Commentarii de rebus in scientia naturali et medicina gestis

191쪽

T. L E VACHER DE LA FEUTRI E quaest.

med. an apoplexiae sanguineae simultanea, per incisam temporalem arteriam venamque jugularem adversam, sanguinis missio 3 Parisiis. .EIVS D. qu. m. an paulo post partum celebratasaphenae sessio puerperae non lactantis certa et

tuta prophylaxis 3 ibid.

P. M. VE ILLAR D qua est. med. an tuendae sanitati magis conducat longa et ampla vestis, quam brevis et angusta 3 ibid. .

192쪽

os chemistxy to an examination of severat productions liable to be sophisticated or disquis ed. Interspersed with observations On the approvea qualities of inard s drops and pili, Dr. yA-Μ E S's po der sor severs, counterseit mam fanga, and Some other medicinal substances. Where to is annexed the specimen, or plan ota synopsis, including the chemicat structure cet. of somo pharmacevtical preparations , and staeas' method of t ing them for medicinal pu potes. By SDWARD WALLIS. London. 8.A. WEST PHAL disis de medelis quibusdam, quae parantur apoplexiae, suspectis, partim et noxiis, partim laudandis. Res p. C. H. A latia Gryphis aldae. .HI V SD. Pr. de apoplexia atrabitaria. ibid. .

193쪽

Contenta in hac parte.

1768 et i 769 S

VII. HE Rm I a Ii selectus medicamentorum rationalis etc. 69VIII. VAN S IETEN commentaria in BoE HA A VII aphori SmOS. Tom. V. 72IX. QvARIN methodus medendarum se-

194쪽

XIII. Methode p0ur recueillir les gratias etc. par DE BLANGY L 3XIV. Moy en sur et facile potir detrvire testaUpeS etc. I XV. KAIM diff. inaug. de metallis dubiis 1 6XVI. Tal om peston och om dessules tinganis raen et Land af vos R os ENS TE IN ISI XUII. Nova physico medica ISSXVIII. Supplementum indicis scriptorum physico - medicorum, quae anno II 66. prodierunt IXIX. Supplementum indicis scriptorum physico medicorum, quae anno 1767. Pro dierunt 179

195쪽

COMMENTARII

DE REBUS

SCIENTIA NATURALI

MEDICI ΝΛ

GESTIS. LIPSIAE MDCCLXXIII. APUD IO H. FRIDERI CUM GLEDIT SCH.

Venduntur etiam Amstelodami apud I. Schreuder, Londini apud Io. Noirrse, Parisiis apud Briasibia, Venetiis apud I. B. Pascali, Patauit apud Io. Mancte, Holiniae apud L.Sahumm

197쪽

1. e.

Tractationes medicae, a Collegio medicorum Londinensi editae. Vol. II.

te febre hectita. Auctore su TELMoHEBER DEN, med. doct. et Reg ciet. soc. ' ). Agit Cl. Auctor designis potissimum, quibus febris hectica ab aliis distinguatur, atque tum quaedam de eius cura ex sua ipsius experientia addit. Est sebris N i haec

Volumen primum harum tractationum indicatum est in comm. nostr. vol. XVII. p. I9s. Versio huius etiam Voluminis iam edita est a Cl. CAR OLOCHISTIANO KRAVSJo, atque praefatio addita, in qua iniustam sui reprehensionem a se remouet, atque quaedam ad nonnullas tractationes commen

tatur.

I lecta d. a. tui

198쪽

haec generatim et diiudicatu et curata dissicillima. Varias enim induit formas, quoad paro Smorum

Vim, tempus, exitum, atque alias mutationeS.

Signum tamen certum huius febris perhibet Noster, si, sudore finito, febreque continuante, ipsa in febre redeat frigus. Rheumati ei doloreS aegrOS, hac febre laborantes, excruciant, praesertim tum, Cum ab Vlcere, aeri exposito, orsa fuerit febris; aliis subito artus ipsumque corpus intumes Cunt. Praeterea hac febre interdum homines, sanivisi, subito inuaduntur, ita, ut acutae similis vide tur : quae quidem paullo post vehementia sua remittat; deinde tamen ostendat, ab interna caussa eam sustineri, cum nunquam fere curari possit. Pulsus celeris signum eius est, et semper quidem periculosum: non tamen, pulsu tardo praesente, Perigulo vacat. Sequitur plerumque glandularum obstructionem, indeque mulieres quinquaginta ei

citer annorum frequenter ea OCCUPRiatur.

