Historiarum fragmenta

4쪽

PLEMORA EMENDATIORA ET NOVO ORDINE DISPOSITA SUISQUE QOMMENTARAS ILLUSTRATA EDIDIT ET INDICES ACCURATOS

5쪽

1m n. G. Teubner selion Vorlago in Lei petig siti l semor emolitenen:

ALIOl:UM SUISQUE NOTIS

RELIQUIAE

6쪽

AD FIDEM CODICUM MANU SCRIPTORUM RECEΝSUPP, CUM SELECTIS CORI II NOTIS SUISQUE COMMENTARIIS EDIDIT ET INDICEM ACCURATUM

ADIECIT

7쪽

PLENIORA, EMENDATIORA ET NOVO ORDINE DISPOSITA SUISQUE COMMENTARIIS ILLUSTRATA EDIDIT ET INDICES ACCURATOS

ADIECIT

8쪽

- . S. P. D.

Non Te sus it, Wuestemanne carissime, viginti paene

abhine annis me agitasse consilium Sallustiana Fragmenta edere. Ut autem rem vix inchoatam primo disserrem, mox omitterem, quibus caussis factum sit, noli quaerere; nonnullae enim fortuitae suere ac leves, plures paullo graviores, Omnes vero tales, quarum meminisse haud iuvet. Ita quum tota res mihi paullatim in oblivionem venisset, neque amplius de Fragmentorum negotis cogitarem, ante tres annos amicis nonnullis graviter me adhortantibus, ut rem olim inceptam exsequerer, ad Sallustiana studia hoc impulsu regressus enixe operam

dedi, ut illorum voluntati satiSincerem. Exspectationi num satisse erim, ipse nescio; quamquam hoc assimare non dubito, moram illam, quae inter inceptam et absolutam editionem intercessit, libro non solum non detrimento sui SSe, Sed, compluribus interea adiumentis accedentibus, quibus Olim mihi carendum sui Sset. magnam attulisse utilitatem. Neque hoc vereor, ne edendis Sallustii Fragmentis inutilem laborem ac supervacaneum SuSceperim, quippe quae, quamvis praestantissimis antiquitatis reliquiis annumeranda accurataque cognitione dignis. sima, adhuc eodem scro statu sint, quo Cortius ea reliquit, id est, in Summa confusione tantaque obscuritate, ut exiguam aut nullam praestent utilitatem legentibus, ae litterarum latinarum Sallustiique studiosos absterreant magis quam alliciant. duum igitur dubitari non possit, cluin iis religiosius colligendis ac maiore cum cura emendandis, explieandis disponendisque tum egregii auctoris honori consulatur, tum plures quam huc usque ad ea studiosius tractanda invitentur, eo satis ex. Disiligoo by Cooste

9쪽

cusatum puto huius editionis consilium. Sed quomodo in eo

exscquendo verSatuS Sim, paucis Tibi, mi WucStemanne, exponam , cui hunc librum sincerae amicitiae gratique animi publicum exstare documentum cupio. Ac de sontibus, unde hausta sunt Fragmenta, ea tantum dicam, quae ad quaSdam annotationum partes recte intelligendas necessaria Sunt; nam de grammaticis et scholiastis, quibus longe maximuS Fragmontorum numeruS de tur, in universum nihil attinet disputare. 9uod igitur nonnullis locis Nonii varias scripturas Parisinorum codicum invenies a me commemorat , eaS Mauricius Hauptius ante hos duodeviginti annos permissu Lindemanni ex huius appariatu critico ad Nonium descriptiis mihi perquam humaniter transmisit. Codices illi, a Duebnero Lindemanni in usum colluti, Sunt hi: cod. A., reg. 7667. olim Coib. 3977. tum reg. 5306, 3.) membranaceus,sorma siuarta, Seculi IX., Nonium plene continens praeter cap. III. de indiScr. gen. - cod. α. , reg. 7666. olim eos b. 49 19.)membran ., forma quarta, See. X. DXeunte Scriptus, capitibus III. de indiser. gen . et ΙV. de varia Signis. carenS, ne ceterorum

