Commentatio iuridicopoliticohistorica, De magnoducali sigillo maiestatis Saxonico, in lucem publicam edita, a Io. Zacharia Gleichmanno, alias Helmondo

21쪽

Onae supra commemoratum Serenissimum Ducem

io HANNEM FRIDERI CUM SECUNDUM , a D

flixere fata in selicissima, nota satis, imo notissima sunt. An . in omnibus recte iusteque sese in causa illa Grumissaehiana gesserit, de hoc mihi in praesenti disquirere non licet. Haud dissicile mihi esset, ad eum aliqua ex parte defendendum, Varia non sine pondere proserre inque lucem publicam protrahere. Praesens institutum hoc non vult pati, sorte alia occasione hoc fiet. Interim hoc tantum aflirino : Serenissimum hunc Principem, ob hactenus demonstrata, non iniuste egisse, quod efiigiem suam corona ornatam , huic Numismati imprimendam Cura derit, multos enim Duces in hoc puncto, uti supra fuit ostensium, idem facientes, antecessores et quasi Ante signanos habuit. f. XXIV. Liceat adhuc aliquid de Coronis Dueam adiiceres EBASTI NVS FESCHIVS, in dissertatione de Insignibus, eorumque Iure, Cap. VI. NO. 2. p. m. 44. descriptionem Coronarum Duc alium assert, sequenti modo : Corona Ducalis est circulus laminae aureae, lapillis pretiosis distinctae, ex quo flores et solia undique surgunt. Inseque inibus de coronis Marchionum et Comitum feraia diras agit, et in hoc quoque doctrinae, nempe studii herat dici genere, Ducalium Coronarum praee minentia nasi ceteris ita dis inguit: illud itaque Ducum praece enitam arguit, quod eorum corona gemmis et lapidibus pretiosis ornetur, quibus Marchionum ac Comitum destituitur.

n. 26. GARII A. de ΜdSistr. L. 4. c. F. Sed, haec ad

22쪽

ET FRINeIPVM IMP. MAIEsTATE. 23 Insignium notitiam et scientiam, quam inraldieam vois eant, pertinent. Nobis in praesenti lassiciat, ex hue usque adductis, praesertim ex iis, quae eX antiquis Nummis et monumentis eruimus, satis superque apparere, Coronas Ducales non esse nuda Signa in arte, quam vocant Herataica, usitata ; Sed per eas utique dignita emaliquam regalem indigitari. Ceterum de ducalibus Coronis legi quoque meretur ALTEsERRA, de Ducibus et Comitibus Galliae prouincialibus P. IIJ. IT. et II. Numinmos quoque nonnullos, in quibus Duces recensioris aeui, cum eoronis in capite conspiciuntur, Catalogus meus Nummorum antiquorum ra modernorum, ΛΟ. IDr. editus, exhibet, et quidem in pag. F6. et II.

MAGNO - DUCAM SIGILLO MAIESTATIS

SAXONICO.

n omni fere Germaniae Prouincia, non desint iura Principum praestantissima, huc usque latentia, prequae, si denuo vindicentur, et in lucem publicem ponam iuν , Principis spIendor atque potentia tam conis seruari, quam egregie augeri posset. Optandum igitur esset, ut doctrina iuris publici particularis, maiori, quam quidem huc inque factum es, diligentia excoleretur. De peculisiasti huius μῶι utilitate quaedam a me in medium prolata funa, in

praefatione, quam praemis Detineationi Iuris publici Saxoniis D ci,

23쪽

16 slle TIO II. DE MAGNO Duc ALI SI ILLO ci , quo Serenissima Domus Saxonica praecipue fruitur alisque gaudet, etc. quae in forma octava, Ao. t III. Dnae, impen-I, Christiani Pohlii, in lucem publicam prodiit. Post haec iacta ἰn iure publico particulari fundamenta, viri quidam eruditissimii in o huic studio magis magisque operam dederunt, inter quos merito primum locum occupat Doct. Bottileb roabst, qui anno rua. Lipsiae, impensis Casparis Fritschii, edidit: Ius publicum

ux eunde is obgefasset, etc. Iam antea teleberrimus consiliariιuaulicus, D. Srledrvin Glase , promiserat, orbi erudito per typographiam commuηicare : Ein Tollitandiges Ius Ptibu- cum Saxonicum, ad quod in Nucleo Historiarum S xonica=um,

ab eo iacta fuerunt fundamenta ,r Usum autem systema promissum, quantum mihi constat, nondum lucem adspexit publicam. Interim ad tale suema eo melius pcrficiendum, utique quam maxime conducit, singularium, ad hoc particulare Ius publicum pertinentium materiarum , discussio, et cum eruditione ac prudentia coniuncta elaboratio. Ego itaque, quantum in me situm est , ero ii mei saepe molesismi, aliarumque circumstantiarum ratio

permittet, hoc quoque studiorum genus, qua fleri potest assiduitate, in deliciis habebo, et in hac quoque eruditionis parte, animum meum prompti um , SERENISSIMAE DOMUI S A-X O NI C A E subiccti e inseruiendi, demonstrabo. Me itaque nune accingo ad materiam , in balin Commentationis titulo propostam, non quidem pro debita dignitate, sed quantum a mea 1enuitaIε expectari potes, istustrandam. s. l. .

