장음표시 사용
41쪽
secundum, vel tertium annum, viginti dentes decidui explentur. Ex ante dictis, ordine regulari jam memorato
dentes semper apparere nobis non eXpectandum. Pauca, ubi hunc ordinem non observabant, exempla, qualia sunt sequentia, mihi oblata fuerunt. Anteriores molares ante incisores laterales; et maxillar superioris incisores laterales, adte inferiori proprios, interdum apparuerunt. MOlares posteriores, priusquam cuspidati, provenere. Sed exemplum nunquam vidi, ubi cuspidati ante molares anteriores sese ostenderunt. Interdum, quamvis raro, omnes maxillae inferioris incisores prius quam ulli superioris, sese manifestant : Cui, autem, contrarium alias accidit. Saepe unus dens aliquamdiu ante sibi parem videtur. Interdum tres vel quatuor dentes eodem fere tempore Observantur. Sed eXemplum nunquam novi, ubi cuspidati, et mola: eg lcrie rapida, cujus mentionem facit
D. HUNTER , persecti sunt.1 r AntasTRONO duorum casuum meminit , ulta primum omnium observati sunt anteriores molares. TameΠο
42쪽
Tamen, gingiva accurate inspecta, raro dubium erit, an dens erupturus sit, necne ; quoniam gingiva ibi plerumque aliquantum quam alibi elevatior est , vel adeo tenuis sit, ut dentis forma per eam saepe videri potest.
43쪽
DE DENTIUM IMMUTABILIUΜ ORIGINE ET FORMATIONE.
Di dentibus deciduis ab eorum origine ad sta tum perfectum jam egimus; nunc dentes immutabiles eodem fere modo describam. Operae pretium non foret, ingeniosas enarrare hypotheses VΕs ALII, DIEM ARBROΕΚ, et Caetero rum, qui opinati sunt, dentium immutabilium cor pura ab antiquis deciduorum radicibus oriunda esse. Ad opinionem suam stabiliendum D 1ΕΜΕRBROER cervi adducit eXemplum, cujus cornUZ sngulis an nis, vel sesqui annis decidunt 3 et ut ille opinatur, ab antiquis radicibus nova cornua oriuntur. Qui plenam historiam et refutationem harum opinionum vult, eruditi ALBINI opera adeat'. FAI .. - LOPI Us autem docuit, latentibus quibusdam se Ε mina-
44쪽
minariis generationes novas gigni h. - Post quem EUsΤACHI Us rem eXposuit multo plenius . Foetu, inquit, simul atque editus est, dissecto, aperta utraque maxilla, occurrunt
incisores, canini, ac tres molares, partim mucos, partim osset non obscurae magnitudinis, sui L que praesepiolis undique vallati ; incisoribus autem et caninis docta manu detractis, tenuissimum interstitium vix osseum factum conspicitur, quo pari diligentia a moto, obviam veniunt totidem incisores et canini pene mucosi et longe mino- res, qui post alios priores in propriis caveis la- tentes, singuli singulis e regione oppositi collocati essent, molarium et genuinorum qui circa septennium, ac longe etiam postea oriuntur, fa-φ' teor me nullum vestigium vidisse. URBA IN HEMARD, anatomicus Gallicus ingeniosus, de hac re disserens, iisdem fere verbis utitur q: Il avolt anatomi se, en pre rince de stet amis capabies de cette demonstration, plusieurs
ς opuscula De Dentibus, p. 46. v I Aucu Agi, Chirurgien Dentiste, p. 37 et seq,
45쪽
tres a Pinstant de leur misiance, it a trouVe que -- les incisves, les canines, et plusie s molaires
ρ de chaque cote des machoires, Cloient en partie osseuses, et en partie mucilagineuses, de medio- cre grandeur et enlourees de leurs petits e tuis, ou alveoles; qu' apres avoir tire dehors leg premieres denis incisives et canines, it avolt re- marque un entre deux osseux; et qu' apres l'avoir paret ilement ote, it avolt rencontre des- - sous to ut aulant de nouvelles denis incisives et canines qu'il y en avolt Zuparavant, presque toutes mucilagineus es. Quant aux grosses mo- laires, qui a sepi ou huit ans, ou longiems a- pres, commencent a sortir, ii confesse n'en a- voir jamais trouve aucune trace, ni commence-
HEMARD opera EusTACHII nunquam vidisse probabile videtur ; ideoque uterque parem laudem sibi vindicat: ALBINUsque porro EUsΤACHII dQ-criptionem sectionibus suis confirmat. Dr. NEῖ-BlΤT observat There is not at birth, as ΕU
46쪽
