Historiarum fragmenta

401쪽

C. SALLUSTI CRISpl

CAP. V l. Fragnae illa obscuriora et incertas aut nullius explicationis.

64. Omnes, litibus senecto corpore animus militaris erat.

65. Clausi lateribus altis pedem

fuit societatem praedarum cuna latronibus composuisso. Idem Verri haud obscuro Obiicit Cieero in libro Verrinarum i , 4, 9. Si populus

m. - Staturrit, non istum maius in sese scelus concepisse - cum

praedonum duces accepta pecunia dimiseris, quum eos, si qui istum- liberarint. Ibi d. c. 5, 12. Meminerit se priore iactione confessum esse duces praedonum a se securi non erae percunt , Seium tum esse verutran, ne sibi crimini daretur eos ab se pecunia liberatos; sal Iur - se, privulum hominem, praedonum duces Divos atque incolumes domi suae, poti quam Romum redierit, usque dum per me licuerit, retinuisse. Ibid. t V, M. I 16. Omum portum Syriacusanorum isto praetore Cilicum myoparoni praedonibusque patuisse, quibuscum conserri possunt, quae ibid. V. c. 24 - 26. ei c. 32 -35. de incrodibili eius socordia narrantur. - Verba incertum vero, an per noelegentium significant rnon pliuio confilat, utrum re vera Ac. su picioni caus8am praP-buerit , an quia per neglegentiain criminis speciem in se admisit; cs. Fr. IV, M. Cn. Lentulus, per incer ιum stolidior an vanior, legem promulgavit. Fr. 64. Cori. p. 9M. Geri. ed. mai. IV, 2. ed. min. IV, 12. P. 226, 5. Debr. IV, 15.ὶ Priscian. IX, 9, 49. p. 464. in. Ante senecto Carrio ex uno libro adiecit aestu, quod, licet in omnes Sall. edd. transierit, neque sidem habet a codicum auctoritate, neque commendationem a reeia dicendi ratione; quare ineptum additamenium expulimus. Senecis corpore ablativi sunt absoluti vim concessivae enunciationis habentes hanc: quam iam senectum comus erari, quod etiam dici poterat in senecto coryore. Duo pertineant verba non liquet; nam Debrossit sententiam, de Crasso agi delectum bello servili habente, quamquam Gori actio Vol. III. p. 104. haud absurda videtur, nemo probabilem liabebit. Fr. 65.. Cori. p. 992. Gert. ed. mai. IV, 39. ed. min. IV, 71. p. 230, 7. Debr. lli, IM. IV, 58. J Apud Λrusian. , qui v. altum, p. 2Ib. Lindem. haec assert, olim deerat altis vox; quam quum excidisse recte suspicatus esset Douga, ex cod. Gud. resiliuit Lin-

402쪽

HISTORIARUM FRAGMΕΝΤΑ. LIB. IV.

66. Infrequentem stationem nostram incuriosamque tam ab armiS. 67. 0ui proxumi loca hostium erant. 68. Stolide castra Suggressus. 69. 0ui praetores facibus sibi praelucentes ambustas in tectis sine cura reliquerant.

