장음표시 사용
1쪽
2쪽
nter ea, quae poti Fimum conducunt, ad Seren morum Principum Splendorem magis magisque augendum, 'sure meritoque refertur vindicatio antiquorum iurium, quae lapsu te oris vel plane evanuerunt, vel . per non usum et obseruantiam ita obliuioni tradita fuerunt, ut fere ex omnium hominum memoria quasi depulsa videantur. Vindieationem autem eiusmodi antiquorum iurium , utique Principibus proin suam esse, hoe a me latius et dilucidivi fuit demonstratum, tam iudelineatione iuris publici Saxonici. quo Serenissima Domus Saxonica praecipue fruitur gaudet, ne Anno IIlI. Dinnae , sumptibus Christiani Pohlii, in forma octaua. a me edita; quam in specimine octavo, siue, in der assiten Probe, vo nauu unbetvsiglichen suus lictam-Ienae annor7 ιδ. sub nom3ne: CLARI MICH. HELMONDI, m iacem publia' cam emisso. De eodem argumento quaedam adduxi in praefatione ἐllius reactatuae, qui Anno r70. Ienae in o ina Hel Ieriana , sub
sequenti titulo, in forma quarta, prodiit : δ istorische scastrices,
3쪽
quantum in me fuit, per alia, in lucem publicam emissa sνipta Spundorem Serenissimae Domus Saxonicae , per vindicationem nonnullorum antiquorum iurium, augere elaboraui. Huc pertinent scripta sequemia: De Procuratura Sacri Romani Imperii, Duci Saxoniae, tanquam Lan grauio Thuringiae . competente, deu
. ringen, 3ueo nimi Botha I732. De summis iuribas, digni- . tati Comitis Palatini Saxonici, inhaerentibus, hoc es : de s
. tenden Ned teni in scripto quodam, anno Iri . Essurdi impresso. De bene fundata praetensione Serenissimae Domus Saxonicae, M Bu grauiatum atque Mareschantum Wiirtzburgensem, Ienae ira . breuem dissertationem orbi erudito communicaui. Porro ad Ducum Germanicorum splendorem augendum, Anno IIIo. schedissema a me fuiι publicatum d de Coronis Ducum. Latim haec maιeria a me deducta fuit in stripto, A. t 31.
gronen, uι caetera ιηceam. Ationiam vero alia qua ex comm moratis scriptis, Parias ob causas, nimia breuitate,
laboνant, cum DEO mihi proposui, has illustres materias si DE lorro vitam et sanitatem, cum necessariis ad tale quis peragendum subsidiis , . seni sime largietur, in maiorem lucem ponere. uitiam iam facio is Sigili A. Giestatis Saxonico. M autem .eo me in hoe institutum Procedat, Prius in genere, et quidem in
4쪽
DUCUM GERMANICORUM ET PRINCIPUM IMPERII MAIESTATE.
Maiestas praecipue tribuenda est D EO omnipotenti. Ab hoc, tanquam ex fonte purissimo omnis pro manat Maiestas in terris. Haec autem-Maiestas terrestris tribuitur his, qui Summo Imperio praesunt rebus publicis. et secum coniunctam habet maximam dignitatem
Μaiestatem autem maiorum Principum Imperii definimus, quod sit grauissimum et excellum summa que in republica dignitate praeditum Imperium, quo quis prae magistratibus minoribus corroboratur, praedis eminentia coruscat, et maxima in ditione aliqua potestate pollet. Hoc clare apparet ex opposito. MinO- res enim Magisiratus, non tanta vi Imperii, non tanta dignitate cet potestate, rem publicam gubernant, quam aiestas in genere denotat aliquid excelsum, magna reuerentia dignum, et . semper spirat aliquid maguum supra hominum vulgus positum. Summa g. I. et amplitudinem. f. II.
5쪽
ε freTIO A DE OvCvM GER M. emplo hoc clarius reddam, eX. antiquitate notum est, apud veteres Romanos Magistratus maiores habuisse tribunalia 3 minores vero subsellia. Tribunalium magnificus erat aspectus, quorum sormam et rationem
peculiarem, ex VITRUVIO optime illustrat BuDDAE-vs ad L. l. D. Iudic. verbo : qui cribunali praes. Altior nempe locus et sublimi erat, ad quem per gradus adscendendum, atque in quo Sesia Curatis constituebatur, unde magistratus ius dicebant, atque deca sis grauioribus cognoscebant, more a Romulo Romanis tradito. Hoc in compendi O MARTIALIs Lib. XI. Epigram m. 99. his exprimit verbis:
Sedeas in alto tu lices tribunali Ei e Curali iura gentibus reddas.