φὴ oui. - Quum anatomicus tanti nominis EusT ACHII demonstrationibus non credidit; et, quia similia phoenomena ipsi non oblata fuerunt, eas imaginarias habuit; quumque D. Jo. LIUNT EReorum originis descriptionem tantum mancam dedit, magnum infantium numerum, ad hunc nodum, quem ma Ximi momenti duco, solvendum, accurate secui. Supra dixi, in foetu minime maturo, quem inspexi, quatuor ante. iorum molarium immutabilium, attamen nullius aliorum dentium immutabilium, rudimenta, me invenisse. In Detu, vero, octo mensium, incisorum et cuspidatorum sacculorum principia comperi, non sub dentibus deciduis.; neque quidem tam profunde sita fuerunt , sed eorum concava interna et processuum alveolarium laminam internam tangebant: in eodem praesepiolo quo decidui, ut ALBINUS observat, contenti fu
47쪽
ere f. In foetu inter octavum et nonum mensem
hi sacculi fuerunt omnes perfecte distincti, pulpique
incisorum centralium caeteris ulterius progressi fuerant, in praesepiolis enim paullulum erant elongati; eamque perfectionem acquisiverant maxillae, ut superficies praesepiolorum incisorum immutabilium
superior in os conversa, inferior pars adhuc membranacea fuerit. Partes caeterae minus fuerunt
perfectae ; sed eXacte in statu quo accuratus ΓUsΤΑ HI Us eas describit. In infantibus aetatis pro-vemoris fere in eodem statu ac HEMARD describit,cos inveni; et nulla vestigia eorum, qui molaribus deciduis succedunt, vel molarium centralium immutabilium, ut illi assirmant, detegenda fuere. Quoniam opiniones EUSTACHII, PIE MARD, et ALBINI, veras esse demonstravi; de situ et nexu inter immutabilium et deciduorum dentium rudimenta, qui mirum in modum adhuc neglecti fuerunt, jam fustis disserendum est. In magnorumborum virorum operibus docemur, quendam dentium immutabilium numerum ante natum formari iociist Oilium Poeticis Humani,
48쪽
incipere : sied formationis vel nexsis eorum adhuc prorsus ignari sumus ; deque dentibus, qui in provectiore vitae istaedio apparent, apud illos scriptores nihil certi est colligendum. HsPPOCRATIS, FALLOPII, EUSTACHII, &C. Opinion S tanquam mere hypotheticae, silentio praeteribo : res autem, quavi e observaevi, quarumque aliquibus ingeniosis anatomicis tribus abhinc annis, in Londino mentionem seci, hic loci mihi curae erunt. Quum dentium deciduorum rudimenta aliquantum persectionis acquisiverunt, gingivae pars interna, vel potius unaquaeque membrana, quae unum primorum dentium sormarat, noVum sacculum emittit. Hi sacculi, modo supra dicto, siti sunt. Unusquisque in dentis, cui mox successurus est, praesepiolo, sed gingivae propior, jacet; et omnes
membranis dentium deciduorum tam arcte adhaerent, ut sine laceratione separari nequeant ; et Una cum sacculis primis e praesepiolis discindi possunt F. Haec res forsan Dr. NEsBII T in errorem
duxit, sed primam depressionem, vel principium
49쪽
praesepiolorum immutabilium, quam semper mani
festo ante natum observavi, eum non animadve
tisse, mirum est. Hos facculos observavit ingeniosus J. HUNTER, cujus verba hic citare mihi liceat h. There is another pulpy substance opposite to that Which ive have described ; it adheresto the inside of the capsula, Where the gum is
join'd to it, in the inciseres it lies in contact notwith the starper culting edge of the pulp ortooth, but agains: the hollowed inside of thelooth ; and in the molares it is placed directly againsi: their base, lihe a tooth of the opposte )aw. The best time ser examining it is in a
described, and perhaps froni the capsula, Which mcloses the body of the tooth. That it is Dom the pulp and capsula seems evident in the horse,
50쪽
tur ; praesertim quoniam nullae, quales ille descri-hit, ad molarium bases inveniri possunt; sed tantummodo membranarum propriarum densatio est; quam, ad theoriam suam sustinendam, in pulpor
Sacculis dentium immutabilium crescentibus, dei ci duorum praesepiola ampliantur, et parvae Crenae in lamina eorum interna formantur, quae sitae sun d potius ad latera, vel longius a symphysi quam centro praesepiolorum distant Hae crente aliquantulum, non tamen ad deciduorum pris epiola ima, descendunt. Pro sacculorum augmine crescunt, et paulatim circum unumquemque praesepiolum distinctum essiciunt. Ostium tamen directe sub gingiva relinquitur, per quod utriusque membranae inter se communicant '. Incisorum pulpi, cum infans nascitur, plerumque adeo sunt perfecti, ut brevi postea ossificatio in iis incipiat: inque insante, septem vel octo menses nato, eorum testas multo perfectiores inveni quam a priori credere potuissem. Cuspidatorum, quoque, testae jam in os