장음표시 사용
91쪽
Habemus adeo decem uecurias Ramnensium, de-eem Tiliensium, quarum illas tantum agentes in primo Interregno Livius induxit. Scribit enim senatum in decurias singulas ereavisse, qui rerum summae praeessent, quomodo creati sint, lectoris relinquit divinationibus. Succurrit hiate difficultati Dionysius docendo, sorte Deia decem esse electos, quibus regimen civitatis committeretur, in eo rursus negligens, quod unde denarius ille senatorum numerus provenerit tradere omisit. Verba utriusque apponemus, ut facilius rem perspiciamus. Haec igitur Livius u Ita rem inter se centum Patres, uecem decuriis factis, singulisque in singulas decurias creatis, qui summae rerum Praeessent, consociant.' Dionysius sic narravit: τῶν πατρικίων οἱ καταγρα τες εις τρυ βουλην ὁπο ' μύλου,
διακοροοι τὸν αριθρίον οντες - διενεμηθμαυ- δεκάδας' ἔπει διακληρωσάμενοι, τοῖς λαχ ει δεκα πρωτοις απεδ-- ἄρχειν
ποMως τὸν αὐτοκράτορα αρχm. In Dionysii verbis
nihil est, quod offendat. Quid vero in singulas eurias apud Livium significat p Videntur verba distributive h. l. esse posita, ut indicare voluerit,
e singulis decuriis singulos esse electos, qui unam decuriam efficerent. Convenit dicendi formula cumea Livii lib. 34. c. 50. et Polybius scribit, centum talentis eam rem Achaeis 8 etisse, quum quinqenos aenarios pretium in capita, quoa reddereturilominis, statvissent V aut cum illa lib. 9. c. 43. frumento imperato et annuo stipendio ac singulis in militem tunicis i) caei.
IJ CL cie. a Verrin. c. 53. Timarchus deseribebat censore1 binos in singulas civitates et pro Balbo c. 2I , ut in singulas colonias ternos cives Romano facere po88et.
92쪽
Utriusque igitur narrata conjungens, nihil obstare credo, quin sic dicamus: sortitionem esse factam qua e singulis decuriis singuli eligerentur, qui una Reipublicae gubernaculum capescerent; deinde decem imperio iunctis, sortitionem esse repetitam, sed e deeuriis Τitiensium, uti prima vice e Bamnensibus et sic alternis vicibus ad Romanas et Sabinas decurias Interregis munus pervenisse; d0nec novus rex creatus Interregni necessitatem tolleret. Nec tamen omnes senatores eo primi Interregni anno imperii honore ornatos fuisse puto; quum enim annus vel 304 vel 360 diebus constaret IJ,
hoc fieri non potuit et semper magnus senatorum numerus regni expers manere debuit, quamquam ex instituto licebat, modo tempus sufficeret; per omnes enim idque in orbem magistratus ire solebat, ut si Omnes senatores Interreges suissent, necdum ordinarius esset magistratus creatus, senatores Primae decuriae rursus regnare inciperent et sic reli-
Ramnensibus praerogativam concessi, nec temere, ut Opinor. Primi certe Interregni tempore praevalere eos videmus, etsi jura aequalia essent, ex
iis, quae a Livio, Dionysio, Plutarcho de turbis regis creandi opportunitate excitatis accepimus δ). Numquam sane Titienses Ramnensibus cessissent, nisi vis aliqua major et auctoritas politica apud
93쪽
eos fuisset; quod inde etiam probabile fit, quod
Numa ad eorum voluntatem concordiae causa qu0dammodo egerit, quum honores quosdam Ramnes eum Τitiensibus post Romuli mortem communicare nollent. Sublato lamen magis magisque decuriarum dis- erimine, quum in eadem decuria, aetatis tantum ratione habita, senes omnium gentium Patricii aut juniores essent, alternae illae vices desinere debuere; eademne tamen creandi ratio in usu manserit, nec ne, parum constat. Si eandem ex omnibus decuriis singulos eligendi rationem retinuerunt, res ipsa docet una sortitione duas simul decurias esse electas, quae sibi in Interregno succederent. Verum Varie secundum suam voluntatem et prout res requirerent senatum e0nstituisse. quom0do PeS perageretur, e Dionysio suspicari licet lib. 3. c. l. ubi jam statim post Numae mortem senatum decrevisse Iegimus, ut ἐκ των πρεσβυτέρ- Interreges proderentur
εἰς ωρισμον τι- αριθμον unde docemur a senatu decurias vel decuriam seniorum esse designatas, quarum participes Interreges sua vice fierent, donec numerus a senatu constitutus completus esset i J. Fortasse jam tum e decuriis Interreges creandi mos sublatus est et singuli duntaxat a senatu proditi regnum obtinuerint: causa enim, cur pristino more fieret, non amplius aderat, si quidem nunc ad reges tantum creandos proderentur, non, ut antea, senatum decuriatim representarent. Interim certo id statuere nolo, quum expulsis demum regibus
IJ Vel dierum vel Intrermum lectio enim varias vid. Reishe acth. l. εκ τωυ πρεσβυτέρων de senioribus senatoribus explicandum , non, ut Niebulirius fecit, de majorum gentium senatoribus . tom. 2.Pag. 128.