dem annus. De muniti Ono alicuius urbis vel castelli haee dieta

Fr. 66. Deest apud ta,rt., Gert. ed. mai. eb Debr. - Geri. ed. min. lV, 25. p. 227 , 20.J Locus recens acce sit ex Arusiani eod. Gud. v. incurioyum, p. 242. Lindoin. Statio incturiosa ab armis significat militeΗ in statione positos, neque arma in promptu hiabentes. Cuius rei illustrandae caussa iuvabit conferre, quae de simili roteguntur apud Caes. dct B. G. II, 14, I. Hostes, nostris languentibus atque animo remissis, quum alius discessisseι, alius ex diutino labore in ipsis operibus quieti se dedisset, arma vero omnia repositu contecιaque essent, portis se foras erumpunt. Fr. 67. Deest apud o ri.. Gert. Od. naai. et Debr. - GPri .ed. min. IV, 75. p. 230, Io.J Huius quoque loci sons est eod. Gud. Λrusiani v. proximus, p. 252. Lindem. Propior ei proinimus eumaeeusativo logitur etiam Calii. XI, 1. Puod vilium propitis virtutem erat. Ius. XLIX, I. Ipse propior montem suos collocat. ibid. S. 6. Maelero latere, quod pro aeumum hoFι is erat, aciem instruxit. Fr. 68. Dpost apud Cori. , Geri. Dd. mai. et Debr. - Geri. ed. min. IV. 77. p. 230, 13.l Fragm. exstat in cod. Gud. Arusiani v. yumredior, p. 262. Lindem. Verbum hoc Tacito frequenter usurpatum es. Boetii cheri Lex. Τacii. h. v. p. 4 7. Sallustius primus adhibuisse videtur. Fr. 69. Deest apud Cort., Geri. ed. mai. et Debr. - Gert. ed. min. IV, 76. p. 230, IIJ Ilaee verba pariler ut superiora ex- fiant in eod. Gud. Arusiani, v. praeluces, p. 256. Lind. Sensus valde obscurus est, et vix eruendus. Ex orationis tamen forma intelligitur sibi referri ad praecedentis enunciationis primariae subiectum, quod viri alicuius nomine constitit, gui praetores Vero pertinere ad eius enune talionis obiectum. Praetores autem non magistratus significant, sed primitiva vocabuli polesiale simi, qui prae dum aliquem sive praeeunι quasi praestores dicit. Eos sorvos suisse in promptu est. 9ui quum abieetis in ieetis lacibus ambustis supina negligentia incendii perieulum commovissent, eaque res singularis alicuius facti, quod Sallustius commemorandum du-23. Dissiligod by Corale

403쪽

C. SALLUSTI CRIRPIN. Curio Volcanaliorum die ibidem moratus.7 1. Religione Volcanaliorum impeditus. 72. Quis in praesens modo satis cautum fuerat.

73. Magnam exorsu S Orationem.

74. Impotens ei nimius animi est.

Prol, caussa exstitisset, lato quid ab so scriptum suis so suspicor:

Iummus quisque ille fuit; gravissimo supplicis seroos umecis, qui

prapiores saeibus sibi pra luesentos ambustas in lociis Rinst cura reliquerant. Noque lamen multum huic coniecturae tribuo, facile

concessurus, si quis probabilior in loci Obscuri explicationem prodiderit. Fr. 70. fCorL p. 990. Geri. ed. mai. Iv, 13. Od. min. III, 31. p. 2IT, II. Debr. II, 149.J Verba ex libro IV . laudat Non. Vill, 49. p. 489, 26. Merc. Eundem Sall. locum respicore videtur Charis. I, 17, 18. p. 34. Lindem. p. 46. P. , Sallustium dixisςe reserens DVolcantiliorum ita enim in cod. Νeapol. sl pro et Vulcan. , ut edd. habent . Α Νonio discrepat Pompeius Comment. in Art. Don. P.

163. sed . Lindem. oadem verba sic exhibens: Curio ibidem moriatur restione Vulcanaliorum: sed remone scribentiη error est pro reli-ymne, ut ex Fr. seq. palel; colorae diversitates inde repetendae, quod grammatieuq locum memoriter attulit. In hoc Fragmen loquum PerSona, res, locus atque templa A sint inesertissima, pra stat explicationem plane non altingere, quam lemoritalem sequi De-brossit et Gerlachii, qui Scrib. Curionem, a. 7b. 74. 73. a. Chr. n. Macedoniae proconsulem, in provincia sua Volcanaliorum sestum celebrasse volunt, eui portentosae interpretationi ut fidem sacerent, ille Fragmentum in secundum librum, hic in tertium transtulit, scili cet gravissimo argumento moli v. Geri. Vol. III. p. 112. de Curione quarto libro agi non potuisse. At sane potuit; nam quum anno demum 71. a. Chr. n. triumphum de Dardanis ageret v. Zumpl. ad Cic. in Verr. Acl. I. c. 7, 18. p. 6 . Cic. in Pison. e. 19, M. coli. Εllendi. in Hist. oloq. rom. Bruto praemissa S. 32. P. M. ed. II. , nihil impedit, quominus ea res in IV. libro commemoretur. duod si quis coniiciat ad hanc ipsam rem perlinere Fragmentum, a Vero fortasse non abfuerit, sed arςumentis id comprobari potest nullis. Fr. 71. Deest apud Cort. - Geri. ed. mai. IV, 14. ed. min. II, 32. p. 217, I2. Debr. III, 149.J Legitur Fr. apud Pompei. γmmenl. in Art. Don. p. 222. ed. Lindom. luantumvis obscurum Sit Fragm. praecedens, tamen dubitari nequii, quin hoc si in eius

