장음표시 사용
101쪽
tiat i) populumque ei lat euriatim ad suffragia serenda δ). Hoe autem loco animadvertere liceat, mirum sane esse, Dionysium lib. 2. c. 58. dehisce comitiis loquentem suffragiorum mentionem omittere in iisque nihil perfici, nisi legatorum ab Interregee Patriciis electionem, qui regem ad regnum ae ei-piendum adducant; deinde vero, aliis comitiis c0nvocatis, de rege suffragia serri e. 60., Livium autem lib. I. c. 42. distinguere comitia a suffragiis populi , ubi exprobrat Superbus Tarquinius Servio,
eum a non Interregno ut antea, non comitiis habitis, non suffragio populi - muliebri dono regnum acceyisse.' Haec videnti suspieio mihi oborta
est, cogitandumne sit de propria regis a populo electione et de lege curiata de imperio, ut priora Dionysii per illa comitia, in quibus legali eliguntur, a Livio per comitiis habitis suerint designata et distincta a secundis, quibus legem de imperio
significaverint. Etenim quid legatione opus erat, nisi cognitis ante populi suffragiis, utrum regem nominatum juberent, nec ne P Quis credat quem quam adductum in regnum, quod nondum accepisset 2 Cur tandem Livius comitia et suffragia p0puli separasset, nisi aliquod discrimen inter ea in tercederet pAt vero pro certo id affirmare non meum est: quid quid est, hoc constat, post peracta comitia legatos ad regem mitti solitos esse, qui eum addueerent confirmatisque Patrum auctoritate, referente
IJ Dionys. lib. 2. e. 58, lib. 4. e. 75. ονομασατω , usurpat formula: Quoci bonum, faustiam felixque ait . Quiritet, regem meate Liv. lib. I. c. 17.2ὶ Cie. de Rep. lib. 2. e. 13. Dionys. lib. 2. e. 60. cf. lib. 4. c. Ir.
102쪽
Interrege, comitiorum suffragiis i) regem ipsum curiatim de imperio suo populum consuluisse a). Hoc modo usque ad S. Τ ullium reges a senatu et populo, medio Interrege, creati sunt, qui auctore Cicerone, Patribus se non comisit 3J i. e. non passus est, ut Interreges crearentur, qui de rege creando ad senatum reserrent, sed ipse omissis senatu Interregibusque ad populum tulit, juberentve Se regnare, juSSUSque regnare, etsi senatus auctoritatem Suam negasset, de imperio suo populum consuluit curiatim 43. Institutum insuper a Numa, ut auspicia Deorum hominum v0luntatem sancirent, unde et ipse, ab augure in arcem ductus, auspiciis captis inauguratus
rex in planum rediit': post Pontifices institutos comitiis ealatis arbitris Pontificibus inauguratio est peracta 63. Hisce igitur peractis hominumque et
Deorum conSensu rex erat creatus, tanquam magistratus comitiis curiatis, tanquam imperator lege
I Liv. lib. I. c. 22. Regem popuIus jussit, Patres auctores faeti. Cf. Dionys. lib. 4. c. 12. Cie. de Re p. lib. 2. c 32. Inde senatus dicitur tradidisse regnum Dionys. lib. d. c. 34. τi βουλῆς μοι παραδουσης τρι πραγματα. 2J Cic. de Rep. lib. 2. c. 13 aliis. 3ὶ Cic. de Rep. lib 2. c. 23. 4 Cic. ll. Dionys. lib. 4. e. 8 et 12. Livius eum injussu
populi, voluntate Patrum regnasse ait; verum Dionysii et Ciceronis narratio inde confirmatur, quod Festus Patricium vicum sty
pellatum esse dicit, quod ibi Patricii habitavere jubente Servio Tullio, ut, si quid molirentur adversus eum, ex locis superioribus opprimerentur; tum quod ipse in Esquilino habitavit, plebeiorumr ceptaeulo. Dionys. lib. 4. c. 13. Uid. Wachsmuth. ll. pag. 226. Gottling. preg. 233 putat, eum custodem urbis fuisse et sic factum, ut ipse comitia habuerit. 5 Caeremonias observatas apud Livium invenies lib. I. c. 18. Cf. Dionys. lib. 2. c. 60.
