장음표시 사용
61쪽
Nimirum D. J. HUNTER. opinatus est, quum molares decidui iis successuris bicuspidibus majores sint, sola eorum magnitudinis differentia in cisores immutabiles et cuspidatos. qui praegressis multo majores sunt, sine arcus Vel Circuli incretamento, regulares fieri posse. In hanc opinionem induectus est comparando inter se quatuor maXillas inferiores diversorum hominum, et Variae aetati8, a tempore C Um qUin qui dentes decidui apparent, ad tempus quando tota immutabilium series perficitur. Quatuor maXillarum diversarum proportiones mathematica accuratione sibi invicem respondere impossibile esse fatetur: neque sane lineae, ad theo-
62쪽
riam stabiliendam representatae hanc aCCurationem observant; minime enim parallelae sunt h. Μaxillarum quidem tam variae sunt proportiones, Ut maXilis' Unius anni arcus, arcui adulti respondere, Vel etiam superare, posΙIt; et, e Contrario, adulti arcus fere duplo major quam infantis esse possit. Ideo, non diversis maxillis, sed ejusdem maxillae deciduis et immutabilibus dentibus, inter 1e Comparatis, rectas ConclusioneS asst sequi possumUS. EX eXemplis, quae paraVi, Ct CX usu Compertum habeo, spatium quod OCCupant dentes deCidui, eidem numero immutabilium, qui iis succedunt, quique praesertim in maxilla superiori, in universum tanto majores sunt, non sufficere. Quamobrem J. HUNI ER observat res irregulares in superiore quam inferiore maXilla multo saepius occurrere. Hactenus cum illo mihi Conve nit. Dentium immutabilium rudimenta ferc regUlaria disposita'; sed, prout ossificatio in iis pro-
63쪽
greditur, propter loci angustias inter sese nimis crebri eX eodem detruduntur. Hoc potissimum accidit dentibus immutabilibus, quippe qui ad internam maXillarum partem, siti sunt, ideoque in minore Circulo eo in quo decidui jacent. In
representatione maXillarum infantis, quatuor Cir- Citer annos nati, situs eorum accurate depictus estq; adeo ut de hac re paucis tantum verbis opus sit. In maxilla inferiori incisores laterales Centralium fere dimidium celant; et laterales incisores, et bicuspidati anteriores sibi invicem adeo propinqui sunt, ut intervallum per quod Cuspidati inter eos ascenderent, nimis angustum foret. In maXilla superiori aspectus eorum multo mais Confusus est, et quoad magnitudinis diversitatem adhuc mases irregulares else observantur. Incisores laterales centralibus partim innituntur ;et laterulium incisorum anteriorum bicuspidum praesepiola paene se mutuo tangunt, adeo ut Cus pidati e circulo penitus ejiciantur .
64쪽
Supra quoque monstratum est, pulpos et
me in Dianas dentium immutabilium, primum minimos esse, et praesepiola candem rationem observare. Sed, prout ampliantur pulpi, et eorum
ossificatio procedit, simul augentur praesepiola Concludere igitur fas est, Cum ascendunt et per gingivam emergunt, processus iis sese accommo dare ; quod fieri mox constabit. Profecto, si D. HUNTER in dentium Curatione vel minime versatus fuisset, dummodo dentes primi non de cidissent, magna intervalla inter incisores, qui primo sibi invicem quam maxime propinqui fere contigui, fuerant, seXto Vel septimo aetatis anno, Conspicatus esset. Sexcenta exempla mihi oblata fuerunt, ubi quatuor incisores immutabiles irregulares apparuerant, qui autem brevi postea sua sponte omnino regulares facti sunt. In eXemplo preparato, quod Dr Morino. me delineare Comiter permisit, quatuor incisores immutabiles maxillae inferioris, duoque centrales superioris, apparuerant, prorsusque regulares sunt;
quamvis in illa, cuspidati et molares decidui; in
65쪽
hac, laterales incisores, Cuspidati et molareS, relicti fuerunt. Quum iis dentibus, igitur, nulla spatii amplificatio, propter molarium et bicuspid torum magnitudinis differentiam, praeberi pol erit ; necessario debetur arcus maxillarum in his partibus augmini, quod incisorum deciduorum, et immutabilium magnitudinis differentiae accurate respondet. In hoC exemplo, propter den tium situm irregularem quoniam nonnulli eorum justam magnitudinem nondum acquisiVerant, arcuum amplificatio adhuc magis negessaria vi
Dentium frontalium, prout in maxilla ascendunt, in se invicem pressura, ad maXillae in quibusdam punctis eXtensionem, vel ad molares retrorsum protrudendum, quo quidem omnes dentes tendere proClives sunt, aliquatenus Conferre