confinio fuerit, ei pandem rem spectet.

404쪽

75. Anxius animi atiliae incertus.76. Consili aeger. 77. Ne inrumiendi po sublicibus cavata

Fr. 72. Deest apud Cort., Gori. ed. mai. et Dybr. - Gori. ed. min. lV, 34. p. 228, 7.J Fragm. roeons accesit ex cod. Gud. Λrusiani V. in praesentia, p. 242. Lind. 9uis coniectura Pst Lindo in anni pro quos, quod in cod. euel. De qua re agatur, non liquot. Fr. 73. Cori. p. 981. Geri. Od. mai. IV, 6. ed. min. t V, bl. p. 229. I. Debr. III, 6. III. 98.I Arusian. v. morsus, P. 229. I indom. Fr. 74. I Cori. p. 981. Geri. ed. mai. IV, 7. ed. min. IV, M. p. 229, 24. Debr. IV, 2.J Arusian. v. nimius, p. 249. Lindem. De genitivo animi es. Fr. II, 93. III, 92. Fr. 75. Cori. p. 9M. Geri. ed. mai. IV, 5. ed. min. IV, M. P. 229, 23. Debr. II, ll.J Λrusian. v. am DS, p. 216. Lind. Ex lubidino Dobrossius seripsit ibi anxius. Fr. 76. fCOri. p. 991. Geri. d. mai. IV, 3 l. ed. min. IV, 67. p. 229. 26. Debr. I, 38.J Λrusian. v. aeger, p. 2l2. Lind.Fr. 77. I ri. p. 997. Gori. ed. mai. Ine. I. ed. min. IV, M. p. 230, 18. Dcbta I, 69.J Locus lacerus idemquct vilio asseclus exstat apud Festum p. 239. Lindem. Inrumiendi corruptumno sit ox inrumpendi, an aliud verbum a Sall. scriptum fuerit, dissicito die tuost. De ponte sublicio in Historiarum libro IV. montionem factam esse quum PA Festo appareat, po ... litteras vostigia esse pontis sublici haud improbabilitor coniceit Ursinus. Sublices Sallustius dixit, quae vulgo sublicae die untur, i. e. , ut veluR Glossar. explicat, καταπῆγες οἱ ἐν ποταμω την γέφυραν viroβασταζοντες. cf. Grono v.

ad. Liv. I, 37, 1. Valla ad XXIII, 37, 2. Diuili rod by Cooste

405쪽

CAP. I. Bellum Mithridaticum. Mithridates Ponitim recipit; - Senex validi AAimi fi in pugna vii Ineralit r. - Seditio legionum ad Nisi hi m. - Clodius seditionis concitator. - Lucullus militibus haud gratiis; - Quintium permovere studet, ne sibi adversetur. - Marc. Rex Lucullo auxilium negat. - Legiones Valerianae ab exercitu discedunt. Fr. 1 - 14. Anni M. 67. a. Clir. n.ICAP. ll. Res urhanae. I.ex Gabinia. - Pompeii dissimi irentia et gloriatio. - Gabinius Pompeium eommendat. - Caluius legem dissuadet. Fr. 15-20. Annus 67. n. Chr. n.J

LIB. V.

