Historiarum fragmenta

421쪽

17. Exercitum maiorum more vortere.

18. Hostes oppressi aut dilapsi sorent. 19. Apud latera certos collocaverat. 20. Profectus quidam Ligus ad requisita naturae.

culositis esset, socii, qui veneralit ad illud prohibendum, remissiores et negligentiores fieri coeperunt. Puodnam vero illud bellum, aut qui socii intellegendi sint, parum lique l. - Non RSNE-culus Gorlachius graviore bello os sc ablativos ab Rotulos de qua structura cf. Fr. I, 10. III, 89. IV, 19, 1. IV, 64.3, frissere autem significare remisso studio esse, lanmι re v. Ruhnken. ad Τ r. Eun. II, 2, 37. et Interpp. ad Vellei. II, 73, 2. in Ciacconii coniecturam fregere Vol. III. p. 135. ita probat, ut simul socios scribi velit; in ed. min. tamen solum 'mere Oxpressit, substantivum plane omisit. Non minus perverse Debrossius seripsit graviore bello, qui prohibituri erant, socios fregere, verba si e mutata ad Fimbriati as

reserens Asiae urbes vexantos ae diripionic R. Fr. 17. f rl. p. 1007. Geri. Dd. mai. Inc. 102. ed. in in . lne.

m. p. 240, 5. Debr. II, 108. IV, 22.l Serv. ad Virg. Aen. V, 408. hoc Sallustii exemplo utitur, ut probet vertere aliquam rem idem USSO atque considerare, quod neque in Virgilii locunt, nequo in Sallustiana verba quadrat. luam vim verbum habeat, di iliuilo die luest in sententia abrupta; nam quod Wassiuς statuit idem esse atque resere, ductare, id neque cum notione Verbi congruit, neque usu loquendi confirmatur. Gerlaehius in ed. mai. ver&re Omisit, Vol. Ill. p. 132. vero relicua ex Iug. c. LV, I. desumpta osse dicit. Utrumque Ialsissimum. Fr. 18. Cori. p. 998. Geri. ed. mai. Ino. 13. Ed. min. Inc. II.

p. 237, 8. Debr. V, 33. J Isidor. XVIII, 2, 7. Corp. Grain m. lat. Vol. III. p. 562. Lindom. Pro dilapsi, quod omnes Isidori codd.

praebent, Cortius viliose habet delapsi, Geri. in ed. ulraquo elapsi. Fr. 19. Cort. p. 1006. Geri. d. mai. Ine. M. Od. min. lnc.

29. p. 237, 19. Debr. II, 115. J Serv. ad. Virg. Λen. I, 576. erit

h. l. sunt, quorum virtuti vel fidei dux Kalis confidere posset. Duare coniicias verba suisse in deseriptionc pugnae, a Mi uiridalo vel Tigrane cum Lucullo commis Sae. Fr. 20. Cort. p. 1006. Ger l. ed. mai. Ine. 91. ed. min. lil. 27. p. 2l7, 5. Debr. III, 109.J Pompei. Common l. in Donat. do barbar. et metaplasm. p. 440. d. Lindena ., cuius haec fiunt verba r Fil caeophaton in scia fiu, cum aliquid turpitudini Α, quod non convenit nisi histrionibus vel si lyricis, ab historiographo vel prudenti narratur, unde Nallustius t profectus quialem Ligus ad requisita naturae. Tria postrema verba laudat etiam Quintil. V IlI, 6, M. ad

