qui tum unaehum in Tiphchae vocem adscitum ait ubi syllaba adsit Μethego apta. M caetera quae in. l. sequuntur ad oratium potius quam Reeentuum locum pertinent. - Si te cum eid pro m. In Heidenh. praeterea habet ri m m ribet bis Io,. II, 24. - 3 Haec inserit Hesdenh. - 4 Non est in textu bibl. - 55 Si Heid prori, M. - 6 Non habet eid. - Recte monet Heid. hoc 'si quod quinto loco attulit auctor, esse Liname b. e. Μunachua perpetuo 'siqatus terii ante Rebium voea, et inter distinctivos accentus locum occupans ideoque non esse hujus loci. BALIS TYPIS ERYNEMANNIANI a.