장음표시 사용
81쪽
publica arma. Iomnes enim quae S. P. et Romani fuerant copia in potestate Triumuirorum reverant: deserta re ub. e pilo praesidio iacebat, non iam,an seruitura esset dubitans,sed cui fruitura esset, expe
Pompeius apud Siciliam oppressus. J-. Pompeius Magni F.cum ex Hispaniens beri ἰ in quo stater ipsius ceciderat, euasisset, Siciliam ct Sardi aliam occupauerat, obsessos mari νrbem frumento ac
commeatu interclusam tenebat. Is cum aliquot pro
stera praeuafecisset,adeo reste Neptuni filium esse iactaret, ct tanquam insigni ac velamento originis ste carui ea uteretur , ad postremum fusis inter Nautachum ct 311lM H Mileti tandem interfectus
Exutoque Lepido J quem ex Astica ad veri
ferendam euocatum, dein superbientem X letionum fiducia , Augustin cum eum exercitu , pari audacia ac felicitate spoliasset, Circeior in perpotuum relegauit: rerumque esse docuit, quod postea cecinit nobilis poeta , Nulla fides regni Quesis. Interfecto Antonio 3 cui cum Cisoatfricuitu amore insaniebat, imperium R. posticeri ausis esset,iventi pratio siperatus ad Actium promonto rium, Almandria, qu e, impudica reginam seques, fuga receperat, infelicem animam gladio eduxit. D a Pos-
82쪽
sa M.Ant. Mureti Postquam igitur, exuto Lepido, interfecto Antonἴθι non modo Pompeianis, quarum vix iam cinis ipsi supererat, sied ne Iulianis quidem partibus nisi
Caesar,Dux reliquus . C. Iulius caesar Octauiamis D. F. cuivi tunc potestate omnia tenebantur.posito
Triumuiri nomine. Quorsus enim se amplius
triumuirum diceret, cum ex collegis alterum asmortem compulisset, alterum omni dignitate detram Ua mortuos amandasse rideretur Non iam igitur amplius triumuirused consulem se serens, vi praetento legitimi ct orati imperi, nomine fucilius quo volebat, perueniret. Fuit autem hic quintus Augusti Copulatur. Et, verbo quidem ad tuendam plebem, re autem ipsa ad coormandam potetiam
suam, tribunitio iure contentum. Non poterae per leges eodem tempore, plures magistratingerererct tame omnium magistratuum vim ac potestatem inst νnhm transferre cupiebat. Ergo,quisiummin rat in νrbe magistratus, consulatum dico, eum, cum pisum est, ct quam diu ac quoties visum est,occupavit. Cum autem tribunorum plebis maxima etiam esset auctoritas, ut qui aliis omnibus mugi ratibis intercedere,eorum conatus impedirepossent: sinam si unus tribunus dixerat, veto, irritum erat, quic quid agebatur cum ipsos quoque consules non nun
quam obtorto collo in carcerem traherent:cumsena-
rocon stulta arbitratu sivo rescinderent: cum, quod
caput est sacrosancti essent: ira neos νiolare aut in-
83쪽
In Lib.I. Corn.Tac. Πmus attingere piaculum haberetur: noluit quiadem Augustus tribunus pl. esse cum iam consul esset: pratereaque iam patricius essectus doptione ingentem Iuliam , tribunatum plebis capere non posse videretur sed Tribuniciam potesarem asenatu petiit, obtinuitque. quid enim tunc petenti Augusta negari poterat, ' ut uset non rna ct consitit O tribunus plebis, sed, inuerse loquendi genero, consul tribunitiae potestatis. Hoc autem se facere
simulabat ut plebem rueretur: quoniam ea tribunorum creandi causa principio fuerat.. Speciosa nomina: res capitales, ct ad reipub. exitium pertinentes. eis videte, quemadmodum posterior qui que Urannin priori cautior essesolere,.. Sulla dictaturam in perpetuum acceptam deposiverat :seque in apertum capitis discrimen obiecerat. Casiar, quod ipse quoque Sulla iam priuatus eventurum quandoque praedixerat, emel acceptam mordicus retinuit ecutus Diovsj dictum, qui non nisipedibu3 tracto, uinrannidem relinquendam esse dicebat fled dum vel lenitatis ac clementiae famam aucupatur, res, quod magis credo, naturae suae in conseruanda etiam inimicissimorum salute obsequitur, in custodienda sua parum cautus ac diligens fuit: ita ut ab iis perierit, quos ipse siemarat. Exitus Caesaris Augustum docuit, quid facto opus foret. Itaque cum maximapars semtissimorum ciuium in tanta ungitudine bellorum nullium extincta esset: quod reliquum erat,pustulit
84쪽
1 M. Ant. Mureti . proscriptio: νtne Ciceroni quidem ipsi, qui fuga
flum ad illam potentiam magna ex paris perduxerati, quemque Augustin in omni Armone patrem suum vocare consueuerat,parceretur. Quου hoc uri dictatori in mentem venire potuisset ut pol statem tribunitiam assumeret, fortasse religio ista, qua tribunos violare nefas putabant, ct non nullarum animos ab ipso violando retariasset, ct alios ad opem ferendam excitasset. Ea igitursemuniit o a mauit Augustus ne quid omitteret, quod aut a constabiliendam potentiam aut adsistem in tuto coialacandam utile videretur.Sed νt merici prim praeparant eos, quibus valentiora pharmaca praebituri
sunti: Iis Augustus mostibus quibusdam ct lenibus
προθεσπε ασpermuliedos esse homines duxit, qua
facilius istud amarissimum poculum seruitutis oblineret. Consit igitur 9 ista quas lorica tribuniciae potestatis amatus, non tamen confestim Aummam Mi rerum omnium potestatem aperte vindicauit. Sed ubi militem donis, populum anno ua,cunctos dulcedine otii pellexit, insurgo re paulatim, munia senatus, magistratuum, legum in se trahere. J Sic locutus est o lib. tr. Nam cuncta legum & magistratuum munia in se trahens princeps, materiam prae dandi patefecerat. Videte autem quo artificio sibi
Augustus omnium conciliarit animos,quamque callide intellexerit, quo maxime quisque capcretur.