94쪽
unus proditus a Dionysio diserte dicatur et Liviingi rationes n0n satis accuratae sint, ut eum quoque ita sensisse certo constitui possit i). Qui omnes has caeremonias gubernaret, principem senatus suisse non dubito, quo auetore factum quoque erit senatusconsultum , quod Interregum proditionem praecedere debuit 83, quae quum animadverteret Niebulirius et principatum senatus cum custodia urbis esse conjunctum, unam Vero Inter- regum decuriam agn0sceret e Ramnensibus regia aetate electam et Decem primorum e Ramnensibus decuriam interregium munus semper jure Suo accepisse poneret - fieri aliter non potuit, quin custodem urbis, qui jure magistratus ad primam senatus decuriam pertineret, praesidem Decemprimorum collegii et primum Interregem saceret 33.
Nos vero, qui haec omnia admittere noluimus eam ratiocinandi rationem et conclusionem inde pelitam non possumus probare: quamquam non negamus, vero similiter principem Senatus vulgo inter primos Interregium nactum esse imperium, sed honoris tantum gratia, non jure magistratus. Reputare enim oportet, mortuo rege cum custodem urbis tum tribunum Celerum magistratu se abdicare debuisse, quippe quem e regis auct0ritate gererent ε). Ce-
Iὶ Vid tamen Liv. lib. l. c. 32. Mortuo Tullo, res, ut insti tutum jam inde ab initio erat, ad Patres reuierat, hique Interregem nomiuaverant.
προβουλιυεin , επειτα μεσοβασιλέωv αιρεθDτων. Ii Tom. 2. pag. I 27.4ὶ Exemplum praebet Brutus post Tarquinium ejectum abdi- rana se tribunntu Celerum Dionys. lib. 4. c. 75. Cf. lib. 8. c. 90. ubi creato in te rege αἰ δ ξελλαι κατελυθηπαν αρχαι. lib. 4. c.
95쪽
terum is, cujus sors prima exeidisset, primus Interrex lactus, eum lascibus primus fuisse videtur. Haec de decuriarum ratione sufficiant, de singulis Interregibus, qui proditi sint, Sermo nunc nobis eril, qua de re disputaturis quaestio oritur, utrum senatus an Interregis ipsius fuerit successoris nominatio P Ε Dionysio lib. 2. c. 57. nobis innotuit, Interreges ipsos praesidium successoribus tradidisse primum secundo, hunc tertio et sic porro usque ad decimum; Verum universe haec dicta et incertae significationis. Interim fortuna duos alios servavit locos, unde accurate, qui peracta sit solennitas, pateat: libro enim 5. c. 72. haec leguntur 'Α9-τὰς
ὁ Κλοιλιος αναγορευει τ αὐτον, sc. Lartium dictatorem)ύκ'ερ ειωθεσαν ποιειν οἱ μο οβασιλεῖς. qui locus , minus
recte, ut suspicor, ita explicat cl. Creuigerus, ut Dionysium voee Μεσοβασιλεῖς perperam dictatorem appellasse dicat in J. Etenim c. 71 extremo, ubi dedi viatore creando Sermo erat, haec dicit unus e
senatoribus is μεσοβασιλά- δ' αι τοῖς minu D τῶ παρόντιδῶν κ. τ. λ. V unde patet Dionysium rite a se invicem
distinxisse utramque magistratus speciem: quocirca et quod lib. 8. c. 90. successoris ipsum creandi potestas Interregi tributam videbam, in hanc sententiam interpretari hunc locum malui, ut revera ad Interreges spectasse Dionysium arbitrer et argumentum inde petam, quo fretus Interregem surgentem in senatu ipsum nominasse successorem contendam 23.