422쪽

21. More equestris proeli Sumptis iergis atque redditis. 22. Regressi ad faciliores ictus loco cedebant.

23. Impediebant iuSsa nautarum.

illustramlum, quod illo loco praecipit: is Circuitus loquendi nonnunquam necessitatem habet, quoties dictu deformia opori l. Ex his igitur palot verba ad requisila naturue signifienro ad alvum Monerandum, qua sormula etiam usus est, qui Sallustium interdum imitatur, Ammian. Marcell. XXIlI, 6, p. 383. ed. Vales. Nec stundo min. gens, nec ad requis Ha naturae secedens facile visitur Persia ista obserrantius haec aliaque pudenda declinant. Relicua, quae Sal tu lius de illo Ligure narravit, densissimis oblocia sunt tenebri Α, quas frustra dispellere coneris. Nihilominus Debrosqius odoratus est Ligur ira in illa prosectione transilum Borae montis in Thraeia delexisse, eamque ob causSam a Curione tu. Fr. II l, b . laudatum esse. 0uod quamquam est in plissimum, lamen haud scio an multo sit ineptius. tiuod Gerlae hius Vol. II l. p. 131. dicit hane coniceii 1-ram eo firmari, quod verba iis, quae in Iug. c. XCIII, 2. loguntur, sint simillima. Fr. 21. scori. p. 1006. Geri. ed. mai. lne. 85. ed. min. Ine.

m. p. 237, 17. Debr. V, 31.J SerV. Bd Virg. Λon. XI. 619. Hae ein pugnae alicuius descriptione contra Mittiridatem vel Tinranom commissae suis se haud difficilis coniectura. Novo modo Sallustius dixit terga sumere atque reddere pro inSequi et rursus fugere, utrumque repetens a vulgatis locutionibus terga dare vel praebere v. Drakenb. ad Liv. XXXVI, 33, 4. οῦ quemadmodum enim, qui fugit ipKc terga dat sc. ferienda per Seviw.nti, ita, qui persequitur, sugiontis terga sibi data sumit, atque ubi ipse ex persoquendo in fugam se convertit, terga reddit. De hoc genere pugnae cs. Iug. e. LIX, 3. Numidae non, ut equestri proelio Solet, sequi, dein cedere, seu adporris equis concurrere. Liv. XXXI, 3b, 3. v. etiam Fr.

v. p. 237, 18. Dubr. V, 31.J Serv. ad Virg. Aen. IX, 749. Uerbaciusdem Rano argumenti ut Fr. 21., sed ex alio loeo pellia, DOuga malo cum superiore Fragmento conglutinavit, solus Gortaehius in ed. min. rursus seiunxit, quum in mai. regresSi, quo melius alienae partes inter se coirent, delevisset. Fr. 23. fCori. p. 1005. GPri . ed. mai. Inc. 76. ed. min. IlI, 52.

p. 218, 23. Debr. III. 49.J Serv. ad Virg. III, 128. Quantum ex

eius verbis colligitur, iussa sunt ad nitiones sive cohortation .

423쪽

C. SALLUSTI CRISpIN. 0uae pacia in conventione non praestitissent.

25. In nuda iniecta corpora.

26. Νon repugnantibus modo, sed ne deditis qui

dem. a. h. e. m.

27. Ita sperat illam pugnam pro omine belli sui u

ram.

28. Ubi multa nefanda casu Super auSi atque pMSi.

Fr. 24. fCOrl. p. 100 . Geri. ed. mai. Ine. 53. Od. min. Inc. 24. p. 237, 15. Debr. I, 80. J Donat. ad Ter. Eiin. III, 2, 13. 0uao conventio intelligatur, quidve ea pactum fuerit, non liquet. Unde rosei erit Debrossius Lepidi esse haec vorba do periurio se excusantis, ne Ger lachiu, qui dona sei l. Fr. 25. fCorl. p. I003. Geri. ed. mai. Inc. 37. cd. min. lnc. 21. p. 237, 1 . Debr. III, 40. IV, 53.J Diomed. II. p. 442. Pulsch. Subiectum haud dubie suit tela: nuda corpora sunt inermia, sive scutis non tecia, de qua vocis potestate v. ad Iug. c. CVlI, I. p. 577. Iniectu esertissimae Carrionis emendationi debetur; apud Diomedem enim legitur intecta, quod Gerlachius pingui Minerva in ed. min. reposuit, putidissimam parum curans tautologiam. Fr. 26. Cort. p. 1003. Geri. ed. mai. Ine. 35. ed. min. I, 22, p. 184, 15. Debr. I, 31.J Donat. ad Ter. Phorm. I, 2, 48. Abrupla verba et ambiguitate structurae magis etiam Obscurata non pro ablativis habeo, sed pro dativis ex verbo pepercerunt vel parsum est pendentibus; repugnantes enim sunt resistentes, armis adhuc pugnantes, quibus dedisi opponuntur, nulla amplius arma gerentes.