85쪽
In Lib.LCorn. c. ΠMilitem, inquit donis. a Vititares enim animi
toti ad lucrum intenti sunt, neque pila re magis. quam donis permoventur. Est quidem perum illud
ονλη . Sed multo rerius in iis, qui exigua pecuniola adducti, vitam siuam quotidie in omne disrimen exponunt . Quando enim pecuniam negligent, , qui vitam ipsam prae pecunia negliguretae Itaque quantum apud milites dona posemita, magis etiam posterioribus saeculis intellectum est, cunm, requisique amplissimum donatiuum obtulerat , ita ad eum imperium deferebant, , non diutius imperare passuri, quam dum reperiretur, qui amplius poruticeretur. Et erant , qui, tamquam in auction Eo, licitarentur, non quaηti imperarent, , sed quanti paulo post morerentur imperatores. Pest xit igitur Augustus militem donis populum annona. Nibal est enim quod populum magis torqueati, autfacilius adseditionem populares animos concitet, quam annona di cultas. Vrget enim fames: qua, Pt ait Homericus Vlixes, mori mors imum est: neque sui obliuisi patitur: venterque utprouerbio dicunt, , aures non habet. Neque puto odiosiores vili Aunt, quam qui annonam incendunt , ct excandefaciunt: neque villi magis quam qui eam subleuant, populum dem rentur. Reditum Ciceronis ab exilio iucundiorem
86쪽
populo Duse aiunt, quod summam , qua antea
fuerat annonae caritatem summa vilitas conseciva est. Sapienter viselet, Tacitu ηoster libra quaris annalium ab excessu Neronis ait, vulgo alimenta, in dies mersaristuto unam esse ex repub annonae curant , uri, purpura, honorum plus apud aliorose plebi quo animo fert; quiescere esuriens non potest, Cum igitur Siculo aduersus Sex. Pompeia mbella caritas essecta esset, vilitatem reduxit Au gustus. Ita populum pellexit annona. Cunctos dulcedine otii. Nihil enim fatigatu dulcius eu quiete. ct populum Rom. multorum annorum continentia belθη ita lassauerant, ut otium quasi e mercede redimendum putaret. His igitur illecebris cum sibi omnium volunta :tes devinxisset Augustust tum demum insurgere, non ιλαδον tameα , ut Hesiodi verbo utar,sed paulatim,sestque pstra ciuilem modum attollere. --nia senatus, magistratuum, legum in se trahere quas ceteros labore exsolveret: ipse omnem metesiam reipub. causa inse transferre ac susciperanstet. Legationes antea in senatu audiri solebant. Hac molesta senatum liberauit Augustus. adiri quidem eas voluit θ in senatu nonnunquam: nsenatus aliquid tamen agere videretur: staplera qua domi aucis adhibitis, ipse cum videbatur audiebat. Senatia de pace, de bello, deprouinciis deliberabae..
87쪽
in Lib. I. Corn.Tac. ITUuid opus erat tam multos senes tantum laboret
capere, tam mane conuenire in curiam, tam multa
ibi audire, tam multa dicere, tam vesteri domum fusos ct viribus exhaustos redire ' Valetudini acquieti eorum prostexit e quinus. Domi hac cum paucis tractare capit. Magistratuum paria ac multiplex procuratio erat. -ugustus consulatum quidem, qui praecipum erat magistra , sium sit hi, cum voluit, quam diu voluit ct quoties potuit: Nam ut nos pestem,sc ille confiulatum, cum resuerat, capiebat, deponebat, resumebat; neu populus cidando ei collega sollicitus foret, ipse sibi colligam.