Huic opponebatur palmum, et magistratus inferiores de plano procedebant, quando extra tribunal actus coram iis peragebatur. Hoc enim planum opponebatur Miso ει sublimi. Audiamus MARvIAM v M in L. I. g. g. ad SCtum T PRPI L. aboliti Osem, ait, pro tribunali, non de plano, postulandam esse a Praesidibus. Ex his satis apparet, imperium tuaiorum magistratuum, plus ponderis in iubendo, imperando, et coercendo habere, quam minorum. f. III. Quae, cum ita se habeant, Magistratibus maioribus optimo iure Μaiestas tribuenda est, et quidem insensu longe excellentiori et eminentiori, quam quidem ceteris minoribus Magistratibus competit. με. IV.
Rum cum ita se habera , eo uimis Imperii Princi-
6쪽
ET RIuc 1'vM 1M P. MAIisTgΤΕ. pilus, et potissimum malotibu , Maisas tribuenda est, quia tare proprio Superioritatem in suis territoriis exeriscent. Firmiter itaque tenendum est, Marestatem Prmaeipum Imperii, esse summam in regione aliqua Getanaoniae, seu prouincia, potestatem, et In te continere In perium Summum, quo omnia dirigantur, de eernantur constituantur, subditisque imponantur. Tale Imperium a potestate su mina derivatur in collegia et magias ratus, qui vi delegatae potestatis, .nomine erus, cui principatus in re publica, aut ire regione aliqua competit, tam Regalia, quam iurisdictionem, altam et ba fam, ' administrant, vel procurando reditus principales, vel ias dicendo', vel puniendo sontes, aut inson es absoluendo, vel alia, vi imperii delegati, statuend ns. v.
Non autem aequale est omnium magistratuum imperium, sed certos gradus habet, ita, ut quibusdam anator imperandi et decernendi, quibusdam vero minor potestas tribuatur.
Ηinc orituς distinctio, landata in L. de iurisci.
in merum et mixtum Imperium. In mero Imperio aliquid maiestaticum se exserit k in mixto imperio Variae potestates exercentur, de quibus in compendiis et systematibus iuris, ea explicantur et inculcantur, quae ad utrumque Imperium pertinent.
7쪽
g. VII. Hinc a ICtis excellentior ampliorque potestas, et saepe simpliciter Imperium tribuitur illis, qui Superioritatem in aliqua prouincia eXercent ; minor autem adsignatur potesta S eis, qui tartum iurisdictionem in ditione aliqua habent, non quidem ideo, ac si posteriores omni imperio careant , Sed quod ea potestate, quae Imperium per excellentiam dicitur, destituti sint. Aliud enim est, habere imperium, et aliud, habere Maiestatem Imperii, de quo Videatur Io. NICO L. ER HARTI , disputatio de eminenti Maiestat s dominio. S. VI I. Iure Romano criminis laesae Maiestatis is sese obnoxium reddebat, qui nyagistratum Romani populi ma iorem, vel occidebat, vel ei grauiorem iniuriam inserrebat, quia per in directum laederent Maiestatem populi Romani, VLPIANVS in L. I. ad L. Iul. Maiest. Multo magis igitur crimen laetae Maiestatis committitur, si quis in Principem Imperii Frauiter peccat, de quo instadisserendi occasio erit. g. IX.
Ex his, quae iam in medium attulimus, clarum est, Principibu3 Imperii, imprimis maioribus, . Maresas non posse denegari. Ego enim sic argumentor : Cuicunque Imperii Principi competit Ius Superioritatis territorialis , vi cuius omnia Regalia, ad Statum Regium pertinentia, exercere valet, illi Principi utique compe- .iit Maiestas. Atqui Principibus Imperii, praecipue maioribus, vi Potentatus et Supersoritatis territorialis, competunt Regalia, ad Statum Regium perti hentur, quorum syllabuin iusta j. I S. exhibebimus. Ergo, Principibus
8쪽
Imperii, imprimis maioribuου, competit Maiestari Haee
autem omnia ita intelligenda esse volo, ne per hoc nexui, quo Germaniae Principes Imperatori et Imperio RG mano-Germanico obstricti sunt, praeiudicetur.