75. Lucretius, custos urbis, sit Interrex; sed non jura magistratus , ut Niebuhrius habet, Red quod unus erat e eonduratis Et Lucretiae pater. Quid enim novo opus erat magistratu, si quem haberet, legitime retinere potuisset IJ Αheias der Rd miselle Antiquitaten pag. 237. 2) cf. lib. 5. e. 3l. Interrex ereatur M. Furius Camillus,
96쪽
Auspicia, quae in omnibus Romanorum rebus tantopere valuerunt, Interregis ereandi solennitale omissa esse nemo facile credat, etiamsi hac de re nihil in antiquorum scriptis hodie inveniatur. Livius tamen satis manifeste auspicia non neglecta, immo vero summa cura hic quoque habita esse nobis signifieat. Appius enim Claudius de Patriciorum juribus loquens v Nobis, inquit, adeo artutyroyria auspicia, ut nos quoque ipsi sine suffragiis populi auspicato Interregem prodamus ' ;unde simul per se solum Interregis creationem perfecisse senatum docemur et cujus ordinis saepius
dictus magistratus fuerit percipimus, de quo mox
pluribus. Hic autem prius animadvertere lubet, nostram descriptionem, quod ad Interregum prodendorum rationem pertinet, magnopere eo confirmari , quod ad Patriciorum conditionem prorsus quadret. Consilium novi hujus regiminis sormae institutae supra ex eorum regnandi studio adhibitis antiquorum testimoniis repetivimus; consentaneum igitur erat, ut, quoad fieri posset, omnes honoris participes silerent re inter Patres consociata, id quod nullo modo melius perfici poterat, quam si e singulis decuriis eligerentur atque ita totus representaretur Patriciorum ordo. Accedit, quod alternis Romanis Sabinisve tradita dignitas non p0- tuerit non conserre ad diversas partes conciliaudas et concordiam restituendam: cujus quidem consilii bonitas inde impugnari non debet, quod speratum
qui P. Cornelium Scipionem , is deinde L. Valerium Potitum Interregem - pr didit. i) Liv. lib. 6. e. 4 . Notetur, solennom ereandi formulam efflie, prodere Interregem. cf. lib. 4. e. 7 et 43. lib. 5. e. 31.
97쪽
evenium non habuerit. Sub specie unius regis omnes regnarunt, unde diu novus sine invidia stetit magistratus, donec tempore procedente plebi tandem illa Daus innotuit: unde miror, quod ante me jam multi mirati sunt, numquam, quantum ex historia pateat, ne vel auspiciorum quidem praetexto remoto tetendisse plebej0s', ut Interreges fierent vel ut proderent saltem cum Patriciis Interregem , qui dictaturam etiam sui ordinis communem secerint. Asconius enim suo etiam tempore Patriciis solis Interregis prodendi munus vindicat i), confirmans, quod scriptor Orat. pro domo c. 14. in eandem sententiam disseruit et Livius lib. 6. c. 41. contendit. Nam uti e locis laudatis patet, non e senatorii, sed Patricii ordinis jure pependii, utrum quis Interregem prodere POSSet, nec ne, atque secundum Livii et Oratoris pro domo I. l. , comparato Dione Cassio lib. 46. pag. 482, nemo nisi Patricii ordinis vir ad Interregnum admitti potuit eaque scriptorum testimonia mirum quantum historia e0nfirmat, quum nullus unquam plebejus hoc honore dignus sit habitus et nusquam ejus juris nanciscendi conatuum a tribunis factorum apud historieos in eniantur exempla.
Ne quis objiciat locos a me allatos ad liberae reipublicae tempus pertinere, non vero ad regum aetatem. Etenim, etiamsi omnes loci illi nihil valerent squod non lacile concesserim) tamen Patricios tantum Interreges regum aetate suisse, inde certissimum est, quod senatores tantum ad Τarquinium ejectum omnes Patricii, tum Interreges fuerint tum Interreges prodiderint.
98쪽
Ceterum, quo inter magistratus loco Interrex sit habitus, emcitur quodammodo e Livio lib. 4 i. c. 9, ubi tertius post dictatorem interposito consule nominatur in senatus eonsulto; unde summos magistratus dignitate eum aequasse non temere statueriS. Nec mirum Romanos Patricios magno eum pr0Secutos esse honore; suere enim semper senatus ejusque auctoritatis propugnatores, id quod munus erat maximum et molestissimum, quum subinde injustitiae senatorum defensores adversus tribunos esse cogerentur et regia quoque aetate per eos ad Senatus voluntatem reges fierent. Habet praeterea
Interregum catalogus, quibus glorietur, ma a Valeriorum, Camillorum, Fabiorum aliorumque multorum nomina qui vel rebus gestis vel , idque maxime, bellicis maximam sibi gloriam comparaverint.