quem libuerat, non qui una imperaret .sed qui imis perata faceret cooptabat. Magnam in repub. enus tribuni plebis sustinebant. Ipse tribunatum quidem non cepit: sita, preos onere leuaret, potestatem
tribuniciam accepit. Censorium munus quam molestum,quam graue y locare publica, sinatum legore , populum censere, anquire in omnium mρres. aliorsenatu movere, aliis equum publicum adimere, alios in Caritum tabulas referre, multos notare, in
multorum odia incurrere. Odiosa res, o negotiis plana. Igitur censiuram quidem non siumpsit e sugustus: sed, alio vocabulo morum regimen summpsit. O hominem laboriosissimum ct aliena qui iis studiosi simum ι Magno tumestu, magno molimine, magno concursu ciuitatis Ieges antea προ- bantur. Tollatur illa quoque tumultuandi matr-
88쪽
M. Ant. Muretiria. Quod a Musa placuerit, pro lege Labra
Sed, cum haec Omnia inste traheret O ugustus,n mo ne illius conatibus obuia ire ausius est' immo --ro quicquid concupiuerat, assecutus est nullo, ait Tacituι, aduersente. Quonam igitur Romana virtus prolapsa erat ρ Quo vetus iste vita potius quam libertatis amittenda ardor abierat ρ meane scintilla riuatis antiquae reliqua erat, qua in poste rumpectoribus plueret' Catonem ferunt, cum quam tuordecim fere annos natus, crebro in ades Sulla 2 padagogo duceretur, videretque istic multos torqueri, multos duci, multarum nobilium ciuium obsita cruore capita adferri, quasisse ex magistro, cur nemo reperiretur, qui Sullam interficeret : cumque is restandiset, eum ab omnibus metui: Cur tu e
go, inquit, venienti huc mihi gladium non dedisti, ut patriam liberarem p Nemo ne igitur vir erat, qui Catonis vix dum puberis animum indueret trire vetus iste Rhintonis resus de Romanu tunc dici potuit. ΟἱHν πώ ουαν εἰαν, οἶς δ' .nν μέλι si, quidem tanti non erant, vi quidquam mogram ac memorabile su perent, alii autem negligebant. Cum ferocissimi, minimeque patienter
seruitutis, per acies, ubi Mars fortissimum quem-s e pignoratur, aut proscriptione cecidisi sint.Nam νpotisiimumproriptisunt,quos triumuiri
89쪽
in Lib. I. Corn.Tac. 'uiri conatibus suis obstare posse credebant. Mustos ignauia mulatis texit Ceteri nobilium qua to quis seruitio promptior, ct ad Omnia aqua, iniqua, accipienda acperferenda paratior opibus ει honoribus extollerentur. ita st auaru ct
ambitiosis explebatur animus. maxima autem pars hominum, aut altero eorum vitiorum laborat, aut viros. nouisque ex rebus. id erax illa commuia
tutione reip. aucti, o diuitiis o dignitate cumulatietura & praestantia quam vetera & pertinculosa mallent. Ita dum sibi consulerent, quomodo in publicum consuleretur, non laborabant r busique fluis intentos, alieηarum facile capiebat Onduist. Ergo in Urbe quidem, tuta ct camposita omnia nemo erat, qui aduersiis Augusti voluntatem hiscere auderet. Quid in prouinciis Z Neque prouintice, inquit, illum rerum statum abnueribant suspecto S. P. Imperio, ob certamina potentium & auaritiam magistratuum inualido legum auxilio. Quae vi,ambitu, postremo pecunia turbabantur.ia Mirabilem scriptorem o prudentia plenum. Non nude ac impliciter ea de quibus agit exponit Ged causam, sur ita fuerit, νbicunque opus ess,subiicit. Neminem in urbe Augusti coeptis aduersatum esse, o cur
nemo aduersatrusi,docuit: nunc ne prouincias quiridem illius imperium detractasse, o cur non detra
90쪽
6o M. Ant.Muretimuerint, docet. Cur ne prouinciae quidem iEum
rerum fatum abnuebant ' Quia Abectum eis serat senatus populique imperium. Cur Assectum euuas ob causis,certaminapotentium ct auaritiam magistratuum. Certamina potentium eo prouincias adducebant, ut nullam salutare consiliam cap
re possent. Dissidebant Sulla ct Marius y Qui Sullae partes siequebantur,diripiebantur a Marianis r qui Marν . Sustanis. Quid hic misera prouincia μυου
caperent Z quomodo anceps ct utrimque imminens exitium est gerent i Vix ista tam atrox tempestac sedata erat: cum alia multo atrocior exorta eὴμα is ciuili inter Pompeium ct Caesarem excitato. Misνiris haeς ut ista prouincia diriperetur, incertum erat: ab alterutris quidem prope omnes diripi, nocesse erat; ct interdum plus incommodorum accipi bor ab iis,quorum partes vovebant, quam ab iis, a quibus abhorrebant. Ne quisere quidem ct expectare certaminis euentum licebat. Vt Solon, ita Pompeius, neminem infleditione ciuili otiosum Gopatiebatur, qui quiescerent,eqssepro hostibus habiturum esse dicebat. O miseram illarum temporum condicionem: cum furiose duorum hominum ambitioni tam multorum fortium virorum sanguinilitabatur. Hem patria. quanto cum dolore hac in parte tui recordor 8 Quo,quo te miseram potentiam certamina redegerunt Omnia reteris crudelitatis axempla in calamitatibin tuis renouatafiunt. Inte-