CAP. l. Bellum Mithridaticum. Mithridales Pontum recipit , - Renex vRlidissimus in pugna vulneratur. - Seditio legiomini ad Nisibim. - Clodius seditionis concitator. - Lucullus militibus haud gratus. - Quinitum Permovere studet, ne Mihi adversetur. - Maro. Rex Lucullo auxilium negat. - Legiones Valerian ne ub exercitu discedunt.

I. Adeo illis ingenita est sanctitas regii nominis.

406쪽

2. Luxo pede. 3. Prohibet nocere venenum, quod tibi datur.

20. eoniunctus, ubi v. , a Servio assertur ad versus Virgilianos Georg. IV, 21 l. hos: APraeterea rogem non sie Aegyptus elingens Lydia nec populi Parthorum aut Medus Hydaspes Observant ad quae verba grammaticus: -De his aulem gentibus dixit Sallustius adeo - n minis. Quae observatio ut in universum Sallustiani lo ei sensum monstrat, ita gentium nomina apud Virgilium non urgenda, sed omnino Aglao populi intelligondi videntur. Puod si non salso coniecimus, verba optime conveniunt in Mithridali in qui, quum Luculli res post pugnam apud Artaxata et captam Nigi- . thim minus prospere procedere eo pissent, cum modica manu in ιPontum rygrederetur rognumque amissum rursus occuparet, es.

Appian. Mithrid. c. 88, in. p. 774. Schweigh. et ΤΣ' huck. ad Eutrop. VI, 9. p. 333 sq. magno studio ac laetitia incolarum eaeceptus: v. Dio Casq. XXXV, 9. p. 8 I. Roim. Ἐν ω δὲ τια et ἐγέ- γνετο, Μιθριδατης ἐς τε τὴν λέραν Ἀρμενων καὶ ἐς τα αλλα ἐσβα- λων πολλους των Pωμαίων, τους μὲν ανα την χωρον πλανωμένους, απροςδοκητος σφισι προπτεσων, ωθειρε, τους δὲ καὶ ἐκ μάτρς κατεκοφε. Καν τουτω MYὶ των --τα πλείω δια ταχέων α νεκτήσατο. οἱ γαρ ανθρωποι ἐκείνου τε ευνοιαν, ἐκ τε του ομοφυλου καὶ ἐκ τῆς πατρίου βασιλείας, καὶ των Ῥωμιάων μῖσος, δια τε τό μνειον καὶ δια το sero των ἐφεστ ιυτων σφίσι

κακουχεῖσθαι, ἔχοντες, προς εχωρησαν πυτω. Fr 2. Cori. p. 1009. Geri. ed. mai. Inc. 163 ed. min. Ine. 5 I. p. 238, I 8. Debr. V, 64.J Breve Fragmentum, quod sine libri numero Dxψlal apud Probum, Corp. Gramin. Lal. VOl. I. p. 133. Lind. Pulsch. p. 1476. , I ebrossius salis probabiliter intolloxii do Mithridalo graviter vulnerato, quum contra M. Fabium Adrianum togatum in Armenia minor a. m. a. tui r. n. proelio contendoret; es. App. Mithr.e. 88. Ελευθερωσαντος δὲ του Φαβίου θεραποντας, ο σοι ησαν ἐν τω

στρατοπέδω, καὶ δἰ ολχὶς ημέρος αυθις αγωνιζομένου, παλιντροπος xiv ὁ αγών μέχρι τον Μιθριδατην, πληγέντα λίθω τε ἐς

τὸ γονυ καὶ υστο τον oφθαλμον βέλει, κατα σπουδrim αποκομισθῆναι. Eandem rem narrat Dio Cass. XXXV, 9. p. 82. Roim. Καὶ

αναλωσαν αν sc. hostes Fabium , εἰ μη ὁ Μιθριδατης τοις πολεμίοις αναστρεφομενος λίθω τε ἐπληγη, καὶ δέος τοις βαρβαροις μὴ καὶ αποθανη παρέσχεν. L vaeus pes quid sit, patebit ex