Praodicato autem eodem utrique membro negativo communi non modo positum pro non modo - non, de quo usu V. Grammat. lat.

nostr. g. 139, 6. additam. 4. p. 464. De urbe aliqua Vi capta, in cuius cives crudeliter a victoribus saeviretur, hic sermonem esse valde est probabile; sod quid singulis litteris a. b. c. m. significo-tur, nullo modo erui polusi. Nobis enim tam felicibus esse non licet, ut cum Gorlachio fruamur Debrossit invenio atro is belli eludes metuentibus, quae Verba cum relicuis spectare vult ad ircipionis, a. 83. a. Chr. n. consulis, milites, ad Sullam desecturos. Fr. 27. I Cori. P. 1003. Gori. ed. mai. Ine. 3 l. ed. min III, 61.

p. 229, 20. Debr. IlI, 88. V. 14. J Serv. ad Virg. Aon. I, 456. vorba sic assert ila v. p. illam pro omni bello fusuram. Ad X, 311. vero habet: pugnam illam pro omine belli futuram. Puae quoniam laudat ad Virgilianum omen pugnae illustrandum, eo patelomine belli non videri emendandum, ut Gerlachius Vol. III. p. 125.

424쪽

- HISTORIARUM FRAGMEXTA INCERTA.

29. Duo cupidius in ore ducis sese quisque honiam

et strenuum ostentantes. 30. Atque eos a tergo incurrerunt.

31. Togam paludamento mutavit. 32. Pressi undique multitudine. 33. Exercitum argento secit.

dicit, sed certissilii ain esse scripturain. Priore autem loco quoniam ad notionem vocis brili constituendam ulitur exemplo Mibellum Mithridaticu in , eo non certum quidem sed tamen Probabile fit, de Lue ullo haee valero, ox prima pugna lotius belli eventum au

gurante.

Fr. 28. Cori. p. 1003. Gori. ed. mai. Ine. 27. ed. min. III, 27. p. 227, 24. Debr. IV, M.t Priscian. XIV, 4, 40. p. 602. Κr. Fefanda Gerlachius roclo scripsit pro nefande, quod et in vulgalis Sall. pdd. el in Κretiliana Pri Meiani exstat; male vero idem casu in

caSus mulavit, quo sPn lentia plano P r Uerlitur. Casu super est praeter ca, quae casu accidebant. Verba accipienda sunt de miseriis oppidanorum obsidione graviter pressorum, fortasso Calaguritanorum, de quibus v. Fr. III, 7. Cur autem cum Debrossio do Heraclea polissimum cogitemus, quamquam ea urbs teste Momnone apud Phot. eod. 224. p. 237. a. Bekk. multa nefanda paRηa est,

nihil est quod vel cogat vel suadeat. Fr. 29. fCort. p. 1003. Gori. ed. mai. Inc. 25. Dd. min. II, M. p. 203, 27. Debr. II, 135.J Serv. ad Virg. Λen. X, 370. et is illor. IX, 3, 22. p. 298. Litid. , qui lamen ires postrema, voces non habet. De quovis duco Romano haec diei potuisse in promptu est; ex lubidino igitur Debrossius et Gerlachius Metellum significari statuunt. Fr. 30. fCori. p. 1002. Guri. ed. mai. Ine. 22. P d. min. Ine. 13. p. 237, 10. Debr. III, 74. J Rufinian. de schem. lex. S. 33. p. 254. ed. Ruhnk. Incurrere aliquem dictum ut invadere aliquem idonea analogia nititur, quamquam usitatiuκ est iscurrere in aliquem vel alicui; cs. Dukstr. ad. Div. XXVIII, 16. 4. Sall. Iug. CI, 8. Fr. 31. Cori. p. 99Ν. Geri. ed. mai. Ine. 15. ed. min. I, 47. p. 190, 3. Debr. I, 76. J Isidor. XIX, 24, 9. P. 604. Lindena ., Schol. ad Iuvenal. VI. 400. Di Sor v. ad Virg. Georg. I, 8. Verborum son- sum iam Pulschius recte vidit hunc esse: Aa pace ad bellum migravit; togis enim in pace utebantur Romani, ubi bellum advenerat paludamentis. Λd Lopidum bellum civile moventem refert De brossius et Gerlae hius, quod parum probabile. Fr. 32. ri. p. 10 . Geri. ed. mai. Inc. 80. Ed. min. Inc. I.

p. 237, 2. Debr. I, 87.J Donal. ad Ter. Adelph. III, 2, 5.