usque ad c. VII. de improprii Sin epitomen modo praebens. cod. δ. , rcg. 7665. olim Philiberti de la Mare 263. , membran. forma quarta, seculi X. exeunti S; epitome totius libri, cupitibus

sol. minoris moduli, seculi XV. - cod. φ., 7574 Λ. olim

olim Bibl. Seguerianae, tum Coistinianae) membran. , Sec. XV. ineuntis. Habet is cap. III. de indiser. poneribus. Orationes quattuor et duae epistolae, quae ex Historiis integrae ad nos perienerunt, cum ceteris in Ciuilina et Iugurtha lectis orationibus et epistolis ac praeterea duabus Pseudosallustii epistolis ad Cuesarem de republica ordinanda iam mature in unum quasi quoddam corpus collectae Sunt, seorSumque a duobus maioribus operibus descriptae aetatem tulerunt. De codicibus, quibus continentur, accurate egit

Orellius in Historia critica Eclogarum ex Sallustii Historiarum libris, Turici 1833. edita. Pui quidem innotuerunt, sunt hi:

Vaticanus i. se . X. n. 3864. totum συλλογὴν exhibens. Primum collatus est a Gerlachio; accuratius deinde et summa Duili do by Cooste

10쪽

side a Theod. Huysio deseriptum exemplum Orellius simul cum Velleio evulgavit a. 1835. Maxima eiuS est in plerisque auetoritas, clua effectum est, ut plurima vitia in illis orationibus et epistolis, vel interpolatione vel incuria editorum orta, tolli potuerint. - Vaticanus 2. sec. XV. n. 649. sive Urbinas n. 411., tantummodo orationes et epistolas ex Historiis continens. Collatus est hic quo iue a Gerlachio, sed minorem praestat quam Vat. l. in emendandis Sallustii verbis utilitatem. - Vaticanus 3., hodie non amplius cognitus, cuius lectiones Ludov. Carrio a Puteano accepit. ConSpirat plerumque cum Vaticano I. Puartus praeterea num fuerit Vaticanus, valde dubium eSt; nam qui aliquoties commemoratur Vaticanus Bongarsit, non videtur diversus suisSo a Carrionis Vaticano, propter summum cum illo consensum; cuius lectiones quum Bongarsius, quemadmodum Satis probabiliter coniecit 0rellius, exemplo editionis Carrionianae, in bibliotheen

Bernensi asservato, ascripsisset, singulis lectionibus hae nota addita Vat. , ex novo codice eas de Sum 'sisse creditus est. Ad hoc duobus codicibus, qui orationes et epistolas continerent, usus est Ciacconius, ac postea Ursinus. Non suorunt illi magnae auctoritatis, ac videntur perditi esse. Denique commemorandus codex Wassii Balliolensis, neque accurate collatus, neque bonitate insignis.

De eximio Fragmento libri tertii III, 77. , quod duobus soliis laceris, ex antiquissimo primi vel secundi seculi codico

servatis, continetur, ac mirificas virorum doctorum sententias excitavit, pessimeque habitum olim vulgabatur, haec sunt tenenda ad varios priorum editorum erroreR cognOΚcendo S.

Duo illa solia primus possedit Petrus Daniel l 530 l603ὶ

iurisconsultus doctissimus et antiquarum litterarum studiosissimus Parisiensis. qui ea haud dubie ex alicuius monasterii bibliotheca, quam coniicio fuisse abbatiae Benoitinae ad Ligerim, ubi iuri dicundo erat praepositus, sibi paravit. IS compluribus schedarum memorabilium inspiciendarum ac describendarum secit copiam. In iis suit Andreas Scholius, qui tres particulas maiores g. 1 - 2: g. 16 - 48; g. 9 - 1 l. sua manu descriptas Iusto Lipsio misit, a quo acceptas Ianus D OuSa primus evulgavit in libro, qui . Sic in Scribitur: lani Diuitiros by Corale