videtur. Adulti maxillam superiorem possideo, in qua mansit dextri lateris cuspidatus deciduus ; cuspidatus immutabilis, forsan ob illius re niXum, ad internam oris partem emersit; in la
66쪽
tei e sinistro omnes dentes prorsus regulare3 sunt. Μolarium anteriorum immutabilium situ inspecto, 1n Uem molarem in deXtro propius symphysin quam eum in sinistro latere, idque pro Cus pidatorum deciduorum et immutabilium magnitudinis disserentia. Nonnulli Casus mihi oc- Currerunt, ubi Cuspidati immutabiles primum irregulareS apparuerunt, ut plurimum enim seriusquam bi Cuspides prodeunt. Sed intra decem menses vel annum, satis spatii illis datum est, et regulareS devenere. Et occasio mihi accidit videndi pauca exempla, ubi, postquam dentes immutabiles perfecti fuerant, arcus adhuc augebantur ; adeo ut univetii dentes frontales prorsus separati essent: et in uno Casu, maXillae superio ris incisores Centrales, quamvis nullum palati vitium suberat, a se invicem semidigitum dista
Ex ante dictis concludere mihi fas esse videtur, Omni tempore quo Progrediuntur dentes,
arCus ut Veolares semper crescere ; sed maXimum eorum incrementum retrorsum esse, manifestum
67쪽
est. Minime negandum est irregulares maXillarum dentiumque proportiones OCCurrere; tales quaedam proportiones accidunt ut dentes sine artis auxilio in juvenibus nunquam regulares fierent ; quod deciduorum dentium reniXui, Vel dentibus adeo e circulo aberrantibus, ut in ViCi-ΠOS agere et eos retro premere neqUeant, attribuendum est. Hujusmodi sunt cuspidati, qui saepissime omnium irregulares inveniuntur. ΡrO-fecto, si D. HUNTER theoria esset vera, nullam dentium seriem regularem invenire possimus.
68쪽
DE dentibus deciduis tam miras opiniones habuit VAN SV IgΤΕN, quamvis ad EUSTACHII, ALBINI, AC. opera identidem alludit, ut pauca e libro ejus eXCerpere operae pretium fore, Videtur. Inquit, ' Plures dentes primos, dum vacillare incipiunt, eductos eXaminavi, et in plurimis ne vestigium quidem radicis inveni. Mira
bantur hoc chirurgi peritissimi, qui in denti-
iam morbis curandis versutissimi merito habe- bantur. Statuebant, dentes, qui circa septi- mum annum cadere solent, radices habuisse: dum illos, jam vacillantes, levissima vi educe- hant, nullas radices inveniebant. Ut hoc eX- P icarent, dixerunt, secundum dentem, dum assurgit,
69쪽
assiugit, atterere radices prioris, et sic Commi- nuere in minutissimum pollinem, qui prae te- nuitate sua evanesceret totus; nam nemo il- tum unquam invenit. An lente ascendentis dentis secundi, dum primum loco movet, actio tanta esse potuit, ut prioris radices in polli- nem Comminueret Z Egregius in haC chirurgiae parte BoURDE Τ statuit, primOS dentes, anis tequam vacillent, habere radiCes aeque for- tes fere, et duras, quam observantur in se. cundis. Dum autem refutat sententiam BUNON, qui statuebat, radices illas a Dio tione ascendentis dentis secundi destrui, pro- vocat ad illa, quae in recentis Cadaveris
maxillis inveniuntur, dum secundi dentes jam osset fieri incipiunt, et primi dentes, lactei dicti, adhuc adsunt; sve mi adhuc baereant, sive jam plus minusve vacillare inceperint. Apparet enim, dentem secundum, dum assurgit, sua membrana involutum manere, doneCU exitui proximus sit. Radicibus ergo dentis lactei et assurgenti denti secundo interponitur membrana. Radices tamen dentium lacteo
70쪽
rum destructae jam sunt, antequam secundi dentes illas tangere possint. Praeterea parVa distantia observatur inter dentem primum et secundum; unde Concludit, radicem dentis lactei consumi ab alia causa, non Vero per ut- tritum dentis suppositi. Hinc maluit crede- re, ab adjacentibus partibus secerni acriorem quemdam humorem, qui illas radices Consu- meret. Fateor, quod mihi longe probabilior videatur opinio, quae statuit, dentes lacteos Ca-M rere radicibus. Videntur tamen observationes docere, quod dentes lactei, si non cadant suo tempore, aut jam vacillantes non eXimantur, apti sint, ut radices protrudant eae suo Corpore, quibus postea fixi in maxillis haerent saepe to- ta vita.V Fere superfluum est observare, dentibus deciduis radices esse aeque perfectos ac immutabilibus. Equidem quantum memini, solus VAN SK1ΕΤΕN rei Veritati unquam disssus est D. J. HUNTER ingeniose observat V, ρε An o - pinion has commonly prevalled, that the sirst set