Festo, qui p. 89. ed. Lindem. haec habet: maea membra, e suis locis mota et soluta. Fr. 3. DPest apud Cori ., Geri. ed. mai. ct min. , Debr.J Fra ς- mentum recens accedit ex Grammatico anonymo, quem Primus

evulgavit Ovidiique Halieulicis adiunxit Maur. Hauplius, p. 104. Duili do by Cooste

407쪽

C. SALLUSΤI CRisPI4. Peractis septuaginta annis armatus equum insilire.

5. Et in proeliis actu promptuS. 6. Turbinum motus vagus est et disiectus et, fuci

Eundem postea seorsum odidit F. W. Olto hoc titulo: Grammaticus incerius de generibus nominum, sive de dubio genere; ubi locus legitur p. m. n. 359. Λd Mithridatem verba haud admodum perspicua iam Ollo retulit l. L; sed quod dicit: - videtur locus ex epistola quadam ad Mithridato in libri II. cf. Schol. Luean. I. 337. , pnihi parum probatur. 0uantum enim in re dubia videro licet, haec sconiuncta suerunt cum iis, quae Sallustius de gravi Mithridatis vulnistrol narravit, quiod veneno curatum esse tradit Appianus Mithrid. c. m. p.

tuae explicatio nostra si a vero non abhorruerit, verba sunt medici Mi viridatem docentis, veneni ei dati eam vim esse, ut prohibeat, quominus vulnus ei noceat. Fr. 4. Deest apud Cori., Gyri. ed. mai. et D br. - Geri. ed. min. V, Io. p. 235, 26.J Fragm. recens accessii ex cod. Gud.

Λrusiani v. insilire, p. 2 3. ed. Lind. Do Mithridale haec die la esseta non improbabile, siquido in gravi eius vulneratione Sallustius moni- llus videtur, ut, quantus in eo iam septuagenario adhue vigor ac lsorii ludo eqset, commemoraret. Eam coniecturam paene certam Jpraestant Dioni κ Caςii do cadona pugna verba XXXV, 9. p. 82.

Reim. Καὶ γαρ υπὲρ τα ἔβδομηκοντα λη γεγονιος ἐμαχετο, quae

iam parum diseropani a Sallustia iiis, ut vix dubium sit, quin Dio Sallustium expresserit. Fr. 5. Cort. p. 1005. Gori. d. mai. Inc. 70. ed. min. Ine. .

p. 237, 4. Debr. Il, M.t Hoc Fragmentum, a Donato ad Ter. Eun. IV, 7, 14. allatum, praecedenti subiunximus soculi Lindomanni iudicium, qui ad Arusiani l. l. acute suspicatus est haec verba eum superioribus cohaesisse. Sallustium cnim eo Historiarum loco, ubi haec legebantur, de aliquo duce dixisse, qui imprudenter se in summum pugnae discrimen daret, clare patet ex Donali verbis, qui: -Poeta, inquit, ostendit ossicium imperatoris hoe esse, no so in periculum proiiciaL Sic Sallustius: Et in proeliis actu promptus. Fr. 6. Cori. p. 1010. Geri. ed. mai. Inc. 193. ed. min. II, 79. p. 205, 12. - Deest ap. Debr. J Verba, quae leguntur apud Senec. 0. N. VII, 8., ita comparata sunt, ut Sallustii senioni iam modo, non orationis formam ostendant. De vi turbinum dicendi locus suil,

408쪽

8. Ceteri negotia sequebantur familiaria legatorum

aui tribunorum, et liam sua, commeatibuS, merentiS...

quum de Mithridalis pugna cum Τriario ad Comana commissa ageretur; cs. Appian. Mithrid. c. m. p. 774. Od. Schweigh. Mo ου πολυ χωρουιπιον ἐς ometos se. Τριαρίου τε καὶ του, πνευμα, οἷον ουκ ἐμννὶμονευετο γενέσθαι, τας zε σκηνας αμφοτέρων διψῆιηγε, κοὶ τα Φωωγια παρέσυρε, καὶ των ανδρων ἔστιν ους κατεκρήμνισε. Hoc iςitur si SallustiuA narravit, pro- foeto rem ab Aurdam non ogit. At si i laetituq Vol. III. p. 1 5. . inventorum ea usi , inquit, aperiendis eum mullum 'l) suisse

putaverim.