Prae aliis Imperii Sacro- Romano. Germanici Principibuι Selenissimi SAXONI ALDUCES variis

24쪽

- gaudent peculiaribuι Iuribus regalibuU. ' Nominare iam sussiciat praestantissimum Ius de non appetiando, et, de non euocandis Abdius ad Imperii tribunal extra Saxonis Terrisoria, positum. De hoc legi meretur BENEDIC Tro R peto vii dissertatio de non prouocando a Domo Saxonica. In maiorem adhuc lucem eminentissimum hoe Ius evexit doctissimus et famigeratissimus Doctor et Iuris Prosessor tinensis, IOHANNES FRIDERI CusHER TELI vs, in dissertatione, de priuilegio Saxonico de

non appetiando, ad terraου Misenicu, Thuringicas et Franconicas extendendo, respondente et auctore IO. CHRISTIANO AIT ZIo , Gothano. '' Prodiit haec eru-didissima dissertatio Ienae II q. f. II. In praesenti tantum de Magno - Dueali Sigilso Mai satis Saxonico, solliciti erimus. Hoc enim Serenissima Domus Ducalis Saxonica, prae aliis Germaniae Ducibus, praecipuum habet, ut in antiquis temporibus et retro actis seculis, non solum axiomate et titulo Magni Ducis 3 sed etiam Sigillo Maiestato, in documentis publicis, usa sit. Hoc, ut.eo euidentius euilibet pateat, primum. D δ agen . Videatur Io H. VOLCK. v ANNI , Germaniae Princi BECΗΜANN I , qui quon- pem, Lib. Ill. Cap. III. pag. dam in Academia Ienensi Iuris m. ISo. ISI. et Isa. item Cap. docuit prudentiam, dissertatio, IV. pag. m. IS . ubi sie disseis de Iuribis Serenissimae Domus rit et Privilegium de non apis Saxonicae, quae prodiit typis pellando non Elector tantum exscripta , Ienae, Ao. MDCLX. Saxoniae habet ; sed omnes in quaternis. reliqui eiusdem familiae D Vide quoque Domini ces, NB. in ditionibus uniuerisDE LvDv v I G, siue GIois sis.

25쪽

n s Eer Io II. DE MA GNo-D c ALI SIGILLO agendum est de titulo : Magni Ducis, veteribus Saxoniae Ducibus usitato. De hoc inter alios testimonium perhibet GOTTFRIDvs OLEARIus in Halygraphia TOpO-Chro nologica, p. m. II. ubi sequentia leguntur:

Habemus extra Saxoni. in libro r de Regimine seculaam etiam Magnos Dures, ut in ri et ecclesiastico, Lib. I. Clas Italia et Polonia. De digni. IU. pag. m. Io 7. sic disserit rtate Magni cis in Italia, T Η Ε- Sunt etiam Magni Duces, Mos D D . R V S REI N L I N o I V s, quor tamon in Gςμ

27쪽

3o fger Io II. DE MAGNO - Duc ALI sI ILLO simagnus Saxoniae Dux, qui iusto dominatus est Princi--patu in sua prouincia. ,, Vide VITTE KINDI annales, L. I. sol. 634. Qui Insignia magni Ducatus Saxonici deliisneata videre cupit, i S euoluat PETRI ALBINI

iusine Chronicam, p. m. qas. ubi illa reperiet. Viis deatur quoque huius A LAt Ni Gem Stamnibui und

Hunc ego libellum hodie per- rarum, LiAsiae, per Abraham Lambergium AO. 16 Oti in forma quarta impressum, et multis figuris ligno incisis, ornatum, ipse. possideo, in quo pag. 29 a. Insignia non quidem magni Ducatvi Saxonici ; sed Insignia Regni Saxonici, des Horiguticia

apparent, quae ex scuto rotundo consistunt, in cuius parte superiore dimidiata aquila cum corona in capite, et in inferiore clypei parte, Leo et Draco, conis spiciuntur. Rege S Sa X Oniae in figuris aeneis egregie ante oculos potuit SIGISMvNDvs von ablucten int