425쪽

C. SΛLLURTI CRISPI34. Lusiuaniae gravem civitatem.

35. In Hispaniam UOmlIS.

36. Ille Coni sturgim apud legiones venit.

37. Iam repente visus saevire Tagus.

Fr. 33. fCorl. p. 998. Geri. ed. Inc. I 4. Ed. miri. I, 48. P. I90. 4. Debr. I, 71.l Senec. Ep. 114. Usum facere verbi, quem Sonoea in Sallustio ut singularem nolai, Cortiuκ Cicoroni aliisque scriptoribus non insolitum esse his exempli R dona instravit: Cie. in Verr. V, 30. 77. Si praedonum i aliqtιam manum contra

populum Romanum facere potuisset, quid diceres' ld. Phil. V, 16, 44. Caesar princeps exercitus faciendi et praesidii comparandi fuit. Flor. III, 19, 6. Eunus iure belli refractis emastulisseaeuginta amplius millium fecit exercitum. v. ad Fr. I, 45, 26. Duae sequitur alterii classis Ince rum Fragmentorum ea complectitur, in quibus locorum atque gentium mentio fit. Fr. 3 . Cori. p. 1009. Ger l. ed. mai. Inc. I b. ed. min. Ill, 17. p. 216, 16. Debr. II, 26. J Serv. ad Virg. Aen. XII. 458. Cipitatem gravem Serv. explicat fortem', rectius fortasse fuerit validum, opibus valentem. Ad Sertorianum bellum speclaro hoc eltria proxima Fragmenta facile perspicitur, praeterea nihil. Fr. 35. Deest apud Cori. Et Debr. - GPri. Od. mni. Inc. 177. ed. min. Ine. 53. p. 238, 19. J Priscian. de XII. vers. Aen. c. 13. p. 357. Kr. Fr. 36. Deest apud Cort. et Debr. - Geri. Od. mai. Ine. 176. Od. min. Inc. 52. p. 238, I 8.J Pompei. Communi. in Art. Don. p. 395. Od. Lindem. Conis lumina urbem commemorat etiam Λppian.

Hispan. c. 57. p. 169. ed. Schweigh. Aυσιτανων δ' οἱ ἐπὶ θατερατου Tαγου - Κουνέους ἐπορθουν, A Pωμαίοις ησαν υπήκοοι καὶ πόλιν αυτῶν μγάλχὶν εIλον Κονίστοργιν. tam viliose Conistorsim appellat Strabo III. p. 209. A. Od. Almpl. Ἐν δὲ τοῖς Κελτικοις - νωτεορσις ἐστὶ γνωριμωτάτη. Ceterum eave pules Sallustium

dixisse venit apud testiones, quod prorsus soloecum est. Τampnnihil subest vilii, sed iusta constructionst locus clxpediendu . Vorbum enim lanlummodo Pertinet ad Conislumim, cui nomini quae additae sunt voces, loci modo habent definitionem; apud legiones enim adverbialiter positum significat in vicinia legionum. i. o. ratione inversa. in cuius vicinia legionos castra habebant. Ille Sertoriusnogit, an Metellus, an alius quis, constitui nequit. Fr. 37. Cort. p. 1009. Gori. ed. mai. lne. 142. ed. min. II l,

16. p. 216. 16 Debr. IV, 29 J Serv. ad Virg. Λen. X, IM. Vulgo

editur Taguns v. ad Fr. II, 28 , quae forma neque analogia noquo

426쪽

3'. Aenum et Maroneam ei viam militarem.