Fr. 7. flori. p. 993. Gert. ed. mai. V, 3. ed. min. V, 3. P. 235, 5. Debr. III, 7. III. M. III, 118. V, 6.J Arusian. V. a reor, p. 216. Ibindem. Νihil cruaq, nisi rogem videri Mithridalem. Duae sequuntur Fragmenta 8-I , lam clare spectant tum adseditionem exercitus Luculliani, tum ad inimicorum Luculli machinationes, ut de Dorum spnqu in universum dubitari nequeat. Dissici- 'lius est ordinem, quo Re in Historiis exceperint, constituere; quem si alii certiorem quam noμ noverint, lub nter sequemur. Fr. 8. ICOrt. p. 993. Ger l. ed. mai. V, 4. ed. min. V, 4. p. 23b, 6. Debr. V, 66.l Nonius Il. 533. p. 138, 9. Mercer . haec affert, quo probet Sallustium mercatis dixis e pro mercat s. 9uod si verum est, commeatibus intelligendum do frumento, utrumque autem sui, tantivum pendet ox verbo, quod desidoratur, quamobrem in logra nunciali sententia constitui non potest. Λlitor Douga loeum cepit, qui, commeatus intolligens militiae pacationem, mercatis pro participio habet, ut Rensus sit militiae vacatione empta sive pretio conciliata, ablativis ad sequebantur perlinentibus. Sed ea explicatio , Freundio quoque in Lexico Vol. III. p. 256. v. mereor Probata, eum Nonii lemmate conciliari nequii. - Do vi verborum negotia sequi v. ad Fr. III, 89. Εadoni subin lolliςenda sunt ad sua pronomen. Agitur autem hoc Fragmonio do Valorianis, imperio oldisciplina militari exsolutis, ol in urbe Nisi hi per otium luxuriantibus, undo ea habeK oliam celerum exercitum invasit. cf. Liv. Epit. XCVIII. Lucullum, ne persequeretur Mithri latem ac Tigranem, seditis militum tenuit, quia sequi nolebant, id est, quia legiones Valerianae. impleta a se stipendia dicentes, Luctulum reliquerunt. Dic, Cass.

XXXV, 14. p. 84. Rcim. οἱ Ουαλέρειοι, οἱ τῆς τε στρατείας ατεθέντες. καὶ μετα τουτ' αυθις στρατευσαμενοι, ἐκι νήθησα ν μεν καὶ ἐν Νισίβει, ἔκ τε τῆς νίκης καὶ εκ τῆς ησυχίας, του τ ε τα ἐπ ιτ ηδ ει α α φ θ ονα ἔχε ιν, καὶ ανευ του Aov-Diuitigod by Coos e

409쪽

C. SΛLLUSTI CRISPI9. 0iii iixori eius frater erat.

κου uo υτ α πολλα, διὰ τὸ πολλαχοσε αυτὸν,

διαιτασθαι.

Fr. 9. Cori. p. 997. Geri. ed. mai. V, b. ed. min. IV, M. P. 228, 24. Debr. V, 32. J Locus, qui est apud Arus. v. frater, p. 231. Lindem. , ex libro quiarm laudatur in cod. Gud.; qumrum habent vulgalae edd. et cod. Ambros. , quod verum consemus. Intelligitur xenim P. Osedius, frater Clodiae, quam Lucullus in matrimonio ha- huil; es. Plutarch. in Luc. c. 21, in. dui, quum magno in odio Lucullum habens, Valerianos, iam per se ab illo alienatos, magis etiam iniquis sermonibus concitaret, ne illi parerent aliumque imperatorem poscerent, fieri non potuit, quin in hoc libro commemorRretur. U. Plutarch. Luc. c. 3 , in. δευτοις δε τηλικουτοις θυσι προπίγνεται τομαλιστα A κουλλω διειργασμενον τας πραξεις Ποπλιος Κλεοδως, αννὶρ υβριστης καὶ μεστος oλιγωρίας αστάσης καὶ θρασυτητος. Ην δε Aουκουλλοω γυναικος αδελφος. - 'φίου δὲ πρωτος εἶναι, καὶ