Aethiopem lauarem, si hoc loco propositionem
minorem probare allaborarem , tanta enim est scripto. rum Iuris publici copia, qui sole meridiano clarius hoe demonstrarunt. ' Quare nonnullas tantum scriptores attingere volo, qui ante me Principibuου Imperii fl Misatem tribuerunt. Prodeat igitur in medium primo personatus ille Resen o Heromontom, in elegantissimo tractatu : de summa Principum Germanicorum potesaια In quo de Regimine Principatuum Germanicorum, ut 'et de Iuribus Statuum prouincialium, plurima, atque incidenter de Statu Imperii Germanici, ex iundamentis historico . iuridicis et politicis nouissimis, doctissime disserit. Inter alia mihi perplacuerunt illa, quibus euiniscit, contra Imperii Principes non currere usucapionem et praescriptionem. Quoniam praestantissimus hic libellus hodie. in paucorum manibus vertatur, non inis gratum benevolo lectori erit, si haec de verbo ad verbum hic addam. Sic autem hac de materia mentem suam exprimit: omnium autem absurdissimi flum, qui contra Principes a gare volunt ιitulum praescriptionis; Uu- capio enim et praescripsis, a Legumlatoribua Romanis, ad coercendam ciuium negligentiam es inuenιa. Cum enim reipubcteae inie ιι, dominia rerum esse certa et distincta,
Videatur omnino IusTI testate Imperii ma stratuum ma-H ENNINGO BOEΗNERI iorum, quae prodiit Halaedi siet latio iuris publici dς-- Magdcb. Λ. CIa Io CCXXV.
9쪽
docenιe Aristotele ; Lib. a. Politicor. a. Romaπὸ domi. niorum certitudinem aliter non , quam usucapione introducta, obtineri posse, censuerunt. lm c certum constituerunt
temptra, intra quod quiuis in ressas, et u ra ad se per i nentia, inquireret i quo te ore elapso, alter sibi acquis iaquiete et secure teneret. Aua Aosita et Mib omnibus Iuris cra
titulum usucapionis vesie contra Principem alligare. Nam subditus Principis negligentiam coercere nequit. Hinc aris gumentum est tale o uorum negligentiam in rebus et hιri bus cusodiendis commissam, coercere non licet, contra illos quoque non curret UucVio vel praescriptio ; Atqui Princi- pum negligensiam flubriti coercere nequeunι; Prisci pes e nim habent Maiestatem, et per consequens ab omnium legum ciuilium eoercitione Funt immunes. Ergo, etc. Conosentis mecum C A I v S.ICius in L. o. f. de murpat. et VH- eapionibus, Vpucapionem, inquiens, recipiant maxime rea
corporales, excepto rebv. sacris, sanctis, publicis, populi Romani eι riuitatum, item liberis hominibus. Et licet haec lex loquatur de Romano Imperio, quod a nostro toto coelo . disserι , quin tamen ex issem legibus, si sciticei eadem sub is ratio ad nostrum Imperium nonnunquam bonum duci possis
argumentum, non potest Nocari in dubium. Nam ratio , cur res Romanorum Rublicae usucapi non poterant , eraι haec, quia tum temporis, statu existente Democratico, Maiestas erat penes flostulum. Simili gitur modo nec hodie res et iura Principum Germanorum, quia illi etiam habent Maiestatem, usucapi possimι ὰ priuatis. Hic usque supra
laudatus REL FEND So. Paucis adhuc addo, materiam de praescriptione, ad uel ius Principem a subditis non opponenda , egregie illustrasse celeberrimum cΗMSΤIA-
10쪽
FENDso merito adiungimus I OHANNEM SAM VEL EM HEMMiNGIvM, Doctorem et Professorem publicum Gymnasii Carolini, qui in Oratione: quanium strudentia ruris ecclesiastici B. Luthero e v. que Reformationi debeo, quae reperitur in Doct. ERN. SALOΜON. CYPRIANI,
Hilaribus euangelicis, P. II. p. IIo. et seq. inter alia siedisserit: μι Maisaticum Principum protestantium pluisra complectere, quam tres partes iuris episcopalis, nempe ordinem, Legem diaecusanam et Iurisdictionem, hoc satis ostensum est a NYTEN BOGAR Do ,
SCHILTERO, TITIO, BOEHΜERo, et imprimis
Principibus Imperii Regalia f. 9. attribuimus vi Po-ιentaim atque Superioritatis terrisoriasis. Necessarium igitur esse upinati sumus, breuiter explicare: quid nos per Potentatum intelligamus. Drmini huius usum ideo adhibuimus, quia summoto Principum, imperandi, Cogendi et puniendi potestatem, nulla vox melius exprimiti filii tamen scriptores, Principum Germaniae iura emiis nentiora, per vocabulum suprematuι, indicare voluerunt. Sic celebris ille F vRS TENER Ius hoc utitur uoiscabulo, in egregio illo libello , quo satis docte et acute Principum Germaniae iura vindicauit, et inprimis enixe allaborauit, ut demonstiaret, haec Principum Iura pari