39. l Sallussius panos Mauros eu seroetis Dalmatas

allelori lato codd. nititur. 9uando res facta sit, et quo consilio ab auctore narretur, soli Debrossio ol Gerlachio, ut seironi, conligit.

Fr. 38. Cori. p. 1005. Gori. Od. mai. Itie. 75 Od. min. III, 26. p. 2l7, 4. I obr. I, I 02.J Serv. ad Virg. Λon. III, 17. A nis AI ς ol Maronea s Μαρωνειαὶ noti Asimae urbes Runt Τhraeiao; es. Mola II, 2. ii miniari. Mare. XXII, 8. P. 307. Vales. Liv. XXXI, 16, 4. Iulii. H. N. IV, 18. Via militaris est, quae dieitur via Egnatia, nomen habotas ab senatia, italiae urbe mari lima Dyrrhachio exadvorsum sila. Initium capit a Dyrrhachio, et per Epirum, Mac doniam ei Thraciam extenditur usque ad Byzantium, potior 'ς al-lingons urbes Lychnidum, Heracleam, Edossam, Pellam, Thessalonicam, Amphipolim, Philippos, Maroneam, Aenum, Perinthum, Se lymbria in. V rha utrum in primo libro fuerint do Appii Clastilii Oxpoditiones Macedo ilica Pi Thracia, an in Secundo de Curioni q. unita tertio de M. Luculli expeditionibus per ea dem terras saetis, diei

Fr. 39. Cori. p. 10I2. Debr. I, 98. - D est apud Geri. ed. mai. el min. J Tertullian. de anima. p. 313. De Dalmatis ogisse Sallu-tium eonsentaneum est in narratione de Λppii alii te Curionis expeditionibus in Macedonia et conterminis terris factis; quare verba vel ox I. vel ex II. libro sunt. - De Maurorum vanilute locus exstat in ipsis Fragmentis I, M. Fr. 40. l Deest apud Cori. et Geri. ed. mai. - ed. min. IV, M. p. 230, 20. Debr. II. 81.l Charis. I, 18, II. p. 55. Lind. p. 76. Pulseh. quum tradat Sallustium hoc urbis nomen, quod vulgo semininum singularis numeri est, frequenter plurali numero posuisse, hoc voluit. Sallustium dixisse Ostiti, ostiorum, quemadmodum vitam Strabo V. p. 350, B. p. 354, A. Almelov. dixit τα 'AZστω. Hanerem planissimam lam parum intelleati Gerlachius, ut coniiceret sormam nominis apud Sall. suisse Ostiae, intiarum. Debrossius in

narratione de piralis eam urbem memoratam esse coniicit, quod

valde probabile est; sed de libro, quem ille secundum esse putat, nihil pol si affirmari. us. Cic. de imper. Cn. Pomp. c. 12, 33. Dio Cass. XXXVI, 5. Sequuntur Fragmenta tertiae classis, quibus de persona aliqualia agitur, ut vel illsa plane incerta sit, vel, quo libro de ea dictum fuerit, ad liquidum perduci nequeat.

427쪽

C. SALLUSTI CRISPI41. lGnaeus Soli sitim, quo Pompeium oris improbi, animo inverecundo i scripsisse , acerbissima satirata cruri d

Fr. 4 l. ICOrt. p. 998. Gori. ed. mai. Inc. 6. d. min. ll, 20. p. 20I, 21. Debr. V, 44. I Suoloii. de illii fit p. giamin. c. Io. OS improbum Pompeii concoquere interpretes non potuerunt, quia alii scriptores plane contrarium in eo laudant. volui Plin. H VII, 10. Magno Pompeio Vibius quidam e plebe et Publicius etiam serritum liberatus indiscreta prope specie fuere similes, illu l os probum reddentes ipsumque honorem e.rimiae frontis. ld. ib. XX. II, 2. Imago Cn. Pompeii e margaritis, illa restio honore grata, illius

probi oris verecundique per cunctas gentes, illa inguiam Pin mar-yaritis, severitate Dicta et veriore luxuriae triumpho. Seneca Ep. II.