πολ tιδν απολειπομενος δια τον τροπον υποικουρει την Φιμβριανην στρατιαν καὶ παρωεινε κιττα του μυκουλλου λογους χρ v oως εἰς-κ ακοντας ου δ' αὐεις του δημαγωγεισθαι διαδους. - Αω κοι

ἰδιαπευo-α Meti ἐποιουντο. Faelum id anno 67. a. Chr. n. Ad Constructionem verborum es. Fr. I, 96. Liberis eius avunctulus erat. Cie. Brut. c. 83, 286. Demochares, qui fuit Demostheni sororis β-lius, orationes scripsit aliquot. Fr. 10. I Cori. P. 1012. Cert. ed. mai. VOl. III. p. 149. d. min. Inc. 95. p. 240, 16. Debr. V, 26. J Exstat locus apud Plutarch. in Luculi. c. 33, med. , unde palel Sallustium seditione excretius Lu- lculliani narrata sustus eius rei caussas exposuisse. Non est aut mimprobabile otiam rolicua. quae Plutarchus l. l. do Luculli moribus atque ingenio militum animis capiendis parum apto disputat, quibus-

410쪽

ΗlSTORIARUM FRAGMEXI A. LIB. V.

3631 l. Lucullus pecuniam Duintio dedit, ne illi suc

cederetur.

12. Ai Lucullus, audito 0. Marcium Regem pr con Sulem per Lycaoniam cum tribus legionibus in Ciliciam tendere.

eum sere consentiunt, quae de eadem re habet Dio Cass. XXXV, 16. p. 85. Reim ., maximam partem ex Sallustio desumpta esse. Fr. II. Deest apud Cori. , Geri. ed. mai., min. , et Debr. J Fragmentum recens accedit ex Schol. Gronov. ad Cic. p. l. Man. 10, 28. Vol. II. p. 441. Oreli. Res paullo obseurior neque aliunde cognita si e videtur explicanda. Inior Luculli advorsarios, qui Romae eum vehementer insectabantur, fuit etiam L. Puintius, ioni ex iribunatu ei infestus, cs. Fr. III, 82, 11. Is igitur quum perpetuo clamaret abrogandum esse Lueullo imperium, quo per avaritiam abuteretur, successoremque ei millendum, Lucullus pulandus est pocunia oblata eum permovere studuisse, ut sibi advorsari dosineret, neve amplius de sue cessore sibi millendo apud populum ageret. Sed id frustra suisse patet ex Plutarcho in Lue uli. c. 33. cxl r. Oυτω δε

quoniam ad Lucisum pertinet, ex cuius mente pendet enuncialio seeundaria, proprio sibi dicendum erat; sed oratio ita composita est, ut subiecta enunciatio a scriptoris mente reperitur, do quo usu V. Kruegeri Gramm . lat. S. 412. a. et g. 413. nol. I. p. bis. Daeline

ad Nep. X, 8, 5. p. 162. Aliter locum cepit Linkerus in libello do

Sall. Hist. prooem. p. 88. siti de Pompeio intelligens in Hispania contra Sertorium bellante. Sed quod Plutare hum huius interpretationis testem laudat in Luculi. c. b., ne verbum quidem ibi legitur,

quo ea res confirmetur; v. ad Fr. III, 1, Oxir. Fr. 12. fCori. p. 992. Geri. d. mai. V, I. ed. min. V, I. p. 235.

I. Debr. V, 71. J Priscian. XVIII, 4, I. p. 123. Κr. Ad mancam sententiam eonstituendam apprime saeit Dio Casu. XXXV, 15. Oουν A-κουλλος ἐκ τε τουτων, καὶ ο τι παρα του Μαρκίου. του προ τ υκι υ -ατευσαντος, ἐς Κιλικιαν, ης αρχειν

라틴어 텍스트