103쪽
de imperio, tanquam summus sacerdos a Pontificum collegio in comitiis catalis et optima lege regiam nactus erat potestatem λ): quodsi horum aliquid
desideraretur, rex esse non poterat et de integro omnes caeremonias repeti necesse ducebant Romani; unde haec Dionysius: ελλείποντος δε τούτωυ
Rem militarem Interreges non alligisse, praeterquam quod nusquam memoratum invenimus, docet locus Livii, ubi Interrex, tribunis plebis comitia impedientibus, loquitur de periculo, in quo respublica versetur, dicitque u Vesentibus induetis et
cunctatione Aequorum rempublicam stare V roga- iique u si quia increpet terroris, num placeat sine Patricio magistratu rempublicum opprimi pNon eaeercitum, non ilucem scribensso eaeercitui
esse pV 2J Verum quod summum et perpetuum est, Interreges lege curiata de imperio, sine qua rem militarem attingere non licebat δ), imperium non accipiebant, ita ut, etiamsi Senatusconsultum esset sactum, videret Interrex, ne quid detrimenti respublica caperet, eos non conscribere milites, nedum imperator esse potuisse statuendum esse Iideatur ε).Jurisdictionem Interreges habuisse videntur. Livius saltem lib. 41 c. 9. iis manumittendi atque in libertatem vindicandi jus adjudicat, his senatus
3) Cie. contra Rullum orat. 2. e. l2. Constiti, si Dilem eti-νia am Non hahel, at ingere rem militarem non tieel, adde, quaeli Abei Strasserus pag. 84 et 85.4) Aseon. ed. oroll. pag. 25. Dio Cass. lib 40. pag. 253. cs. Sallust. fragm. lib. I. pag. 380. ed. cortii.
104쪽
consulti verbis: u Ut Dictator. Con8ul, Interreae, Praetor, qui tunc es Set, apud eorum quem qui manumitteretur in libertatem vinclicaretur, ut jus juranuum staret, civitiatis mutandae causa manu
non mittere. V Negat tamen Schutgius Rex. Cic. in voce Interregnum Interreges habuisse juris di eundi potestatem e Ciceronis loco. Ε p. 11. lib. 7. ad Famil. i) unde tamen contrarium eruere et posse et debere nobis videmur, reputantes etiam . quae Plutarchus hac de re dixerit Numa c. 2.
Signisse at Cicero breve Interregni spatium, per quod nulla sere causa ad exitum perduci P0lerat. Quis, inquit, hoc tempore, quo tot Interreges sibi succedunt, jure consultum requirit 2 Nulla enim causa agitur et agetur profecto, si is, unde petitur advocaliones binas a singulis Interregibus postulaverit. Irridentur Interreges; nam quid juvat eos jurisdictio, cui unusquisque sese substrahere poterit, si advocationem petierit i. e. tempus, per quod cum aliis communicare res suas possit et consilium petere a jure consultis. Quo igitur certius, inquit
Cicero, et lutius agat, consilium reo dederim hinas advocationes postulandi, ne, una bre iore data. deceptus eausam rursus agere debeat; duae certe sumetent et per longuin tempus ab hac parte securus erit, si singuli ejusmodi deliberandi spatium concesserint: mutato enim judice repeti pelitio de-
eus hie est. Seribit cicero ad Trebatium se Nisi ante
Roma profectas Maea, nune eam emte relinqueres. Ouis enim rotratereunti Dre consulatim desiderat I s omnibus, tinia petitur, Aoe eonsilium inderim , til a singulis Interreuitas binas aduocationes postialent. Stiliane libi videor abs ιe jus eloile in ieisae
105쪽
bet; ceterum qui advocationes dare poterat, is jurisdictionem habere debuit. Ita explicato loco C, eeronis difficultas tollitur et cum Livii et Plutare hi ilestimonio in concordiam redactus est. Ex dispu- tatis igitur patet jurisdictionem habere Interreges potuisse atque exercuisse etiam; Ferosimiliter justitium vulgo indicium fuerit, uti per dictatoris imperium saepissime fiebat, scilicet si paucos dies in
Ε Ciceronis Agr. 2. e. 2. patere videtur, Inter- ireges leges rogare potuisse iJ. Interim operae pretium hac de re audire disputantem Beausortium LVol. 1. pag. 405 de la Rep. Rom. . En effet, quoique bene aispute vas a renireroi une autorite etendue, tant a eet egard qu'a ι'egara au reate, putastu'elle etait Ia me me que celle aes consula et m&ne aesroiso eomme it falluit, stularant mire conβrmertine lai, elle sui ame e pendant troia boura de marchea consecutio et que ces marches ne ae te-naient que de neus en neut boura, ii est visibie, que fautorites ste Pentreroi emit de trop eourtessuree potir qu'il eui te temps ae proposer et de mire conmmer Ies Dis. Rebus sacris, quin praesuerit, non dubito; nam
praeterquam quod auspiciorum jus haberet Interrex Patricii ordinis jure fDio Cass. lib. 40. pag. 250.)et auspicato crearetur, apud Plutarchum Numa c. 2. disertis verbis eos publica sacra factitasse legimus: post Romuli certe mortem sacrorum curam gerere debuerunt, pontificibus nondum creatis.1 verba haec sunt , , Omnium Io iam iniqtiissimam dissimillimam que legis esse arhi νον eam, qutim L. Maeotis Intreres de stititi lutit, uι quaecunque tuo fecisset, essene rata. ' Leges autem ferebante senatus auetoritate vid. App. bell. civ. lib. I. c. 99.