Nihil erat mollius ore Pompeii: nunquam non coram pluribuSerubuit. Ut autem in Plinii loeis illud pronomen de euius vi cs. Gramma l. lal. nostr. S. 21, 6. addit. c. p. 301 ostendit vulgo celebratum fuisse Pompeii os probum, ita dubium non est, quin Sallustius hae ipsa laude Pompeii, iiii ippe quem odissei, Osrensus sal samque eam liabens, de industria cum dixerit oris improbi, animo inverecundo, quae ipsa caussa fuit, ut Lonaeus lani opere ei ira- seeretur. Improbum os haud dubie illi tribuit ob summam pius simulantiam atque salsitatem, qua per lotam vitam utebatur, ita ut semper aliud ore prae se ferret, aliud mento reconditum agitaret; cs. Coel. in Cic. Epp. ad Famin. VIII, 1, 7. Solet Pompeius aliud sentire et D i, neque tantum valere ingenio, ut non appareat, quid cupiui. Cic. Epp. ad Allie . t V, 15. 7. Pompetita fremit, queritur, Scauro studet: sed utrum fronte an mente, dubitatur. Plutarch. in Pomp. e. 30, ex tr. Aυτος δὲ δεξαμενος τα γραμματα καὶ πυθο - μενος τα δεδογμένα sc. perlatam legem Maniliam , των φίλων παροντων καὶ συνηδομένων, τας οφρυς λεγεται συναγαγειν καὶ τον μηρον παταξαι και εἰπειν ως αν βαρυνομνος ηδη καὶ δυςχεραίνων το αρχειν Ρευ των α νη-των αθλων, ως ἄρα κρεῖττον ἔνα των αδοξων γενέσθαι, εἰ μηδέποτε παυσομαι στρατε-ομενος,

μηδὲ τον φθόνον τουτον ἐκδυς ἐν αγρῶ διαιτησομαι μετα τῆς γυ-ικος. 'Εφ ο Iς λεγομεν οις Ου δ' οἱ πανυ συνηθεις ἔφερον αυτου την εἰρωνείαν, γινώσκοντες ο τι τῆς ἐμφυτου πιλοτιμίας καὶ φιλαρχίας υπεκκαυμα τὴν προς Λευκολλον διαφοραν μειζονιος ἔχαιρεν.

Inverecundia, pleruila lue cum simulantia coniuncta, intelligitur a Sallustio insatiabilis polentiae cupidiuas et arrogantia, qua Prat Pompeius in Omnes, qui ipsi displiceroni. IIis igitur, quibus codicum scriptura salis defenditur, non considerati8 editores plerique

428쪽

HISTORIARUM FRAGMEXTA IX CERTA.

42. Inter arma civilia aequi honi famas petii. 43. Ex insolentia avidus inalefaciundi. 44. In quis longissunto aevo plura de bonis salso in delerius composuit.