I 2. Cura, pro varietate caussae, diuersa est. In febre, a paruo vulnere, assem foetidam atque optum laudat. Plerumque symptomatis tantum OCCurrendum; non tamen prorsus desperandum, Cum naturae viae sint abditae. Ita hecticos a labe visceris abdominalis refert, omnibus remediis frustra tentatiS, tumere incepisse, atque, tumore ho Cabscedente, conualuisse: quam naturae viam Amctor imitari tentavit; non tamen eodem Cum sug-

cessit. Cortici Peruviano in hac febre vix quidquam tribuit, neque noxium iudicat; sed balneae adhibere vetat, cum iis febris augeatur, sta mors

acceleretur.

2 Adpulsur diserentias annotationet, factae ab EODEM I. Frequentiam pulsus, quam in theoria

pulsus' lectae eodem die.

199쪽

pulsus et praxi solam sussicere iudicat, Cl. Auctorquibusdam obseruationibus illustrat; ac primo quidem diuersam eam pro varia aetate determinat, deinde signa , quae ea praebeat, affert. Pulsat infantis neo nati arteria tempore unius minuti primicenties frigesies vel quadragies, sensimque imminuitur eius celeritas, donec duodecimo anno numerus pulsuum eodem tempore sit septuagesimus, atque ita fere conueniat cum numero adulti hominis, quem ad octuagesimum accedere cognitum fit. Si iam pulsus infantis sit pulsibus viginti tar- p. 23. dior, quam numerus naturalis primuS lueo , cerembrum assectum indicatur. In febre inflammatoria si pulsus adultorum uno minuto primo centesimum numerum superat, periclitantur aegri; nisi abscessu morbus mutetur, vel adsint rheumatismi acuti. Celeritate cito imminuta, reliquis signis malis, mombum cerebrum petiisse apparet. Itaque, quamuis in morbis plerisque celeritas est signum certum periculi: non tamen medicis licet securis esse in pulsu vel naturali simili, vel tardiore, praesentibus aliis grauibus symptomatis. Si pulsuum numerus quadragesimo sit minor unius minuti primi tem-ΡOre; non omnes eius ictus sentiri coniicit Noster, cum debilitas pulsus semper sit adiuncta. Pulsum intermittentem, sine aliis grauibus symptomatis, immerito malum signum haberi iudicat, idque exemplis confirmat, et mulieris, quae pulsu intermittente per vitam praedita, Cancroque uteri tandem mortua, nulla laesionis internae signa obtulit; et aliorum, quibus regularis pulsus fuerit signum morbi, reconualescentiae Contra rediens pulsus irregularis. Dolore pulsum accelerari dubitat, exemplis nephriticorum, contrarium ostendentibus.

200쪽

chirurgo Potes orthensi in Warinici sitire ' . Puella, sedecim annorum, teneri habitus, de reliquo sana, mense aprilis I7SI continuo saliuae fluxu assiciebatur. Quantitas saliuae, per diem

creta, erat varia, ad duaS mensuras accedens;

qualitate vero, saliuae sanae erat similis. Omnibussere et medicamentis, et regiminis regulis frustra adhibitis, morbus per duo annos eadem Vehementia continuabat. Quare Cl. Ρ owκ Rus suspicatus externum corpus huius profluuii caussam esse. meatum auditorium externum disquisiuit, inuenitque magnam lanae, ibi repositae, quantitatem: quaeducta, saliuae profluuium sensim quidem imminum batur quod tamen, cumi propter consuetum saliuauassiuxum, aliquamdiu continuaret, Noster ita remouit, ut iuberet aegram panis frustula interdum manducare, ac saliuam deglutire.

postquam vulnere in interno pedis dextri malleolo laesus esset, os clausum ita erat, ut, praeter fluidissima, nihil deglutire posset : inuenit eum adeo spasmis contractum, ut , praeter dicta, etiam crura, et spina dorsi essent immobilia; caput antro sum du uum, et frequenter conuulsum: sensibus sanis, appetituque integro praeditum, pulsu naturali paullo tardiore ac pleniore.Adhibitis iam,sine est et hi, extrasso Thebaico ac magna moschi quantitate: Noster vesicatorium intra humeros applicuit,inunxitque

OS et lecta eodem die. lecta eodem die.