MUNERA , POTESTAS.Inter munera Interregum, quae apud scriptores memorantur, primo loco nominandum senatus et
comitiorum praesidium, quo opus iis erat ad regem creandum, ad qu0rum c0mitia habenda, excepto, ut vidimus, post Romuli mortem, legebantur, quo tempore ad totam reipublicae administrationem eorum potestas pertinuisse videtur, de quo deineeps disserendi erit copia: nunc qui reges creaverint perquiramus. Supra jam eorum opinionem culpavimus, qui putent populum post regis obitum senatui commisisse, ut de reipublieae sorma vel relinenda vel mutanda,
99쪽
constitueret; immo vero ardentem novi regis desiderio jam Romulo sublato plebem Videmus, adeo, ut senatus morem ei non gerere non posset, et siepost ceterorum mortem a senatu petiisse, ut cito regem creare liceret, tum ipsius plebis Salus, quae per regem tantum adversus optimates Stare posset, Suadet, tum confirmat historia. Mortuo igitur rege haec solennitatis ratio fuit. Constituti e senatus consulto Interreges de rege creando reserebant, consilio ante inter se habito IJ, et senatus sussragia de nominato rege serebat 23. Utrum senatui δοκιμασιας jus concederem paullisper dubitavi, nec Niebulirius it. negat, verba Dionysii
lib. 2. c. 58. οτι κυριος γεγοvως αὐτος διαγνωσεως τούπαραλτην ad contrariam ducere posse
opinionem, quasi lutei regum solum eligendi jussu erit proprium. Sunt tamen alii loci, qui magis etiam idem suadere videntur v. c. Dionys. lib. 5. c. 71 , ubi
καθίστασαν. Verumtamen quoniam ipse Dionysius latetur, numquam a curiis sine senatusconsulto suffragium esse initum )J, ut supra pluribus ostendimus et loci allati aliam interpretationem patiuntur , nempe Interreges au senatum ae rege a se nominato retulisse, n0n dubito, quin Vera
100쪽
sit ea ratio, qua Numa, apud Dionysium lib. 2. e. 58., ab Interregibus propositus a senatu eligitur i), collato Livii lib. l. e. 17, ubi populus id modo sciscit jubetque, ut senatus decerneret, qui Romae
In eodem senatusconsulto fuisse constitulum, quo die comitia essent, suspicor; ita saltem libera Republiea fuisse Livius auctor est lib. 4. c. 43. α Modo sunt Livii verba) Inferregem interpellantibus , Sc. tribunis, ne senatusconsultum ae comitiis consularibus faceret; neceSSe enim erat,
ut dies definiretur, ne relicto Interregibus hujus rei arbitrio in infinitum e omlita disserrentur, quod sa-cile obtinuisset unoquoque regia dignitate iungi
cupiente. Videtur tamen senatus interdum eodem decreto, quo Interreges crearet, de comitiorum tempore statuisse: quod ut credam lacit Dionysius narrans , post Numae mortem senatum creaSSe, qui εἰς ωριη--νον ταριθμόν Interregno iungerentur 23. Τempore constituto ad comitia Interreges populum convocant assidentibus collegis ei, penes quem fasces essent, captisque ante auspiciis sacrificiisque peractis 3J nomen designati regis pronun-
IJ Sie Livii Ioeus lib. I. e. 18. Aiassito nomine Niamae, Patres Rom ni - Numae Pompilia regnum deferendum decernunt. Nomen Numae ab interregibus illatum est, Patres ejus electionem eonia firmant. Sic posito, sensus verborum Dionys. lib. 2. q. 58. οτι
κύριος αὐτος λαροωσεως κ. τ. λ. hie est: Profitetur Interrex, gee senatusconsulto potestatem accepisse regis creandii αὐτὸς dieitratione habita senatus . de quo antea locutus fuerat. 2ὶ Dionys. lib. 3. c. I. Numquam tamen primus Interrex comitia habere poterat, vid. Ascon. ad Milon. pag. 43, nec primo magistratus die, ut suspicor e Livio hie illic tradente , quo die vel tertio vel quarto comitia sint habita; numquam prima dies nominatur. Vid. v. c. Liv. lib. 3. e. 8.3) Dionys. lib. s. c. 41, lib. 10. e. 4.