DOuZ1M conii eiurarii oris probi recoperunt, quam insulsissime de- Duilii Gortae litus Vol. lil. p. 117. Fr. 42. Cori. p. 9M. Gett. ed. mai. Ine. I 0. cd. min. I, 42. p. 185, 12. Debr. I, 63. J Neneca Ep. II 4. Aequum et lotum volaequum bonum U. Gramin. lat. nostr. g. 139. 4. bb. additam. 2. c. p. 459. , scripto im i oppoΝiium cs. Cie. Brul. c. 39, 1 5. significalid, quod sensu hominibus innato iustum cognose itur, sive naturalis aequitas. cf. Fr. I, 51. 17. et lug. c. XV, 3. Famae pro fama habetur etiam Fr. I, M. Catulum intelligendum congent Debrossius et Gorlachius. Ego, quis intelligatur, nescio. Fr. 43. fCori. P. 1007. GPri . ed. mai. Inc. II 6. d. min I, 79. p. 196, 10. Debr. III, 82. J Serv. ad Virg. Λon. IX, 343. Nulliuq moribuq haec molius convΡniunt, quam P. Clodii. de quo Plutarchus in I. ustuli. c. 34, in. Ποπλιος. inquit, Κλωδιος, αμηρ υβριστης eεστος ολιγωρίας απασης θρασυτητος. Id in Cicer. c. 28. in .Hν Κλωδιος τω φρονri ιατι θρασὴς καὶ αυθαδης. De eius nequitia plurima Cieeronis exstant i stimonia, volui de Harusp. ro Ap. c. 26.55. Est ille plenus inconsiderantissimae ac dementissimae temeritatis. Voll. II, 45, I. P. Clodius homo - audax, qui neque dicendi neque faciendi ullum, nisi qui vellet, noSSet modum. Fr. M. fCort. p. 1009. Geri. ed. mai. Inc. 148. ed. min. III, 4. p. 215, 25. Dobr. lV, 61. J Serv. ad Virg. Eel. VIII, 27. Falso de coniectura scripsimus pro falsa, ut apud Serv. et in Sall. edd. est. In delerius enim componere quum sit rem ita componere, ut minust, na vid atur, quam re vera esl, falsa in deterius componi ne- quoiant. Falso advorbium locutioni additum abundat quid om , sodanalogia aliarum dictionum salis sustentatur, de quibuς v. Gramna. lnt. nostr. S. 160, 4. d. p. 609 sq. Componere VPrbum autem quum indieio sil de historico aliquo hie diei, nobis circumqpieiontibus, cui viro verba longissimo areo maxime convenirent, nata est suspieio saltus lium hoc loco agoro de M. Porcio Calone eius ille Originibu R. quaR paucis ante mortem mon,ibus quinque ol octoginta annos natus absolvit v. cie. Brul. c. 20 , M. et c. 23, 89. , extremis libris qui temporis historiam complexus. Pro fovero autem el t trico in- g nio suo ei quadam morum sevori late, qui a Livio XXXIX. 40, 10. dicatur asperi pro I dubio animi et linguae acerbae, ol in Epit. libri XLIX. vir promptioris ad vituperandum linguae, aere ibi de mullis iudicium exercuit, non solum de malis pravisque, sed etiam de bo-

429쪽

C. SALLUSTI CRISiu45. Modico quoque ei eleganti imperio percarus suit. 46. Communem habitum transgreSSus. 47. Atque ipse cultus rei. . Nam Sullae dominationem queri non audebat.

nis, plura de iis iniquius tradens, et sacta eorum neutiquam vituperanda in dolerius accipiens. duodsi haee coniectura non a V ri similitudine abhorret, Sallustius eo prooemii loco, quo de prioribuS rerum seriptoribus egit, Fr. I, 2 Originum Catonis videtur ita in Atituisse censuram, ut nimiam eius acerbitalem, interdum ad iniquitatem progressam, vituperarol, lieel eius dicendi genus summis offerret laudibus. Ineptissime Debros ius hune loeum sane Obseuris gimum de antiquis explieat tabulis do freto siculo, Ionuissimum aevum opinatus significare remosissimam antiquistitem, neque curans quid in hac seniorilia sit de bonis, aul quomodo verba plura falsa cum his cohaer ant. Vix melior censenda est Gorlachii coniectura,

qui Vol. III. p. 136. orasiones L. 9uinlii tribuni plebis de quo v. Fr. Ili, M. init. et S. II.) intelligendas putat, in quibus longi uino aemplura de bonis falsu in deterius commmerit. Fr. 45. I Deest apud Cort., Geri. ed. mai. et min. et Debr.J Schol. Lucani ad VII, 267. cd. Weber. p. 533. Framentum, quod r censaccodit, vix explieabile; nam quid sit rimans imperium, et cuius id

sit 'rit, quidem nescio. Uuum in cod. Voss. 2. sit immodi φιe, inde coniicias suisse in modico quoque etc., quod ad sensum quidem non molius, ad constructionem paullo planius est. Fr. 46. scort. p. 998. Geri. Od. mai. Ine. 9. Ed. min. Ine. 9. P.

237, 7. Debr. IV, 26.J Priscian. XIV, 3, 28. p. 596. Si inbitus h. l.