106쪽
Interregum igitur muneribus recensitis vix dubito, quin regiam illis potestatem, post Romuli saltem obitum, datam esse putemus: quae enim aliis temporibus abjudicandam illis videbatur imperium militare, id ante Numam a Livio Iib. 1. e. 17 habuisse
dicuntur. α Patres dein timor incessit, ne civitatem sine imperio, eaeercitum sine duce - vis aIiquaeaeterna adoriretur et esse igitur aliquod caput νω-
eebat.' Quibus si Dionysii testimonium addideris
αὐτοκρατορα eorum fuisse αρχει, parum, ut Spero, ad eonfirmandam nostram sententiam desiderabimus: is enim αὐτοκράτορα Dionysius vocat, plenam summamque potestatem, qua qui sit ornatus, ipse esua auctoritale agit, nec senatum consulere opus habet lJ. Nos quidem adeo illimitatam potestatem Interreg bus tribuere non potuimus, Sed tamen arguit ille locus non nimiam Interregibus asSignare auctoritatem, qui regio eos imperio fruct0s putet, quorum insignia etiam habuerint 2J.
I Hoe patet ex hisce locis : lib. 8. e. II. αὐτοκρατορες πολίμυεunt Coriolanus et Tullus, Volscorum imperatores. lib. 2. c. 14. Lacedaemoniorum reges dieuntur non fuisse αυτοκρατορες, δ σι βουλοιντο πράττειν, ἄλλ' η γερουσία παν εIχε των κοινωυτο κρατος. Eodem loco Romulus, qui de aliis rebus senatum consolere debet et facere quod ille decreverit, kγεμονιαν αὐτοκράτοραεν πολεμ ad habet. lib. 7. e. 5i tandem populus Romanus ουδένος αυτοκράτωρ esse dieitur, quoniam sine senatus eonsulto de nulla re agere Potest.2ὶ Dionys. lib. 2. c. 57. βασιλικῆς εἴ ουσιας συμβολα. Liv. lib. I. c. 17. Cum insignibus imperii et lictoribus erat.
107쪽
Recte Niebuhrius v. cl. antiquissimos clientes ab ordine plebis distinxit.
Ante legem 12 Tabul. eonnubia Patrum et plebis promiscua suisse Videntur.
Romanorum curiae antiquis tribubus non antiquiores fuisse Fidentur.
interregni origo e Patriciorum regnandi studio repetenda eSt.
Non assentior cl. Wachsmuthio Aelleste Gesch. pag. 203. tribus eum Equitum centuriis confundenti.
Decemviri legibus seribendis primi anni decemviralis non fuere Interreges, ut Niebubrius opinatus est, neque a decemviris secundi anni ratione magistratus habita quidquam suere diversi.
108쪽
Errare videtur ei. IIullmannus, ubi e verbis Dionysii Areli. lib. 2. c. 10. ερογδεθα τα δiκαια probare studet, patronos jurisdictionem in clientes habuisse.
Non assentior cl. G0tilingio II. pag. 156 et 157
Recte cl. Gronovio Observ. lib. i. c. 25. causa Interregni, qu0d anno u. c. 454 obtinuit Liv. lib. 10. c. 1 l. in eo videtur quaerenda, quod legi Liciniae, qua alter consulum e plebe creari deberet, obtemperare Patricii nollent. 10. Fides non habenda cl. Strassero, Dionysii verba
109쪽
triciorum s. de agris publicis explicanti et Dionysii verba pag. 61 si e vertenti. Dasa re vie alten Rδ-mischen nichia non raren Bestime enisos. it. Assentior cI. Firnhaber contra Dunigeri sententiam neganti, personas in Alcesti de Euripidea satyricum reserre colorem. Vid. Zimmerman Zeiis. stirΑllerthumsk. A. 1840, pag. 150 seqq. 12.Quod ad sensum haud contemnenda Firnhaberi conjectura, Zimmerman II. pag. 158., Versum 70 Euripidis Alcestidis sic legentis.