Elegantissimus hic libellus, quem quoque possideo, prodiit mrambergae in forma duodecima, A. MDCLXXII. et ante aliquot annoS denuo recusus e l. Obiter hi unotamus, excellentissimum Dominum DE LvDWIG. in Germaniae Principe, sub nomine ζ LUDOVICI PE TRI GIO FANNI, Λ, Μ DCCXI. Halae edito, in Libro

28쪽

. MAIESTAΤIS SAXONICO. III. p. m. I4. statuisse : IT TEXINDvM magvum e Regum Saxoniae numero esse delendum. Sed, hoc asseristum firmioribus argumentis esset demonstrandum. For- ' te alia occasione, quid ego sentiam, indicabo. Interim, meo quidem iudicio, certissimum manet, ante huius WIT TEXINDI tempora Reges m Saxonia regnasse, equibus iam nominare sussiciat : HARDERICUM, AN SE

CUM, etc. Vide DREssERI Chronicon, et supra laudatum SIGISMVNDUM A BIRCREN, im S4Φsis en i f. Hs. Nunc me conuerto ad Magno-Ducati Sigillum Maie- satis Saxonicum. Praeprimis autem notatu dignissima sunt illa, quae saepe laudatus excellentissimus Dia. DELV.DWIG, in supra commemorato Germaniae Principe, in Libro III. Cap 4. g. XXIII. pag. m. 79. I8C. et I8l. hac de materia in mediuim protulit, quae de verbo ad ver-hum cum benevolo lectore communicamus. Sic enim

disserit : Sigillo Maiesaris A. i4 6. Saxoniae Duces VsOS

. . .' . . fuisse,

29쪽

principibus Protesantibus in suis territoriis et regionibus competunt, ex quibus haud dissicile est iudicare, quantum praestent Princi es Protestantes pro eis, qui Roma.no-Catholicae religioni sunt addicti, quod latius et satis docte atque egregie fuit ostensum a Domino Io H. PETRO DE LUDWi G, in eruditissima dissertatione de Praecipuo Principis Euangelici, voma echt tine. . iusten, quae prodiit Halae Anno II I9.: Haec omnia autem Iura, tam politica, quam ecclesiastica, siue sacra, sunt pura emuuia Potentatvi illius, de quo huc usque egimus, ex quorum radiis oplendorem Maiestatis Principum Germanicorum, sic dilucide agnoscere possumus, quam solem, quando meridianum in coelo sereno cursum attingit. Qui plura de latissimo et eminentissimo hoc Potentatus Iure legere cupit, illum ablegamus ad CHRISTIANI ILDuo GELII

doctissimam disquisitionem de genuina origine Potentatus Principum in Imperio Romano- Germanico, quae prodiit

Ienae AO. MDCCXXI. I. XIX. praebendariis, a Statibus Dein mnes lausas ecclesiasticas et peris euangelicis, per iura Ca. spirituales, competere, asseriis noni ea et Leges Imperii, ad su- tur, Editio IV. A. I723. ΚΕΜ- prema Germaniae tribunalia, Μ ERICHII Amoenitates luis Λuli eum scilicet et Camerale, ris publici , de Iure Principis non possit licite appellari, nec eirca dogmata fidei, Ienae I73o. ab iisdem desuper cognitio BoEΗΜERI de sublimi Prin- institui ; sed etiam ex genui- estum et Statuum Euangelicstis nis principiis, atque solidis ra- rum Iure, in eausis et negotiistionibus, Statibin Imperii eu- tum sacris quam profanis , et angelii is in ditionibus suis Ius sTRYCRiv Μ de Iure papali

summum seu papalti circa o. Priscisum Protestamiam, Olc.

30쪽

lari gavisi sunt Praerogatiua, ita, ut etiam Coran, tuserm t. Ab instituto nostro haud alienum erit, oua a dam hoc loco de Coronis m in medium proferre Ex antiquitate igitur satis superque demonstrari potest

Duces Principesque Roma - Ger nisi Imperii, coronas

temo, quod luculentassime pater OX nummis quibusdam antiquis, in quibus imprimis imagines conis1piciuntur cum capitibus Corona condecoratis Deυ- huius asser ii iii ter ati's sequenteS celeberrimi A etotes testimonium perhibent: D n. ECCARDus in

Haec confirmant ea, quae perillustris Dominus de Luo. UI G, ex antiquitate docuit in pinnisitvng 3um teut m,en trauli mesim mitti τ demeni ubi Cap. XI. g. VII p. 96. sequentem in modum sententiam suam hae dis