Staturam significat, verborum sensus Q sl: vulgarem magnitudinis modum excedens, quod commode ad Mithridatem roserri potest, coli. Fr. II, 56. Fr. 47. I rl. p. 1008. Ger l. ed. mai. Ine. 125. ed. min. Inc. 37. p. 238 , 5. Dobr. V. 15.l Acro. ad florat. Sat. II, 2, 66. Uuomodo editores intellexerint haec Verba, as Aequi non Possumu', ne que multum roseri in summa Fragmenti brevitato. Hoc lamen monendum vi dolur, rei non esso genitivum res voei η, Red reus Euhstantivi, undo coniicias de accusato aliquo dici, qui non, ut mos orat, sordidatus prodiret, sed cultum ostender t. Fr. 48. fCOrt. p. 1007. Gori. ed. mai. Ine. 113. ed. min. I, 37. p. 18b, T. Debr. I, 46.J Arus. v. queror, p. 257. Lindem. Sine vorbi. queri non locum habol etiam Donat. ad Tor. Phorm. II, 3, 2 ., quemadmodum vulgo in Sall. edd. logitur. v. ad Fr. seq.

430쪽

49. Neque est offensus dominatione Sullae. 50. Multos tamen ab adulescentia bonos insultavii. 51. Pactione amisso Publio legato. 52. Tyrannumque ei Cinnam maxima voce appellans. Fr. 49. fCori. P. 1007. Geri. Od. mai. Inc. II . sed . in in . I, 36.

p. IM, 6. l obr. I, 55. I. 62. J Donatus ad Ter. Phorm. II, 3, 2 . haeevorba ita laudat, ut apparo at ea paucis tantum interiectis a superiore Fragmento disiuncta suisse, ad eundemi pie hominem spectaKAP. Pro claminationem, quod vitioso apud Donatum legitur, Gerlachius tandem in ed. min. ro te scripsit dominatione, quum Vol. III. p. 13 per, ersissimis quibusque de constituenda lectione prolati A solam De-brossit coniecturam neque est defessus dominationem Sulla ferri posse pronunciasset. De quo loquatur Sallustius, valdo incerium; fortasse perstringit Pompstium, qui immodi ea polentiae cupiditato exagitatus parem neminem ferre volebat tuamquain olim Sullas dominationem neque queri ausus erui, nitque ea suerat Ossensus. Fr. 50. ICOrl. p. 1006. Geri. d. mai. Inc. 87. ed. min. I, 45 P. 190, 2. Debr. I, 65. J Donat. ad Τor. Εun. Il, 2, 54. verba sic laudat, ut edidimus. Sor v. ad Urg. Asen. IX, 634. mullos a pueritiab. insultaverat. Idem ad X, 643. mi M. ab adolesc. b. infriatav e r a Lquae discrepantiae inde repetendae sunt, quod locum memoritor ni tulit. Tamen purticula a Servio malo omisga ostendit hasta de viro dicta esse, quem fama meliorem cel brabat, quam re vera sset. Eum osse Pompeium ut demonstrari nequii. ita non videtur improbabito; es. Drumanni Hist. Rom. Vol. IV. p. 543 - 546. Fr. 51. ICorl. p. 1005. Geri. ed. mai. Inu. 7l. Od. min. Ine. 3.

p. 237, G. Debr. V, 2. J Donat. ad Τer. Phorm. I, 2, 91. Publium legatum esse Clodium, qui Lucullo legatus erat, dubitari nequii, pliatii vidit Debros siu . Impori te igitur Gerlachius in utraque Od. geri psil Publico. Amisso Donatus l. l. interpretatur dimino; proprie enim amittere paritor ut aflessare quasi est a se mittere, a praepositione remotionem ab aliquo loco, vol re, vel persona deΝignante; es. Rullia ken. ad Ter. Andr. V, 3, 27. De pactione non constat. Fr. M. fCori. p. 100 . Uerl. ed. mai. Ine. M. ed. min. I. 18. P. IM, 8. Debr. I, 25. I, 9 .J Serv. ad Virg. Λen. IV, 214. Idem nili. 5. tantummodo habet frannumque vi Cinnam: Victorinus vero ad Cie. do Invon l. I. p. 70. Oreli. tyrannumque es Cinnam appes antes, quemadmodum in Sall. edd. omnibuς est. Sod Servii potiorem

ex eo, quod haec praemii lii: Aprobrosis, non lenibus verbis veterea

라틴어 텍스트